RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jej art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3351/83 z dnia 14 listopada 1983 r. w sprawie procedury ułatwiającej wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 i wystawianie formularzy EUR.2 w ramach przepisów regulujących handel na warunkach preferencyjnych między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a niektórymi krajami (¹) zapewnia poprawne stosowanie reguł dotyczących preferencyjnego pochodzenia w stosunku do wywozu ze Wspólnoty do niektórych państw trzecich.

(2) Od przyjęcia rozporządzenia (EWG) nr 3351/83 zaszło wiele zmian w sprawach celnych.

(3) W kontekście jednolitego rynku stwierdzono, że firmy wywożące towary z jednego lub kilku Państw Członkowskich innych niż kraj, w którym mają swą siedzibę, a chcące zastosowania wobec nich procedur uproszczonych, dla wydania dowodu pochodzenia, muszą niekiedy zwracać się z wnioskiem o osobne zezwolenie w stosunku do każdego Państwa Członkowskiego wywozu. Pożądane jest uproszczenie procedury, a jednocześnie zapewnienie, by mechanizmy preferencyjnych ustaleń mogły nadal działać właściwie.

(4) Organy odpowiedzialne za wystawienie lub sprawdzenie dowodów pochodzenia powinny być w stanie wypełnić zobowiązania Wspólnoty w ramach umów preferencyjnych w wymaganych terminach.

(5) Z myślą o zapewnieniu jasności przepisów należy uchylić rozporządzenie (EWG) nr 3351/83 i zastąpić je niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zakres

[1] Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady mające ułatwić:

a) [2] wystawianie lub sporządzanie we Wspólnocie dowodów pochodzenia w ramach przepisów regulujących handel na warunkach preferencyjnych pomiędzy Wspólnotą a niektórymi państwami;

b) wystawienie zezwoleń zatwierdzonego eksportera, ważnych w kilku Państwach Członkowskich;

c) funkcjonowanie metod współpracy administracyjnej między Państwami Członkowskimi.

Artykuł 2

Deklaracje dostawcy i ich stosowanie

1. Dostawcy dostarczają za pośrednictwem deklaracji informacje dotyczące statusu produktów w odniesieniu do preferencyjnych reguł pochodzenia towarów.

2. [3] Eksporterzy stosują deklaracje dostawcy jako dowód, w szczególności towarzyszący wnioskom o wystawienie lub sporządzenie we Wspólnocie dowodów pochodzenia w ramach przepisów regulujących handel na warunkach preferencyjnych pomiędzy Wspólnotą a niektórymi państwami.

Artykuł 3

Wypełnianie deklaracji dostawcy

Z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 4 dostawca dostarcza odrębną deklarację dla każdej przesyłki towarów.

Dostawca załącza tę deklarację na fakturze handlowej odnoszącej się do tej przesyłki lub na specyfikacji wysyłkowej albo na każdym innym dokumencie handlowym, który opisuje towar w dostatecznych szczegółach pozwalających na jego zidentyfikowanie.

Dostawca może dostarczyć deklarację w dowolnym czasie, nawet po zrealizowaniu dostawy towarów.

Artykuł 4

Długoterminowa deklaracja dostawcy

1. Jeżeli dostawca systematycznie zaopatruje określonego odbiorcę, którego towary, których status pochodzenia w odniesieniu do preferencyjnych reguł pochodzenia powinien pozostać stały przez dłuższy czas, może on przedłożyć jedną deklarację dostawcy obejmującą kolejne wysyłki tych towarów zwaną dalej „długoterminową deklaracją dostawcy”. Długoterminowa deklaracja dostawcy może zostać wystawiona na okres do jednego roku od dnia przedłożenia deklaracji.

2. Długoterminowa deklaracja dostawcy może zostać wystawiona z mocą wsteczną. W takich przypadkach jej ważność nie może przekroczyć okresu roku od chwili jej wprowadzenia.

3. Dostawca niezwłocznie informuje odbiorcę, jeśli długoterminowa deklaracja dostawcy odnosząca się do dostarczanych towarów utraciła ważność.

Artykuł 5

Forma i sporządzanie deklaracji dostawcy

1. Dla produktów pochodzących deklaracja dostawcy jest wystawiana w formie wymaganej na formularzu określonym w załączniku I lub, dla długoterminowych deklaracji, na formularzu określonym w załączniku II.

2. Dla produktów, które przeszły obróbkę lub przetwarzanie we Wspólnocie bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia towarów deklaracja dostawcy jest sporządzana w formie wymaganej na formularzu określonym w załączniku III, a w przypadku długoterminowych deklaracji dostawcy w sposób opisany w załączniku IV.

3. Na deklarację dostawcy nanoszony jest oryginalny własnoręczny podpis dostawcy i może być ona sporządzona w formie drukowanej. Jednak w przypadku gdy faktury i deklaracje dostawy są wystawiane za pomocą komputera, deklaracje nie muszą mieć własnoręcznego podpisu, pod warunkiem że dostawca wystawi odbiorcy pisemne zobowiązanie akceptujące pełną odpowiedzialność za każdą deklarację dostawcy, która go obciąża, tak jakby nosiła jego własnoręczny podpis.

Artykuł 6

Świadectwa informacyjne INF 4

1. W celu sprawdzenia dokładności lub autentyczności deklaracji dostawcy organy celne mogą wezwać eksportera, aby uzyskał od dostawcy świadectwo informacyjne INF 4, korzystając z formularza w załączniku V.

2. Świadectwo informacyjne INF 4 wystawiają organy celne Państwa Członkowskiego, w którym dostawca ma siedzibę. Powyższe organy mają prawo domagać się wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole dokumentów dostawcy lub dokonywać innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie.

3. Organy celne wystawiają świadectwo informacyjne INF 4 w ciągu trzech miesięcy od daty otrzymania wniosku od dostawcy, informując jednocześnie czy deklaracja dostarczona przez dostawcę była poprawna.

4. Wypełnione świadectwo jest doręczane dostawcy celem przesłania go eksporterowi, który przekazuje je odpowiednim organom celnym.

Artykuł 7

Przechowywanie deklaracji i dokumentów uzupełniających

1. Dostawca, który wypełnia deklarację dostawcy, przechowuje całą dokumentację dowodową potwierdzającą poprawność deklaracji przez okres co najmniej trzech lat.

2. Organy celne, do których został dostarczony wniosek o wystawienie świadectwa informacyjnego INF 4 przechowują ten wniosek przez okres co najmniej trzech lat.

Artykuł 8

Otrzymanie statusu zatwierdzonego eksportera

1. Eksporter, który często wywozi towary z Państwa Członkowskiego innego niż kraj, w którym ma swą siedzibę, może uzyskać status zatwierdzonego eksportera w zakresie wywozu tych towarów.

W tym celu przedkłada wniosek do właściwych organów celnych Państwa Członkowskiego, w którym ma zarówno siedzibę, jak i dokumentację zawierającą dowody pochodzenia.

2. Gdy organy określone w ust. 1 są przekonane, że warunki wymienione w protokołach pochodzenia do odpowiednich umów lub w prawodawstwie wspólnotowym w zakresie autonomicznych systemów preferencyjnych są spełnione oraz gdy wystawiają upoważnienie, to wówczas informują one administracje celne zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 9

Wzajemna pomoc administracyjna

Organy celne Państw Członkowskich pomagają sobie wzajemnie przy sprawdzaniu poprawności informacji zawartych w deklaracjach dostawców oraz przy zapewnianiu, by system zatwierdzonych eksporterów działał właściwie.

Artykuł 10

Sprawdzanie deklaracji dostawcy

1. W przypadku gdy eksporter nie może przedstawić świadectwa informacyjnego INF 4 w ciągu czterech miesięcy od daty wystąpienia o to świadectwo przez organy celne, to organy celne Państwa Członkowskiego wywozu mogą bezpośrednio zwrócić się do organów Państwa Członkowskiego, gdzie siedzibę ma dostawca, o potwierdzenie statusu odnośnych produktów w odniesieniu do preferencyjnych reguł pochodzenia.

2. Do celów ust. 1 organy celne Państwa Członkowskiego wywozu przesyłają organom celnym Państwa Członkowskiego, do którego zapytanie jest adresowane wszelkie dostępne informacje i podają uzasadnienie swego zapytania.

Aby poprzeć swoje zapytanie, dostarczają wszelkie uzyskane dokumenty lub informacje, które sugerują, że deklaracja dostawcy nie jest poprawna.

3. Weryfikację przeprowadzają organy celne Państwa Członkowskiego, w którym została wystawiona deklaracja dostawcy. Powyższe organy mogą zażądać wszelkich dowodów, przeprowadzić kontrole ksiąg producenta lub przeprowadzić każdą inną weryfikację, jaką uznają za stosowną.

4. Organy celne występujące o weryfikację są jak najszybciej informowane o jej rezultatach za pośrednictwem świadectwa informacyjnego INF 4.

5. [4] W przypadku gdy organy celne kraju wywozu nie uzyskają odpowiedzi przed upływem pięciu miesięcy od daty zgłoszenia prośby o weryfikację lub w przypadku gdy odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających do udowodnienia rzeczywistego pochodzenia produktów, organy te uznają dowód pochodzenia wystawiony na podstawie przedmiotowych dokumentów za nieważny.

Artykuł 11

Uchylenie

Rozporządzenie (EWG) nr 3351/83 niniejszym traci moc.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia należy traktować jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 12

Przepisy przejściowe

1. Deklaracje dostawcy, włączając długoterminowe deklaracje dostawcy, wystawione przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia pozostają ważne.

2. Deklaracje dostawcy, zgodne ze wzorami zawartymi w rozporządzeniu (EWG) nr 3351/83, mogą być nadal wystawiane przez okres 12 miesięcy od momentu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

3. Formularze świadectwa informacyjnego INF 4 określone w załączniku V do rozporządzenia (EWG) nr 3351/83 mogą być nadal używane przez okres 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 11 czerwca 2001 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jej art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3351/83 z dnia 14 listopada 1983 r. w sprawie procedury ułatwiającej wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 i wystawianie formularzy EUR.2 w ramach przepisów regulujących handel na warunkach preferencyjnych między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a niektórymi krajami (¹) zapewnia poprawne stosowanie reguł dotyczących preferencyjnego pochodzenia w stosunku do wywozu ze Wspólnoty do niektórych państw trzecich.

(2) Od przyjęcia rozporządzenia (EWG) nr 3351/83 zaszło wiele zmian w sprawach celnych.

(3) W kontekście jednolitego rynku stwierdzono, że firmy wywożące towary z jednego lub kilku Państw Członkowskich innych niż kraj, w którym mają swą siedzibę, a chcące zastosowania wobec nich procedur uproszczonych, dla wydania dowodu pochodzenia, muszą niekiedy zwracać się z wnioskiem o osobne zezwolenie w stosunku do każdego Państwa Członkowskiego wywozu. Pożądane jest uproszczenie procedury, a jednocześnie zapewnienie, by mechanizmy preferencyjnych ustaleń mogły nadal działać właściwie.

(4)  Organy odpowiedzialne za wystawienie lub sprawdzenie dowodów pochodzenia powinny być w stanie wypełnić zobowiązania Wspólnoty w ramach umów preferencyjnych w wymaganych terminach.

(5)  Z myślą o zapewnieniu jasności przepisów należy uchylić rozporządzenie (EWG) nr 3351/83 i zastąpić je niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zakres

Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady mające ułatwić:

a) wystawianie świadectw przewozowych EUR.1 przez organy Państw Członkowskich, sporządzanie deklaracji na fakturze lub formularzy EUR.2 przez eksporterów Wspólnoty;

b) wystawienie zezwoleń zatwierdzonego eksportera, ważnych w kilku Państwach Członkowskich;

c) funkcjonowanie metod współpracy administracyjnej między Państwami Członkowskimi.

Artykuł 2

Deklaracje dostawcy i ich stosowanie

1.  Dostawcy dostarczają za pośrednictwem deklaracji informacje dotyczące statusu produktów w odniesieniu do preferencyjnych reguł pochodzenia towarów.

2. Deklaracje dostawcy mogą być używane przez eksporterów jako dowody, w szczególności na poparcie wniosków o wystawienie świadectw przewozowych EUR.1 lub jako podstawa sporządzenia deklaracji na fakturze lub formularza EUR.2.

Artykuł 3

Wypełnianie deklaracji dostawcy

Z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art.  4 dostawca dostarcza odrębną deklarację dla każdej przesyłki towarów.

Dostawca załącza tę deklarację na fakturze handlowej odnoszącej się do tej przesyłki lub na specyfikacji wysyłkowej albo na każdym innym dokumencie handlowym, który opisuje towar w dostatecznych szczegółach pozwalających na jego zidentyfikowanie.

Dostawca może dostarczyć deklarację w dowolnym czasie, nawet po zrealizowaniu dostawy towarów.

Artykuł 4

Długoterminowa deklaracja dostawcy

1. Jeżeli dostawca systematycznie zaopatruje określonego odbiorcę, którego towary, których status pochodzenia w odniesieniu do preferencyjnych reguł pochodzenia powinien pozostać stały przez dłuższy czas, może on przedłożyć jedną deklarację dostawcy obejmującą kolejne wysyłki tych towarów zwaną dalej „długoterminową deklaracją dostawcy”. Długoterminowa deklaracja dostawcy może zostać wystawiona na okres do jednego roku od dnia przedłożenia deklaracji.

2. Długoterminowa deklaracja dostawcy może zostać wystawiona z mocą wsteczną. W takich przypadkach jej ważność nie może przekroczyć okresu roku od chwili jej wprowadzenia.

3. Dostawca niezwłocznie informuje odbiorcę, jeśli długoterminowa deklaracja dostawcy odnosząca się do dostarczanych towarów utraciła ważność.

Artykuł 5

Forma i sporządzanie deklaracji dostawcy

1. Dla produktów pochodzących deklaracja dostawcy jest wystawiana w formie wymaganej na formularzu określonym w załączniku I lub, dla długoterminowych deklaracji, na formularzu określonym w załączniku II.

2. Dla produktów, które przeszły obróbkę lub przetwarzanie we Wspólnocie bez uzyskania statusu preferencyjnego pochodzenia towarów deklaracja dostawcy jest sporządzana w formie wymaganej na formularzu określonym w załączniku III, a w przypadku długoterminowych deklaracji dostawcy w sposób opisany w załączniku IV.

3. Na deklarację dostawcy nanoszony jest oryginalny własnoręczny podpis dostawcy i może być ona sporządzona w formie drukowanej. Jednak w przypadku gdy faktury i deklaracje dostawy są wystawiane za pomocą komputera, deklaracje nie muszą mieć własnoręcznego podpisu, pod warunkiem że dostawca wystawi odbiorcy pisemne zobowiązanie akceptujące pełną odpowiedzialność za każdą deklarację dostawcy, która go obciąża, tak jakby nosiła jego własnoręczny podpis.

Artykuł 6

Świadectwa informacyjne INF 4

1. W celu sprawdzenia dokładności lub autentyczności deklaracji dostawcy organy celne mogą wezwać eksportera, aby uzyskał od dostawcy świadectwo informacyjne INF 4, korzystając z formularza w załączniku V.

2. Świadectwo informacyjne INF 4 wystawiają organy celne Państwa Członkowskiego, w którym dostawca ma siedzibę. Powyższe organy mają prawo domagać się wszelkich dowodów i przeprowadzać kontrole dokumentów dostawcy lub dokonywać innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie.

3. Organy celne wystawiają świadectwo informacyjne INF 4 w ciągu trzech miesięcy od daty otrzymania wniosku od dostawcy, informując jednocześnie czy deklaracja dostarczona przez dostawcę była poprawna.

4.  Wypełnione świadectwo jest doręczane dostawcy celem przesłania go eksporterowi, który przekazuje je odpowiednim organom celnym.

Artykuł 7

Przechowywanie deklaracji i dokumentów uzupełniających

1. Dostawca, który wypełnia deklarację dostawcy, przechowuje całą dokumentację dowodową potwierdzającą poprawność deklaracji przez okres co najmniej trzech lat.

2. Organy celne, do których został dostarczony wniosek o wystawienie świadectwa informacyjnego INF 4 przechowują ten wniosek przez okres co najmniej trzech lat.

Artykuł 8

Otrzymanie statusu zatwierdzonego eksportera

1. Eksporter, który często wywozi towary z Państwa Członkowskiego innego niż kraj, w którym ma swą siedzibę, może uzyskać status zatwierdzonego eksportera w zakresie wywozu tych towarów.

W tym celu przedkłada wniosek do właściwych organów celnych Państwa Członkowskiego, w którym ma zarówno siedzibę, jak i dokumentację zawierającą dowody pochodzenia.

2. Gdy organy określone w ust. 1 są przekonane, że warunki wymienione w protokołach pochodzenia do odpowiednich umów lub w prawodawstwie wspólnotowym w zakresie autonomicznych systemów preferencyjnych są spełnione oraz gdy wystawiają upoważnienie, to wówczas informują one administracje celne zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 9

Wzajemna pomoc administracyjna

Organy celne Państw Członkowskich pomagają sobie wzajemnie przy sprawdzaniu poprawności informacji zawartych w deklaracjach dostawców oraz przy zapewnianiu, by system zatwierdzonych eksporterów działał właściwie.

Artykuł 10

Sprawdzanie deklaracji dostawcy

1. W przypadku gdy eksporter nie może przedstawić świadectwa informacyjnego INF 4 w ciągu czterech miesięcy od daty wystąpienia o to świadectwo przez organy celne, to organy celne Państwa Członkowskiego wywozu mogą bezpośrednio zwrócić się do organów Państwa Członkowskiego, gdzie siedzibę ma dostawca, o potwierdzenie statusu odnośnych produktów w odniesieniu do preferencyjnych reguł pochodzenia.

2. Do celów ust. 1 organy celne Państwa Członkowskiego wywozu przesyłają organom celnym Państwa Członkowskiego, do którego zapytanie jest adresowane wszelkie dostępne informacje i podają uzasadnienie swego zapytania.

Aby poprzeć swoje zapytanie, dostarczają wszelkie uzyskane dokumenty lub informacje, które sugerują, że deklaracja dostawcy nie jest poprawna.

3. Weryfikację przeprowadzają organy celne Państwa Członkowskiego, w którym została wystawiona deklaracja dostawcy. Powyższe organy mogą zażądać wszelkich dowodów, przeprowadzić kontrole ksiąg producenta lub przeprowadzić każdą inną weryfikację, jaką uznają za stosowną.

4. Organy celne występujące o weryfikację są jak najszybciej informowane o jej rezultatach za pośrednictwem świadectwa informacyjnego INF 4.

5. W przypadku gdy organy celne kraju wywozu nie uzyskają odpowiedzi w okresie pięciu miesięcy od daty zgłoszenia prośby o weryfikację albo w przypadku gdy odpowiedź nie zawiera wystarczających informacji aby udowodnić rzeczywiste pochodzenie produktów, to organy te uznają za nieważne świadectwa przewozowe EUR.1, deklaracje na fakturze lub formularze EUR.2 wystawione na podstawie danych dokumentów.

Artykuł 11

Uchylenie

Rozporządzenie (EWG) nr 3351/83 niniejszym traci moc.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia należy traktować jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 12

Przepisy przejściowe

1. Deklaracje dostawcy, włączając długoterminowe deklaracje dostawcy, wystawione przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia pozostają ważne.

2. Deklaracje dostawcy, zgodne ze wzorami zawartymi w rozporządzeniu (EWG) nr 3351/83, mogą być nadal wystawiane przez okres 12 miesięcy od momentu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

3. Formularze świadectwa informacyjnego INF 4 określone w załączniku V do rozporządzenia (EWG) nr 3351/83 mogą być nadal używane przez okres 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 13

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 11 czerwca 2001 r.