RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB (¹ ),

uwzględniając wniosek Komisji(² ),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³ ),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴ ) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób powodujący jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie;

5. Komitet ds. Sankcji oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa ONZ utworzony zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1267 (1999) w odniesieniu do ISIL (Daisz) i Al-Kaidy;

6. „Uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy przedstawioną przez Komitet ds. Sankcji lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet ds. Sankcji.

7. Właściwe władze oznaczają organy państw członkowskich wymienione w załączniku II.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup wymienionych w załączniku I oraz załączniku Ia, w tym poprzez osobę trzecią działającą w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom, organom lub grupom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

2a. Zakaz określony w ust. 2 odnosi się między innymi do środków finansowych i zasobów gospodarczych wykorzystywanych do zapewniania hostingu internetowego oraz powiązanych usług wykorzystywanych do wspierania ISIL (Daisz), Al-Kaidy oraz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup wymienionych w załączniku I; płacenia okupu, niezależnie od tego, kto płaci okup lub w jaki sposób; środków finansowych i zasobów gospodarczych zapewnionych w związku z podróżą takich osób fizycznych, w tym kosztów poniesionych w związku z transportem i zakwaterowaniem; a także środków finansowych i zasobów gospodarczych związanych z bezpośrednim lub pośrednim handlem ropą i rafinowanymi produktami ropopochodnymi, rafineriami modułowymi i powiązanymi materiałami, wraz z materiałami chemicznymi i olejowymi, a także z innymi zasobami naturalnymi.

3. W załączniku I umieszcza się osoby fizyczne i prawne, podmioty, organy i grupy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet ds. Sankcji jako związane z ISIL (Daisz) lub organizacjami Al-Kaidy.

3a. Załącznik Ia obejmuje osobę fizyczną poprzednio wyznaczoną przez Radę Bezpieczeństwa ONZ oraz poprzednio uwzględnioną w załączniku I, w odniesieniu do której Rada Bezpieczeństwa ONZ postanowiła o stosowaniu szczególnych wymogów przy odmrażaniu funduszy lub zasobów gospodarczych zamrożonych w efekcie wyznaczenia tej osoby w załączniku I.

4. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie skutkuje żadnego rodzaju odpowiedzialnością osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by przypuszczać, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

5. [2] Art. 2 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania środków finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej ani do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy taka pomoc jest udzielana i inne działania są prowadzone przez:

a) Organizację Narodów Zjednoczonych, w tym jej programy, fundusze oraz inne jednostki i organy, jak również jej wyspecjalizowane agencje i powiązane organizacje;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA);

e) pracowników, beneficjentów dotacji, jednostki zależne lub partnerów wykonawczych podmiotów, o których mowa w lit. a)–d), w czasie i w zakresie, w jakim działają oni w tym charakterze; lub

f) właściwe inne podmioty określone przez Komitet Sankcji w odniesieniu do załączników I i Ia.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów państw członkowskich, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

(i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu poniesionych wydatków związanych ze świadczeniem usług prawnych;

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

(iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych; lub

(v) zostały zamrożone w wyniku włączenia do załącznika I osoby fizycznej wymienionej w załączniku Ia; oraz

b) Komitet Sankcji został powiadomiony o ustaleniu, o którym mowa w lit. a); oraz

(i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt (i), (ii) lub (iii) Komitet Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w terminie trzech dni roboczych od powiadomienia;

(ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (iv) Komitet Sankcji zatwierdził ustalenie; lub

(iii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (v) właściwy organ odpowiedniego państwa członkowskiego, zapewnił Komitet Sankcji, że fundusze lub zasoby gospodarcze nie zostaną przekazane, bezpośrednio lub pośrednio, żadnej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi, organowi lub grupie, ani w inny sposób użyte do celów terrorystycznych i żaden członek Komitetu Sankcji nie zgłosił sprzeciwu wobec tego ustalenia w terminie 30 dni od powiadomienia.

2. (uchylony).

3. Fundusze zwolnione i przekazywane w Unii w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵ ), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶ ) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 2b

Artykuł 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek wymienionych w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, pod warunkiem że wszelkie kwoty wpływające na takie rachunki zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 3

Bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową - w tym w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów - jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, jakiemukolwiek podmiotowi, organowi lub jakiejkolwiek grupie, wymienionym w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 337 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak informacje na temat środków finansowych i zasobów gospodarczych posiadanych lub kontrolowanych w imieniu lub pod kierunkiem osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup wymienionych w załączniku I lub załączniku Ia, lub informacje na temat rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym władzom państw członkowskich, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób wskazanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonujących takie działanie ani ich dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub nie zostały udostępnione na skutek zaniedbania.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I oraz załącznika Ia, w razie konieczności zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 7b ust. 2, oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez państwa członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7a

1. Jeżeli Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji podejmą decyzję o umieszczeniu po raz pierwszy w wykazie osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy, Komisja, po otrzymaniu uzasadnienia od Komitetu ds. Sankcji, podejmuje niezwłocznie decyzję o umieszczeniu takiej osoby, takiego podmiotu, organu lub takiej grupy w załączniku I.

2. Po podjęciu decyzji, o której mowa w ust. 1, Komisja bezzwłocznie przekazuje uzasadnienie otrzymane od Komitetu ds. Sankcji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie bezpośrednio - gdy adres jest znany - albo poprzez publikację zawiadomienia, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję, o której mowa w ust. 1, na podstawie tych uwag i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

5. Jeżeli Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu, organu lub grupy albo o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu, organu lub grupy umieszczonych w wykazie, Komisja zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 7b

1. Komisja wspomaga komitet.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (⁷ ).

Artykuł 7c

1. Osoby, podmioty, organy i grupy, które były umieszczone w załączniku I przed dniem 3 września 2008 r. i nadal figurują w wykazie, mogą złożyć do Komisji wniosek o podanie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie w jednym z języków urzędowych Unii.

2. Gdy tylko Komitet ds. Sankcji przedstawi żądane we wniosku uzasadnienie, Komisja przekazuje je danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję o umieszczeniu danej osoby, danego podmiotu, danego organu lub danej grupy w załączniku I na podstawie tych uwag i po przeprowadzeni u procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

Artykuł 7d

1. Komisja przetwarza dane osobowe w celu wykonywania powierzonych jej zadań na mocy niniejszego rozporządzenia i zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁸ ).

2. W załącznikach I oraz Ia znajdują się w miarę dostępności informacje na temat umieszczonych tam osób fizycznych przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji tych osób. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwisko i imiona, w tym ewentualne pseudonimy i tytuły;

b) datę i miejsce urodzenia;

c) narodowość;

d) numer paszportu i dowodu tożsamości;

e) numer podatkowy i numer ubezpieczenia społecznego;

f) płeć;

g) adres i inne informacje o miejscu pobytu;

h) stanowisko lub zawód;

i) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 7e

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje na temat osób prawnych i podmiotów przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji danej osoby lub podmiotu. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwę;

b) miejsce i datę rejestracji;

c) numer wpisu do rejestru;

d) główne miejsce prowadzenia działalności lub inne informacje o lokalizacji;

e) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji państwa członkowskiego,

c) do każdej osoby fizycznej będącej obywatelem państwa członkowskiego i przebywającej na terytorium Unii lub poza nim,

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa państwa członkowskiego,

e) do każdej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób powodujący jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie;

5. [2] Komitet ds. Sankcji oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa ONZ utworzony zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ 1267 (1999) w odniesieniu do ISIL (Daisz) i Al-Kaidy;

6. „Uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy przedstawioną przez Komitet ds. Sankcji lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet ds. Sankcji.

7. [3] Właściwe władze oznaczają organy państw członkowskich wymienione w załączniku II.

Artykuł 2

1. [4] Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą, bezpośrednio lub pośrednio, osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup wymienionych w załączniku I oraz załączniku Ia, w tym poprzez osobę trzecią działającą w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom, organom lub grupom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

2a. [5] Zakaz określony w ust. 2 odnosi się między innymi do środków finansowych i zasobów gospodarczych wykorzystywanych do zapewniania hostingu internetowego oraz powiązanych usług wykorzystywanych do wspierania ISIL (Daisz), Al-Kaidy oraz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup wymienionych w załączniku I; płacenia okupu, niezależnie od tego, kto płaci okup lub w jaki sposób; środków finansowych i zasobów gospodarczych zapewnionych w związku z podróżą takich osób fizycznych, w tym kosztów poniesionych w związku z transportem i zakwaterowaniem; a także środków finansowych i zasobów gospodarczych związanych z bezpośrednim lub pośrednim handlem ropą i rafinowanymi produktami ropopochodnymi, rafineriami modułowymi i powiązanymi materiałami, wraz z materiałami chemicznymi i olejowymi, a także z innymi zasobami naturalnymi.

3. W załączniku I umieszcza się osoby fizyczne i prawne, podmioty, organy i grupy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet ds. Sankcji jako związane z ISIL (Daisz) lub organizacjami Al-Kaidy. [6]

3a. Załącznik Ia obejmuje osobę fizyczną poprzednio wyznaczoną przez Radę Bezpieczeństwa ONZ oraz poprzednio uwzględnioną w załączniku I, w odniesieniu do której Rada Bezpieczeństwa ONZ postanowiła o stosowaniu szczególnych wymogów przy odmrażaniu funduszy lub zasobów gospodarczych zamrożonych w efekcie wyznaczenia tej osoby w załączniku I.

4. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie skutkuje żadnego rodzaju odpowiedzialnością osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by przypuszczać, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz [7].

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów państw członkowskich, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są: [8]

(i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu poniesionych wydatków związanych ze świadczeniem usług prawnych;

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

(iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych; lub

(v) zostały zamrożone w wyniku włączenia do załącznika I osoby fizycznej wymienionej w załączniku Ia; oraz

b) Komitet Sankcji został powiadomiony o ustaleniu, o którym mowa w lit. a); oraz

(i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt (i), (ii) lub (iii) Komitet Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w terminie trzech dni roboczych od powiadomienia;

(ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (iv) Komitet Sankcji zatwierdził ustalenie; lub

(iii) [9] w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (v) właściwy organ odpowiedniego państwa członkowskiego, zapewnił Komitet Sankcji, że fundusze lub zasoby gospodarcze nie zostaną przekazane, bezpośrednio lub pośrednio, żadnej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi, organowi lub grupie, ani w inny sposób użyte do celów terrorystycznych i żaden członek Komitetu Sankcji nie zgłosił sprzeciwu wobec tego ustalenia w terminie 30 dni od powiadomienia.

2. (uchylony).

3. Fundusze zwolnione i przekazywane w Unii [10] w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 2b

Artykuł 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek wymienionych w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, pod warunkiem że wszelkie kwoty wpływające na takie rachunki zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 3

Bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową - w tym w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów - jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, jakiemukolwiek podmiotowi, organowi lub jakiejkolwiek grupie, wymienionym w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 337 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej [11], osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) [12] przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak informacje na temat środków finansowych i zasobów gospodarczych posiadanych lub kontrolowanych w imieniu lub pod kierunkiem osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup wymienionych w załączniku I lub załączniku Ia, lub informacje na temat rachunków i kwot zamrożonych zgodnie z art. 2, właściwym władzom państw członkowskich, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób wskazanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) [13] współpracują z właściwymi władzami, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonujących takie działanie ani ich dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub nie zostały udostępnione na skutek zaniedbania.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I oraz załącznika Ia, w razie konieczności zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 7b ust. 2, oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez państwa członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7a

1. Jeżeli Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji podejmą decyzję o umieszczeniu po raz pierwszy w wykazie osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy, Komisja, po otrzymaniu uzasadnienia od Komitetu ds. Sankcji, podejmuje niezwłocznie decyzję o umieszczeniu takiej osoby, takiego podmiotu, organu lub takiej grupy w załączniku I.

2. Po podjęciu decyzji, o której mowa w ust. 1, Komisja bezzwłocznie przekazuje uzasadnienie otrzymane od Komitetu ds. Sankcji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie bezpośrednio - gdy adres jest znany - albo poprzez publikację zawiadomienia, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję, o której mowa w ust. 1, na podstawie tych uwag i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

5. Jeżeli Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu, organu lub grupy albo o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu, organu lub grupy umieszczonych w wykazie, Komisja zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 7b

[14] 1. Komisja wspomaga komitet.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (⁷).

Artykuł 7c

1. Osoby, podmioty, organy i grupy, które były umieszczone w załączniku I przed dniem 3 września 2008 r. i nadal figurują w wykazie, mogą złożyć do Komisji wniosek o podanie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie w jednym z języków urzędowych Unii.

2. Gdy tylko Komitet ds. Sankcji przedstawi żądane we wniosku uzasadnienie, Komisja przekazuje je danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję o umieszczeniu danej osoby, danego podmiotu, danego organu lub danej grupy w załączniku I na podstawie tych uwag i po przeprowadzeni u procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

Artykuł 7d

1. Komisja przetwarza dane osobowe w celu wykonywania powierzonych jej zadań na mocy niniejszego rozporządzenia i zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁸).

2. W załącznikach I oraz Ia znajdują się w miarę dostępności informacje na temat umieszczonych tam osób fizycznych przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji tych osób. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwisko i imiona, w tym ewentualne pseudonimy i tytuły;

b) datę i miejsce urodzenia;

c) narodowość;

d) numer paszportu i dowodu tożsamości;

e) numer podatkowy i numer ubezpieczenia społecznego;

f) płeć;

g) adres i inne informacje o miejscu pobytu;

h) stanowisko lub zawód;

i) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 7e

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje na temat osób prawnych i podmiotów przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji danej osoby lub podmiotu. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwę;

b) miejsce i datę rejestracji;

c) numer wpisu do rejestru;

d) główne miejsce prowadzenia działalności lub inne informacje o lokalizacji;

e) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji państwa członkowskiego,

c) do każdej osoby fizycznej będącej obywatelem państwa członkowskiego i przebywającej na terytorium Unii lub poza nim,

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa państwa członkowskiego,

e) do każdej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. [15]

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób powodujący jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie;

5. „Komitet ds. Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa ONZ utworzony zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1267(1999) w odniesieniu do sieci Al-Kaida;

6. „Uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy przedstawioną przez Komitet ds. Sankcji lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup wymienionych w załączniku I oraz załączniku Ia. [2]

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom, organom lub grupom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. W załączniku I umieszcza się osoby fizyczne i prawne, podmioty, organy i grupy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet ds. Sankcji jako związane.

3a. [3] Załącznik Ia obejmuje osobę fizyczną poprzednio wyznaczoną przez Radę Bezpieczeństwa ONZ oraz poprzednio uwzględnioną w załączniku I, w odniesieniu do której Rada Bezpieczeństwa ONZ postanowiła o stosowaniu szczególnych wymogów przy odmrażaniu funduszy lub zasobów gospodarczych zamrożonych w efekcie wyznaczenia tej osoby w załączniku I.

4. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie skutkuje żadnego rodzaju odpowiedzialnością osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by przypuszczać, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 2a

1. [4] Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów państw członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

(i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu poniesionych wydatków związanych ze świadczeniem usług prawnych;

(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów opłat lub usług związanych ze zwykłym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

(iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych; lub

(v) zostały zamrożone w wyniku włączenia do załącznika I osoby fizycznej wymienionej w załączniku Ia; oraz

b) Komitet Sankcji został powiadomiony o ustaleniu, o którym mowa w lit. a); oraz

(i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt (i), (ii) lub (iii) Komitet Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w terminie trzech dni roboczych od powiadomienia;

(ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (iv) Komitet Sankcji zatwierdził ustalenie; lub

(iii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (v) właściwy organ odpowiedniego państwa członkowskiego, wymieniony w załączniku II, zapewnił Komitet Sankcji, że fundusze lub zasoby gospodarcze nie zostaną przekazane, bezpośrednio lub pośrednio, żadnej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi, organowi lub grupie wymienionym w załączniku I, ani w inny sposób użyte do celów terrorystycznych i żaden członek Komitetu Sankcji nie zgłosił sprzeciwu wobec tego ustalenia w terminie 30 dni od powiadomienia.

2. [5] (uchylony).

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 2b

Artykuł 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek wymienionych w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, pod warunkiem że wszelkie kwoty wpływające na takie rachunki zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 3

Bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową - w tym w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów - jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, jakiemukolwiek podmiotowi, organowi lub jakiejkolwiek grupie, wymienionym w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób wskazanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonujących takie działanie ani ich dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub nie zostały udostępnione na skutek zaniedbania.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I oraz załącznika Ia [6], w razie konieczności zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 7b ust. 2, oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez państwa członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7a

1. Jeżeli Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji podejmą decyzję o umieszczeniu po raz pierwszy w wykazie osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy, Komisja, po otrzymaniu uzasadnienia od Komitetu ds. Sankcji, podejmuje niezwłocznie decyzję o umieszczeniu takiej osoby, takiego podmiotu, organu lub takiej grupy w załączniku I.

2. Po podjęciu decyzji, o której mowa w ust. 1, Komisja bezzwłocznie przekazuje uzasadnienie otrzymane od Komitetu ds. Sankcji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie bezpośrednio - gdy adres jest znany - albo poprzez publikację zawiadomienia, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję, o której mowa w ust. 1, na podstawie tych uwag i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

5. Jeżeli Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu, organu lub grupy albo o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu, organu lub grupy umieszczonych w wykazie, Komisja zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 7b

1. Komisja jest wspierana przez komitet.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

Artykuł 7c

1. Osoby, podmioty, organy i grupy, które były umieszczone w załączniku I przed dniem 3 września 2008 r. i nadal figurują w wykazie, mogą złożyć do Komisji wniosek o podanie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie w jednym z języków urzędowych Unii.

2. Gdy tylko Komitet ds. Sankcji przedstawi żądane we wniosku uzasadnienie, Komisja przekazuje je danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję o umieszczeniu danej osoby, danego podmiotu, danego organu lub danej grupy w załączniku I na podstawie tych uwag i po przeprowadzeni u procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

Artykuł 7d

1. Komisja przetwarza dane osobowe w celu wykonywania powierzonych jej zadań na mocy niniejszego rozporządzenia i zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁷).

2. W załącznikach I oraz Ia [7] znajdują się w miarę dostępności informacje na temat umieszczonych tam osób fizycznych przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji tych osób. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwisko i imiona, w tym ewentualne pseudonimy i tytuły;

b) datę i miejsce urodzenia;

c) narodowość;

d) numer paszportu i dowodu tożsamości;

e) numer podatkowy i numer ubezpieczenia społecznego;

f) płeć;

g) adres i inne informacje o miejscu pobytu;

h) stanowisko lub zawód;

i) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 7e

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje na temat osób prawnych i podmiotów przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji danej osoby lub podmiotu. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwę;

b) miejsce i datę rejestracji;

c) numer wpisu do rejestru;

d) główne miejsce prowadzenia działalności lub inne informacje o lokalizacji;

e) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji państwa członkowskiego,

c) do każdej osoby fizycznej będącej obywatelem państwa członkowskiego i przebywającej na terytorium Unii lub poza nim,

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa państwa członkowskiego,

e) do każdej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób powodujący jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie;

5. „Komitet ds. Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa ONZ utworzony zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1267(1999) w odniesieniu do sieci Al-Kaida;

6. „Uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy przedstawioną przez Komitet ds. Sankcji lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup wymienionych w załączniku I [2].

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom, organom lub grupom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. W załączniku I umieszcza się osoby fizyczne i prawne, podmioty, organy i grupy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet ds. Sankcji jako związane.

4. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie skutkuje żadnego rodzaju odpowiedzialnością osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by przypuszczać, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (i), (ii) lub (iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłosił sprzeciwu do ustalenia w terminie trzech dni roboczych od powiadomienia; lub

(ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 2b

Artykuł 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek wymienionych w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, pod warunkiem że wszelkie kwoty wpływające na takie rachunki zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 3

Bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową - w tym w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów - jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, jakiemukolwiek podmiotowi, organowi lub jakiejkolwiek grupie, wymienionym w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób wskazanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonujących takie działanie ani ich dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub nie zostały udostępnione na skutek zaniedbania.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I, w razie konieczności zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 7b ust. 2, oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez państwa członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7a

1. Jeżeli Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji podejmą decyzję o umieszczeniu po raz pierwszy w wykazie osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy, Komisja, po otrzymaniu uzasadnienia od Komitetu ds. Sankcji, podejmuje niezwłocznie decyzję o umieszczeniu takiej osoby, takiego podmiotu, organu lub takiej grupy w załączniku I.

2. Po podjęciu decyzji, o której mowa w ust. 1, Komisja bezzwłocznie przekazuje uzasadnienie otrzymane od Komitetu ds. Sankcji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie bezpośrednio - gdy adres jest znany - albo poprzez publikację zawiadomienia, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję, o której mowa w ust. 1, na podstawie tych uwag i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

5. Jeżeli Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu, organu lub grupy albo o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu, organu lub grupy umieszczonych w wykazie, Komisja zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 7b

1. Komisja jest wspierana przez komitet.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

Artykuł 7c

1. Osoby, podmioty, organy i grupy, które były umieszczone w załączniku I przed dniem 3 września 2008 r. i nadal figurują w wykazie, mogą złożyć do Komisji wniosek o podanie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie w jednym z języków urzędowych Unii.

2. Gdy tylko Komitet ds. Sankcji przedstawi żądane we wniosku uzasadnienie, Komisja przekazuje je danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję o umieszczeniu danej osoby, danego podmiotu, danego organu lub danej grupy w załączniku I na podstawie tych uwag i po przeprowadzeni u procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

Artykuł 7d

1. Komisja przetwarza dane osobowe w celu wykonywania powierzonych jej zadań na mocy niniejszego rozporządzenia i zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁷).

2. W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje na temat umieszczonych tam osób fizycznych przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji tych osób. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwisko i imiona, w tym ewentualne pseudonimy i tytuły;

b) datę i miejsce urodzenia;

c) narodowość;

d) numer paszportu i dowodu tożsamości;

e) numer podatkowy i numer ubezpieczenia społecznego;

f) płeć;

g) adres i inne informacje o miejscu pobytu;

h) stanowisko lub zawód;

i) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 7e

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje na temat osób prawnych i podmiotów przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji danej osoby lub podmiotu. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwę;

b) miejsce i datę rejestracji;

c) numer wpisu do rejestru;

d) główne miejsce prowadzenia działalności lub inne informacje o lokalizacji;

e) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji państwa członkowskiego,

c) do każdej osoby fizycznej będącej obywatelem państwa członkowskiego i przebywającej na terytorium Unii lub poza nim,

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa państwa członkowskiego,

e) do każdej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób powodujący jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie;

5. [2] „Komitet ds. Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa ONZ utworzony zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1267(1999) w odniesieniu do sieci Al-Kaida;

6. „Uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy przedstawioną przez Komitet ds. Sankcji lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup wymienionych w załączniku I [3].

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom, organom lub grupom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. [4] W załączniku I umieszcza się osoby fizyczne i prawne, podmioty, organy i grupy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet ds. Sankcji jako związane.

4. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie skutkuje żadnego rodzaju odpowiedzialnością osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by przypuszczać, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (i), (ii) lub (iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłosił sprzeciwu do ustalenia w terminie trzech dni roboczych od powiadomienia; lub

(ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 2b

Artykuł 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek wymienionych w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, pod warunkiem że wszelkie kwoty wpływające na takie rachunki zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 3

Bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową - w tym w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów - jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, jakiemukolwiek podmiotowi, organowi lub jakiejkolwiek grupie, wymienionym w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób wskazanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonujących takie działanie ani ich dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub nie zostały udostępnione na skutek zaniedbania.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I, w razie konieczności zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 7b ust. 2, oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez państwa członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7a

1. Jeżeli Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji podejmą decyzję o umieszczeniu po raz pierwszy w wykazie osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy, Komisja, po otrzymaniu uzasadnienia od Komitetu ds. Sankcji, podejmuje niezwłocznie decyzję o umieszczeniu takiej osoby, takiego podmiotu, organu lub takiej grupy w załączniku I.

2. Po podjęciu decyzji, o której mowa w ust. 1, Komisja bezzwłocznie przekazuje uzasadnienie otrzymane od Komitetu ds. Sankcji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie bezpośrednio - gdy adres jest znany - albo poprzez publikację zawiadomienia, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję, o której mowa w ust. 1, na podstawie tych uwag i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

5. Jeżeli Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu, organu lub grupy albo o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu, organu lub grupy umieszczonych w wykazie, Komisja zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 7b

1. Komisja jest wspierana przez komitet.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

Artykuł 7c

1. Osoby, podmioty, organy i grupy, które były umieszczone w załączniku I przed dniem 3 września 2008 r. i nadal figurują w wykazie, mogą złożyć do Komisji wniosek o podanie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie w jednym z języków urzędowych Unii.

2. Gdy tylko Komitet ds. Sankcji przedstawi żądane we wniosku uzasadnienie, Komisja przekazuje je danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję o umieszczeniu danej osoby, danego podmiotu, danego organu lub danej grupy w załączniku I na podstawie tych uwag i po przeprowadzeni u procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

Artykuł 7d

1. Komisja przetwarza dane osobowe w celu wykonywania powierzonych jej zadań na mocy niniejszego rozporządzenia i zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁷).

2. W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje na temat umieszczonych tam osób fizycznych przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji tych osób. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwisko i imiona, w tym ewentualne pseudonimy i tytuły;

b) datę i miejsce urodzenia;

c) narodowość;

d) numer paszportu i dowodu tożsamości;

e) numer podatkowy i numer ubezpieczenia społecznego;

f) płeć;

g) adres i inne informacje o miejscu pobytu;

h) stanowisko lub zawód;

i) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 7e

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje na temat osób prawnych i podmiotów przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji danej osoby lub podmiotu. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwę;

b) miejsce i datę rejestracji;

c) numer wpisu do rejestru;

d) główne miejsce prowadzenia działalności lub inne informacje o lokalizacji;

e) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji państwa członkowskiego,

c) do każdej osoby fizycznej będącej obywatelem państwa członkowskiego i przebywającej na terytorium Unii lub poza nim,

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa państwa członkowskiego,

e) do każdej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób powodujący jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie;

5. „Komitet ds. Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa ONZ utworzony zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1267(1999) w odniesieniu do sieci Al-Kaida i talibów;

6. „Uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy przedstawioną przez Komitet ds. Sankcji lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 2

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup wymienionych w załączniku I [1].

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom, organom lub grupom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. W załączniku I umieszcza się osoby fizyczne i prawne, podmioty, organy i grupy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet ds. Sankcji jako związane z Osamą bin Ladenem, siecią Al.-Kaida i talibami.

4. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie skutkuje żadnego rodzaju odpowiedzialnością osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by przypuszczać, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (i), (ii) lub (iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłosił sprzeciwu do ustalenia w terminie trzech dni roboczych od powiadomienia; lub

(ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 2b

Artykuł 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek wymienionych w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, pod warunkiem że wszelkie kwoty wpływające na takie rachunki zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 3

Bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową - w tym w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów - jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, jakiemukolwiek podmiotowi, organowi lub jakiejkolwiek grupie, wymienionym w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób wskazanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonujących takie działanie ani ich dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub nie zostały udostępnione na skutek zaniedbania.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I, w razie konieczności zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 7b ust. 2, oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez państwa członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7a

1. Jeżeli Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji podejmą decyzję o umieszczeniu po raz pierwszy w wykazie osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy, Komisja, po otrzymaniu uzasadnienia od Komitetu ds. Sankcji, podejmuje niezwłocznie decyzję o umieszczeniu takiej osoby, takiego podmiotu, organu lub takiej grupy w załączniku I.

2. Po podjęciu decyzji, o której mowa w ust. 1, Komisja bezzwłocznie przekazuje uzasadnienie otrzymane od Komitetu ds. Sankcji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie bezpośrednio - gdy adres jest znany - albo poprzez publikację zawiadomienia, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję, o której mowa w ust. 1, na podstawie tych uwag i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

5. Jeżeli Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu, organu lub grupy albo o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu, organu lub grupy umieszczonych w wykazie, Komisja zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 7b

1. Komisja jest wspierana przez komitet.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

Artykuł 7c

1. Osoby, podmioty, organy i grupy, które były umieszczone w załączniku I przed dniem 3 września 2008 r. i nadal figurują w wykazie, mogą złożyć do Komisji wniosek o podanie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie w jednym z języków urzędowych Unii.

2. Gdy tylko Komitet ds. Sankcji przedstawi żądane we wniosku uzasadnienie, Komisja przekazuje je danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję o umieszczeniu danej osoby, danego podmiotu, danego organu lub danej grupy w załączniku I na podstawie tych uwag i po przeprowadzeni u procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

Artykuł 7d

1. Komisja przetwarza dane osobowe w celu wykonywania powierzonych jej zadań na mocy niniejszego rozporządzenia i zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁷).

2. W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje na temat umieszczonych tam osób fizycznych przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji tych osób. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwisko i imiona, w tym ewentualne pseudonimy i tytuły;

b) datę i miejsce urodzenia;

c) narodowość;

d) numer paszportu i dowodu tożsamości;

e) numer podatkowy i numer ubezpieczenia społecznego;

f) płeć;

g) adres i inne informacje o miejscu pobytu;

h) stanowisko lub zawód;

i) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 7e

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje na temat osób prawnych i podmiotów przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji danej osoby lub podmiotu. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwę;

b) miejsce i datę rejestracji;

c) numer wpisu do rejestru;

d) główne miejsce prowadzenia działalności lub inne informacje o lokalizacji;

e) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji państwa członkowskiego,

c) do każdej osoby fizycznej będącej obywatelem państwa członkowskiego i przebywającej na terytorium Unii lub poza nim,

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa państwa członkowskiego,

e) do każdej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. [1] „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób powodujący jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie;

5. [2] „Komitet ds. Sankcji” oznacza komitet Rady Bezpieczeństwa ONZ utworzony zgodnie z rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1267(1999) w odniesieniu do sieci Al-Kaida i talibów;

6. [3] „Uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy przedstawioną przez Komitet ds. Sankcji lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet ds. Sankcji.

Artykuł 2

[4] 1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością, będące w posiadaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup wymienionych w załączniku I.

2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio ani pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom, organom lub grupom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.

3. W załączniku I umieszcza się osoby fizyczne i prawne, podmioty, organy i grupy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa ONZ lub przez Komitet ds. Sankcji jako związane z Osamą bin Ladenem, siecią Al.-Kaida i talibami.

4. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie skutkuje żadnego rodzaju odpowiedzialnością osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by przypuszczać, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) [5] i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (i), (ii) lub (iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłosił sprzeciwu do ustalenia w terminie trzech dni roboczych od powiadomienia; lub

(ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) ppkt (iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 2b

[6] Artykuł 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek wymienionych w wykazie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów, organów lub grup, pod warunkiem że wszelkie kwoty wpływające na takie rachunki zostaną również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

Artykuł 3

[7] Bez uszczerbku dla kompetencji państw członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową - w tym w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów - jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, jakiemukolwiek podmiotowi, organowi lub jakiejkolwiek grupie, wymienionym w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób wskazanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia; [8]

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

[9] Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wykonujących takie działanie ani ich dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub nie zostały udostępnione na skutek zaniedbania.

Artykuł 7

1. [10] Komisja jest upoważniona do:

a) zmiany załącznika I, w razie konieczności zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 7b ust. 2, oraz

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez państwa członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7a

[11] 1. Jeżeli Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji podejmą decyzję o umieszczeniu po raz pierwszy w wykazie osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy, Komisja, po otrzymaniu uzasadnienia od Komitetu ds. Sankcji, podejmuje niezwłocznie decyzję o umieszczeniu takiej osoby, takiego podmiotu, organu lub takiej grupy w załączniku I.

2. Po podjęciu decyzji, o której mowa w ust. 1, Komisja bezzwłocznie przekazuje uzasadnienie otrzymane od Komitetu ds. Sankcji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie bezpośrednio - gdy adres jest znany - albo poprzez publikację zawiadomienia, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję, o której mowa w ust. 1, na podstawie tych uwag i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

5. Jeżeli Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmie decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu, organu lub grupy albo o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu, organu lub grupy umieszczonych w wykazie, Komisja zmienia odpowiednio załącznik I.

Artykuł 7b

[12] 1. Komisja jest wspierana przez komitet.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

Artykuł 7c

[13] 1. Osoby, podmioty, organy i grupy, które były umieszczone w załączniku I przed dniem 3 września 2008 r. i nadal figurują w wykazie, mogą złożyć do Komisji wniosek o podanie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie w jednym z języków urzędowych Unii.

2. Gdy tylko Komitet ds. Sankcji przedstawi żądane we wniosku uzasadnienie, Komisja przekazuje je danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie, dając im możliwość przedstawienia swoich uwag w tej sprawie.

3. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi, Komisja weryfikuje swoją decyzję o umieszczeniu danej osoby, danego podmiotu, danego organu lub danej grupy w załączniku I na podstawie tych uwag i po przeprowadzeni u procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2. Zgłoszone uwagi przekazuje się Komitetowi ds. Sankcji. Komisja przekazuje wynik weryfikacji danej osobie, danemu podmiotowi, danemu organowi lub danej grupie. Wynik weryfikacji przekazuje się także Komitetowi ds. Sankcji.

4. Jeżeli wpłynie kolejny, oparty na istotnych nowych dowodach wniosek o usunięcie osoby, podmiotu, organu lub grupy z załącznika I, Komisja przeprowadza dalszą weryfikację zgodnie z ust. 3 i po przeprowadzeniu procedury, o której mowa w art. 7b ust. 2.

Artykuł 7d

[14] 1. Komisja przetwarza dane osobowe w celu wykonywania powierzonych jej zadań na mocy niniejszego rozporządzenia i zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (⁷).

2. W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje na temat umieszczonych tam osób fizycznych przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji tych osób. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwisko i imiona, w tym ewentualne pseudonimy i tytuły;

b) datę i miejsce urodzenia;

c) narodowość;

d) numer paszportu i dowodu tożsamości;

e) numer podatkowy i numer ubezpieczenia społecznego;

f) płeć;

g) adres i inne informacje o miejscu pobytu;

h) stanowisko lub zawód;

i) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 7e

[15] W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje na temat osób prawnych i podmiotów przekazane przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub przez Komitet ds. Sankcji i niezbędne do identyfikacji danej osoby lub podmiotu. Informacje te mogą obejmować:

a) nazwę;

b) miejsce i datę rejestracji;

c) numer wpisu do rejestru;

d) główne miejsce prowadzenia działalności lub inne informacje o lokalizacji;

e) datę wskazania, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

[16] Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;

b) na pokładzie każdego samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji państwa członkowskiego,

c) do każdej osoby fizycznej będącej obywatelem państwa członkowskiego i przebywającej na terytorium Unii lub poza nim,

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa państwa członkowskiego,

e) do każdej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu, organu lub grupy w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I [1] zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I [1] zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II [1], ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I [1] zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I [1] zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II [1], ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I [1] zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I [1] zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II [1], ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I [1] zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I [1] zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II [1], ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I [1] zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I [1] zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II [1], ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 2a

[1] 1. Artykułu 2 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych w przypadku, gdy:

a) każdy z właściwych organów Państw Członkowskich, wymienionych w załączniku II, ustalił, na wniosek złożony przez zainteresowaną osobę fizyczną lub prawną, że fundusze te lub zasoby gospodarcze są:

i) konieczne do pokrycia podstawowych wydatków, wraz z płatnościami za środki spożywcze, wynajem lub kredyt hipoteczny, lekarstwa i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów honorariów oraz zwrotów poniesionych wydatków związanych z zapewnieniem usług prawniczych;

iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie kosztów lub opłat za obsługę w odniesieniu do przetrzymywania zamrożonych funduszy lub utrzymywania zasobów gospodarczych; lub

iv) niezbędne do pokrycia wydatków nadzwyczajnych;

oraz

b) takie ustalenie zostało notyfikowane Komitetowi ds. Sankcji; oraz

c) i) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt i),

ii) lub iii) Komitet ds. Sankcji nie zgłasza sprzeciwu do ustalenia w ciągu 48 godzin od powiadomienia; lub

ii) w przypadku ustalenia odnoszącego się do lit. a) pkt iv) Komitet ds. Sankcji zatwierdził ustalenie.

2. Każda osoba pragnąca korzystać z przepisów określonych w ust. 1 kieruje swój wniosek do właściwego kompetentnego organu Państwa Członkowskiego, wymienionego w załączniku II.

Właściwy organ wymieniony w załączniku II niezwłocznie powiadomi na piśmie zarówno osobę składającą wniosek, jak również każdą inną bezpośrednio zainteresowaną osobę, organ lub podmiot, czy wniosek został rozpatrzony pozytywnie.

Właściwy organ powiadamia również inne Państwa Członkowskie, czy wniosek o dokonanie takiego wyjątku został rozpatrzony pozytywnie.

3. Fundusze zwolnione i przekazywane we Wspólnocie w celu pokrycia wydatków lub uznane na mocy niniejszego artykułu nie podlegają dalszym środkom ograniczającym na podstawie art. 2.

4. Artykułu 2 ust. 2 nie stosuje się do dodatków do zamrożonych funduszy, takich jak:

a) odsetki lub inne dochody należne na tych rachunkach; lub

b) płatności należne z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które powstały przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać przepisom rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wykonanych kolejno przez rozporządzenie (WE) nr 337/2000 (⁵), rozporządzenie (WE) nr 467/2001 (⁶) lub niniejsze rozporządzenie.

W ten sam sposób, jak rachunek, do którego zostały dodane takie odsetki, inne dochody i płatności również podlegają zamrożeniu.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I [1] zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji⁽²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I [1] zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60, 301 i 308,

uwzględniając wspólne stanowisko 2002/402/WPZiB dotyczące środków ograniczających ograniczających przeciwko Osamie bin Ladenowi, członkom organizacji Al-Kaida, Talibom oraz innym osobom fizycznym, grupom, przedsiębiorstwom i podmiotom z nimi powiązanym oraz uchylające wspólne stanowiska 96/746/WPZiB, 1999/727/WPZiB, 2001/154/WPZiB i 2001/771/WPZiB(¹),

uwzględniając wniosek Komisji⁽²),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽³),

a także mając na uwadze, co następuje;

1) Dnia 16 stycznia 2002 r., Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęła rezolucję 1390(2002) wskazującą, że Talibowie nie odpowiedzieli na jej żądania wystosowane w kilku poprzednich rezolucjach i potępiającą Talibów za umożliwienie wykorzystania Afganistanu jako bazy do szkolenia i działania terrorystów, a także potępiającą sieć Al-Kaidy i inne powiązane z nią grupy terrorystyczne za dokonywanie aktów terrorystycznych i niszczenie mienia.

2) Rada Bezpieczeństwa zdecydowała, między innymi, że zakaz lotów i niektóre ograniczenia wywozowe nałożone na Afganistan w następstwie rezolucji 1267(1999) i 1333(2000) powinny zostać uchylone oraz że zakres zamrożenia funduszy i zakaz udostępniania funduszy, które zostały nałożone w następstwie tych rezolucji, powinny zostać dostosowane. Rada zadecydowała również, że należy zastosować zakaz dostarczania Talibom i organizacji Al-Kaida niektórych usług związanych z działalnością wojskową. Zgodnie z ust. 3 rezolucji 1390(2002), środki te zostaną ponownie przejrzane przez Radę Bezpieczeństwa dwanaście miesięcy po przyjęciu rezolucji i na zakończenie tego okresu Rada Bezpieczeństwa albo pozwoli na ich dalsze stosowanie albo zadecyduje o ich usprawnieniu.

3) W tym względzie, Rada Bezpieczeństwa przypomniała o obowiązku wykonania w całości rezolucji 1373(2001) w odniesieniu do każdego członka społeczności Talibów i organizacji Al-Kaida, ale także w odniesieniu do tych, którzy są z nimi powiązani, którzy uczestniczyli w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu i dokonywaniu aktów terrorystycznych.

4) Środki te podlegają zakresowi Traktatu i, dlatego, szczególnie w celu unikania zakłócania konkurencji, niezbędne dla prawodawstwa Wspólnoty jest wykonanie odpowiednich decyzji Rady Bezpieczeństwa, w zakresie w jakim dotyczy to terytorium Wspólnoty. Terytorium to obejmuje, w celu wykonania przepisów niniejszego rozporządzenia, wszystkie terytoria Państw Członkowskich, w których stosuje się przepisy Traktatu, na mocy przepisów ustalonych w tym Traktacie;

5) W celu zapewnienia najwyższego stopnia pewności prawnej we Wspólnocie, nazwiska i inne odpowiednie dane w odniesieniu do osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów, których fundusze powinny zostać zamrożone w następstwie oznaczenia przez władze ONZ, powinny zostać podane do wiadomości publicznej, natomiast we Wspólnocie powinna zostać ustanowiona procedura do zmiany tych list.

6) Właściwe władze Państw Członkowskich powinny być, gdzie to konieczne, uprawnione do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.

7) Rezolucja 1267(1999) Rady Bezpieczeństwa ONZ przewiduje, że właściwy Komitet ONZ ds. sankcji może udzielić wyłączeń z zamrożenia funduszy z tytułu potrzeb humanitarnych. W związku z tym, należy wprowadzić przepisy w celu stosowania takich wyłączeń w całej Wspólnocie.

8) Ze względów praktycznych, Komisja powinna zostać upoważniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie stosownego powiadomienia lub informacji dostarczonej odpowiednio przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, właściwy Komitet ONZ ds. sankcji i Państwa Członkowskie.

9) Komisja i Państwa Członkowskie powinny powiadamiać się wzajemnie o środkach podjętych na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz o innych istotnych informacjach będących w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem oraz powinny współpracować z właściwym Komitetem ONZ ds. sankcji, w szczególności poprzez dostarczanie mu informacji.

10) Państwa Członkowskie powinny ustanawiać zasady stosowania sankcji obowiązujących wobec naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia i zapewnić ich wykonywanie. Sankcje takie muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

11) Uwzględniając fakt, że zamrażanie funduszy ma zostać dostosowane, niezbędne jest zapewnienie, że sankcje za naruszenie niniejszego rozporządzenia mogą być nakładane już od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

12) Ze względu na środki nałożone na mocy rezolucji 1390(2002) niezbędne jest dostosowanie środków nałożonych we Wspólnocie przez uchylenie rozporządzenia Rady (WE) nr 467/2001(⁴) i przyjęcie nowego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia, stosuje się następujące definicje:

1. „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i korzyści ekonomiczne każdego rodzaju, w tym, lecz nie ograniczające się do nich, gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze; depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych jednostkach, salda na kontach, długi i zobowiązania dłużne; publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, zaświadczenia papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty pochodne; odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów; kredyty, prawa do rozliczenia wzajemnych roszczeń, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania kontraktu lub inne zobowiązania finansowe; akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne z upoważnieniem wierzyciela do sprzedaży zastawu; dokumenty poświadczające zyski z funduszy lub środków finansowych, oraz wszelkie inne instrumenty finansowania wywozowego;

2. „zasoby gospodarcze” oznaczają aktywa każdego rodzaju, zarówno materialne i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami lecz mogące służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

3. „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom, przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu lub dokonywaniu transakcji funduszami w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

4. „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu ich do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym, ale nie wyłącznie, poprzez sprzedaż, wynajem lub ich zastawianie.

Artykuł 2

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do, będące własnością lub będące w posiadaniu osoby fizycznej lub prawnej, grupy lub podmiotu oznaczonego przez Komitet ds. sankcji i wymienionego w załączniku I zostają zamrożone.

2. Żadne fundusze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz.

3. Żadne zasoby gospodarcze nie zostają udostępnione, bezpośrednio lub pośrednio, osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonemu przez Komitet ds. sankcji i wymienionemu w załączniku I lub też na ich rzecz, aby uniemożliwić tej osobie, grupie lub podmiotowi uzyskiwanie funduszy, towarów czy usług.

Artykuł 3

Nie naruszając kompetencji Państw Członkowskich w wykonywaniu ich władzy publicznej, zabronione jest bezpośrednie lub pośrednie udzielanie, sprzedaż, dostarczanie lub przekazywanie doradztwa technicznego, pomocy lub szkoleń związanych z działalnością wojskową, w szczególności szkoleń i pomocy w produkcji, utrzymywaniu i używaniu broni oraz powiązanych materiałów wszystkich typów, każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi oznaczonej przez Komitet ds. sankcji i wymienionej w załączniku I.

Artykuł 4

1. Świadomy i celowy udział w działaniach, których przedmiotem lub celem jest, bezpośrednio albo pośrednio, próba obejścia art. 2 lub wspieranie transakcji określonych w art. 3, jest zabroniony.

2. Wszelkie informacje o obejściu przepisów niniejszego rozporządzenia w przeszłości lub obecnie, należy zgłaszać właściwym władzom Państw Członkowskich i, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

Artykuł 5

1. Nie naruszając odpowiednich zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej oraz przepisów art. 284 Traktatu, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) przekazują niezwłocznie wszelkie informacje, które ułatwiłyby zapewnienie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takie jak rachunki i kwoty zamrożone zgodnie z art. 2, właściwym władzom Państw Członkowskich wymienionym w załączniku II, w których zamieszkują lub mają siedzibę oraz, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych władz, Komisji.

W szczególności, przekazane zostają dostępne informacje w odniesieniu do funduszy, aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych będących własnością lub pod kontrolą osób oznaczonych przez Komitet ds. sankcji i wymienionych w załączniku I w okresie sześciu miesięcy przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia;

b) współpracują z właściwymi władzami wymienionymi w załączniku II, w zakresie jakiejkolwiek weryfikacji tych informacji.

2. Każda informacja dostarczona lub otrzymana zgodnie z niniejszym artykułem zostaje wykorzystana wyłącznie w celach, dla których została ona dostarczona lub otrzymana.

3. Każda dodatkowa informacja otrzymana bezpośrednio przez Komisję zostaje udostępniona właściwym władzom Państw Członkowskich, których ona dotyczy.

Artykuł 6

Zamrożenie funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, dokonane w dobrej wierze, że takie działanie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie pociąga za sobą żadnego rodzaju odpowiedzialności osoby fizycznej lub prawnej, grupy czy podmiotu, która tego dokonała, ich dyrektorów lub pracowników, chyba, że zostanie dowiedzione, iż to zamrożenie było spowodowane niedbalstwem.

Artykuł 7

1. Komisja jest upoważniona do:

- zmiany lub uzupełniania załącznika I na podstawie ustaleń dokonanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. sankcji oraz

- zmiany załącznika II na podstawie informacji dostarczanych przez Państwa Członkowskie.

2. Nie naruszając praw i obowiązków Państw Członkowskich wynikających z Karty Narodów Zjednoczonych, Komisja zachowuje wszystkie niezbędne kontakty z Komitetem ds. sankcji w celu skutecznego wykonywania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Komisja i Państwa Członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie posiadane informacje związane z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje uzyskane zgodnie z art. 5 oraz informacje dotyczące naruszenia, a także trudności w stosowaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez względu na jakiekolwiek przyznane prawa lub obowiązki nałożone przez jakąkolwiek podpisaną umowę międzynarodową lub każdą inną zawartą umowę lub udzieloną licencję czy pozwolenie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Każde Państwo Członkowskie ustala sankcje nakładane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Takie sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Do czasu przyjęcia, tam, gdzie jest to konieczne, jakiegokolwiek aktu prawnego, prowadzącego do realizacji tego celu, sankcjami nakładanymi w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia, są sankcje określone przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 467/2001.

3. Każde Państwo Członkowskie jest odpowiedzialne za wszczęcie postępowania przeciwko każdej osobie fizycznej lub prawnej, grupie lub podmiotowi podlegającemu jego jurysdykcji, w sprawach o naruszenie któregokolwiek z zakazów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przez każdą taką osobę, grupę lub podmiot.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

- na terytorium Wspólnoty, wraz z jej przestrzenią powietrzną,

- na pokładzie jakiegokolwiek samolotu lub statku podlegającego jurysdykcji Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby, która jest obywatelem Państwa Członkowskiego, niezależnie od miejsca pobytu,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu zarejestrowanego lub ustanowionego na mocy prawa Państwa Członkowskiego,

- wobec każdej osoby prawnej, grupy lub podmiotu prowadzącej działalność gospodarczą we Wspólnocie.

Artykuł 12

Rozporządzenie (WE) nr 467/2001 traci moc.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 maja 2002 r.