history Historia zmian
Wersja obowiązująca od 2010-08-28
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (1), w szczególności jego art. 27 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W celu ochrony zdrowia publicznego substancje farmakologicznie czynne, na podstawie oceny naukowej ich bezpieczeństwa, sklasyfikowano w czterech załącznikach do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiającego wspólnotową procedurę dla określania maksymalnego limitu pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (2). Załącznik I obejmował substancje, dla których określono maksymalny limit pozostałości, załącznik II obejmował substancje, dla których określenie maksymalnego limitu pozostałości nie było konieczne, załącznik III obejmował substancje, dla których określono tymczasowy maksymalny limit pozostałości, a załącznik IV obejmował substancje, dla których nie można określić maksymalnego limitu pozostałości, ponieważ pozostałości tych substancji w każdej ilości stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzkiego.
(2) Dla uproszczenia konieczne jest włączenie tych substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości do rozporządzenia Komisji. Ponieważ klasyfikacja ta jest zgodna z systemem klasyfikacji, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 470/2009, powinna ona również zostać uwzględniona w odniesieniu do możliwości podawania tych substancji farmakologicznie czynnych zwierzętom, od których lub z których pozyskuje się żywność.
(3) Istniejące informacje na temat klasyfikacji terapeutycznej substancji farmakologicznie czynnych zawartych w załącznikach do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 należy włączyć do kolumny dotyczącej klasyfikacji terapeutycznej substancji.
(4) W celu ułatwienia stosowania wszystkie substancje farmakologicznie czynne powinny być wymienione w jednym załączniku w porządku alfabetycznym. W celu zapewnienia jasności należy sporządzić dwie osobne tabele: jedną dla dozwolonych substancji wymienionych w załącznikach I, II i III do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 i jedną dla substancji zakazanych, wymienionych w załączniku IV do tego rozporządzenia.
(5) Tymczasowe maksymalne limity pozostałości dla substancji farmakologicznie czynnych, określone w załączniku III do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90, dla których zakończył się okres stosowania, nie powinny zostać włączone do niniejszego rozporządzenia.
(6) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikacja w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości określone są w załączniku [1].
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 grudnia 2009 r.
[1] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 758/2010 z dnia 24 sierpnia 2010 r. zmieniającego, w odniesieniu do substancji walnemulina, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (Dz.Urz.UE L 223 z 25.08.2010, str. 37) oraz przez art. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 759/2010 z dnia 24 sierpnia 2010 r. zmieniającego, w odniesieniu do substancji tildipirozyn, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (Dz.Urz.UE L 223 z 25.08.2010, str. 39). Zmiany weszły w życie 28 sierpnia 2010 r.
Na podstawie art. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 758/2010 z dnia 24 sierpnia 2010 r. zmieniającego, w odniesieniu do substancji walnemulina, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (Dz.Urz.UE L 223 z 25.08.2010, str. 37) oraz rozporządzenia Komisji (UE) nr 759/2010 z dnia 24 sierpnia 2010 r. zmieniającego, w odniesieniu do substancji tildipirozyn, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (Dz.Urz.UE L 223 z 25.08.2010, str. 39) zmiany wynikające z w/w rozporządzeń mają zastosowanie od 24 października 2010 r.
Wersja obowiązująca od 2010-08-28
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (1), w szczególności jego art. 27 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W celu ochrony zdrowia publicznego substancje farmakologicznie czynne, na podstawie oceny naukowej ich bezpieczeństwa, sklasyfikowano w czterech załącznikach do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiającego wspólnotową procedurę dla określania maksymalnego limitu pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (2). Załącznik I obejmował substancje, dla których określono maksymalny limit pozostałości, załącznik II obejmował substancje, dla których określenie maksymalnego limitu pozostałości nie było konieczne, załącznik III obejmował substancje, dla których określono tymczasowy maksymalny limit pozostałości, a załącznik IV obejmował substancje, dla których nie można określić maksymalnego limitu pozostałości, ponieważ pozostałości tych substancji w każdej ilości stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzkiego.
(2) Dla uproszczenia konieczne jest włączenie tych substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości do rozporządzenia Komisji. Ponieważ klasyfikacja ta jest zgodna z systemem klasyfikacji, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 470/2009, powinna ona również zostać uwzględniona w odniesieniu do możliwości podawania tych substancji farmakologicznie czynnych zwierzętom, od których lub z których pozyskuje się żywność.
(3) Istniejące informacje na temat klasyfikacji terapeutycznej substancji farmakologicznie czynnych zawartych w załącznikach do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 należy włączyć do kolumny dotyczącej klasyfikacji terapeutycznej substancji.
(4) W celu ułatwienia stosowania wszystkie substancje farmakologicznie czynne powinny być wymienione w jednym załączniku w porządku alfabetycznym. W celu zapewnienia jasności należy sporządzić dwie osobne tabele: jedną dla dozwolonych substancji wymienionych w załącznikach I, II i III do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 i jedną dla substancji zakazanych, wymienionych w załączniku IV do tego rozporządzenia.
(5) Tymczasowe maksymalne limity pozostałości dla substancji farmakologicznie czynnych, określone w załączniku III do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90, dla których zakończył się okres stosowania, nie powinny zostać włączone do niniejszego rozporządzenia.
(6) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikacja w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości określone są w załączniku [1].
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 grudnia 2009 r.
[1] Załącznik w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 758/2010 z dnia 24 sierpnia 2010 r. zmieniającego, w odniesieniu do substancji walnemulina, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (Dz.Urz.UE L 223 z 25.08.2010, str. 37) oraz przez art. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 759/2010 z dnia 24 sierpnia 2010 r. zmieniającego, w odniesieniu do substancji tildipirozyn, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (Dz.Urz.UE L 223 z 25.08.2010, str. 39). Zmiany weszły w życie 28 sierpnia 2010 r.
Na podstawie art. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 758/2010 z dnia 24 sierpnia 2010 r. zmieniającego, w odniesieniu do substancji walnemulina, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (Dz.Urz.UE L 223 z 25.08.2010, str. 37) oraz rozporządzenia Komisji (UE) nr 759/2010 z dnia 24 sierpnia 2010 r. zmieniającego, w odniesieniu do substancji tildipirozyn, załącznik do rozporządzenia (UE) nr 37/2010 w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (Dz.Urz.UE L 223 z 25.08.2010, str. 39) zmiany wynikające z w/w rozporządzeń mają zastosowanie od 24 października 2010 r.
Wersja archiwalna obowiązująca od 2010-02-09 do 2010-08-27
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (1), w szczególności jego art. 27 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W celu ochrony zdrowia publicznego substancje farmakologicznie czynne, na podstawie oceny naukowej ich bezpieczeństwa, sklasyfikowano w czterech załącznikach do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2377/90 z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiającego wspólnotową procedurę dla określania maksymalnego limitu pozostałości weterynaryjnych produktów leczniczych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (2). Załącznik I obejmował substancje, dla których określono maksymalny limit pozostałości, załącznik II obejmował substancje, dla których określenie maksymalnego limitu pozostałości nie było konieczne, załącznik III obejmował substancje, dla których określono tymczasowy maksymalny limit pozostałości, a załącznik IV obejmował substancje, dla których nie można określić maksymalnego limitu pozostałości, ponieważ pozostałości tych substancji w każdej ilości stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzkiego.
(2) Dla uproszczenia konieczne jest włączenie tych substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości do rozporządzenia Komisji. Ponieważ klasyfikacja ta jest zgodna z systemem klasyfikacji, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 470/2009, powinna ona również zostać uwzględniona w odniesieniu do możliwości podawania tych substancji farmakologicznie czynnych zwierzętom, od których lub z których pozyskuje się żywność.
(3) Istniejące informacje na temat klasyfikacji terapeutycznej substancji farmakologicznie czynnych zawartych w załącznikach do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 należy włączyć do kolumny dotyczącej klasyfikacji terapeutycznej substancji.
(4) W celu ułatwienia stosowania wszystkie substancje farmakologicznie czynne powinny być wymienione w jednym załączniku w porządku alfabetycznym. W celu zapewnienia jasności należy sporządzić dwie osobne tabele: jedną dla dozwolonych substancji wymienionych w załącznikach I, II i III do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90 i jedną dla substancji zakazanych, wymienionych w załączniku IV do tego rozporządzenia.
(5) Tymczasowe maksymalne limity pozostałości dla substancji farmakologicznie czynnych, określone w załączniku III do rozporządzenia (EWG) nr 2377/90, dla których zakończył się okres stosowania, nie powinny zostać włączone do niniejszego rozporządzenia.
(6) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Substancje farmakologicznie czynne i ich klasyfikacja w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości określone są w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 22 grudnia 2009 r.