KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (¹), w szczególności jej art. 3 ust. 5, art. 16 ust. 3 i 4 oraz art. 17 ust. 7,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²), w szczególności jej art. 8 ust. 5 tiret trzecie,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (³), w szczególności jego art. 25 ust. 2 lit. c) i d),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 97/78/WE przewiduje prowadzenie kontroli weterynaryjnych przesyłek niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego wprowadzanych do Wspólnoty z krajów trzecich.

(2) Na mocy art. 3 ust. 1 i 2 tej dyrektywy państwa członkowskie muszą dopilnować, aby żadna przesyłka z kraju trzeciego nie została wprowadzona do Wspólnoty bez poddania jej odpowiedniej kontroli weterynaryjnej (systematycznej kontroli) oraz aby przesyłki były wprowadzane na obszar Wspólnoty przez graniczne posterunki kontroli.

(3) Na mocy art. 16 dyrektywy 97/78/WE wymogi te nie obowiązują w przypadku produktów, które stanowią część bagażu osobistego podróżnych i są przeznaczone do osobistej konsumpcji, o ile w tych produktów nie przekracza ilości określonej zgodnie z procedurą opisaną w tej dyrektywie. Wymogi te nie obowiązują również w przypadków produktów wysyłanych jako małe przesyłki adresowane do osób prywatnych, pod warunkiem że produkty te nie są przywożone w ilościach handlowych, tzn. ilość przesyłanych produktów nie przekracza ilości określonej zgodnie z procedurą opisaną w tej dyrektywie.

(4) Decyzja Komisji 2007/275/WE z dnia 17 kwietnia 2007 r. dotycząca wykazu zwierząt i produktów mających podlegać kontroli w punktach kontroli granicznej na mocy dyrektyw Rady 91/496/EWG i 97/78/WE (⁴) zawiera wykaz produktów pochodzenia zwierzęcego, które mają podlegać kontroli weterynaryjnej w punktach kontroli granicznej.

(5) Artykuł 8 rozporządzenia Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającego procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (⁵) ustanawia ograniczenie wagowe do 1 kg odnoszące się do produktów zwolnionych z systematycznych kontroli weterynaryjnych produktów, które są przeznaczone do spożycia przez ludzi i pochodzą z dopuszczonych państw lub ich części. W artykule ustanowiono również ograniczenia wagowe w odniesieniu do innych specjalnych produktów pochodzenia zwierzęcego wprowadzanych do Danii, między innymi z Grenlandii i Wysp Owczych, a także w odniesieniu do niektórych ryb wprowadzanych do Finlandii i Szwecji z Rosji.

(6) W załączniku II do decyzji 2007/275/WE wyszczególniono produkty złożone, które są zwolnione z kontroli weterynaryjnych. Produkty te powinny być również zwolnione z systematycznych kontroli weterynaryjnych w przypadku, gdy stanowią część bagażu osobistego podróżnych i są przeznaczone do osobistej konsumpcji lub gdy są wysyłane jako małe przesyłki adresowane do osób prywatnych.

(7) Wspomniane wymogi, a zwłaszcza ograniczenia wagowe dotyczące wprowadzania przesyłek zawierających produkty pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do indywidualnego spożycia, są określone w kilku aktach prawnych. Wymogi te powinny być jednak sformułowane w sposób łatwo zrozumiały dla organów wykonawczych, podróżnych oraz ogółu społeczeństwa. Należy zatem uprościć i zebrać w jednym rozporządzeniu te rodzaje i ilości produktów pochodzenia zwierzęcego, które mogą zostać zwolnione z kontroli weterynaryjnych przewidzianych w przypadku przywozu w celach handlowych.

(8) Podczas ustanawiania środków regulujących wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego należy zawsze brać pod uwagę ewentualne ryzyko wprowadzenia do Wspólnoty chorób zwierząt przy okazji wprowadzania produktów pochodzenia zwierzęcego. Poziom ryzyka związany ze zdrowiem zwierząt jest zróżnicowany i uzależniony od różnych czynników, takich jak rodzaj produktu, gatunek zwierząt, z których uzyskano produkty, oraz prawdopodobieństwo obecności czynnika chorobotwórczego.

(9) Jedną z najbardziej niebezpiecznych chorób, które mogą potencjalnie zostać wprowadzone do Wspólnoty, jest pryszczyca. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) ocenił ryzyko wprowadzenia pryszczycy do Wspólnoty. W ocenie wyraźnie wykazano, że wprowadzanie mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych to potencjalne drogi przedostania się wirusa pryszczycy do Wspólnoty.

(10) Aby uniknąć wprowadzenia tych chorób, Wspólnota ustanowiła na wiele lat pełen zestaw przepisów regulujących przywóz żywych zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego w celach handlowych.

(11) W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 745/2004 (⁶) ustanowiono środki w odniesieniu do przywozu mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych przeznaczonych do indywidualnego spożycia. Na mocy tego rozporządzenia podróżni nie mogą wprowadzać do Wspólnoty mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych, chyba że te produkty są zgodne z unijnymi zasadami przywozu w celach handlowych.

(12) Należy utrzymać tę zasadę w przyszłości, aby Wspólnota mogła zachować status obszaru wolnego od pryszczycy. Dlatego też przewożona przez podróżnych ilość mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych zwolniona z systematycznych kontroli weterynaryjnych zgodnie z dyrektywą 97/78/WE powinna zostać ustalona na poziomie zerowym.

(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie powinny naruszać wspólnotowego prawa weterynaryjnego mającego na celu kontrolę i zwalczanie chorób zwierząt lub dotyczącego określonych środków ochronnych.

(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie powinny naruszać przepisów wykonawczych do rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (⁷).

(15) Należy również zapewnić podróżnym i ogółowi społeczeństwa dostęp do informacji o kontrolach weterynaryjnych i przepisach mających zastosowanie w przypadku wprowadzania produktów pochodzenia zwierzęcego.

(16) Ze względu na swoją bliskość geograficzną i sytuację w odniesieniu do zdrowia zwierząt niektóre kraje trzecie są uznawane za stwarzające minimalne zagrożenie dla zdrowia zwierząt we Wspólnocie. Ograniczone ilości mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych z takich krajów powinny zatem być zwolnione z systematycznych kontroli weterynaryjnych.

(17) Ponadto niektóre sąsiednie kraje trzecie zawarły ze Wspólnotą odrębne porozumienia obejmujące odpowiednie aspekty wspólnotowego prawa weterynaryjnego.

(18) Załącznik 11 do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącej handlu produktami rolnymi (⁸) został zmieniony w odniesieniu do produktów rolnych. W wyniku tych zmian kontrole weterynaryjne przesyłek pochodzących ze Szwajcarii ustały z dniem 1 stycznia 2009 r.

(19) Zgodnie z decyzją Rady 2007/658/EC z dnia 26 września 2007 r. dotyczącą zawarcia pomiędzy Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu dodatkowego porozumienia rozszerzającego na Księstwo Liechtensteinu stosowanie Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi (⁹) kontrole weterynaryjne przesyłek pochodzących z Liechtensteinu również ustały z dniem 1 stycznia 2009 r.

(20) Osobiste przesyłki produktów pochodzenia zwierzęcego z tych krajów trzecich, które podpisały odpowiednie umowy ze Wspólnotą, w tym z Andory, Liechtensteinu, Norwegii, San Marino i Szwajcarii, w ilościach nieprzekraczających określonego progu nie powinny być zatem objęte zakresem systematycznych kontroli weterynaryjnych przewidzianych w dyrektywie 97/78/WE. Aby przekazać pasażerom odpowiednie informacje, takie kraje trzecie należy wymienić jako kraje objęte zwolnieniem we wszystkich materiałach informacyjnych na ten temat.

(21) Zasadniczo Chorwację można uznać za stwarzającą minimalne zagrożenie dla zdrowia zwierząt we Wspólnocie ze względu na sytuację dotyczącą zdrowia zwierząt w tym kraju. Produkty pochodzenia zwierzęcego z Chorwacji w ilościach nieprzekraczających określonego progu, które stanowią część bagażu podróżnych lub są wysyłane jako małe przesyłki adresowane do konsumentów, nie powinny być objęte zakresem systematycznych kontroli weterynaryjnych przewidzianych w dyrektywie 97/78/WE. Aby przekazać pasażerom odpowiednie informacje, Chorwację należy wymienić jako kraj objęty zwolnieniem we wszystkich materiałach informacyjnych na ten temat określonych niniejszym rozporządzeniem.

(22) Jednakże ze względu na występujący obecnie w Chorwacji klasyczny pomór świń, wieprzowina oraz produkty wieprzowe mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia zwierząt w UE. W celu rozwiązania tego problemu Chorwacja zgodziła się podjąć odpowiednie środki, aby takie produkty przeznaczone dla Wspólnoty i przewożone przez podróżnych lub wysyłane pocztą do osób prywatnych nie opuściły terytorium kraju, w przypadku wystąpienia klasycznego pomoru świń.

(23) Ponadto należy wyraźnie zaznaczyć, że przepisy obowiązujące w przypadku niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi powinny również obowiązywać w przypadku produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do karmienia zwierząt domowych, aby uniemożliwić podróżnym lub konsumentom obchodzenie przepisów niniejszego rozporządzenia.

(24) Nadal powinien obowiązywać wyraźnie zniechęcający środek, aby zapobiec wprowadzaniu na teren Wspólnoty przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego o charakterze niehandlowym niespełniających wymogów zdrowotnych, o ile nie zostaną poddane wymaganej odprawie weterynaryjnej. Państwa członkowskie powinny obciążać odpowiednimi kosztami, w tym kosztami usunięcia produktów, osoby ponoszące odpowiedzialność za naruszenie przepisów dotyczących wprowadzania do Wspólnoty produktów pochodzenia zwierzęcego oraz, w stosownych przypadkach, nakładać na nie kary.

(25) Państwa członkowskie powinny nadal przekazywać Komisji odpowiednie informacje dotyczące mechanizmów, które zastosowały w celu wykonania zasad ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. Przekazane informacje mogą być następnie wykorzystane do przeglądu przepisów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(26) W celu zapewnienia skutecznego przekazywania podróżnym i ogółowi społeczeństwa informacji o wymogach w zakresie wprowadzania produktów pochodzenia zwierzęcego do Wspólnoty państwa członkowskie oraz międzynarodowi przewoźnicy osób powinni podawać je do wiadomości ogółu społeczeństwa i pasażerów podróżujących do Wspólnoty.

(27) W związku z trudnościami związanymi z zestawianiem informacji dotyczących magazynów pocztowych państwa członkowskie powinny mieć więcej czasu na dostarczanie tych informacji.

(28) W celu zachowania spójności i przejrzystości prawodawstwa wspólnotowego należy zmienić art. 8 rozporządzenia (WE) nr 136/2004 oraz uchylić rozporządzenie (WE) nr 745/2004.

(29) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące wprowadzania do Wspólnoty osobistych przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego o charakterze niehandlowym, które stanowią część bagażu podróżnych, są wysyłane jako małe przesyłki do osób prywatnych albo są zamawiane na odległość (na przykład pocztą elektroniczną, przez telefon lub przez Internet) i dostarczane konsumentom.

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania w odniesieniu do osobistych przesyłek z Andory, Liechtensteinu, Norwegii, San Marino i Szwajcarii. Ponadto niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania w odniesieniu do osobistych przesyłek produktów rybołówstwa z Wysp Owczych i Islandii. Jednakże w celu zagwarantowania odpowiedniego informowania pasażerów powyższe kraje trzecie są wymieniane jako kraje objęte zwolnieniem we wszystkich materiałach informacyjnych na ten temat.

3. Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla weterynaryjnego prawodawstwa Wspólnoty mającego na celu kontrolę i zwalczanie chorób zwierząt lub dotyczącego określonych środków ochronnych.

4. Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla odpowiednich zasad wydawania świadectw zawartych w przepisach wykonawczych do rozporządzenia (WE) nr 338/97 w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi.

Artykuł 2

Zasady wprowadzania do Wspólnoty osobistych przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego

1. Osobiste przesyłki produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a), b) i d) oraz w art. 16 ust. 4 dyrektywy 97/78/WE, nie są objęte zasadami określonymi w rozdziale I tej dyrektywy, pod warunkiem że należą do co najmniej jednej z poniższych kategorii:

a) produkty wymienione w części 1 załącznika I, nieobjęte art. 6 ust. 1 decyzji 2007/275/WE, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 0 kilogramów;

b) produkty wymienione w części 1 załącznika II, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 2 kilogramy;

c) wypatroszone świeże lub obrobione produkty rybołówstwa lub przetworzone produkty rybołówstwa w znaczeniu pkt 3.5, 3.6 lub 7.4 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 20 kilogramów albo odpowiadającego wadze jednej ryby, w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa;

d) produkty inne niż te, o których mowa w lit. a), b), c) lub w art. 6 ust. 1 decyzji 2007/275/WE, a których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 2 kilogramy.

2. Osobiste przesyłki produktów zwierzęcych przeznaczonych do karmienia zwierząt domowych nie są objęte zasadami określonymi w rozdziale I dyrektywy 97/78/WE, pod warunkiem że należą do co najmniej jednej z poniższych kategorii:

a) produkty wymienione w części 2 załącznika I, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 0 kilogramów;

b) produkty wymienione w części 2 załącznika II, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 2 kilogramy.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. a), b) i d) oraz ust. 2 osobiste przesyłki produktów zwierzęcych pochodzących z Wysp Owczych, Grenlandii lub Islandii nie są objęte zasadami określonymi w rozdziale I tej dyrektywy, pod warunkiem że należą do co najmniej jednej z poniższych kategorii: [1]

a) produkty wymienione w załączniku I, nieobjęte art. 6 ust. 1 decyzji 2007/275/WE, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 10 kilogramów;

b) produkty wymienione w załączniku II, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 10 kilogramów;

c) produkty niewymienione w ust. 1 lit. c), ust. 3 lit. a) i b) niniejszego artykułu lub w art. 6 ust. 1 decyzji 2007/275/WE, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 10 kilogramów.

Artykuł 3

Informacje, które państwa członkowskie powinny przekazywać podróżnym i ogółowi społeczeństwa

1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby we wszystkich punktach wprowadzenia na terytorium Wspólnoty zwracano uwagę podróżnych przyjeżdżających z krajów trzecich na warunki weterynaryjne mające zastosowanie w odniesieniu do osobistych przesyłek wprowadzanych do Wspólnoty.

2. Informacje przekazywane podróżnym zgodnie z ust. 1 powinny obejmować co najmniej informacje zawarte na jednym z plakatów przedstawionych w załączniku III, rozmieszczane w postaci rzucających się w oczy ogłoszeń w łatwo dostrzegalnych miejscach.

3. Państwa członkowskie mogą uzupełnić te informacje o informacje dodatkowe obejmujące:

a) informacje określone w załączniku IV;

b) stosowne informacje w zależności od warunków lokalnych oraz zgodne z przepisami krajowymi przyjętymi na mocy dyrektywy 97/78/WE.

4. Informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, są podawane:

a) w co najmniej jednym z urzędowych języków państwa członkowskiego, w którym następuje wprowadzenie do Wspólnoty;

b) w drugim języku uznanym za odpowiedni przez właściwe organy; drugi język może być językiem używanym w kraju sąsiednim lub, w przypadku lotnisk i portów, językiem, którym najprawdopodobniej posługują się pasażerowie przybywający do danego kraju.

Państwa członkowskie dopilnowują, aby ogół społeczeństwa był informowany o wymogach dotyczących wprowadzania do Wspólnoty produktów pochodzenia zwierzęcego, które są wysyłane jako małe przesyłki do osób prywatnych lub są zamawiane na odległość przez konsumentów końcowych.

Artykuł 4

Informacje, które międzynarodowi przewoźnicy osób i podmioty świadczące usługi pocztowe powinni przekazywać swoim klientom

Międzynarodowi przewoźnicy osób, w tym operatorzy transportu powietrznego i morskiego oraz biura podróży, jak również podmioty świadczące usługi pocztowe, powinni zwracać uwagę swoich klientów na zasady ustanowione w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności poprzez przekazywanie informacji określonych w załącznikach III i IV, zgodnie z art. 3.

Artykuł 5

Kontrole

1. Właściwy organ lub właściwe organy, a także organy przeprowadzające kontrole urzędowe, we współpracy z operatorami transportu wodnego i powietrznego oraz operatorami odpowiedzialnymi za pozostałe punkty wprowadzenia osobistych przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego, przeprowadzają skuteczne kontrole w punktach wprowadzenia na terytorium Wspólnoty.

2. Celem kontroli przewidzianych w ust. 1 jest wykrywanie osobistych przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego oraz sprawdzanie, czy spełnione są warunki określone w art. 2.

3. Kontrole, o których mowa w ust. 1, mogą być organizowane w oparciu o podejście oparte na ocenie ryzyka, w tym, jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego uzna to za konieczne, z zastosowaniem skutecznych środków wykrywania, takich jak urządzenia detekcyjne i psy policyjne, w celu monitorowania dużej ilości bagażu osobistego pod kątem obecności osobistych przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego.

Artykuł 6

Kary

1. Właściwy organ lub właściwe organy, które przeprowadzają kontrole urzędowe:

a) wskazują osobiste przesyłki, które naruszają zasady ustanowione w niniejszym rozporządzeniu;

b) przejmują i niszczą takie przesyłki zgodnie z przepisami prawa krajowego.

2. Właściwy organ lub właściwe organy, które przeprowadzają kontrole urzędowe, mogą obciążać kosztami osobę odpowiedzialną za każdą osobistą przesyłkę, która zostanie uznana za naruszającą zasady ustanowione w niniejszym rozporządzeniu, lub nakładać na nią kary.

3. Państwa członkowskie dopilnowują, aby w przepisach krajowych mających zastosowanie w przypadku przejęcia i zniszczenia osobistych przesyłek określono osobę fizyczną lub prawną ponoszącą koszty zniszczenia wszystkich osobistych przesyłek, które zostały przejęte.

Artykuł 7

Obowiązki sprawozdawcze

1. Co roku państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdanie zawierające podsumowanie istotnych informacji na temat środków podjętych w celu rozpowszechniania i egzekwowania przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu i ich rezultatach.

2. Sprawozdanie sporządzane jest w formie uzupełnionej tabeli określonej w załączniku V i składane do dnia 1 maja roku następującego bezpośrednio po upływie każdego rocznego okresu sprawozdawczego. Okres sprawozdawczy trwa od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia.

Artykuł 8

Zmiana

Artykuł 8 rozporządzenia (WE) nr 136/2004 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

Zasady szczególne w odniesieniu do produktów stanowiących część bagażu podróżnych lub wysyłanych jako przesyłki do osób prywatnych

Produkty pochodzenia zwierzęcego, które stanowią część bagażu podróżnych lub są wysyłane jako małe przesyłki do osób prywatnych, spełniają wymogi ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 206/2009 (*).

(*) Dz.U. L 77 z 24.3.2009, s. 1.”.

Artykuł 9

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 745/2004 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktowane są jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i są odczytywane zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku VII.

Artykuł 10

Przepisy przejściowe

Państwa członkowskie mogą przedłożyć Komisji uzupełnioną tabelę z załącznika VI, zamiast z załącznika V, jak przewidziano w art. 7, za okresy sprawozdawcze do dnia 1 stycznia 2011 r. i czynią to do dnia 1 marca roku następującego bezpośrednio po upływie każdego rocznego okresu sprawozdawczego. Okres sprawozdawczy trwa od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia.

Artykuł 11

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 maja 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 marca 2009 r.

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (¹), w szczególności jej art. 3 ust. 5, art. 16 ust. 3 i 4 oraz art. 17 ust. 7,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (²), w szczególności jej art. 8 ust. 5 tiret trzecie,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (³), w szczególności jego art. 25 ust. 2 lit. c) i d),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 97/78/WE przewiduje prowadzenie kontroli weterynaryjnych przesyłek niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego wprowadzanych do Wspólnoty z krajów trzecich.

(2) Na mocy art. 3 ust. 1 i 2 tej dyrektywy państwa członkowskie muszą dopilnować, aby żadna przesyłka z kraju trzeciego nie została wprowadzona do Wspólnoty bez poddania jej odpowiedniej kontroli weterynaryjnej (systematycznej kontroli) oraz aby przesyłki były wprowadzane na obszar Wspólnoty przez graniczne posterunki kontroli.

(3) Na mocy art. 16 dyrektywy 97/78/WE wymogi te nie obowiązują w przypadku produktów, które stanowią część bagażu osobistego podróżnych i są przeznaczone do osobistej konsumpcji, o ile w tych produktów nie przekracza ilości określonej zgodnie z procedurą opisaną w tej dyrektywie. Wymogi te nie obowiązują również w przypadków produktów wysyłanych jako małe przesyłki adresowane do osób prywatnych, pod warunkiem że produkty te nie są przywożone w ilościach handlowych, tzn. ilość przesyłanych produktów nie przekracza ilości określonej zgodnie z procedurą opisaną w tej dyrektywie.

(4) Decyzja Komisji 2007/275/WE z dnia 17 kwietnia 2007 r. dotycząca wykazu zwierząt i produktów mających podlegać kontroli w punktach kontroli granicznej na mocy dyrektyw Rady 91/496/EWG i 97/78/WE (⁴) zawiera wykaz produktów pochodzenia zwierzęcego, które mają podlegać kontroli weterynaryjnej w punktach kontroli granicznej.

(5) Artykuł 8 rozporządzenia Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającego procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (⁵) ustanawia ograniczenie wagowe do 1 kg odnoszące się do produktów zwolnionych z systematycznych kontroli weterynaryjnych produktów, które są przeznaczone do spożycia przez ludzi i pochodzą z dopuszczonych państw lub ich części. W artykule ustanowiono również ograniczenia wagowe w odniesieniu do innych specjalnych produktów pochodzenia zwierzęcego wprowadzanych do Danii, między innymi z Grenlandii i Wysp Owczych, a także w odniesieniu do niektórych ryb wprowadzanych do Finlandii i Szwecji z Rosji.

(6) W załączniku II do decyzji 2007/275/WE wyszczególniono produkty złożone, które są zwolnione z kontroli weterynaryjnych. Produkty te powinny być również zwolnione z systematycznych kontroli weterynaryjnych w przypadku, gdy stanowią część bagażu osobistego podróżnych i są przeznaczone do osobistej konsumpcji lub gdy są wysyłane jako małe przesyłki adresowane do osób prywatnych.

(7) Wspomniane wymogi, a zwłaszcza ograniczenia wagowe dotyczące wprowadzania przesyłek zawierających produkty pochodzenia zwierzęcego przeznaczone do indywidualnego spożycia, są określone w kilku aktach prawnych. Wymogi te powinny być jednak sformułowane w sposób łatwo zrozumiały dla organów wykonawczych, podróżnych oraz ogółu społeczeństwa. Należy zatem uprościć i zebrać w jednym rozporządzeniu te rodzaje i ilości produktów pochodzenia zwierzęcego, które mogą zostać zwolnione z kontroli weterynaryjnych przewidzianych w przypadku przywozu w celach handlowych.

(8) Podczas ustanawiania środków regulujących wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego należy zawsze brać pod uwagę ewentualne ryzyko wprowadzenia do Wspólnoty chorób zwierząt przy okazji wprowadzania produktów pochodzenia zwierzęcego. Poziom ryzyka związany ze zdrowiem zwierząt jest zróżnicowany i uzależniony od różnych czynników, takich jak rodzaj produktu, gatunek zwierząt, z których uzyskano produkty, oraz prawdopodobieństwo obecności czynnika chorobotwórczego.

(9) Jedną z najbardziej niebezpiecznych chorób, które mogą potencjalnie zostać wprowadzone do Wspólnoty, jest pryszczyca. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) ocenił ryzyko wprowadzenia pryszczycy do Wspólnoty. W ocenie wyraźnie wykazano, że wprowadzanie mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych to potencjalne drogi przedostania się wirusa pryszczycy do Wspólnoty.

(10) Aby uniknąć wprowadzenia tych chorób, Wspólnota ustanowiła na wiele lat pełen zestaw przepisów regulujących przywóz żywych zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego w celach handlowych.

(11) W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 745/2004 (⁶) ustanowiono środki w odniesieniu do przywozu mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych przeznaczonych do indywidualnego spożycia. Na mocy tego rozporządzenia podróżni nie mogą wprowadzać do Wspólnoty mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych, chyba że te produkty są zgodne z unijnymi zasadami przywozu w celach handlowych.

(12) Należy utrzymać tę zasadę w przyszłości, aby Wspólnota mogła zachować status obszaru wolnego od pryszczycy. Dlatego też przewożona przez podróżnych ilość mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych zwolniona z systematycznych kontroli weterynaryjnych zgodnie z dyrektywą 97/78/WE powinna zostać ustalona na poziomie zerowym.

(13) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie powinny naruszać wspólnotowego prawa weterynaryjnego mającego na celu kontrolę i zwalczanie chorób zwierząt lub dotyczącego określonych środków ochronnych.

(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu nie powinny naruszać przepisów wykonawczych do rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (⁷).

(15) Należy również zapewnić podróżnym i ogółowi społeczeństwa dostęp do informacji o kontrolach weterynaryjnych i przepisach mających zastosowanie w przypadku wprowadzania produktów pochodzenia zwierzęcego.

(16) Ze względu na swoją bliskość geograficzną i sytuację w odniesieniu do zdrowia zwierząt niektóre kraje trzecie są uznawane za stwarzające minimalne zagrożenie dla zdrowia zwierząt we Wspólnocie. Ograniczone ilości mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych z takich krajów powinny zatem być zwolnione z systematycznych kontroli weterynaryjnych.

(17) Ponadto niektóre sąsiednie kraje trzecie zawarły ze Wspólnotą odrębne porozumienia obejmujące odpowiednie aspekty wspólnotowego prawa weterynaryjnego.

(18) Załącznik 11 do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącej handlu produktami rolnymi (⁸) został zmieniony w odniesieniu do produktów rolnych. W wyniku tych zmian kontrole weterynaryjne przesyłek pochodzących ze Szwajcarii ustały z dniem 1 stycznia 2009 r.

(19) Zgodnie z decyzją Rady 2007/658/EC z dnia 26 września 2007 r. dotyczącą zawarcia pomiędzy Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu dodatkowego porozumienia rozszerzającego na Księstwo Liechtensteinu stosowanie Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi (⁹) kontrole weterynaryjne przesyłek pochodzących z Liechtensteinu również ustały z dniem 1 stycznia 2009 r.

(20) Osobiste przesyłki produktów pochodzenia zwierzęcego z tych krajów trzecich, które podpisały odpowiednie umowy ze Wspólnotą, w tym z Andory, Liechtensteinu, Norwegii, San Marino i Szwajcarii, w ilościach nieprzekraczających określonego progu nie powinny być zatem objęte zakresem systematycznych kontroli weterynaryjnych przewidzianych w dyrektywie 97/78/WE. Aby przekazać pasażerom odpowiednie informacje, takie kraje trzecie należy wymienić jako kraje objęte zwolnieniem we wszystkich materiałach informacyjnych na ten temat.

(21) Zasadniczo Chorwację można uznać za stwarzającą minimalne zagrożenie dla zdrowia zwierząt we Wspólnocie ze względu na sytuację dotyczącą zdrowia zwierząt w tym kraju. Produkty pochodzenia zwierzęcego z Chorwacji w ilościach nieprzekraczających określonego progu, które stanowią część bagażu podróżnych lub są wysyłane jako małe przesyłki adresowane do konsumentów, nie powinny być objęte zakresem systematycznych kontroli weterynaryjnych przewidzianych w dyrektywie 97/78/WE. Aby przekazać pasażerom odpowiednie informacje, Chorwację należy wymienić jako kraj objęty zwolnieniem we wszystkich materiałach informacyjnych na ten temat określonych niniejszym rozporządzeniem.

(22) Jednakże ze względu na występujący obecnie w Chorwacji klasyczny pomór świń, wieprzowina oraz produkty wieprzowe mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia zwierząt w UE. W celu rozwiązania tego problemu Chorwacja zgodziła się podjąć odpowiednie środki, aby takie produkty przeznaczone dla Wspólnoty i przewożone przez podróżnych lub wysyłane pocztą do osób prywatnych nie opuściły terytorium kraju, w przypadku wystąpienia klasycznego pomoru świń.

(23) Ponadto należy wyraźnie zaznaczyć, że przepisy obowiązujące w przypadku niektórych produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi powinny również obowiązywać w przypadku produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do karmienia zwierząt domowych, aby uniemożliwić podróżnym lub konsumentom obchodzenie przepisów niniejszego rozporządzenia.

(24) Nadal powinien obowiązywać wyraźnie zniechęcający środek, aby zapobiec wprowadzaniu na teren Wspólnoty przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego o charakterze niehandlowym niespełniających wymogów zdrowotnych, o ile nie zostaną poddane wymaganej odprawie weterynaryjnej. Państwa członkowskie powinny obciążać odpowiednimi kosztami, w tym kosztami usunięcia produktów, osoby ponoszące odpowiedzialność za naruszenie przepisów dotyczących wprowadzania do Wspólnoty produktów pochodzenia zwierzęcego oraz, w stosownych przypadkach, nakładać na nie kary.

(25) Państwa członkowskie powinny nadal przekazywać Komisji odpowiednie informacje dotyczące mechanizmów, które zastosowały w celu wykonania zasad ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. Przekazane informacje mogą być następnie wykorzystane do przeglądu przepisów określonych w niniejszym rozporządzeniu.

(26) W celu zapewnienia skutecznego przekazywania podróżnym i ogółowi społeczeństwa informacji o wymogach w zakresie wprowadzania produktów pochodzenia zwierzęcego do Wspólnoty państwa członkowskie oraz międzynarodowi przewoźnicy osób powinni podawać je do wiadomości ogółu społeczeństwa i pasażerów podróżujących do Wspólnoty.

(27) W związku z trudnościami związanymi z zestawianiem informacji dotyczących magazynów pocztowych państwa członkowskie powinny mieć więcej czasu na dostarczanie tych informacji.

(28) W celu zachowania spójności i przejrzystości prawodawstwa wspólnotowego należy zmienić art. 8 rozporządzenia (WE) nr 136/2004 oraz uchylić rozporządzenie (WE) nr 745/2004.

(29) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące wprowadzania do Wspólnoty osobistych przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego o charakterze niehandlowym, które stanowią część bagażu podróżnych, są wysyłane jako małe przesyłki do osób prywatnych albo są zamawiane na odległość (na przykład pocztą elektroniczną, przez telefon lub przez Internet) i dostarczane konsumentom.

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania w odniesieniu do osobistych przesyłek z Andory, Liechtensteinu, Norwegii, San Marino i Szwajcarii. Ponadto niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania w odniesieniu do osobistych przesyłek produktów rybołówstwa z Wysp Owczych i Islandii. Jednakże w celu zagwarantowania odpowiedniego informowania pasażerów powyższe kraje trzecie są wymieniane jako kraje objęte zwolnieniem we wszystkich materiałach informacyjnych na ten temat.

3. Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla weterynaryjnego prawodawstwa Wspólnoty mającego na celu kontrolę i zwalczanie chorób zwierząt lub dotyczącego określonych środków ochronnych.

4. Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla odpowiednich zasad wydawania świadectw zawartych w przepisach wykonawczych do rozporządzenia (WE) nr 338/97 w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi.

Artykuł 2

Zasady wprowadzania do Wspólnoty osobistych przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego

1. Osobiste przesyłki produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a), b) i d) oraz w art. 16 ust. 4 dyrektywy 97/78/WE, nie są objęte zasadami określonymi w rozdziale I tej dyrektywy, pod warunkiem że należą do co najmniej jednej z poniższych kategorii:

a) produkty wymienione w części 1 załącznika I, nieobjęte art. 6 ust. 1 decyzji 2007/275/WE, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 0 kilogramów;

b) produkty wymienione w części 1 załącznika II, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 2 kilogramy;

c) wypatroszone świeże lub obrobione produkty rybołówstwa lub przetworzone produkty rybołówstwa w znaczeniu pkt 3.5, 3.6 lub 7.4 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 20 kilogramów albo odpowiadającego wadze jednej ryby, w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa;

d) produkty inne niż te, o których mowa w lit. a), b), c) lub w art. 6 ust. 1 decyzji 2007/275/WE, a których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 2 kilogramy.

2. Osobiste przesyłki produktów zwierzęcych przeznaczonych do karmienia zwierząt domowych nie są objęte zasadami określonymi w rozdziale I dyrektywy 97/78/WE, pod warunkiem że należą do co najmniej jednej z poniższych kategorii:

a) produkty wymienione w części 2 załącznika I, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 0 kilogramów;

b) produkty wymienione w części 2 załącznika II, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 2 kilogramy.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. a), b) i d) oraz ust. 2 osobiste przesyłki produktów zwierzęcych pochodzących z Chorwacji, Wysp Owczych, Grenlandii lub Islandii nie są objęte zasadami określonymi w rozdziale I tej dyrektywy, pod warunkiem że należą do co najmniej jednej z poniższych kategorii:

a) produkty wymienione w załączniku I, nieobjęte art. 6 ust. 1 decyzji 2007/275/WE, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 10 kilogramów;

b) produkty wymienione w załączniku II, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 10 kilogramów;

c) produkty niewymienione w ust. 1 lit. c), ust. 3 lit. a) i b) niniejszego artykułu lub w art. 6 ust. 1 decyzji 2007/275/WE, których łączna waga nie przekracza ograniczenia wagowego wynoszącego 10 kilogramów.

Artykuł 3

Informacje, które państwa członkowskie powinny przekazywać podróżnym i ogółowi społeczeństwa

1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby we wszystkich punktach wprowadzenia na terytorium Wspólnoty zwracano uwagę podróżnych przyjeżdżających z krajów trzecich na warunki weterynaryjne mające zastosowanie w odniesieniu do osobistych przesyłek wprowadzanych do Wspólnoty.

2. Informacje przekazywane podróżnym zgodnie z ust. 1 powinny obejmować co najmniej informacje zawarte na jednym z plakatów przedstawionych w załączniku III, rozmieszczane w postaci rzucających się w oczy ogłoszeń w łatwo dostrzegalnych miejscach.

3. Państwa członkowskie mogą uzupełnić te informacje o informacje dodatkowe obejmujące:

a) informacje określone w załączniku IV;

b) stosowne informacje w zależności od warunków lokalnych oraz zgodne z przepisami krajowymi przyjętymi na mocy dyrektywy 97/78/WE.

4. Informacje, o których mowa w ust. 2 i 3, są podawane:

a) w co najmniej jednym z urzędowych języków państwa członkowskiego, w którym następuje wprowadzenie do Wspólnoty;

b) w drugim języku uznanym za odpowiedni przez właściwe organy; drugi język może być językiem używanym w kraju sąsiednim lub, w przypadku lotnisk i portów, językiem, którym najprawdopodobniej posługują się pasażerowie przybywający do danego kraju.

Państwa członkowskie dopilnowują, aby ogół społeczeństwa był informowany o wymogach dotyczących wprowadzania do Wspólnoty produktów pochodzenia zwierzęcego, które są wysyłane jako małe przesyłki do osób prywatnych lub są zamawiane na odległość przez konsumentów końcowych.

Artykuł 4

Informacje, które międzynarodowi przewoźnicy osób i podmioty świadczące usługi pocztowe powinni przekazywać swoim klientom

Międzynarodowi przewoźnicy osób, w tym operatorzy transportu powietrznego i morskiego oraz biura podróży, jak również podmioty świadczące usługi pocztowe, powinni zwracać uwagę swoich klientów na zasady ustanowione w niniejszym rozporządzeniu, w szczególności poprzez przekazywanie informacji określonych w załącznikach III i IV, zgodnie z art. 3.

Artykuł 5

Kontrole

1. Właściwy organ lub właściwe organy, a także organy przeprowadzające kontrole urzędowe, we współpracy z operatorami transportu wodnego i powietrznego oraz operatorami odpowiedzialnymi za pozostałe punkty wprowadzenia osobistych przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego, przeprowadzają skuteczne kontrole w punktach wprowadzenia na terytorium Wspólnoty.

2. Celem kontroli przewidzianych w ust. 1 jest wykrywanie osobistych przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego oraz sprawdzanie, czy spełnione są warunki określone w art. 2.

3. Kontrole, o których mowa w ust. 1, mogą być organizowane w oparciu o podejście oparte na ocenie ryzyka, w tym, jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego uzna to za konieczne, z zastosowaniem skutecznych środków wykrywania, takich jak urządzenia detekcyjne i psy policyjne, w celu monitorowania dużej ilości bagażu osobistego pod kątem obecności osobistych przesyłek produktów pochodzenia zwierzęcego.

Artykuł 6

Kary

1. Właściwy organ lub właściwe organy, które przeprowadzają kontrole urzędowe:

a) wskazują osobiste przesyłki, które naruszają zasady ustanowione w niniejszym rozporządzeniu;

b) przejmują i niszczą takie przesyłki zgodnie z przepisami prawa krajowego.

2. Właściwy organ lub właściwe organy, które przeprowadzają kontrole urzędowe, mogą obciążać kosztami osobę odpowiedzialną za każdą osobistą przesyłkę, która zostanie uznana za naruszającą zasady ustanowione w niniejszym rozporządzeniu, lub nakładać na nią kary.

3. Państwa członkowskie dopilnowują, aby w przepisach krajowych mających zastosowanie w przypadku przejęcia i zniszczenia osobistych przesyłek określono osobę fizyczną lub prawną ponoszącą koszty zniszczenia wszystkich osobistych przesyłek, które zostały przejęte.

Artykuł 7

Obowiązki sprawozdawcze

1. Co roku państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdanie zawierające podsumowanie istotnych informacji na temat środków podjętych w celu rozpowszechniania i egzekwowania przepisów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu i ich rezultatach.

2. Sprawozdanie sporządzane jest w formie uzupełnionej tabeli określonej w załączniku V i składane do dnia 1 maja roku następującego bezpośrednio po upływie każdego rocznego okresu sprawozdawczego. Okres sprawozdawczy trwa od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia.

Artykuł 8

Zmiana

Artykuł 8 rozporządzenia (WE) nr 136/2004 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 8

Zasady szczególne w odniesieniu do produktów stanowiących część bagażu podróżnych lub wysyłanych jako przesyłki do osób prywatnych

Produkty pochodzenia zwierzęcego, które stanowią część bagażu podróżnych lub są wysyłane jako małe przesyłki do osób prywatnych, spełniają wymogi ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 206/2009 (*).

__________

(*) Dz.U. L 77 z 24.3.2009, s. 1.”.

Artykuł 9

Uchylenie

Rozporządzenie (WE) nr 745/2004 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktowane są jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i są odczytywane zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku VII.

Artykuł 10

Przepisy przejściowe

Państwa członkowskie mogą przedłożyć Komisji uzupełnioną tabelę z załącznika VI, zamiast z załącznika V, jak przewidziano w art. 7, za okresy sprawozdawcze do dnia 1 stycznia 2011 r. i czynią to do dnia 1 marca roku następującego bezpośrednio po upływie każdego rocznego okresu sprawozdawczego. Okres sprawozdawczy trwa od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia.

Artykuł 11

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 maja 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 marca 2009 r.