history Historia zmian
zamknij

Wersja obowiązująca od 2013-12-29

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 36 i 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1)

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady nr 26 z dnia 4 kwietnia 1962 r. dotyczące stosowania niektórych reguł konkurencji w odniesieniu do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi (2) zostało zasadniczo zmienione (3). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfi-kowane.

(2) Na mocy art. 36 Traktatu jedną z kwestii, w odniesieniu do których należy podjąć decyzję w ramach wspólnej polityki rolnej, jest to, czy reguły konkurencji ustanowione w Traktacie należy stosować do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi. Przepisy niniejszego rozporządzenia będą musiały zostać uzupełnione w świetle zmian w tej polityce.

(3) Reguły konkurencji odnoszące się do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 81 Traktatu, oraz odnoszące się do nadużywania pozycji dominującej muszą mieć zastosowanie do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi w zakresie, w jakim ich stosowanie nie utrudnia funkcjonowania krajowych organizacji rynków rolnych czy też nie zagraża osiągnięciu celów wspólnej polityki rolnej.

(4) Szczególna uwaga została zapewniona w przypadku organizacji rolników, które zajmują się głównie wspólną produkcją lub sprzedażą produktów rolnych czy też korzystaniem ze wspólnych urządzeń, o ile takie wspólne działanie nie wyklucza konkurencji czy też nie zagraża osiągnięciu celów art. 33 Traktatu.

(5) W celu zarówno uniknięcia zahamowania rozwoju wspólnej polityki rolnej, jak i zagwarantowania pewności prawa, a także niedyskryminacyjnego traktowania zainteresowanych przedsiębiorstw, Komisja musi mieć wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania, czy warunki przewidziane w dwóch poprzednich motywach zostały spełnione w odniesieniu do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 81 Traktatu.

(6) W celu zastosowania, w ramach rozwoju wspólnej polityki rolnej, reguł pomocy dla produkcji rolnej lub handlu produktami rolnymi Komisja powinna być w stanie opracować listę istniejących, nowych czy też proponowanych form pomocy, udzielić właściwych uwag państwom członkowskim i zaproponować im odpowiednie środki działania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące stosowania art. 101–106 oraz art. 108 ust. 1 i 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w związku z wytwarzaniem produktów wymienionych w załączniku I do TFUE, lub handlem tymi produktami, z wyjątkiem produktów objętych (4) oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (5).

Artykuł 1a

Artykuły 81-86 Traktatu, jak również przepisy ustanowione w celu ich wykonania, z zastrzeżeniem przepisów art. 2 niniejszego rozporządzenia, mają zastosowanie do wszystkich porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych, o których mowa w art. 81 ust. 1 i art. 82 Traktatu, jakie odnoszą się do produkcji produktów, o których mowa w art. 1, lub handlu nimi.

Artykuł 2

1. Artykuł. 81 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do tych porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych, o których mowa w art. 1a niniejszego rozporządzenia, które stanowią integralną część krajowej organizacji rynku lub są niezbędne do osiągnięcia celów określonych w art. 33 Traktatu.

W szczególności nie ma on zastosowania do porozumień, decyzji i praktyk rolników, zrzeszeń rolników czy też związków takich zrzeszeń należących do jednego państwa członkowskiego, które zajmują się produkcją czy też sprzedażą produktów rolnych lub korzystają ze wspólnych urządzeń do przechowywania, obróbki lub przetwarzania produktów rolnych oraz w oparciu o niego nie istnieje obowiązek stosowania jednolitych cen, o ile Komisja nie stwierdzi, że skutkiem tego jest wykluczenie konkurencji lub zagrożenie realizacji celów art. 33 Traktatu.

2. Po zasięgnięciu opinii państw członkowskich i wysłuchaniu zainteresowanych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw i wszelkich innych osób fizycznych czy też prawnych, które uważa za właściwe, Komisja ma wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania w drodze decyzji podlegającej opublikowaniu, które porozumienia, decyzje i praktyki spełniają warunki określone w ust. 1.

Komisja dokonuje takiego określenia z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwych władz państwa członkowskiego albo na wniosek zainteresowanego przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw.

3. Publikacja określa nazwy stron i główną treść decyzji; publikacja uwzględnia prawnie uzasadniony interes przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnic handlowych.

Artykuł 3

Przepisy art. 88 ust. 1 i art. 88 ust. 3 zdanie pierwsze Traktatu mają zastosowanie do pomocy przyznanej na produkcję produktów, o których mowa w art. 1, i handel tymi produktami.

Artykuł 4

Rozporządzenie nr 26 zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 2006 r.

[1] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 44 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniającego rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz.Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 1). Zmiana weszła w życie 29 grudnia 2013 r. i ma zastosowanie od 1 stycznia 2014 r.

Wersja obowiązująca od 2013-12-29

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 36 i 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1)

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady nr 26 z dnia 4 kwietnia 1962 r. dotyczące stosowania niektórych reguł konkurencji w odniesieniu do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi (2) zostało zasadniczo zmienione (3). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfi-kowane.

(2) Na mocy art. 36 Traktatu jedną z kwestii, w odniesieniu do których należy podjąć decyzję w ramach wspólnej polityki rolnej, jest to, czy reguły konkurencji ustanowione w Traktacie należy stosować do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi. Przepisy niniejszego rozporządzenia będą musiały zostać uzupełnione w świetle zmian w tej polityce.

(3) Reguły konkurencji odnoszące się do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 81 Traktatu, oraz odnoszące się do nadużywania pozycji dominującej muszą mieć zastosowanie do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi w zakresie, w jakim ich stosowanie nie utrudnia funkcjonowania krajowych organizacji rynków rolnych czy też nie zagraża osiągnięciu celów wspólnej polityki rolnej.

(4) Szczególna uwaga została zapewniona w przypadku organizacji rolników, które zajmują się głównie wspólną produkcją lub sprzedażą produktów rolnych czy też korzystaniem ze wspólnych urządzeń, o ile takie wspólne działanie nie wyklucza konkurencji czy też nie zagraża osiągnięciu celów art. 33 Traktatu.

(5) W celu zarówno uniknięcia zahamowania rozwoju wspólnej polityki rolnej, jak i zagwarantowania pewności prawa, a także niedyskryminacyjnego traktowania zainteresowanych przedsiębiorstw, Komisja musi mieć wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania, czy warunki przewidziane w dwóch poprzednich motywach zostały spełnione w odniesieniu do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 81 Traktatu.

(6) W celu zastosowania, w ramach rozwoju wspólnej polityki rolnej, reguł pomocy dla produkcji rolnej lub handlu produktami rolnymi Komisja powinna być w stanie opracować listę istniejących, nowych czy też proponowanych form pomocy, udzielić właściwych uwag państwom członkowskim i zaproponować im odpowiednie środki działania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące stosowania art. 101–106 oraz art. 108 ust. 1 i 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) w związku z wytwarzaniem produktów wymienionych w załączniku I do TFUE, lub handlem tymi produktami, z wyjątkiem produktów objętych (4) oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (5).

Artykuł 1a

Artykuły 81-86 Traktatu, jak również przepisy ustanowione w celu ich wykonania, z zastrzeżeniem przepisów art. 2 niniejszego rozporządzenia, mają zastosowanie do wszystkich porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych, o których mowa w art. 81 ust. 1 i art. 82 Traktatu, jakie odnoszą się do produkcji produktów, o których mowa w art. 1, lub handlu nimi.

Artykuł 2

1. Artykuł. 81 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do tych porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych, o których mowa w art. 1a niniejszego rozporządzenia, które stanowią integralną część krajowej organizacji rynku lub są niezbędne do osiągnięcia celów określonych w art. 33 Traktatu.

W szczególności nie ma on zastosowania do porozumień, decyzji i praktyk rolników, zrzeszeń rolników czy też związków takich zrzeszeń należących do jednego państwa członkowskiego, które zajmują się produkcją czy też sprzedażą produktów rolnych lub korzystają ze wspólnych urządzeń do przechowywania, obróbki lub przetwarzania produktów rolnych oraz w oparciu o niego nie istnieje obowiązek stosowania jednolitych cen, o ile Komisja nie stwierdzi, że skutkiem tego jest wykluczenie konkurencji lub zagrożenie realizacji celów art. 33 Traktatu.

2. Po zasięgnięciu opinii państw członkowskich i wysłuchaniu zainteresowanych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw i wszelkich innych osób fizycznych czy też prawnych, które uważa za właściwe, Komisja ma wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania w drodze decyzji podlegającej opublikowaniu, które porozumienia, decyzje i praktyki spełniają warunki określone w ust. 1.

Komisja dokonuje takiego określenia z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwych władz państwa członkowskiego albo na wniosek zainteresowanego przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw.

3. Publikacja określa nazwy stron i główną treść decyzji; publikacja uwzględnia prawnie uzasadniony interes przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnic handlowych.

Artykuł 3

Przepisy art. 88 ust. 1 i art. 88 ust. 3 zdanie pierwsze Traktatu mają zastosowanie do pomocy przyznanej na produkcję produktów, o których mowa w art. 1, i handel tymi produktami.

Artykuł 4

Rozporządzenie nr 26 zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 2006 r.

[1] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 44 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniającego rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz.Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 1). Zmiana weszła w życie 29 grudnia 2013 r. i ma zastosowanie od 1 stycznia 2014 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2009-06-24 do 2013-12-28

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 36 i 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1)

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady nr 26 z dnia 4 kwietnia 1962 r. dotyczące stosowania niektórych reguł konkurencji w odniesieniu do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi (2) zostało zasadniczo zmienione (3). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfi-kowane.

(2) Na mocy art. 36 Traktatu jedną z kwestii, w odniesieniu do których należy podjąć decyzję w ramach wspólnej polityki rolnej, jest to, czy reguły konkurencji ustanowione w Traktacie należy stosować do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi. Przepisy niniejszego rozporządzenia będą musiały zostać uzupełnione w świetle zmian w tej polityce.

(3) Reguły konkurencji odnoszące się do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 81 Traktatu, oraz odnoszące się do nadużywania pozycji dominującej muszą mieć zastosowanie do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi w zakresie, w jakim ich stosowanie nie utrudnia funkcjonowania krajowych organizacji rynków rolnych czy też nie zagraża osiągnięciu celów wspólnej polityki rolnej.

(4) Szczególna uwaga została zapewniona w przypadku organizacji rolników, które zajmują się głównie wspólną produkcją lub sprzedażą produktów rolnych czy też korzystaniem ze wspólnych urządzeń, o ile takie wspólne działanie nie wyklucza konkurencji czy też nie zagraża osiągnięciu celów art. 33 Traktatu.

(5) W celu zarówno uniknięcia zahamowania rozwoju wspólnej polityki rolnej, jak i zagwarantowania pewności prawa, a także niedyskryminacyjnego traktowania zainteresowanych przedsiębiorstw, Komisja musi mieć wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania, czy warunki przewidziane w dwóch poprzednich motywach zostały spełnione w odniesieniu do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 81 Traktatu.

(6) W celu zastosowania, w ramach rozwoju wspólnej polityki rolnej, reguł pomocy dla produkcji rolnej lub handlu produktami rolnymi Komisja powinna być w stanie opracować listę istniejących, nowych czy też proponowanych form pomocy, udzielić właściwych uwag państwom członkowskim i zaproponować im odpowiednie środki działania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy, które należy stosować w związku ze stosowaniem art. 81–86 oraz pewnych postanowień art. 88 Traktatu w związku z wytwarzaniem produktów wymienionych w załączniku I do Traktatu, a także handlu nimi, z wyjątkiem produktów objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 1234/2007 dnia 22 października 2007 r. ustanawiającym wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (4).

Artykuł 1a

Artykuły 81-86 Traktatu, jak również przepisy ustanowione w celu ich wykonania, z zastrzeżeniem przepisów art. 2 niniejszego rozporządzenia, mają zastosowanie do wszystkich porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych, o których mowa w art. 81 ust. 1 i art. 82 Traktatu, jakie odnoszą się do produkcji produktów, o których mowa w art. 1, lub handlu nimi.

Artykuł 2

1. Artykuł. 81 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do tych porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych, o których mowa w art. 1a niniejszego rozporządzenia, które stanowią integralną część krajowej organizacji rynku lub są niezbędne do osiągnięcia celów określonych w art. 33 Traktatu.

W szczególności nie ma on zastosowania do porozumień, decyzji i praktyk rolników, zrzeszeń rolników czy też związków takich zrzeszeń należących do jednego państwa członkowskiego, które zajmują się produkcją czy też sprzedażą produktów rolnych lub korzystają ze wspólnych urządzeń do przechowywania, obróbki lub przetwarzania produktów rolnych oraz w oparciu o niego nie istnieje obowiązek stosowania jednolitych cen, o ile Komisja nie stwierdzi, że skutkiem tego jest wykluczenie konkurencji lub zagrożenie realizacji celów art. 33 Traktatu.

2. Po zasięgnięciu opinii państw członkowskich i wysłuchaniu zainteresowanych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw i wszelkich innych osób fizycznych czy też prawnych, które uważa za właściwe, Komisja ma wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania w drodze decyzji podlegającej opublikowaniu, które porozumienia, decyzje i praktyki spełniają warunki określone w ust. 1.

Komisja dokonuje takiego określenia z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwych władz państwa członkowskiego albo na wniosek zainteresowanego przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw.

3. Publikacja określa nazwy stron i główną treść decyzji; publikacja uwzględnia prawnie uzasadniony interes przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnic handlowych.

Artykuł 3

Przepisy art. 88 ust. 1 i art. 88 ust. 3 zdanie pierwsze Traktatu mają zastosowanie do pomocy przyznanej na produkcję produktów, o których mowa w art. 1, i handel tymi produktami.

Artykuł 4

Rozporządzenie nr 26 zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 2006 r.

[1] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 491/2009 z 25 maja 2009 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (Dz.Urz. UE L 154 z 17.06.2009, str. 1). Zmiana weszła w życie 24 czerwca 2009 r. i ma zastosowanie od 1 sierpnia 2009 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2008-05-14 do 2009-06-23

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 36 i 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1)

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady nr 26 z dnia 4 kwietnia 1962 r. dotyczące stosowania niektórych reguł konkurencji w odniesieniu do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi (2) zostało zasadniczo zmienione (3). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfi-kowane.

(2) Na mocy art. 36 Traktatu jedną z kwestii, w odniesieniu do których należy podjąć decyzję w ramach wspólnej polityki rolnej, jest to, czy reguły konkurencji ustanowione w Traktacie należy stosować do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi. Przepisy niniejszego rozporządzenia będą musiały zostać uzupełnione w świetle zmian w tej polityce.

(3) Reguły konkurencji odnoszące się do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 81 Traktatu, oraz odnoszące się do nadużywania pozycji dominującej muszą mieć zastosowanie do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi w zakresie, w jakim ich stosowanie nie utrudnia funkcjonowania krajowych organizacji rynków rolnych czy też nie zagraża osiągnięciu celów wspólnej polityki rolnej.

(4) Szczególna uwaga została zapewniona w przypadku organizacji rolników, które zajmują się głównie wspólną produkcją lub sprzedażą produktów rolnych czy też korzystaniem ze wspólnych urządzeń, o ile takie wspólne działanie nie wyklucza konkurencji czy też nie zagraża osiągnięciu celów art. 33 Traktatu.

(5) W celu zarówno uniknięcia zahamowania rozwoju wspólnej polityki rolnej, jak i zagwarantowania pewności prawa, a także niedyskryminacyjnego traktowania zainteresowanych przedsiębiorstw, Komisja musi mieć wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania, czy warunki przewidziane w dwóch poprzednich motywach zostały spełnione w odniesieniu do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 81 Traktatu.

(6) W celu zastosowania, w ramach rozwoju wspólnej polityki rolnej, reguł pomocy dla produkcji rolnej lub handlu produktami rolnymi Komisja powinna być w stanie opracować listę istniejących, nowych czy też proponowanych form pomocy, udzielić właściwych uwag państwom członkowskim i zaproponować im odpowiednie środki działania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy, które należy stosować w związku ze stosowaniem art. 81-86 oraz pewnych postanowień art. 88 Traktatu w związku z wytwarzaniem produktów wymienionych w załączniku I do Traktatu, a także handlu nimi, z wyjątkiem produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a)-k) i m)-u) oraz art. 1 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007(4).

Artykuł 1a

Artykuły 81-86 Traktatu, jak również przepisy ustanowione w celu ich wykonania, z zastrzeżeniem przepisów art. 2 niniejszego rozporządzenia, mają zastosowanie do wszystkich porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych, o których mowa w art. 81 ust. 1 i art. 82 Traktatu, jakie odnoszą się do produkcji produktów, o których mowa w art. 1, lub handlu nimi.

Artykuł 2

1. Artykuł. 81 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do tych porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych, o których mowa w art. 1a niniejszego rozporządzenia, które stanowią integralną część krajowej organizacji rynku lub są niezbędne do osiągnięcia celów określonych w art. 33 Traktatu.

W szczególności nie ma on zastosowania do porozumień, decyzji i praktyk rolników, zrzeszeń rolników czy też związków takich zrzeszeń należących do jednego państwa członkowskiego, które zajmują się produkcją czy też sprzedażą produktów rolnych lub korzystają ze wspólnych urządzeń do przechowywania, obróbki lub przetwarzania produktów rolnych oraz w oparciu o niego nie istnieje obowiązek stosowania jednolitych cen, o ile Komisja nie stwierdzi, że skutkiem tego jest wykluczenie konkurencji lub zagrożenie realizacji celów art. 33 Traktatu.

2. Po zasięgnięciu opinii państw członkowskich i wysłuchaniu zainteresowanych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw i wszelkich innych osób fizycznych czy też prawnych, które uważa za właściwe, Komisja ma wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania w drodze decyzji podlegającej opublikowaniu, które porozumienia, decyzje i praktyki spełniają warunki określone w ust. 1.

Komisja dokonuje takiego określenia z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwych władz państwa członkowskiego albo na wniosek zainteresowanego przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw.

3. Publikacja określa nazwy stron i główną treść decyzji; publikacja uwzględnia prawnie uzasadniony interes przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnic handlowych.

Artykuł 3

Przepisy art. 88 ust. 1 i art. 88 ust. 3 zdanie pierwsze Traktatu mają zastosowanie do pomocy przyznanej na produkcję produktów, o których mowa w art. 1, i handel tymi produktami.

Artykuł 4

Rozporządzenie nr 26 zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 2006 r.

[1] Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 361/2008 z 14 kwietnia 2008 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (Dz.Urz. UE L 121 z 07.05.2008, str. 1). Zmiana weszła w życie 14 maja 2008 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2007-11-23 do 2008-05-13

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 36 i 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1)

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady nr 26 z dnia 4 kwietnia 1962 r. dotyczące stosowania niektórych reguł konkurencji w odniesieniu do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi (2) zostało zasadniczo zmienione (3). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfi-kowane.

(2) Na mocy art. 36 Traktatu jedną z kwestii, w odniesieniu do których należy podjąć decyzję w ramach wspólnej polityki rolnej, jest to, czy reguły konkurencji ustanowione w Traktacie należy stosować do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi. Przepisy niniejszego rozporządzenia będą musiały zostać uzupełnione w świetle zmian w tej polityce.

(3) Reguły konkurencji odnoszące się do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 81 Traktatu, oraz odnoszące się do nadużywania pozycji dominującej muszą mieć zastosowanie do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi w zakresie, w jakim ich stosowanie nie utrudnia funkcjonowania krajowych organizacji rynków rolnych czy też nie zagraża osiągnięciu celów wspólnej polityki rolnej.

(4) Szczególna uwaga została zapewniona w przypadku organizacji rolników, które zajmują się głównie wspólną produkcją lub sprzedażą produktów rolnych czy też korzystaniem ze wspólnych urządzeń, o ile takie wspólne działanie nie wyklucza konkurencji czy też nie zagraża osiągnięciu celów art. 33 Traktatu.

(5) W celu zarówno uniknięcia zahamowania rozwoju wspólnej polityki rolnej, jak i zagwarantowania pewności prawa, a także niedyskryminacyjnego traktowania zainteresowanych przedsiębiorstw, Komisja musi mieć wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania, czy warunki przewidziane w dwóch poprzednich motywach zostały spełnione w odniesieniu do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 81 Traktatu.

(6) W celu zastosowania, w ramach rozwoju wspólnej polityki rolnej, reguł pomocy dla produkcji rolnej lub handlu produktami rolnymi Komisja powinna być w stanie opracować listę istniejących, nowych czy też proponowanych form pomocy, udzielić właściwych uwag państwom członkowskim i zaproponować im odpowiednie środki działania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[1] Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady dotyczące stosowania artykułów 81-86 oraz niektórych postanowień art. 88 Traktatu, które odnoszą się do produkcji produktów wyszczególnionych w załączniku I do Traktatu lub handlu nimi z wyjątkiem produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a)-h), lit. k) i lit. m)-u) i w art. 1 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (4).

Artykuł 1a

[2] Artykuły 81-86 Traktatu, jak również przepisy ustanowione w celu ich wykonania, z zastrzeżeniem przepisów art. 2 niniejszego rozporządzenia, mają zastosowanie do wszystkich porozumień, decyzji i praktyk uzgodnioncyh, o których mowa w art. 81 ust. 1 i art. 82 Traktatu, jakie odnoszą się do produkcji produktów, o których mowa w art. 1, lub handlu nimi.

Artykuł 2

[3] 1. Artykuł. 81 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do tych porozumień, decyzji i praktyk uzgodnioncyh, o których mowa w art. 1a niniejszego rozporządzenia, które stanowią integralną część krajowej organizacji rynku lub są niezbędne do osiągnięcia celów określonych w art. 33 Traktatu.

W szczególności nie ma on zastosowania do porozumień, decyzji i praktyk rolników, zrzeszeń rolników czy też związków takich zrzeszeń należących do jednego państwa członkowskiego, które zajmują się produkcją czy też sprzedażą produktów rolnych lub korzystają ze wspólnych urządzeń do przechowywania, obróbki lub przetwarzania produktów rolnych oraz w oparciu o niego nie istnieje obowiązek stosowania jednolitych cen, o ile Komisja nie stwierdzi, że skutkiem tego jest wykluczenie konkurencji lub zagrożenie realizacji celów art. 33 Traktatu.

2. Po zasięgnięciu opinii państw członkowskich i wysłuchaniu zainteresowanych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw i wszelkich innych osób fizycznych czy też prawnych, które uważa za właściwe, Komisja ma wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania w drodze decyzji podlegającej opublikowaniu, które porozumienia, decyzje i praktyki spełniają warunki określone w ust. 1.

Komisja dokonuje takiego określenia z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwych władz państwa członkowskiego albo na wniosek zainteresowanego przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw.

3. Publikacja określa nazwy stron i główną treść decyzji; publikacja uwzględnia prawnie uzasadniony interes przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnic handlowych.

Artykuł 3

[4] Przepisy art. 88 ust. 1 i art. 88 ust. 3 zdanie pierwsze Traktatu mają zastosowanie do pomocy przyznanej na produkcję produktów, o których mowa w art. 1, i handel tymi produktami.

Artykuł 4

Rozporządzenie nr 26 zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 2006 r.

[1] Tytuł rozporządzenia w brzmieniu ustalonym przez art. 200 pkt 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (Dz.Urz.UE L 299 z 16.11.2007, str. 1). Zmiana weszła w życie 23 listopada 2007 r.

Art. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 200 pkt 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (Dz.Urz.UE L 299 z 16.11.2007, str. 1). Zmiana weszła w życie 23 listopada 2007 r.

[2] Art. 1a dodany przez art. 200 pkt 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (Dz.Urz.UE L 299 z 16.11.2007, str. 1). Zmiana weszła w życie 23 listopada 2007 r.

[3] Art. 2 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez art. 200 pkt 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (Dz.Urz.UE L 299 z 16.11.2007, str. 1). Zmiana weszła w życie 23 listopada 2007 r.

[4] Art. 3 w brzmieniu ustalonym przez art. 200 pkt 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (Dz.Urz.UE L 299 z 16.11.2007, str. 1). Zmiana weszła w życie 23 listopada 2007 r.

Wersja archiwalna obowiązująca od 2006-08-24 do 2007-11-22

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 36 i 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1)

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady nr 26 z dnia 4 kwietnia 1962 r. dotyczące stosowania niektórych reguł konkurencji w odniesieniu do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi (2) zostało zasadniczo zmienione (3). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfi-kowane.

(2) Na mocy art. 36 Traktatu jedną z kwestii, w odniesieniu do których należy podjąć decyzję w ramach wspólnej polityki rolnej, jest to, czy reguły konkurencji ustanowione w Traktacie należy stosować do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi. Przepisy niniejszego rozporządzenia będą musiały zostać uzupełnione w świetle zmian w tej polityce.

(3) Reguły konkurencji odnoszące się do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 81 Traktatu, oraz odnoszące się do nadużywania pozycji dominującej muszą mieć zastosowanie do produkcji rolnej i handlu produktami rolnymi w zakresie, w jakim ich stosowanie nie utrudnia funkcjonowania krajowych organizacji rynków rolnych czy też nie zagraża osiągnięciu celów wspólnej polityki rolnej.

(4) Szczególna uwaga została zapewniona w przypadku organizacji rolników, które zajmują się głównie wspólną produkcją lub sprzedażą produktów rolnych czy też korzystaniem ze wspólnych urządzeń, o ile takie wspólne działanie nie wyklucza konkurencji czy też nie zagraża osiągnięciu celów art. 33 Traktatu.

(5) W celu zarówno uniknięcia zahamowania rozwoju wspólnej polityki rolnej, jak i zagwarantowania pewności prawa, a także niedyskryminacyjnego traktowania zainteresowanych przedsiębiorstw, Komisja musi mieć wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania, czy warunki przewidziane w dwóch poprzednich motywach zostały spełnione w odniesieniu do porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 81 Traktatu.

(6) W celu zastosowania, w ramach rozwoju wspólnej polityki rolnej, reguł pomocy dla produkcji rolnej lub handlu produktami rolnymi Komisja powinna być w stanie opracować listę istniejących, nowych czy też proponowanych form pomocy, udzielić właściwych uwag państwom członkowskim i zaproponować im odpowiednie środki działania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Artykuły 81-86 Traktatu, jak również przepisy ustanowione w celu ich wykonania, z zastrzeżeniem przepisów art. 2 niniejszego rozporządzenia, mają zastosowanie do wszystkich porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 81 ust. 1 i art. 82 Traktatu, jakie odnoszą się do produkcji lub handlu produktami wyszczególnionymi w załączniku I do Traktatu.

Artykuł 2

1. Artykuł 81 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do tych porozumień, decyzji i praktyk, o których mowa w art. 1 niniejszego rozporządzenia, które stanowią integralną część krajowej organizacji rynku lub są niezbędne do osiągnięcia celów określonych w art. 33 Traktatu.

W szczególności nie ma on zastosowania do porozumień, decyzji i praktyk rolników, zrzeszeń rolników czy też związków takich zrzeszeń należących do jednego państwa członkowskiego, które zajmują się produkcją czy też sprzedażą produktów rolnych lub korzystają ze wspólnych urządzeń do przechowywania, obróbki lub przetwarzania produktów rolnych oraz w oparciu o niego nie istnieje obowiązek stosowania jednolitych cen, o ile Komisja nie stwierdzi, że skutkiem tego jest wykluczenie konkurencji lub zagrożenie realizacji celów art. 33 Traktatu.

2. Po zasięgnięciu opinii państw członkowskich i wysłuchaniu zainteresowanych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw i wszelkich innych osób fizycznych czy też prawnych, które uważa za właściwe, Komisja ma wyłączne uprawnienia, z zastrzeżeniem kontroli ze strony Trybunału Sprawiedliwości, do określania w drodze decyzji podlegającej opublikowaniu, które porozumienia, decyzje i praktyki spełniają warunki określone w ust. 1.

Komisja dokonuje takiego określenia z własnej inicjatywy lub na wniosek właściwych władz państwa członkowskiego albo na wniosek zainteresowanego przedsiębiorstwa lub związku przedsiębiorstw.

3. Publikacja określa nazwy stron i główną treść decyzji; publikacja uwzględnia prawnie uzasadniony interes przedsiębiorstw do ochrony ich tajemnic handlowych.

Artykuł 3

Przepisy art. 88 ust. 1 i ust. 3 zdanie pierwsze Traktatu mają zastosowanie do form pomocy przyznanych dla produkcji lub handlu produktami wyszczególnionymi w załączniku I do Traktatu.

Artykuł 4

Rozporządzenie nr 26 zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 2006 r.