RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹ ) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (² ), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³ ) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴ ), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika I do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

[1] 1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej lub innej lub szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu broni lub podobnych materiałów wszystkich rodzajów, ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej lub innej lub szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych dla rządu Federalnej Republiki Somalii (GFRS), somalijskiej armii krajowej (SNA), Krajowej Agencji Wywiadu i Bezpieczeństwa (NISA), krajowych somalijskich sił policyjnych (SNPF) lub somalijskiej służby więziennej; lub

b) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej lub innej lub szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych dla federalnych państw członkowskich Somalii i rządów regionalnych lub licencjonowanych prywatnych firm ochroniarskich działających w Somalii; dostawy towarów określonych w załącznikach II i III oraz zapewnianie doradztwa technicznego, pomocy finansowej lub innej lub szkoleń związanych z działaniami wojskowymi podlegają odpowiednim wymogom w zakresie zatwierdzenia lub powiadomienia, jak następuje:

(i) dostawy, sprzedaż lub transfer broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku II na rzecz federalnych państw członkowskich Somalii i rządów regionalnych lub licencjonowanych prywatnych firm ochroniarskich działających w Somalii w celu zapewnienia bezpieczeństwa obiektów międzynarodowych i handlowych oraz personelu w Somalii mogą być realizowane w przypadku braku decyzji negatywnej Komitetu Rady Bezpieczeństwa zgodnie z rezolucją nr 2713 (2023) w sprawie Al-Szababu (zwanego dalej „Komitetem Sankcji”) w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania powiadomienia od rządu Federalnej Republiki Somalii;

(ii) dostawy, sprzedaż lub transfer broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku III na rzecz federalnych państw członkowskich Somalii i rządów regionalnych lub licencjonowanych prywatnych firm ochroniarskich działających w Somalii w celu zapewnienia bezpieczeństwa obiektów międzynarodowych i handlowych oraz personelu w Somalii podlegają obowiązkowi powiadomienia Komitetu Sankcji, wyłącznie w celach informacyjnych, z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych przez rząd Federalnej Republiki Somalii;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej lub innej lub szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym misji wspierającej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Somalii (UNSOM) i Biura Wsparcia Organizacji Narodów Zjednoczonych w Somalii (UNSOS), lub przeznaczonych do ich wyłącznego użytku;

d) dostaw, sprzedaży lub transferu broni lub podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej lub innej lub szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia misji przejściowej Unii Afrykańskiej w Somalii (ATMIS) i jej państw dokonujących wkładu na rzecz sił wojskowych i policyjnych, a także jej strategicznych partnerów, działających wyłącznie na podstawie najnowszej koncepcji strategicznej Unii Afrykańskiej (UA) oraz we współpracy i koordynacji z ATMIS, lub przeznaczonych do ich wyłącznego użytku;

e) dostaw, sprzedaży lub transferu broni lub podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej lub innej lub szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia działań szkoleniowych i wspierających Unii Europejskiej lub do wykorzystania w ramach tych działań, oraz do wsparcia i wykorzystania przez Turcję, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stany Zjednoczone Ameryki, a także wszelkie inne siły państwowe, które działają w ramach planu transformacji Somalii (STP) lub mają umowę dotyczącą statusu sił lub protokół ustaleń z federalnym rządem Somalii wyłącznie do celów informacyjnych, o istnieniu takich umów;

f) dostaw, sprzedaży lub transferu odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Somalii przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawicieli środków masowego przekazu, prywatnie firmy ochroniarskie lub pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do ich osobistego użytku;

g) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego przez państwa członkowskie lub przez międzynarodowe organizacje regionalne lub subregionalne, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych;

h) wpłynięcia do portów somalijskich w celu tymczasowych wizyt statków przewożących broń lub sprzęt wojskowy do celów obronnych, pod warunkiem że takie przedmioty pozostają przez cały czas na tych statkach.

4. Zakazuje się dostaw, odsprzedaży, transferu lub udostępniania wszelkiego rodzaju broni lub sprzętu wojskowego, sprzedanych lub dostarczonych zgodnie z art. 1 ust. 3 lit. a), b), c), d) lub e) wszelkim osobom lub podmiotom niesłużącym odbiorcy, któremu ta broń lub sprzęt zostały pierwotnie sprzedane lub dostarczone, lub sprzedającemu lub dostarczającemu państwu członkowskiemu lub organizacji międzynarodowej, regionalnej lub subregionalnej.

Artykuł 1a

1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Artykuł 1b

Państwa członkowskie zachowują czujność w odniesieniu do bezpośredniej lub pośredniej dostawy, sprzedaży lub transferu do Somalii towarów nieobjętych środkami określonymi w art. 1 ust. 1 oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi powiązanymi z tymi towarami.

Artykuł 1c

1. Z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, zakazuje się bezpośrednich lub pośrednich dostaw, sprzedaży lub transferu do Somalii części składowych improwizowanych urządzeń wybuchowych znajdujących się w unijnym wspólnym wykazie uzbrojenia i które zawarto w załączniku IV do niniejszej decyzji, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy te części składowe pochodzą z ich terytoriów, czy nie.

2. Bezpośrednie lub pośrednie dostawa, sprzedaż lub transfer do Somalii innych części składowych improwizowanych urządzeń wybuchowych, wymienionych w załączniku V do niniejszej decyzji, podlegają uprzedniemu zezwoleniu właściwych organów państw członkowskich. Organy te nie udzielają takiego zezwolenia, jeżeli istnieją wystarczające dowody na to, że dane towary zostaną wykorzystane do produkcji w Somalii improwizowanych urządzeń wybuchowych lub istnieje znaczące ryzyko, że mogą one zostać wykorzystane w takim celu.

3. [2] Państwa członkowskie powiadamiają rząd Federalnej Republiki Somalii do jego wiadomości oraz Komitet Sankcji o sprzedaży, dostawie lub transferze towarów, o których mowa w ust. 2, w ciągu 15 dni roboczych po sprzedaży, dostawie lub transferze. Powiadomienia muszą zawierać wszystkie stosowne informacje, w tym o celu zastosowania danych towarów, użytkowniku końcowym, specyfikacjach technicznych, liczbie towarów do wysłania oraz planowanym obiekcie przechowywania. Państwa członkowskie zapewniają, aby rządowi Federalnej Republiki Somalii i federalnym państwom członkowskim Somalii zapewniono odpowiednią pomoc finansową i techniczną w celu ustanowienia odpowiednich zabezpieczeń w odniesieniu do przechowywania i dystrybucji takich materiałów.

4. [3] Państwa członkowskie propagują zachowanie czujności przez osoby fizyczne lub prawne podlegające ich jurysdykcji w odniesieniu do bezpośrednich lub pośrednich dostaw, sprzedaży lub transferu do Somalii prekursorów materiałów wybuchowych i materiałów wybuchowych, które mogą zostać wykorzystane do produkcji improwizowanych urządzeń wybuchowych, innych niż towary wymienione w załącznikach IV i V do niniejszej decyzji. Państwa członkowskie prowadzą ewidencję transakcji, o których wiedzą, w odniesieniu do dokonywanych przez osoby fizyczne lub prawne w Somalii podejrzanych zakupów takich innych towarów lub w odniesieniu do zapytań dotyczących takich innych towarów, oraz dzielą się takimi informacjami z federalnym rządem Somalii, Komitetem Sankcji oraz panelem ekspertów ds. Somalii zgodnie z rezolucją nr 2713 (2023).

Artykuł 2

1. Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2 są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

a) angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w przypadku gdy takie działania obejmują, między innymi:

(i) planowanie lub popełnianie czynów obejmujących przemoc seksualną i przemoc ze względu na płeć lub kierowanie takimi czynami;

(ii) działania zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii;

(iii) działania zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub ATMIS;

b) naruszające embargo na broń lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży lub transferu uzbrojenia lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy, o którym mowa w art. 1;

c) utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;

d) będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego;

e) odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia;

f) powiązane z grupą Asz-Szabab, działaniami i czynami wskazującymi, że dana osoba lub podmiot są powiązane z grupą Asz-Szabab, w tym:

(i) uczestniczące w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu lub wykonywaniu działań lub czynności przez Asz-Szabab, w powiązaniu z nią, pod jej nazwą, w jej imieniu lub w celu udzielenia jej wsparcia;

(ii) dostarczające, sprzedające lub przekazujące grupie Asz-Szabab broń i podobne materiały; oraz

(iii) werbujące do grupy Asz-Szabab lub jej komórek, oddziałów, odłamów lub grup pochodnych, lub w inny sposób wspierające jej działania lub czynności.

2. Wykaz odpowiednich osób i podmiotów znajduje się w załączniku I.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 4a

Zgodnie z pkt 11–21 rezolucji RB ONZ nr 2182 (2014) państwa członkowskie mogą dokonywać na wodach terytorialnych Somalii oraz na pełnym morzu u jej wybrzeży, aż po Morze Arabskie i Zatokę Perską i włącznie z nimi, działając w pojedynkę lub w ramach dobrowolnego wielonarodowego partnerstwa morskiego, takiego jak Koalicja Sił Morskich, we współpracy z rządem federalnym Somalii, inspekcji statków zmierzających do Somalii lub opuszczających ten kraj, jeśli są uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że:

a) przewożą one węgiel drzewny z Somalii, naruszając tym samym zakaz, którym objęty jest ten węgiel;

b) przewożą broń lub sprzęt wojskowy do Somalii, bezpośrednio lub pośrednio, łamiąc tym samym embargo na broń dotyczące Somalii;

c) przewożą broń lub sprzęt wojskowy przeznaczony dla osób lub podmiotów wskazanych przez Komitet Sankcji;

d) przewożą komponenty improwizowanych urządzeń wybuchowych (IED) określone w części I załącznika C do rezolucji ONZ nr 2662 (2022) z naruszeniem zakazu dotyczącego komponentów IED.

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku I.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do zapewniania, przetwarzania lub wypłacania funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, ani do dostarczania towarów i świadczenia usług, niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej oraz do realizacji innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:

a) Organizacja Narodów Zjednoczonych, w tym jej programy, fundusze oraz inne podmioty i organy, a także jej wyspecjalizowane agencje i organizacje powiązane;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA);

e) pracownicy, beneficjenci, jednostki zależne lub partnerzy wykonawczy podmiotów wymienionych w lit. a)–d), w czasie i w zakresie, w jakim działają w takim charakterze; lub

f) odpowiednie inne podmioty określone przez Komitet Sankcji.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku I i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹ ) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (² ), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³ ) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴ ), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika I do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym misji wspierającej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Somalii (UNSOM), lub przeznaczonych do jego wyłącznego użytku;

b) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia misji przejściowej Unii Afrykańskiej w Somalii (ATMIS) i jej strategicznych partnerów, działających wyłącznie na podstawie najnowszej koncepcji strategicznej Unii Afrykańskiej (UA) oraz we współpracy i koordynacji z ATMIS, lub przeznaczonych do ich wyłącznego użytku;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia działań szkoleniowych i wspierających Unii Europejskiej lub do wykorzystania w ramach tych działań, oraz do wsparcia i wykorzystania przez Turcję, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Stany Zjednoczone Ameryki, a także wszelkie inne siły państwowe, które działają w ramach planu transformacji Somalii (STP) lub mają umowę dotyczącą statusu sił lub protokół ustaleń z federalnym rządem Somalii do celów rezolucji ONZ nr 2662 (2022), pod warunkiem że poinformują Komitet Sankcji o zawarciu takich umów;

d) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów i zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju somalijskich instytucji bezpieczeństwa i policji na szczeblu krajowym i lokalnym, w celu zapewniania bezpieczeństwa ludności Somalii. Dostawy towarów określonych w załącznikach II i III oraz zapewnianie doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi podlegają odpowiednim wymogom w zakresie zatwierdzenia lub powiadomienia, jak następuje:

(i) dostawy, sprzedaż lub transfer broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku II, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju somalijskich instytucji bezpieczeństwa i policji, w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludności Somalii, podlega uprzedniemu zatwierdzeniu przez Komitet Sankcji, jak określono w ust. 4 niniejszego artykułu, i może zostać udzielone w przypadku braku decyzji odmownej Komitetu Sankcji w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania takiego powiadomienia od Somalii, państw członkowskich lub organizacji międzynarodowych, regionalnych i subregionalnych dostarczających pomoc;

(ii) dostawy, sprzedaż lub transfer broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku III, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju somalijskich instytucji bezpieczeństwa i policji, w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludności Somalii, podlegają uprzedniemu powiadomieniu Komitetu Sankcji w celach informacyjnych, jak określono w ust. 4 niniejszego artykułu, przekazanemu z wyprzedzeniem w terminie pięciu dni roboczych przez Somalię, państwa członkowskie lub organizacje międzynarodowe, regionalne lub subregionalne dostarczające pomoc;

e) dostawy, sprzedaż lub transfer odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Somalii przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do ich osobistego użytku;

f) dostawy, sprzedaż lub transfer nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego przez państwa członkowskie, międzynarodowe organizacje regionalne lub subregionalne, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych.

4. Władze Somalii ponoszą główną odpowiedzialność za powiadomienie Komitetu Sankcji o wszelkich dostawach broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów wymienionych w załącznikach II i III, dla somalijskich instytucji bezpieczeństwa i policji, jak określono w ust. 3 lit. d) niniejszego artykułu. Powiadomienia te muszą zawierać szczegóły dotyczące producenta i dostawcy broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, opis broni i amunicji, w tym rodzaj, numery seryjne, kaliber i ilość, proponowaną datę i miejsce dostawy oraz wszystkie stosowne informacje dotyczące jednostki, dla której dostawa jest przeznaczona, lub docelowego miejsca składowania.

4a. Somalia lub dostarczające państwo członkowskie lub organizacja międzynarodowa, regionalna lub subregionalna dostarczająca pomoc, nie później niż 30 dni po dostawie broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, przedkłada Komitetowi Sankcji powiadomienie po dostawie w formie pisemnego potwierdzenia dokonania dostawy, w tym numery seryjne dostarczonej broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, informacje o wysyłce, konosament, manifesty towarów lub wykazy opakowań oraz konkretne miejsce składowania.

4b. (uchylony)

5. Zakazuje się dostaw, odsprzedaży, transferu lub udostępniania wszelkiego rodzaju broni lub sprzętu wojskowego, sprzedanych lub dostarczonych zgodnie z art. 1 ust. 3 lit. d) wyłącznie do celów rozwoju somalijskich instytucji bezpieczeństwa i policji, wszelkim osobom lub podmiotom nienależącym do somalijskich instytucji bezpieczeństwa i policji, którym ta broń lub sprzęt zostały pierwotnie sprzedane lub dostarczone, lub sprzedającemu lub dostarczającemu państwu członkowskiemu lub organizacji międzynarodowej, regionalnej lub subregionalnej.

Artykuł 1a

1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Artykuł 1b

Państwa członkowskie zachowują czujność w odniesieniu do bezpośredniej lub pośredniej dostawy, sprzedaży lub transferu do Somalii towarów nieobjętych środkami określonymi w art. 1 ust. 1 oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi powiązanymi z tymi towarami.

Artykuł 1c

1. Z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, zakazuje się bezpośrednich lub pośrednich dostaw, sprzedaży lub transferu do Somalii części składowych improwizowanych urządzeń wybuchowych znajdujących się w unijnym wspólnym wykazie uzbrojenia i które zawarto w załączniku IV do niniejszej decyzji, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy te części składowe pochodzą z ich terytoriów, czy nie.

2. Bezpośrednie lub pośrednie dostawa, sprzedaż lub transfer do Somalii innych części składowych improwizowanych urządzeń wybuchowych, wymienionych w załączniku V do niniejszej decyzji, podlegają uprzedniemu zezwoleniu właściwych organów państw członkowskich. Organy te nie udzielają takiego zezwolenia, jeżeli istnieją wystarczające dowody na to, że dane towary zostaną wykorzystane do produkcji w Somalii improwizowanych urządzeń wybuchowych lub istnieje znaczące ryzyko, że mogą one zostać wykorzystane w takim celu.

3. Państwa członkowskie powiadamiają Komitet Sankcji o sprzedaży, dostawie lub transferze towarów, o których mowa w ust. 2, w ciągu 15 dni roboczych po sprzedaży, dostawie lub transferze. Powiadomienia muszą zawierać wszystkie stosowne informacje, w tym o celu zastosowania danych towarów, użytkowniku końcowym, specyfikacjach technicznych oraz liczbie towarów do wysłania. Państwa członkowskie zapewniają, aby federalnemu rządowi Somalii i federalnym państwom członkowskim Somalii zapewniono odpowiednią pomoc finansową i techniczną w celu ustanowienia odpowiednich zabezpieczeń w odniesieniu do przechowywania i dystrybucji takich materiałów.

4. Państwa członkowskie propagują zachowanie czujności przez osoby fizyczne lub prawne podlegające ich jurysdykcji w odniesieniu do bezpośrednich lub pośrednich dostaw, sprzedaży lub transferu do Somalii prekursorów materiałów wybuchowych i materiałów wybuchowych, które mogą zostać wykorzystane do produkcji improwizowanych urządzeń wybuchowych, innych niż towary wymienione w załącznikach IV i V do niniejszej decyzji. Państwa członkowskie prowadzą ewidencję transakcji, o których wiedzą, w odniesieniu do dokonywanych przez osoby fizyczne lub prawne w Somalii podejrzanych zakupów takich innych towarów lub w odniesieniu do zapytań dotyczących takich innych towarów, oraz dzielą się takimi informacjami z federalnym rządem Somalii, Komitetem Sankcji oraz panelem ekspertów ds. Somalii.

Artykuł 2

1. Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2 są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

a) angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w przypadku gdy takie działania obejmują, między innymi:

(i) planowanie lub popełnianie czynów obejmujących przemoc seksualną i przemoc ze względu na płeć lub kierowanie takimi czynami;

(ii) działania zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii;

(iii) działania zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub ATMIS;

b) naruszające embargo na broń lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży lub transferu uzbrojenia lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy, o którym mowa w art. 1;

c) utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;

d) będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego;

e) odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia;

f) powiązane z grupą Asz-Szabab, działaniami i czynami wskazującymi, że dana osoba lub podmiot są powiązane z grupą Asz-Szabab, w tym:

(i) uczestniczące w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu lub wykonywaniu działań lub czynności przez Asz-Szabab, w powiązaniu z nią, pod jej nazwą, w jej imieniu lub w celu udzielenia jej wsparcia;

(ii) dostarczające, sprzedające lub przekazujące grupie Asz-Szabab broń i podobne materiały; oraz

(iii) werbujące do grupy Asz-Szabab lub jej komórek, oddziałów, odłamów lub grup pochodnych, lub w inny sposób wspierające jej działania lub czynności.

2. Wykaz odpowiednich osób i podmiotów znajduje się w załączniku I.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 4a

Zgodnie z pkt 11–21 rezolucji RB ONZ nr 2182 (2014) państwa członkowskie mogą dokonywać na wodach terytorialnych Somalii oraz na pełnym morzu u jej wybrzeży, aż po Morze Arabskie i Zatokę Perską i włącznie z nimi, działając w pojedynkę lub w ramach dobrowolnego wielonarodowego partnerstwa morskiego, takiego jak Koalicja Sił Morskich, we współpracy z rządem federalnym Somalii, inspekcji statków zmierzających do Somalii lub opuszczających ten kraj, jeśli są uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że:

a) przewożą one węgiel drzewny z Somalii, naruszając tym samym zakaz, którym objęty jest ten węgiel;

b) przewożą broń lub sprzęt wojskowy do Somalii, bezpośrednio lub pośrednio, łamiąc tym samym embargo na broń dotyczące Somalii;

c) przewożą broń lub sprzęt wojskowy przeznaczony dla osób lub podmiotów wskazanych przez Komitet Sankcji;

d) przewożą komponenty improwizowanych urządzeń wybuchowych (IED) określone w części I załącznika C do rezolucji ONZ nr 2662 (2022) z naruszeniem zakazu dotyczącego komponentów IED.

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku I.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. [1] Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do zapewniania, przetwarzania lub wypłacania funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych, ani do dostarczania towarów i świadczenia usług, niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej oraz do realizacji innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:

a) Organizacja Narodów Zjednoczonych, w tym jej programy, fundusze oraz inne podmioty i organy, a także jej wyspecjalizowane agencje i organizacje powiązane;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA);

e) pracownicy, beneficjenci, jednostki zależne lub partnerzy wykonawczy podmiotów wymienionych w lit. a)–d), w czasie i w zakresie, w jakim działają w takim charakterze; lub

f) odpowiednie inne podmioty określone przez Komitet Sankcji.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku I i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹ ) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (² ), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³ ) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴ ), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika I do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. [1] Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym misji wspierającej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Somalii (UNSOM), lub przeznaczonych do jego wyłącznego użytku;

b) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia misji przejściowej Unii Afrykańskiej w Somalii (ATMIS) i jej strategicznych partnerów, działających wyłącznie na podstawie najnowszej koncepcji strategicznej Unii Afrykańskiej (UA) oraz we współpracy i koordynacji z ATMIS, lub przeznaczonych do ich wyłącznego użytku;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia działań szkoleniowych i wspierających Unii Europejskiej lub do wykorzystania w ramach tych działań, oraz do wsparcia i wykorzystania przez Turcję, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Stany Zjednoczone Ameryki, a także wszelkie inne siły państwowe, które działają w ramach planu transformacji Somalii (STP) lub mają umowę dotyczącą statusu sił lub protokół ustaleń z federalnym rządem Somalii do celów rezolucji ONZ nr 2662 (2022), pod warunkiem że poinformują Komitet Sankcji o zawarciu takich umów;

d) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów i zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju somalijskich instytucji bezpieczeństwa i policji na szczeblu krajowym i lokalnym, w celu zapewniania bezpieczeństwa ludności Somalii. Dostawy towarów określonych w załącznikach II i III oraz zapewnianie doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi podlegają odpowiednim wymogom w zakresie zatwierdzenia lub powiadomienia, jak następuje:

(i) dostawy, sprzedaż lub transfer broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku II, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju somalijskich instytucji bezpieczeństwa i policji, w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludności Somalii, podlega uprzedniemu zatwierdzeniu przez Komitet Sankcji, jak określono w ust. 4 niniejszego artykułu, i może zostać udzielone w przypadku braku decyzji odmownej Komitetu Sankcji w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania takiego powiadomienia od Somalii, państw członkowskich lub organizacji międzynarodowych, regionalnych i subregionalnych dostarczających pomoc;

(ii) dostawy, sprzedaż lub transfer broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku III, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju somalijskich instytucji bezpieczeństwa i policji, w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludności Somalii, podlegają uprzedniemu powiadomieniu Komitetu Sankcji w celach informacyjnych, jak określono w ust. 4 niniejszego artykułu, przekazanemu z wyprzedzeniem w terminie pięciu dni roboczych przez Somalię, państwa członkowskie lub organizacje międzynarodowe, regionalne lub subregionalne dostarczające pomoc;

e) dostawy, sprzedaż lub transfer odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Somalii przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do ich osobistego użytku;

f) dostawy, sprzedaż lub transfer nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego przez państwa członkowskie, międzynarodowe organizacje regionalne lub subregionalne, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych.

4. [2] Władze Somalii ponoszą główną odpowiedzialność za powiadomienie Komitetu Sankcji o wszelkich dostawach broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów wymienionych w załącznikach II i III, dla somalijskich instytucji bezpieczeństwa i policji, jak określono w ust. 3 lit. d) niniejszego artykułu. Powiadomienia te muszą zawierać szczegóły dotyczące producenta i dostawcy broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, opis broni i amunicji, w tym rodzaj, numery seryjne, kaliber i ilość, proponowaną datę i miejsce dostawy oraz wszystkie stosowne informacje dotyczące jednostki, dla której dostawa jest przeznaczona, lub docelowego miejsca składowania.

4a. [3] Somalia lub dostarczające państwo członkowskie lub organizacja międzynarodowa, regionalna lub subregionalna dostarczająca pomoc, nie później niż 30 dni po dostawie broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, przedkłada Komitetowi Sankcji powiadomienie po dostawie w formie pisemnego potwierdzenia dokonania dostawy, w tym numery seryjne dostarczonej broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, informacje o wysyłce, konosament, manifesty towarów lub wykazy opakowań oraz konkretne miejsce składowania.

4b. [4] (uchylony)

5. [5] Zakazuje się dostaw, odsprzedaży, transferu lub udostępniania wszelkiego rodzaju broni lub sprzętu wojskowego, sprzedanych lub dostarczonych zgodnie z art. 1 ust. 3 lit. d) wyłącznie do celów rozwoju somalijskich instytucji bezpieczeństwa i policji, wszelkim osobom lub podmiotom nienależącym do somalijskich instytucji bezpieczeństwa i policji, którym ta broń lub sprzęt zostały pierwotnie sprzedane lub dostarczone, lub sprzedającemu lub dostarczającemu państwu członkowskiemu lub organizacji międzynarodowej, regionalnej lub subregionalnej.

Artykuł 1a

1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Artykuł 1b

Państwa członkowskie zachowują czujność w odniesieniu do bezpośredniej lub pośredniej dostawy, sprzedaży lub transferu do Somalii towarów nieobjętych środkami określonymi w art. 1 ust. 1 oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi powiązanymi z tymi towarami.

Artykuł 1c

1. Z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, zakazuje się bezpośrednich lub pośrednich dostaw, sprzedaży lub transferu do Somalii części składowych improwizowanych urządzeń wybuchowych znajdujących się w unijnym wspólnym wykazie uzbrojenia i które zawarto w załączniku IV do niniejszej decyzji, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy te części składowe pochodzą z ich terytoriów, czy nie.

2. Bezpośrednie lub pośrednie dostawa, sprzedaż lub transfer do Somalii innych części składowych improwizowanych urządzeń wybuchowych, wymienionych w załączniku V do niniejszej decyzji, podlegają uprzedniemu zezwoleniu właściwych organów państw członkowskich. Organy te nie udzielają takiego zezwolenia, jeżeli istnieją wystarczające dowody na to, że dane towary zostaną wykorzystane do produkcji w Somalii improwizowanych urządzeń wybuchowych lub istnieje znaczące ryzyko, że mogą one zostać wykorzystane w takim celu.

3. Państwa członkowskie powiadamiają Komitet Sankcji o sprzedaży, dostawie lub transferze towarów, o których mowa w ust. 2, w ciągu 15 dni roboczych po sprzedaży, dostawie lub transferze. Powiadomienia muszą zawierać wszystkie stosowne informacje, w tym o celu zastosowania danych towarów, użytkowniku końcowym, specyfikacjach technicznych oraz liczbie towarów do wysłania. Państwa członkowskie zapewniają, aby federalnemu rządowi Somalii i federalnym państwom członkowskim Somalii zapewniono odpowiednią pomoc finansową i techniczną w celu ustanowienia odpowiednich zabezpieczeń w odniesieniu do przechowywania i dystrybucji takich materiałów.

4. Państwa członkowskie propagują zachowanie czujności przez osoby fizyczne lub prawne podlegające ich jurysdykcji w odniesieniu do bezpośrednich lub pośrednich dostaw, sprzedaży lub transferu do Somalii prekursorów materiałów wybuchowych i materiałów wybuchowych, które mogą zostać wykorzystane do produkcji improwizowanych urządzeń wybuchowych, innych niż towary wymienione w załącznikach IV i V do niniejszej decyzji. Państwa członkowskie prowadzą ewidencję transakcji, o których wiedzą, w odniesieniu do dokonywanych przez osoby fizyczne lub prawne w Somalii podejrzanych zakupów takich innych towarów lub w odniesieniu do zapytań dotyczących takich innych towarów, oraz dzielą się takimi informacjami z federalnym rządem Somalii, Komitetem Sankcji oraz panelem ekspertów ds. Somalii.

Artykuł 2

[6] 1. Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2 są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

a) angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w przypadku gdy takie działania obejmują, między innymi:

(i) planowanie lub popełnianie czynów obejmujących przemoc seksualną i przemoc ze względu na płeć lub kierowanie takimi czynami;

(ii) działania zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii;

(iii) działania zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub ATMIS;

b) naruszające embargo na broń lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży lub transferu uzbrojenia lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy, o którym mowa w art. 1;

c) utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;

d) będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego;

e) odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia;

f) powiązane z grupą Asz-Szabab, działaniami i czynami wskazującymi, że dana osoba lub podmiot są powiązane z grupą Asz-Szabab, w tym:

(i) uczestniczące w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu lub wykonywaniu działań lub czynności przez Asz-Szabab, w powiązaniu z nią, pod jej nazwą, w jej imieniu lub w celu udzielenia jej wsparcia;

(ii) dostarczające, sprzedające lub przekazujące grupie Asz-Szabab broń i podobne materiały; oraz

(iii) werbujące do grupy Asz-Szabab lub jej komórek, oddziałów, odłamów lub grup pochodnych, lub w inny sposób wspierające jej działania lub czynności.

2. Wykaz odpowiednich osób i podmiotów znajduje się w załączniku I.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 4a

[7] Zgodnie z pkt 11–21 rezolucji RB ONZ nr 2182 (2014) państwa członkowskie mogą dokonywać na wodach terytorialnych Somalii oraz na pełnym morzu u jej wybrzeży, aż po Morze Arabskie i Zatokę Perską i włącznie z nimi, działając w pojedynkę lub w ramach dobrowolnego wielonarodowego partnerstwa morskiego, takiego jak Koalicja Sił Morskich, we współpracy z rządem federalnym Somalii, inspekcji statków zmierzających do Somalii lub opuszczających ten kraj, jeśli są uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że:

a) przewożą one węgiel drzewny z Somalii, naruszając tym samym zakaz, którym objęty jest ten węgiel;

b) przewożą broń lub sprzęt wojskowy do Somalii, bezpośrednio lub pośrednio, łamiąc tym samym embargo na broń dotyczące Somalii;

c) przewożą broń lub sprzęt wojskowy przeznaczony dla osób lub podmiotów wskazanych przez Komitet Sankcji;

d) przewożą komponenty improwizowanych urządzeń wybuchowych (IED) określone w części I załącznika C do rezolucji ONZ nr 2662 (2022) z naruszeniem zakazu dotyczącego komponentów IED.

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku I.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do wypłaty funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w planie pomocy humanitarnej ONZ dla Somalii.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku I i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (²), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika I do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym misji wspierającej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Somalii (UNSOM), lub przeznaczonych do jego wyłącznego użytku;

b) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia strategicznych partnerów AMISOM, działających wyłącznie na podstawie koncepcji strategicznej Unii Afrykańskiej (UA) z dnia 5 stycznia 2012 r. (lub późniejszych opracowanych przez nią koncepcji strategicznych) oraz we współpracy i koordynacji z AMISOM, lub przeznaczonych do ich wyłącznego użytku;

d) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia szkoleniowej misji wojskowej Unii Europejskiej w Somalii (EUTM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

e) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, przeznaczonych wyłącznie do użytku państw członkowskich lub organizacji międzynarodowych, regionalnych i subregionalnych, które podejmują środki w celu ukrócenia aktów piractwa i zbrojnych napaści na morzu u wybrzeży Somalii, na wniosek federalnego rządu Somalii, o których to działaniach rząd ten poinformował Sekretarza Generalnego, oraz pod warunkiem że wszelkie podejmowane środki są zgodne z mającym zastosowanie międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem w zakresie praw człowieka;

f) [1] dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, lub somalijskich instytucji sektora bezpieczeństwa innych niż instytucje federalnego rządu Somalii, w celu zapewniania bezpieczeństwa ludności Somalii. Dostawy towarów określonych w załącznikach II i III oraz zapewnianie doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi podlegają odpowiednim wymogom w zakresie zatwierdzenia lub powiadomienia, jak następuje:

(i) dostawy, sprzedaż lub transfer broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku II, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, lub somalijskich instytucji sektora bezpieczeństwa innych niż instytucje federalnego rządu Somalii, w celu zapewniania bezpieczeństwa ludności Somalii, podlegają uprzedniemu zatwierdzeniu przez Komitet Sankcji w każdym indywidualnym przypadku, jak określono w ust. 4a i 4b;

(ii) dostawy, sprzedaż lub transfer broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku III, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludności Somalii, podlegają uprzedniemu powiadomieniu Komitetu Sankcji, jak określono w ust. 4 i 4b;

(iii) dostawy, sprzedaż lub transfer broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku III, a także zapewnianie doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi przez państwa członkowskie lub organizacje międzynarodowe, regionalne i subregionalne, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju somalijskich instytucji sektora bezpieczeństwa innych niż instytucje federalnego rządu Somalii, w celu zapewnienia bezpieczeństwa ludności Somalii podlegają uprzedniemu powiadomieniu Komitetu Sankcji, jak określono w ust. 4b, i mogą być zapewniane, jeżeli Komitet Sankcji nie przyjmie negatywnej decyzji w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania takiego powiadomienia;

g) dostaw, sprzedaży lub transferu odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Somalii przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do ich osobistego użytku;

h) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, o których dostarczające państwo członkowskie, organizacja międzynarodowa, regionalna lub subregionalna powiadomiły Komitet Sankcji z wyprzedzeniem pięciu dni roboczych, i wyłącznie do jego wiadomości.

4. [2] Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za powiadomienie Komitetu Sankcji – z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych – o wszelkich dostawach broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów wymienionych w załączniku III, dla krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, jak określono ust. 3 lit. f) ppkt (ii) niniejszego artykułu. Alternatywnie, państwa członkowskie dostarczające krajowym siłom bezpieczeństwa Somalii broń i materiały podobne mogą powiadomić Komitet Sankcji z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych, informując odpowiedni krajowy organ koordynacyjny w federalnym rządzie Somalii o tym powiadomieniu oraz zapewniając federalnemu rządowi Somalii, w stosownych przypadkach, wsparcie techniczne przy procedurach powiadamiania, zgodnie z pkt 13 i 14 rezolucji RB ONZ nr 2498 (2019). Powiadomienia te muszą zawierać szczegóły dotyczące producenta i dostawcy broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, opis broni i amunicji, w tym rodzaj, kaliber i ilość, proponowaną datę i miejsce dostawy oraz wszystkie stosowne informacje dotyczące jednostki krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, dla której dostawa jest przeznaczona, lub docelowego miejsca składowania.

4a. Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za zwrócenie się do Komitetu Sankcji o uprzednie zatwierdzenie – z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych – wszelkich dostaw broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów wymienionych w załączniku II, dla krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, jak określono ust. 3 lit. f) ppkt (i) niniejszego artykułu. Alternatywnie, państwa członkowskie dostarczające takich towarów mogą zwrócić się do Komitetu Sankcji o uprzednie zatwierdzenie, informując o tym wniosku o zatwierdzenie odpowiedni krajowy organ koordynacyjny w federalnym rządzie Somalii oraz zapewniając temu rządowi, w stosownych przypadkach, wsparcie techniczne przy procedurach powiadamiania, zgodnie z pkt 13 i 14 rezolucji RB ONZ nr 2498 (2019).

Wnioski o zatwierdzenie muszą zawierać szczegóły dotyczące producenta i dostawcy broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, opis broni i amunicji, w tym rodzaj, kaliber i ilość, proponowaną datę i miejsce dostawy oraz wszystkie stosowne informacje dotyczące jednostki krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, dla której dostawa jest przeznaczona, lub docelowego miejsca składowania.

4b. Państwa członkowskie – stosownie do przypadku – ubiegają się o zatwierdzenie przez Komitet Sankcji lub powiadamiają go w odniesieniu do dostaw wszelkiej broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załącznikach II i III, doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi somalijskim instytucjom sektora bezpieczeństwa innym niż instytucje federalnego rządu Somalii zgodnie z ust. 3 lit. f) ppkt (i) oraz (iii), a także równolegle informują federalny rząd Somalii z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych.

5. Zakazuje się dostaw, odsprzedaży, transferu lub udostępniania wszelkiego rodzaju broni lub sprzętu wojskowego, sprzedanych lub dostarczonych wyłącznie do celów rozwoju krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, lub somalijskich instytucji sektora bezpieczeństwa innych niż instytucje federalnego rządu Somalii, wszelkim osobom lub podmiotom nienależącym do służb krajowych sił bezpieczeństwa Somalii lub somalijskich instytucji sektora bezpieczeństwa, którym ta broń lub sprzęt zostały pierwotnie sprzedane lub dostarczone, lub sprzedającemu lub dostarczającemu państwu członkowskiemu lub organizacji międzynarodowej, regionalnej lub subregionalnej.

Artykuł 1a

1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Artykuł 1b

Państwa członkowskie zachowują czujność w odniesieniu do bezpośredniej lub pośredniej dostawy, sprzedaży lub transferu do Somalii towarów nieobjętych środkami określonymi w art. 1 ust. 1 oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi powiązanymi z tymi towarami.

Artykuł 1c

1. Z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, zakazuje się bezpośrednich lub pośrednich dostaw, sprzedaży lub transferu do Somalii części składowych improwizowanych urządzeń wybuchowych znajdujących się w unijnym wspólnym wykazie uzbrojenia i które zawarto w załączniku IV do niniejszej decyzji, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy te części składowe pochodzą z ich terytoriów, czy nie.

2. Bezpośrednie lub pośrednie dostawa, sprzedaż lub transfer do Somalii innych części składowych improwizowanych urządzeń wybuchowych, wymienionych w załączniku V do niniejszej decyzji, podlegają uprzedniemu zezwoleniu właściwych organów państw członkowskich. Organy te nie udzielają takiego zezwolenia, jeżeli istnieją wystarczające dowody na to, że dane towary zostaną wykorzystane do produkcji w Somalii improwizowanych urządzeń wybuchowych lub istnieje znaczące ryzyko, że mogą one zostać wykorzystane w takim celu.

3. Państwa członkowskie powiadamiają Komitet Sankcji o sprzedaży, dostawie lub transferze towarów, o których mowa w ust. 2, w ciągu 15 dni roboczych po sprzedaży, dostawie lub transferze. Powiadomienia muszą zawierać wszystkie stosowne informacje, w tym o celu zastosowania danych towarów, użytkowniku końcowym, specyfikacjach technicznych oraz liczbie towarów do wysłania. Państwa członkowskie zapewniają, aby federalnemu rządowi Somalii i federalnym państwom członkowskim Somalii zapewniono odpowiednią pomoc finansową i techniczną w celu ustanowienia odpowiednich zabezpieczeń w odniesieniu do przechowywania i dystrybucji takich materiałów.

4. Państwa członkowskie propagują zachowanie czujności przez osoby fizyczne lub prawne podlegające ich jurysdykcji w odniesieniu do bezpośrednich lub pośrednich dostaw, sprzedaży lub transferu do Somalii prekursorów materiałów wybuchowych i materiałów wybuchowych, które mogą zostać wykorzystane do produkcji improwizowanych urządzeń wybuchowych, innych niż towary wymienione w załącznikach IV i V do niniejszej decyzji. Państwa członkowskie prowadzą ewidencję transakcji, o których wiedzą, w odniesieniu do dokonywanych przez osoby fizyczne lub prawne w Somalii podejrzanych zakupów takich innych towarów lub w odniesieniu do zapytań dotyczących takich innych towarów, oraz dzielą się takimi informacjami z federalnym rządem Somalii, Komitetem Sankcji oraz panelem ekspertów ds. Somalii.

Artykuł 2

Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2 są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

–angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w przypadku gdy takie działania obejmują, między innymi:

(i) planowanie lub popełnianie czynów obejmujących przemoc seksualną i przemoc ze względu na płeć lub kierowanie takimi czynami; ,

(ii) działania zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii;

(iii) działania zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub AMISOM,

– naruszające embargo na broń lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży lub transferu uzbrojenia, lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy zgodnie z art. 1,

– utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii,

– będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego,

– odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

Wykaz odpowiednich osób i podmiotów znajduje się w załączniku I.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 4a

1. Zgodnie z pkt 15–21 rezolucji RB ONZ 2182 (2014) państwa członkowskie mogą dokonywać na wodach terytorialnych Somalii oraz na pełnym morzu u jej wybrzeży, aż po Morze Arabskie i Zatokę Perską i włącznie z nimi, działając w pojedynkę lub w ramach dobrowolnego wielonarodowego partnerstwa morskiego, takiego jak Koalicja Sił Morskich, we współpracy z rządem federalnym Somalii, inspekcji statków zmierzających do Somalii lub opuszczających ten kraj, jeśli są uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że:

(i) przewożą one węgiel drzewny z Somalii, naruszając tym samym zakaz, którym objęty jest ten węgiel;

(ii) przewożą broń lub sprzęt wojskowy do Somalii, bezpośrednio lub pośrednio, łamiąc tym samym embargo na broń dotyczące Somalii;

(iii) przewożą broń lub sprzęt woskowy przeznaczony dla osób lub podmiotów wskazanych przez Komitet Sankcji.

2. Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie podejmują w dobrej wierze starania, by przed przeprowadzeniem inspekcji uzyskać zgodę państwa, pod jakiego banderą pływa statek.

3. Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie mogą wykorzystywać wszelkie niezbędne środki współmierne do okoliczności, w pełni zgodne z mogącym mieć zastosowanie międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem międzynarodowym dotyczącym praw człowieka, oraz dokładają wszelkich możliwych starań, by zapobiec nieuzasadnionym opóźnieniom lub utrudnieniom w korzystaniu z prawa nieszkodliwego przepływu lub wolności żeglugi.

4. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, przywóz lub wywóz są zabronione zgodnie z nałożonym na Somalię embargiem na broń lub zakazem dotyczącym węgla drzewnego, państwa członkowskie mogą dokonać ich zajęcia i likwidacji, na przykład poprzez ich zniszczenie, pozbawienie możliwości działania lub używania, umieszczenie ich w magazynie lub przekazanie państwu innemu niż państwo pochodzenia lub przeznaczenia w celu likwidacji. W trakcie inspekcji państwa członkowskie mogą gromadzić dowody bezpośrednio związane z przewożeniem takich towarów. Państwa członkowskie mogą dokonać likwidacji węgla drzewnego poprzez jego odsprzedaż, monitorowaną przez Grupę Monitorującą ds. Somalii i Erytrei (SEMG). Likwidacja powinna być przeprowadzona w sposób przyjazny dla środowiska. Państwa członkowskie mogą zezwolić statkom i ich załogom na zawinięcie do odpowiedniego portu w celu ułatwienia takiej likwidacji, za zgodą państwa portu. W terminie 30 dni od momentu, gdy towary takie znalazły się na terytorium państwa członkowskiego współpracującego przy ich likwidacji, państwo to przedstawia Komitetowi Sankcji pisemne sprawozdanie dotyczące kroków podjętych w celu ich likwidacji lub zniszczenia.

5. Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komitet Sankcji o wszelkich inspekcjach, o których mowa w ust. 1, w tym poprzez przedstawienie sprawozdania z inspekcji, zawierającego wszelkie niezbędne szczegóły, w tym wyjaśnienie podstaw i wyników inspekcji oraz, jeśli to możliwe, informacje o banderze statku, jego nazwie, nazwisku i tożsamości kapitana, właścicielu statku oraz pierwotnym sprzedawcy ładunku, a także informacje o staraniach podjętych w celu uzyskania zgody państwa, pod którego banderą pływał statek.

6. Ust. 1 nie ma wpływu na prawa, obowiązki lub zobowiązania państw członkowskich wynikające z prawa międzynarodowego, w tym na prawa lub obowiązki na mocy Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, w tym na ogólną zasadę wyłącznej jurysdykcji państwa bandery nad jego statkami na pełnym morzu, w odniesieniu do każdej sytuacji innej niż określona w tym ustępie.

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku I.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do wypłaty funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w planie pomocy humanitarnej ONZ dla Somalii.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku I i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (²), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika I do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. [1] Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym misji wspierającej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Somalii (UNSOM), lub przeznaczonych do jego wyłącznego użytku;

b) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia strategicznych partnerów AMISOM, działających wyłącznie na podstawie koncepcji strategicznej Unii Afrykańskiej (UA) z dnia 5 stycznia 2012 r. (lub późniejszych opracowanych przez nią koncepcji strategicznych) oraz we współpracy i koordynacji z AMISOM, lub przeznaczonych do ich wyłącznego użytku;

d) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia szkoleniowej misji wojskowej Unii Europejskiej w Somalii (EUTM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

e) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, przeznaczonych wyłącznie do użytku państw członkowskich lub organizacji międzynarodowych, regionalnych i subregionalnych, które podejmują środki w celu ukrócenia aktów piractwa i zbrojnych napaści na morzu u wybrzeży Somalii, na wniosek federalnego rządu Somalii, o których to działaniach rząd ten poinformował Sekretarza Generalnego, oraz pod warunkiem że wszelkie podejmowane środki są zgodne z mającym zastosowanie międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem w zakresie praw człowieka;

f) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, lub somalijskich instytucji sektora bezpieczeństwa innych niż instytucje federalnego rządu Somalii, w celu zapewniania bezpieczeństwa ludności Somalii. Dostawy towarów określonych w załącznikach II i III oraz zapewnianie doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi podlegają odpowiednim wymogom w zakresie zatwierdzenia lub powiadomienia, jak następuje:

(i) dostawy, sprzedaż lub transfer broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku II, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, lub somalijskich instytucji sektora bezpieczeństwa innych niż instytucje federalnego rządu Somalii, w celu zapewniania bezpieczeństwa ludności Somalii, podlegają uprzedniemu zatwierdzeniu przez Komitet Sankcji w każdym indywidualnym przypadku, jak określono w ust. 4a i 4b;

(ii) dostawy, sprzedaż lub transfer broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku III, a także zapewnianie doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, w celu zapewnienie bezpieczeństwa ludności Somalii, podlegają uprzedniemu powiadomieniu Komitetu Sankcji, jak określono w ust. 4 i 4b;

(iii) dostawy, sprzedaż lub transfer broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku III, a także zapewnianie doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi przez państwa członkowskie lub organizacje międzynarodowe, regionalne i subregionalne, przeznaczonych wyłącznie do rozwoju somalijskich instytucji sektora bezpieczeństwa innych niż instytucje federalnego rządu Somalii, podlegają uprzedniemu powiadomieniu Komitetu Sankcji, jak określono w ust. 4b, i mogą być zapewniane jeżeli Komitet Sankcji nie przyjmie negatywnej decyzji w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania takiego powiadomienia;

g) dostaw, sprzedaży lub transferu odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Somalii przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do ich osobistego użytku;

h) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, o których dostarczające państwo członkowskie, organizacja międzynarodowa, regionalna lub subregionalna powiadomiły Komitet Sankcji z wyprzedzeniem pięciu dni roboczych, i wyłącznie do jego wiadomości.

4. [2] Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za powiadamianie Komitetu Sankcji z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych o przeznaczonych dla krajowych sił bezpieczeństwa Somalii wszelkich dostawach broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, określonych w załączniku III, oraz o zapewnianiu doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, jak określono w ust. 3 lit. f) ppkt (ii) niniejszego artykułu. Alternatywnie, państwa członkowskie dostarczające krajowym siłom bezpieczeństwa Somalii broń i materiały podobne lub zapewniające doradztwo techniczne, pomoc finansową i inną oraz szkolenia związane z działaniami wojskowymi mogą powiadomić Komitet Sankcji z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych, informując odpowiedni krajowy organ koordynacyjny w federalnym rządzie Somalii o tym powiadomieniu oraz zapewniając federalnemu rządowi Somalii, w stosownych przypadkach, wsparcie techniczne przy procedurach powiadamiania, zgodnie z pkt 13 i 14 rezolucji RB ONZ nr 2498 (2019). Powiadomienia te muszą zawierać szczegóły dotyczące producenta i dostawcy broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, opis broni i amunicji, w tym rodzaj, kaliber i ilość, proponowaną datę i miejsce dostawy oraz wszystkie stosowne informacje dotyczące jednostki krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, dla której dostawa jest przeznaczona, lub docelowego miejsca składowania.

4a. [3] Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za zwrócenie się do Komitetu Sankcji o uprzednie zatwierdzenie – z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych – wszelkich dostaw broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów wymienionych w załączniku II, dla krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, jak określono ust. 3 lit. f) ppkt (i) niniejszego artykułu. Alternatywnie, państwa członkowskie dostarczające takich towarów mogą zwrócić się do Komitetu Sankcji o uprzednie zatwierdzenie, informując o tym wniosku o zatwierdzenie odpowiedni krajowy organ koordynacyjny w federalnym rządzie Somalii oraz zapewniając temu rządowi, w stosownych przypadkach, wsparcie techniczne przy procedurach powiadamiania, zgodnie z pkt 13 i 14 rezolucji RB ONZ nr 2498 (2019).

Wnioski o zatwierdzenie muszą zawierać szczegóły dotyczące producenta i dostawcy broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, opis broni i amunicji, w tym rodzaj, kaliber i ilość, proponowaną datę i miejsce dostawy oraz wszystkie stosowne informacje dotyczące jednostki krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, dla której dostawa jest przeznaczona, lub docelowego miejsca składowania.

4b. [4] Państwa członkowskie – stosownie do przypadku – ubiegają się o zatwierdzenie przez Komitet Sankcji lub powiadamiają go w odniesieniu do dostaw wszelkiej broni i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załącznikach II i III, doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi somalijskim instytucjom sektora bezpieczeństwa innym niż instytucje federalnego rządu Somalii zgodnie z ust. 3 lit. f) ppkt (i) oraz (iii), a także równolegle informują federalny rząd Somalii z wyprzedzeniem co najmniej pięciu dni roboczych.

5. [5] Zakazuje się dostaw, odsprzedaży, transferu lub udostępniania wszelkiego rodzaju broni lub sprzętu wojskowego, sprzedanych lub dostarczonych wyłącznie do celów rozwoju krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, lub somalijskich instytucji sektora bezpieczeństwa innych niż instytucje federalnego rządu Somalii, wszelkim osobom lub podmiotom nienależącym do służb krajowych sił bezpieczeństwa Somalii lub somalijskich instytucji sektora bezpieczeństwa, którym ta broń lub sprzęt zostały pierwotnie sprzedane lub dostarczone, lub sprzedającemu lub dostarczającemu państwu członkowskiemu lub organizacji międzynarodowej, regionalnej lub subregionalnej.

Artykuł 1a

1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Artykuł 1b

Państwa członkowskie zachowują czujność w odniesieniu do bezpośredniej lub pośredniej dostawy, sprzedaży lub transferu do Somalii towarów nieobjętych środkami określonymi w art. 1 ust. 1 oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi powiązanymi z tymi towarami.

Artykuł 1c

[6] 1. Z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, zakazuje się bezpośrednich lub pośrednich dostaw, sprzedaży lub transferu do Somalii części składowych improwizowanych urządzeń wybuchowych znajdujących się w unijnym wspólnym wykazie uzbrojenia i które zawarto w załączniku IV do niniejszej decyzji, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy te części składowe pochodzą z ich terytoriów, czy nie.

2. Bezpośrednie lub pośrednie dostawa, sprzedaż lub transfer do Somalii innych części składowych improwizowanych urządzeń wybuchowych, wymienionych w załączniku V do niniejszej decyzji, podlegają uprzedniemu zezwoleniu właściwych organów państw członkowskich. Organy te nie udzielają takiego zezwolenia, jeżeli istnieją wystarczające dowody na to, że dane towary zostaną wykorzystane do produkcji w Somalii improwizowanych urządzeń wybuchowych lub istnieje znaczące ryzyko, że mogą one zostać wykorzystane w takim celu.

3. Państwa członkowskie powiadamiają Komitet Sankcji o sprzedaży, dostawie lub transferze towarów, o których mowa w ust. 2, w ciągu 15 dni roboczych po sprzedaży, dostawie lub transferze. Powiadomienia muszą zawierać wszystkie stosowne informacje, w tym o celu zastosowania danych towarów, użytkowniku końcowym, specyfikacjach technicznych oraz liczbie towarów do wysłania. Państwa członkowskie zapewniają, aby federalnemu rządowi Somalii i federalnym państwom członkowskim Somalii zapewniono odpowiednią pomoc finansową i techniczną w celu ustanowienia odpowiednich zabezpieczeń w odniesieniu do przechowywania i dystrybucji takich materiałów.

4. Państwa członkowskie propagują zachowanie czujności przez osoby fizyczne lub prawne podlegające ich jurysdykcji w odniesieniu do bezpośrednich lub pośrednich dostaw, sprzedaży lub transferu do Somalii prekursorów materiałów wybuchowych i materiałów wybuchowych, które mogą zostać wykorzystane do produkcji improwizowanych urządzeń wybuchowych, innych niż towary wymienione w załącznikach IV i V do niniejszej decyzji. Państwa członkowskie prowadzą ewidencję transakcji, o których wiedzą, w odniesieniu do dokonywanych przez osoby fizyczne lub prawne w Somalii podejrzanych zakupów takich innych towarów lub w odniesieniu do zapytań dotyczących takich innych towarów, oraz dzielą się takimi informacjami z federalnym rządem Somalii, Komitetem Sankcji oraz panelem ekspertów ds. Somalii.

Artykuł 2

Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2 są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

–angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w przypadku gdy takie działania obejmują, między innymi:

(i) planowanie lub popełnianie czynów obejmujących przemoc seksualną i przemoc ze względu na płeć lub kierowanie takimi czynami; ,

(ii) działania zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii;

(iii) działania zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub AMISOM,

– naruszające embargo na broń lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży lub transferu uzbrojenia, lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy zgodnie z art. 1,

– utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii,

– będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego,

– odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

Wykaz odpowiednich osób i podmiotów znajduje się w załączniku I.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 4a

1. Zgodnie z pkt 15–21 rezolucji RB ONZ 2182 (2014) państwa członkowskie mogą dokonywać na wodach terytorialnych Somalii oraz na pełnym morzu u jej wybrzeży, aż po Morze Arabskie i Zatokę Perską i włącznie z nimi, działając w pojedynkę lub w ramach dobrowolnego wielonarodowego partnerstwa morskiego, takiego jak Koalicja Sił Morskich, we współpracy z rządem federalnym Somalii, inspekcji statków zmierzających do Somalii lub opuszczających ten kraj, jeśli są uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że:

(i) przewożą one węgiel drzewny z Somalii, naruszając tym samym zakaz, którym objęty jest ten węgiel;

(ii) przewożą broń lub sprzęt wojskowy do Somalii, bezpośrednio lub pośrednio, łamiąc tym samym embargo na broń dotyczące Somalii;

(iii) przewożą broń lub sprzęt woskowy przeznaczony dla osób lub podmiotów wskazanych przez Komitet Sankcji.

2. Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie podejmują w dobrej wierze starania, by przed przeprowadzeniem inspekcji uzyskać zgodę państwa, pod jakiego banderą pływa statek.

3. Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie mogą wykorzystywać wszelkie niezbędne środki współmierne do okoliczności, w pełni zgodne z mogącym mieć zastosowanie międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem międzynarodowym dotyczącym praw człowieka, oraz dokładają wszelkich możliwych starań, by zapobiec nieuzasadnionym opóźnieniom lub utrudnieniom w korzystaniu z prawa nieszkodliwego przepływu lub wolności żeglugi.

4. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, przywóz lub wywóz są zabronione zgodnie z nałożonym na Somalię embargiem na broń lub zakazem dotyczącym węgla drzewnego, państwa członkowskie mogą dokonać ich zajęcia i likwidacji, na przykład poprzez ich zniszczenie, pozbawienie możliwości działania lub używania, umieszczenie ich w magazynie lub przekazanie państwu innemu niż państwo pochodzenia lub przeznaczenia w celu likwidacji. W trakcie inspekcji państwa członkowskie mogą gromadzić dowody bezpośrednio związane z przewożeniem takich towarów. Państwa członkowskie mogą dokonać likwidacji węgla drzewnego poprzez jego odsprzedaż, monitorowaną przez Grupę Monitorującą ds. Somalii i Erytrei (SEMG). Likwidacja powinna być przeprowadzona w sposób przyjazny dla środowiska. Państwa członkowskie mogą zezwolić statkom i ich załogom na zawinięcie do odpowiedniego portu w celu ułatwienia takiej likwidacji, za zgodą państwa portu. W terminie 30 dni od momentu, gdy towary takie znalazły się na terytorium państwa członkowskiego współpracującego przy ich likwidacji, państwo to przedstawia Komitetowi Sankcji pisemne sprawozdanie dotyczące kroków podjętych w celu ich likwidacji lub zniszczenia.

5. Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komitet Sankcji o wszelkich inspekcjach, o których mowa w ust. 1, w tym poprzez przedstawienie sprawozdania z inspekcji, zawierającego wszelkie niezbędne szczegóły, w tym wyjaśnienie podstaw i wyników inspekcji oraz, jeśli to możliwe, informacje o banderze statku, jego nazwie, nazwisku i tożsamości kapitana, właścicielu statku oraz pierwotnym sprzedawcy ładunku, a także informacje o staraniach podjętych w celu uzyskania zgody państwa, pod którego banderą pływał statek.

6. Ust. 1 nie ma wpływu na prawa, obowiązki lub zobowiązania państw członkowskich wynikające z prawa międzynarodowego, w tym na prawa lub obowiązki na mocy Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, w tym na ogólną zasadę wyłącznej jurysdykcji państwa bandery nad jego statkami na pełnym morzu, w odniesieniu do każdej sytuacji innej niż określona w tym ustępie.

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku I.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do wypłaty funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w planie pomocy humanitarnej ONZ dla Somalii.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku I i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (²), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika I do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym misji wspierającej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Somalii (UNSOM), lub przeznaczonych do jego wyłącznego użytku;

b) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej, służących wyłącznie wsparciu strategicznych partnerów AMISOM działających wyłącznie na podstawie koncepcji strategicznej Unii Afrykańskiej z dnia 5 stycznia 2012 r. (lub późniejszych opracowanych przez nią koncepcji strategicznych) oraz we współpracy i koordynacji z AMISOM, lub przeznaczonych do wyłącznego użytku tych partnerów;

d) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu szkoleniowej misji wojskowej Unii Europejskiej w Somalii (EUTM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

e) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej, przeznaczonych do wyłącznego użytku państw członkowskich lub organizacji międzynarodowych, regionalnych i subregionalnych, które podejmują działania w celu ukrócenia aktów piractwa i zbrojnych napaści na morzu u wybrzeży Somalii na wniosek federalnego rządu Somalii, o których to działaniach rząd ten poinformował Sekretarza Generalnego, i pod warunkiem że wszelkie podejmowane działania będą zgodne z obowiązującym międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem w zakresie praw człowieka;

f) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej pomocy oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie do rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii oraz mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa ludności Somalii, z wyjątkiem działań związanych z dostawą towarów określonych w załączniku II, jeżeli Komitet Sankcji otrzymał powiadomienie zgodnie z ust. 4 niniejszego artykułu;

g) dostaw, sprzedaży lub transferu wszelkiego rodzaju uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku II rządowi federalnemu Somalii, przy uprzednim zatwierdzeniu w każdym indywidualnym przypadku przez Komitet Sankcji, jak określono w ust. 4a niniejszego artykułu;

h) dostaw, sprzedaży lub transferu odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Somalii przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do osobistego użytku;

i) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, o których z pięciodniowym wyprzedzeniem i wyłącznie do jego wiadomości powiadomiły Komitet Sankcji państwo dostarczające lub organizacja międzynarodowa, regionalna lub subregionalna;

j) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi przez państwa członkowskie lub organizacje międzynarodowe, regionalne i subregionalne, przeznaczonych wyłącznie do celów pomocy instytucjom somalijskiego sektora bezpieczeństwa, chyba że Komitet w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania powiadomienia o takiej pomocy od dostarczającego państwa członkowskiego lub organizacji międzynarodowej, regionalnej lub subregionalnej wyda decyzję negatywną.

4. Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za powiadamianie Komitetu Sankcji z wyprzedzeniem o wszelkich dostawach broni, amunicji lub sprzętu wojskowego lub o zapewnianiu doradztwa, pomocy lub szkoleń siłom bezpieczeństwa, jak określono w ust. 3 lit. f). Alternatywnie, państwa członkowskie udzielające pomocy mogą powiadomić Komitet Sankcji z co najmniej pięciodniowym wyprzedzeniem oraz w konsultacji z rządem federalnym Somalii, zgodnie z pkt 3 i 4 rezolucji RB ONZ nr 2142 (2014). W przypadku gdy dane państwo członkowskie postanowi powiadomić Komitet Sankcji, powiadomienie to zawiera: szczegóły dotyczące producenta i dostawcy broni i amunicji, opis broni i amunicji, w tym rodzaj, kaliber i ilość, proponowaną datę i miejsce dostawy oraz wszystkie informacje dotyczące jednostki krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, dla której dostawa jest przeznaczona, lub docelowego miejsca składowania. Państwo członkowskie dostarczające broń lub amunicję może, we współpracy z rządem federalnym Somalii i nie później niż 30 dni po dostarczeniu tych towarów, przedłożyć Komitetowi Sankcji pisemne potwierdzenie dokonania dostawy, zawierające numery seryjne dostarczonej broni i amunicji, informacje o transporcie, list przewozowy, manifest towarów lub specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz konkretne miejsce składowania.

4a. Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za zwrócenie się z wyprzedzeniem do Komitetu Sankcji o zatwierdzenie wszelkich dostaw towarów określonych w załączniku II, jak określono w ust. 3 lit. g). W innym przypadku państwa członkowskie mogą zwrócić się o uprzednie zatwierdzenie do Komitetu Sankcji w konsultacji z rządem federalnym Somalii, zgodnie z pkt 3 rezolucji RB ONZ nr 2142 (2014).

5. Zakazuje się sprzedaży, odsprzedaży, transferu lub udostępniania do użytku wszelkiego rodzaju broni lub sprzętu wojskowego, sprzedanego lub dostarczonego wyłącznie do celów rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii, jakimkolwiek osobom lub podmiotom nienależącym do sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii.

Artykuł 1a

1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Artykuł 1b

Państwa członkowskie zachowują czujność w odniesieniu do bezpośredniej lub pośredniej dostawy, sprzedaży lub transferu do Somalii towarów nieobjętych środkami określonymi w art. 1 ust. 1 oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi powiązanymi z tymi towarami.

Artykuł 2

Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2 są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

– [1] angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w przypadku gdy takie działania obejmują, między innymi:

(i) planowanie lub popełnianie czynów obejmujących przemoc seksualną i przemoc ze względu na płeć lub kierowanie takimi czynami; ,

(ii) działania zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii;

(iii) działania zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub AMISOM,

– naruszające embargo na broń lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży lub transferu uzbrojenia, lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy zgodnie z art. 1,

– utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii,

– będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego,

– odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

Wykaz odpowiednich osób i podmiotów znajduje się w załączniku I.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 4a

1. Zgodnie z pkt 15–21 rezolucji RB ONZ 2182 (2014) państwa członkowskie mogą dokonywać na wodach terytorialnych Somalii oraz na pełnym morzu u jej wybrzeży, aż po Morze Arabskie i Zatokę Perską i włącznie z nimi, działając w pojedynkę lub w ramach dobrowolnego wielonarodowego partnerstwa morskiego, takiego jak Koalicja Sił Morskich, we współpracy z rządem federalnym Somalii, inspekcji statków zmierzających do Somalii lub opuszczających ten kraj, jeśli są uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że:

(i) przewożą one węgiel drzewny z Somalii, naruszając tym samym zakaz, którym objęty jest ten węgiel;

(ii) przewożą broń lub sprzęt wojskowy do Somalii, bezpośrednio lub pośrednio, łamiąc tym samym embargo na broń dotyczące Somalii;

(iii) przewożą broń lub sprzęt woskowy przeznaczony dla osób lub podmiotów wskazanych przez Komitet Sankcji.

2. Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie podejmują w dobrej wierze starania, by przed przeprowadzeniem inspekcji uzyskać zgodę państwa, pod jakiego banderą pływa statek.

3. Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie mogą wykorzystywać wszelkie niezbędne środki współmierne do okoliczności, w pełni zgodne z mogącym mieć zastosowanie międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem międzynarodowym dotyczącym praw człowieka, oraz dokładają wszelkich możliwych starań, by zapobiec nieuzasadnionym opóźnieniom lub utrudnieniom w korzystaniu z prawa nieszkodliwego przepływu lub wolności żeglugi.

4. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, przywóz lub wywóz są zabronione zgodnie z nałożonym na Somalię embargiem na broń lub zakazem dotyczącym węgla drzewnego, państwa członkowskie mogą dokonać ich zajęcia i likwidacji, na przykład poprzez ich zniszczenie, pozbawienie możliwości działania lub używania, umieszczenie ich w magazynie lub przekazanie państwu innemu niż państwo pochodzenia lub przeznaczenia w celu likwidacji. W trakcie inspekcji państwa członkowskie mogą gromadzić dowody bezpośrednio związane z przewożeniem takich towarów. Państwa członkowskie mogą dokonać likwidacji węgla drzewnego poprzez jego odsprzedaż, monitorowaną przez Grupę Monitorującą ds. Somalii i Erytrei (SEMG). Likwidacja powinna być przeprowadzona w sposób przyjazny dla środowiska. Państwa członkowskie mogą zezwolić statkom i ich załogom na zawinięcie do odpowiedniego portu w celu ułatwienia takiej likwidacji, za zgodą państwa portu. W terminie 30 dni od momentu, gdy towary takie znalazły się na terytorium państwa członkowskiego współpracującego przy ich likwidacji, państwo to przedstawia Komitetowi Sankcji pisemne sprawozdanie dotyczące kroków podjętych w celu ich likwidacji lub zniszczenia.

5. Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komitet Sankcji o wszelkich inspekcjach, o których mowa w ust. 1, w tym poprzez przedstawienie sprawozdania z inspekcji, zawierającego wszelkie niezbędne szczegóły, w tym wyjaśnienie podstaw i wyników inspekcji oraz, jeśli to możliwe, informacje o banderze statku, jego nazwie, nazwisku i tożsamości kapitana, właścicielu statku oraz pierwotnym sprzedawcy ładunku, a także informacje o staraniach podjętych w celu uzyskania zgody państwa, pod którego banderą pływał statek.

6. Ust. 1 nie ma wpływu na prawa, obowiązki lub zobowiązania państw członkowskich wynikające z prawa międzynarodowego, w tym na prawa lub obowiązki na mocy Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, w tym na ogólną zasadę wyłącznej jurysdykcji państwa bandery nad jego statkami na pełnym morzu, w odniesieniu do każdej sytuacji innej niż określona w tym ustępie.

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku I.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do wypłaty funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w planie pomocy humanitarnej ONZ dla Somalii.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku I i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (²), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika I do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym misji wspierającej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Somalii (UNSOM), lub przeznaczonych do jego wyłącznego użytku;

b) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej, służących wyłącznie wsparciu strategicznych partnerów AMISOM działających wyłącznie na podstawie koncepcji strategicznej Unii Afrykańskiej z dnia 5 stycznia 2012 r. (lub późniejszych opracowanych przez nią koncepcji strategicznych) oraz we współpracy i koordynacji z AMISOM, lub przeznaczonych do wyłącznego użytku tych partnerów;

d) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu szkoleniowej misji wojskowej Unii Europejskiej w Somalii (EUTM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

e) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej, przeznaczonych do wyłącznego użytku państw członkowskich lub organizacji międzynarodowych, regionalnych i subregionalnych, które podejmują działania w celu ukrócenia aktów piractwa i zbrojnych napaści na morzu u wybrzeży Somalii na wniosek federalnego rządu Somalii, o których to działaniach rząd ten poinformował Sekretarza Generalnego, i pod warunkiem że wszelkie podejmowane działania będą zgodne z obowiązującym międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem w zakresie praw człowieka;

f) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej pomocy oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie do rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii oraz mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa ludności Somalii, z wyjątkiem działań związanych z dostawą towarów określonych w załączniku II, jeżeli Komitet Sankcji otrzymał powiadomienie zgodnie z ust. 4 niniejszego artykułu;

g) dostaw, sprzedaży lub transferu wszelkiego rodzaju uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku II rządowi federalnemu Somalii, przy uprzednim zatwierdzeniu w każdym indywidualnym przypadku przez Komitet Sankcji, jak określono w ust. 4a niniejszego artykułu;

h) dostaw, sprzedaży lub transferu odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Somalii przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do osobistego użytku;

i) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, o których z pięciodniowym wyprzedzeniem i wyłącznie do jego wiadomości powiadomiły Komitet Sankcji państwo dostarczające lub organizacja międzynarodowa, regionalna lub subregionalna;

j) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi przez państwa członkowskie lub organizacje międzynarodowe, regionalne i subregionalne, przeznaczonych wyłącznie do celów pomocy instytucjom somalijskiego sektora bezpieczeństwa, chyba że Komitet w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania powiadomienia o takiej pomocy od dostarczającego państwa członkowskiego lub organizacji międzynarodowej, regionalnej lub subregionalnej wyda decyzję negatywną.

4. Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za powiadamianie Komitetu Sankcji z wyprzedzeniem o wszelkich dostawach broni, amunicji lub sprzętu wojskowego lub o zapewnianiu doradztwa, pomocy lub szkoleń siłom bezpieczeństwa, jak określono w ust. 3 lit. f). Alternatywnie, państwa członkowskie udzielające pomocy mogą powiadomić Komitet Sankcji z co najmniej pięciodniowym wyprzedzeniem oraz w konsultacji z rządem federalnym Somalii, zgodnie z pkt 3 i 4 rezolucji RB ONZ nr 2142 (2014). W przypadku gdy dane państwo członkowskie postanowi powiadomić Komitet Sankcji, powiadomienie to zawiera: szczegóły dotyczące producenta i dostawcy broni i amunicji, opis broni i amunicji, w tym rodzaj, kaliber i ilość, proponowaną datę i miejsce dostawy oraz wszystkie informacje dotyczące jednostki krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, dla której dostawa jest przeznaczona, lub docelowego miejsca składowania. Państwo członkowskie dostarczające broń lub amunicję może, we współpracy z rządem federalnym Somalii i nie później niż 30 dni po dostarczeniu tych towarów, przedłożyć Komitetowi Sankcji pisemne potwierdzenie dokonania dostawy, zawierające numery seryjne dostarczonej broni i amunicji, informacje o transporcie, list przewozowy, manifest towarów lub specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz konkretne miejsce składowania.

4a. Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za zwrócenie się z wyprzedzeniem do Komitetu Sankcji o zatwierdzenie wszelkich dostaw towarów określonych w załączniku II, jak określono w ust. 3 lit. g). W innym przypadku państwa członkowskie mogą zwrócić się o uprzednie zatwierdzenie do Komitetu Sankcji w konsultacji z rządem federalnym Somalii, zgodnie z pkt 3 rezolucji RB ONZ nr 2142 (2014).

5. Zakazuje się sprzedaży, odsprzedaży, transferu lub udostępniania do użytku wszelkiego rodzaju broni lub sprzętu wojskowego, sprzedanego lub dostarczonego wyłącznie do celów rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii, jakimkolwiek osobom lub podmiotom nienależącym do sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii.

Artykuł 1a

1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Artykuł 1b

Państwa członkowskie zachowują czujność w odniesieniu do bezpośredniej lub pośredniej dostawy, sprzedaży lub transferu do Somalii towarów nieobjętych środkami określonymi w art. 1 ust. 1 oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi powiązanymi z tymi towarami.

Artykuł 2

Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2 są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

– angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii, lub zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub AMISOM,

– naruszające embargo na broń lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży lub transferu uzbrojenia, lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy zgodnie z art. 1,

– utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii,

– będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego,

– odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

Wykaz odpowiednich osób i podmiotów znajduje się w załączniku I.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 4a

1. Zgodnie z pkt 15–21 rezolucji RB ONZ 2182 (2014) państwa członkowskie mogą dokonywać na wodach terytorialnych Somalii oraz na pełnym morzu u jej wybrzeży, aż po Morze Arabskie i Zatokę Perską i włącznie z nimi, działając w pojedynkę lub w ramach dobrowolnego wielonarodowego partnerstwa morskiego, takiego jak Koalicja Sił Morskich, we współpracy z rządem federalnym Somalii, inspekcji statków zmierzających do Somalii lub opuszczających ten kraj, jeśli są uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że:

(i) przewożą one węgiel drzewny z Somalii, naruszając tym samym zakaz, którym objęty jest ten węgiel;

(ii) przewożą broń lub sprzęt wojskowy do Somalii, bezpośrednio lub pośrednio, łamiąc tym samym embargo na broń dotyczące Somalii;

(iii) przewożą broń lub sprzęt woskowy przeznaczony dla osób lub podmiotów wskazanych przez Komitet Sankcji.

2. Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie podejmują w dobrej wierze starania, by przed przeprowadzeniem inspekcji uzyskać zgodę państwa, pod jakiego banderą pływa statek.

3. Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie mogą wykorzystywać wszelkie niezbędne środki współmierne do okoliczności, w pełni zgodne z mogącym mieć zastosowanie międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem międzynarodowym dotyczącym praw człowieka, oraz dokładają wszelkich możliwych starań, by zapobiec nieuzasadnionym opóźnieniom lub utrudnieniom w korzystaniu z prawa nieszkodliwego przepływu lub wolności żeglugi.

4. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, przywóz lub wywóz są zabronione zgodnie z nałożonym na Somalię embargiem na broń lub zakazem dotyczącym węgla drzewnego, państwa członkowskie mogą dokonać ich zajęcia i likwidacji, na przykład poprzez ich zniszczenie, pozbawienie możliwości działania lub używania, umieszczenie ich w magazynie lub przekazanie państwu innemu niż państwo pochodzenia lub przeznaczenia w celu likwidacji. W trakcie inspekcji państwa członkowskie mogą gromadzić dowody bezpośrednio związane z przewożeniem takich towarów. Państwa członkowskie mogą dokonać likwidacji węgla drzewnego poprzez jego odsprzedaż, monitorowaną przez Grupę Monitorującą ds. Somalii i Erytrei (SEMG). Likwidacja powinna być przeprowadzona w sposób przyjazny dla środowiska. Państwa członkowskie mogą zezwolić statkom i ich załogom na zawinięcie do odpowiedniego portu w celu ułatwienia takiej likwidacji, za zgodą państwa portu. W terminie 30 dni od momentu, gdy towary takie znalazły się na terytorium państwa członkowskiego współpracującego przy ich likwidacji, państwo to przedstawia Komitetowi Sankcji pisemne sprawozdanie dotyczące kroków podjętych w celu ich likwidacji lub zniszczenia.

5. Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komitet Sankcji o wszelkich inspekcjach, o których mowa w ust. 1, w tym poprzez przedstawienie sprawozdania z inspekcji, zawierającego wszelkie niezbędne szczegóły, w tym wyjaśnienie podstaw i wyników inspekcji oraz, jeśli to możliwe, informacje o banderze statku, jego nazwie, nazwisku i tożsamości kapitana, właścicielu statku oraz pierwotnym sprzedawcy ładunku, a także informacje o staraniach podjętych w celu uzyskania zgody państwa, pod którego banderą pływał statek.

6. Ust. 1 nie ma wpływu na prawa, obowiązki lub zobowiązania państw członkowskich wynikające z prawa międzynarodowego, w tym na prawa lub obowiązki na mocy Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, w tym na ogólną zasadę wyłącznej jurysdykcji państwa bandery nad jego statkami na pełnym morzu, w odniesieniu do każdej sytuacji innej niż określona w tym ustępie.

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku I.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. [1] Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do wypłaty funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w planie pomocy humanitarnej ONZ dla Somalii.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku I i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (²), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika I do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym misji wspierającej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Somalii (UNSOM), lub przeznaczonych do jego wyłącznego użytku;

b) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej, służących wyłącznie wsparciu strategicznych partnerów AMISOM działających wyłącznie na podstawie koncepcji strategicznej Unii Afrykańskiej z dnia 5 stycznia 2012 r. (lub późniejszych opracowanych przez nią koncepcji strategicznych) oraz we współpracy i koordynacji z AMISOM, lub przeznaczonych do wyłącznego użytku tych partnerów;

d) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu szkoleniowej misji wojskowej Unii Europejskiej w Somalii (EUTM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

e) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej, przeznaczonych do wyłącznego użytku państw członkowskich lub organizacji międzynarodowych, regionalnych i subregionalnych, które podejmują działania w celu ukrócenia aktów piractwa i zbrojnych napaści na morzu u wybrzeży Somalii na wniosek federalnego rządu Somalii, o których to działaniach rząd ten poinformował Sekretarza Generalnego, i pod warunkiem że wszelkie podejmowane działania będą zgodne z obowiązującym międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem w zakresie praw człowieka;

f) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej pomocy oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie do rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii oraz mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa ludności Somalii, z wyjątkiem działań związanych z dostawą towarów określonych w załączniku II, jeżeli Komitet Sankcji otrzymał powiadomienie zgodnie z ust. 4 niniejszego artykułu;

g) dostaw, sprzedaży lub transferu wszelkiego rodzaju uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku II rządowi federalnemu Somalii, przy uprzednim zatwierdzeniu w każdym indywidualnym przypadku przez Komitet Sankcji, jak określono w ust. 4a niniejszego artykułu;

h) dostaw, sprzedaży lub transferu odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Somalii przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do osobistego użytku;

i) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, o których z pięciodniowym wyprzedzeniem i wyłącznie do jego wiadomości powiadomiły Komitet Sankcji państwo dostarczające lub organizacja międzynarodowa, regionalna lub subregionalna;

j) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi przez państwa członkowskie lub organizacje międzynarodowe, regionalne i subregionalne, przeznaczonych wyłącznie do celów pomocy instytucjom somalijskiego sektora bezpieczeństwa, chyba że Komitet w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania powiadomienia o takiej pomocy od dostarczającego państwa członkowskiego lub organizacji międzynarodowej, regionalnej lub subregionalnej wyda decyzję negatywną.

4. Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za powiadamianie Komitetu Sankcji z wyprzedzeniem o wszelkich dostawach broni, amunicji lub sprzętu wojskowego lub o zapewnianiu doradztwa, pomocy lub szkoleń siłom bezpieczeństwa, jak określono w ust. 3 lit. f). Alternatywnie, państwa członkowskie udzielające pomocy mogą powiadomić Komitet Sankcji z co najmniej pięciodniowym wyprzedzeniem oraz w konsultacji z rządem federalnym Somalii, zgodnie z pkt 3 i 4 rezolucji RB ONZ nr 2142 (2014). W przypadku gdy dane państwo członkowskie postanowi powiadomić Komitet Sankcji, powiadomienie to zawiera: szczegóły dotyczące producenta i dostawcy broni i amunicji, opis broni i amunicji, w tym rodzaj, kaliber i ilość, proponowaną datę i miejsce dostawy oraz wszystkie informacje dotyczące jednostki krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, dla której dostawa jest przeznaczona, lub docelowego miejsca składowania. Państwo członkowskie dostarczające broń lub amunicję może, we współpracy z rządem federalnym Somalii i nie później niż 30 dni po dostarczeniu tych towarów, przedłożyć Komitetowi Sankcji pisemne potwierdzenie dokonania dostawy, zawierające numery seryjne dostarczonej broni i amunicji, informacje o transporcie, list przewozowy, manifest towarów lub specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz konkretne miejsce składowania.

4a. Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za zwrócenie się z wyprzedzeniem do Komitetu Sankcji o zatwierdzenie wszelkich dostaw towarów określonych w załączniku II, jak określono w ust. 3 lit. g). W innym przypadku państwa członkowskie mogą zwrócić się o uprzednie zatwierdzenie do Komitetu Sankcji w konsultacji z rządem federalnym Somalii, zgodnie z pkt 3 rezolucji RB ONZ nr 2142 (2014).

5. Zakazuje się sprzedaży, odsprzedaży, transferu lub udostępniania do użytku wszelkiego rodzaju broni lub sprzętu wojskowego, sprzedanego lub dostarczonego wyłącznie do celów rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii, jakimkolwiek osobom lub podmiotom nienależącym do sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii.

Artykuł 1a

1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Artykuł 1b

Państwa członkowskie zachowują czujność w odniesieniu do bezpośredniej lub pośredniej dostawy, sprzedaży lub transferu do Somalii towarów nieobjętych środkami określonymi w art. 1 ust. 1 oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi powiązanymi z tymi towarami.

Artykuł 2

Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2 są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

– angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii, lub zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub AMISOM,

– naruszające embargo na broń lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży lub transferu uzbrojenia, lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy zgodnie z art. 1,

– utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii,

– będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego,

– odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

Wykaz odpowiednich osób i podmiotów znajduje się w załączniku I.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 4a

[1] 1. Zgodnie z pkt 15–21 rezolucji RB ONZ 2182 (2014) państwa członkowskie mogą dokonywać na wodach terytorialnych Somalii oraz na pełnym morzu u jej wybrzeży, aż po Morze Arabskie i Zatokę Perską i włącznie z nimi, działając w pojedynkę lub w ramach dobrowolnego wielonarodowego partnerstwa morskiego, takiego jak Koalicja Sił Morskich, we współpracy z rządem federalnym Somalii, inspekcji statków zmierzających do Somalii lub opuszczających ten kraj, jeśli są uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że:

(i) przewożą one węgiel drzewny z Somalii, naruszając tym samym zakaz, którym objęty jest ten węgiel;

(ii) przewożą broń lub sprzęt wojskowy do Somalii, bezpośrednio lub pośrednio, łamiąc tym samym embargo na broń dotyczące Somalii;

(iii) przewożą broń lub sprzęt woskowy przeznaczony dla osób lub podmiotów wskazanych przez Komitet Sankcji.

2. Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie podejmują w dobrej wierze starania, by przed przeprowadzeniem inspekcji uzyskać zgodę państwa, pod jakiego banderą pływa statek.

3. Przeprowadzając inspekcje, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie mogą wykorzystywać wszelkie niezbędne środki współmierne do okoliczności, w pełni zgodne z mogącym mieć zastosowanie międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem międzynarodowym dotyczącym praw człowieka, oraz dokładają wszelkich możliwych starań, by zapobiec nieuzasadnionym opóźnieniom lub utrudnieniom w korzystaniu z prawa nieszkodliwego przepływu lub wolności żeglugi.

4. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, przywóz lub wywóz są zabronione zgodnie z nałożonym na Somalię embargiem na broń lub zakazem dotyczącym węgla drzewnego, państwa członkowskie mogą dokonać ich zajęcia i likwidacji, na przykład poprzez ich zniszczenie, pozbawienie możliwości działania lub używania, umieszczenie ich w magazynie lub przekazanie państwu innemu niż państwo pochodzenia lub przeznaczenia w celu likwidacji. W trakcie inspekcji państwa członkowskie mogą gromadzić dowody bezpośrednio związane z przewożeniem takich towarów. Państwa członkowskie mogą dokonać likwidacji węgla drzewnego poprzez jego odsprzedaż, monitorowaną przez Grupę Monitorującą ds. Somalii i Erytrei (SEMG). Likwidacja powinna być przeprowadzona w sposób przyjazny dla środowiska. Państwa członkowskie mogą zezwolić statkom i ich załogom na zawinięcie do odpowiedniego portu w celu ułatwienia takiej likwidacji, za zgodą państwa portu. W terminie 30 dni od momentu, gdy towary takie znalazły się na terytorium państwa członkowskiego współpracującego przy ich likwidacji, państwo to przedstawia Komitetowi Sankcji pisemne sprawozdanie dotyczące kroków podjętych w celu ich likwidacji lub zniszczenia.

5. Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komitet Sankcji o wszelkich inspekcjach, o których mowa w ust. 1, w tym poprzez przedstawienie sprawozdania z inspekcji, zawierającego wszelkie niezbędne szczegóły, w tym wyjaśnienie podstaw i wyników inspekcji oraz, jeśli to możliwe, informacje o banderze statku, jego nazwie, nazwisku i tożsamości kapitana, właścicielu statku oraz pierwotnym sprzedawcy ładunku, a także informacje o staraniach podjętych w celu uzyskania zgody państwa, pod którego banderą pływał statek.

6. Ust. 1 nie ma wpływu na prawa, obowiązki lub zobowiązania państw członkowskich wynikające z prawa międzynarodowego, w tym na prawa lub obowiązki na mocy Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, w tym na ogólną zasadę wyłącznej jurysdykcji państwa bandery nad jego statkami na pełnym morzu, w odniesieniu do każdej sytuacji innej niż określona w tym ustępie.

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku I.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w skonsolidowanej akcji ONZ na rzecz Somalii.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku I i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (²), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika I do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym misji wspierającej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Somalii (UNSOM), lub przeznaczonych do jego wyłącznego użytku;

b) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej, służących wyłącznie wsparciu strategicznych partnerów AMISOM działających wyłącznie na podstawie koncepcji strategicznej Unii Afrykańskiej z dnia 5 stycznia 2012 r. (lub późniejszych opracowanych przez nią koncepcji strategicznych) oraz we współpracy i koordynacji z AMISOM, lub przeznaczonych do wyłącznego użytku tych partnerów;

d) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu szkoleniowej misji wojskowej Unii Europejskiej w Somalii (EUTM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

e) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej, przeznaczonych do wyłącznego użytku państw członkowskich lub organizacji międzynarodowych, regionalnych i subregionalnych, które podejmują działania w celu ukrócenia aktów piractwa i zbrojnych napaści na morzu u wybrzeży Somalii na wniosek federalnego rządu Somalii, o których to działaniach rząd ten poinformował Sekretarza Generalnego, i pod warunkiem że wszelkie podejmowane działania będą zgodne z obowiązującym międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem w zakresie praw człowieka;

f) [1] dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej pomocy oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie do rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii oraz mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa ludności Somalii, z wyjątkiem działań związanych z dostawą towarów określonych w załączniku II, jeżeli Komitet Sankcji otrzymał powiadomienie zgodnie z ust. 4 niniejszego artykułu;

g) [2] dostaw, sprzedaży lub transferu wszelkiego rodzaju uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów określonych w załączniku II rządowi federalnemu Somalii, przy uprzednim zatwierdzeniu w każdym indywidualnym przypadku przez Komitet Sankcji, jak określono w ust. 4a niniejszego artykułu;

h) dostaw, sprzedaży lub transferu odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Somalii przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do osobistego użytku;

i) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, o których z pięciodniowym wyprzedzeniem i wyłącznie do jego wiadomości powiadomiły Komitet Sankcji państwo dostarczające lub organizacja międzynarodowa, regionalna lub subregionalna;

j) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi przez państwa członkowskie lub organizacje międzynarodowe, regionalne i subregionalne, przeznaczonych wyłącznie do celów pomocy instytucjom somalijskiego sektora bezpieczeństwa, chyba że Komitet w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania powiadomienia o takiej pomocy od dostarczającego państwa członkowskiego lub organizacji międzynarodowej, regionalnej lub subregionalnej wyda decyzję negatywną.

4. [3] Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za powiadamianie Komitetu Sankcji z wyprzedzeniem o wszelkich dostawach broni, amunicji lub sprzętu wojskowego lub o zapewnianiu doradztwa, pomocy lub szkoleń siłom bezpieczeństwa, jak określono w ust. 3 lit. f). Alternatywnie, państwa członkowskie udzielające pomocy mogą powiadomić Komitet Sankcji z co najmniej pięciodniowym wyprzedzeniem oraz w konsultacji z rządem federalnym Somalii, zgodnie z pkt 3 i 4 rezolucji RB ONZ nr 2142 (2014). W przypadku gdy dane państwo członkowskie postanowi powiadomić Komitet Sankcji, powiadomienie to zawiera: szczegóły dotyczące producenta i dostawcy broni i amunicji, opis broni i amunicji, w tym rodzaj, kaliber i ilość, proponowaną datę i miejsce dostawy oraz wszystkie informacje dotyczące jednostki krajowych sił bezpieczeństwa Somalii, dla której dostawa jest przeznaczona, lub docelowego miejsca składowania. Państwo członkowskie dostarczające broń lub amunicję może, we współpracy z rządem federalnym Somalii i nie później niż 30 dni po dostarczeniu tych towarów, przedłożyć Komitetowi Sankcji pisemne potwierdzenie dokonania dostawy, zawierające numery seryjne dostarczonej broni i amunicji, informacje o transporcie, list przewozowy, manifest towarów lub specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz konkretne miejsce składowania.

4a. [4] Rząd federalny Somalii ponosi główną odpowiedzialność za zwrócenie się z wyprzedzeniem do Komitetu Sankcji o zatwierdzenie wszelkich dostaw towarów określonych w załączniku II, jak określono w ust. 3 lit. g). W innym przypadku państwa członkowskie mogą zwrócić się o uprzednie zatwierdzenie do Komitetu Sankcji w konsultacji z rządem federalnym Somalii, zgodnie z pkt 3 rezolucji RB ONZ nr 2142 (2014).

5. Zakazuje się sprzedaży, odsprzedaży, transferu lub udostępniania do użytku wszelkiego rodzaju broni lub sprzętu wojskowego, sprzedanego lub dostarczonego wyłącznie do celów rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii, jakimkolwiek osobom lub podmiotom nienależącym do sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii.

Artykuł 1a

1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Artykuł 1b

Państwa członkowskie zachowują czujność w odniesieniu do bezpośredniej lub pośredniej dostawy, sprzedaży lub transferu do Somalii towarów nieobjętych środkami określonymi w art. 1 ust. 1 oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi powiązanymi z tymi towarami.

Artykuł 2

Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2 są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

– angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii, lub zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub AMISOM,

– naruszające embargo na broń lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży lub transferu uzbrojenia, lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy zgodnie z art. 1,

– utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii,

– będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego,

– odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

Wykaz odpowiednich osób i podmiotów znajduje się w załączniku I.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku I.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w skonsolidowanej akcji ONZ na rzecz Somalii.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku I i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (²), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika I do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. [1] Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w tym misji wspierającej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Somalii (UNSOM), lub przeznaczonych do jego wyłącznego użytku;

b) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej, służących wyłącznie wsparciu strategicznych partnerów AMISOM działających wyłącznie na podstawie koncepcji strategicznej Unii Afrykańskiej z dnia 5 stycznia 2012 r. (lub późniejszych opracowanych przez nią koncepcji strategicznych) oraz we współpracy i koordynacji z AMISOM, lub przeznaczonych do wyłącznego użytku tych partnerów;

d) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie wsparciu szkoleniowej misji wojskowej Unii Europejskiej w Somalii (EUTM) lub przeznaczonych do jej wyłącznego użytku;

e) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej, przeznaczonych do wyłącznego użytku państw członkowskich lub organizacji międzynarodowych, regionalnych i subregionalnych, które podejmują działania w celu ukrócenia aktów piractwa i zbrojnych napaści na morzu u wybrzeży Somalii na wniosek federalnego rządu Somalii, o których to działaniach rząd ten poinformował Sekretarza Generalnego, i pod warunkiem że wszelkie podejmowane działania będą zgodne z obowiązującym międzynarodowym prawem humanitarnym i prawem w zakresie praw człowieka;

f) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie do rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii oraz mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa ludności Somalii, z wyjątkiem działań związanych z dostawą towarów wyszczególnionych w załączniku II, w przypadku, gdy powiadomiono Komitet Sankcji co najmniej pięć dni wcześniej, zgodnie z pkt 14 i 15 rezolucji RB ONZ nr 2111 (2013), w tym, w odpowiednim przypadku, jak określono w ust. 4 niniejszego artykułu;

g) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, określonych w załączniku II, na rzecz federalnego rządu Somalii, jeżeli zostały one uprzednio zatwierdzone przez Komitet Sankcji indywidualnie dla każdego przypadku;

h) dostaw, sprzedaży lub transferu odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, czasowo wywożonych do Somalii przez personel Organizacji Narodów Zjednoczonych, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i rozwojowych oraz personel pomocniczy, wyłącznie do osobistego użytku;

i) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, o których z pięciodniowym wyprzedzeniem i wyłącznie do jego wiadomości powiadomiły Komitet Sankcji państwo dostarczające lub organizacja międzynarodowa, regionalna lub subregionalna;

j) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów ani do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi przez państwa członkowskie lub organizacje międzynarodowe, regionalne i subregionalne, przeznaczonych wyłącznie do celów pomocy instytucjom somalijskiego sektora bezpieczeństwa, chyba że Komitet w ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania powiadomienia o takiej pomocy od dostarczającego państwa członkowskiego lub organizacji międzynarodowej, regionalnej lub subregionalnej wyda decyzję negatywną.

4. Państwo członkowskie zamierzające udzielić pomocy na podstawie ust. 3 lit. f), po poinformowaniu o swoim zamiarze federalnego rządu Somalii, może – z wyprzedzeniem nie krótszym niż pięć dni – poinformować o tym Komitet Sankcji. Jeśli państwo członkowskie zdecyduje się przekazać takie powiadomienie, powinno ono zawierać wszystkie istotne informacje, w tym – w stosownych przypadkach – informacje na temat rodzaju i ilości broni, amunicji i sprzętu wojskowego, które planuje dostarczyć, oraz proponowaną datę dostawy.

5. Zakazuje się sprzedaży, odsprzedaży, transferu lub udostępniania do użytku wszelkiego rodzaju broni lub sprzętu wojskowego, sprzedanego lub dostarczonego wyłącznie do celów rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii, jakimkolwiek osobom lub podmiotom nienależącym do sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii.

Artykuł 1a

1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Artykuł 1b

Państwa członkowskie zachowują czujność w odniesieniu do bezpośredniej lub pośredniej dostawy, sprzedaży lub transferu do Somalii towarów nieobjętych środkami określonymi w art. 1 ust. 1 oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi powiązanymi z tymi towarami.

Artykuł 2

Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2 są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

– angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii, lub zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub AMISOM,

– naruszające embargo na broń lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży lub transferu uzbrojenia, lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy zgodnie z art. 1,

– utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii,

– będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego,

– odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

Wykaz odpowiednich osób i podmiotów znajduje się w załączniku I.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku I.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w skonsolidowanej akcji ONZ na rzecz Somalii.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku I i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (²), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika I [1] do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. [2] Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działalnością wojskową, służących wyłącznie wsparciu AMISOM lub przeznaczonych wyłącznie do wykorzystania przez AMISOM, zgodnie z pkt 4 rezolucji RB ONZ nr 1744 (2007), lub do wyłącznego użytku państw i organizacji regionalnych podejmujących środki zgodnie z pkt 6 rezolucji RB ONZ nr 1851 (2008) i pkt 10 rezolucji RB ONZ nr 1846 (2008);

b) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i sprzętu wojskowego oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia strategicznych partnerów AMISOM działających wyłącznie na podstawie koncepcji strategicznej Unii Afrykańskiej z dnia 5 stycznia 2012 r. oraz we współpracy i koordynacji z AMISOM lub do wykorzystania przez tych partnerów;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, przeznaczonych wyłącznie do pomocy w rozwoju instytucji sektora bezpieczeństwa, zgodnie z procesem politycznym określonym w pkt 1, 2 i 3 rezolucji RB ONZ nr 1744 (2007) i w braku decyzji odmownej Komitetu Sankcji w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania odpowiedniego powiadomienia;

d) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, ani do dostaw materiałów przeznaczonych do wykorzystania w programach rozwoju instytucjonalnego opracowanych przez Unię lub państwa członkowskie, w tym w programach z dziedziny bezpieczeństwa, prowadzonych w ramach procesu pokojowego i procesu pojednania zatwierdzonych uprzednio przez Komitet Sankcji, oraz odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, przywożonej na określony czas do Somalii wyłącznie na własny użytek przez pracowników ONZ, przedstawicieli mediów i pracowników zajmujących się pomocą humanitarną i rozwojem oraz związanego z nimi personelu;

e) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i sprzętu wojskowego, bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, przeznaczonych wyłącznie do wsparcia personelu ONZ, w tym Biura Politycznego ONZ ds. Somalii lub do celów wykorzystania przez ten personel;

f) dostaw, sprzedaży lub transferu broni i sprzętu wojskowego, bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, służących wyłącznie do rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii oraz mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa ludności Somalii, z wyjątkiem działań związanych z dostawą towarów wyszczególnionych w załączniku II, w przypadku gdy Komitet Sankcji otrzymał powiadomienie co najmniej pięć dni wcześniej, zgodnie z pkt 38 rezolucji RB ONZ 2093 (2013), w tym, w odpowiednim przypadku, jak określono w pkt 4 niniejszego artykułu.

4. [3] Państwo członkowskie zamierzające udzielić pomocy na podstawie ust. 3 lit. f), po poinformowaniu o swoim zamiarze federalnego rządu Somalii, może – z wyprzedzeniem nie krótszym niż pięć dni – poinformować o tym Komitet Sankcji. Jeśli państwo członkowskie zdecyduje się przekazać takie powiadomienie, powinno ono zawierać wszystkie istotne informacje, w tym – w stosownych przypadkach – informacje na temat rodzaju i ilości broni, amunicji i sprzętu wojskowego, które planuje dostarczyć, oraz proponowaną datę dostawy.

5. [4] Zakazuje się sprzedaży, odsprzedaży, transferu lub udostępniania do użytku wszelkiego rodzaju broni lub sprzętu wojskowego, sprzedanego lub dostarczonego wyłącznie do celów rozwoju sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii, jakimkolwiek osobom lub podmiotom nienależącym do sił bezpieczeństwa federalnego rządu Somalii.

Artykuł 1a

1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Artykuł 1b

[5] Państwa członkowskie zachowują czujność w odniesieniu do bezpośredniej lub pośredniej dostawy, sprzedaży lub transferu do Somalii towarów nieobjętych środkami określonymi w art. 1 ust. 1 oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi powiązanymi z tymi towarami.

Artykuł 2

[6] Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2 są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

– angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii, lub zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub AMISOM,

– naruszające embargo na broń lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży lub transferu uzbrojenia, lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy zgodnie z art. 1,

– utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii,

– będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego,

– odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

Wykaz odpowiednich osób i podmiotów znajduje się w załączniku I.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku I [7] .

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w skonsolidowanej akcji ONZ na rzecz Somalii.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku I [8] i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku I [9] . Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

[10] W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (²), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działalnością wojskową, służących wyłącznie wsparciu AMISOM lub przeznaczonych wyłącznie do wykorzystania przez AMISOM, zgodnie z pkt 4 rezolucji RB ONZ nr 1744 (2007), lub do wyłącznego użytku państw i organizacji regionalnych podejmujących środki zgodnie z pkt 6 rezolucji RB ONZ nr 1851 (2008) i pkt 10 rezolucji RB ONZ nr 1846 (2008);

b) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, przeznaczonych wyłącznie do pomocy w rozwoju instytucji sektora bezpieczeństwa, zgodnie z procesem politycznym określonym w pkt 1, 2 i 3 rezolucji RB ONZ nr 1744 (2007) i w braku decyzji odmownej Komitetu Sankcji w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania odpowiedniego powiadomienia;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, ani do dostaw materiałów przeznaczonych do wykorzystania w programach rozwoju instytucjonalnego przygotowanych przez Unię lub państwa członkowskie, w tym w programach z dziedziny bezpieczeństwa, prowadzonych w ramach procesu pokojowego i procesu pojednania zatwierdzonych uprzednio przez Komitet Sankcji, oraz odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, przywożonej na określony czas do Somalii wyłącznie na własny użytek przez pracowników ONZ, przedstawicieli mediów i pracowników zajmujących się pomocą humanitarną i rozwojem oraz związanego z nimi personelu;

d) [1] dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i sprzętu wojskowego, bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działalnością wojskową, służących wyłącznie wsparciu Biura Politycznego Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Somalii lub do celów wykorzystania przez to biuro – uprzednio zatwierdzonych przez Komitet Sankcji.

Artykuł 1a

1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Artykuł 2

Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2, są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

– angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też zagrażające użyciem siły wobec TFI lub AMISOM;

– naruszające embargo na przywóz broni i powiązane środki, o których mowa w art. 1;

– utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;

– będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego;

– odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującą zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

Osoby i podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w skonsolidowanej akcji ONZ na rzecz Somalii.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (²), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działalnością wojskową, służących wyłącznie wsparciu AMISOM lub przeznaczonych wyłącznie do wykorzystania przez AMISOM, zgodnie z pkt 4 rezolucji RB ONZ nr 1744 (2007), lub do wyłącznego użytku państw i organizacji regionalnych podejmujących środki zgodnie z pkt 6 rezolucji RB ONZ nr 1851 (2008) i pkt 10 rezolucji RB ONZ nr 1846 (2008);

b) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, przeznaczonych wyłącznie do pomocy w rozwoju instytucji sektora bezpieczeństwa, zgodnie z procesem politycznym określonym w pkt 1, 2 i 3 rezolucji RB ONZ nr 1744 (2007) i w braku decyzji odmownej Komitetu Sankcji w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania odpowiedniego powiadomienia;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, ani do dostaw materiałów przeznaczonych do wykorzystania w programach rozwoju instytucjonalnego przygotowanych przez Unię lub państwa członkowskie, w tym w programach z dziedziny bezpieczeństwa, prowadzonych w ramach procesu pokojowego i procesu pojednania zatwierdzonych uprzednio przez Komitet Sankcji, oraz odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, przywożonej na określony czas do Somalii wyłącznie na własny użytek przez pracowników ONZ, przedstawicieli mediów i pracowników zajmujących się pomocą humanitarną i rozwojem oraz związanego z nimi personelu.

Artykuł 1a

[1] 1. Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego przywozu, zakupu lub transportu węgla drzewnego z Somalii bez względu na to, czy węgiel ten pochodzi z Somalii.

Unia podejmuje działania niezbędne do określenia produktów, które mają być objęte niniejszym przepisem.

2. Zabrania się udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, finansowania lub pomocy finansowej, jak również ubezpieczenia i reasekuracji, mających związek z przywozem, zakupem lub transportem węgla drzewnego z Somalii.

Artykuł 2

Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2, są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

– angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też zagrażające użyciem siły wobec TFI lub AMISOM;

– naruszające embargo na przywóz broni i powiązane środki, o których mowa w art. 1;

– utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;

– będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego;

– odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującą zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

Osoby i podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w skonsolidowanej akcji ONZ na rzecz Somalii.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (²), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działalnością wojskową, służących wyłącznie wsparciu AMISOM lub przeznaczonych wyłącznie do wykorzystania przez AMISOM, zgodnie z pkt 4 rezolucji RB ONZ nr 1744 (2007), lub do wyłącznego użytku państw i organizacji regionalnych podejmujących środki zgodnie z pkt 6 rezolucji RB ONZ nr 1851 (2008) i pkt 10 rezolucji RB ONZ nr 1846 (2008);

b) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, przeznaczonych wyłącznie do pomocy w rozwoju instytucji sektora bezpieczeństwa, zgodnie z procesem politycznym określonym w pkt 1, 2 i 3 rezolucji RB ONZ nr 1744 (2007) i w braku decyzji odmownej Komitetu Sankcji w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania odpowiedniego powiadomienia;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, ani do dostaw materiałów przeznaczonych do wykorzystania w programach rozwoju instytucjonalnego przygotowanych przez Unię lub państwa członkowskie, w tym w programach z dziedziny bezpieczeństwa, prowadzonych w ramach procesu pokojowego i procesu pojednania zatwierdzonych uprzednio przez Komitet Sankcji, oraz odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, przywożonej na określony czas do Somalii wyłącznie na własny użytek przez pracowników ONZ, przedstawicieli mediów i pracowników zajmujących się pomocą humanitarną i rozwojem oraz związanego z nimi personelu.

Artykuł 2

[1] Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2, są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

– angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też zagrażające użyciem siły wobec TFI lub AMISOM;

– naruszające embargo na przywóz broni i powiązane środki, o których mowa w art. 1;

– utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;

– będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego;

– odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującą zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia.

Osoby i podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku [2] .

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. [3] ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych, w tym dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w skonsolidowanej akcji ONZ na rzecz Somalii.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dnia 10 grudnia 2002 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (¹) w związku z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992), 1356 (2001) oraz 1425 (2002) dotyczących objęcia Somalii embargiem na handel bronią.

(2) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii i uchylające wspólne stanowisko 2002/960/WPZiB (²), wdrażające rezolucję RB ONZ nr 1844 (2008) wprowadzającą środki ograniczające wobec podmiotów usiłujących nie dopuścić do pokojowych działań politycznych lub blokować takie działania, lub podmiotów, które grożą użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) w Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), lub podejmują działania podważające stabilność w Somalii i w regionie.

(3) Dnia 1 marca 2010 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2010/126/WPZiB zmieniającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB (³) i wprowadzającą w życie rezolucję RB ONZ nr 1907 (2009) wzywającą wszystkie państwa, by w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego, dokonywały na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, o ile dane państwo posiada informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy ogólnego i pełnego embarga na dostawy broni do Somalii ustanowionego zgodnie z pkt 5 rezolucji RB ONZ nr 733 (1992) oraz uzupełnionego i zmienionego poprzez kolejne rezolucje.

(4) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”) przyjęła rezolucję nr 1916 (2010), w której między innymi przedłużono mandat grupy monitorującej, o której mowa w pkt 3 rezolucji nr 1558 (2004) i postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.

(5) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji utworzony na mocy pkt 11 rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”) przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.

(6) Do celów przejrzystości środki nałożone na mocy wspólnego stanowiska 2009/138/WPZiB zmienionego decyzją Rady 2010/126/WPZiB oraz zwolnienia przewidziane w rezolucji RB ONZ nr 1916 (2010) powinny być zawarte w jednym akcie prawnym.

(7) Należy zatem uchylić wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

(8) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (⁴), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsza decyzja powinna być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.

(9) Niniejsza decyzja jest także w pełni zgodna ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.

(10) Procedura wprowadzania zmian do załącznika do niniejszej decyzji powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom i podmiotom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać tym osobom i podmiotom możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę lub podmiot.

(11) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zakazane są bezpośrednie lub pośrednie dostawy, sprzedaż lub transfer do Somalii uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów, włącznie z bronią i amunicją, pojazdami wojskowymi i sprzętem, sprzętem paramilitarnym i częściami zapasowymi do wcześniej wymienionych sprzętów przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, bez względu na to, czy pochodzą one z tych terytoriów.

2. Zakazane jest bezpośrednie lub pośrednie zapewnianie Somalii doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działaniami wojskowymi, w tym w szczególności szkoleń technicznych i pomocy związanej z dostarczaniem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem produktów wymienionych w ust. 1, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

3. ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do:

a) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, pomocy finansowej i innej oraz szkoleń związanych z działalnością wojskową, służących wyłącznie wsparciu AMISOM lub przeznaczonych wyłącznie do wykorzystania przez AMISOM, zgodnie z pkt 4 rezolucji RB ONZ nr 1744 (2007), lub do wyłącznego użytku państw i organizacji regionalnych podejmujących środki zgodnie z pkt 6 rezolucji RB ONZ nr 1851 (2008) i pkt 10 rezolucji RB ONZ nr 1846 (2008);

b) dostaw, sprzedaży lub transferu uzbrojenia i podobnych materiałów wszystkich rodzajów oraz do bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego, przeznaczonych wyłącznie do pomocy w rozwoju instytucji sektora bezpieczeństwa, zgodnie z procesem politycznym określonym w pkt 1, 2 i 3 rezolucji RB ONZ nr 1744 (2007) i w braku decyzji odmownej Komitetu Sankcji w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania odpowiedniego powiadomienia;

c) dostaw, sprzedaży lub transferu nieśmiercionośnego sprzętu wojskowego, przeznaczonego wyłącznie do użytku w celach humanitarnych lub ochronnych, ani do dostaw materiałów przeznaczonych do wykorzystania w programach rozwoju instytucjonalnego przygotowanych przez Unię lub państwa członkowskie, w tym w programach z dziedziny bezpieczeństwa, prowadzonych w ramach procesu pokojowego i procesu pojednania zatwierdzonych uprzednio przez Komitet Sankcji, oraz odzieży ochronnej, w tym kamizelek przeciwodłamkowych i hełmów wojskowych, przywożonej na określony czas do Somalii wyłącznie na własny użytek przez pracowników ONZ, przedstawicieli mediów i pracowników zajmujących się pomocą humanitarną i rozwojem oraz związanego z nimi personelu.

Artykuł 2

Środki ograniczające przewidziane w art. 3, art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1 i 2, są nakładane na osoby i podmioty wskazane przez Komitet Sankcji jako osoby i podmioty:

— angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też zagrażające użyciem siły wobec TIF lub AMISOM,

— naruszające embargo na handel bronią i podobne środki, o których mowa w art. 1,

— utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.

Osoby i podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku.

Artykuł 3

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapobiec bezpośrednim lub pośrednim dostawom, sprzedaży lub transferowi uzbrojenia i materiałów wojskowych oraz bezpośredniego lub pośredniego zapewniania doradztwa technicznego lub szkoleń, pomocy finansowej i innej, włączając pomoc inwestycyjną, brokerską lub w zakresie innych usług finansowych, związanych z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem uzbrojenia i materiałów wojskowych osobom lub podmiotom, o których mowa w art. 2.

Artykuł 4

1. Państwa członkowskie – w porozumieniu z ich organami krajowymi, zgodnie z przepisami krajowym i przestrzegając prawa międzynarodowego – dokonują na swoim terytorium, w tym w portach lotniczych i morskich, inspekcji wszelkich ładunków wysyłanych do Somalii i przysyłanych z tego kraju, jeżeli mają informacje dające uzasadnione podstawy do podejrzeń, że dany ładunek zawiera towary, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane na mocy art. 3.

2. Statki powietrzne i statki wodne przewożące ładunki do Somalii i z tego kraju podlegają wymogowi przedstawienia dodatkowej informacji przed ich przybyciem lub przed ich odlotem/odpłynięciem o wszystkich towarach przywożonych do państwa członkowskiego lub z niego wywożonych.

3. W przypadku wykrycia towarów, których dostawa, sprzedaż, transfer lub wywóz są zakazane zgodnie z art. 3, państwa członkowskie dokonują ich zajęcia i likwidacji (przez zniszczenie lub pozbawienie możliwości działania).

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki mające na celu zapobieganie wjazdowi na ich terytoria lub przejazdowi przez nie osób, o których mowa w art. 2.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państw członkowskich do odmowy wjazdu własnym obywatelom na swoje terytorium.

3. Ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli Komitet Sankcji:

a) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że taki wjazd lub przejazd jest uzasadniony ze względów humanitarnych, w tym ze względu na obowiązki religijne;

b) ustali na podstawie indywidualnego przypadku, że zwolnienie przybliżyłoby realizację celów polegających na osiągnięciu pokoju i pojednania narodowego w Somalii oraz stabilności w regionie.

4. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3 państwo członkowskie zezwala na wjazd na swoje terytorium lub przejazd przez nie osób wskazanych przez Komitet Sankcji, zezwolenie ograniczone jest do celu, w jakim zostało udzielone, i do osób, których dotyczy.

Artykuł 6

1. Wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze posiadane lub kontrolowane bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub podmioty, o których mowa w art. 2, lub należące do podmiotów posiadanych lub kontrolowanych, bezpośrednio lub pośrednio, przez nie lub przez osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, zgodnie ze wskazaniem przez Komitet Sankcji, zostają zamrożone. Osoby lub podmioty, o których mowa, są wymienione w załączniku.

2. Żadne fundusze ani zasoby gospodarcze nie są udostępniane, bezpośrednio lub pośrednio, osobom lub podmiotom, o których mowa w ust. 1, lub na rzecz tych osób lub podmiotów.

3. Państwa członkowskie mogą dopuścić zwolnienia ze środków, o których mowa w ust. 1 i 2, w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych:

a) niezbędnych do pokrycia podstawowych wydatków, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe i opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych;

c) przeznaczonych wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług, zgodnie z przepisami prawa krajowego, związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy i zasobów gospodarczych;

d) niezbędnych do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie i po uzyskaniu zgody tego komitetu;

e) będących przedmiotem sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego zastawu lub wyroku, w którym to przypadku fundusze i zasoby gospodarcze mogą być wykorzystane do zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub do wykonania wyroku pod warunkiem że zastaw ten został ustanowiony lub że wyrok został wydany przed wskazaniem przez Komitet Sankcji odnośnych osób lub podmiotów, i nie został ustanowiony ani wydany na rzecz osoby lub podmiotu, o których mowa w art. 2, po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie.

4. Zwolnienia, o których mowa w art. 3 lit. a), b) i c), można ustanowić po powiadomieniu Komitetu Sankcji przez zainteresowane państwo członkowskie o zamiarze udzielenia, w odpowiednich przypadkach, zezwolenia na dostęp do tych funduszy i zasobów gospodarczych oraz w przypadku braku odmownej decyzji Komitetu Sankcji w terminie trzech dni roboczych od daty takiego powiadomienia.

5. Ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:

a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b) płatności należnych z tytułu umów lub porozumień, które zostały zawarte przed dniem, w którym rachunki te zaczęły podlegać środkom ograniczającym, lub zobowiązań, które powstały przed tym dniem;

pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają ust. 1.

6. ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy, innych aktywów finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pilnie potrzebnej pomocy humanitarnej do Somalii przez ONZ, jej wyspecjalizowane agencje lub programy, przez świadczące pomoc humanitarną organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ lub przez ich partnerów wykonawczych.

Artykuł 7

Rada ustala wykaz zawarty w załączniku i wprowadza w nim zmiany na podstawie ustaleń Rady Bezpieczeństwa albo Komitetu Sankcji.

Artykuł 8

1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę lub podmiot i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę lub podmiot w załączniku. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę lub podmiot bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając danej osobie lub podmiotowi przedstawienie uwag.

2. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę lub podmiot.

Artykuł 9

W załączniku znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób lub podmiotów. W odniesieniu do osób informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do podmiotów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.

Artykuł 10

Niniejsza decyzja podlega przeglądowi, jest zmieniana lub uchylona, w stosownych przypadkach, zgodnie z odpowiednimi decyzjami Rady Bezpieczeństwa.

Artykuł 11

Niniejszym uchyla się wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB.

Artykuł 12

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.