PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 152 ust. 4 lit. b),

uwzględniając wniosek Komisji (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (³), w świetle tekstu jednolitego zatwierdzonego przez Komitet Pojednawczy w dniu 26 marca 2002 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Należy wprowadzić wiele zmian do dyrektywy Rady 1999/29/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. w sprawie substancji i produktów niepożądanych w środkach żywienia zwierząt (⁴). W interesie przejrzystości i skuteczności wspomniana dyrektywa powinna zostać zmieniona.

(2) Produkcja zwierzęca zajmuje bardzo ważne miejsce w rolnictwie Wspólnoty i zadowalający wynik w odniesieniu do zdrowia publicznego oraz zdrowia zwierząt, dobrostanu zwierząt, środowiska oraz środków finansowych hodowców zwierząt zależy w dużym stopniu od stosowania pasz dobrej jakości.

(3) Przepisy dotyczące pasz są potrzebne do zwiększenia wydajności i trwałości produkcji rolnej oraz zabezpieczenia zdrowia publicznego, zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz ochrony środowiska. Ponadto, istnieje potrzeba wszechstronnego ustalenia zasad higieny celem zagwarantowania odpowiedniej jakości pasz w gospodarstwach indywidualnych nawet, jeśli nie są one wytwarzane komercyjnie.

(4) Te same przepisy dotyczące jakości i bezpieczeństwa produktów stosowanych w paszach zwierzęcych powinny dotyczyć jakości i bezpieczeństwa wody spożywanej przez zwierzęta. Chociaż definicja pasz nie wyklucza uznania wody jako pokarmu, woda nie znajduje się na otwartym wykazie produktów odżywczych określonych dyrektywą Rady 96/25/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie obrotu materiałami paszowymi (⁵). Kwestia wody jako paszy powinna zostać rozpatrzona w ramach tej dyrektywy.

(5) Ustalono, że dodatki paszowe mogą zawierać niepożądane substancje. Zakres dyrektywy powinien być zatem rozszerzony tak, aby obejmował dodatki paszowe.

(6) Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt mogą zawierać niepożądane substancje, które są niebezpieczne dla zdrowia zwierząt lub, z powodu obecności w produktach pochodzenia hodowlanego, niebezpieczne dla ludzkiego zdrowia lub środowiska.

(7) Niemożliwe jest całkowite wyeliminowanie obecności niepożądanych substancji, ale ważne jest, aby ich zawartość w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt była zredukowana, w zależności od ostrej toksyczności substancji, akumulacji biologicznej i zdolności do degradacji, w celu zapobiegania działaniom niepożądanym i szkodliwym. W chwili obecnej niewłaściwe jest ustalanie tej zawartości poniżej poziomów wykrywanych sposobami analizy zdefiniowanymi przez Wspólnotę.

(8) Metody określania pozostałości niepożądanych substancji stają się coraz bardziej zaawansowane, a zatem wykryte mogą zostać nawet ilości pozostałości nieistotnych dla zdrowia zwierząt i ludzi.

(9) Niepożądane substancje mogą być obecne w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt tylko zgodnie z warunkami określonymi w niniejszej dyrektywie oraz nie mogą być stosowane w żaden inny sposób w celu żywienia zwierząt. Niniejsza dyrektywa powinna być zatem stosowana bez naruszania innych przepisów prawa wspólnotowego dotyczących pasz, a w szczególności zasad mających zastosowanie do mieszanek paszowych.

(10) Niniejsza dyrektywa musi obowiązywać odnośnie do produktów stosowanych w paszach zwierzęcych od momentu ich znalezienia się we Wspólnocie. Należy tym samym zastrzec, że ustalone maksymalne zawartości substancji niepożądanych obowiązują ogólnie od dnia, w którym produkty przeznaczone do żywienia zwierząt zostają, na wszystkich poziomach, wprowadzone do obrotu lub zastosowania, w szczególności od chwili przywozu.

(11) Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt muszą być w dobrym stanie, prawdziwe oraz muszą charakteryzować się jakością handlową, a tym samym, prawidłowo stosowane, nie mogą stanowić niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub środowiska bądź niekorzystnie wpływać na produkcję zwierząt. Stosowanie lub wprowadzanie do obrotu produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, zawierających substancje niepożądane na poziomie przekraczającym maksymalne zawartości określone w załączniku I musi zostać tym samym zabronione.

(12) Obecność niektórych substancji niepożądanych w mieszankach paszowych uzupełniających musi zostać ograniczona poprzez ustalenie odpowiednich zawartości maksymalnych.

(13) Podczas, gdy w pewnych sytuacjach zawartość maksymalna jest ustalona, wziąwszy pod uwagę poziom odniesienia, wymagany jest ciągły wysiłek zmierzający do ograniczenia obecności pewnych specyficznych substancji niepożądanych do najniższych możliwych zawartości w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt tak, aby zredukować ich obecność w paszy i łańcuchu pokarmowym. Powinno być, zatem możliwe, dzięki niniejszej dyrektywie, określenie progów działania znacznie poniżej ustalonych zawartości maksymalnych. W przypadku, gdy takie progi działania zostały przekroczone, muszą zostać przeprowadzone badania celem zidentyfikowania źródeł substancji niepożądanych oraz podjęte kroki celem zredukowania lub wyeliminowania takich substancji.

(14) Jeśli zdrowie zwierząt lub ludzi bądź środowisko jest zagrożone, Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość czasowego zredukowania maksymalnych dopuszczalnych zawartości, możliwość ustanowienia maksymalnych poziomów dla innych substancji lub uniemożliwienia obecności takich substancji w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt. Celem zapewnienia jednolitego stosowania, jakiekolwiek zmiany do załącznika I niniejszej dyrektywy powinny być podejmowane zgodnie z natychmiastową procedurą Wspólnoty, w oparciu o odpowiednie dokumenty i zasadę ostrożności.

(15) Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt, które spełniają wymogi niniejszej dyrektywy nie podlegają ograniczeniom przy wejściu do obrotu, w odniesieniu do zawartości substancji niepożądanych innych niż te zawarte w niniejszej dyrektywie oraz w dyrektywie Rady 95/53/WE z dnia 25 października 1995 r. ustalająca zasady regulujące organizację urzędowych kontroli w zakresie środków żywienia zwierząt (⁶).

(16) Państwa Członkowskie muszą podjąć właściwe ustalenia dotyczące monitorowania stosownie do dyrektywy 95/53/WE, w celu zapewnienia, że wymagania dotyczące substancji niepożądanych podczas stosowania lub obrotu produktami przeznaczonymi do żywienia zwierząt są spełniane.

(17) Konieczna jest odpowiednia procedura wspólnotowa dla adaptacji technicznych przepisów zawartych w załącznikach do niniejszej dyrektywy w świetle osiągnięć postępu naukowo-technicznego.

(18) W celu ułatwienia wykonania niniejszej dyrektywy należy stosować procedurę ustanawiającą ścisłą współpracę między Państwami Członkowskimi i Komisją w ramach Stałego Komitetu ds. Pasz powołanego decyzją 70/372/EWG (⁷).

(19) Działania potrzebne dla wdrożenia niniejszego rozporządzenia powinny być uchwalone zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. określającą procedury wykonywania uprawnień wdrożeniowych przyznanych przez Komisję (⁸),

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Niniejsza dyrektywa dotyczy niepożądanych substancji w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt.

2. Przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się bez uszczerbku dla przepisów zawartych w:

a) dyrektywie Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 r. dotyczącej dodatków paszowych (⁹);

b) dyrektywie Rady 96/25/WE i dyrektywie Rady 79/373/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie obrotu mieszankami paszowymi (¹⁰);

c) dyrektywie Rady 76/895/EWG z dnia 23 listopada 1976 r. dotyczącej ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w owocach i warzywach i na ich powierzchni (¹¹), dyrektywie 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni (¹²), dyrektywie 86/363/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i na ich powierzchni (¹³) oraz dyrektywie Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego i na ich powierzchni, łącznie z owocami i warzywami (¹⁴), jeśli pozostałości te nie znajdują się w załączniku I do niniejszej dyrektywy;

d) prawodawstwie wspólnotowym dotyczącym kwestii weterynaryjnych odnoszących się do zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt;

e) dyrektywie Rady 82/471/EWG z dnia 30 czerwca 1982 r. dotyczącej niektórych dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (¹⁵);

f) dyrektywie Rady 93/74/EWG z dnia 13 września 1993 r. w sprawie pasz przeznaczonych do szczególnych potrzeb żywieniowych (¹⁶).

Artykuł 2

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) „pasze” oznacza produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego w ich stanie naturalnym, świeże lub konserwowane, oraz wyroby otrzymywane w wyniku poddania tych produktów procesom przetwórstwa przemysłowego, jak również substancje organiczne i nieorganiczne, proste lub w mieszankach, zawierające lub niezawierające dodatków paszowych, przeznaczone do bezpośredniego żywienia zwierząt;

b) „materiały paszowe” oznacza różnorodne produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego w ich stanie naturalnym, świeże lub konserwowane oraz wyroby otrzymywane w wyniku poddania tych produktów procesom przetwórstwa przemysłowego, jak również substancje organiczne lub nieorganiczne, proste lub w mieszankach, zawierające lub niezawierające dodatków paszowych przeznaczonych do bezpośredniego żywienia zwierząt albo bezpośrednio lub po przetworzeniu, do przygotowania mieszanki paszowej lub jako substraty do premiksów;

c) „dodatki paszowe” oznacza dodatki zdefiniowane w art. 2 lit. a) dyrektywy Rady 70/524/EWG;

d) „premiksy” oznacza mieszanki dodatków lub mieszanki jednego lub więcej dodatków z substancjami stosowanymi jako nośniki przeznaczone do wytwarzania pasz;

e) „mieszanka paszowa” oznacza mieszaninę materiałów paszowych, zawierających lub niezawierających dodatki paszowe, która przeznaczona jest do bezpośredniego żywienia zwierząt jako mieszanki paszowe pełnoporcjowe lub uzupełniające;

f) „mieszanki paszowe uzupełniające” oznacza mieszanki paszowe zawierające wysoki poziom zawartości niektórych substancji, które poprzez swój skład są wystarczające do zaspokojenia dziennych potrzeb żywieniowych jedynie w połączeniu z innymi paszami;

g) „mieszanki paszowe pełnoporcjowe” oznacza mieszanki paszowe, które dzięki swojemu składowi są niezbędne do zaspokojenia dziennych potrzeb żywieniowych;

h) „produkty przeznaczone do żywienia zwierząt” oznacza materiały paszowe, premiksy, dodatki, pasze i wszystkie inne produkty przeznaczone do użytku lub używane w żywieniu zwierząt;

i) „dzienne zapotrzebowanie” oznacza średnią całkowitą ilość pasz, przeliczoną na zawartość wilgoci 12 %, niezbędna do zaspokojenia dziennych potrzeb żywieniowych zwierzęcia danego gatunku, w określonym wieku i użytkowanego w określony sposób;

j) „zwierzęta” oznacza zwierzęta należące do gatunków normalnie żywionych, utrzymanych lub spożywanych przez człowieka jak również zwierzęta żyjące dziko, w przypadkach gdy są one żywione paszą;

k) „wprowadzanie do obrotu” lub „obrót” oznacza gromadzenie produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt w celu sprzedaży, w tym wystawiania na sprzedaż lub jakąkolwiek inną formę transferu, płatnego lub nie, stronom trzecim oraz sprzedaż i inne formy transferu.

l) „substancja niepożądana” oznacza jakąkolwiek substancję lub produkt, z wyjątkiem czynników patogennych, która jest obecna na zewnątrz lub wewnątrz produktu przeznaczonego do żywienia zwierząt oraz która stanowi potencjalne niebezpieczeństwo dla zdrowia zwierząt lub ludzi bądź dla środowiska lub może niekorzystnie wpływać na produkcję zwierzęcą.

Artykuł 3

1. Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt z państw trzecich mogą wejść do użytku we Wspólnocie, znajdować się w obrocie i/lub być stosowane w obrębie Wspólnoty, jeśli są trwałe, odmienne oraz charakteryzują się jakością handlową i tym samym prawidłowo stosowane nie mogą stanowić niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub środowiska bądź niekorzystnie wpływać na produkcję zwierząt.

2. W szczególności, produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt nie uznaje się za zgodne z ust. 1, jeśli poziom substancji niepożądanych, który zawierają nie pozostaje w zgodzie z zawartościami maksymalnymi określonymi w załączniku I.

Artykuł 4

1. Państwa Członkowskie stanowią, że substancje niepożądane, wskazane w załączniku I mogą być tolerowane w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt tylko w warunkach określonych w tym załączniku.

2. W celu zredukowania lub wyeliminowania źródeł substancji niepożądanych z produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, Państwa Członkowskie, w porozumieniu z podmiotami gospodarczymi, prowadzą badania celem zidentyfikowania źródeł substancji niepożądanych w przypadku przekroczenia poziomów maksymalnych oraz w przypadku wykrycia zwiększonych poziomów tych substancji, po uwzględnieniu poziomu tła. Celem ujednolicenia procedury w przypadku zwiększonego poziomu, konieczne może się stać ustalenie progów uruchamiających tego rodzaju badania. Może to być określone w załączniku II.

Państwa Członkowskie przekażą Komisji i innym Państwom Członkowskim wszystkie istotne informacje oraz ustalenia dotyczące źródeł oraz podjętych środków w celu zredukowania poziomu lub wyeliminowania substancji niepożądanych. Informacja ta zostanie przekazana w ramach rocznego raportu przekazywanego Komisji zgodnie z przepisami art. 22 dyrektywy 95/53/WE z wyjątkiem sytuacji, gdy informacja ma natychmiastowe znaczenie dla innych Państw Członkowskich. W takim przypadku informacja zostanie przekazana niezwłocznie.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie stanowią, że produkty przeznaczone do żywienia zwierząt zawierające ilość substancji niepożądanych przekraczającą maksymalny limit ustalony w załączniku I nie mogą być mieszane celem rozcieńczenia z tym samym lub innym produktem przeznaczonym do żywienia zwierząt.

Artykuł 6

O ile nie ma specjalnych przepisów dotyczących mieszanek paszowych uzupełniających, Państwa Członkowskie nakazują, aby mieszanki paszowe uzupełniające nie zawierały, biorąc pod uwagę proporcje przewidywane do użycia przy dziennym zapotrzebowaniu, substancji niepożądanych, wymienionych w załączniku I, w ilości przekraczającej poziom ustalony dla mieszanek paszowych pełnoporcjowych.

Artykuł 7

1. Gdy Państwo Członkowskie ma podstawy, w oparciu o nowe informacje lub zmianę oceny istniejących informacji dokonaną po przyjęciu danych przepisów, a wykazującą, że maksymalny limit ustalony w załączniku I lub nieumieszczona w nim substancja niepożądana stanowi zagrożenie dla zdrowia zwierząt, ludzi lub dla środowiska, Państwo Członkowskie może tymczasowo obniżyć dopuszczalny limit, ustalić zawartość maksymalną lub zakazać obecności substancji niepożądanej w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt. Niezwłocznie informuje ono pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję, podając powody swej decyzji.

2. Decyzję w sprawie zmiany załączników I i II podejmuje się w trybie natychmiastowym. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 10a, aktów delegowanych zmieniających te załączniki.

W przypadku gdy w odniesieniu do tych zmian jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą, do aktów delegowanych przyjmowanych na podstawie niniejszego artykułu ma zastosowanie procedura przewidziana w art. 10b.

Państwo członkowskie może utrzymać wprowadzone środki do czasu podjęcia jakiejkolwiek decyzji przez Komisję. [1]

Artykuł 8

1. [2] Komisja jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 10a, aktów delegowanych zmieniających załączniki I i II w celu dostosowania ich do postępu naukowego i technicznego.

W przypadku gdy w odniesieniu do tych zmian jest to uzasadnione szczególnie pilną potrzebą, do aktów delegowanych przyjmowanych na podstawie niniejszego artykułu ma zastosowanie procedura przewidziana w art. 10b.

2. [3] Ponadto Komisja:

– okresowo przyjmuje ujednolicone wersje załączników I i II, włączając wszystkie dostosowania zgodnie z ust. 1, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 11 ust. 2,

– jest uprawniona do przyjmowania, zgodnie z art. 10a, aktów delegowanych w celu uzupełnienia niniejszej dyrektywy poprzez zdefiniowanie kryteriów dopuszczalności procesu detoksykacji jako uzupełnienie kryteriów dotyczących produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, które to produkty poddano takim procesom.

3. Państwa Członkowskie zapewniają podjęcie środków gwarantujących prawidłowe zastosowanie dopuszczalnych procesów zgodnych z ust. 2 oraz zgodność detoksykowanych produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt z przepisami załącznika I.

Artykuł 9

Państwa Członkowskie zapewnią, aby produkty przeznaczone do żywienia zwierząt objęte niniejszą dyrektywą nie były poddane żadnym ograniczeniom w obrocie w odniesieniu do obecności substancji niepożądanych, innym niż te przewidziane w niniejszej dyrektywie i dyrektywie 95/53/WE.

Artykuł 10

Przepisy, które mogą mieć wpływ na zdrowie publiczne bądź zdrowie zwierząt lub na środowisko, są przyjmowane po konsultacji z odpowiednimi Komitetami Naukowymi.

Artykuł 10a

[4] 1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 1 i 2, powierza się Komisji na okres pięciu lat od dnia 26 lipca 2019 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 1 i 2, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa (¹⁷).

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 1 i 2 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 10b

[5] 1. Akty delegowane przyjęte w trybie niniejszego artykułu wchodzą w życie niezwłocznie i mają zastosowanie, dopóki nie zostanie wyrażony sprzeciw zgodnie z ust. 2. Przekazując akt delegowany Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, podaje się powody zastosowania trybu pilnego.

2. Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 10a ust. 6. W takim przypadku Komisja uchyla akt natychmiast po powiadomieniu jej przez Parlament Europejski lub Radę o decyzji o sprzeciwie.

Artykuł 11

1. Komisja jest wspierana przez Stały Komitet ds. Pasz ustanowiony art. 1 decyzji 70/372/EWG (¹⁸).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 oraz art. 7 decyzji Rady 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Termin określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

3. [6] (uchylony)

4. [7] (uchylony)

Artykuł 12

(skreślony).

Artykuł 13

1. Państwa Członkowskie stosują w odniesieniu do produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, produkowanych we Wspólnocie i wywożonych do państw trzecich, co najmniej przepisy niniejszej dyrektywy.

2. Ustęp 1 nie ma wpływu na prawo Państw Członkowskich do zezwolenia na powrotny wywóz na warunkach określonych w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 (¹⁹). Przepisy art. 20 tego rozporządzenia stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 14

1. Dyrektywa 1999/29/WE zostaje niniejszym uchylona z dniem 1 sierpnia 2003 r., bez uszczerbku dla obowiązku Państw Członkowskich do przestrzegania terminów końcowych ustanowionych w załączniku III część B dla wykonania dyrektyw wymienionych w części A tego Załącznika.

2. Odniesienia do dyrektywy 1999/29/WE interpretowane są jako odniesienia to niniejszej dyrektywy i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

Artykuł 15

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed dniem 1 maja 2003 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Państwa Członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 sierpnia 2003 r.

Przepisy te zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 16

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 17

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 maja 2002 r.

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 152 ust. 4 lit. b),

uwzględniając wniosek Komisji (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (³), w świetle tekstu jednolitego zatwierdzonego przez Komitet Pojednawczy w dniu 26 marca 2002 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Należy wprowadzić wiele zmian do dyrektywy Rady 1999/29/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. w sprawie substancji i produktów niepożądanych w środkach żywienia zwierząt (⁴). W interesie przejrzystości i skuteczności wspomniana dyrektywa powinna zostać zmieniona.

(2) Produkcja zwierzęca zajmuje bardzo ważne miejsce w rolnictwie Wspólnoty i zadowalający wynik w odniesieniu do zdrowia publicznego oraz zdrowia zwierząt, dobrostanu zwierząt, środowiska oraz środków finansowych hodowców zwierząt zależy w dużym stopniu od stosowania pasz dobrej jakości.

(3) Przepisy dotyczące pasz są potrzebne do zwiększenia wydajności i trwałości produkcji rolnej oraz zabezpieczenia zdrowia publicznego, zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz ochrony środowiska. Ponadto, istnieje potrzeba wszechstronnego ustalenia zasad higieny celem zagwarantowania odpowiedniej jakości pasz w gospodarstwach indywidualnych nawet, jeśli nie są one wytwarzane komercyjnie.

(4) Te same przepisy dotyczące jakości i bezpieczeństwa produktów stosowanych w paszach zwierzęcych powinny dotyczyć jakości i bezpieczeństwa wody spożywanej przez zwierzęta. Chociaż definicja pasz nie wyklucza uznania wody jako pokarmu, woda nie znajduje się na otwartym wykazie produktów odżywczych określonych dyrektywą Rady 96/25/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie obrotu materiałami paszowymi (⁵). Kwestia wody jako paszy powinna zostać rozpatrzona w ramach tej dyrektywy.

(5) Ustalono, że dodatki paszowe mogą zawierać niepożądane substancje. Zakres dyrektywy powinien być zatem rozszerzony tak, aby obejmował dodatki paszowe.

(6) Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt mogą zawierać niepożądane substancje, które są niebezpieczne dla zdrowia zwierząt lub, z powodu obecności w produktach pochodzenia hodowlanego, niebezpieczne dla ludzkiego zdrowia lub środowiska.

(7) Niemożliwe jest całkowite wyeliminowanie obecności niepożądanych substancji, ale ważne jest, aby ich zawartość w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt była zredukowana, w zależności od ostrej toksyczności substancji, akumulacji biologicznej i zdolności do degradacji, w celu zapobiegania działaniom niepożądanym i szkodliwym. W chwili obecnej niewłaściwe jest ustalanie tej zawartości poniżej poziomów wykrywanych sposobami analizy zdefiniowanymi przez Wspólnotę.

(8) Metody określania pozostałości niepożądanych substancji stają się coraz bardziej zaawansowane, a zatem wykryte mogą zostać nawet ilości pozostałości nieistotnych dla zdrowia zwierząt i ludzi.

(9) Niepożądane substancje mogą być obecne w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt tylko zgodnie z warunkami określonymi w niniejszej dyrektywie oraz nie mogą być stosowane w żaden inny sposób w celu żywienia zwierząt. Niniejsza dyrektywa powinna być zatem stosowana bez naruszania innych przepisów prawa wspólnotowego dotyczących pasz, a w szczególności zasad mających zastosowanie do mieszanek paszowych.

(10) Niniejsza dyrektywa musi obowiązywać odnośnie do produktów stosowanych w paszach zwierzęcych od momentu ich znalezienia się we Wspólnocie. Należy tym samym zastrzec, że ustalone maksymalne zawartości substancji niepożądanych obowiązują ogólnie od dnia, w którym produkty przeznaczone do żywienia zwierząt zostają, na wszystkich poziomach, wprowadzone do obrotu lub zastosowania, w szczególności od chwili przywozu.

(11) Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt muszą być w dobrym stanie, prawdziwe oraz muszą charakteryzować się jakością handlową, a tym samym, prawidłowo stosowane, nie mogą stanowić niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub środowiska bądź niekorzystnie wpływać na produkcję zwierząt. Stosowanie lub wprowadzanie do obrotu produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, zawierających substancje niepożądane na poziomie przekraczającym maksymalne zawartości określone w załączniku I musi zostać tym samym zabronione.

(12) Obecność niektórych substancji niepożądanych w mieszankach paszowych uzupełniających musi zostać ograniczona poprzez ustalenie odpowiednich zawartości maksymalnych.

(13) Podczas, gdy w pewnych sytuacjach zawartość maksymalna jest ustalona, wziąwszy pod uwagę poziom odniesienia, wymagany jest ciągły wysiłek zmierzający do ograniczenia obecności pewnych specyficznych substancji niepożądanych do najniższych możliwych zawartości w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt tak, aby zredukować ich obecność w paszy i łańcuchu pokarmowym. Powinno być, zatem możliwe, dzięki niniejszej dyrektywie, określenie progów działania znacznie poniżej ustalonych zawartości maksymalnych. W przypadku, gdy takie progi działania zostały przekroczone, muszą zostać przeprowadzone badania celem zidentyfikowania źródeł substancji niepożądanych oraz podjęte kroki celem zredukowania lub wyeliminowania takich substancji.

(14) Jeśli zdrowie zwierząt lub ludzi bądź środowisko jest zagrożone, Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość czasowego zredukowania maksymalnych dopuszczalnych zawartości, możliwość ustanowienia maksymalnych poziomów dla innych substancji lub uniemożliwienia obecności takich substancji w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt. Celem zapewnienia jednolitego stosowania, jakiekolwiek zmiany do załącznika I niniejszej dyrektywy powinny być podejmowane zgodnie z natychmiastową procedurą Wspólnoty, w oparciu o odpowiednie dokumenty i zasadę ostrożności.

(15) Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt, które spełniają wymogi niniejszej dyrektywy nie podlegają ograniczeniom przy wejściu do obrotu, w odniesieniu do zawartości substancji niepożądanych innych niż te zawarte w niniejszej dyrektywie oraz w dyrektywie Rady 95/53/WE z dnia 25 października 1995 r. ustalająca zasady regulujące organizację urzędowych kontroli w zakresie środków żywienia zwierząt (⁶).

(16) Państwa Członkowskie muszą podjąć właściwe ustalenia dotyczące monitorowania stosownie do dyrektywy 95/53/WE, w celu zapewnienia, że wymagania dotyczące substancji niepożądanych podczas stosowania lub obrotu produktami przeznaczonymi do żywienia zwierząt są spełniane.

(17) Konieczna jest odpowiednia procedura wspólnotowa dla adaptacji technicznych przepisów zawartych w załącznikach do niniejszej dyrektywy w świetle osiągnięć postępu naukowo-technicznego.

(18) W celu ułatwienia wykonania niniejszej dyrektywy należy stosować procedurę ustanawiającą ścisłą współpracę między Państwami Członkowskimi i Komisją w ramach Stałego Komitetu ds. Pasz powołanego decyzją 70/372/EWG (⁷).

(19) Działania potrzebne dla wdrożenia niniejszego rozporządzenia powinny być uchwalone zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. określającą procedury wykonywania uprawnień wdrożeniowych przyznanych przez Komisję (⁸),

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Niniejsza dyrektywa dotyczy niepożądanych substancji w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt.

2. Przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się bez uszczerbku dla przepisów zawartych w:

a) dyrektywie Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 r. dotyczącej dodatków paszowych (⁹);

b) dyrektywie Rady 96/25/WE i dyrektywie Rady 79/373/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie obrotu mieszankami paszowymi (¹⁰);

c) dyrektywie Rady 76/895/EWG z dnia 23 listopada 1976 r. dotyczącej ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w owocach i warzywach i na ich powierzchni (¹¹), dyrektywie 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni (¹²), dyrektywie 86/363/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i na ich powierzchni (¹³) oraz dyrektywie Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego i na ich powierzchni, łącznie z owocami i warzywami (¹⁴), jeśli pozostałości te nie znajdują się w załączniku I do niniejszej dyrektywy;

d) prawodawstwie wspólnotowym dotyczącym kwestii weterynaryjnych odnoszących się do zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt;

e) dyrektywie Rady 82/471/EWG z dnia 30 czerwca 1982 r. dotyczącej niektórych dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (¹⁵);

f) dyrektywie Rady 93/74/EWG z dnia 13 września 1993 r. w sprawie pasz przeznaczonych do szczególnych potrzeb żywieniowych (¹⁶).

Artykuł 2

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) „pasze” oznacza produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego w ich stanie naturalnym, świeże lub konserwowane, oraz wyroby otrzymywane w wyniku poddania tych produktów procesom przetwórstwa przemysłowego, jak również substancje organiczne i nieorganiczne, proste lub w mieszankach, zawierające lub niezawierające dodatków paszowych, przeznaczone do bezpośredniego żywienia zwierząt;

b) „materiały paszowe” oznacza różnorodne produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego w ich stanie naturalnym, świeże lub konserwowane oraz wyroby otrzymywane w wyniku poddania tych produktów procesom przetwórstwa przemysłowego, jak również substancje organiczne lub nieorganiczne, proste lub w mieszankach, zawierające lub niezawierające dodatków paszowych przeznaczonych do bezpośredniego żywienia zwierząt albo bezpośrednio lub po przetworzeniu, do przygotowania mieszanki paszowej lub jako substraty do premiksów;

c) „dodatki paszowe” oznacza dodatki zdefiniowane w art. 2 lit. a) dyrektywy Rady 70/524/EWG;

d) „premiksy” oznacza mieszanki dodatków lub mieszanki jednego lub więcej dodatków z substancjami stosowanymi jako nośniki przeznaczone do wytwarzania pasz;

e) „mieszanka paszowa” oznacza mieszaninę materiałów paszowych, zawierających lub niezawierających dodatki paszowe, która przeznaczona jest do bezpośredniego żywienia zwierząt jako mieszanki paszowe pełnoporcjowe lub uzupełniające;

f) „mieszanki paszowe uzupełniające” oznacza mieszanki paszowe zawierające wysoki poziom zawartości niektórych substancji, które poprzez swój skład są wystarczające do zaspokojenia dziennych potrzeb żywieniowych jedynie w połączeniu z innymi paszami;

g) „mieszanki paszowe pełnoporcjowe” oznacza mieszanki paszowe, które dzięki swojemu składowi są niezbędne do zaspokojenia dziennych potrzeb żywieniowych;

h) „produkty przeznaczone do żywienia zwierząt” oznacza materiały paszowe, premiksy, dodatki, pasze i wszystkie inne produkty przeznaczone do użytku lub używane w żywieniu zwierząt;

i) „dzienne zapotrzebowanie” oznacza średnią całkowitą ilość pasz, przeliczoną na zawartość wilgoci 12 %, niezbędna do zaspokojenia dziennych potrzeb żywieniowych zwierzęcia danego gatunku, w określonym wieku i użytkowanego w określony sposób;

j) „zwierzęta” oznacza zwierzęta należące do gatunków normalnie żywionych, utrzymanych lub spożywanych przez człowieka jak również zwierzęta żyjące dziko, w przypadkach gdy są one żywione paszą;

k) „wprowadzanie do obrotu” lub „obrót” oznacza gromadzenie produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt w celu sprzedaży, w tym wystawiania na sprzedaż lub jakąkolwiek inną formę transferu, płatnego lub nie, stronom trzecim oraz sprzedaż i inne formy transferu.

l) „substancja niepożądana” oznacza jakąkolwiek substancję lub produkt, z wyjątkiem czynników patogennych, która jest obecna na zewnątrz lub wewnątrz produktu przeznaczonego do żywienia zwierząt oraz która stanowi potencjalne niebezpieczeństwo dla zdrowia zwierząt lub ludzi bądź dla środowiska lub może niekorzystnie wpływać na produkcję zwierzęcą.

Artykuł 3

1. Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt z państw trzecich mogą wejść do użytku we Wspólnocie, znajdować się w obrocie i/lub być stosowane w obrębie Wspólnoty, jeśli są trwałe, odmienne oraz charakteryzują się jakością handlową i tym samym prawidłowo stosowane nie mogą stanowić niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub środowiska bądź niekorzystnie wpływać na produkcję zwierząt.

2. W szczególności, produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt nie uznaje się za zgodne z ust. 1, jeśli poziom substancji niepożądanych, który zawierają nie pozostaje w zgodzie z zawartościami maksymalnymi określonymi w załączniku I.

Artykuł 4

1. Państwa Członkowskie stanowią, że substancje niepożądane, wskazane w załączniku I mogą być tolerowane w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt tylko w warunkach określonych w tym załączniku.

2. W celu zredukowania lub wyeliminowania źródeł substancji niepożądanych z produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, Państwa Członkowskie, w porozumieniu z podmiotami gospodarczymi, prowadzą badania celem zidentyfikowania źródeł substancji niepożądanych w przypadku przekroczenia poziomów maksymalnych oraz w przypadku wykrycia zwiększonych poziomów tych substancji, po uwzględnieniu poziomu tła. Celem ujednolicenia procedury w przypadku zwiększonego poziomu, konieczne może się stać ustalenie progów uruchamiających tego rodzaju badania. Może to być określone w załączniku II.

Państwa Członkowskie przekażą Komisji i innym Państwom Członkowskim wszystkie istotne informacje oraz ustalenia dotyczące źródeł oraz podjętych środków w celu zredukowania poziomu lub wyeliminowania substancji niepożądanych. Informacja ta zostanie przekazana w ramach rocznego raportu przekazywanego Komisji zgodnie z przepisami art. 22 dyrektywy 95/53/WE z wyjątkiem sytuacji, gdy informacja ma natychmiastowe znaczenie dla innych Państw Członkowskich. W takim przypadku informacja zostanie przekazana niezwłocznie.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie stanowią, że produkty przeznaczone do żywienia zwierząt zawierające ilość substancji niepożądanych przekraczającą maksymalny limit ustalony w załączniku I nie mogą być mieszane celem rozcieńczenia z tym samym lub innym produktem przeznaczonym do żywienia zwierząt.

Artykuł 6

O ile nie ma specjalnych przepisów dotyczących mieszanek paszowych uzupełniających, Państwa Członkowskie nakazują, aby mieszanki paszowe uzupełniające nie zawierały, biorąc pod uwagę proporcje przewidywane do użycia przy dziennym zapotrzebowaniu, substancji niepożądanych, wymienionych w załączniku I, w ilości przekraczającej poziom ustalony dla mieszanek paszowych pełnoporcjowych.

Artykuł 7

1. Gdy Państwo Członkowskie ma podstawy, w oparciu o nowe informacje lub zmianę oceny istniejących informacji dokonaną po przyjęciu danych przepisów, a wykazującą, że maksymalny limit ustalony w załączniku I lub nieumieszczona w nim substancja niepożądana stanowi zagrożenie dla zdrowia zwierząt, ludzi lub dla środowiska, Państwo Członkowskie może tymczasowo obniżyć dopuszczalny limit, ustalić zawartość maksymalną lub zakazać obecności substancji niepożądanej w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt. Niezwłocznie informuje ono pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję, podając powody swej decyzji.

2. Decyzję w sprawie zmiany załącznika I i II podejmuje się w trybie natychmiastowym. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą trybu pilnego, o której mowa w art. 11 ust. 4. [1]

Do czasu, gdy Komisja lub Rada podejmą decyzję, Państwo Członkowskie może utrzymać wprowadzone środki.

Państwo Członkowskie musi zapewnić, aby podjęta decyzja została ogłoszona.

Artykuł 8

1. [2] Komisja, w świetle postępu naukowego i technicznego, aktualizuje załączniki I i II. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 11 ust. 3. Ze względu na szczególnie pilną potrzebę Komisja może zastosować tryb pilny, o którym mowa w art. 11 ust. 4 dla przyjęcia takich zmian.

2. [3] Ponadto Komisja:

– okresowo przyjmuje ujednolicone wersje załączników I i II, włączając wszystkie dostosowania zgodnie z ust. 1, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 11 ust. 2,

– może określić kryteria dopuszczalności procesu detoksyfikacji jako uzupełnienie kryteriów dotyczących produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, które poddano takim procesom; środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 11 ust. 3.

3. Państwa Członkowskie zapewniają podjęcie środków gwarantujących prawidłowe zastosowanie dopuszczalnych procesów zgodnych z ust. 2 oraz zgodność detoksykowanych produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt z przepisami załącznika I.

Artykuł 9

Państwa Członkowskie zapewnią, aby produkty przeznaczone do żywienia zwierząt objęte niniejszą dyrektywą nie były poddane żadnym ograniczeniom w obrocie w odniesieniu do obecności substancji niepożądanych, innym niż te przewidziane w niniejszej dyrektywie i dyrektywie 95/53/WE.

Artykuł 10

Przepisy, które mogą mieć wpływ na zdrowie publiczne bądź zdrowie zwierząt lub na środowisko, są przyjmowane po konsultacji z odpowiednimi Komitetami Naukowymi.

Artykuł 11

[4] 1. Komisja jest wspierana przez Stały Komitet ds. Pasz ustanowiony art. 1 decyzji 70/372/EWG (¹⁷).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 oraz art. 7 decyzji Rady 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Termin określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1-4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

4. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1, 2, 4 i 6 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Artykuł 12

[5] (skreślony).

Artykuł 13

1. Państwa Członkowskie stosują w odniesieniu do produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, produkowanych we Wspólnocie i wywożonych do państw trzecich, co najmniej przepisy niniejszej dyrektywy.

2. Ustęp 1 nie ma wpływu na prawo Państw Członkowskich do zezwolenia na powrotny wywóz na warunkach określonych w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 (¹⁸). Przepisy art. 20 tego rozporządzenia stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 14

1. Dyrektywa 1999/29/WE zostaje niniejszym uchylona z dniem 1 sierpnia 2003 r., bez uszczerbku dla obowiązku Państw Członkowskich do przestrzegania terminów końcowych ustanowionych w załączniku III część B dla wykonania dyrektyw wymienionych w części A tego Załącznika.

2. Odniesienia do dyrektywy 1999/29/WE interpretowane są jako odniesienia to niniejszej dyrektywy i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

Artykuł 15

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed dniem 1 maja 2003 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Państwa Członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 sierpnia 2003 r.

Przepisy te zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 16

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 17

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 maja 2002 r.

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 152 ust. 4 lit.  b),

uwzględniając wniosek Komisji (¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (³), w świetle tekstu jednolitego zatwierdzonego przez Komitet Pojednawczy w dniu 26 marca 2002 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Należy wprowadzić wiele zmian do dyrektywy Rady 1999/29/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. w sprawie substancji i produktów niepożądanych w środkach żywienia zwierząt (⁴). W interesie przejrzystości i skuteczności wspomniana dyrektywa powinna zostać zmieniona.

(2)  Produkcja zwierzęca zajmuje bardzo ważne miejsce w rolnictwie Wspólnoty i zadowalający wynik w odniesieniu do zdrowia publicznego oraz zdrowia zwierząt, dobrostanu zwierząt, środowiska oraz środków finansowych hodowców zwierząt zależy w dużym stopniu od stosowania pasz dobrej jakości.

(3) Przepisy dotyczące pasz są potrzebne do zwiększenia wydajności i trwałości produkcji rolnej oraz zabezpieczenia zdrowia publicznego, zdrowia i dobrostanu zwierząt oraz ochrony środowiska. Ponadto, istnieje potrzeba wszechstronnego ustalenia zasad higieny celem zagwarantowania odpowiedniej jakości pasz w gospodarstwach indywidualnych nawet, jeśli nie są one wytwarzane komercyjnie.

(4) Te same przepisy dotyczące jakości i bezpieczeństwa produktów stosowanych w paszach zwierzęcych powinny dotyczyć jakości i bezpieczeństwa wody spożywanej przez zwierzęta. Chociaż definicja pasz nie wyklucza uznania wody jako pokarmu, woda nie znajduje się na otwartym wykazie produktów odżywczych określonych dyrektywą Rady 96/25/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie obrotu materiałami paszowymi (⁵). Kwestia wody jako paszy powinna zostać rozpatrzona w ramach tej dyrektywy.

(5) Ustalono, że dodatki paszowe mogą zawierać niepożądane substancje. Zakres dyrektywy powinien być zatem rozszerzony tak, aby obejmował dodatki paszowe.

(6) Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt mogą zawierać niepożądane substancje, które są niebezpieczne dla zdrowia zwierząt lub, z powodu obecności w produktach pochodzenia hodowlanego, niebezpieczne dla ludzkiego zdrowia lub środowiska.

(7) Niemożliwe jest całkowite wyeliminowanie obecności niepożądanych substancji, ale ważne jest, aby ich zawartość w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt była zredukowana, w zależności od ostrej toksyczności substancji, akumulacji biologicznej i zdolności do degradacji, w celu zapobiegania działaniom niepożądanym i szkodliwym. W chwili obecnej niewłaściwe jest ustalanie tej zawartości poniżej poziomów wykrywanych sposobami analizy zdefiniowanymi przez Wspólnotę.

(8) Metody określania pozostałości niepożądanych substancji stają się coraz bardziej zaawansowane, a zatem wykryte mogą zostać nawet ilości pozostałości nieistotnych dla zdrowia zwierząt i ludzi.

(9) Niepożądane substancje mogą być obecne w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt tylko zgodnie z warunkami określonymi w niniejszej dyrektywie oraz nie mogą być stosowane w żaden inny sposób w celu żywienia zwierząt. Niniejsza dyrektywa powinna być zatem stosowana bez naruszania innych przepisów prawa wspólnotowego dotyczących pasz, a w szczególności zasad mających zastosowanie do mieszanek paszowych.

(10)  Niniejsza dyrektywa musi obowiązywać odnośnie do produktów stosowanych w paszach zwierzęcych od momentu ich znalezienia się we Wspólnocie. Należy tym samym zastrzec, że ustalone maksymalne zawartości substancji niepożądanych obowiązują ogólnie od dnia, w którym produkty przeznaczone do żywienia zwierząt zostają, na wszystkich poziomach, wprowadzone do obrotu lub zastosowania, w szczególności od chwili przywozu.

(11)  Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt muszą być w dobrym stanie, prawdziwe oraz muszą charakteryzować się jakością handlową, a tym samym, prawidłowo stosowane, nie mogą stanowić niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub środowiska bądź niekorzystnie wpływać na produkcję zwierząt. Stosowanie lub wprowadzanie do obrotu produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, zawierających substancje niepożądane na poziomie przekraczającym maksymalne zawartości określone w załączniku I musi zostać tym samym zabronione.

(12) Obecność niektórych substancji niepożądanych w mieszankach paszowych uzupełniających musi zostać ograniczona poprzez ustalenie odpowiednich zawartości maksymalnych.

(13) Podczas, gdy w pewnych sytuacjach zawartość maksymalna jest ustalona, wziąwszy pod uwagę poziom odniesienia, wymagany jest ciągły wysiłek zmierzający do ograniczenia obecności pewnych specyficznych substancji niepożądanych do najniższych możliwych zawartości w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt tak, aby zredukować ich obecność w paszy i łańcuchu pokarmowym. Powinno być, zatem możliwe, dzięki niniejszej dyrektywie, określenie progów działania znacznie poniżej ustalonych zawartości maksymalnych. W przypadku, gdy takie progi działania zostały przekroczone, muszą zostać przeprowadzone badania celem zidentyfikowania źródeł substancji niepożądanych oraz podjęte kroki celem zredukowania lub wyeliminowania takich substancji.

(14) Jeśli zdrowie zwierząt lub ludzi bądź środowisko jest zagrożone, Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość czasowego zredukowania maksymalnych dopuszczalnych zawartości, możliwość ustanowienia maksymalnych poziomów dla innych substancji lub uniemożliwienia obecności takich substancji w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt. Celem zapewnienia jednolitego stosowania, jakiekolwiek zmiany do załącznika I niniejszej dyrektywy powinny być podejmowane zgodnie z natychmiastową procedurą Wspólnoty, w oparciu o odpowiednie dokumenty i zasadę ostrożności.

(15) Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt, które spełniają wymogi niniejszej dyrektywy nie podlegają ograniczeniom przy wejściu do obrotu, w odniesieniu do zawartości substancji niepożądanych innych niż te zawarte w niniejszej dyrektywie oraz w dyrektywie Rady 95/53/WE z dnia 25 października 1995 r. ustalająca zasady regulujące organizację urzędowych kontroli w zakresie środków żywienia zwierząt (⁶).

(16) Państwa Członkowskie muszą podjąć właściwe ustalenia dotyczące monitorowania stosownie do dyrektywy 95/53/WE, w celu zapewnienia, że wymagania dotyczące substancji niepożądanych podczas stosowania lub obrotu produktami przeznaczonymi do żywienia zwierząt są spełniane.

(17)  Konieczna jest odpowiednia procedura wspólnotowa dla adaptacji technicznych przepisów zawartych w załącznikach do niniejszej dyrektywy w świetle osiągnięć postępu naukowo-technicznego.

(18)  W celu ułatwienia wykonania niniejszej dyrektywy należy stosować procedurę ustanawiającą ścisłą współpracę między Państwami Członkowskimi i Komisją w ramach Stałego Komitetu ds. Pasz powołanego decyzją 70/372/EWG (⁷).

(19)  Działania potrzebne dla wdrożenia niniejszego rozporządzenia powinny być uchwalone zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999  r. określającą procedury wykonywania uprawnień wdrożeniowych przyznanych przez Komisję (⁸),

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Niniejsza dyrektywa dotyczy niepożądanych substancji w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt.

2. Przepisy niniejszej dyrektywy stosuje się bez uszczerbku dla przepisów zawartych w:

a) dyrektywie Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970  r. dotyczącej dodatków paszowych (⁹);

b)  dyrektywie Rady 96/25/WE i dyrektywie Rady 79/373/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie obrotu mieszankami paszowymi (¹⁰);

c) dyrektywie Rady 76/895/EWG z dnia 23 listopada 1976 r. dotyczącej ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w owocach i warzywach i na ich powierzchni (¹¹), dyrektywie 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni (¹²), dyrektywie 86/363/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i na ich powierzchni (¹³) oraz dyrektywie Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania maksymalnych poziomów pozostałości pestycydów w niektórych produktach pochodzenia roślinnego i na ich powierzchni, łącznie z owocami i warzywami (¹⁴), jeśli pozostałości te nie znajdują się w załączniku I do niniejszej dyrektywy;

d) prawodawstwie wspólnotowym dotyczącym kwestii weterynaryjnych odnoszących się do zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt;

e) dyrektywie Rady 82/471/EWG z dnia 30 czerwca 1982 r. dotyczącej niektórych dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (¹⁵);

f) dyrektywie Rady 93/74/EWG z dnia 13 września 1993 r. w sprawie pasz przeznaczonych do szczególnych potrzeb żywieniowych (¹⁶).

Artykuł 2

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) „pasze” oznacza produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego w ich stanie naturalnym, świeże lub konserwowane, oraz wyroby otrzymywane w wyniku poddania tych produktów procesom przetwórstwa przemysłowego, jak również substancje organiczne i nieorganiczne, proste lub w mieszankach, zawierające lub niezawierające dodatków paszowych, przeznaczone do bezpośredniego żywienia zwierząt;

b) „materiały paszowe” oznacza różnorodne produkty pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego w ich stanie naturalnym, świeże lub konserwowane oraz wyroby otrzymywane w wyniku poddania tych produktów procesom przetwórstwa przemysłowego, jak również substancje organiczne lub nieorganiczne, proste lub w mieszankach, zawierające lub niezawierające dodatków paszowych przeznaczonych do bezpośredniego żywienia zwierząt albo bezpośrednio lub po przetworzeniu, do przygotowania mieszanki paszowej lub jako substraty do premiksów;

c) „dodatki paszowe” oznacza dodatki zdefiniowane w art. 2 lit. a) dyrektywy Rady 70/524/EWG;

d) „premiksy” oznacza mieszanki dodatków lub mieszanki jednego lub więcej dodatków z substancjami stosowanymi jako nośniki przeznaczone do wytwarzania pasz;

e) „mieszanka paszowa” oznacza mieszaninę materiałów paszowych, zawierających lub niezawierających dodatki paszowe, która przeznaczona jest do bezpośredniego żywienia zwierząt jako mieszanki paszowe pełnoporcjowe lub uzupełniające;

f) „mieszanki paszowe uzupełniające” oznacza mieszanki paszowe zawierające wysoki poziom zawartości niektórych substancji, które poprzez swój skład są wystarczające do zaspokojenia dziennych potrzeb żywieniowych jedynie w połączeniu z innymi paszami;

g) „mieszanki paszowe pełnoporcjowe” oznacza mieszanki paszowe, które dzięki swojemu składowi są niezbędne do zaspokojenia dziennych potrzeb żywieniowych;

h) „produkty przeznaczone do żywienia zwierząt” oznacza materiały paszowe, premiksy, dodatki, pasze i wszystkie inne produkty przeznaczone do użytku lub używane w żywieniu zwierząt;

i) „dzienne zapotrzebowanie” oznacza średnią całkowitą ilość pasz, przeliczoną na zawartość wilgoci 12 %, niezbędna do zaspokojenia dziennych potrzeb żywieniowych zwierzęcia danego gatunku, w określonym wieku i użytkowanego w określony sposób;

j) „zwierzęta” oznacza zwierzęta należące do gatunków normalnie żywionych, utrzymanych lub spożywanych przez człowieka jak również zwierzęta żyjące dziko, w przypadkach gdy są one żywione paszą;

k) „wprowadzanie do obrotu” lub „obrót” oznacza gromadzenie produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt w celu sprzedaży, w tym wystawiania na sprzedaż lub jakąkolwiek inną formę transferu, płatnego lub nie, stronom trzecim oraz sprzedaż i inne formy transferu.

l) „substancja niepożądana” oznacza jakąkolwiek substancję lub produkt, z wyjątkiem czynników patogennych, która jest obecna na zewnątrz lub wewnątrz produktu przeznaczonego do żywienia zwierząt oraz która stanowi potencjalne niebezpieczeństwo dla zdrowia zwierząt lub ludzi bądź dla środowiska lub może niekorzystnie wpływać na produkcję zwierzęcą.

Artykuł 3

1. Produkty przeznaczone do żywienia zwierząt z państw trzecich mogą wejść do użytku we Wspólnocie, znajdować się w obrocie i/lub być stosowane w obrębie Wspólnoty, jeśli są trwałe, odmienne oraz charakteryzują się jakością handlową i tym samym prawidłowo stosowane nie mogą stanowić niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzi, zdrowia zwierząt lub środowiska bądź niekorzystnie wpływać na produkcję zwierząt.

2. W szczególności, produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt nie uznaje się za zgodne z ust. 1, jeśli poziom substancji niepożądanych, który zawierają nie pozostaje w zgodzie z zawartościami maksymalnymi określonymi w załączniku I.

Artykuł 4

1. Państwa Członkowskie stanowią, że substancje niepożądane, wskazane w załączniku I mogą być tolerowane w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt tylko w warunkach określonych w tym załączniku.

2. W celu zredukowania lub wyeliminowania źródeł substancji niepożądanych z produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, Państwa Członkowskie, w porozumieniu z podmiotami gospodarczymi, prowadzą badania celem zidentyfikowania źródeł substancji niepożądanych w przypadku przekroczenia poziomów maksymalnych oraz w przypadku wykrycia zwiększonych poziomów tych substancji, po uwzględnieniu poziomu tła. Celem ujednolicenia procedury w przypadku zwiększonego poziomu, konieczne może się stać ustalenie progów uruchamiających tego rodzaju badania. Może to być określone w załączniku II.

Państwa Członkowskie przekażą Komisji i innym Państwom Członkowskim wszystkie istotne informacje oraz ustalenia dotyczące źródeł oraz podjętych środków w celu zredukowania poziomu lub wyeliminowania substancji niepożądanych. Informacja ta zostanie przekazana w ramach rocznego raportu przekazywanego Komisji zgodnie z przepisami art.  22 dyrektywy 95/53/WE z wyjątkiem sytuacji, gdy informacja ma natychmiastowe znaczenie dla innych Państw Członkowskich. W takim przypadku informacja zostanie przekazana niezwłocznie.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie stanowią, że produkty przeznaczone do żywienia zwierząt zawierające ilość substancji niepożądanych przekraczającą maksymalny limit ustalony w załączniku I nie mogą być mieszane celem rozcieńczenia z tym samym lub innym produktem przeznaczonym do żywienia zwierząt.

Artykuł 6

O ile nie ma specjalnych przepisów dotyczących mieszanek paszowych uzupełniających, Państwa Członkowskie nakazują, aby mieszanki paszowe uzupełniające nie zawierały, biorąc pod uwagę proporcje przewidywane do użycia przy dziennym zapotrzebowaniu, substancji niepożądanych, wymienionych w załączniku I, w ilości przekraczającej poziom ustalony dla mieszanek paszowych pełnoporcjowych.

Artykuł 7

1. Gdy Państwo Członkowskie ma podstawy, w oparciu o nowe informacje lub zmianę oceny istniejących informacji dokonaną po przyjęciu danych przepisów, a wykazującą, że maksymalny limit ustalony w załączniku I lub nieumieszczona w nim substancja niepożądana stanowi zagrożenie dla zdrowia zwierząt, ludzi lub dla środowiska, Państwo Członkowskie może tymczasowo obniżyć dopuszczalny limit, ustalić zawartość maksymalną lub zakazać obecności substancji niepożądanej w produktach przeznaczonych do żywienia zwierząt. Niezwłocznie informuje ono pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję, podając powody swej decyzji.

2. Natychmiastowa decyzja zostaje podjęta, w zgodzie z procedurą ustanowioną w art. 12, czy załącznik I i II powinny być zmienione.

Do czasu, gdy Komisja lub Rada podejmą decyzję, Państwo Członkowskie może utrzymać wprowadzone środki.

Państwo Członkowskie musi zapewnić, aby podjęta decyzja została ogłoszona.

Artykuł 8

1. W zgodzie z procedurą ustanowioną w art. 11 Komisja, w świetle osiągnięć postępu naukowo-technicznego, aktualizuje załączniki I i II.

2. Ponadto, w zgodzie z procedurą ustanowioną w art.  11 Komisja:

– okresowo przyjmuje ujednolicone wersje załączników I i II, włączając wszystkie dostosowania zgodnie z ust.  1,

– Może określić kryteria dopuszczalności procesu detoksyfikacji jako uzupełnienie kryteriów dotyczących produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, które poddano takim procesom.

3. Państwa Członkowskie zapewniają podjęcie środków gwarantujących prawidłowe zastosowanie dopuszczalnych procesów zgodnych z ust. 2 oraz zgodność detoksykowanych produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt z przepisami załącznika I.

Artykuł 9

Państwa Członkowskie zapewnią, aby produkty przeznaczone do żywienia zwierząt objęte niniejszą dyrektywą nie były poddane żadnym ograniczeniom w obrocie w odniesieniu do obecności substancji niepożądanych, innym niż te przewidziane w niniejszej dyrektywie i dyrektywie 95/53/WE.

Artykuł 10

Przepisy, które mogą mieć wpływ na zdrowie publiczne bądź zdrowie zwierząt lub na środowisko, są przyjmowane po konsultacji z odpowiednimi Komitetami Naukowymi.

Artykuł 11

1. Komisja jest wspomagana przez Stały Komitet ds. Pasz ustanowiony art. 1 decyzji 70/372/EWG.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu, stosuje się art. 5 i art.  7 decyzji 1999/468/WE przy uwzględnieniu jej art. 8.

3.  Okres, wskazany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE, ustala się na trzy miesiące.

Artykuł 12

1. Komisja jest wspomagana przez Stały Komitet ds. Pasz ustanowiony art. 1 decyzji 70/372/EWG.

2. 4. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu, stosuje się art. 5 i art. 7 decyzji 1999/468/WE przy uwzględnieniu jej art. 8.

3. Okres, wskazany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE, ustala się na piętnaście dni.

Artykuł 13

1. Państwa Członkowskie stosują w odniesieniu do produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt, produkowanych we Wspólnocie i wywożonych do państw trzecich, co najmniej przepisy niniejszej dyrektywy.

2. Ustęp 1 nie ma wpływu na prawo Państw Członkowskich do zezwolenia na powrotny wywóz na warunkach określonych w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 (¹⁷). Przepisy art. 20 tego rozporządzenia stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł 14

1. Dyrektywa 1999/29/WE zostaje niniejszym uchylona z dniem 1 sierpnia 2003 r., bez uszczerbku dla obowiązku Państw Członkowskich do przestrzegania terminów końcowych ustanowionych w załączniku III część B dla wykonania dyrektyw wymienionych w części A tego Załącznika.

2. Odniesienia do dyrektywy 1999/29/WE interpretowane są jako odniesienia to niniejszej dyrektywy i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

Artykuł 15

Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy przed dniem 1 maja 2003 r. i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Państwa Członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 sierpnia 2003 r.

Przepisy te zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 16

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 17

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 maja 2002 r.