KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3/2008 z dnia 17 grudnia 2007 r. w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w krajach trzecich (¹), w szczególności jego art. 4, 5, 9 i 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 3/2008 przewiduje, ze Komisja określa zasady realizacji programów informacyjnych i promocyjnych współfinansowanych z budżetu Wspólnoty.

(2) Biorąc pod uwagę zdobyte doświadczenia, perspektywy rozwoju rynków zarówno we Wspólnocie, jak i poza nią oraz nowy kontekst handlu międzynarodowego, należy opracować spójną całościową politykę informacyjną i promocyjną w odniesieniu do produktów rolnych i metod ich produkcji, a także w odniesieniu do produktów spożywczych wyprodukowanych z produktów rolnych, na rynku wewnętrznym oraz na rynkach krajów trzecich, jednak bez zachęcania do konsumpcji jakiegokolwiek produktu ze względu na jego szczególne pochodzenie. W celu zapewnienia jasności należy zatem uchylić rozporządzenie Komisji (WE) nr 1071/2005 z dnia 1 lipca 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2826/2000 w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym (²) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1346/2005 z dnia 16 sierpnia 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2702/1999 w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych w państwach trzecich (³), i zastąpić je wspólnym rozporządzeniem, zachowując jednocześnie w poszczególnych rozdziałach cechy charakterystyczne działań w zależności od miejsca ich realizacji.

(3) W trosce o prawidłowe zarządzanie należy przewidzieć utworzenie i regularne uaktualnianie wykazu tematów, produktów i rynków będących przedmiotem działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych, wyznaczenie władz krajowych odpowiedzialnych za stosowanie niniejszego rozporządzenia, jak również czas trwania programów.

(4) W trosce o informowanie i ochronę konsumentów należy przewidzieć, by każde przesłanie dotyczące wpływu danego produktu rolnego na zdrowie, skierowane do konsumentów i innych adresatów w ramach programów realizowanych na rynku wewnętrznym, opierało się na uznanych podstawach naukowych i by źródła tych informacji były uznane.

(5) W celu uniknięcia ryzyka zakłócenia konkurencji należy z jednej strony ustanowić wytyczne i podstawowe zasady obowiązujące w odniesieniu do produktów będących przedmiotem kampanii informacyjnych i promocyjnych na rynku wewnętrznym, a z drugiej strony - zasady postępowania w zakresie wskazywania szczególnego pochodzenia produktów będących przedmiotem kampanii informacyjnych i promocyjnych w krajach trzecich.

(6) W trosce o pewność prawną należy zaznaczyć, że programy proponowane dla rynku wewnętrznego powinny być w szczególności zgodne ze wszystkimi przepisami prawodawstwa wspólnotowego dotyczącego tych produktów i ich wprowadzania do obrotu, jak również z wymienionymi wytycznymi.

(7) W celu ujednolicenia zasad wyboru organów wdrażających i wyboru programów, właściwe wydaje się zastosowanie w krajach trzecich tych samych zasad w odniesieniu do działań realizowanych przez organizacje międzynarodowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Celem zachowania pewności prawnej informacje rozpowszechniane w ramach programów muszą być zgodne z prawodawstwem docelowych krajów trzecich.

(8) Należy określić procedurę przedkładania programów i wyboru organu wdrażającego, zapewniającą jak największą konkurencję i swobodny przepływ usług uwzględniając, w przypadku gdy organizacja składająca wniosek jest podmiotem prawa publicznego, przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/18/WE z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (⁴).

(9) Rozporządzenie (WE) nr 3/2008 przewiduje możliwość realizacji przez same organizacje składające wniosek niektórych części programów, możliwość wyboru organów wdrażających na dalszym etapie procedury oraz możliwość utrzymania poziomu wkładu wspólnotowego na poziomie stałym i nieprzekraczającym 50 % rzeczywistych kosztów każdego etapu programu oraz w wysokości 60 % w przypadku działań przewidzianych w sektorze owoców i warzyw, skierowanych do dzieci w placówkach szkolnych we Wspólnocie. Należy ustanowić zasady stosowania tych przepisów.

(10) Należy ustalić kryteria wyboru programów przez państwa członkowskie oraz kryteria analizy wybranych przez Komisję programów w sposób zapewniający przestrzeganie przepisów wspólnotowych oraz skuteczność realizowanych działań. Po przeanalizowaniu programów Komisja musi podjąć decyzję o zatwierdzeniu programów i określić związane z nimi budżety.

(11) W przypadku programów skierowanych do krajów trzecich, w celu zapewnienia efektywności działań Wspólnoty państwa członkowskie powinny dopilnować, aby zatwierdzone programy były spójne z programami krajowymi i regionalnymi oraz się z nimi nawzajem uzupełniały; należy również określić preferencyjne kryteria wyboru programów, tak aby zoptymalizować ich wpływ.

(12) W przypadku programów, w które zaangażowanych jest kilka państw członkowskich, należy określić środki zapewniające współpracę w zakresie przedkładania i analizy programów.

(13) W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami programy powinny określać zasady wkładu finansowego państw członkowskich i organizacji składających wnioski.

(14) W celu uniknięcia ryzyka podwójnego finansowania należy wykluczyć wsparcie udzielane na mocy rozporządzenia (WE) nr 3/2008 w odniesieniu do działań informacyjnych i promocyjnych na rynku wewnętrznym, otrzymujących wsparcie na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (⁵).

(15) Różne zasady dotrzymywania zobowiązań powinny być przedmiotem umów zawieranych między zainteresowanymi a właściwymi organami krajowymi, w rozsądnym terminie i na podstawie wzorów umów udostępnionych państwom członkowskim przez Komisję.

(16) W celu zapewnienia należytego wykonania umowy podpisujący umowę powinien ustanowić zabezpieczenie na rzecz właściwego organu krajowego w wysokości 15 % wkładu Wspólnoty oraz zainteresowanych państw członkowskich. Podobnie zabezpieczenie musi być ustanawiane w przypadku składania wniosku o wypłatę zaliczki dla każdego okresu rocznego.

(17) Należy określić kontrole przeprowadzane przez państwa członkowskie.

(18) Należy zaznaczyć, że realizacja działań przewidzianych w umowach stanowi zobowiązanie pierwotne w rozumieniu art. 20 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych (⁶).

(19) W związku z wymogami zarządzania budżetem niezbędne jest określenie kar pieniężnych w przypadku nieterminowego złożenia wniosku o przyznanie płatności pośredniej lub w przypadku opóźnienia w płatności ze strony państw członkowskich.

(20) W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami oraz w celu uniknięcia, by planowane płatności nie wyczerpały wkładu finansowego Wspólnoty powodując brak salda do zapłaty, należy ustanowić, że płatności zaliczkowe i różne płatności pośrednie nie mogą przekroczyć 80 % wkładu Wspólnoty i wkładu państw członkowskich. Z tego samego powodu wniosek o wypłatę salda powinien być dostarczony do właściwego organu krajowego w wyznaczonym terminie.

(21) Państwa członkowskie powinny dokonać weryfikacji wszystkich materiałów informacyjnych i promocyjnych przygotowanych w ramach programów. Należy ustanowić zasady wykorzystania tych materiałów po zakończeniu programów.

(22) W świetle zdobytego doświadczenia oraz w celu monitorowania prawidłowej realizacji programów należy dokładnie określić zasady monitorowania prowadzonego przez grupę monitorującą powołaną do tego celu rozporządzeniem (WE) nr 3/2008.

(23) Wydaje się konieczne, by państwa członkowskie przeprowadzały kontrolę realizacji działań oraz by Komisja była informowana o wynikach weryfikacji i kontroli ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami należy określić zasady współpracy między państwami członkowskimi, w przypadku gdy działania są realizowane w innym państwie członkowskim niż państwo, w którym właściwy organ podpisujący umowę ma swoją siedzibę.

(24) W celu skutecznej ochrony interesów finansowych Wspólnoty należy przyjąć odpowiednie środki służące zwalczaniu oszustw i rażących zaniedbań. W tym celu należy ustanowić zwroty i kary.

(25) Należy ustanowić w jasny sposób, by w przypadku programów wieloletnich, po zakończeniu każdego okresu rocznego, obowiązywał wymóg przedstawienia sprawozdania z oceny wewnętrznej, nawet jeżeli nie jest składany żaden wniosek o przyznanie płatności.

(26) Stopa odsetek, do zapłaty których jest zobowiązany beneficjent płatności nienależnej, jest określana według stopy procentowej dla należności niespłaconych w terminie, określonej w art. 86 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁷).

(27) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i definicja

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 3/2008, w szczególności w odniesieniu do przygotowania, wyboru, realizacji, finansowania i kontroli programów określonych w art. 6 wymienionego rozporządzenia.

2. „Program” oznacza spójny zestaw działań o zakresie wystarczającym, aby przyczynić się do lepszego informowania na temat danych produktów oraz ich zbytu.

Artykuł 2

Wyznaczenie właściwych organów

Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy odpowiedzialne za wdrożenie niniejszego rozporządzenia (zwane dalej „właściwymi organami krajowymi”).

Państwa członkowskie przekazują Komisji nazwy i szczegółowe dane wyznaczonych organów oraz powiadamiają ją o każdej zaistniałej zmianie.

Komisja podaje do wiadomości publicznej te informacje w odpowiedniej formie.

Artykuł 3

Czas trwania programów

Programy są realizowane przez okres przynajmniej jednego roku i nie dłużej niż przez trzy lata, licząc od dnia wejścia w życie umowy związanej z danym programem i określonej w art. 16 ust. 1.

Artykuł 4

Charakterystyka przesłań informacyjnych i promocyjnych rozpowszechnianych w ramach programów skierowanych na rynek wewnętrzny

1. Z zachowaniem kryteriów określonych w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, każde przesłanie informacyjne lub promocyjne skierowane do konsumentów i innych grup docelowych w ramach programów (zwane dalej „przesłaniem”) jest oparte na istotnych cechach danego produktu lub jego właściwościach.

2. Jakakolwiek informacja o pochodzeniu produktu musi mieć charakter drugorzędny w stosunku do głównego przesłania kampanii. Jednakże wskazanie pochodzenia produktu może być użyte w ramach danego działania informacyjnego lub promocyjnego, w przypadku gdy jest to oznaczenie dokonane na mocy przepisów wspólnotowych lub gdy produkt typowy wykorzystywany jest do zilustrowania działań informacyjnych lub promocyjnych.

3. W przekazywanych przesłaniach każde odwołanie się do wpływu danego produktu na zdrowie konsumenta jest oparte na ogólnie uznanych danych naukowych.

Przesłania odnoszące się do takich skutków muszą być zatwierdzone przez organ krajowy właściwy w zakresie zdrowia publicznego.

Organizacja zawodowa lub międzybranżowa, określona w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, proponując program przechowuje do dyspozycji zainteresowanego państwa członkowskiego oraz Komisji wykaz badań naukowych i opinii wydanych przez uprawnione instytucje naukowe, na których opierają się przesłania programu dotyczące skutków dla zdrowia.

Artykuł 5

Charakterystyka przesłań informacyjnych i promocyjnych rozpowszechnianych w ramach programów skierowanych do krajów trzecich

1. Każde przesłanie jest oparte na istotnych cechach danego produktu lub jego właściwościach.

Przesłania te muszą być zgodne z prawodawstwem obowiązującym w krajach trzecich, dla których są przeznaczone.

2. Każde odwołanie się do pochodzenia produktu powinno być drugorzędne w stosunku do przesłania głównego przekazywanego w kampanii. Jednakże wskazanie pochodzenia produktu może być użyte w ramach danego działania informacyjnego lub promocyjnego, w przypadku gdy jest to oznaczenie dokonane na mocy przepisów wspólnotowych lub gdy produkt typowy wykorzystywany jest do zilustrowania działań informacyjnych lub promocyjnych.

Artykuł 6

Przedmiot realizowanych działań oraz orientacyjne budżety

1. Wykaz tematów i produktów mogących stanowić przedmiot działań realizowanych na rynku wewnętrznym, zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 znajduje się w załączniku I część A do niniejszego rozporządzenia.

Jest on uaktualniany co dwa lata, najpóźniej dnia 31 marca.

2. Wykaz produktów mogących stanowić przedmiot działań realizowanych w krajach trzecich zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 znajduje się w załączniku II część A do niniejszego rozporządzenia. Wykaz rynków krajów trzecich, w których działania te mogą być realizowane, znajduje się w załączniku II część B.

Wykazy te są uaktualniane co dwa lata, najpóźniej dnia 31 grudnia.

3. Orientacyjne budżety roczne dla poszczególnych sektorów zostały podane w załączniku III.

ROZDZIAŁ II

WYBÓR PROGRAMÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 6-8 ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 3/2008

Artykuł 7

Programy skierowane do krajów trzecich realizowane we współpracy z organizacjami międzynarodowymi

1. W przypadku zastosowania art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 organizacje międzynarodowe, o których mowa w wymienionym artykule, przedstawiają na żądanie Komisji propozycje programów planowanych na kolejny rok.

Warunki regulujące przyznawanie i wypłatę wkładu wspólnotowego, o których mowa w art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, są określone w umowie o udzielenie dotacji, zawartej między Wspólnotą a daną organizacją międzynarodową.

2. Dyrektywa nr 2004/18/WE ma zastosowanie w przypadku, gdy działania realizowane są przez organizacje międzynarodowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

Artykuł 8

Przedkładanie programów

1. W celu realizacji działań wchodzących w skład programów, zainteresowane państwo członkowskie publikuje każdego roku zaproszenia do składania ofert.

Organizacje branżowe i międzybranżowe w Unii, reprezentujące sektor lub sektory, których to dotyczy (zwane dalej „organizacjami proponującymi”), przedstawiają swe programy państwu członkowskiemu najpóźniej do dnia 28 lutego. [1]

Programy są przedkładane w formacie określonym przez Komisję i dostępnym na jej stronie internetowej. Stanowi on załącznik do zaproszenia do składania ofert, o którym mowa w akapicie pierwszym.

2. Programy przedstawione zgodnie z ust. 1:

a) uwzględniają przepisy prawa wspólnotowego dotyczącego tych produktów i ich wprowadzania do obrotu;

b) uwzględniają specyfikacje określające kryteria wykluczenia, wyboru i przyznawania, ogłaszane w tym celu przez zainteresowane państwa członkowskie;

c) powinny być wystarczająco szczegółowe, by umożliwić ocenę ich zgodności ze stosowanym prawodawstwem oraz ocenę stosunku koszty/korzyści.

3. W celu realizacji tych programów, każda organizacja proponująca wybiera jeden organ wdrażający lub ich większą liczbę w drodze konkurencyjnej procedury zatwierdzonej przez państwo członkowskie. W przypadku gdy wybór ten został dokonany przed przedłożeniem programu, organ wdrażający może uczestniczyć w jego przygotowaniu.

Artykuł 9

Wstępny wybór programów przez państwa członkowskie

1. Państwa członkowskie sporządzają tymczasowy wykaz programów wybieranych na podstawie kryteriów określonych w specyfikacji, o której mowa w art. 8 ust. 2 lit. b).

2. Państwa członkowskie kontrolują programy skierowane do krajów trzecich w szczególności według następujących kryteriów:

a) spójności pomiędzy proponowanymi strategiami a ustanowionymi celami;

b) wartości merytorycznej proponowanych środków działania;

c) prawdopodobnego wpływu ich realizacji na wzrost popytu na stosowne produkty;

d) zapewnienia efektywności i reprezentatywności organizacji proponujących;

e) zapewnienia efektywności proponowanego organu wdrażającego oraz jego możliwości technicznych.

3. Programy skierowane na rynek wewnętrzny, poza wymogami, o których mowa w art. 8 oraz w niniejszym artykule, są zgodne z wytycznymi dotyczącymi promocji na rynku wewnętrznym, o których mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 i znajdującymi się w załączniku I część B niniejszego rozporządzenia.

4. W przypadku planowania programu będącego przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich zainteresowane państwa członkowskie współpracują ze sobą w celu dokonania wyboru programów oraz koordynującego państwa członkowskiego. Zobowiązują się one w szczególności do uczestniczenia w finansowaniu tych programów zgodnie z art. 14 ust. 2 oraz do nawiązania między sobą współpracy administracyjnej w celu ułatwienia monitorowania, realizacji i kontroli programów.

5. W odniesieniu do programów skierowanych do krajów trzecich każde państwo członkowskie gwarantuje, że podejmowane przez nie działania w skali krajowej lub regionalnej są zgodne z działaniami współfinansowanymi na mocy rozporządzenia (WE) nr 3/2008, a także że przedstawione programy stanowią uzupełnienie programów krajowych lub regionalnych.

Artykuł 10

Pierwszeństwo dla programów skierowanych do krajów trzecich

1. W przypadku gdy programy, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) 3/2008, są przedstawione przez więcej niż jedno państwo członkowskie, pierwszeństwo przyznaje się programom, w przypadku programów skierowanych do krajów trzecich, dotyczącym wszystkich produktów i kładącym nacisk na takie aspekty, jak jakość, wartość odżywcza czy bezpieczeństwo produktów Wspólnoty.

2. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania ze strony jednego państwa członkowskiego bądź dotyczących pojedynczego produktu pierwszeństwo przyznaje się programom kładącym nacisk na interes Wspólnoty, w szczególności w odniesieniu do jakości, wartości odżywczej, bezpieczeństwa i reprezentatywności produkcji rolnej i spożywczej UE.

Artykuł 11

Wybór programów przez Komisję

[2] 1. Państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz określony w art. 9 ust. 1, załączając w stosownych przypadkach wykaz wybranych organów wdrażających, jeżeli zostały one już wybrane zgodnie z art. 8 ust. 3, oraz po jednym egzemplarzu każdego z programów. Wykaz przekazuje się zarówno drogą elektroniczną, jak i pocztową, a Komisja otrzymuje go najpóźniej dnia 30 kwietnia.

W przypadku programów obejmujących kilka państw członkowskich informacje te przekazywane są wspólnie za porozumieniem zainteresowanych państw członkowskich.

2. Najpóźniej do dnia 15 lipca Komisja informuje zainteresowane państwa członkowskie w przypadku stwierdzenia niezgodności całości lub części przedstawionego programu:

a) z przepisami unijnymi; lub

b) z wytycznymi – w przypadku rynku wewnętrznego; lub

c) z kryteriami określonymi w art. 9 ust. 2 – w przypadku krajów trzecich.

3. Zgodnie z art. 7 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 3/2008 państwa członkowskie przekazują Komisji poprawione programy w terminie 55 dni kalendarzowych od daty otrzymania informacji określonej w ust. 2 niniejszego artykułu.

Po sprawdzeniu poprawionych programów Komisja podejmuje do dnia 30 listopada decyzję dotyczącą możliwości współfinansowania przez nią programów zgodnie z procedurą określoną w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

4. Organizacje proponujące odpowiadają za prawidłową realizację wybranych programów i zarządzanie nimi.

Artykuł 12

Zatwierdzanie organów wdrażających przez państwo członkowskie

1. Wybór organu wdrażającego zgodnie z art. 8 ust. 3 podlega zatwierdzeniu przez państwo członkowskie, które informuje o tym Komisję przed podpisaniem umowy określonej w art. 16 ust. 1.

2. Państwo członkowskie upewnia się, czy wybrany organ wdrażający dysponuje niezbędnymi środkami finansowymi i zapleczem technicznym, zapewniającymi najbardziej skuteczne wdrażanie działań zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Informuje ono Komisję o stosowanej w tym celu procedurze.

Artykuł 13

Realizacja niektórych części programu przez organizację proponującą

1. Organizacja proponująca może realizować pewne części programu, jak przewidziano w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) organizacja proponująca spełnia wymogi wymienione w art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008;

b) organizacja proponująca posiada co najmniej pięcioletnie doświadczenie w realizacji tego typu działań;

c) część programu realizowana przez organizację proponującą nie przekracza 50 % jego całkowitego kosztu, z wyłączeniem należycie uzasadnionych przypadków wyjątkowych i po otrzymaniu na to pisemnej zgody Komisji;

d) organizacja proponująca gwarantuje, że koszt działań, które zamierza zrealizować, nie przekroczy normalnych stawek rynkowych.

Państwo członkowskie kontroluje, czy powyższe warunki są spełnione.

2. W przypadku, gdy organizacją proponującą jest podmiot prawa publicznego w rozumieniu art. 1 ust. 9 akapit drugi dyrektywy 2004/18/WE, państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, by instytucja zamawiająca zapewniała przestrzeganie przepisów wymienionej dyrektywy.

ROZDZIAŁ III

ZASADY FINANSOWANIA PROGRAMÓW

Artykuł 14

Ogólne zasady finansowania

1. Wkład finansowy Wspólnoty jest wypłacany zainteresowanym państwom członkowskim.

2. W przypadku gdy w finansowaniu danego programu uczestniczy kilka państw członkowskich, przypadająca im część uzupełnia wkład finansowy organizacji proponującej, posiadającej swą siedzibę na terenie każdego z tych państw. Finansowanie Wspólnoty nie przekracza w tym wypadku pułapów określonych w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

3. Szczegóły dotyczące wkładów finansowych przewidzianych w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 są zawarte w programie przedstawionym Komisji.

Artykuł 15

Reguły właściwe dla rynku wewnętrznego

1. W przypadku zastosowania art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 obowiązuje procedura przewidziana w art. 11 ust. 1, 2 i 3 oraz w art. 14-23 niniejszego rozporządzenia.

W odniesieniu do programów przewidzianych w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 umowy zawierane są między zainteresowanymi państwami członkowskimi a wybranymi organami wdrażającymi.

2. Działania informacyjne i promocyjne otrzymujące wsparcie na mocy rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 nie mogą korzystać z wkładu finansowego Wspólnoty na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 16

Zawieranie umów i składanie zabezpieczeń

1. Od momentu przyjęcia decyzji Komisji określonej w art. 11 ust. 3, każda organizacja proponująca jest informowana przez państwo członkowskie o wyniku rozpatrzenia jej wniosku.

Państwa członkowskie zawierają umowy z wybranymi organizacjami proponującymi w terminie 90 dni kalendarzowych od otrzymania decyzji Komisji, o której mowa w art. 11 ust. 3. Po upływie tego terminu żadna umowa nie może być zawarta bez uprzedniej zgody Komisji.

2. Państwa członkowskie korzystają z wzorów umów udostępnionych przez Komisję.

We właściwych przypadkach państwa członkowskie mogą dokonać zmiany niektórych warunków zawartych we wzorach umów, uwzględniając przepisy krajowe, jedynie w zakresie, w jakim nie narusza to prawodawstwa wspólnotowego.

3. Umowa nie może zostać zawarta między dwiema stronami, dopóki zabezpieczenie równe 15 % maksymalnego rocznego wkładu finansowego Wspólnoty i zainteresowanego państwa członkowskiego nie zostanie złożone przez organizację proponującą na rzecz państwa członkowskiego, zgodnie z warunkami przewidzianymi w tytule III rozporządzenia (EWG) nr 2220/85, w celu zagwarantowania należytego wykonania umowy.

Jednakże, jeżeli organizacja podpisująca umowę jest podmiotem prawa publicznego lub jeżeli działa pod nadzorem takiego podmiotu, właściwy organ krajowy może zaakceptować przedstawienie pisemnego zabezpieczenia ze strony podmiotu nadzorującego pokrywające wartość procentową określoną w akapicie pierwszym pod warunkiem, że podmiot ten zobowiąże się do:

a) sprawdzenia prawidłowego wywiązywania się z przyjętych zobowiązań; i

b) prawidłowego wykorzystania otrzymanych kwot w celu wywiązania się z przyjętych zobowiązań.

Dowód złożenia tego zabezpieczenia powinien być przedstawiony państwu członkowskiemu przed upływem terminu określonego w ust. 1.

4. Pierwotnym zobowiązaniem w rozumieniu art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85 jest realizacja działań przewidzianych w umowie.

5. Państwo członkowskie przekazuje Komisji, na jej wniosek i w terminie 10 dni roboczych, egzemplarz umowy oraz dowód złożenia zabezpieczenia.

Państwo członkowskie przekazuje Komisji, na jej wniosek i w terminie 10 dni roboczych, egzemplarz umowy zawartej przez wybraną organizację proponującą z organem wdrażającym. Ostatnia z wymienionych umów powinna zawierać zobowiązanie organu wdrażającego do poddania się kontrolom określonym w art. 25.

Artykuł 17

Ustalenia dotyczące wypłaty zaliczek

1. W terminie 30 dni kalendarzowych od podpisania umowy określonej w art. 16 ust. 1 oraz, w przypadku programów wieloletnich, w terminie 30 dni od początku każdego 12-miesięcznego okresu organizacja podpisująca umowę może złożyć do państwa członkowskiego wniosek o wypłatę zaliczki wraz z dowodem złożenia zabezpieczenia określonego w ust. 3 niniejszego artykułu. Po upływie tego terminu wnioski o wypłatę zaliczki nie będą przyjmowane.

Każda z zaliczek stanowi maksymalnie 30 % kwoty rocznego wkładu wspólnotowego oraz wkładu zainteresowanych państw członkowskich, określonych odpowiednio w art. 13 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

2. Państwo członkowskie wypłaca zaliczkę w terminie 30 dni kalendarzowych od złożenia wniosku o wypłatę zaliczki. Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej w przypadku dokonania płatności po terminie kwota zaliczki miesięcznej zwracanej przez Komisję państwu członkowskiemu ulega pomniejszeniu zgodnie z przepisami przewidzianymi w art. 9 rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2006 (⁸).

3. Wypłata zaliczki uwarunkowana jest złożeniem przez organizację podpisującą umowę zabezpieczenia na rzecz państwa członkowskiego w wysokości 110 % tej zaliczki, na warunkach przewidzianych w tytule III rozporządzenia (EWG) nr 2220/85. Państwo członkowskie przekazuje Komisji, na jej wniosek i w terminie 10 dni roboczych, kopię każdego wniosku o wypłatę zaliczki i dowód złożenia odpowiedniego zabezpieczenia.

Jednakże, jeżeli organizacja podpisująca umowę jest podmiotem prawa publicznego lub jeżeli działa pod nadzorem takiego podmiotu, właściwy organ krajowy może zaakceptować przedstawienie pisemnego zabezpieczenia ze strony podmiotu nadzorującego, pokrywającego wartość procentową określoną w akapicie pierwszym, pod warunkiem że podmiot nadzorujący zobowiąże się do wypłaty kwoty objętej zabezpieczeniem, w przypadku gdy nie ustanowiono uprawnienia do wypłaconej zaliczki.

Artykuł 18

Płatności pośrednie

1. Wnioski o płatności pośrednie wkładu wspólnotowego oraz wkładu państw członkowskich są składane przez organizacje proponujące do państw członkowskich przed zakończeniem miesiąca następującego po zakończeniu każdego 3-miesięcznego okresu liczonego od daty podpisania umowy określonej w art. 16 ust. 1.

Wnioski te obejmują płatności dokonywane w danym kwartale i powinny być do nich dołączone: zestawienie finansowe, kopie faktur i stosownych dokumentów towarzyszących oraz pośrednie sprawozdanie z wykonania umowy w danym kwartale (zwane dalej „sprawozdaniem kwartalnym”). W przypadku braku płatności lub niepodejmowania działań w danym kwartale, dokumenty te są przekazywane właściwemu organowi krajowemu w terminie określonym w akapicie pierwszym.

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnione złożenie wniosku o płatność pośrednią wraz z załączonymi dokumentami towarzyszącymi określonymi w akapicie drugim powoduje pomniejszenie płatności o 3 % za każdy pełny miesiąc opóźnienia.

2. Wypłata płatności pośrednich jest dokonywana pod warunkiem sprawdzenia przez państwo członkowskie dokumentów określonych w ust. 1 akapit drugi.

3. Dokonane płatności pośrednie oraz wypłacone zaliczki określone w art. 17 nie mogą przekroczyć łącznie 80% kwoty rocznego wkładu Wspólnoty i zainteresowanych państw członkowskich, określonych odpowiednio w art. 13 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Po osiągnięciu tego poziomu nie mogą być składane żadne kolejne wnioski o płatność pośrednią.

Artykuł 19

Wypłata salda

1. Wnioski o wypłatę salda są składane przez organizację proponującą do państwa członkowskiego w terminie 4 miesięcy od daty zakończenia rocznych działań przewidzianych w umowie określonej w art. 16 ust. 1.

Aby wniosek był dopuszczony, powinno być do niego załączone sprawozdanie, zwane dalej „sprawozdaniem rocznym”, składające się z:

a) podsumowania wykonanych prac oraz oceny osiągniętych wyników stwierdzonych w dniu sporządzania sprawozdania;

b) podsumowania finansowego, ukazującego wydatki planowane i poniesione.

Do sprawozdania rocznego dołączone zostają kopie faktur i dokumenty towarzyszące dotyczące dokonanych płatności.

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnione złożenie wniosku o wypłatę salda powoduje pomniejszenie salda o 3 % za każdy pełny miesiąc opóźnienia.

2. Wypłata salda jest dokonywana pod warunkiem sprawdzenia przez państwo członkowskie faktur i dokumentów określonych w ust. 1 akapit trzeci.

W przypadku, gdy wymóg główny określony w art. 16 ust. 4 nie jest w pełni spełniony, wypłacane saldo jest obniżane proporcjonalnie.

Artykuł 20

Wypłaty dokonywane przez państwo członkowskie

Państwo członkowskie dokonuje wypłat przewidzianych w art. 18 i 19 w terminie 60 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wniosku o wypłatę.

Termin ten może jednak ulec zawieszeniu w dowolnym momencie 60-dniowego okresu trwającego od chwili pierwszego zarejestrowania wniosku o wypłatę, w drodze powiadomienia organizacji podpisującej umowę będącej wierzycielem o niedopuszczeniu jej wniosku ze względu na niekwalifikowaność wnioskowanej kwoty, brak poparcia wniosku wymaganymi dowodami dla wszystkich wniosków uzupełniających lub też uznanie przez państwo członkowskie konieczności otrzymania informacji uzupełniających lub przeprowadzenia kontroli. Termin wypłaty liczony jest ponownie od dnia otrzymania wymaganych informacji lub od dnia dokonania przez państwo członkowskie kontroli, które powinny zostać odpowiednio nadesłane lub dokonane w terminie 30 dni kalendarzowych od chwili powiadomienia.

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnienie wypłaty pociąga za sobą redukcję kwoty miesięcznej zaliczki wypłacanej przez Komisję państwu członkowskiemu zgodnie z zasadami określonymi w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 883/2006.

Artykuł 21

Zabezpieczenia

1. Zabezpieczenie określone w art. 17 ust. 3 jest zwalniane pod warunkiem ustanowienia przez zainteresowane państwo członkowskie ostatecznego uprawnienia do wypłacenia zaliczki.

2. Zabezpieczenie wykonania umowy określone w art. 16 ust. 3 powinno pozostać ważne do wypłaty salda i jest zwalniane na podstawie pisma zwalniającego wydanego przez właściwy organ krajowy.

Zwolnienie zabezpieczenia odbywa się w terminie i na warunkach określonych w art. 20 w odniesieniu do wypłaty salda.

3. Od kwoty wydatków finansowanych przez Wspólnotę i zgłoszonych w ramach Sekcji Gwarancji EFOGR odlicza się sumy wszelkich zabezpieczeń, które uległy przepadkowi, oraz sumy nałożonych kar.

Artykuł 22

Dokumenty do przekazania Komisji

1. Sprawozdanie roczne jest przedstawiane po zakończeniu każdego okresu rocznego, nawet jeżeli żaden wniosek o wypłatę salda nie został złożony.

2. W terminie 30 dni kalendarzowych po wypłacie salda, o którym mowa w art. 19 ust. 2 państwo członkowskie przesyła Komisji podsumowania określone w art. 19 ust. 1 akapit drugi lit. a) i b).

3. Państwo członkowskie przekazuje Komisji, na jej wniosek i w terminie 10 dni roboczych, kopię sprawozdań kwartalnych wymaganych w przypadku płatności pośrednich zgodnie z art. 18.

4. W terminie 30 dni kalendarzowych od wypłaty salda państwo członkowskie przesyła Komisji bilans finansowy wydatków poniesionych w ramach umowy, przedstawiony w formacie zaleconym przez Komisję i przesłanym państwom członkowskim. Do bilansu należy załączyć uzasadnioną opinię państwa członkowskiego na temat wykonania zadań zaplanowanych w ramach zakończonej fazy.

Bilans poświadcza ponadto, że w świetle kontroli przeprowadzonych zgodnie z art. 18 ust. 2 i art. 19 ust. 2 wszystkie wydatki można uznać za kwalifikowane zgodnie z warunkami umowy.

ROZDZIAŁ IV

MONITOROWANIE I KONTROLE

Artykuł 23

Wykorzystanie materiałów

1. Państwa członkowskie kontrolują, czy materiały informacyjne i promocyjne opracowane i wykorzystywane w ramach programów korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia są zgodne z przepisami wspólnotowymi.

Przekazują one Komisji zatwierdzone materiały.

2. Materiał opracowany i finansowany w ramach programu określonego w ust. 1, włączając opracowania graficzne, wizualne i audiowizualne, jak również strony internetowe, może być przedmiotem późniejszego wykorzystywania na podstawie wcześniejszej pisemnej zgody Komisji, zainteresowanych organizacji proponujących oraz państw członkowskich uczestniczących w finansowaniu programów, z uwzględnieniem praw stron podpisujących umowę, wynikających z prawa krajowego, któremu podlega umowa.

Artykuł 24

Monitorowanie programów

1. Grupa monitorująca przewidziana w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 zbiera się regularnie w celu monitorowania postępu w realizacji różnych programów korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia.

W tym celu grupa monitorująca jest informowana w odniesieniu do każdego programu o harmonogramie planowanych działań, sprawozdaniach kwartalnych i rocznych oraz wynikach kontroli przeprowadzonych zgodnie z art. 18, 19 i 25 niniejszego rozporządzenia.

Grupie monitorującej przewodniczy przedstawiciel zainteresowanego państwa członkowskiego. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, grupie monitorującej przewodniczy przedstawiciel wyznaczony przez zainteresowane państwa członkowskie.

2. Urzędnicy i inni pracownicy Komisji mogą uczestniczyć w działaniach prowadzonych w ramach programu korzystającego z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 25

Kontrole przeprowadzane przez państwa członkowskie

1. Dane państwo członkowskie określa najbardziej odpowiednie środki do przeprowadzenia kontroli programów i działań korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia oraz informuje o nich Komisję.

Wymienione kontrole przeprowadzane są co roku w odniesieniu do co najmniej 20 % programów zakończonych w trakcie poprzedniego roku, obejmując minimum dwa programy, i odnoszą się do co najmniej 20 % budżetu programów zakończonych w roku poprzednim. Selekcji programów dla doboru próby dokonuje się na podstawie analizy ryzyka.

Państwo członkowskie przekazuje Komisji sprawozdanie dla każdego programu poddanego kontroli, przedstawiając w nim wyniki przeprowadzonych kontroli oraz wykryte nieprawidłowości. Sprawozdanie to jest przekazywane bezzwłocznie po jego sporządzeniu.

2. W szczególności w drodze kontroli technicznych i księgowych dokonywanych w siedzibach organizacji podpisującej umowę i organu wdrażającego państwo członkowskie podejmuje kroki konieczne do sprawdzenia, czy:

a) przekazane informacje i dokumenty towarzyszące są dokładne;

b) wszystkie zobowiązania przewidziane w umowie, o której mowa w art. 16 ust. 1, zostały wypełnione.

Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1848/2006 (⁹), państwo członkowskie informuje Komisję w jak najkrótszym terminie o każdej nieprawidłowości stwierdzonej w trakcie kontroli.

3. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, państwa te podejmują niezbędne działania służące koordynacji przeprowadzanych kontroli oraz informują o nich Komisję.

4. Komisja może w dowolnym momencie uczestniczyć w kontrolach, o których mowa w ust. 1, 2 i 3. W tym celu właściwe organy krajowe państw członkowskich przekazują Komisji, nie później niż na 30 dni przed rozpoczęciem kontroli, tymczasowy harmonogram kontroli planowanych do przeprowadzenia przez państwo członkowskie.

Komisja może również przeprowadzić kontrole dodatkowe, jakie uzna za stosowne.

Artykuł 26

Zwrot nienależnych płatności

1. W przypadku nienależnej płatności, beneficjent zwraca kwestionowaną kwotę powiększoną o odsetki obliczane za okres, jaki upłynął między płatnością a zwrotem przez beneficjenta.

Odsetki ustala się zgodnie z art. 86 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002.

2. Zwracane kwoty i odsetki są wypłacane agencjom płatniczym lub właściwym służbom państw członkowskich i potrącane przez nie od wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej, proporcjonalnie do wkładu finansowego Wspólnoty.

Artykuł 27

Kary

1. W przypadku oszustwa lub rażącego zaniedbania organizacja proponująca dokonuje zwrotu w wysokości dwukrotności różnicy między kwotą pierwotnie wypłaconą a kwotą faktycznie należną.

2. Zgodnie z art. 6 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 (¹⁰) ograniczenia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla sankcji dodatkowych określonych w innych przepisach prawa wspólnotowego lub krajowego.

ROZDZIAŁ V

UCHYLENIE, PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 28

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1071/2005 oraz rozporządzenie (WE) nr 1346/2005 niniejszym tracą moc.

Przepisy uchylonych rozporządzeń stosuje się jednak nadal w przypadku programów informacyjnych i promocyjnych, o finansowaniu których Komisja podjęła decyzję przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Odniesienia do uchylonych rozporządzeń rozumiane są jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku IV.

Artykuł 29

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 czerwca 2008 r.

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3/2008 z dnia 17 grudnia 2007 r. w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w krajach trzecich (¹), w szczególności jego art. 4, 5, 9 i 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 3/2008 przewiduje, ze Komisja określa zasady realizacji programów informacyjnych i promocyjnych współfinansowanych z budżetu Wspólnoty.

(2) Biorąc pod uwagę zdobyte doświadczenia, perspektywy rozwoju rynków zarówno we Wspólnocie, jak i poza nią oraz nowy kontekst handlu międzynarodowego, należy opracować spójną całościową politykę informacyjną i promocyjną w odniesieniu do produktów rolnych i metod ich produkcji, a także w odniesieniu do produktów spożywczych wyprodukowanych z produktów rolnych, na rynku wewnętrznym oraz na rynkach krajów trzecich, jednak bez zachęcania do konsumpcji jakiegokolwiek produktu ze względu na jego szczególne pochodzenie. W celu zapewnienia jasności należy zatem uchylić rozporządzenie Komisji (WE) nr 1071/2005 z dnia 1 lipca 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2826/2000 w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym (²) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1346/2005 z dnia 16 sierpnia 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2702/1999 w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych w państwach trzecich (³), i zastąpić je wspólnym rozporządzeniem, zachowując jednocześnie w poszczególnych rozdziałach cechy charakterystyczne działań w zależności od miejsca ich realizacji.

(3) W trosce o prawidłowe zarządzanie należy przewidzieć utworzenie i regularne uaktualnianie wykazu tematów, produktów i rynków będących przedmiotem działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych, wyznaczenie władz krajowych odpowiedzialnych za stosowanie niniejszego rozporządzenia, jak również czas trwania programów.

(4) W trosce o informowanie i ochronę konsumentów należy przewidzieć, by każde przesłanie dotyczące wpływu danego produktu rolnego na zdrowie, skierowane do konsumentów i innych adresatów w ramach programów realizowanych na rynku wewnętrznym, opierało się na uznanych podstawach naukowych i by źródła tych informacji były uznane.

(5) W celu uniknięcia ryzyka zakłócenia konkurencji należy z jednej strony ustanowić wytyczne i podstawowe zasady obowiązujące w odniesieniu do produktów będących przedmiotem kampanii informacyjnych i promocyjnych na rynku wewnętrznym, a z drugiej strony - zasady postępowania w zakresie wskazywania szczególnego pochodzenia produktów będących przedmiotem kampanii informacyjnych i promocyjnych w krajach trzecich.

(6) W trosce o pewność prawną należy zaznaczyć, że programy proponowane dla rynku wewnętrznego powinny być w szczególności zgodne ze wszystkimi przepisami prawodawstwa wspólnotowego dotyczącego tych produktów i ich wprowadzania do obrotu, jak również z wymienionymi wytycznymi.

(7) W celu ujednolicenia zasad wyboru organów wdrażających i wyboru programów, właściwe wydaje się zastosowanie w krajach trzecich tych samych zasad w odniesieniu do działań realizowanych przez organizacje międzynarodowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Celem zachowania pewności prawnej informacje rozpowszechniane w ramach programów muszą być zgodne z prawodawstwem docelowych krajów trzecich.

(8) Należy określić procedurę przedkładania programów i wyboru organu wdrażającego, zapewniającą jak największą konkurencję i swobodny przepływ usług uwzględniając, w przypadku gdy organizacja składająca wniosek jest podmiotem prawa publicznego, przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/18/WE z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (⁴).

(9) Rozporządzenie (WE) nr 3/2008 przewiduje możliwość realizacji przez same organizacje składające wniosek niektórych części programów, możliwość wyboru organów wdrażających na dalszym etapie procedury oraz możliwość utrzymania poziomu wkładu wspólnotowego na poziomie stałym i nieprzekraczającym 50 % rzeczywistych kosztów każdego etapu programu oraz w wysokości 60 % w przypadku działań przewidzianych w sektorze owoców i warzyw, skierowanych do dzieci w placówkach szkolnych we Wspólnocie. Należy ustanowić zasady stosowania tych przepisów.

(10) Należy ustalić kryteria wyboru programów przez państwa członkowskie oraz kryteria analizy wybranych przez Komisję programów w sposób zapewniający przestrzeganie przepisów wspólnotowych oraz skuteczność realizowanych działań. Po przeanalizowaniu programów Komisja musi podjąć decyzję o zatwierdzeniu programów i określić związane z nimi budżety.

(11) W przypadku programów skierowanych do krajów trzecich, w celu zapewnienia efektywności działań Wspólnoty państwa członkowskie powinny dopilnować, aby zatwierdzone programy były spójne z programami krajowymi i regionalnymi oraz się z nimi nawzajem uzupełniały; należy również określić preferencyjne kryteria wyboru programów, tak aby zoptymalizować ich wpływ.

(12) W przypadku programów, w które zaangażowanych jest kilka państw członkowskich, należy określić środki zapewniające współpracę w zakresie przedkładania i analizy programów.

(13) W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami programy powinny określać zasady wkładu finansowego państw członkowskich i organizacji składających wnioski.

(14) W celu uniknięcia ryzyka podwójnego finansowania należy wykluczyć wsparcie udzielane na mocy rozporządzenia (WE) nr 3/2008 w odniesieniu do działań informacyjnych i promocyjnych na rynku wewnętrznym, otrzymujących wsparcie na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (⁵).

(15) Różne zasady dotrzymywania zobowiązań powinny być przedmiotem umów zawieranych między zainteresowanymi a właściwymi organami krajowymi, w rozsądnym terminie i na podstawie wzorów umów udostępnionych państwom członkowskim przez Komisję.

(16) W celu zapewnienia należytego wykonania umowy podpisujący umowę powinien ustanowić zabezpieczenie na rzecz właściwego organu krajowego w wysokości 15 % wkładu Wspólnoty oraz zainteresowanych państw członkowskich. Podobnie zabezpieczenie musi być ustanawiane w przypadku składania wniosku o wypłatę zaliczki dla każdego okresu rocznego.

(17) Należy określić kontrole przeprowadzane przez państwa członkowskie.

(18) Należy zaznaczyć, że realizacja działań przewidzianych w umowach stanowi zobowiązanie pierwotne w rozumieniu art. 20 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych (⁶).

(19) W związku z wymogami zarządzania budżetem niezbędne jest określenie kar pieniężnych w przypadku nieterminowego złożenia wniosku o przyznanie płatności pośredniej lub w przypadku opóźnienia w płatności ze strony państw członkowskich.

(20) W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami oraz w celu uniknięcia, by planowane płatności nie wyczerpały wkładu finansowego Wspólnoty powodując brak salda do zapłaty, należy ustanowić, że płatności zaliczkowe i różne płatności pośrednie nie mogą przekroczyć 80 % wkładu Wspólnoty i wkładu państw członkowskich. Z tego samego powodu wniosek o wypłatę salda powinien być dostarczony do właściwego organu krajowego w wyznaczonym terminie.

(21) Państwa członkowskie powinny dokonać weryfikacji wszystkich materiałów informacyjnych i promocyjnych przygotowanych w ramach programów. Należy ustanowić zasady wykorzystania tych materiałów po zakończeniu programów.

(22) W świetle zdobytego doświadczenia oraz w celu monitorowania prawidłowej realizacji programów należy dokładnie określić zasady monitorowania prowadzonego przez grupę monitorującą powołaną do tego celu rozporządzeniem (WE) nr 3/2008.

(23) Wydaje się konieczne, by państwa członkowskie przeprowadzały kontrolę realizacji działań oraz by Komisja była informowana o wynikach weryfikacji i kontroli ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami należy określić zasady współpracy między państwami członkowskimi, w przypadku gdy działania są realizowane w innym państwie członkowskim niż państwo, w którym właściwy organ podpisujący umowę ma swoją siedzibę.

(24) W celu skutecznej ochrony interesów finansowych Wspólnoty należy przyjąć odpowiednie środki służące zwalczaniu oszustw i rażących zaniedbań. W tym celu należy ustanowić zwroty i kary.

(25) Należy ustanowić w jasny sposób, by w przypadku programów wieloletnich, po zakończeniu każdego okresu rocznego, obowiązywał wymóg przedstawienia sprawozdania z oceny wewnętrznej, nawet jeżeli nie jest składany żaden wniosek o przyznanie płatności.

(26) Stopa odsetek, do zapłaty których jest zobowiązany beneficjent płatności nienależnej, jest określana według stopy procentowej dla należności niespłaconych w terminie, określonej w art. 86 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁷).

(27) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i definicja

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 3/2008, w szczególności w odniesieniu do przygotowania, wyboru, realizacji, finansowania i kontroli programów określonych w art. 6 wymienionego rozporządzenia.

2. „Program” oznacza spójny zestaw działań o zakresie wystarczającym, aby przyczynić się do lepszego informowania na temat danych produktów oraz ich zbytu.

Artykuł 2

Wyznaczenie właściwych organów

Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy odpowiedzialne za wdrożenie niniejszego rozporządzenia (zwane dalej „właściwymi organami krajowymi”).

Państwa członkowskie przekazują Komisji nazwy i szczegółowe dane wyznaczonych organów oraz powiadamiają ją o każdej zaistniałej zmianie.

Komisja podaje do wiadomości publicznej te informacje w odpowiedniej formie.

Artykuł 3

Czas trwania programów

Programy są realizowane przez okres przynajmniej jednego roku i nie dłużej niż przez trzy lata, licząc od dnia wejścia w życie umowy związanej z danym programem i określonej w art. 16 ust. 1.

Artykuł 4

Charakterystyka przesłań informacyjnych i promocyjnych rozpowszechnianych w ramach programów skierowanych na rynek wewnętrzny

1. Z zachowaniem kryteriów określonych w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, każde przesłanie informacyjne lub promocyjne skierowane do konsumentów i innych grup docelowych w ramach programów (zwane dalej „przesłaniem”) jest oparte na istotnych cechach danego produktu lub jego właściwościach.

2. Jakakolwiek informacja o pochodzeniu produktu musi mieć charakter drugorzędny w stosunku do głównego przesłania kampanii. Jednakże wskazanie pochodzenia produktu może być użyte w ramach danego działania informacyjnego lub promocyjnego, w przypadku gdy jest to oznaczenie dokonane na mocy przepisów wspólnotowych lub gdy produkt typowy wykorzystywany jest do zilustrowania działań informacyjnych lub promocyjnych.

3. W przekazywanych przesłaniach każde odwołanie się do wpływu danego produktu na zdrowie konsumenta jest oparte na ogólnie uznanych danych naukowych.

Przesłania odnoszące się do takich skutków muszą być zatwierdzone przez organ krajowy właściwy w zakresie zdrowia publicznego. [1]

Organizacja zawodowa lub międzybranżowa, określona w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, proponując program przechowuje do dyspozycji zainteresowanego państwa członkowskiego oraz Komisji wykaz badań naukowych i opinii wydanych przez uprawnione instytucje naukowe, na których opierają się przesłania programu dotyczące skutków dla zdrowia.

Artykuł 5

Charakterystyka przesłań informacyjnych i promocyjnych rozpowszechnianych w ramach programów skierowanych do krajów trzecich

1. Każde przesłanie jest oparte na istotnych cechach danego produktu lub jego właściwościach.

Przesłania te muszą być zgodne z prawodawstwem obowiązującym w krajach trzecich, dla których są przeznaczone.

2. Każde odwołanie się do pochodzenia produktu powinno być drugorzędne w stosunku do przesłania głównego przekazywanego w kampanii. Jednakże wskazanie pochodzenia produktu może być użyte w ramach danego działania informacyjnego lub promocyjnego, w przypadku gdy jest to oznaczenie dokonane na mocy przepisów wspólnotowych lub gdy produkt typowy wykorzystywany jest do zilustrowania działań informacyjnych lub promocyjnych.

Artykuł 6

Przedmiot realizowanych działań oraz orientacyjne budżety

1. Wykaz tematów i produktów mogących stanowić przedmiot działań realizowanych na rynku wewnętrznym, zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 znajduje się w załączniku I część A do niniejszego rozporządzenia.

Jest on uaktualniany co dwa lata, najpóźniej dnia 31 marca.

2. Wykaz produktów mogących stanowić przedmiot działań realizowanych w krajach trzecich zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 znajduje się w załączniku II część A do niniejszego rozporządzenia. Wykaz rynków krajów trzecich, w których działania te mogą być realizowane, znajduje się w załączniku II część B.

Wykazy te są uaktualniane co dwa lata, najpóźniej dnia 31 grudnia.

3. Orientacyjne budżety roczne dla poszczególnych sektorów zostały podane w załączniku III.

ROZDZIAŁ II

WYBÓR PROGRAMÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 6-8 ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 3/2008

Artykuł 7

Programy skierowane do krajów trzecich realizowane we współpracy z organizacjami międzynarodowymi

1. W przypadku zastosowania art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 organizacje międzynarodowe, o których mowa w wymienionym artykule, przedstawiają na żądanie Komisji propozycje programów planowanych na kolejny rok.

Warunki regulujące przyznawanie i wypłatę wkładu wspólnotowego, o których mowa w art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, są określone w umowie o udzielenie dotacji, zawartej między Wspólnotą a daną organizacją międzynarodową.

2. Dyrektywa nr 2004/18/WE ma zastosowanie w przypadku, gdy działania realizowane są przez organizacje międzynarodowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

Artykuł 8

Przedkładanie programów

1. W celu realizacji działań wchodzących w skład programów, zainteresowane państwo członkowskie publikuje każdego roku zaproszenia do składania ofert.

Organizacje branżowe i międzybranżowe w Unii, reprezentujące sektor lub sektory, których to dotyczy (zwane dalej „organizacjami proponującymi”), przedstawiają programy państwu członkowskiemu najpóźniej do dnia 30 września („pierwsze przedstawienie programów”) oraz do dnia 15 kwietnia („ drugie przedstawienie programów”) każdego roku. W odniesieniu do 2012 r. pierwsze przedstawienie programów może odbyć się dnia 30 listopada 2011 r. [2]

Programy są przedkładane w formacie określonym przez Komisję i dostępnym na jej stronie internetowej. Stanowi on załącznik do zaproszenia do składania ofert, o którym mowa w akapicie pierwszym.

2. Programy przedstawione zgodnie z ust. 1:

a) uwzględniają przepisy prawa wspólnotowego dotyczącego tych produktów i ich wprowadzania do obrotu;

b) uwzględniają specyfikacje określające kryteria wykluczenia, wyboru i przyznawania, ogłaszane w tym celu przez zainteresowane państwa członkowskie;

c) powinny być wystarczająco szczegółowe, by umożliwić ocenę ich zgodności ze stosowanym prawodawstwem oraz ocenę stosunku koszty/korzyści.

3. W celu realizacji tych programów, każda organizacja proponująca wybiera jeden organ wdrażający lub ich większą liczbę w drodze konkurencyjnej procedury zatwierdzonej przez państwo członkowskie. W przypadku gdy wybór ten został dokonany przed przedłożeniem programu, organ wdrażający może uczestniczyć w jego przygotowaniu.

Artykuł 9

Wstępny wybór programów przez państwa członkowskie

1. Państwa członkowskie sporządzają tymczasowy wykaz programów wybieranych na podstawie kryteriów określonych w specyfikacji, o której mowa w art. 8 ust. 2 lit. b).

2. Państwa członkowskie kontrolują programy skierowane do krajów trzecich w szczególności według następujących kryteriów:

a) spójności pomiędzy proponowanymi strategiami a ustanowionymi celami;

b) wartości merytorycznej proponowanych środków działania;

c) prawdopodobnego wpływu ich realizacji na wzrost popytu na stosowne produkty;

d) zapewnienia efektywności i reprezentatywności organizacji proponujących;

e) zapewnienia efektywności proponowanego organu wdrażającego oraz jego możliwości technicznych.

3. Programy skierowane na rynek wewnętrzny, poza wymogami, o których mowa w art. 8 oraz w niniejszym artykule, są zgodne z wytycznymi dotyczącymi promocji na rynku wewnętrznym, o których mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 i znajdującymi się w załączniku I część B niniejszego rozporządzenia.

4. W przypadku planowania programu będącego przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich zainteresowane państwa członkowskie współpracują ze sobą w celu dokonania wyboru programów oraz koordynującego państwa członkowskiego. Zobowiązują się one w szczególności do uczestniczenia w finansowaniu tych programów zgodnie z art. 14 ust. 2 oraz do nawiązania między sobą współpracy administracyjnej w celu ułatwienia monitorowania, realizacji i kontroli programów.

5. W odniesieniu do programów skierowanych do krajów trzecich każde państwo członkowskie gwarantuje, że podejmowane przez nie działania w skali krajowej lub regionalnej są zgodne z działaniami współfinansowanymi na mocy rozporządzenia (WE) nr 3/2008, a także że przedstawione programy stanowią uzupełnienie programów krajowych lub regionalnych.

Artykuł 10

Pierwszeństwo dla programów skierowanych do krajów trzecich

1. W przypadku gdy programy, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) 3/2008, są przedstawione przez więcej niż jedno państwo członkowskie, pierwszeństwo przyznaje się programom, w przypadku programów skierowanych do krajów trzecich, dotyczącym wszystkich produktów i kładącym nacisk na takie aspekty, jak jakość, wartość odżywcza czy bezpieczeństwo produktów Wspólnoty.

2. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania ze strony jednego państwa członkowskiego bądź dotyczących pojedynczego produktu pierwszeństwo przyznaje się programom kładącym nacisk na interes Wspólnoty, w szczególności w odniesieniu do jakości, wartości odżywczej, bezpieczeństwa i reprezentatywności produkcji rolnej i spożywczej UE.

Artykuł 11

Wybór programów przez Komisję

1. Państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz określony w art. 9 ust. 1, załączając, w stosownych przypadkach, wykaz wybranych organów wdrażających, jeżeli zostały one wybrane zgodnie z art. 8 ust. 3 oraz jeden egzemplarz programów. Wykaz przekazuje się zarówno drogą elektroniczną, jak i pocztową, a Komisja otrzymuje go najpóźniej dnia 30 listopada – w przypadku pierwszego przedstawienia programów – oraz dnia 15 czerwca – w przypadku drugiego przedstawienia programów. [3]

W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, informacje te przekazywane są wspólnie za porozumieniem zainteresowanych państw członkowskich.

2. [4] Najpóźniej do dnia 31 stycznia – w przypadku pierwszego przedstawienia programów – oraz do dnia 16 sierpnia – w przypadku drugiego przedstawienia programów – Komisja informuje zainteresowane państwa członkowskie w przypadku stwierdzenia niezgodności całości lub części przedstawionego programu:

a) z przepisami unijnymi; lub

b) z wytycznymi – w przypadku rynku wewnętrznego; lub

c) z kryteriami określonymi w art. 9 ust. 2 – w przypadku krajów trzecich.

3. Zgodnie z art. 7 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 3/2008 państwa członkowskie przekazują Komisji poprawione programy w terminie trzydziestu dni kalendarzowych od daty otrzymania informacji określonej w ust. 2 niniejszego artykułu.

Po sprawdzeniu poprawionych programów Komisja podejmuje do dnia 30 kwietnia – w przypadku pierwszego przedstawienia programów – oraz do dnia 15 listopada – w przypadku drugiego przedstawienia a programów – decyzję dotyczącą możliwości współfinansowania przez nią programów zgodnie z procedurą określoną w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. [5]

4. Organizacja(-e) proponująca(-e) odpowiada(-ją) za prawidłowe wykonanie wybranego programu i zarządzanie nim.

5. [6] W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1, 2 i 3 ustanawia się następujące terminy w odniesieniu do pierwszego przedstawienia programów w 2012 r.:

a) państwa członkowskie przekazują, a Komisja otrzymuje wykaz, o którym mowa w ust. 1, najpóźniej do dnia 15 lutego 2012 r.;

b) Komisja przesyła państwom członkowskim informacje określone w ust. 2 do dnia 26 kwietnia 2012 r.; oraz

c) Komisja podejmuje do dnia 30 czerwca 2012 r. decyzję dotyczącą możliwości współfinansowania przez nią programów.

Artykuł 12

Zatwierdzanie organów wdrażających przez państwo członkowskie

1. Wybór organu wdrażającego zgodnie z art. 8 ust. 3 podlega zatwierdzeniu przez państwo członkowskie, które informuje o tym Komisję przed podpisaniem umowy określonej w art. 16 ust. 1.

2. Państwo członkowskie upewnia się, czy wybrany organ wdrażający dysponuje niezbędnymi środkami finansowymi i zapleczem technicznym, zapewniającymi najbardziej skuteczne wdrażanie działań zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Informuje ono Komisję o stosowanej w tym celu procedurze.

Artykuł 13

Realizacja niektórych części programu przez organizację proponującą

1. Organizacja proponująca może realizować pewne części programu, jak przewidziano w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) organizacja proponująca spełnia wymogi wymienione w art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008;

b) organizacja proponująca posiada co najmniej pięcioletnie doświadczenie w realizacji tego typu działań;

c) część programu realizowana przez organizację proponującą nie przekracza 50 % jego całkowitego kosztu, z wyłączeniem należycie uzasadnionych przypadków wyjątkowych i po otrzymaniu na to pisemnej zgody Komisji;

d) organizacja proponująca gwarantuje, że koszt działań, które zamierza zrealizować, nie przekroczy normalnych stawek rynkowych.

Państwo członkowskie kontroluje, czy powyższe warunki są spełnione.

2. W przypadku, gdy organizacją proponującą jest podmiot prawa publicznego w rozumieniu art. 1 ust. 9 akapit drugi dyrektywy 2004/18/WE, państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, by instytucja zamawiająca zapewniała przestrzeganie przepisów wymienionej dyrektywy.

ROZDZIAŁ III

ZASADY FINANSOWANIA PROGRAMÓW

Artykuł 14

Ogólne zasady finansowania

1. Wkład finansowy Wspólnoty jest wypłacany zainteresowanym państwom członkowskim.

2. W przypadku gdy w finansowaniu danego programu uczestniczy kilka państw członkowskich, przypadająca im część uzupełnia wkład finansowy organizacji proponującej, posiadającej swą siedzibę na terenie każdego z tych państw. Finansowanie Wspólnoty nie przekracza w tym wypadku pułapów określonych w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

3. Szczegóły dotyczące wkładów finansowych przewidzianych w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 są zawarte w programie przedstawionym Komisji.

Artykuł 15

Reguły właściwe dla rynku wewnętrznego

1. W przypadku zastosowania art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 obowiązuje procedura przewidziana w art. 11 ust. 1, 2 i 3 oraz w art. 14-23 niniejszego rozporządzenia.

W odniesieniu do programów przewidzianych w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 umowy zawierane są między zainteresowanymi państwami członkowskimi a wybranymi organami wdrażającymi.

2. Działania informacyjne i promocyjne otrzymujące wsparcie na mocy rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 nie mogą korzystać z wkładu finansowego Wspólnoty na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 16

Zawieranie umów i składanie zabezpieczeń

1. Od momentu przyjęcia decyzji Komisji określonej w art. 11 ust. 3, każda organizacja proponująca jest informowana przez państwo członkowskie o wyniku rozpatrzenia jej wniosku.

Państwa członkowskie zawierają umowy z wybranymi organizacjami proponującymi w terminie 90 dni kalendarzowych od otrzymania decyzji Komisji, o której mowa w art. 11 ust. 3. Po upływie tego terminu żadna umowa nie może być zawarta bez uprzedniej zgody Komisji.

2. Państwa członkowskie korzystają z wzorów umów udostępnionych przez Komisję.

We właściwych przypadkach państwa członkowskie mogą dokonać zmiany niektórych warunków zawartych we wzorach umów, uwzględniając przepisy krajowe, jedynie w zakresie, w jakim nie narusza to prawodawstwa wspólnotowego.

3. Umowa nie może zostać zawarta między dwiema stronami, dopóki zabezpieczenie równe 15 % maksymalnego rocznego wkładu finansowego Wspólnoty i zainteresowanego państwa członkowskiego nie zostanie złożone przez organizację proponującą na rzecz państwa członkowskiego, zgodnie z warunkami przewidzianymi w tytule III rozporządzenia (EWG) nr 2220/85, w celu zagwarantowania należytego wykonania umowy.

Jednakże, jeżeli organizacja podpisująca umowę jest podmiotem prawa publicznego lub jeżeli działa pod nadzorem takiego podmiotu, właściwy organ krajowy może zaakceptować przedstawienie pisemnego zabezpieczenia ze strony podmiotu nadzorującego pokrywające wartość procentową określoną w akapicie pierwszym pod warunkiem, że podmiot ten zobowiąże się do:

a) sprawdzenia prawidłowego wywiązywania się z przyjętych zobowiązań; i

b) prawidłowego wykorzystania otrzymanych kwot w celu wywiązania się z przyjętych zobowiązań.

Dowód złożenia tego zabezpieczenia powinien być przedstawiony państwu członkowskiemu przed upływem terminu określonego w ust. 1.

4. Pierwotnym zobowiązaniem w rozumieniu art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85 jest realizacja działań przewidzianych w umowie.

5. [7] Państwo członkowskie przekazuje Komisji, na jej wniosek i w terminie 10 dni roboczych, egzemplarz umowy oraz dowód złożenia zabezpieczenia.

Państwo członkowskie przekazuje Komisji, na jej wniosek i w terminie 10 dni roboczych, egzemplarz umowy zawartej przez wybraną organizację proponującą z organem wdrażającym. Ostatnia z wymienionych umów powinna zawierać zobowiązanie organu wdrażającego do poddania się kontrolom określonym w art. 25.

Artykuł 17

Ustalenia dotyczące wypłaty zaliczek

1. W terminie 30 dni kalendarzowych od podpisania umowy określonej w art. 16 ust. 1 oraz, w przypadku programów wieloletnich, w terminie 30 dni od początku każdego 12-miesięcznego okresu organizacja podpisująca umowę może złożyć do państwa członkowskiego wniosek o wypłatę zaliczki wraz z dowodem złożenia zabezpieczenia określonego w ust. 3 niniejszego artykułu. Po upływie tego terminu wnioski o wypłatę zaliczki nie będą przyjmowane.

Każda z zaliczek stanowi maksymalnie 30 % kwoty rocznego wkładu wspólnotowego oraz wkładu zainteresowanych państw członkowskich, określonych odpowiednio w art. 13 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

2. Państwo członkowskie wypłaca zaliczkę w terminie 30 dni kalendarzowych od złożenia wniosku o wypłatę zaliczki. Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej w przypadku dokonania płatności po terminie kwota zaliczki miesięcznej zwracanej przez Komisję państwu członkowskiemu ulega pomniejszeniu zgodnie z przepisami przewidzianymi w art. 9 rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2006 (⁸).

3. Wypłata zaliczki uwarunkowana jest złożeniem przez organizację podpisującą umowę zabezpieczenia na rzecz państwa członkowskiego w wysokości 110 % tej zaliczki, na warunkach przewidzianych w tytule III rozporządzenia (EWG) nr 2220/85. Państwo członkowskie przekazuje Komisji, na jej wniosek i w terminie 10 dni roboczych, kopię każdego wniosku o wypłatę zaliczki i dowód złożenia odpowiedniego zabezpieczenia. [8]

Jednakże, jeżeli organizacja podpisująca umowę jest podmiotem prawa publicznego lub jeżeli działa pod nadzorem takiego podmiotu, właściwy organ krajowy może zaakceptować przedstawienie pisemnego zabezpieczenia ze strony podmiotu nadzorującego, pokrywającego wartość procentową określoną w akapicie pierwszym, pod warunkiem że podmiot nadzorujący zobowiąże się do wypłaty kwoty objętej zabezpieczeniem, w przypadku gdy nie ustanowiono uprawnienia do wypłaconej zaliczki.

Artykuł 18

Płatności pośrednie

1. Wnioski o płatności pośrednie wkładu wspólnotowego oraz wkładu państw członkowskich są składane przez organizacje proponujące do państw członkowskich przed zakończeniem miesiąca następującego po zakończeniu każdego 3-miesięcznego okresu liczonego od daty podpisania umowy określonej w art. 16 ust. 1.

Wnioski te obejmują płatności dokonywane w danym kwartale i powinny być do nich dołączone: zestawienie finansowe, kopie faktur i stosownych dokumentów towarzyszących oraz pośrednie sprawozdanie z wykonania umowy w danym kwartale (zwane dalej „sprawozdaniem kwartalnym”). W przypadku braku płatności lub niepodejmowania działań w danym kwartale, dokumenty te są przekazywane właściwemu organowi krajowemu w terminie określonym w akapicie pierwszym.

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnione złożenie wniosku o płatność pośrednią wraz z załączonymi dokumentami towarzyszącymi określonymi w akapicie drugim powoduje pomniejszenie płatności o 3 % za każdy pełny miesiąc opóźnienia.

2. Wypłata płatności pośrednich jest dokonywana pod warunkiem sprawdzenia przez państwo członkowskie dokumentów określonych w ust. 1 akapit drugi.

3. Dokonane płatności pośrednie oraz wypłacone zaliczki określone w art. 17 nie mogą przekroczyć łącznie 80% kwoty rocznego wkładu Wspólnoty i zainteresowanych państw członkowskich, określonych odpowiednio w art. 13 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Po osiągnięciu tego poziomu nie mogą być składane żadne kolejne wnioski o płatność pośrednią.

Artykuł 19

Wypłata salda

1. Wnioski o wypłatę salda są składane przez organizację proponującą do państwa członkowskiego w terminie 4 miesięcy od daty zakończenia rocznych działań przewidzianych w umowie określonej w art. 16 ust. 1.

Aby wniosek był dopuszczony, powinno być do niego załączone sprawozdanie, zwane dalej „sprawozdaniem rocznym”, składające się z:

a) podsumowania wykonanych prac oraz oceny osiągniętych wyników stwierdzonych w dniu sporządzania sprawozdania;

b) podsumowania finansowego, ukazującego wydatki planowane i poniesione.

Do sprawozdania rocznego dołączone zostają kopie faktur i dokumenty towarzyszące dotyczące dokonanych płatności.

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnione złożenie wniosku o wypłatę salda powoduje pomniejszenie salda o 3 % za każdy pełny miesiąc opóźnienia.

2. Wypłata salda jest dokonywana pod warunkiem sprawdzenia przez państwo członkowskie faktur i dokumentów określonych w ust. 1 akapit trzeci.

W przypadku, gdy wymóg główny określony w art. 16 ust. 4 nie jest w pełni spełniony, wypłacane saldo jest obniżane proporcjonalnie.

Artykuł 20

Wypłaty dokonywane przez państwo członkowskie

Państwo członkowskie dokonuje wypłat przewidzianych w art. 18 i 19 w terminie 60 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wniosku o wypłatę.

Termin ten może jednak ulec zawieszeniu w dowolnym momencie 60-dniowego okresu trwającego od chwili pierwszego zarejestrowania wniosku o wypłatę, w drodze powiadomienia organizacji podpisującej umowę będącej wierzycielem o niedopuszczeniu jej wniosku ze względu na niekwalifikowaność wnioskowanej kwoty, brak poparcia wniosku wymaganymi dowodami dla wszystkich wniosków uzupełniających lub też uznanie przez państwo członkowskie konieczności otrzymania informacji uzupełniających lub przeprowadzenia kontroli. Termin wypłaty liczony jest ponownie od dnia otrzymania wymaganych informacji lub od dnia dokonania przez państwo członkowskie kontroli, które powinny zostać odpowiednio nadesłane lub dokonane w terminie 30 dni kalendarzowych od chwili powiadomienia.

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnienie wypłaty pociąga za sobą redukcję kwoty miesięcznej zaliczki wypłacanej przez Komisję państwu członkowskiemu zgodnie z zasadami określonymi w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 883/2006.

Artykuł 21

Zabezpieczenia

1. Zabezpieczenie określone w art. 17 ust. 3 jest zwalniane pod warunkiem ustanowienia przez zainteresowane państwo członkowskie ostatecznego uprawnienia do wypłacenia zaliczki.

2. Zabezpieczenie wykonania umowy określone w art. 16 ust. 3 powinno pozostać ważne do wypłaty salda i jest zwalniane na podstawie pisma zwalniającego wydanego przez właściwy organ krajowy.

Zwolnienie zabezpieczenia odbywa się w terminie i na warunkach określonych w art. 20 w odniesieniu do wypłaty salda.

3. Od kwoty wydatków finansowanych przez Wspólnotę i zgłoszonych w ramach Sekcji Gwarancji EFOGR odlicza się sumy wszelkich zabezpieczeń, które uległy przepadkowi, oraz sumy nałożonych kar.

Artykuł 22

Dokumenty do przekazania Komisji

1. Sprawozdanie roczne jest przedstawiane po zakończeniu każdego okresu rocznego, nawet jeżeli żaden wniosek o wypłatę salda nie został złożony.

2. W terminie 30 dni kalendarzowych po wypłacie salda, o którym mowa w art. 19 ust. 2 państwo członkowskie przesyła Komisji podsumowania określone w art. 19 ust. 1 akapit drugi lit. a) i b).

3. [9] Państwo członkowskie przekazuje Komisji, na jej wniosek i w terminie 10 dni roboczych, kopię sprawozdań kwartalnych wymaganych w przypadku płatności pośrednich zgodnie z art. 18.

4. W terminie 30 dni kalendarzowych od wypłaty salda państwo członkowskie przesyła Komisji bilans finansowy wydatków poniesionych w ramach umowy, przedstawiony w formacie zaleconym przez Komisję i przesłanym państwom członkowskim. Do bilansu należy załączyć uzasadnioną opinię państwa członkowskiego na temat wykonania zadań zaplanowanych w ramach zakończonej fazy.

Bilans poświadcza ponadto, że w świetle kontroli przeprowadzonych zgodnie z art. 18 ust. 2 i art. 19 ust. 2 wszystkie wydatki można uznać za kwalifikowane zgodnie z warunkami umowy.

ROZDZIAŁ IV

MONITOROWANIE I KONTROLE

Artykuł 23

Wykorzystanie materiałów

1. Państwa członkowskie kontrolują, czy materiały informacyjne i promocyjne opracowane i wykorzystywane w ramach programów korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia są zgodne z przepisami wspólnotowymi.

Przekazują one Komisji zatwierdzone materiały. [10]

2. Materiał opracowany i finansowany w ramach programu określonego w ust. 1, włączając opracowania graficzne, wizualne i audiowizualne, jak również strony internetowe, może być przedmiotem późniejszego wykorzystywania na podstawie wcześniejszej pisemnej zgody Komisji, zainteresowanych organizacji proponujących oraz państw członkowskich uczestniczących w finansowaniu programów, z uwzględnieniem praw stron podpisujących umowę, wynikających z prawa krajowego, któremu podlega umowa.

Artykuł 24

Monitorowanie programów

1. Grupa monitorująca przewidziana w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 zbiera się regularnie w celu monitorowania postępu w realizacji różnych programów korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia.

W tym celu grupa monitorująca jest informowana w odniesieniu do każdego programu o harmonogramie planowanych działań, sprawozdaniach kwartalnych i rocznych oraz wynikach kontroli przeprowadzonych zgodnie z art. 18, 19 i 25 niniejszego rozporządzenia.

Grupie monitorującej przewodniczy przedstawiciel zainteresowanego państwa członkowskiego. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, grupie monitorującej przewodniczy przedstawiciel wyznaczony przez zainteresowane państwa członkowskie.

2. Urzędnicy i inni pracownicy Komisji mogą uczestniczyć w działaniach prowadzonych w ramach programu korzystającego z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 25

Kontrole przeprowadzane przez państwa członkowskie

1. Dane państwo członkowskie określa najbardziej odpowiednie środki do przeprowadzenia kontroli programów i działań korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia oraz informuje o nich Komisję.

Wymienione kontrole przeprowadzane są co roku w odniesieniu do co najmniej 20 % programów zakończonych w trakcie poprzedniego roku, obejmując minimum dwa programy, i odnoszą się do co najmniej 20 % budżetu programów zakończonych w roku poprzednim. Selekcji programów dla doboru próby dokonuje się na podstawie analizy ryzyka.

Państwo członkowskie przekazuje Komisji sprawozdanie dla każdego programu poddanego kontroli, przedstawiając w nim wyniki przeprowadzonych kontroli oraz wykryte nieprawidłowości. Sprawozdanie to jest przekazywane bezzwłocznie po jego sporządzeniu.

2. W szczególności w drodze kontroli technicznych i księgowych dokonywanych w siedzibach organizacji podpisującej umowę i organu wdrażającego państwo członkowskie podejmuje kroki konieczne do sprawdzenia, czy:

a) przekazane informacje i dokumenty towarzyszące są dokładne;

b) wszystkie zobowiązania przewidziane w umowie, o której mowa w art. 16 ust. 1, zostały wypełnione.

Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1848/2006 (⁹), państwo członkowskie informuje Komisję w jak najkrótszym terminie o każdej nieprawidłowości stwierdzonej w trakcie kontroli.

3. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, państwa te podejmują niezbędne działania służące koordynacji przeprowadzanych kontroli oraz informują o nich Komisję.

4. Komisja może w dowolnym momencie uczestniczyć w kontrolach, o których mowa w ust. 1, 2 i 3. W tym celu właściwe organy krajowe państw członkowskich przekazują Komisji, nie później niż na 30 dni przed rozpoczęciem kontroli, tymczasowy harmonogram kontroli planowanych do przeprowadzenia przez państwo członkowskie.

Komisja może również przeprowadzić kontrole dodatkowe, jakie uzna za stosowne.

Artykuł 26

Zwrot nienależnych płatności

1. W przypadku nienależnej płatności, beneficjent zwraca kwestionowaną kwotę powiększoną o odsetki obliczane za okres, jaki upłynął między płatnością a zwrotem przez beneficjenta.

Odsetki ustala się zgodnie z art. 86 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002.

2. Zwracane kwoty i odsetki są wypłacane agencjom płatniczym lub właściwym służbom państw członkowskich i potrącane przez nie od wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej, proporcjonalnie do wkładu finansowego Wspólnoty.

Artykuł 27

Kary

1. W przypadku oszustwa lub rażącego zaniedbania organizacja proponująca dokonuje zwrotu w wysokości dwukrotności różnicy między kwotą pierwotnie wypłaconą a kwotą faktycznie należną.

2. Zgodnie z art. 6 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 (¹⁰) ograniczenia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla sankcji dodatkowych określonych w innych przepisach prawa wspólnotowego lub krajowego.

ROZDZIAŁ V

UCHYLENIE, PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 28

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1071/2005 oraz rozporządzenie (WE) nr 1346/2005 niniejszym tracą moc.

Przepisy uchylonych rozporządzeń stosuje się jednak nadal w przypadku programów informacyjnych i promocyjnych, o finansowaniu których Komisja podjęła decyzję przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Odniesienia do uchylonych rozporządzeń rozumiane są jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku IV.

Artykuł 29

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 czerwca 2008 r.

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3/2008 z dnia 17 grudnia 2007 r. w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w krajach trzecich (¹), w szczególności jego art. 4, 5, 9 i 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 3/2008 przewiduje, ze Komisja określa zasady realizacji programów informacyjnych i promocyjnych współfinansowanych z budżetu Wspólnoty.

(2) Biorąc pod uwagę zdobyte doświadczenia, perspektywy rozwoju rynków zarówno we Wspólnocie, jak i poza nią oraz nowy kontekst handlu międzynarodowego, należy opracować spójną całościową politykę informacyjną i promocyjną w odniesieniu do produktów rolnych i metod ich produkcji, a także w odniesieniu do produktów spożywczych wyprodukowanych z produktów rolnych, na rynku wewnętrznym oraz na rynkach krajów trzecich, jednak bez zachęcania do konsumpcji jakiegokolwiek produktu ze względu na jego szczególne pochodzenie. W celu zapewnienia jasności należy zatem uchylić rozporządzenie Komisji (WE) nr 1071/2005 z dnia 1 lipca 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2826/2000 w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym (²) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1346/2005 z dnia 16 sierpnia 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2702/1999 w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych w państwach trzecich (³), i zastąpić je wspólnym rozporządzeniem, zachowując jednocześnie w poszczególnych rozdziałach cechy charakterystyczne działań w zależności od miejsca ich realizacji.

(3) W trosce o prawidłowe zarządzanie należy przewidzieć utworzenie i regularne uaktualnianie wykazu tematów, produktów i rynków będących przedmiotem działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych, wyznaczenie władz krajowych odpowiedzialnych za stosowanie niniejszego rozporządzenia, jak również czas trwania programów.

(4) W trosce o informowanie i ochronę konsumentów należy przewidzieć, by każde przesłanie dotyczące wpływu danego produktu rolnego na zdrowie, skierowane do konsumentów i innych adresatów w ramach programów realizowanych na rynku wewnętrznym, opierało się na uznanych podstawach naukowych i by źródła tych informacji były uznane.

(5) W celu uniknięcia ryzyka zakłócenia konkurencji należy z jednej strony ustanowić wytyczne i podstawowe zasady obowiązujące w odniesieniu do produktów będących przedmiotem kampanii informacyjnych i promocyjnych na rynku wewnętrznym, a z drugiej strony - zasady postępowania w zakresie wskazywania szczególnego pochodzenia produktów będących przedmiotem kampanii informacyjnych i promocyjnych w krajach trzecich.

(6) W trosce o pewność prawną należy zaznaczyć, że programy proponowane dla rynku wewnętrznego powinny być w szczególności zgodne ze wszystkimi przepisami prawodawstwa wspólnotowego dotyczącego tych produktów i ich wprowadzania do obrotu, jak również z wymienionymi wytycznymi.

(7) W celu ujednolicenia zasad wyboru organów wdrażających i wyboru programów, właściwe wydaje się zastosowanie w krajach trzecich tych samych zasad w odniesieniu do działań realizowanych przez organizacje międzynarodowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Celem zachowania pewności prawnej informacje rozpowszechniane w ramach programów muszą być zgodne z prawodawstwem docelowych krajów trzecich.

(8) Należy określić procedurę przedkładania programów i wyboru organu wdrażającego, zapewniającą jak największą konkurencję i swobodny przepływ usług uwzględniając, w przypadku gdy organizacja składająca wniosek jest podmiotem prawa publicznego, przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/18/WE z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (⁴).

(9) Rozporządzenie (WE) nr 3/2008 przewiduje możliwość realizacji przez same organizacje składające wniosek niektórych części programów, możliwość wyboru organów wdrażających na dalszym etapie procedury oraz możliwość utrzymania poziomu wkładu wspólnotowego na poziomie stałym i nieprzekraczającym 50 % rzeczywistych kosztów każdego etapu programu oraz w wysokości 60 % w przypadku działań przewidzianych w sektorze owoców i warzyw, skierowanych do dzieci w placówkach szkolnych we Wspólnocie. Należy ustanowić zasady stosowania tych przepisów.

(10) Należy ustalić kryteria wyboru programów przez państwa członkowskie oraz kryteria analizy wybranych przez Komisję programów w sposób zapewniający przestrzeganie przepisów wspólnotowych oraz skuteczność realizowanych działań. Po przeanalizowaniu programów Komisja musi podjąć decyzję o zatwierdzeniu programów i określić związane z nimi budżety.

(11) W przypadku programów skierowanych do krajów trzecich, w celu zapewnienia efektywności działań Wspólnoty państwa członkowskie powinny dopilnować, aby zatwierdzone programy były spójne z programami krajowymi i regionalnymi oraz się z nimi nawzajem uzupełniały; należy również określić preferencyjne kryteria wyboru programów, tak aby zoptymalizować ich wpływ.

(12) W przypadku programów, w które zaangażowanych jest kilka państw członkowskich, należy określić środki zapewniające współpracę w zakresie przedkładania i analizy programów.

(13) W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami programy powinny określać zasady wkładu finansowego państw członkowskich i organizacji składających wnioski.

(14) W celu uniknięcia ryzyka podwójnego finansowania należy wykluczyć wsparcie udzielane na mocy rozporządzenia (WE) nr 3/2008 w odniesieniu do działań informacyjnych i promocyjnych na rynku wewnętrznym, otrzymujących wsparcie na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (⁵).

(15) Różne zasady dotrzymywania zobowiązań powinny być przedmiotem umów zawieranych między zainteresowanymi a właściwymi organami krajowymi, w rozsądnym terminie i na podstawie wzorów umów udostępnionych państwom członkowskim przez Komisję.

(16) W celu zapewnienia należytego wykonania umowy podpisujący umowę powinien ustanowić zabezpieczenie na rzecz właściwego organu krajowego w wysokości 15 % wkładu Wspólnoty oraz zainteresowanych państw członkowskich. Podobnie zabezpieczenie musi być ustanawiane w przypadku składania wniosku o wypłatę zaliczki dla każdego okresu rocznego.

(17) Należy określić kontrole przeprowadzane przez państwa członkowskie.

(18) Należy zaznaczyć, że realizacja działań przewidzianych w umowach stanowi zobowiązanie pierwotne w rozumieniu art. 20 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych (⁶).

(19) W związku z wymogami zarządzania budżetem niezbędne jest określenie kar pieniężnych w przypadku nieterminowego złożenia wniosku o przyznanie płatności pośredniej lub w przypadku opóźnienia w płatności ze strony państw członkowskich.

(20) W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami oraz w celu uniknięcia, by planowane płatności nie wyczerpały wkładu finansowego Wspólnoty powodując brak salda do zapłaty, należy ustanowić, że płatności zaliczkowe i różne płatności pośrednie nie mogą przekroczyć 80 % wkładu Wspólnoty i wkładu państw członkowskich. Z tego samego powodu wniosek o wypłatę salda powinien być dostarczony do właściwego organu krajowego w wyznaczonym terminie.

(21) Państwa członkowskie powinny dokonać weryfikacji wszystkich materiałów informacyjnych i promocyjnych przygotowanych w ramach programów. Należy ustanowić zasady wykorzystania tych materiałów po zakończeniu programów.

(22) W świetle zdobytego doświadczenia oraz w celu monitorowania prawidłowej realizacji programów należy dokładnie określić zasady monitorowania prowadzonego przez grupę monitorującą powołaną do tego celu rozporządzeniem (WE) nr 3/2008.

(23) Wydaje się konieczne, by państwa członkowskie przeprowadzały kontrolę realizacji działań oraz by Komisja była informowana o wynikach weryfikacji i kontroli ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami należy określić zasady współpracy między państwami członkowskimi, w przypadku gdy działania są realizowane w innym państwie członkowskim niż państwo, w którym właściwy organ podpisujący umowę ma swoją siedzibę.

(24) W celu skutecznej ochrony interesów finansowych Wspólnoty należy przyjąć odpowiednie środki służące zwalczaniu oszustw i rażących zaniedbań. W tym celu należy ustanowić zwroty i kary.

(25) Należy ustanowić w jasny sposób, by w przypadku programów wieloletnich, po zakończeniu każdego okresu rocznego, obowiązywał wymóg przedstawienia sprawozdania z oceny wewnętrznej, nawet jeżeli nie jest składany żaden wniosek o przyznanie płatności.

(26) Stopa odsetek, do zapłaty których jest zobowiązany beneficjent płatności nienależnej, jest określana według stopy procentowej dla należności niespłaconych w terminie, określonej w art. 86 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁷).

(27) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i definicja

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 3/2008, w szczególności w odniesieniu do przygotowania, wyboru, realizacji, finansowania i kontroli programów określonych w art. 6 wymienionego rozporządzenia.

2. „Program” oznacza spójny zestaw działań o zakresie wystarczającym, aby przyczynić się do lepszego informowania na temat danych produktów oraz ich zbytu.

Artykuł 2

Wyznaczenie właściwych organów

Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy odpowiedzialne za wdrożenie niniejszego rozporządzenia (zwane dalej „właściwymi organami krajowymi”).

Państwa członkowskie przekazują Komisji nazwy i szczegółowe dane wyznaczonych organów oraz powiadamiają ją o każdej zaistniałej zmianie.

Komisja podaje do wiadomości publicznej te informacje w odpowiedniej formie.

Artykuł 3

Czas trwania programów

Programy są realizowane przez okres przynajmniej jednego roku i nie dłużej niż przez trzy lata, licząc od dnia wejścia w życie umowy związanej z danym programem i określonej w art. 16 ust. 1.

Artykuł 4

Charakterystyka przesłań informacyjnych i promocyjnych rozpowszechnianych w ramach programów skierowanych na rynek wewnętrzny

1. Z zachowaniem kryteriów określonych w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, każde przesłanie informacyjne lub promocyjne skierowane do konsumentów i innych grup docelowych w ramach programów (zwane dalej „przesłaniem”) jest oparte na istotnych cechach danego produktu lub jego właściwościach.

2. Jakakolwiek informacja o pochodzeniu produktu musi mieć charakter drugorzędny w stosunku do głównego przesłania kampanii. Jednakże wskazanie pochodzenia produktu może być użyte w ramach danego działania informacyjnego lub promocyjnego, w przypadku gdy jest to oznaczenie dokonane na mocy przepisów wspólnotowych lub gdy produkt typowy wykorzystywany jest do zilustrowania działań informacyjnych lub promocyjnych.

3. W przekazywanych przesłaniach każde odwołanie się do wpływu danego produktu na zdrowie konsumenta jest oparte na ogólnie uznanych danych naukowych.

Przesłania odnoszące się do takich skutków powinny być zatwierdzone przez organ krajowy właściwy w zakresie zdrowia publicznego.

Organizacja zawodowa lub międzybranżowa, określona w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, proponując program przechowuje do dyspozycji zainteresowanego państwa członkowskiego oraz Komisji wykaz badań naukowych i opinii wydanych przez uprawnione instytucje naukowe, na których opierają się przesłania programu dotyczące skutków dla zdrowia.

Artykuł 5

Charakterystyka przesłań informacyjnych i promocyjnych rozpowszechnianych w ramach programów skierowanych do krajów trzecich

1. Każde przesłanie jest oparte na istotnych cechach danego produktu lub jego właściwościach.

Przesłania te muszą być zgodne z prawodawstwem obowiązującym w krajach trzecich, dla których są przeznaczone.

2. Każde odwołanie się do pochodzenia produktu powinno być drugorzędne w stosunku do przesłania głównego przekazywanego w kampanii. Jednakże wskazanie pochodzenia produktu może być użyte w ramach danego działania informacyjnego lub promocyjnego, w przypadku gdy jest to oznaczenie dokonane na mocy przepisów wspólnotowych lub gdy produkt typowy wykorzystywany jest do zilustrowania działań informacyjnych lub promocyjnych.

Artykuł 6

Przedmiot realizowanych działań oraz orientacyjne budżety

1. Wykaz tematów i produktów mogących stanowić przedmiot działań realizowanych na rynku wewnętrznym, zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 znajduje się w załączniku I [1] część A do niniejszego rozporządzenia.

Jest on uaktualniany co dwa lata, najpóźniej dnia 31 marca.

2. Wykaz produktów mogących stanowić przedmiot działań realizowanych w krajach trzecich zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 znajduje się w załączniku II część A do niniejszego rozporządzenia. Wykaz rynków krajów trzecich, w których działania te mogą być realizowane, znajduje się w załączniku II [2] część B.

Wykazy te są uaktualniane co dwa lata, najpóźniej dnia 31 grudnia.

3. Orientacyjne budżety roczne dla poszczególnych sektorów zostały podane w załączniku III [3].

ROZDZIAŁ II

WYBÓR PROGRAMÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 6-8 ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 3/2008

Artykuł 7

Programy skierowane do krajów trzecich realizowane we współpracy z organizacjami międzynarodowymi

1. W przypadku zastosowania art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 organizacje międzynarodowe, o których mowa w wymienionym artykule, przedstawiają na żądanie Komisji propozycje programów planowanych na kolejny rok.

Warunki regulujące przyznawanie i wypłatę wkładu wspólnotowego, o których mowa w art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, są określone w umowie o udzielenie dotacji, zawartej między Wspólnotą a daną organizacją międzynarodową.

2. Dyrektywa nr 2004/18/WE ma zastosowanie w przypadku, gdy działania realizowane są przez organizacje międzynarodowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

Artykuł 8

Przedkładanie programów

1. W celu realizacji działań wchodzących w skład programów, zainteresowane państwo członkowskie publikuje każdego roku zaproszenia do składania ofert.

Najpóźniej do dnia 30 listopada w przypadku rynku wewnętrznego oraz do dnia 31 marca w przypadku krajów trzecich organizacje branżowe lub międzybranżowe we Wspólnocie, reprezentujące sektor lub sektory, których to dotyczy (zwane dalej „organizacjami proponującymi”), przedstawiają programy państwu członkowskiemu.

Programy są przedkładane w formacie określonym przez Komisję i dostępnym na jej stronie internetowej. Stanowi on załącznik do zaproszenia do składania ofert, o którym mowa w akapicie pierwszym.

2. Programy przedstawione zgodnie z ust. 1:

a) uwzględniają przepisy prawa wspólnotowego dotyczącego tych produktów i ich wprowadzania do obrotu;

b) uwzględniają specyfikacje określające kryteria wykluczenia, wyboru i przyznawania, ogłaszane w tym celu przez zainteresowane państwa członkowskie;

c) powinny być wystarczająco szczegółowe, by umożliwić ocenę ich zgodności ze stosowanym prawodawstwem oraz ocenę stosunku koszty/korzyści.

3. W celu realizacji tych programów, każda organizacja proponująca wybiera jeden organ wdrażający lub ich większą liczbę w drodze konkurencyjnej procedury zatwierdzonej przez państwo członkowskie. W przypadku gdy wybór ten został dokonany przed przedłożeniem programu, organ wdrażający może uczestniczyć w jego przygotowaniu.

Artykuł 9

Wstępny wybór programów przez państwa członkowskie

1. Państwa członkowskie sporządzają tymczasowy wykaz programów wybieranych na podstawie kryteriów określonych w specyfikacji, o której mowa w art. 8 ust. 2 lit. b).

2. Państwa członkowskie kontrolują programy skierowane do krajów trzecich w szczególności według następujących kryteriów:

a) spójności pomiędzy proponowanymi strategiami a ustanowionymi celami;

b) wartości merytorycznej proponowanych środków działania;

c) prawdopodobnego wpływu ich realizacji na wzrost popytu na stosowne produkty;

d) zapewnienia efektywności i reprezentatywności organizacji proponujących;

e) zapewnienia efektywności proponowanego organu wdrażającego oraz jego możliwości technicznych.

3. Programy skierowane na rynek wewnętrzny, poza wymogami, o których mowa w art. 8 oraz w niniejszym artykule, są zgodne z wytycznymi dotyczącymi promocji na rynku wewnętrznym, o których mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 i znajdującymi się w załączniku I część B niniejszego rozporządzenia.

4. W przypadku planowania programu będącego przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich zainteresowane państwa członkowskie współpracują ze sobą w celu dokonania wyboru programów oraz koordynującego państwa członkowskiego. Zobowiązują się one w szczególności do uczestniczenia w finansowaniu tych programów zgodnie z art. 14 ust. 2 oraz do nawiązania między sobą współpracy administracyjnej w celu ułatwienia monitorowania, realizacji i kontroli programów.

5. W odniesieniu do programów skierowanych do krajów trzecich każde państwo członkowskie gwarantuje, że podejmowane przez nie działania w skali krajowej lub regionalnej są zgodne z działaniami współfinansowanymi na mocy rozporządzenia (WE) nr 3/2008, a także że przedstawione programy stanowią uzupełnienie programów krajowych lub regionalnych.

Artykuł 10

Pierwszeństwo dla programów skierowanych do krajów trzecich

1. W przypadku gdy programy, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) 3/2008, są przedstawione przez więcej niż jedno państwo członkowskie, pierwszeństwo przyznaje się programom, w przypadku programów skierowanych do krajów trzecich, dotyczącym wszystkich produktów i kładącym nacisk na takie aspekty, jak jakość, wartość odżywcza czy bezpieczeństwo produktów Wspólnoty.

2. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania ze strony jednego państwa członkowskiego bądź dotyczących pojedynczego produktu pierwszeństwo przyznaje się programom kładącym nacisk na interes Wspólnoty, w szczególności w odniesieniu do jakości, wartości odżywczej, bezpieczeństwa i reprezentatywności produkcji rolnej i spożywczej UE.

Artykuł 11

Wybór programów przez Komisję

1. Corocznie, w terminie do dnia 15 lutego w przypadku rynku wewnętrznego oraz do dnia 30 czerwca w przypadku krajów trzecich, państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz określony w art. 9 ust. 1 załączając, w stosownych przypadkach, wykaz wybranych organów wdrażających, jeżeli zostały one wybrane zgodnie z art. 8 ust. 3, oraz jeden egzemplarz programów.

W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, informacje te przekazywane są wspólnie za porozumieniem zainteresowanych państw członkowskich.

2. Komisja informuje zainteresowane państwa członkowskie w przypadku stwierdzenia niezgodności całości lub części przedstawionego programu:

a) z przepisami wspólnotowymi; lub

b) z wytycznymi - w przypadku rynku wewnętrznego; lub

c) z kryteriami określonymi w art. 9 ust. 2 - w przypadku krajów trzecich.

Informacja, o której mowa w akapicie pierwszym, przekazywana jest w terminie sześćdziesięciu dni kalendarzowych od otrzymania wykazu, o którym mowa w art. 9 ust. 1.

3. Zgodnie z art. 7 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 3/2008 państwa członkowskie przekazują Komisji poprawione programy w terminie trzydziestu dni kalendarzowych od daty otrzymania informacji określonej w ust. 2 niniejszego artykułu.

Po sprawdzeniu poprawionych programów Komisja podejmuje do dnia 30 czerwca - w przypadku rynku wewnętrznego, oraz do dnia 30 listopada - w przypadku krajów trzecich, decyzję dotyczącą możliwości współfinansowania przez nią programów zgodnie z procedurą określoną w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

4. Organizacja(-e) proponująca(-e) odpowiada(-ją) za prawidłowe wykonanie wybranego programu i zarządzanie nim.

Artykuł 12

Zatwierdzanie organów wdrażających przez państwo członkowskie

1. Wybór organu wdrażającego zgodnie z art. 8 ust. 3 podlega zatwierdzeniu przez państwo członkowskie, które informuje o tym Komisję przed podpisaniem umowy określonej w art. 16 ust. 1.

2. Państwo członkowskie upewnia się, czy wybrany organ wdrażający dysponuje niezbędnymi środkami finansowymi i zapleczem technicznym, zapewniającymi najbardziej skuteczne wdrażanie działań zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Informuje ono Komisję o stosowanej w tym celu procedurze.

Artykuł 13

Realizacja niektórych części programu przez organizację proponującą

1. Organizacja proponująca może realizować pewne części programu, jak przewidziano w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) organizacja proponująca spełnia wymogi wymienione w art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008;

b) organizacja proponująca posiada co najmniej pięcioletnie doświadczenie w realizacji tego typu działań;

c) część programu realizowana przez organizację proponującą nie przekracza 50 % jego całkowitego kosztu, z wyłączeniem należycie uzasadnionych przypadków wyjątkowych i po otrzymaniu na to pisemnej zgody Komisji;

d) organizacja proponująca gwarantuje, że koszt działań, które zamierza zrealizować, nie przekroczy normalnych stawek rynkowych.

Państwo członkowskie kontroluje, czy powyższe warunki są spełnione.

2. W przypadku, gdy organizacją proponującą jest podmiot prawa publicznego w rozumieniu art. 1 ust. 9 akapit drugi dyrektywy 2004/18/WE, państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, by instytucja zamawiająca zapewniała przestrzeganie przepisów wymienionej dyrektywy.

ROZDZIAŁ III

ZASADY FINANSOWANIA PROGRAMÓW

Artykuł 14

Ogólne zasady finansowania

1. Wkład finansowy Wspólnoty jest wypłacany zainteresowanym państwom członkowskim.

2. W przypadku gdy w finansowaniu danego programu uczestniczy kilka państw członkowskich, przypadająca im część uzupełnia wkład finansowy organizacji proponującej, posiadającej swą siedzibę na terenie każdego z tych państw. Finansowanie Wspólnoty nie przekracza w tym wypadku pułapów określonych w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

3. Szczegóły dotyczące wkładów finansowych przewidzianych w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 są zawarte w programie przedstawionym Komisji.

Artykuł 15

Reguły właściwe dla rynku wewnętrznego

1. W przypadku zastosowania art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 obowiązuje procedura przewidziana w art. 11 ust. 1, 2 i 3 oraz w art. 14-23 niniejszego rozporządzenia.

W odniesieniu do programów przewidzianych w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 umowy zawierane są między zainteresowanymi państwami członkowskimi a wybranymi organami wdrażającymi.

2. Działania informacyjne i promocyjne otrzymujące wsparcie na mocy rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 nie mogą korzystać z wkładu finansowego Wspólnoty na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 16

Zawieranie umów i składanie zabezpieczeń

1. Od momentu przyjęcia decyzji Komisji określonej w art. 11 ust. 3, każda organizacja proponująca jest informowana przez państwo członkowskie o wyniku rozpatrzenia jej wniosku.

Państwa członkowskie zawierają umowy z wybranymi organizacjami proponującymi w terminie 90 dni kalendarzowych od otrzymania decyzji Komisji, o której mowa w art. 11 ust. 3. Po upływie tego terminu żadna umowa nie może być zawarta bez uprzedniej zgody Komisji.

2. Państwa członkowskie korzystają z wzorów umów udostępnionych przez Komisję.

We właściwych przypadkach państwa członkowskie mogą dokonać zmiany niektórych warunków zawartych we wzorach umów, uwzględniając przepisy krajowe, jedynie w zakresie, w jakim nie narusza to prawodawstwa wspólnotowego.

3. Umowa nie może zostać zawarta między dwiema stronami, dopóki zabezpieczenie równe 15 % maksymalnego rocznego wkładu finansowego Wspólnoty i zainteresowanego państwa członkowskiego nie zostanie złożone przez organizację proponującą na rzecz państwa członkowskiego, zgodnie z warunkami przewidzianymi w tytule III rozporządzenia (EWG) nr 2220/85, w celu zagwarantowania należytego wykonania umowy.

Jednakże, jeżeli organizacja podpisująca umowę jest podmiotem prawa publicznego lub jeżeli działa pod nadzorem takiego podmiotu, właściwy organ krajowy może zaakceptować przedstawienie pisemnego zabezpieczenia ze strony podmiotu nadzorującego pokrywające wartość procentową określoną w akapicie pierwszym pod warunkiem, że podmiot ten zobowiąże się do:

a) sprawdzenia prawidłowego wywiązywania się z przyjętych zobowiązań; i

b) prawidłowego wykorzystania otrzymanych kwot w celu wywiązania się z przyjętych zobowiązań.

Dowód złożenia tego zabezpieczenia powinien być przedstawiony państwu członkowskiemu przed upływem terminu określonego w ust. 1.

4. Pierwotnym zobowiązaniem w rozumieniu art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85 jest realizacja działań przewidzianych w umowie.

5. Państwo członkowskie bezzwłocznie przekazuje Komisji egzemplarz umowy oraz dowód złożenia zabezpieczenia.

Państwo członkowskie przekazuje Komisji także egzemplarz umowy zawartej przez wybraną organizację proponującą z organem wdrażającym. Ostatnia z wymienionych umów powinna zawierać zobowiązanie organu wdrażającego do poddania się kontrolom określonym w art. 25.

Artykuł 17

Ustalenia dotyczące wypłaty zaliczek

1. W terminie 30 dni kalendarzowych od podpisania umowy określonej w art. 16 ust. 1 oraz, w przypadku programów wieloletnich, w terminie 30 dni od początku każdego 12-miesięcznego okresu organizacja podpisująca umowę może złożyć do państwa członkowskiego wniosek o wypłatę zaliczki wraz z dowodem złożenia zabezpieczenia określonego w ust. 3 niniejszego artykułu. Po upływie tego terminu wnioski o wypłatę zaliczki nie będą przyjmowane.

Każda z zaliczek stanowi maksymalnie 30 % kwoty rocznego wkładu wspólnotowego oraz wkładu zainteresowanych państw członkowskich, określonych odpowiednio w art. 13 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

2. Państwo członkowskie wypłaca zaliczkę w terminie 30 dni kalendarzowych od złożenia wniosku o wypłatę zaliczki. Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej w przypadku dokonania płatności po terminie kwota zaliczki miesięcznej zwracanej przez Komisję państwu członkowskiemu ulega pomniejszeniu zgodnie z przepisami przewidzianymi w art. 9 rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2006 (⁸).

3. Wypłata zaliczki uwarunkowana jest złożeniem przez organizację podpisującą umowę zabezpieczenia na rzecz państwa członkowskiego w wysokości 110% tej zaliczki, na warunkach przewidzianych w tytule III rozporządzenia (EWG) nr 2220/85. Państwo członkowskie przekazuje bezzwłocznie Komisji kopię każdego wniosku o wypłatę zaliczki i dowód złożenia odpowiedniego zabezpieczenia.

Jednakże, jeżeli organizacja podpisująca umowę jest podmiotem prawa publicznego lub jeżeli działa pod nadzorem takiego podmiotu, właściwy organ krajowy może zaakceptować przedstawienie pisemnego zabezpieczenia ze strony podmiotu nadzorującego, pokrywającego wartość procentową określoną w akapicie pierwszym, pod warunkiem że podmiot nadzorujący zobowiąże się do wypłaty kwoty objętej zabezpieczeniem, w przypadku gdy nie ustanowiono uprawnienia do wypłaconej zaliczki.

Artykuł 18

Płatności pośrednie

1. Wnioski o płatności pośrednie wkładu wspólnotowego oraz wkładu państw członkowskich są składane przez organizacje proponujące do państw członkowskich przed zakończeniem miesiąca następującego po zakończeniu każdego 3-miesięcznego okresu liczonego od daty podpisania umowy określonej w art. 16 ust. 1.

Wnioski te obejmują płatności dokonywane w danym kwartale i powinny być do nich dołączone: zestawienie finansowe, kopie faktur i stosownych dokumentów towarzyszących oraz pośrednie sprawozdanie z wykonania umowy w danym kwartale (zwane dalej „sprawozdaniem kwartalnym”). W przypadku braku płatności lub niepodejmowania działań w danym kwartale, dokumenty te są przekazywane właściwemu organowi krajowemu w terminie określonym w akapicie pierwszym.

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnione złożenie wniosku o płatność pośrednią wraz z załączonymi dokumentami towarzyszącymi określonymi w akapicie drugim powoduje pomniejszenie płatności o 3 % za każdy pełny miesiąc opóźnienia.

2. Wypłata płatności pośrednich jest dokonywana pod warunkiem sprawdzenia przez państwo członkowskie dokumentów określonych w ust. 1 akapit drugi.

3. Dokonane płatności pośrednie oraz wypłacone zaliczki określone w art. 17 nie mogą przekroczyć łącznie 80% kwoty rocznego wkładu Wspólnoty i zainteresowanych państw członkowskich, określonych odpowiednio w art. 13 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Po osiągnięciu tego poziomu nie mogą być składane żadne kolejne wnioski o płatność pośrednią.

Artykuł 19

Wypłata salda

1. Wnioski o wypłatę salda są składane przez organizację proponującą do państwa członkowskiego w terminie 4 miesięcy od daty zakończenia rocznych działań przewidzianych w umowie określonej w art. 16 ust. 1.

Aby wniosek był dopuszczony, powinno być do niego załączone sprawozdanie, zwane dalej „sprawozdaniem rocznym”, składające się z:

a) podsumowania wykonanych prac oraz oceny osiągniętych wyników stwierdzonych w dniu sporządzania sprawozdania;

b) podsumowania finansowego, ukazującego wydatki planowane i poniesione.

Do sprawozdania rocznego dołączone zostają kopie faktur i dokumenty towarzyszące dotyczące dokonanych płatności.

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnione złożenie wniosku o wypłatę salda powoduje pomniejszenie salda o 3 % za każdy pełny miesiąc opóźnienia.

2. Wypłata salda jest dokonywana pod warunkiem sprawdzenia przez państwo członkowskie faktur i dokumentów określonych w ust. 1 akapit trzeci.

W przypadku, gdy wymóg główny określony w art. 16 ust. 4 nie jest w pełni spełniony, wypłacane saldo jest obniżane proporcjonalnie.

Artykuł 20

Wypłaty dokonywane przez państwo członkowskie

Państwo członkowskie dokonuje wypłat przewidzianych w art. 18 i 19 w terminie 60 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wniosku o wypłatę.

Termin ten może jednak ulec zawieszeniu w dowolnym momencie 60-dniowego okresu trwającego od chwili pierwszego zarejestrowania wniosku o wypłatę, w drodze powiadomienia organizacji podpisującej umowę będącej wierzycielem o niedopuszczeniu jej wniosku ze względu na niekwalifikowaność wnioskowanej kwoty, brak poparcia wniosku wymaganymi dowodami dla wszystkich wniosków uzupełniających lub też uznanie przez państwo członkowskie konieczności otrzymania informacji uzupełniających lub przeprowadzenia kontroli. Termin wypłaty liczony jest ponownie od dnia otrzymania wymaganych informacji lub od dnia dokonania przez państwo członkowskie kontroli, które powinny zostać odpowiednio nadesłane lub dokonane w terminie 30 dni kalendarzowych od chwili powiadomienia.

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnienie wypłaty pociąga za sobą redukcję kwoty miesięcznej zaliczki wypłacanej przez Komisję państwu członkowskiemu zgodnie z zasadami określonymi w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 883/2006.

Artykuł 21

Zabezpieczenia

1. Zabezpieczenie określone w art. 17 ust. 3 jest zwalniane pod warunkiem ustanowienia przez zainteresowane państwo członkowskie ostatecznego uprawnienia do wypłacenia zaliczki.

2. Zabezpieczenie wykonania umowy określone w art. 16 ust. 3 powinno pozostać ważne do wypłaty salda i jest zwalniane na podstawie pisma zwalniającego wydanego przez właściwy organ krajowy.

Zwolnienie zabezpieczenia odbywa się w terminie i na warunkach określonych w art. 20 w odniesieniu do wypłaty salda.

3. Od kwoty wydatków finansowanych przez Wspólnotę i zgłoszonych w ramach Sekcji Gwarancji EFOGR odlicza się sumy wszelkich zabezpieczeń, które uległy przepadkowi, oraz sumy nałożonych kar.

Artykuł 22

Dokumenty do przekazania Komisji

1. Sprawozdanie roczne jest przedstawiane po zakończeniu każdego okresu rocznego, nawet jeżeli żaden wniosek o wypłatę salda nie został złożony.

2. W terminie 30 dni kalendarzowych po wypłacie salda, o którym mowa w art. 19 ust. 2 państwo członkowskie przesyła Komisji podsumowania określone w art. 19 ust. 1 akapit drugi lit. a) i b).

3. Państwo członkowskie przesyła Komisji dwa razy w roku sprawozdania kwartalne wymagane w przypadku płatności pośrednich zgodnie z art. 18.

Pierwsze i drugie sprawozdanie kwartalne są wysyłane w terminie 60 dni kalendarzowych od otrzymania przez państwo członkowskie drugiego sprawozdania, a trzecie i czwarte sprawozdanie kwartalne - łącznie z podsumowaniami określonymi w ust. 2 niniejszego artykułu.

Sprawozdanie roczne dotyczące minionego roku może zawierać sprawozdanie kwartalne dotyczące czwartego kwartału.

4. W terminie 30 dni kalendarzowych od wypłaty salda państwo członkowskie przesyła Komisji bilans finansowy wydatków poniesionych w ramach umowy, przedstawiony w formacie zaleconym przez Komisję i przesłanym państwom członkowskim. Do bilansu należy załączyć uzasadnioną opinię państwa członkowskiego na temat wykonania zadań zaplanowanych w ramach zakończonej fazy.

Bilans poświadcza ponadto, że w świetle kontroli przeprowadzonych zgodnie z art. 18 ust. 2 i art. 19 ust. 2 wszystkie wydatki można uznać za kwalifikowane zgodnie z warunkami umowy.

ROZDZIAŁ IV

MONITOROWANIE I KONTROLE

Artykuł 23

Wykorzystanie materiałów

1. Państwa członkowskie kontrolują, czy materiały informacyjne i promocyjne opracowane i wykorzystywane w ramach programów korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia są zgodne z przepisami wspólnotowymi.

Przekazują one Komisji zatwierdzone materiały.

2. Materiał opracowany i finansowany w ramach programu określonego w ust. 1, włączając opracowania graficzne, wizualne i audiowizualne, jak również strony internetowe, może być przedmiotem późniejszego wykorzystywania na podstawie wcześniejszej pisemnej zgody Komisji, zainteresowanych organizacji proponujących oraz państw członkowskich uczestniczących w finansowaniu programów, z uwzględnieniem praw stron podpisujących umowę, wynikających z prawa krajowego, któremu podlega umowa.

Artykuł 24

Monitorowanie programów

1. Grupa monitorująca przewidziana w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 zbiera się regularnie w celu monitorowania postępu w realizacji różnych programów korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia.

W tym celu grupa monitorująca jest informowana w odniesieniu do każdego programu o harmonogramie planowanych działań, sprawozdaniach kwartalnych i rocznych oraz wynikach kontroli przeprowadzonych zgodnie z art. 18, 19 i 25 niniejszego rozporządzenia.

Grupie monitorującej przewodniczy przedstawiciel zainteresowanego państwa członkowskiego. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, grupie monitorującej przewodniczy przedstawiciel wyznaczony przez zainteresowane państwa członkowskie.

2. Urzędnicy i inni pracownicy Komisji mogą uczestniczyć w działaniach prowadzonych w ramach programu korzystającego z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 25

Kontrole przeprowadzane przez państwa członkowskie

1. Dane państwo członkowskie określa najbardziej odpowiednie środki do przeprowadzenia kontroli programów i działań korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia oraz informuje o nich Komisję.

Wymienione kontrole przeprowadzane są co roku w odniesieniu do co najmniej 20 % programów zakończonych w trakcie poprzedniego roku, obejmując minimum dwa programy, i odnoszą się do co najmniej 20 % budżetu programów zakończonych w roku poprzednim. Selekcji programów dla doboru próby dokonuje się na podstawie analizy ryzyka.

Państwo członkowskie przekazuje Komisji sprawozdanie dla każdego programu poddanego kontroli, przedstawiając w nim wyniki przeprowadzonych kontroli oraz wykryte nieprawidłowości. Sprawozdanie to jest przekazywane bezzwłocznie po jego sporządzeniu.

2. W szczególności w drodze kontroli technicznych i księgowych dokonywanych w siedzibach organizacji podpisującej umowę i organu wdrażającego państwo członkowskie podejmuje kroki konieczne do sprawdzenia, czy:

a) przekazane informacje i dokumenty towarzyszące są dokładne;

b) wszystkie zobowiązania przewidziane w umowie, o której mowa w art. 16 ust. 1, zostały wypełnione.

Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1848/2006 (⁹), państwo członkowskie informuje Komisję w jak najkrótszym terminie o każdej nieprawidłowości stwierdzonej w trakcie kontroli.

3. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, państwa te podejmują niezbędne działania służące koordynacji przeprowadzanych kontroli oraz informują o nich Komisję.

4. Komisja może w dowolnym momencie uczestniczyć w kontrolach, o których mowa w ust. 1, 2 i 3. W tym celu właściwe organy krajowe państw członkowskich przekazują Komisji, nie później niż na 30 dni przed rozpoczęciem kontroli, tymczasowy harmonogram kontroli planowanych do przeprowadzenia przez państwo członkowskie.

Komisja może również przeprowadzić kontrole dodatkowe, jakie uzna za stosowne.

Artykuł 26

Zwrot nienależnych płatności

1. W przypadku nienależnej płatności, beneficjent zwraca kwestionowaną kwotę powiększoną o odsetki obliczane za okres, jaki upłynął między płatnością a zwrotem przez beneficjenta.

Odsetki ustala się zgodnie z art. 86 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002.

2. Zwracane kwoty i odsetki są wypłacane agencjom płatniczym lub właściwym służbom państw członkowskich i potrącane przez nie od wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej, proporcjonalnie do wkładu finansowego Wspólnoty.

Artykuł 27

Kary

1. W przypadku oszustwa lub rażącego zaniedbania organizacja proponująca dokonuje zwrotu w wysokości dwukrotności różnicy między kwotą pierwotnie wypłaconą a kwotą faktycznie należną.

2. Zgodnie z art. 6 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 (¹⁰) ograniczenia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla sankcji dodatkowych określonych w innych przepisach prawa wspólnotowego lub krajowego.

ROZDZIAŁ V

UCHYLENIE, PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 28

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1071/2005 oraz rozporządzenie (WE) nr 1346/2005 niniejszym tracą moc.

Przepisy uchylonych rozporządzeń stosuje się jednak nadal w przypadku programów informacyjnych i promocyjnych, o finansowaniu których Komisja podjęła decyzję przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Odniesienia do uchylonych rozporządzeń rozumiane są jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku IV.

Artykuł 29

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 czerwca 2008 r.

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3/2008 z dnia 17 grudnia 2007 r. w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w krajach trzecich (¹), w szczególności jego art. 4, 5, 9 i 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 3/2008 przewiduje, ze Komisja określa zasady realizacji programów informacyjnych i promocyjnych współfinansowanych z budżetu Wspólnoty.

(2) Biorąc pod uwagę zdobyte doświadczenia, perspektywy rozwoju rynków zarówno we Wspólnocie, jak i poza nią oraz nowy kontekst handlu międzynarodowego, należy opracować spójną całościową politykę informacyjną i promocyjną w odniesieniu do produktów rolnych i metod ich produkcji, a także w odniesieniu do produktów spożywczych wyprodukowanych z produktów rolnych, na rynku wewnętrznym oraz na rynkach krajów trzecich, jednak bez zachęcania do konsumpcji jakiegokolwiek produktu ze względu na jego szczególne pochodzenie. W celu zapewnienia jasności należy zatem uchylić rozporządzenie Komisji (WE) nr 1071/2005 z dnia 1 lipca 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2826/2000 w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym (²) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1346/2005 z dnia 16 sierpnia 2005 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2702/1999 w sprawie działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych w państwach trzecich (³), i zastąpić je wspólnym rozporządzeniem, zachowując jednocześnie w poszczególnych rozdziałach cechy charakterystyczne działań w zależności od miejsca ich realizacji.

(3) W trosce o prawidłowe zarządzanie należy przewidzieć utworzenie i regularne uaktualnianie wykazu tematów, produktów i rynków będących przedmiotem działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych, wyznaczenie władz krajowych odpowiedzialnych za stosowanie niniejszego rozporządzenia, jak również czas trwania programów.

(4) W trosce o informowanie i ochronę konsumentów należy przewidzieć, by każde przesłanie dotyczące wpływu danego produktu rolnego na zdrowie, skierowane do konsumentów i innych adresatów w ramach programów realizowanych na rynku wewnętrznym, opierało się na uznanych podstawach naukowych i by źródła tych informacji były uznane.

(5) W celu uniknięcia ryzyka zakłócenia konkurencji należy z jednej strony ustanowić wytyczne i podstawowe zasady obowiązujące w odniesieniu do produktów będących przedmiotem kampanii informacyjnych i promocyjnych na rynku wewnętrznym, a z drugiej strony - zasady postępowania w zakresie wskazywania szczególnego pochodzenia produktów będących przedmiotem kampanii informacyjnych i promocyjnych w krajach trzecich.

(6) W trosce o pewność prawną należy zaznaczyć, że programy proponowane dla rynku wewnętrznego powinny być w szczególności zgodne ze wszystkimi przepisami prawodawstwa wspólnotowego dotyczącego tych produktów i ich wprowadzania do obrotu, jak również z wymienionymi wytycznymi.

(7) W celu ujednolicenia zasad wyboru organów wdrażających i wyboru programów, właściwe wydaje się zastosowanie w krajach trzecich tych samych zasad w odniesieniu do działań realizowanych przez organizacje międzynarodowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Celem zachowania pewności prawnej informacje rozpowszechniane w ramach programów muszą być zgodne z prawodawstwem docelowych krajów trzecich.

(8) Należy określić procedurę przedkładania programów i wyboru organu wdrażającego, zapewniającą jak największą konkurencję i swobodny przepływ usług uwzględniając, w przypadku gdy organizacja składająca wniosek jest podmiotem prawa publicznego, przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/18/WE z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi (⁴).

(9) Rozporządzenie (WE) nr 3/2008 przewiduje możliwość realizacji przez same organizacje składające wniosek niektórych części programów, możliwość wyboru organów wdrażających na dalszym etapie procedury oraz możliwość utrzymania poziomu wkładu wspólnotowego na poziomie stałym i nieprzekraczającym 50 % rzeczywistych kosztów każdego etapu programu oraz w wysokości 60 % w przypadku działań przewidzianych w sektorze owoców i warzyw, skierowanych do dzieci w placówkach szkolnych we Wspólnocie. Należy ustanowić zasady stosowania tych przepisów.

(10) Należy ustalić kryteria wyboru programów przez państwa członkowskie oraz kryteria analizy wybranych przez Komisję programów w sposób zapewniający przestrzeganie przepisów wspólnotowych oraz skuteczność realizowanych działań. Po przeanalizowaniu programów Komisja musi podjąć decyzję o zatwierdzeniu programów i określić związane z nimi budżety.

(11) W przypadku programów skierowanych do krajów trzecich, w celu zapewnienia efektywności działań Wspólnoty państwa członkowskie powinny dopilnować, aby zatwierdzone programy były spójne z programami krajowymi i regionalnymi oraz się z nimi nawzajem uzupełniały; należy również określić preferencyjne kryteria wyboru programów, tak aby zoptymalizować ich wpływ.

(12) W przypadku programów, w które zaangażowanych jest kilka państw członkowskich, należy określić środki zapewniające współpracę w zakresie przedkładania i analizy programów.

(13) W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami programy powinny określać zasady wkładu finansowego państw członkowskich i organizacji składających wnioski.

(14) W celu uniknięcia ryzyka podwójnego finansowania należy wykluczyć wsparcie udzielane na mocy rozporządzenia (WE) nr 3/2008 w odniesieniu do działań informacyjnych i promocyjnych na rynku wewnętrznym, otrzymujących wsparcie na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (⁵).

(15) Różne zasady dotrzymywania zobowiązań powinny być przedmiotem umów zawieranych między zainteresowanymi a właściwymi organami krajowymi, w rozsądnym terminie i na podstawie wzorów umów udostępnionych państwom członkowskim przez Komisję.

(16) W celu zapewnienia należytego wykonania umowy podpisujący umowę powinien ustanowić zabezpieczenie na rzecz właściwego organu krajowego w wysokości 15 % wkładu Wspólnoty oraz zainteresowanych państw członkowskich. Podobnie zabezpieczenie musi być ustanawiane w przypadku składania wniosku o wypłatę zaliczki dla każdego okresu rocznego.

(17) Należy określić kontrole przeprowadzane przez państwa członkowskie.

(18) Należy zaznaczyć, że realizacja działań przewidzianych w umowach stanowi zobowiązanie pierwotne w rozumieniu art. 20 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych (⁶).

(19) W związku z wymogami zarządzania budżetem niezbędne jest określenie kar pieniężnych w przypadku nieterminowego złożenia wniosku o przyznanie płatności pośredniej lub w przypadku opóźnienia w płatności ze strony państw członkowskich.

(20) W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami oraz w celu uniknięcia, by planowane płatności nie wyczerpały wkładu finansowego Wspólnoty powodując brak salda do zapłaty, należy ustanowić, że płatności zaliczkowe i różne płatności pośrednie nie mogą przekroczyć 80 % wkładu Wspólnoty i wkładu państw członkowskich. Z tego samego powodu wniosek o wypłatę salda powinien być dostarczony do właściwego organu krajowego w wyznaczonym terminie.

(21) Państwa członkowskie powinny dokonać weryfikacji wszystkich materiałów informacyjnych i promocyjnych przygotowanych w ramach programów. Należy ustanowić zasady wykorzystania tych materiałów po zakończeniu programów.

(22) W świetle zdobytego doświadczenia oraz w celu monitorowania prawidłowej realizacji programów należy dokładnie określić zasady monitorowania prowadzonego przez grupę monitorującą powołaną do tego celu rozporządzeniem (WE) nr 3/2008.

(23) Wydaje się konieczne, by państwa członkowskie przeprowadzały kontrolę realizacji działań oraz by Komisja była informowana o wynikach weryfikacji i kontroli ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. W trosce o prawidłowe zarządzanie finansami należy określić zasady współpracy między państwami członkowskimi, w przypadku gdy działania są realizowane w innym państwie członkowskim niż państwo, w którym właściwy organ podpisujący umowę ma swoją siedzibę.

(24) W celu skutecznej ochrony interesów finansowych Wspólnoty należy przyjąć odpowiednie środki służące zwalczaniu oszustw i rażących zaniedbań. W tym celu należy ustanowić zwroty i kary.

(25) Należy ustanowić w jasny sposób, by w przypadku programów wieloletnich, po zakończeniu każdego okresu rocznego, obowiązywał wymóg przedstawienia sprawozdania z oceny wewnętrznej, nawet jeżeli nie jest składany żaden wniosek o przyznanie płatności.

(26) Stopa odsetek, do zapłaty których jest zobowiązany beneficjent płatności nienależnej, jest określana według stopy procentowej dla należności niespłaconych w terminie, określonej w art. 86 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁷).

(27) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot i definicja

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 3/2008, w szczególności w odniesieniu do przygotowania, wyboru, realizacji, finansowania i kontroli programów określonych w art. 6 wymienionego rozporządzenia.

2. „Program” oznacza spójny zestaw działań o zakresie wystarczającym, aby przyczynić się do lepszego informowania na temat danych produktów oraz ich zbytu.

Artykuł 2

Wyznaczenie właściwych organów

Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy odpowiedzialne za wdrożenie niniejszego rozporządzenia (zwane dalej „właściwymi organami krajowymi”).

Państwa członkowskie przekazują Komisji nazwy i szczegółowe dane wyznaczonych organów oraz powiadamiają ją o każdej zaistniałej zmianie.

Komisja podaje do wiadomości publicznej te informacje w odpowiedniej formie.

Artykuł 3

Czas trwania programów

Programy są realizowane przez okres przynajmniej jednego roku i nie dłużej niż przez trzy lata, licząc od dnia wejścia w życie umowy związanej z danym programem i określonej w art. 16 ust. 1.

Artykuł 4

Charakterystyka przesłań informacyjnych i promocyjnych rozpowszechnianych w ramach programów skierowanych na rynek wewnętrzny

1. Z zachowaniem kryteriów określonych w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, każde przesłanie informacyjne lub promocyjne skierowane do konsumentów i innych grup docelowych w ramach programów (zwane dalej „przesłaniem”) jest oparte na istotnych cechach danego produktu lub jego właściwościach.

2. Jakakolwiek informacja o pochodzeniu produktu musi mieć charakter drugorzędny w stosunku do głównego przesłania kampanii. Jednakże wskazanie pochodzenia produktu może być użyte w ramach danego działania informacyjnego lub promocyjnego, w przypadku gdy jest to oznaczenie dokonane na mocy przepisów wspólnotowych lub gdy produkt typowy wykorzystywany jest do zilustrowania działań informacyjnych lub promocyjnych.

3. W przekazywanych przesłaniach każde odwołanie się do wpływu danego produktu na zdrowie konsumenta jest oparte na ogólnie uznanych danych naukowych.

Przesłania odnoszące się do takich skutków powinny być zatwierdzone przez organ krajowy właściwy w zakresie zdrowia publicznego.

Organizacja zawodowa lub międzybranżowa, określona w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, proponując program przechowuje do dyspozycji zainteresowanego państwa członkowskiego oraz Komisji wykaz badań naukowych i opinii wydanych przez uprawnione instytucje naukowe, na których opierają się przesłania programu dotyczące skutków dla zdrowia.

Artykuł 5

Charakterystyka przesłań informacyjnych i promocyjnych rozpowszechnianych w ramach programów skierowanych do krajów trzecich

1. Każde przesłanie jest oparte na istotnych cechach danego produktu lub jego właściwościach.

Przesłania te muszą być zgodne z prawodawstwem obowiązującym w krajach trzecich, dla których są przeznaczone.

2. Każde odwołanie się do pochodzenia produktu powinno być drugorzędne w stosunku do przesłania głównego przekazywanego w kampanii. Jednakże wskazanie pochodzenia produktu może być użyte w ramach danego działania informacyjnego lub promocyjnego, w przypadku gdy jest to oznaczenie dokonane na mocy przepisów wspólnotowych lub gdy produkt typowy wykorzystywany jest do zilustrowania działań informacyjnych lub promocyjnych.

Artykuł 6

Przedmiot realizowanych działań oraz orientacyjne budżety

1. Wykaz tematów i produktów mogących stanowić przedmiot działań realizowanych na rynku wewnętrznym, zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 znajduje się w załączniku I część A do niniejszego rozporządzenia.

Jest on uaktualniany co dwa lata, najpóźniej dnia 31 marca.

2. Wykaz produktów mogących stanowić przedmiot działań realizowanych w krajach trzecich zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 znajduje się w załączniku II część A do niniejszego rozporządzenia. Wykaz rynków krajów trzecich, w których działania te mogą być realizowane, znajduje się w załączniku II część B.

Wykazy te są uaktualniane co dwa lata, najpóźniej dnia 31 grudnia.

3. Orientacyjne budżety roczne dla poszczególnych sektorów zostały podane w załączniku III.

ROZDZIAŁ II

WYBÓR PROGRAMÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 6-8 ROZPORZĄDZENIA (WE) NR 3/2008

Artykuł 7

Programy skierowane do krajów trzecich realizowane we współpracy z organizacjami międzynarodowymi

1. W przypadku zastosowania art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 organizacje międzynarodowe, o których mowa w wymienionym artykule, przedstawiają na żądanie Komisji propozycje programów planowanych na kolejny rok.

Warunki regulujące przyznawanie i wypłatę wkładu wspólnotowego, o których mowa w art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, są określone w umowie o udzielenie dotacji, zawartej między Wspólnotą a daną organizacją międzynarodową.

2. Dyrektywa nr 2004/18/WE ma zastosowanie w przypadku, gdy działania realizowane są przez organizacje międzynarodowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

Artykuł 8

Przedkładanie programów

1. W celu realizacji działań wchodzących w skład programów, zainteresowane państwo członkowskie publikuje każdego roku zaproszenia do składania ofert.

Najpóźniej do dnia 30 listopada w przypadku rynku wewnętrznego oraz do dnia 31 marca w przypadku krajów trzecich organizacje branżowe lub międzybranżowe we Wspólnocie, reprezentujące sektor lub sektory, których to dotyczy (zwane dalej „organizacjami proponującymi”), przedstawiają programy państwu członkowskiemu.

Programy są przedkładane w formacie określonym przez Komisję i dostępnym na jej stronie internetowej. Stanowi on załącznik do zaproszenia do składania ofert, o którym mowa w akapicie pierwszym.

2. Programy przedstawione zgodnie z ust. 1:

a) uwzględniają przepisy prawa wspólnotowego dotyczącego tych produktów i ich wprowadzania do obrotu;

b) uwzględniają specyfikacje określające kryteria wykluczenia, wyboru i przyznawania, ogłaszane w tym celu przez zainteresowane państwa członkowskie;

c) powinny być wystarczająco szczegółowe, by umożliwić ocenę ich zgodności ze stosowanym prawodawstwem oraz ocenę stosunku koszty/korzyści.

3. W celu realizacji tych programów, każda organizacja proponująca wybiera jeden organ wdrażający lub ich większą liczbę w drodze konkurencyjnej procedury zatwierdzonej przez państwo członkowskie. W przypadku gdy wybór ten został dokonany przed przedłożeniem programu, organ wdrażający może uczestniczyć w jego przygotowaniu.

Artykuł 9

Wstępny wybór programów przez państwa członkowskie

1. Państwa członkowskie sporządzają tymczasowy wykaz programów wybieranych na podstawie kryteriów określonych w specyfikacji, o której mowa w art. 8 ust. 2 lit. b).

2. Państwa członkowskie kontrolują programy skierowane do krajów trzecich w szczególności według następujących kryteriów:

a) spójności pomiędzy proponowanymi strategiami a ustanowionymi celami;

b) wartości merytorycznej proponowanych środków działania;

c) prawdopodobnego wpływu ich realizacji na wzrost popytu na stosowne produkty;

d) zapewnienia efektywności i reprezentatywności organizacji proponujących;

e) zapewnienia efektywności proponowanego organu wdrażającego oraz jego możliwości technicznych.

3. Programy skierowane na rynek wewnętrzny, poza wymogami, o których mowa w art. 8 oraz w niniejszym artykule, są zgodne z wytycznymi dotyczącymi promocji na rynku wewnętrznym, o których mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 i znajdującymi się w załączniku I część B niniejszego rozporządzenia.

4. W przypadku planowania programu będącego przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich zainteresowane państwa członkowskie współpracują ze sobą w celu dokonania wyboru programów oraz koordynującego państwa członkowskiego. Zobowiązują się one w szczególności do uczestniczenia w finansowaniu tych programów zgodnie z art. 14 ust. 2 oraz do nawiązania między sobą współpracy administracyjnej w celu ułatwienia monitorowania, realizacji i kontroli programów.

5. W odniesieniu do programów skierowanych do krajów trzecich każde państwo członkowskie gwarantuje, że podejmowane przez nie działania w skali krajowej lub regionalnej są zgodne z działaniami współfinansowanymi na mocy rozporządzenia (WE) nr 3/2008, a także że przedstawione programy stanowią uzupełnienie programów krajowych lub regionalnych.

Artykuł 10

Pierwszeństwo dla programów skierowanych do krajów trzecich

1. W przypadku gdy programy, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) 3/2008, są przedstawione przez więcej niż jedno państwo członkowskie, pierwszeństwo przyznaje się programom, w przypadku programów skierowanych do krajów trzecich, dotyczącym wszystkich produktów i kładącym nacisk na takie aspekty, jak jakość, wartość odżywcza czy bezpieczeństwo produktów Wspólnoty.

2. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania ze strony jednego państwa członkowskiego bądź dotyczących pojedynczego produktu pierwszeństwo przyznaje się programom kładącym nacisk na interes Wspólnoty, w szczególności w odniesieniu do jakości, wartości odżywczej, bezpieczeństwa i reprezentatywności produkcji rolnej i spożywczej UE.

Artykuł 11

Wybór programów przez Komisję

1. Corocznie, w terminie do dnia 15 lutego w przypadku rynku wewnętrznego oraz do dnia 30 czerwca w przypadku krajów trzecich, państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz określony w art. 9 ust. 1 załączając, w stosownych przypadkach, wykaz wybranych organów wdrażających, jeżeli zostały one wybrane zgodnie z art. 8 ust. 3, oraz jeden egzemplarz programów.

W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, informacje te przekazywane są wspólnie za porozumieniem zainteresowanych państw członkowskich.

2. Komisja informuje zainteresowane państwa członkowskie w przypadku stwierdzenia niezgodności całości lub części przedstawionego programu:

a) z przepisami wspólnotowymi; lub

b) z wytycznymi - w przypadku rynku wewnętrznego; lub

c) z kryteriami określonymi w art. 9 ust. 2 - w przypadku krajów trzecich.

Informacja, o której mowa w akapicie pierwszym, przekazywana jest w terminie sześćdziesięciu dni kalendarzowych od otrzymania wykazu, o którym mowa w art. 9 ust. 1.

3. Zgodnie z art. 7 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 3/2008 państwa członkowskie przekazują Komisji poprawione programy w terminie trzydziestu dni kalendarzowych od daty otrzymania informacji określonej w ust. 2 niniejszego artykułu.

Po sprawdzeniu poprawionych programów Komisja podejmuje do dnia 30 czerwca - w przypadku rynku wewnętrznego, oraz do dnia 30 listopada - w przypadku krajów trzecich, decyzję dotyczącą możliwości współfinansowania przez nią programów zgodnie z procedurą określoną w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

4. Organizacja(-e) proponująca(-e) odpowiada(-ją) za prawidłowe wykonanie wybranego programu i zarządzanie nim.

Artykuł 12

Zatwierdzanie organów wdrażających przez państwo członkowskie

1. Wybór organu wdrażającego zgodnie z art. 8 ust. 3 podlega zatwierdzeniu przez państwo członkowskie, które informuje o tym Komisję przed podpisaniem umowy określonej w art. 16 ust. 1.

2. Państwo członkowskie upewnia się, czy wybrany organ wdrażający dysponuje niezbędnymi środkami finansowymi i zapleczem technicznym, zapewniającymi najbardziej skuteczne wdrażanie działań zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Informuje ono Komisję o stosowanej w tym celu procedurze.

Artykuł 13

Realizacja niektórych części programu przez organizację proponującą

1. Organizacja proponująca może realizować pewne części programu, jak przewidziano w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) organizacja proponująca spełnia wymogi wymienione w art. 11 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008;

b) organizacja proponująca posiada co najmniej pięcioletnie doświadczenie w realizacji tego typu działań;

c) część programu realizowana przez organizację proponującą nie przekracza 50 % jego całkowitego kosztu, z wyłączeniem należycie uzasadnionych przypadków wyjątkowych i po otrzymaniu na to pisemnej zgody Komisji;

d) organizacja proponująca gwarantuje, że koszt działań, które zamierza zrealizować, nie przekroczy normalnych stawek rynkowych.

Państwo członkowskie kontroluje, czy powyższe warunki są spełnione.

2. W przypadku, gdy organizacją proponującą jest podmiot prawa publicznego w rozumieniu art. 1 ust. 9 akapit drugi dyrektywy 2004/18/WE, państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, by instytucja zamawiająca zapewniała przestrzeganie przepisów wymienionej dyrektywy.

ROZDZIAŁ III

ZASADY FINANSOWANIA PROGRAMÓW

Artykuł 14

Ogólne zasady finansowania

1. Wkład finansowy Wspólnoty jest wypłacany zainteresowanym państwom członkowskim.

2. W przypadku gdy w finansowaniu danego programu uczestniczy kilka państw członkowskich, przypadająca im część uzupełnia wkład finansowy organizacji proponującej, posiadającej swą siedzibę na terenie każdego z tych państw. Finansowanie Wspólnoty nie przekracza w tym wypadku pułapów określonych w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

3. Szczegóły dotyczące wkładów finansowych przewidzianych w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 są zawarte w programie przedstawionym Komisji.

Artykuł 15

Reguły właściwe dla rynku wewnętrznego

1. W przypadku zastosowania art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 obowiązuje procedura przewidziana w art. 11 ust. 1, 2 i 3 oraz w art. 14-23 niniejszego rozporządzenia.

W odniesieniu do programów przewidzianych w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 umowy zawierane są między zainteresowanymi państwami członkowskimi a wybranymi organami wdrażającymi.

2. Działania informacyjne i promocyjne otrzymujące wsparcie na mocy rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 nie mogą korzystać z wkładu finansowego Wspólnoty na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 16

Zawieranie umów i składanie zabezpieczeń

1. Od momentu przyjęcia decyzji Komisji określonej w art. 11 ust. 3, każda organizacja proponująca jest informowana przez państwo członkowskie o wyniku rozpatrzenia jej wniosku.

Państwa członkowskie zawierają umowy z wybranymi organizacjami proponującymi w terminie 90 dni kalendarzowych od otrzymania decyzji Komisji, o której mowa w art. 11 ust. 3. Po upływie tego terminu żadna umowa nie może być zawarta bez uprzedniej zgody Komisji.

2. Państwa członkowskie korzystają z wzorów umów udostępnionych przez Komisję.

We właściwych przypadkach państwa członkowskie mogą dokonać zmiany niektórych warunków zawartych we wzorach umów, uwzględniając przepisy krajowe, jedynie w zakresie, w jakim nie narusza to prawodawstwa wspólnotowego.

3. Umowa nie może zostać zawarta między dwiema stronami, dopóki zabezpieczenie równe 15 % maksymalnego rocznego wkładu finansowego Wspólnoty i zainteresowanego państwa członkowskiego nie zostanie złożone przez organizację proponującą na rzecz państwa członkowskiego, zgodnie z warunkami przewidzianymi w tytule III rozporządzenia (EWG) nr 2220/85, w celu zagwarantowania należytego wykonania umowy.

Jednakże, jeżeli organizacja podpisująca umowę jest podmiotem prawa publicznego lub jeżeli działa pod nadzorem takiego podmiotu, właściwy organ krajowy może zaakceptować przedstawienie pisemnego zabezpieczenia ze strony podmiotu nadzorującego pokrywające wartość procentową określoną w akapicie pierwszym pod warunkiem, że podmiot ten zobowiąże się do:

a) sprawdzenia prawidłowego wywiązywania się z przyjętych zobowiązań; i

b) prawidłowego wykorzystania otrzymanych kwot w celu wywiązania się z przyjętych zobowiązań.

Dowód złożenia tego zabezpieczenia powinien być przedstawiony państwu członkowskiemu przed upływem terminu określonego w ust. 1.

4. Pierwotnym zobowiązaniem w rozumieniu art. 20 rozporządzenia (EWG) nr 2220/85 jest realizacja działań przewidzianych w umowie.

5. Państwo członkowskie bezzwłocznie przekazuje Komisji egzemplarz umowy oraz dowód złożenia zabezpieczenia.

Państwo członkowskie przekazuje Komisji także egzemplarz umowy zawartej przez wybraną organizację proponującą z organem wdrażającym. Ostatnia z wymienionych umów powinna zawierać zobowiązanie organu wdrażającego do poddania się kontrolom określonym w art. 25.

Artykuł 17

Ustalenia dotyczące wypłaty zaliczek

1. W terminie 30 dni kalendarzowych od podpisania umowy określonej w art. 16 ust. 1 oraz, w przypadku programów wieloletnich, w terminie 30 dni od początku każdego 12-miesięcznego okresu organizacja podpisująca umowę może złożyć do państwa członkowskiego wniosek o wypłatę zaliczki wraz z dowodem złożenia zabezpieczenia określonego w ust. 3 niniejszego artykułu. Po upływie tego terminu wnioski o wypłatę zaliczki nie będą przyjmowane.

Każda z zaliczek stanowi maksymalnie 30 % kwoty rocznego wkładu wspólnotowego oraz wkładu zainteresowanych państw członkowskich, określonych odpowiednio w art. 13 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008.

2. Państwo członkowskie wypłaca zaliczkę w terminie 30 dni kalendarzowych od złożenia wniosku o wypłatę zaliczki. Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej w przypadku dokonania płatności po terminie kwota zaliczki miesięcznej zwracanej przez Komisję państwu członkowskiemu ulega pomniejszeniu zgodnie z przepisami przewidzianymi w art. 9 rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2006 (⁸).

3. Wypłata zaliczki uwarunkowana jest złożeniem przez organizację podpisującą umowę zabezpieczenia na rzecz państwa członkowskiego w wysokości 110% tej zaliczki, na warunkach przewidzianych w tytule III rozporządzenia (EWG) nr 2220/85. Państwo członkowskie przekazuje bezzwłocznie Komisji kopię każdego wniosku o wypłatę zaliczki i dowód złożenia odpowiedniego zabezpieczenia.

Jednakże, jeżeli organizacja podpisująca umowę jest podmiotem prawa publicznego lub jeżeli działa pod nadzorem takiego podmiotu, właściwy organ krajowy może zaakceptować przedstawienie pisemnego zabezpieczenia ze strony podmiotu nadzorującego, pokrywającego wartość procentową określoną w akapicie pierwszym, pod warunkiem że podmiot nadzorujący zobowiąże się do wypłaty kwoty objętej zabezpieczeniem, w przypadku gdy nie ustanowiono uprawnienia do wypłaconej zaliczki.

Artykuł 18

Płatności pośrednie

1. Wnioski o płatności pośrednie wkładu wspólnotowego oraz wkładu państw członkowskich są składane przez organizacje proponujące do państw członkowskich przed zakończeniem miesiąca następującego po zakończeniu każdego 3-miesięcznego okresu liczonego od daty podpisania umowy określonej w art. 16 ust. 1.

Wnioski te obejmują płatności dokonywane w danym kwartale i powinny być do nich dołączone: zestawienie finansowe, kopie faktur i stosownych dokumentów towarzyszących oraz pośrednie sprawozdanie z wykonania umowy w danym kwartale (zwane dalej „sprawozdaniem kwartalnym”). W przypadku braku płatności lub niepodejmowania działań w danym kwartale, dokumenty te są przekazywane właściwemu organowi krajowemu w terminie określonym w akapicie pierwszym.

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnione złożenie wniosku o płatność pośrednią wraz z załączonymi dokumentami towarzyszącymi określonymi w akapicie drugim powoduje pomniejszenie płatności o 3 % za każdy pełny miesiąc opóźnienia.

2. Wypłata płatności pośrednich jest dokonywana pod warunkiem sprawdzenia przez państwo członkowskie dokumentów określonych w ust. 1 akapit drugi.

3. Dokonane płatności pośrednie oraz wypłacone zaliczki określone w art. 17 nie mogą przekroczyć łącznie 80% kwoty rocznego wkładu Wspólnoty i zainteresowanych państw członkowskich, określonych odpowiednio w art. 13 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 3/2008. Po osiągnięciu tego poziomu nie mogą być składane żadne kolejne wnioski o płatność pośrednią.

Artykuł 19

Wypłata salda

1. Wnioski o wypłatę salda są składane przez organizację proponującą do państwa członkowskiego w terminie 4 miesięcy od daty zakończenia rocznych działań przewidzianych w umowie określonej w art. 16 ust. 1.

Aby wniosek był dopuszczony, powinno być do niego załączone sprawozdanie, zwane dalej „sprawozdaniem rocznym”, składające się z:

a) podsumowania wykonanych prac oraz oceny osiągniętych wyników stwierdzonych w dniu sporządzania sprawozdania;

b) podsumowania finansowego, ukazującego wydatki planowane i poniesione.

Do sprawozdania rocznego dołączone zostają kopie faktur i dokumenty towarzyszące dotyczące dokonanych płatności.

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnione złożenie wniosku o wypłatę salda powoduje pomniejszenie salda o 3 % za każdy pełny miesiąc opóźnienia.

2. Wypłata salda jest dokonywana pod warunkiem sprawdzenia przez państwo członkowskie faktur i dokumentów określonych w ust. 1 akapit trzeci.

W przypadku, gdy wymóg główny określony w art. 16 ust. 4 nie jest w pełni spełniony, wypłacane saldo jest obniżane proporcjonalnie.

Artykuł 20

Wypłaty dokonywane przez państwo członkowskie

Państwo członkowskie dokonuje wypłat przewidzianych w art. 18 i 19 w terminie 60 dni kalendarzowych od dnia otrzymania wniosku o wypłatę.

Termin ten może jednak ulec zawieszeniu w dowolnym momencie 60-dniowego okresu trwającego od chwili pierwszego zarejestrowania wniosku o wypłatę, w drodze powiadomienia organizacji podpisującej umowę będącej wierzycielem o niedopuszczeniu jej wniosku ze względu na niekwalifikowaność wnioskowanej kwoty, brak poparcia wniosku wymaganymi dowodami dla wszystkich wniosków uzupełniających lub też uznanie przez państwo członkowskie konieczności otrzymania informacji uzupełniających lub przeprowadzenia kontroli. Termin wypłaty liczony jest ponownie od dnia otrzymania wymaganych informacji lub od dnia dokonania przez państwo członkowskie kontroli, które powinny zostać odpowiednio nadesłane lub dokonane w terminie 30 dni kalendarzowych od chwili powiadomienia.

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej opóźnienie wypłaty pociąga za sobą redukcję kwoty miesięcznej zaliczki wypłacanej przez Komisję państwu członkowskiemu zgodnie z zasadami określonymi w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 883/2006.

Artykuł 21

Zabezpieczenia

1. Zabezpieczenie określone w art. 17 ust. 3 jest zwalniane pod warunkiem ustanowienia przez zainteresowane państwo członkowskie ostatecznego uprawnienia do wypłacenia zaliczki.

2. Zabezpieczenie wykonania umowy określone w art. 16 ust. 3 powinno pozostać ważne do wypłaty salda i jest zwalniane na podstawie pisma zwalniającego wydanego przez właściwy organ krajowy.

Zwolnienie zabezpieczenia odbywa się w terminie i na warunkach określonych w art. 20 w odniesieniu do wypłaty salda.

3. Od kwoty wydatków finansowanych przez Wspólnotę i zgłoszonych w ramach Sekcji Gwarancji EFOGR odlicza się sumy wszelkich zabezpieczeń, które uległy przepadkowi, oraz sumy nałożonych kar.

Artykuł 22

Dokumenty do przekazania Komisji

1. Sprawozdanie roczne jest przedstawiane po zakończeniu każdego okresu rocznego, nawet jeżeli żaden wniosek o wypłatę salda nie został złożony.

2. W terminie 30 dni kalendarzowych po wypłacie salda, o którym mowa w art. 19 ust. 2 państwo członkowskie przesyła Komisji podsumowania określone w art. 19 ust. 1 akapit drugi lit. a) i b).

3. Państwo członkowskie przesyła Komisji dwa razy w roku sprawozdania kwartalne wymagane w przypadku płatności pośrednich zgodnie z art. 18.

Pierwsze i drugie sprawozdanie kwartalne są wysyłane w terminie 60 dni kalendarzowych od otrzymania przez państwo członkowskie drugiego sprawozdania, a trzecie i czwarte sprawozdanie kwartalne - łącznie z podsumowaniami określonymi w ust. 2 niniejszego artykułu.

Sprawozdanie roczne dotyczące minionego roku może zawierać sprawozdanie kwartalne dotyczące czwartego kwartału.

4. W terminie 30 dni kalendarzowych od wypłaty salda państwo członkowskie przesyła Komisji bilans finansowy wydatków poniesionych w ramach umowy, przedstawiony w formacie zaleconym przez Komisję i przesłanym państwom członkowskim. Do bilansu należy załączyć uzasadnioną opinię państwa członkowskiego na temat wykonania zadań zaplanowanych w ramach zakończonej fazy.

Bilans poświadcza ponadto, że w świetle kontroli przeprowadzonych zgodnie z art. 18 ust. 2 i art. 19 ust. 2 wszystkie wydatki można uznać za kwalifikowane zgodnie z warunkami umowy.

ROZDZIAŁ IV

MONITOROWANIE I KONTROLE

Artykuł 23

Wykorzystanie materiałów

1. Państwa członkowskie kontrolują, czy materiały informacyjne i promocyjne opracowane i wykorzystywane w ramach programów korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia są zgodne z przepisami wspólnotowymi.

Przekazują one Komisji zatwierdzone materiały.

2. Materiał opracowany i finansowany w ramach programu określonego w ust. 1, włączając opracowania graficzne, wizualne i audiowizualne, jak również strony internetowe, może być przedmiotem późniejszego wykorzystywania na podstawie wcześniejszej pisemnej zgody Komisji, zainteresowanych organizacji proponujących oraz państw członkowskich uczestniczących w finansowaniu programów, z uwzględnieniem praw stron podpisujących umowę, wynikających z prawa krajowego, któremu podlega umowa.

Artykuł 24

Monitorowanie programów

1. Grupa monitorująca przewidziana w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3/2008 zbiera się regularnie w celu monitorowania postępu w realizacji różnych programów korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia.

W tym celu grupa monitorująca jest informowana w odniesieniu do każdego programu o harmonogramie planowanych działań, sprawozdaniach kwartalnych i rocznych oraz wynikach kontroli przeprowadzonych zgodnie z art. 18, 19 i 25 niniejszego rozporządzenia.

Grupie monitorującej przewodniczy przedstawiciel zainteresowanego państwa członkowskiego. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, grupie monitorującej przewodniczy przedstawiciel wyznaczony przez zainteresowane państwa członkowskie.

2. Urzędnicy i inni pracownicy Komisji mogą uczestniczyć w działaniach prowadzonych w ramach programu korzystającego z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 25

Kontrole przeprowadzane przez państwa członkowskie

1. Dane państwo członkowskie określa najbardziej odpowiednie środki do przeprowadzenia kontroli programów i działań korzystających z finansowania na mocy niniejszego rozporządzenia oraz informuje o nich Komisję.

Wymienione kontrole przeprowadzane są co roku w odniesieniu do co najmniej 20 % programów zakończonych w trakcie poprzedniego roku, obejmując minimum dwa programy, i odnoszą się do co najmniej 20 % budżetu programów zakończonych w roku poprzednim. Selekcji programów dla doboru próby dokonuje się na podstawie analizy ryzyka.

Państwo członkowskie przekazuje Komisji sprawozdanie dla każdego programu poddanego kontroli, przedstawiając w nim wyniki przeprowadzonych kontroli oraz wykryte nieprawidłowości. Sprawozdanie to jest przekazywane bezzwłocznie po jego sporządzeniu.

2. W szczególności w drodze kontroli technicznych i księgowych dokonywanych w siedzibach organizacji podpisującej umowę i organu wdrażającego państwo członkowskie podejmuje kroki konieczne do sprawdzenia, czy:

a) przekazane informacje i dokumenty towarzyszące są dokładne;

b) wszystkie zobowiązania przewidziane w umowie, o której mowa w art. 16 ust. 1, zostały wypełnione.

Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 1848/2006 (⁹), państwo członkowskie informuje Komisję w jak najkrótszym terminie o każdej nieprawidłowości stwierdzonej w trakcie kontroli.

3. W przypadku programów będących przedmiotem zainteresowania kilku państw członkowskich, państwa te podejmują niezbędne działania służące koordynacji przeprowadzanych kontroli oraz informują o nich Komisję.

4. Komisja może w dowolnym momencie uczestniczyć w kontrolach, o których mowa w ust. 1, 2 i 3. W tym celu właściwe organy krajowe państw członkowskich przekazują Komisji, nie później niż na 30 dni przed rozpoczęciem kontroli, tymczasowy harmonogram kontroli planowanych do przeprowadzenia przez państwo członkowskie.

Komisja może również przeprowadzić kontrole dodatkowe, jakie uzna za stosowne.

Artykuł 26

Zwrot nienależnych płatności

1. W przypadku nienależnej płatności, beneficjent zwraca kwestionowaną kwotę powiększoną o odsetki obliczane za okres, jaki upłynął między płatnością a zwrotem przez beneficjenta.

Odsetki ustala się zgodnie z art. 86 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002.

2. Zwracane kwoty i odsetki są wypłacane agencjom płatniczym lub właściwym służbom państw członkowskich i potrącane przez nie od wydatków finansowanych przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej, proporcjonalnie do wkładu finansowego Wspólnoty.

Artykuł 27

Kary

1. W przypadku oszustwa lub rażącego zaniedbania organizacja proponująca dokonuje zwrotu w wysokości dwukrotności różnicy między kwotą pierwotnie wypłaconą a kwotą faktycznie należną.

2. Zgodnie z art. 6 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 (¹⁰) ograniczenia przewidziane w niniejszym rozporządzeniu pozostają bez uszczerbku dla sankcji dodatkowych określonych w innych przepisach prawa wspólnotowego lub krajowego.

ROZDZIAŁ V

UCHYLENIE, PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 28

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 1071/2005 oraz rozporządzenie (WE) nr 1346/2005 niniejszym tracą moc.

Przepisy uchylonych rozporządzeń stosuje się jednak nadal w przypadku programów informacyjnych i promocyjnych, o finansowaniu których Komisja podjęła decyzję przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Odniesienia do uchylonych rozporządzeń rozumiane są jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia i odczytywane zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku IV.

Artykuł 29

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 czerwca 2008 r.