KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (¹), w szczególności jej art. 19,

uwzględniając decyzję nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. dotyczącą mechanizmu monitorowania emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz wykonania Protokołu z Kioto (²), w szczególności jej art. 6 ust. 1 akapit pierwszy, zdanie drugie,

po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 6 decyzji nr 280/2004/WE wymaga, aby Unia i jej państwa członkowskie zastosowały specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto, przyjęte decyzją 12/CMP.1 Konferencji stron UNFCCC służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto (zwaną dalej decyzją 12/CMP.1) w sprawie ustanowienia i prowadzenia rejestrów i CITL.

(2) Artykuł 19 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE ustanawiającej system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (zwany dalej ETS) wymaga, aby wszystkie uprawnienia były rejestrowane w rejestrze Unii na rachunkach zarządzanych przez państwa członkowskie. Aby zapewnić możliwość przechowywania na tych samych rachunkach rejestru Unii jednostek Kioto i uprawnień, rejestr Unii musi również spełniać specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto, przyjęte decyzją 12/CMP.1.

(3) Artykuł 20 dyrektywy 2003/87/WE wymaga ustanowienia niezależnego dziennika transakcji (zwanego dalej niezależnym dziennikiem transakcji Unii Europejskiej lub EUTL), odnotowującego wydawanie, przekazywanie i anulowanie uprawnień. Artykuł 6 ust. 2 decyzji nr 280/2004/WE wymaga, aby dziennikowi transakcji udostępniono informacje dotyczące wydawania, posiadania, przekazywania, nabywania, anulowania i wycofania jednostek przyznanej emisji, jednostek pochłaniania, jednostek redukcji emisji i jednostek poświadczonej redukcji emisji jak również przeniesienia jednostek przyznanej emisji, jednostek redukcji emisji i jednostek poświadczonej redukcji emisji.

(4) Artykuł 19 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE wymaga opracowania rozporządzenia w sprawie standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów w formie standaryzowanych elektronicznych baz danych zawierających wspólne elementy danych w celu śledzenia wydawania, posiadania, przekazywania oraz anulowania uprawnień, w celu zapewnienia stosownego publicznego dostępu oraz poufności oraz w celu zapewnienia, że nie następuje przekazywanie niezgodne z zobowiązaniami wynikającymi z protokołu z Kioto.

(5) Każdy rejestr utworzony zgodnie z art. 6 decyzji nr 280/2004/WE powinien obejmować co najmniej jeden rachunek posiadania strony, jeden rachunek wycofania oraz rachunki anulowania i zamiany wymagane zgodnie z decyzją 13/CMP.1 Konferencji stron UNFCCC służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto (zwaną dalej decyzją 13/CMP.1), zaś rejestr Unii przechowujący wszystkie uprawnienia zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/87/WE powinien zawierać rachunki zarządzania i rachunki użytkowników wymagane do celów realizacji tej dyrektywy. Każdy taki rachunek powinien być utworzony zgodnie ze znormalizowanymi procedurami w celu zapewnienia integralności systemu rejestrów oraz publicznego dostępu do informacji przechowywanych w tym systemie.

(6) Każdy rejestr utworzony zgodnie z art. 6 decyzji nr 280/2004/WE powinien wydawać jednostki przyznanej emisji (zwanej dalej AAU) zgodnie z decyzją 13/CMP.1, zaś uprawnienia powinny być wydawane przez rejestr Unii. Należy dopilnować, aby w rejestrach utworzonych zgodnie z art. 6 decyzji nr 280/2004/WE był przechowywany depozyt jednostek AAU równy ilości uprawnień wydanych przez nie w rejestrze Unii, tak aby dla każdej transakcji z udziałem uprawnień mogło nastąpić odpowiednie przekazanie jednostek AAU poprzez mechanizm rozliczeniowy na końcu każdego okresu.

(7) Jako że państwa członkowskie nie mają wpływu na to, jaką ilość uprawnień posiadacze rachunków zdeponują w ich rejestrach, wszelkie potencjalne przyszłe międzynarodowe ograniczenia deponowania AAU służących jako depozyt dla wydanych uprawnień powodowałyby poważne problemy dla tych rejestrów, w których przechowywana jest nieproporcjonalna ilość takich uprawnień. Aby zagwarantować, że ryzyko państw członkowskich w tym zakresie jest rozłożone równo między wszystkie państwa członkowskie, mechanizm rozliczeniowy należy utworzyć w sposób zapewniający, że po jego zakończeniu ilość AAU przechowywanych na rachunku rozliczeniowym rejestru Unii jest równa ilości uprawnień zdeponowanych w okresie 2008–2012.

(8) Transakcje z udziałem uprawnień w rejestrze Unii powinny być przeprowadzane za pośrednictwem łącza komunikacyjnego obejmującego EUTL, natomiast transakcje z udziałem jednostek Kioto powinny być przeprowadzane poprzez łącze komunikacyjne obejmujące zarówno EUTL, jak i międzynarodowy dziennik transakcji UNFCCC (zwany dalej ITL). Należy przyjąć przepisy w celu zapewnienia możliwości kontynuowania równoprawnego uczestnictwa w unijnym systemie handlu uprawnieniami do emisji przez państwa członkowskie, które nie są w stanie wydawać jednostek AAU na mocy protokołu z Kioto, ponieważ nie posiadają wiążących zobowiązań w sprawie ograniczenia emisji. Uczestnictwo to nie byłoby możliwe w okresie 2008–2012, gdyż w odróżnieniu od wszystkich pozostałych państw członkowskich, te państwa członkowskie nie byłyby w stanie wydawać uprawnień powiązanych z jednostkami AAU uznanymi na mocy protokołu z Kioto. Należy umożliwić to równoprawne uczestnictwo poprzez specjalne mechanizmy w ramach rejestru Unii.

(9) EUTL powinien wykonywać automatyczne kontrole wszystkich procesów w systemie rejestrów dotyczących uprawnień, zweryfikowanych emisji, rachunków i jednostek Kioto, a ITL powinien wykonywać automatyczne kontrole procesów dotyczących jednostek Kioto w celu dopilnowania, aby nie wystąpiły żadne nieprawidłowości. Procesy, dla których wyniki tych kontroli będą negatywne, zostaną przerwane w celu zapewnienia zgodności transakcji w systemie rejestrów Unii z wymogami dyrektywy 2003/87/WE oraz wymogami opracowanymi na mocy UNFCCC i protokołu z Kioto.

(10) W celu ochrony bezpieczeństwa informacji znajdujących się w zintegrowanym systemie rejestrów należy zastosować odpowiednie i zharmonizowane wymogi w zakresie uwierzytelniania i praw dostępu oraz przechowywać zapisy dotyczące wszystkich procesów, operatorów i osób w systemie rejestrów.

(11) Centralny Administrator powinien zapewnić ograniczenie do minimum przerw w działaniu systemu rejestrów poprzez podejmowanie wszelkich zasadnych kroków w celu zapewnienia dostępności rejestru Unii i EUTL oraz poprzez zapewnienie solidnych systemów i procedur dla zabezpieczenia wszystkich informacji.

(12) System rejestrów powinien umożliwić włączenie lotnictwa do systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii od dnia 1 stycznia 2012 r. Większość zadań wynikających z przeglądu ETS, określonych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (³), należy wykonywać dopiero od dnia 1 stycznia 2013 r. Wymogi te są niezwiązane z funkcjami, które muszą zostać wprowadzone w 2012 r. ze względu na włączenie działalności lotniczej do ETS.

(13) Jako że operatorzy statków powietrznych mają prawo do umorzenia innego zbioru uprawnień niż operatorzy instalacji, powinni oni mieć dostęp do innego rodzaju rachunku – rachunku posiadania operatora statków powietrznych. Uprawnienia wydane na mocy rozdziału II dyrektywy w sprawie EU ETS obejmujące lotnictwo różnią się od dotychczas wydawanych uprawnień, jako że obejmują one emisje, które w znacznej mierze nie są objęte zakresem protokołu z Kioto. W związku z tym powinny one zostać oznaczone w sposób odróżniający je od innych uprawnień.

(14) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/101/WE z dnia 19 listopada 2008 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu uwzględnienia działalności lotniczej w systemie handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (⁴) wymaga, aby jednostki Kioto lub uprawnienia posiadające odpowiednik w jednostkach Kioto umorzone przez operatorów statków powietrznych były wycofywane maksymalnie w ilości równej krajowym emisjom z lotnictwa. Jednakże, jako że państwa członkowskie nie mają wpływu na to, czy operatorzy statków powietrznych umorzą uprawnienia na mocy rozdziału II lub jednostki, które można wycofać, należy ustanowić scentralizowany system umarzania i redystrybucji, który zagwarantuje, że jednostki umorzone przez operatorów statków powietrznych, które mogą być wycofane zostaną zebrane i wykorzystane przede wszystkim w celu równego objęcia krajowych emisji z lotnictwa wszystkich państw członkowskich. Państwa członkowskie powinny zdecydować na późniejszym etapie, w jaki sposób wykorzystać tak zebrane jednostki, które mogą zostać wycofane.

(15) Dla celów realizacji przeglądu ETS oraz umożliwienia włączenia lotnictwa w 2012 r. wystarczy połączyć na poziomie technicznym obecne funkcje państw członkowskich dotyczące rejestru ETS, a techniczną realizację funkcji rejestru protokołu z Kioto pozostawić w osobnych rejestrach protokołu z Kioto (zwanego dalej PzK) zarządzanych przez państwa członkowskie.

(16) Aby wdrożyć zmiany wprowadzone dyrektywą 29/2009/WE oraz umożliwić włączenie działalności lotniczej do ETS w 2012 r., wystarczy połączyć na poziomie technicznym obecne funkcje państw członkowskich dotyczące rejestru ETS, a techniczną realizację funkcji rejestru pozostawić w osobnych rejestrach zarządzanych przez państwa członkowskie tak długo, jak jest to konieczne. Jednakże takie rozwiązanie nie byłoby opłacalne, jako że wymagałoby utrzymywania w każdym państwie członkowskim znacznych równoległych zasobów informatycznych, z których korzystano by rzadko. Dlatego Komisja i państwa członkowskie pragną współpracować w celu utworzenia „skonsolidowanego systemu rejestrów europejskich”, który łączyłby funkcje informatyczne wszystkich państw członkowskich związane z rejestrem PzK.

(17) Procedury księgowania uprawnień i jednostek Kioto określone w niniejszym rozporządzeniu oraz możliwość utworzenia skonsolidowanego systemu rejestrów europejskich pozostają bez uszczerbku dla jakiejkolwiek przyszłej decyzji Unii Europejskiej dotyczącej zobowiązania się do przyjęcia wspólnego unijnego celu w zakresie redukcji emisji lub oddzielnych celów państw członkowskich w zakresie redukcji emisji ma mocy jakichkolwiek przyszłych międzynarodowych traktatów dotyczących zmiany klimatu.

(18) Zgodnie z art. 19 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE należy przewidzieć procedury dotyczące zmiany rejestru Unii i rozwiązywania problemów z nim związanych, jak również odpowiednie warunki dotyczące rejestru Unii w celu zapewniania państwom członkowskim możliwości podejmowania inicjatyw związanych z poprawą wydajności, zarządzaniem kosztami administracyjnymi i kontrolą jakości. Przechowywanie wszystkich uprawnień w rejestrze Unii powinno pozostawać bez uszczerbku dla utrzymania krajowych rejestrów emisji nieobjętych ETS, zaś rejestr Unii powinien zapewniać taką samą jakość usług, co rejestry krajowe.

(19) Jako że od 2009 r. znacząco wzrosła liczba przypadków oszustw w zakresie VAT, prania pieniędzy i innego rodzaju przestępstw w systemie rejestrów, konieczne jest wprowadzenie bardziej szczegółowych i solidnych przepisów dotyczących sprawdzania informacji dotyczących tożsamości i przedkładanych przez posiadaczy rachunku oraz osoby składające wniosek o otwarcie rachunku. Ponadto organy państw członkowskich muszą mieć możliwość odmowy otwarcia rachunku osobom, co do których istnieje zasadne podejrzenie, że chcą korzystać z systemu rejestrów w nieuczciwym celu. Należy także ustanowić szczegółowe przepisy umożliwiające szybkie i skuteczne udostępnienie danych organom ścigania, które powinny móc wykorzystać uzyskane w ten sposób dane dla celów dochodzenia.

(20) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 994/2008 z dnia 8 października 2008 r. w sprawie znormalizowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzją nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁵) uchyla i zastępuje rozporządzenie Komisji (WE) nr 2216/2004 z dnia 21 grudnia 2004 r. w sprawie standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów stosownie do dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁶) od 2012 r. Jako że rozporządzenie to w znaczący sposób zmienia przepisy mające zastosowanie od dnia 1 stycznia 2012 r. w szeregu obszarów podlegających regulacji, dla celów przejrzystości należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 994/2008 i zastąpić je w całości, jednocześnie utrzymując uchylenie i zastąpienie rozporządzenia (WE) nr 2216/2004 przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 994/2008.

(21) Jako że rozporządzenie (WE) nr 2216/2004 będzie obowiązywać do końca 2011 r., należy dokonać częściowych zmian tego rozporządzenia ze skutkiem natychmiastowym. Zmiany te dotyczą walki z oszustwami i działalnością przestępczą oraz powiązanych procesów. Dla celów przejrzystości należy skreślić nieaktualne przepisy. Jako że zmiany związane z walką z oszustwami i powiązanymi procesami powinny być stosowane jak najszybciej, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu.

(22) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2216/2004 ze skutkiem natychmiastowym. Rozporządzenie to należy uchylić z dniem 1 stycznia 2012 r.

(23) Zgodnie z dyrektywą 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylającą dyrektywę Rady 90/313/EWG (⁷) oraz z decyzją 13/CMP.1 należy regularnie podawać do publicznej wiadomości szczególne sprawozdania w celu zapewnienia dostępu opinii publicznej do informacji znajdujących się w zintegrowanym systemie rejestrów z zastrzeżeniem niektórych wymagań dotyczących poufności.

(24) Prawodawstwo Unii dotyczące ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych oraz swobodnego przepływu tych danych, w szczególności dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁸), dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (⁹) oraz rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹⁰), powinno być przestrzegane, jeżeli stosuje się do informacji przechowywanych i przetwarzanych na mocy niniejszego rozporządzenia.

(25) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

[1] W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się na okresy upływające dnia 31 grudnia 2012 r. wymogi ogólne oraz wymagania dotyczące prowadzenia i utrzymania standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów oraz niezależnego dziennika transakcji przewidzianego w art. 20 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE i art. 6 decyzji nr 280/2004/WE. Przewiduje ono także system łączności między systemem rejestrów a międzynarodowym dziennikiem transakcji utworzonym, prowadzonym i utrzymywanym przez Sekretariat Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC).

Artykuł 1a

Zakres stosowania

Niniejsze rozporządzenie dotyczy uprawnień utworzonych w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych na okresy upływające dnia 31 grudnia 2012 r. oraz jednostek Kioto.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają definicje zawarte w art. 3 dyrektywy 2003/87/WE. Stosuje się ponadto następujące definicje:

1) „posiadacz rachunku” oznacza osobę, która utrzymuje rachunek w systemie rejestrów;

2) „Centralny Administrator” oznacza osobę wyznaczoną przez Komisję na mocy art. 20 dyrektywy 2003/87/WE;

3) „właściwy organ” oznacza organ lub organy wyznaczone przez państwo członkowskie na mocy art. 18 dyrektywy 2003/87/WE;

4) „strona PzK” oznacza stronę protokołu z Kioto;

5) „platforma obrotu” oznacza wszelkiego rodzaju system wielostronnej wymiany, który kojarzy lub ułatwia kojarzenie transakcji strony trzeciej w dziedzinie kupna i sprzedaży instrumentów finansowych zgodnie z definicją zawartą w art. 4 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹¹), gdzie kupowane i sprzedawane instrumenty finansowe występują w postaci uprawnień lub jednostek Kioto;

6) „weryfikator” oznacza weryfikatora zdefiniowanego w pkt 5 lit. m) załącznika I do decyzji Komisji 2007/589/WE (¹²);

7) „jednostki przyznanej emisji” lub „AAU” oznaczają jednostki wydane na mocy art. 7 ust. 3 decyzji nr 280/2004/WE;

8) „uprawnienia na mocy rozdziału II” oznaczają uprawnienia wydane na mocy rozdziału II dyrektywy 2003/87/WE;

9) „uprawnienia na mocy rozdziału III” oznaczają wszystkie uprawnienia niewydane na mocy rozdziału II dyrektywy 2003/87/WE;

10) „długoterminowe jednostki CER” lub „lCER” oznaczają jednostki wydane w związku z realizacją projektów zalesiania lub ponownego zalesiania w ramach CDM (mechanizmu czystego rozwoju), których ważność, podlegając decyzji 5/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto, wygasa z końcem okresu kredytowania redukcji emisji projektu zalesiania lub ponownego zalesiania w ramach CDM, dla którego zostały wydane;

11) „jednostki pochłaniania” lub „RMU” oznaczają jednostki wydane na mocy art. 3 protokołu z Kioto;

12) „tymczasowe jednostki CER” lub „tCER” oznaczają jednostki wydane w związku z realizacją projektów zalesiania lub ponownego zalesiania w ramach CDM, których ważność, podlegając decyzji 5/CMP.1, wygasa z końcem okresu rozliczeniowego w ramach protokołu z Kioto następującego po okresie, podczas którego zostały wydane;

13) „proces” oznacza zautomatyzowany techniczny sposób wykonywania działań związanych z rachunkiem lub jednostką w rejestrze;

14) „transakcja” oznacza proces obejmujący przekaz uprawnienia lub jednostki Kioto z jednego rachunku na inny;

15) „umorzenie” oznacza rozliczenie uprawnienia lub jednostki Kioto przez operatora instalacji lub operatora statków powietrznych względem zweryfikowanych emisji jego instalacji lub statku powietrznego;

16) „anulowanie” oznacza ostateczne usunięcie jednostki Kioto przez jej posiadacza bez rozliczania jej względem zweryfikowanych emisji;

17) „usunięcie” oznacza ostateczne usunięcie uprawnienia przez jego posiadacza bez rozliczania go względem zweryfikowanych emisji;

18) „wycofanie” oznacza rozliczenie jednostki Kioto przez stronę protokołu z Kioto względem emisji zgłoszonych przez tę stronę;

19) „pranie pieniędzy” zostało zdefiniowane w art. 1 ust. 2 dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹³);

20) „poważne przestępstwa” zostały zdefiniowane w art. 3 ust. 5 dyrektywy 2005/60/WE;

21) „finansowanie terroryzmu” zostało zdefiniowane w art. 1 ust. 4 dyrektywy 2005/60/WE;

22) „administrator rejestru” oznacza administratora rejestru Unii lub każdego innego rejestru protokołu z Kioto;

23) „krajowy administrator” oznacza podmiot odpowiedzialny za zarządzanie, w imieniu państwa członkowskiego, zbiorem rachunków użytkowników podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego w rejestrze Unii, wyznaczony zgodnie z art. 6;

24) „administrator rachunku” oznacza administratora wyznaczonego dla danego typu rachunku w trzeciej kolumnie tabeli I-I załącznika I;

25) „dyrektorzy” obejmują osoby kierujące faktycznie bieżącą działalnością osoby prawnej;

26) „ czas środkowoeuropejski” oznacza czas letni środkowoeuropejski w okresie czasu letniego zgodnie z definicjami w art. 1, 2 i 3 dyrektywy 2000/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹⁴).

ROZDZIAŁ II

SYSTEM REJESTRÓW

Artykuł 3

[2] (skreślony).

Artykuł 4

[3] (skreślony).

Artykuł 5

[4] (skreślony).

Artykuł 6

[5] (skreślony).

ROZDZIAŁ III

JEDNOSTKI

Artykuł 7

[6] (skreślony).

ROZDZIAŁ IV

RACHUNKI

SEKCJA 1

Przepisy mające zastosowanie do wszystkich rachunków

Artykuł 8

[7] (skreślony).

Artykuł 9

[8] (skreślony).

Artykuł 10

[9] (skreślony).

Artykuł 11

[10] (skreślony).

SEKCJA 2

Otwarcie i aktualizacja rachunków

Artykuł 12

[11] (skreślony).

Artykuł 13

[12] (skreślony).

Artykuł 13a

[13] (skreślony).

Artykuł 14

[14] (skreślony).

Artykuł 15

[15] (skreślony).

Artykuł 16

[16] (skreślony).

Artykuł 17

[17] (skreślony).

Artykuł 18

[18] (skreślony).

Artykuł 19

[19] (skreślony).

Artykuł 20

[20] (skreślony).

Artykuł 21

[21] (skreślony).

Artykuł 21a

[22] (skreślony).

SEKCJA 3

Zamknięcie rachunków

Artykuł 22

[23] (skreślony).

Artykuł 23

[24] (skreślony).

Artykuł 24

[25] (skreślony).

Artykuł 25

[26] (skreślony).

Artykuł 26

[27] (skreślony).

SEKCJA 4

Zawieszenie dostępu do rachunków

Artykuł 27

[28] (skreślony).

Artykuł 28

[29] (skreślony).

ROZDZIAŁ V

ZWERYFIKOWANE EMISJE I ZGODNOŚĆ

Artykuł 29

Dane dotyczące zweryfikowanych emisji instalacji lub operatora statków powietrznych

1. Przed zgłoszeniem rocznych danych dotyczących emisji w rejestrze Unii każdy operator i operator statków powietrznych wybiera weryfikatora spośród weryfikatorów zarejestrowanych u krajowego administratora zarządzającego jego rachunkiem. Jeżeli operator lub operator statków powietrznych jest również weryfikatorem, nie może on wybrać siebie jako weryfikatora.

2. Krajowy administrator wprowadza dane dotyczące emisji za dany rok między dniem 1 stycznia a 31 marca następnego roku. Dane dotyczące emisji danej instalacji za dany rok można również wprowadzić w trakcie tego roku, jeżeli zezwolenie na emisję gazów cieplarnianych tej instalacji wygasło. Właściwy organ może zdecydować, że zamiast krajowego administratora za wprowadzanie danych w terminie określonym powyżej odpowiedzialny jest posiadacz rachunku lub weryfikator (łącznie z właściwymi organami działającymi jako weryfikatorzy).

3. Roczne dane dotyczące emisji zgłasza się w formacie określonym w załączniku X.

4. Po pomyślnej weryfikacji sprawozdania operatora w sprawie emisji z instalacji za poprzedni rok lub sprawozdania operatora statków powietrznych w sprawie emisji z całej działalności lotniczej prowadzonej w poprzednim roku, przeprowadzonej zgodnie z art. 15 akapit pierwszy dyrektywy 2003/87/WE, weryfikator lub właściwy organ zatwierdza roczne zweryfikowane emisje.

5. Emisje zatwierdzone zgodnie z ust. 4 zostają oznaczone w rejestrze Unii przez krajowego administratora lub właściwy organ jako zweryfikowane. Właściwy organ może zdecydować, że zamiast krajowego administratora za oznaczanie emisji w rejestrze Unii jako zweryfikowane odpowiada weryfikator.

6. Właściwy organ może polecić krajowemu administratorowi skorygowanie rocznych zweryfikowanych emisji dla danej instalacji lub danego operatora statków powietrznych w celu zapewnienia zgodności ze szczegółowymi wymogami ustanowionymi przez państwo członkowskie zgodnie z załącznikiem V do dyrektywy 2003/87/WE, poprzez wprowadzenie skorygowanych zweryfikowanych lub szacunkowych emisji dla danej instalacji lub danego operatora statków powietrznych za dany rok do rejestru Unii.

7. Jeżeli w dniu 1 maja każdego roku nie zapisano w rejestrze Unii zweryfikowanych emisji dla instalacji lub operatora statków powietrznych za poprzedni rok lub udowodniono, że zweryfikowane emisje są nieprawidłowe, zastępcza szacunkowa liczba wprowadzona do rejestru Unii zostanie obliczona tak dokładnie, jak to tylko możliwe, zgodnie ze szczegółowymi wymogami ustanowionymi przez państwo członkowskie zgodnie z załącznikiem V do dyrektywy 2003/87/WE.

Artykuł 30

Blokowanie rachunków wskutek niezgłoszenia zweryfikowanych emisji

1. Jeżeli w dniu 1 kwietnia każdego roku nie zapisano w rejestrze Unii rocznych zweryfikowanych emisji dla instalacji lub operatora statków powietrznych za poprzedni rok, rejestr Unii nadaje odpowiedniemu rachunkowi posiadania operatora lub rachunkowi posiadania operatora statków powietrznych status zablokowany.

2. Gdy wszystkie zaległe zweryfikowane emisje instalacji lub operatora statków powietrznych za dany rok zostaną zapisane w rejestrze Unii, rejestr Unii nadaje rachunkowi status otwarty.

Artykuł 31

Obliczenia liczb statusu zgodności

1. W dniu 1 maja każdego roku rejestr Unii określa liczbę statusu zgodności za ubiegły rok dla każdej instalacji i każdego operatora statków powietrznych z otwartym lub zablokowanym rachunkiem posiadania operatora lub rachunkiem posiadania operatora statków powietrznych przez obliczenie sumy wszystkich umorzonych za bieżący okres uprawnień, jednostek CER i ERU zmniejszonej o sumę wszystkich zweryfikowanych emisji w bieżącym okresie do bieżącego roku włącznie i zwiększonej o czynnik korekty.

2. Czynnik korekty, o którym mowa w ust. 1, wynosi zero, jeżeli liczba statusu zgodności dla ostatniego roku poprzedniego okresu była większa od zera, ale pozostaje na poziomie liczby statusu zgodności dla ostatniego roku poprzedniego okresu, jeśli liczba ta jest mniejsza lub równa zero.

3. Rejestr Unii zapisuje liczbę statusu zgodności dla każdej instalacji i każdego operatora statków powietrznych.

Artykuł 32

Wyłączone rachunki posiadania operatora statków powietrznych

[30] 1. Jeżeli w terminie umorzenia uprawnień określonym w art. 12 ust. 2a dyrektywy 2003/87/WE w rejestrze Unii zapisano, zgodnie z art. 29, wartość zweryfikowanych emisji operatora statków powietrznych za ubiegły rok równą 0, rejestr Unii nadaje danemu rachunkowi posiadania operatora statków powietrznych status wyłączony.

2. Rejestr Unii nadaje rachunkowi status aktywny, jeżeli wartość zweryfikowanych emisji za rok poprzedzający rok bieżący nie wynosi 0.

ROZDZIAŁ VI

TRANSAKCJE

Artykuł 32a

Dokonywanie przekazów

1. W przypadku wszystkich transakcji określonych w rozdziale VI, które nie są inicjowane przez platformę obrotu, rejestr Unii wymaga przed zainicjowaniem transakcji potwierdzenia pozapasmowego. Transakcja zostaje zainicjowana dopiero po potwierdzeniu pozapasmowym transakcji przez dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, którego zgoda jest wymagana zgodnie z ust. 19 ust. 2.

2. W przypadku wszystkich przekazów uprawnień i jednostek Kioto określonych w art. 43 i 44 przekaz zostaje zainicjowany natychmiast, jeżeli jest potwierdzony między godziną 10.00 a 16.00 czasu środkowoeuropejskiego od poniedziałku do piątku włącznie, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy w państwach członkowskich, które podjęły decyzję o zawieszeniu biegu odroczenia zgodnie z ust. 3. Przekaz potwierdzony o innej porze zostaje zainicjowany następnego dnia przypadającego między poniedziałkiem a piątkiem o godzinie 10.00 czasu środkowoeuropejskiego.

3. W przypadku wszystkich przekazów uprawnień i jednostek Kioto określonych w art. 43 i 44 z wyjątkiem przekazów z rachunku obrotowego na rachunek figurujący w wykazie bezpiecznych rachunków tego rachunku stosuje się 26-godzinne odroczenie między inicjacją a powiadomieniem o przekazie w celu finalizacji zgodnie z art. 70. Bieg odroczenia zostaje zawieszony między godziną 00.00 a 24.00 czasu środkowoeuropejskiego w soboty i niedziele. Państwa członkowskie mogą również podjąć decyzję o zawieszeniu biegu odroczenia między godziną 00.00 a 24.00 czasu środkowoeuropejskiego w dniach ustawowo wolnych od pracy w danym roku, z zastrzeżeniem publikacji tej decyzji do dnia 1 grudnia roku poprzedniego.

4. Jeżeli przedstawiciel rachunku podejrzewa, że dany przekaz zainicjowano w sposób nielegalny, najpóźniej dwie godziny przed upływem odroczenia przewidzianego w ust. 3 może zwrócić się do krajowego administratora z wnioskiem o anulowanie przekazu w jego imieniu, zanim zostanie przesłane powiadomienie o przekazie w celu finalizacji. Bezzwłocznie po złożeniu tego wniosku posiadacz rachunku zgłasza podejrzenie oszustwa właściwemu krajowemu organowi ścigania. Zgłoszenie to przekazuje się w ciągu 7 dni krajowemu administratorowi.

5. W momencie inicjacji zgodnie z ust. 1 i 2 zostaje przesłane powiadomienie do wszystkich przedstawicieli rachunku dotyczące proponowanej inicjacji przekazu.

Artykuł 32b

Charakter uprawnień i nieodwracalność transakcji

1. Uprawnienie lub jednostka Kioto jest zamiennym, niematerialnym instrumentem, który jest zbywalny na rynku.

2. Niematerialny charakter uprawnień i jednostek Kioto oznacza, że zapis w rejestrze Unii stanowi wystarczające potwierdzenie prima facie prawa własności uprawnienia lub jednostki Kioto oraz potwierdzenie wszelkich innych kwestii, które zgodnie z niniejszym rozporządzeniem są kierowane lub mogą być wprowadzane do rejestru.

3. Zamienność uprawnień i jednostek Kioto oznacza, że wszelkie obowiązki dotyczące zwrotu lub restytucji, które mogą dotyczyć uprawnienia lub jednostki Kioto zgodnie z prawem krajowym, mają zastosowanie do uprawnienia lub jednostki Kioto tego samego rodzaju. W szczególności:

a) z zastrzeżeniem przepisów art. 51 oraz procesu uzgadniania przewidzianego w art. 69 niniejszego rozporządzenia, transakcja staje się ostateczna i nieodwracalna z chwilą finalizacji transakcji zgodnie z art. 70. Nie naruszając przepisów ani środków na podstawie prawa krajowego, które mogą wiązać się z wymogiem lub nakazem przeprowadzenia nowej transakcji, żaden przepis ustawowy, wykonawczy ani żadna zasada lub praktyka dotyczące unieważnienia kontraktów i transakcji nie prowadzi do odwołania transakcji, która stała się ostateczna i nieodwracalna zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

b) żaden z przepisów niniejszego rozporządzenia nie uniemożliwia posiadaczowi rachunku lub osobie trzeciej wykonania jakichkolwiek praw lub roszczeń wynikających z podstawowej transakcji, na postawie których mogą oni mieć prawo do zwrotu, restytucji lub odszkodowania z tytułu transakcji sfinalizowanej w systemie, np. w przypadku oszustwa czy błędu technicznego, dopóki nie prowadzi to do wycofania, unieważnienia lub odwołania transakcji w rejestrze.

4. Nabywca i posiadacz uprawnienia lub jednostki Kioto działający w dobrej wierze nabywa prawo własności uprawnienia lub jednostki Kioto, które nie jest obciążone ewentualnymi wadami prawnymi po stronie zbywcy.

SEKCJA 1

Alokacja i wydawanie przydziałów

Artykuł 33

Tabele krajowego planu rozdziału uprawnień

1. EUTL zawiera jedną tabelę krajowego planu rozdziału uprawnień dla każdego państwa członkowskiego na okres 2008–2012. Tabele krajowego planu rozdziału uprawnień zawierają następujące informacje:

a) całkowita liczba uprawnień, które mają zostać wydane instalacjom: w pojedynczej komórce – całkowita liczba uprawnień, które zostaną wydane instalacjom na okres objęty krajowym planem rozdziału uprawnień;

b) całkowita liczba uprawnień nieprzydzielonych obecnie działającym instalacjom (rezerwa): w pojedynczej komórce – całkowita liczba uprawnień (wydanych lub nabytych), które odłożono dla nowych instalacji oraz w celu sprzedaży w drodze aukcji na okres objęty krajowym planem rozdziału uprawnień;

c) lata: w pojedynczych komórkach dla każdego roku spośród lat objętych krajowym planem rozdziału uprawnień w porządku rosnącym;

d) kod identyfikacyjny instalacji dla każdej instalacji posiadającej w danym momencie ważne zezwolenie: w pojedynczych komórkach w porządku rosnącym. Wymienione instalacje obejmują instalacje jednostronnie włączone na mocy art. 24 dyrektywy 2003/87/WE i nie obejmują jakichkolwiek instalacji wykluczonych tymczasowo na mocy art. 27 dyrektywy 2003/87/WE;

e) przydzielone uprawnienia: uprawnienia, które mają być przydzielone na określony rok dla danej instalacji, są wpisywane do komórki łączącej ten rok z komórką kodu identyfikacyjnego instalacji.

2. Tabele krajowego planu rozdziału uprawnień mają format określony w załączniku XI.

Artykuł 34

Unijna tabela rozdziału uprawnień w lotnictwie

1. EUTL zawiera jedną unijną tabelę rozdziału uprawnień w lotnictwie na rok 2012. Tabela zawiera następujące informacje:

a) całkowita liczba uprawnień na mocy rozdziału II, które mają zostać przydzielone w Unii w 2012 r.;

b) liczba uprawnień na mocy rozdziału II już przydzielonych nieodpłatnie każdemu posiadaczowi rachunku wymienionemu w tabeli;

c) liczba uprawnień na mocy rozdziału II nieprzydzielonych jeszcze przez państwa członkowskie, wymienionych oddzielnie dla każdego państwa członkowskiego;

d) tożsamość odbiorców alokacji (w przypadku uprawnień przydzielonych w drodze aukcji, odbiorcą jest rachunek ustanowiony w tym celu zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1193/2011 (¹⁵)).

2. Unijna tabela rozdziału uprawnień w lotnictwie ma format określony w załączniku XII.

Artykuł 35

Wprowadzenie tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień do EUTL

1. Co najmniej na 12 miesięcy przed rozpoczęciem okresu 2008–2012 każde państwo członkowskie zgłasza Komisji swoją tabelę krajowego planu rozdziału uprawnień odpowiadającą decyzji podjętej na mocy art. 11 ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE.

2. Jeżeli tabela krajowego planu rozdziału uprawnień jest oparta na zgłoszonym Komisji krajowym planie rozdziału uprawnień, który nie został odrzucony na mocy art. 9 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE lub do którego Komisja przyjęła zaproponowane zmiany, Komisja poleca Centralnemu Administratorowi wprowadzenie tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień do EUTL.

Artykuł 36

Wprowadzenie decyzji o przydzieleniu uprawnień do tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie

Jeżeli decyzje o przydzieleniu uprawnień na mocy rozdziału II podjęte przez państwa członkowskie na mocy art. 3e ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE na rok 2012 są zgodne z dyrektywą 2003/87/WE, Komisja poleca Centralnemu Administratorowi wprowadzenie decyzji o rozdziale do tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie w EUTL.

Artykuł 37

Korekty tabeli krajowych planów rozdziału uprawnień

1. Krajowy administrator dokonuje korekty tabeli krajowych planów rozdziału uprawnień w EUTL na okres 2008–2012 bez uprzedniego powiadomienia Komisji, jeżeli:

a) nowa instalacja otrzymała przydział;

b) państwo członkowskie uzupełniło rezerwę poprzez nabycie uprawnień;

c) zezwolenie instalacji wygasło i wszelkie przydziały niedostarczone jeszcze na jej rachunek zostały przeniesione do rezerwy;

d) instalację podzielono na dwie lub więcej instalacji;

e) dwie lub więcej instalacji zostało połączonych w jedną.

Korekty te nie zmieniają całkowitej liczby wydanych uprawnień określonej w tabeli krajowego planu rozdziału.

2. Państwo członkowskie powiadamia Komisję z wyprzedzeniem o wszelkich korektach krajowego planu rozdziału uprawnień innych niż te, o których mowa w ust. 1, wraz z odpowiednimi korektami tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień. Jeżeli korekta tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień jest oparta na zgłoszonym Komisji krajowym planie rozdziału uprawnień, który nie został odrzucony na podstawie art. 9 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE lub do którego Komisja przyjęła zaproponowane zmiany, a korekta wynika z poprawienia danych, Komisja poleca Centralnemu Administratorowi wprowadzenie odpowiedniej korekty do tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień zawartej w EUTL.

3. W następstwie jakiekolwiek korekty dokonanej zgodnie z ust. 2, która następuje po wydaniu lub przydzieleniu uprawnień i która zmniejsza całkowitą ilość uprawnień wydanych na okres 2008–2012, krajowy administrator przekazuje ilość i rodzaj uprawnień określonych przez rejestr Unii do unijnego rachunku usunięcia uprawnień za stosowny okres.

Artykuł 38

Korekty tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie

1. Krajowy administrator może dokonywać odpowiednich korekt unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie w EUTL bez uprzedniego powiadomienia Komisji, jeżeli:

a) nowy operator statków powietrznych rozpoczął działalność;

b) organizator aukcji otrzymał uprawnienia na mocy rozdziału II w celu sprzedaży w drodze aukcji;

c) operatora statków powietrznych podzielono na dwóch lub więcej operatorów;

d) dwóch lub więcej operatorów statków powietrznych zostało połączonych w jednego operatora.

2. Korekty te nie zmieniają całkowitej liczby uprawnień na mocy rozdziału II określonej w unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie.

3. Państwo członkowskie powiadamia Komisję o wszelkich korektach innych niż określone w ust. 1 i wymaganych w celu skorygowania nadmiernego przydziału spowodowanego błędem Komisji lub państwa członkowskiego w decyzji o alokacji uprawnień na mocy rozdziału II podjętej na mocy art. 3e ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE. Jeżeli korekta ta jest zgodna z dyrektywą 2003/87/WE, Komisja poleca Centralnemu Administratorowi skorygowanie tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie na podstawie tej decyzji i wprowadzenie jej do EUTL.

4. W następstwie jakiekolwiek korekty dokonanej zgodnie z ust. 2, która następuje po przydzieleniu uprawnień na mocy rozdziału II zgodnie z art. 41 i która zmniejsza całkowitą ilość uprawnień na mocy rozdziału II na okres 2008–2012, krajowy administrator przekazuje ilość uprawnień na mocy rozdziału II określonych przez Centralnego Administratora do unijnego rachunku usunięcia uprawnień za stosowny okres.

5. Jeżeli w połączeniu operatorów statków powietrznych biorą udział operatorzy zarządzani przez różne państwa członkowskie, korektę na mocy ust. 1 lit. d) inicjuje krajowy administrator zarządzający operatorem statków powietrznych, którego przydział ma zostać połączony z przydziałem innego operatora statków powietrznych. Przed dokonaniem korekty wymagana jest zgoda krajowego administratora zarządzającego operatorem statków powietrznych, którego przydział obejmie przydział przyłączonego operatora statków powietrznych.

Artykuł 39

Wydawanie uprawnień na mocy rozdziału III

1. Po wprowadzeniu tabeli krajowego planu rozdziału do EUTL, krajowy administrator do dnia 28 lutego pierwszego roku okresu 2008–2012:

a) przekazuje ilość jednostek AAU wydanych na okres 2008–2012 równą ilości uprawnień na mocy rozdziału III, które mają zostać wydane z rachunku posiadania strony PzK na rachunek depozytowy ETS AAU;

b) wydaje całkowitą liczbę uprawnień na mocy rozdziału III określoną w tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień na swój krajowy rachunek posiadania uprawnień w rejestrze Unii.

2. Przed działaniem, o którym mowa w ust. 1, administratorzy rejestru PzK przekazują Centralnemu Administratorowi kod identyfikacyjny rachunku wyznaczonego jako rachunek depozytowy ETS AAU w ich rejestrze PzK.

3. Po wydaniu uprawnienia zgodnie z ust. 1 rejestr Unii nadaje każdemu uprawnieniu niepowtarzalny jednostkowy kod identyfikacyjny.

4. Państwa członkowskie bez rejestru PzK nie przeprowadzają działania określonego w ust. 1 lit. a).

Artykuł 40

Alokacja uprawnień na mocy rozdziału III

1. Z zastrzeżeniem art. 37 i 47, do dnia 28 lutego każdego roku krajowy administrator przekazuje z krajowego rachunku posiadania uprawnień na odpowiedni otwarty rachunek posiadania operatora część całkowitej ilości wydanych uprawnień na mocy rozdziału III, która została przydzielona odpowiedniej instalacji na dany rok zgodnie z odpowiednią sekcją tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień.

2. O ile zostało to przewidziane dla instalacji w krajowym planie rozdziału uprawnień państwa członkowskiego, krajowy administrator może przekazać tę część w późniejszym terminie każdego roku.

3. Jeżeli instalacji przydzielono dodatkowe uprawnienia na mocy rozdziału III w tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień w wyniku korekty zgodnie z art. 37, krajowy administrator przekazuje dodatkowo przydzielone uprawnienia na mocy rozdziału III na bieżący rok z krajowego rachunku posiadania uprawnień na stosowny otwarty rachunek posiadania operatora, gdy poleci mu to właściwy organ.

Artykuł 41

Alokacja uprawnień na mocy rozdziału II

1. Po wprowadzeniu unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie do EUTL krajowy administrator do dnia 28 lutego 2012 r. tworzy ilość uprawnień na mocy rozdziału II na każdym otwartym rachunku posiadania operatora statków powietrznych równą przydziałowi określonemu w unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie dla posiadacza tego rachunku na dany rok.

2. Po utworzeniu uprawnienia zgodnie z ust. 1 rejestr Unii nadaje każdemu uprawnieniu niepowtarzalny jednostkowy kod identyfikacyjny.

3. Jeżeli posiadaczowi rachunku przydzielono dodatkowe uprawnienia na mocy rozdziału II w tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie w wyniku korekty zgodnie z art. 38, krajowy administrator tworzy dodatkową ilość przydzielonych uprawnień na mocy rozdziału II na każdym otwartym rachunku posiadania operatora statków powietrznych równą dodatkowemu przydziałowi określonemu w unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie dla posiadacza tego rachunku na bieżący rok, gdy poleci mu to właściwy organ.

4. [31] W przypadku gdy wyłączony rachunek posiadania operatora statków powietrznych nie otrzyma uprawnień na mocy ust. 1, uprawnienia te nie zostaną utworzone na tym rachunku, jeżeli zostanie mu następnie nadany status otwarty.

Artykuł 42

Alokacja uprawnień na mocy rozdziału III po ich sprzedaży przez państwo członkowskie

W okresie 2008–2012, po sprzedaży przez państwo członkowskie uprawnień na mocy rozdziału III na okres 2008–2012 krajowy administrator przekazuje ilość uprawnień na mocy rozdziału III z krajowego rachunku posiadania uprawnień na rachunek posiadania wyznaczony przez właściwy organ, jeżeli właściwy organ wyda takie polecenie.

SEKCJA 2

Przekazywanie uprawnień i jednostek Kioto

Artykuł 43

Przekazy uprawnień przez posiadaczy rachunków

1. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 na wniosek posiadacza rachunku rejestr Unii przekazuje uprawnienia znajdujące się na jego rachunku w rejestrze Unii na inny rachunek w rejestrze Unii, chyba że taki przekaz jest niemożliwy ze względu na status rachunku inicjującego lub rodzaj uprawnień, które mogą znajdować się na rachunku przyjmującym zgodnie z art. 8 ust. 3.

2. Od dnia 30 czerwca 2012 r. rachunki posiadania operatora, rachunki posiadania operatora statków powietrznych, osobiste rachunki posiadania i platformy obrotu mogą przekazywać uprawnienia wyłącznie na rachunek ujęty w wykazie bezpiecznych rachunków ustanowionego zgodnie z art. 21a.

Artykuł 44

Przekazy jednostek Kioto przez posiadaczy rachunków

1. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 na wniosek posiadacza rachunku rejestr Unii przekazuje jednostki Kioto znajdujące się na jego rachunku w rejestrze Unii na inny rachunek w rejestrze Unii lub w rejestrze PzK, chyba że taki przekaz jest niemożliwy ze względu na status rachunku inicjującego lub rodzaj jednostek Kioto, które mogą znajdować się na rachunku przyjmującym zgodnie z art. 8 ust. 3.

2. Od dnia 30 czerwca 2012 r. rachunki posiadania operatora, rachunki posiadania operatora statków powietrznych, osobiste rachunki posiadania i platformy obrotu mogą przekazywać jednostki Kioto wyłącznie na rachunek ujęty w wykazie bezpiecznych rachunków ustanowionego zgodnie z art. 21a.

Artykuł 45

Minimalne utrzymywanie uprawnień na mocy rozdziału III na rachunkach posiadania w rejestrze Unii zarządzanych przez jedno państwo członkowskie

1. EUTL odrzuca proponowany przekaz, jeżeli w wyniku proponowanego przekazu uprawnień przez posiadacza rachunku zgodnie z art. 43 całkowita ilość uprawnień na mocy rozdziału III na okres 2008–2012 znajdujących się na wszystkich rachunkach rejestru Unii zarządzanych przez krajowego administratora danego państwa członkowskiego spadłaby poniżej ilości jednostek Kioto, która musi być utrzymana w rejestrze PzK tego państwa członkowskiego na mocy decyzji 11/CMP.1 jako rezerwa na okres zobowiązania, zmniejszonej o ilość jednostek Kioto znajdujących się obecnie w rejestrze PzK tego państwa członkowskiego poza rachunkiem depozytowym ETS AAU i rachunkiem anulowania.

2. EUTL odrzuca proponowany przekaz, jeżeli w wyniku proponowanego przekazu uprawnień przez posiadacza rachunku zgodnie z art. 43 całkowita ilość uprawnień na mocy rozdziału III na okres 2008–2012 znajdujących się na wszystkich rachunkach rejestru Unii zarządzanych przez krajowych administratorów piętnastu najstarszych państw członkowskich spadłaby poniżej ilości jednostek Kioto, która musi być utrzymana w rejestrach PzK tych państw członkowskich na mocy decyzji 11/CMP.1 jako rezerwa na okres zobowiązania Unii Europejskiej, zmniejszonej o ilość jednostek Kioto znajdujących się obecnie w rejestrach PzK tych państw członkowskich poza rachunkami depozytowymi ETS AAU i rachunkami anulowania.

SEKCJA 3

Umarzanie uprawnień, ERU i CER

Artykuł 46

Umarzanie uprawnień

1. Operator lub operator statków powietrznych umarza uprawnienia na okres 2008–2012 poprzez złożenie wniosku do rejestru Unii o:

a) przesunięcie określonej liczby uprawnień za okres 2008–2012 z właściwego rachunku posiadania operatora lub operatora statków powietrznych na unijny rachunek usunięcia;

b) zapisanie liczby i rodzaju przekazanych uprawnień umorzonych dla emisji z instalacji operatora lub emisji operatora statków powietrznych w bieżącym okresie.

2. Uprawnienia na mocy rozdziału II mogą umarzać tylko operatorzy statków powietrznych.

3. Uprawnienie, które zostało już umorzone, nie może zostać umorzone ponownie.

Artykuł 47

Umorzenie uprawnień na polecenie właściwego organu

Na polecenie właściwego organu krajowy administrator umarza część lub całość całkowitej ilości wydanych uprawnień, która została przydzielona instalacji lub operatorowi statków powietrznych na określony rok, przez zapisanie liczby umorzonych uprawnień dla tej instalacji lub operatora statków powietrznych w bieżącym okresie.

Artykuł 48

Umarzanie jednostek CER i ERU

1. Umorzenie przez operatora jednostek CER i ERU zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE odbywa się poprzez złożenie przez operatora wniosku do rejestru Unii o:

a) przesunięcie określonej liczby jednostek CER lub ERU za okres 2008–2012 z właściwego rachunku posiadania operatora na:

(i) rachunek posiadania strony PzK zarządzającego państwa członkowskiego, w przypadku rachunków zarządzanych przez państwa członkowskie z rejestrem PzK;

(ii) rachunek anulowania w rejestrze Unii, w przypadku rachunków zarządzanych przez państwa członkowskie bez rejestru PzK;

b) zapisanie liczby przekazanych jednostek CER i ERU umorzonych dla emisji z instalacji operatora w bieżącym okresie.

2. Umorzenie przez operatora statków powietrznych jednostek CER i ERU zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE odbywa się poprzez złożenie przez operatora statków powietrznych wniosku do rejestru Unii o:

a) przesunięcie określonej liczby jednostek CER lub ERU za okres 2008–2012 z właściwego rachunku posiadania operatora statków powietrznych na rachunek umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego w rejestrze Unii;

b) zapisanie liczby przekazanych jednostek CER i ERU umorzonych dla emisji operatora statków powietrznych w bieżącym okresie.

3. Rejestr Unii zezwala na umorzenie jednostek CER i ERU jedynie do:

a) maksymalnej ilości określonej przez krajowego administratora rachunku posiadania operatora, w przypadku operatorów;

b) 15 % ilości uprawnień, która musi zostać umorzona zgodnie z art. 12 ust. 2a dyrektywy 2003/87/WE na 2012 r., w przypadku operatorów statków powietrznych.

4. Rejestr Unii odrzuca wszelkie wnioski dotyczące umorzenia jednostek CER i ERU, które spowodowałyby przekroczenie maksymalnej ilości jednostek CER i ERU, które operatorzy państwa członkowskiego mogą umorzyć zgodnie z krajowym planem rozdziału tego państwa członkowskiego.

5. Rejestr Unii odrzuca wszelkie wnioski dotyczące umorzenia jednostek CER i ERU objęte zakazem stosowania w ETS zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE.

6. Jednostka CER lub ERU, która została już umorzona, nie może zostać umorzona ponownie ani przekazana na rachunek posiadania operatora lub osobisty rachunek posiadania w EU ETS.

7. Rejestr Unii prowadzi zautomatyzowane procesy w celu dopilnowania, aby posiadacze rachunków nie mogli umorzyć jednostek na nieprawidłowe rachunki na mocy art. 46 i 48.

SEKCJA 4

Usuwanie uprawnień i anulowanie jednostek Kioto

Artykuł 49

Usuwanie uprawnień

1. Rejestr Unii realizuje każdy wniosek otrzymany od posiadacza rachunku zgodnie z art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE w celu usunięcia uprawnień znajdujących na rachunkach posiadacza rachunku poprzez:

a) przekazanie określonej liczby uprawnień z właściwego rachunku na unijny rachunek usunięcia uprawnień; oraz

b) zapisanie ilości przekazanych uprawnień jako uprawnień usuniętych za bieżący rok.

2. Uprawnień usuniętych nie zapisuje się jako umorzone dla żadnego rodzaju emisji.

3. Rejestr Unii odrzuca wniosek o usunięcie uprawnień, jeżeli został on zainicjowany przez rachunek zarządzany przez państwo członkowskie bez rejestru PzK, w przypadku gdy usunięcie prowadziłoby do sytuacji, gdzie minimalna zdeponowana ilość obliczona dla tego państwa członkowskiego zgodnie z art. 52 jest niższa od ilości wejściowej obliczonej dla tego państwa członkowskiego zgodnie z art. 53.

Artykuł 50

Anulowanie jednostek Kioto

Rejestr Unii realizuje każdy wniosek otrzymany od posiadacza rachunku zgodnie z art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE w celu anulowania jednostek Kioto znajdujących się na rachunkach posiadacza rachunku poprzez przekazanie określonego rodzaju i określonej liczby jednostek Kioto z odnośnego rachunku na rachunek anulowania administratora rachunku w rejestrze PzK lub na rachunek anulowania w rejestrze Unii.

SEKCJA 5

Wycofanie transakcji

Artykuł 51

Wycofanie ukończonych procesów, które zostały błędnie zainicjowane

1. Jeżeli posiadacz rachunku lub administrator rejestru działający w imieniu posiadacza rachunku w sposób niezamierzony lub omyłkowy zainicjował jedną z transakcji wymienionych w ust. 2, może on złożyć swemu administratorowi rejestru pisemny wniosek wycofanie tej ukończonej transakcji. Wniosek jest należycie podpisany przez upoważnionego przedstawiciela lub upoważnionych przedstawicieli posiadacza rachunku, upoważnionych do inicjowania rodzaju transakcji, która ma zostać wycofana, i jest wysłany w ciągu pięciu dni roboczych od dnia ukończenia procesu. Wniosek zawiera oświadczenie wskazujące na omyłkowe lub niezamierzone zainicjowanie transakcji.

2. Posiadacze rachunku mogą złożyć wniosek o wycofanie następujących transakcji:

a) alokacja uprawnień na mocy rozdziału III;

b) alokacja uprawnień na mocy rozdziału II;

c) umarzanie uprawnień;

d) umarzanie jednostek CER i ERU;

e) usuwanie uprawnień;

f) anulowanie jednostek Kioto.

3. Jeżeli administrator rachunku ustali, że wniosek spełnia warunki na mocy ust. 1 i zgadza się z wnioskiem, może on złożyć wniosek o wycofanie transakcji w rejestrze Unii.

4. Rejestr Unii akceptuje wniosek o wycofanie, blokuje jednostki, które mają zostać przekazane w ramach wycofania, i przekazuje wniosek Centralnemu Administratorowi, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) transakcja, która ma zostać wycofana, została zakończona nie wcześniej niż 30 dni roboczych przed złożeniem przez administratora rachunku wniosku zgodnie z ust. 3, z wyjątkiem przydziału uprawnień zgodnie z rozdziałem III oraz przydziału uprawnień zgodnie z rozdziałem II;

b) w wyniku wycofania żaden operator nie znajdzie się w sytuacji niezgodności za rok poprzedni;

c) rachunek, na który ma zostać przekazana wycofana transakcja, nadal posiada ilość jednostek rodzaju, którego dotyczy transakcja;

d) dla transakcji, która ma zostać wycofana, nie nastąpiło jeszcze odjęcie zgodnie z art. 52 od minimalnej zdeponowanej ilości, dokonywane na podstawie transakcji, która ma zostać wycofana;

e) alokacji uprawnień na mocy rozdziału III, które mają być wycofane, dokonano po dacie wygaśnięcia zezwolenia instalacji.

5. Centralny Administrator zatwierdza wniosek w ciągu 10 dni roboczych. Jeżeli transakcja, która ma zostać wycofana, obejmuje przekaz jednostek Kioto z jednego rejestru PzK do innego rejestru PzK, zatwierdzenie wydaje się wyłącznie, jeżeli administrator ITL wyraził zgodę na wycofanie transakcji w ITL.

6. Rejestr Unii może zakończyć wycofanie z wykorzystaniem różnych jednostek tego samego rodzaju, które znajdują się na rachunku, na który ma zostać przekazana wycofana transakcja.

SEKCJA 6

Mechanizmy księgowania

Artykuł 52

Minimalna zdeponowana ilość na rachunku depozytowym ETS AAU

1. EUTL zapisuje minimalną zdeponowaną ilość dla każdego państwa członkowskiego. W przypadku państw członkowskich z rejestrem PzK EUTL zapobiega przekazom jednostek Kioto z ich rachunków depozytowych ETS AAU, w wyniku których ilość jednostek Kioto na rachunku depozytowym ETS AAU wyniosłaby poniżej minimalnej zdeponowanej ilości. W przypadku państw członkowskich bez rejestru PzK, minimalna zdeponowana ilość stanowi wartość stosowaną w procesie rozliczenia.

2. EUTL dodaje do minimalnej zdeponowanej ilości określoną ilość jednostek po wydaniu uprawnień na mocy rozdziału III zgodnie z art. 39, przy czym ilość ta jest równa ilości wydanych uprawnień na mocy rozdziału III.

3. EUTL odejmuje z minimalnej zdeponowanej ilości określoną ilość jednostek natychmiast po:

a) przekazaniu uprawnień na mocy rozdziału III na unijny rachunek usunięcia uprawnień w wyniku korekty w dół uprawnień na mocy rozdziału III po ich przydzieleniu zgodnie z art. 37 ust. 3, gdzie odjęta ilość jest równa ilości przekazanych uprawnień na mocy rozdziału III;

b) odłożeniu jednostek Kioto względem umorzeń uprawnień na mocy rozdziału III dokonanych przez operatorów statków powietrznych zgodnie z art. 54, gdzie odjęta ilość jest równa ilości odłożonej;

c) anulowaniu jednostek Kioto względem usunięcia uprawnień na mocy rozdziału III zgodnie z art. 55 ust. 1, gdzie odjęta ilość jest równa ilości anulowanej;

d) usunięciu uprawnień określonych w art. 55 ust. 2, gdzie odjęta ilość jest równa ilości usuniętej.

4. [32] Centralny administrator odejmuje daną ilość od minimalnej zdeponowanej ilości zapisanej w EUTL po dokonaniu transakcji rozliczeniowych zgodnie z art. 56. Odjęta ilość jest równa całkowitej ilości uprawnień na mocy rozdziału III umorzonych przez rachunki posiadania operatora zarządzane przez krajowego administratora państwa członkowskiego za okres 2008–2012, do której dodano wartość rozliczenia obliczoną zgodnie z art. 56 ust. 3.

Artykuł 53

Ilość wejściowa i wejściowy rachunek depozytowy

1. EUTL zapisuje ilość wejściową dla każdego państwa członkowskiego bez rejestru PzK.

2. EUTL dodaje ilość wejściową po przekazaniu uprawnień na mocy rozdziału III z rachunku użytkownika zarządzanego przez państwo członkowskie bez rejestru PzK na rachunek użytkownika zarządzany przez inne państwo członkowskie, zaś dodana ilość jest równa ilości przekazanych uprawnień na mocy rozdziału III.

3. EUTL odejmuje daną ilość od ilości wejściowej po przekazaniu uprawnień na mocy rozdziału III z rachunku użytkownika zarządzanego przez państwo członkowskie na rachunek użytkownika zarządzany przez państwo członkowskie bez rejestru PzK, zaś odjęta ilość jest równa ilości przekazanych uprawnień na mocy rozdziału III.

4. EUTL nie zezwala na przekaz uprawnień na mocy rozdziału III z rachunków zarządzanych przez państwo członkowskie bez rejestru PzK, w wyniku którego ilość wejściowa byłaby wyższa od ilości jednostek Kioto znajdującej się na wejściowym rachunku depozytowym tego państwa członkowskiego.

5. Do dnia 1 lipca 2013 r. lub do dnia zakończenia rozliczenia określonego w art. 56, w zależności od tego, która data jest późniejsza, EUTL nie zezwala na przekaz jednostek Kioto z wejściowego rachunku depozytowego danego państwa członkowskiego bez rejestru PzK, w wyniku którego ilość na wejściowym rachunku depozytowym tego państwa członkowskiego byłaby niższa, niż ilość wejściowa.

6. Po dniu 1 lipca 2013 r. lub po zakończeniu rozliczenia określonego w art. 56, w zależności od tego, która data jest późniejsza, Centralny Administrator zeruje ilość wejściową i opróżnia wejściowy rachunek depozytowy poprzez przekazy w następującej kolejności:

a) przekazy zgodnie z art. 54 ust. 2;

b) przekazy na rachunek depozytowy ETS AAU państwa członkowskiego obsługiwany przez rachunek wejściowy do ilości wymaganej do zapewnienia zdeponowania wszystkich uprawnień na mocy rozdziału III zgodnie z art. 57;

c) przekazy na rachunek posiadania strony PzK Unii Europejskiej do ilości równej ilości wszelkich poprzednich przekazów z tego rachunku na wejściowy rachunek depozytowy;

d) przekazy na rachunek posiadania strony PzK państwa członkowskiego obsługiwany przez wejściowy rachunek depozytowy.

Artykuł 54

Odkładanie jednostek AAU względem umarzania uprawnień na mocy rozdziału III przez operatorów statków powietrznych

1. Do dnia 5 maja 2013 r. i następnie co roku administratorzy rejestru PzK państw członkowskich z rejestrem PzK przekazują na rachunek umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego w rejestrze Unii ilość jednostek AAU równą ilości uprawnień na mocy rozdziału III umorzonych przez operatorów statków powietrznych na bieżący okres zgodnie z art. 46 od dnia 1 maja poprzedniego roku do dnia 30 kwietnia bieżącego roku.

2. Do dnia 1 lipca 2013 r. lub do dnia zakończenia rozliczenia określonego w art. 56, w zależności od tego, która data jest późniejsza, Centralny Administrator przekazuje z wejściowego rachunku depozytowego państwa członkowskiego bez rejestru PzK na rachunek umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego w rejestrze Unii ilość jednostek Kioto równą niższej z poniższych:

a) całkowita ilość uprawnień na mocy rozdziału III umorzonych z rachunków posiadania operatora statków powietrznych zarządzanych przez to państwo członkowskie bez rejestru PzK;

b) całkowita ilość jednostek znajdujących się na rachunku wejściowym.

Artykuł 55

Anulowanie jednostek Kioto względem usunięcia uprawnień na mocy rozdziału III

1. Do dnia 5 maja 2013 r. i następnie co roku każdy administrator rejestru PzK przekazuje ilość jednostek AAU, ERU lub CER, ale nie lCER ani tCER, na rachunek anulowania w rejestrze Unii. Przekazana ilość jest równa ilości uprawnień na mocy rozdziału III usuniętych zgodnie z art. 49 z rachunków użytkowników zarządzanych przez jego państwo członkowskie między dniem 1 maja poprzedniego roku a 30 kwietnia bieżącego roku.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 administrator rejestru nie mam obowiązku przekazania na rachunek anulowania w rejestrze Unii ilości jednostek AAU, ERU lub CER równej ilości usuniętej, o ile spełni jeden z poniższych warunków:

a) usunięcia dokonano na rachunku zarządzanym przez państwo członkowskie bez rejestru PzK;

b) usunięcia dokonano po dniu 30 kwietnia roku następującego po ostatnim roku okresu.

Artykuł 56

Rozliczanie przekazów uprawnień

1. Po zakończeniu okresu 2008–2012, w celu zapewnienia, aby po każdym przekazie uprawnień na mocy rozdziału III między rachunkami zarządzanymi przez krajowych administratorów z różnych państw członkowskich nastąpił przekaz równoważnej ilości jednostek Kioto między rejestrami PzK, stosuje się ust. 2–4.

2. Pierwszego dnia roboczego następującego po dniu 1 czerwca 2013 r., lub w dzień po zakończeniu wszelkich zmian w minimalnych zdeponowanych ilościach związanych z korektami uprawnień w dół, określonymi w art. 52 ust. 3 lit. a), w zależności od tego, która data jest późniejsza, Centralny Administrator oblicza wartość rozliczenia dla każdego państwa członkowskiego i powiadamia krajowych administratorów.

3. W przypadku państw członkowskich z rejestrem PzK, wartość rozliczenia jest równa:

a) minimalnej zdeponowanej ilości w dniu 1 czerwca minus

b) całkowita ilość uprawnień na mocy rozdziału III umorzonych przez operatorów zarządzanych przez krajowego administratora państwa członkowskiego za okres 2008–2012.

4. W przypadku państw członkowskich bez rejestru PzK wartość rozliczenia jest równa ilości wejściowej obliczonej zgodnie z art. 53 w dniu 1 czerwca 2013 r.

5. W ciągu pięciu dni roboczych od powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, każdy administrator rejestru PzK, którego państwo członkowskie ma dodatnią wartość rozliczenia przekazuje ilość jednostek AAU równą wartości rozliczenia na centralny rachunek rozliczeniowy ETS w rejestrze Unii. W przypadku państw członkowskich bez rejestru PzK przekazu dokonuje Centralny Administrator z wejściowego rachunku depozytowego państwa członkowskiego bez rejestru PzK.

6. W ciągu pięciu dni roboczych od zakończenia przekazów określonych w ust. 5 Centralny Administrator przekazuje ilość jednostek AAU z centralnego rachunku rozliczeniowego ETS w rejestrze Unii na rachunek posiadania strony PzK każdego państwa członkowskiego o ujemnej wartości rozliczenia, równą dodatniemu ekwiwalentowi wartości rozliczenia. W przypadku państw członkowskich bez rejestru PzK ilość ta zostaje przekazana na wejściowy rachunek depozytowy.

Artykuł 57

Deponowanie uprawnień między okresami

[33] W ciągu dziesięciu dni roboczych od ukończenia transakcji rozliczeniowych określonych w art. 56 rejestr Unii usuwa uprawnienia na mocy rozdziału II ważne na okres 2008–2012 znajdujące się na rachunkach użytkowników w rejestrze Unii i wydaje dla tych samych rachunków równoważną ilość uprawnień na mocy rozdziału II ważnych na okres 2013–2020, a także usuwa uprawnienia na mocy rozdziału III ważne na okres 2008–2012 znajdujące się na rachunkach użytkowników w rejestrze Unii i wydaje dla tych samych rachunków równoważną ilość uprawnień na mocy rozdziału III ważnych na okres 2013– 2020.

Artykuł 58

Wycofanie jednostek AAU, ERU lub CER względem krajowych emisji z lotnictwa operatorów statków powietrznych

1. Do dnia 30 września roku następującego po roku wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Centralny Administrator przekazuje z rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego w rejestrze Unii na rachunek posiadania strony każdego państwa członkowskiego ilość jednostek Kioto równą zweryfikowanym emisjom operatorów statków powietrznych w krajowym wykazie tego państwa członkowskiego na ten rok sporządzonym na mocy UNFCCC. Ilości przekazane w ten sposób składają się w miarę możliwości z jednostek AAU. Jeżeli ilość jednostek AAU na rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego nie jest wystarczająca do ukończenia wszystkich przekazów, Centralny Administrator przekazuje jednostki AAU w pierwszej kolejności tym państwom członkowskim, których krajowe emisje z lotnictwa są niższe niż ilość jednostek AAU, jaką przekazały na rachunek umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego zgodnie z art. 54 ust. 1.

2. Jeżeli stan rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego jest niewystarczający do wykonania przekazu, o którym mowa w ust. 1, wszystkie ilości, które mają zostać przekazane, należy zmniejszyć o współczynnik równy całkowitej ilości jednostek na rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego, podzielonej przez całkowitą ilość jednostek, które mają zostać przekazane.

ROZDZIAŁ VII

WYMOGI TECHNICZNE SYSTEMU REJESTRÓW

SEKCJA 1

Dostępność

Artykuł 59

[34] (skreślony).

Artykuł 60

[35] (skreślony).

SEKCJA 2

Ochrona i uwierzytelnianie

Artykuł 61

[36] (skreślony).

Artykuł 62

[37] (skreślony).

Artykuł 63

[38] (skreślony).

Artykuł 64

[39] (skreślony).

Artykuł 64a

[40] (skreślony).

Artykuł 65

[41] (skreślony).

SEKCJA 3

Automatyczne kontrole, zapisywanie i kończenie procesów

Artykuł 66

[42] (skreślony).

Artykuł 67

[43] (skreślony).

Artykuł 68

[44] (skreślony).

Artykuł 69

[45] (skreślony).

Artykuł 70

[46] (skreślony).

SEKCJA 4

Specyfikacje i zarządzanie zmianami

Artykuł 71

[47] (skreślony).

Artykuł 72

[48] (skreślony).

ROZDZIAŁ VIII

ZAPISY, SPRAWOZDANIA, POUFNOŚĆ I OPŁATY

Artykuł 73

[49] (skreślony).

Artykuł 74

[50] (skreślony).

Artykuł 75

[51] (skreślony).

Artykuł 76

[52] (skreślony).

ROZDZIAŁ IX

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 77

[53] (skreślony).

Artykuł 78

[54] (skreślony).

Artykuł 79

[55] (skreślony).

Artykuł 80

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuły 2–76 oraz załączniki stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 października 2010 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (¹), w szczególności jej art. 19,

uwzględniając decyzję nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. dotyczącą mechanizmu monitorowania emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz wykonania Protokołu z Kioto (²), w szczególności jej art. 6 ust. 1 akapit pierwszy, zdanie drugie,

po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 6 decyzji nr 280/2004/WE wymaga, aby Unia i jej państwa członkowskie zastosowały specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto, przyjęte decyzją 12/CMP.1 Konferencji stron UNFCCC służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto (zwaną dalej decyzją 12/CMP.1) w sprawie ustanowienia i prowadzenia rejestrów i CITL.

(2) Artykuł 19 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE ustanawiającej system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (zwany dalej ETS) wymaga, aby wszystkie uprawnienia były rejestrowane w rejestrze Unii na rachunkach zarządzanych przez państwa członkowskie. Aby zapewnić możliwość przechowywania na tych samych rachunkach rejestru Unii jednostek Kioto i uprawnień, rejestr Unii musi również spełniać specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto, przyjęte decyzją 12/CMP.1.

(3) Artykuł 20 dyrektywy 2003/87/WE wymaga ustanowienia niezależnego dziennika transakcji (zwanego dalej niezależnym dziennikiem transakcji Unii Europejskiej lub EUTL), odnotowującego wydawanie, przekazywanie i anulowanie uprawnień. Artykuł 6 ust. 2 decyzji nr 280/2004/WE wymaga, aby dziennikowi transakcji udostępniono informacje dotyczące wydawania, posiadania, przekazywania, nabywania, anulowania i wycofania jednostek przyznanej emisji, jednostek pochłaniania, jednostek redukcji emisji i jednostek poświadczonej redukcji emisji jak również przeniesienia jednostek przyznanej emisji, jednostek redukcji emisji i jednostek poświadczonej redukcji emisji.

(4) Artykuł 19 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE wymaga opracowania rozporządzenia w sprawie standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów w formie standaryzowanych elektronicznych baz danych zawierających wspólne elementy danych w celu śledzenia wydawania, posiadania, przekazywania oraz anulowania uprawnień, w celu zapewnienia stosownego publicznego dostępu oraz poufności oraz w celu zapewnienia, że nie następuje przekazywanie niezgodne z zobowiązaniami wynikającymi z protokołu z Kioto.

(5) Każdy rejestr utworzony zgodnie z art. 6 decyzji nr 280/2004/WE powinien obejmować co najmniej jeden rachunek posiadania strony, jeden rachunek wycofania oraz rachunki anulowania i zamiany wymagane zgodnie z decyzją 13/CMP.1 Konferencji stron UNFCCC służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto (zwaną dalej decyzją 13/CMP.1), zaś rejestr Unii przechowujący wszystkie uprawnienia zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/87/WE powinien zawierać rachunki zarządzania i rachunki użytkowników wymagane do celów realizacji tej dyrektywy. Każdy taki rachunek powinien być utworzony zgodnie ze znormalizowanymi procedurami w celu zapewnienia integralności systemu rejestrów oraz publicznego dostępu do informacji przechowywanych w tym systemie.

(6) Każdy rejestr utworzony zgodnie z art. 6 decyzji nr 280/2004/WE powinien wydawać jednostki przyznanej emisji (zwanej dalej AAU) zgodnie z decyzją 13/CMP.1, zaś uprawnienia powinny być wydawane przez rejestr Unii. Należy dopilnować, aby w rejestrach utworzonych zgodnie z art. 6 decyzji nr 280/2004/WE był przechowywany depozyt jednostek AAU równy ilości uprawnień wydanych przez nie w rejestrze Unii, tak aby dla każdej transakcji z udziałem uprawnień mogło nastąpić odpowiednie przekazanie jednostek AAU poprzez mechanizm rozliczeniowy na końcu każdego okresu.

(7) Jako że państwa członkowskie nie mają wpływu na to, jaką ilość uprawnień posiadacze rachunków zdeponują w ich rejestrach, wszelkie potencjalne przyszłe międzynarodowe ograniczenia deponowania AAU służących jako depozyt dla wydanych uprawnień powodowałyby poważne problemy dla tych rejestrów, w których przechowywana jest nieproporcjonalna ilość takich uprawnień. Aby zagwarantować, że ryzyko państw członkowskich w tym zakresie jest rozłożone równo między wszystkie państwa członkowskie, mechanizm rozliczeniowy należy utworzyć w sposób zapewniający, że po jego zakończeniu ilość AAU przechowywanych na rachunku rozliczeniowym rejestru Unii jest równa ilości uprawnień zdeponowanych w okresie 2008–2012.

(8) Transakcje z udziałem uprawnień w rejestrze Unii powinny być przeprowadzane za pośrednictwem łącza komunikacyjnego obejmującego EUTL, natomiast transakcje z udziałem jednostek Kioto powinny być przeprowadzane poprzez łącze komunikacyjne obejmujące zarówno EUTL, jak i międzynarodowy dziennik transakcji UNFCCC (zwany dalej ITL). Należy przyjąć przepisy w celu zapewnienia możliwości kontynuowania równoprawnego uczestnictwa w unijnym systemie handlu uprawnieniami do emisji przez państwa członkowskie, które nie są w stanie wydawać jednostek AAU na mocy protokołu z Kioto, ponieważ nie posiadają wiążących zobowiązań w sprawie ograniczenia emisji. Uczestnictwo to nie byłoby możliwe w okresie 2008–2012, gdyż w odróżnieniu od wszystkich pozostałych państw członkowskich, te państwa członkowskie nie byłyby w stanie wydawać uprawnień powiązanych z jednostkami AAU uznanymi na mocy protokołu z Kioto. Należy umożliwić to równoprawne uczestnictwo poprzez specjalne mechanizmy w ramach rejestru Unii.

(9) EUTL powinien wykonywać automatyczne kontrole wszystkich procesów w systemie rejestrów dotyczących uprawnień, zweryfikowanych emisji, rachunków i jednostek Kioto, a ITL powinien wykonywać automatyczne kontrole procesów dotyczących jednostek Kioto w celu dopilnowania, aby nie wystąpiły żadne nieprawidłowości. Procesy, dla których wyniki tych kontroli będą negatywne, zostaną przerwane w celu zapewnienia zgodności transakcji w systemie rejestrów Unii z wymogami dyrektywy 2003/87/WE oraz wymogami opracowanymi na mocy UNFCCC i protokołu z Kioto.

(10) W celu ochrony bezpieczeństwa informacji znajdujących się w zintegrowanym systemie rejestrów należy zastosować odpowiednie i zharmonizowane wymogi w zakresie uwierzytelniania i praw dostępu oraz przechowywać zapisy dotyczące wszystkich procesów, operatorów i osób w systemie rejestrów.

(11) Centralny Administrator powinien zapewnić ograniczenie do minimum przerw w działaniu systemu rejestrów poprzez podejmowanie wszelkich zasadnych kroków w celu zapewnienia dostępności rejestru Unii i EUTL oraz poprzez zapewnienie solidnych systemów i procedur dla zabezpieczenia wszystkich informacji.

(12) System rejestrów powinien umożliwić włączenie lotnictwa do systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii od dnia 1 stycznia 2012 r. Większość zadań wynikających z przeglądu ETS, określonych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (³), należy wykonywać dopiero od dnia 1 stycznia 2013 r. Wymogi te są niezwiązane z funkcjami, które muszą zostać wprowadzone w 2012 r. ze względu na włączenie działalności lotniczej do ETS.

(13) Jako że operatorzy statków powietrznych mają prawo do umorzenia innego zbioru uprawnień niż operatorzy instalacji, powinni oni mieć dostęp do innego rodzaju rachunku – rachunku posiadania operatora statków powietrznych. Uprawnienia wydane na mocy rozdziału II dyrektywy w sprawie EU ETS obejmujące lotnictwo różnią się od dotychczas wydawanych uprawnień, jako że obejmują one emisje, które w znacznej mierze nie są objęte zakresem protokołu z Kioto. W związku z tym powinny one zostać oznaczone w sposób odróżniający je od innych uprawnień.

(14) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/101/WE z dnia 19 listopada 2008 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu uwzględnienia działalności lotniczej w systemie handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (⁴) wymaga, aby jednostki Kioto lub uprawnienia posiadające odpowiednik w jednostkach Kioto umorzone przez operatorów statków powietrznych były wycofywane maksymalnie w ilości równej krajowym emisjom z lotnictwa. Jednakże, jako że państwa członkowskie nie mają wpływu na to, czy operatorzy statków powietrznych umorzą uprawnienia na mocy rozdziału II lub jednostki, które można wycofać, należy ustanowić scentralizowany system umarzania i redystrybucji, który zagwarantuje, że jednostki umorzone przez operatorów statków powietrznych, które mogą być wycofane zostaną zebrane i wykorzystane przede wszystkim w celu równego objęcia krajowych emisji z lotnictwa wszystkich państw członkowskich. Państwa członkowskie powinny zdecydować na późniejszym etapie, w jaki sposób wykorzystać tak zebrane jednostki, które mogą zostać wycofane.

(15) Dla celów realizacji przeglądu ETS oraz umożliwienia włączenia lotnictwa w 2012 r. wystarczy połączyć na poziomie technicznym obecne funkcje państw członkowskich dotyczące rejestru ETS, a techniczną realizację funkcji rejestru protokołu z Kioto pozostawić w osobnych rejestrach protokołu z Kioto (zwanego dalej PzK) zarządzanych przez państwa członkowskie.

(16) Aby wdrożyć zmiany wprowadzone dyrektywą 29/2009/WE oraz umożliwić włączenie działalności lotniczej do ETS w 2012 r., wystarczy połączyć na poziomie technicznym obecne funkcje państw członkowskich dotyczące rejestru ETS, a techniczną realizację funkcji rejestru pozostawić w osobnych rejestrach zarządzanych przez państwa członkowskie tak długo, jak jest to konieczne. Jednakże takie rozwiązanie nie byłoby opłacalne, jako że wymagałoby utrzymywania w każdym państwie członkowskim znacznych równoległych zasobów informatycznych, z których korzystano by rzadko. Dlatego Komisja i państwa członkowskie pragną współpracować w celu utworzenia „skonsolidowanego systemu rejestrów europejskich”, który łączyłby funkcje informatyczne wszystkich państw członkowskich związane z rejestrem PzK.

(17) Procedury księgowania uprawnień i jednostek Kioto określone w niniejszym rozporządzeniu oraz możliwość utworzenia skonsolidowanego systemu rejestrów europejskich pozostają bez uszczerbku dla jakiejkolwiek przyszłej decyzji Unii Europejskiej dotyczącej zobowiązania się do przyjęcia wspólnego unijnego celu w zakresie redukcji emisji lub oddzielnych celów państw członkowskich w zakresie redukcji emisji ma mocy jakichkolwiek przyszłych międzynarodowych traktatów dotyczących zmiany klimatu.

(18) Zgodnie z art. 19 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE należy przewidzieć procedury dotyczące zmiany rejestru Unii i rozwiązywania problemów z nim związanych, jak również odpowiednie warunki dotyczące rejestru Unii w celu zapewniania państwom członkowskim możliwości podejmowania inicjatyw związanych z poprawą wydajności, zarządzaniem kosztami administracyjnymi i kontrolą jakości. Przechowywanie wszystkich uprawnień w rejestrze Unii powinno pozostawać bez uszczerbku dla utrzymania krajowych rejestrów emisji nieobjętych ETS, zaś rejestr Unii powinien zapewniać taką samą jakość usług, co rejestry krajowe.

(19) Jako że od 2009 r. znacząco wzrosła liczba przypadków oszustw w zakresie VAT, prania pieniędzy i innego rodzaju przestępstw w systemie rejestrów, konieczne jest wprowadzenie bardziej szczegółowych i solidnych przepisów dotyczących sprawdzania informacji dotyczących tożsamości i przedkładanych przez posiadaczy rachunku oraz osoby składające wniosek o otwarcie rachunku. Ponadto organy państw członkowskich muszą mieć możliwość odmowy otwarcia rachunku osobom, co do których istnieje zasadne podejrzenie, że chcą korzystać z systemu rejestrów w nieuczciwym celu. Należy także ustanowić szczegółowe przepisy umożliwiające szybkie i skuteczne udostępnienie danych organom ścigania, które powinny móc wykorzystać uzyskane w ten sposób dane dla celów dochodzenia.

(20) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 994/2008 z dnia 8 października 2008 r. w sprawie znormalizowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzją nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁵) uchyla i zastępuje rozporządzenie Komisji (WE) nr 2216/2004 z dnia 21 grudnia 2004 r. w sprawie standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów stosownie do dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁶) od 2012 r. Jako że rozporządzenie to w znaczący sposób zmienia przepisy mające zastosowanie od dnia 1 stycznia 2012 r. w szeregu obszarów podlegających regulacji, dla celów przejrzystości należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 994/2008 i zastąpić je w całości, jednocześnie utrzymując uchylenie i zastąpienie rozporządzenia (WE) nr 2216/2004 przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 994/2008.

(21) Jako że rozporządzenie (WE) nr 2216/2004 będzie obowiązywać do końca 2011 r., należy dokonać częściowych zmian tego rozporządzenia ze skutkiem natychmiastowym. Zmiany te dotyczą walki z oszustwami i działalnością przestępczą oraz powiązanych procesów. Dla celów przejrzystości należy skreślić nieaktualne przepisy. Jako że zmiany związane z walką z oszustwami i powiązanymi procesami powinny być stosowane jak najszybciej, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu.

(22) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2216/2004 ze skutkiem natychmiastowym. Rozporządzenie to należy uchylić z dniem 1 stycznia 2012 r.

(23) Zgodnie z dyrektywą 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylającą dyrektywę Rady 90/313/EWG (⁷) oraz z decyzją 13/CMP.1 należy regularnie podawać do publicznej wiadomości szczególne sprawozdania w celu zapewnienia dostępu opinii publicznej do informacji znajdujących się w zintegrowanym systemie rejestrów z zastrzeżeniem niektórych wymagań dotyczących poufności.

(24) Prawodawstwo Unii dotyczące ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych oraz swobodnego przepływu tych danych, w szczególności dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁸), dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (⁹) oraz rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹⁰), powinno być przestrzegane, jeżeli stosuje się do informacji przechowywanych i przetwarzanych na mocy niniejszego rozporządzenia.

(25) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

[1] W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się na okresy upływające dnia 31 grudnia 2012 r. wymogi ogólne oraz wymagania dotyczące prowadzenia i utrzymania standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów oraz niezależnego dziennika transakcji przewidzianego w art. 20 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE i art. 6 decyzji nr 280/2004/WE. [2] Przewiduje ono także system łączności między systemem rejestrów a międzynarodowym dziennikiem transakcji utworzonym, prowadzonym i utrzymywanym przez Sekretariat Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC).

Artykuł 1a

Zakres stosowania

[3] Niniejsze rozporządzenie dotyczy uprawnień utworzonych w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych na okresy upływające dnia 31 grudnia 2012 r. oraz jednostek Kioto.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają definicje zawarte w art. 3 dyrektywy 2003/87/WE. Stosuje się ponadto następujące definicje:

1) „posiadacz rachunku” oznacza osobę, która utrzymuje rachunek w systemie rejestrów;

2) „Centralny Administrator” oznacza osobę wyznaczoną przez Komisję na mocy art. 20 dyrektywy 2003/87/WE;

3) „właściwy organ” oznacza organ lub organy wyznaczone przez państwo członkowskie na mocy art. 18 dyrektywy 2003/87/WE;

4) „strona PzK” oznacza stronę protokołu z Kioto;

5) „platforma obrotu” oznacza wszelkiego rodzaju system wielostronnej wymiany, który kojarzy lub ułatwia kojarzenie transakcji strony trzeciej w dziedzinie kupna i sprzedaży instrumentów finansowych zgodnie z definicją zawartą w art. 4 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹¹), gdzie kupowane i sprzedawane instrumenty finansowe występują w postaci uprawnień lub jednostek Kioto;

6) „weryfikator” oznacza weryfikatora zdefiniowanego w pkt 5 lit. m) załącznika I do decyzji Komisji 2007/589/WE (¹²);

7) „jednostki przyznanej emisji” lub „AAU” oznaczają jednostki wydane na mocy art. 7 ust. 3 decyzji nr 280/2004/WE;

8) „uprawnienia na mocy rozdziału II” oznaczają uprawnienia wydane na mocy rozdziału II dyrektywy 2003/87/WE;

9) „uprawnienia na mocy rozdziału III” oznaczają wszystkie uprawnienia niewydane na mocy rozdziału II dyrektywy 2003/87/WE;

10) „długoterminowe jednostki CER” lub „lCER” oznaczają jednostki wydane w związku z realizacją projektów zalesiania lub ponownego zalesiania w ramach CDM (mechanizmu czystego rozwoju), których ważność, podlegając decyzji 5/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto, wygasa z końcem okresu kredytowania redukcji emisji projektu zalesiania lub ponownego zalesiania w ramach CDM, dla którego zostały wydane;

11) „jednostki pochłaniania” lub „RMU” oznaczają jednostki wydane na mocy art. 3 protokołu z Kioto;

12) „tymczasowe jednostki CER” lub „tCER” oznaczają jednostki wydane w związku z realizacją projektów zalesiania lub ponownego zalesiania w ramach CDM, których ważność, podlegając decyzji 5/CMP.1, wygasa z końcem okresu rozliczeniowego w ramach protokołu z Kioto następującego po okresie, podczas którego zostały wydane;

13) „proces” oznacza zautomatyzowany techniczny sposób wykonywania działań związanych z rachunkiem lub jednostką w rejestrze;

14) „transakcja” oznacza proces obejmujący przekaz uprawnienia lub jednostki Kioto z jednego rachunku na inny;

15) „umorzenie” oznacza rozliczenie uprawnienia lub jednostki Kioto przez operatora instalacji lub operatora statków powietrznych względem zweryfikowanych emisji jego instalacji lub statku powietrznego;

16) „anulowanie” oznacza ostateczne usunięcie jednostki Kioto przez jej posiadacza bez rozliczania jej względem zweryfikowanych emisji;

17) „usunięcie” oznacza ostateczne usunięcie uprawnienia przez jego posiadacza bez rozliczania go względem zweryfikowanych emisji;

18) „wycofanie” oznacza rozliczenie jednostki Kioto przez stronę protokołu z Kioto względem emisji zgłoszonych przez tę stronę;

19) „pranie pieniędzy” zostało zdefiniowane w art. 1 ust. 2 dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹³);

20) „poważne przestępstwa” zostały zdefiniowane w art. 3 ust. 5 dyrektywy 2005/60/WE;

21) „finansowanie terroryzmu” zostało zdefiniowane w art. 1 ust. 4 dyrektywy 2005/60/WE;

22) „administrator rejestru” oznacza administratora rejestru Unii lub każdego innego rejestru protokołu z Kioto;

23) „krajowy administrator” oznacza podmiot odpowiedzialny za zarządzanie, w imieniu państwa członkowskiego, zbiorem rachunków użytkowników podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego w rejestrze Unii, wyznaczony zgodnie z art. 6;

24) „administrator rachunku” oznacza administratora wyznaczonego dla danego typu rachunku w trzeciej kolumnie tabeli I-I załącznika I;

25) [4] „dyrektorzy” obejmują osoby kierujące faktycznie bieżącą działalnością osoby prawnej;

26) [5]„ czas środkowoeuropejski” oznacza czas letni środkowoeuropejski w okresie czasu letniego zgodnie z definicjami w art. 1, 2 i 3 dyrektywy 2000/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹⁴).

ROZDZIAŁ II

SYSTEM REJESTRÓW

Artykuł 3

Rejestry

1. W celu dopełnienia obowiązków stron PzK oraz obowiązków na mocy art. 6 decyzji nr 280/2004/WE w zakresie zapewnienia prawidłowego rozliczania jednostek Kioto, każde państwo członkowskie oraz Unia prowadzą rejestr (zwany dalej „rejestrem PzK”) w formie standaryzowanej elektronicznej bazy danych spełniającej wymogi UNFCCC dotyczące baz danych, w szczególności specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto przyjęte zgodnie z decyzją 12/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto.

2. [6] Niniejszym ustanawia się rejestr Unii na okresy upływające dnia 31 grudnia 2012 r. w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych. W celu dopełnienia obowiązków zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/87/WE w zakresie prawidłowego rozliczania uprawnień państwa członkowskie korzystają od dnia 1 stycznia 2012 r. z rejestru Unii, który działa również jako rejestr PzK dla Wspólnoty Europejskiej jako osobnej strony PzK. Rejestr Unii udostępnia krajowym administratorom i posiadaczom rachunków wszystkie procesy opisane w rozdziałach IV–VI.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie, które nie mogą wydawać jednostek AAU z przyczyn innych niż stwierdzenie przez UNFCCC ich niekwalifikowalności do przekazywania jednostek ERU, AAU i CER zgodnie z przepisami decyzji 11/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto (zwane dalej „państwami członkowskimi bez rejestru PzK”), nie mają obowiązku utworzenia rejestru PzK.

4. Rejestr Unii i wszystkie pozostałe rejestry PzK spełniają specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto, przyjęte zgodnie z decyzją 12/CMP.1, oraz spełniają wymogi w zakresie sprzętu, sieci, oprogramowania i bezpieczeństwa określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

Artykuł 4

Dziennik transakcji Unii Europejskiej

1. [7] Niniejszym ustanawia się dziennik transakcji Unii Europejskiej (EUTL) – w formie standaryzowanej elektronicznej bazy danych – zgodnie z art. 20 dyrektywy 2003/87/WE, dla transakcji w zakresie objętym niniejszym rozporządzeniem. W EUTL zapisuje się również wszelkie informacje związane z posiadaniem i przekazywaniem jednostek Kioto zgodnie z art. 6 ust. 2 decyzji nr 280/2004/WE.

2. Centralny Administrator obsługuje i utrzymuje EUTL zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

3. EUTL jest w stanie sprawdzać i zapisywać wszystkie procesy, o których mowa w art. 3 ust. 2, i spełnia specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto, przyjęte zgodnie z decyzją 12/CMP.1, oraz spełnia wymogi w zakresie sprzętu, sieci, oprogramowania i bezpieczeństwa określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

4. EUTL jest w stanie zapisywać wszystkie procesy opisane w rozdziałach IV–VI.

Artykuł 5

Łącza komunikacyjne między rejestrami, ITL i EUTL

1. Rejestr Unii i każdy inny rejestr PzK utrzymuje łącze komunikacyjne z międzynarodowym dziennikiem transakcji UNFCCC (zwanym dalej „ITL”) w celu informowania o transakcjach przekazujących jednostki Kioto do innych rejestrów PzK lub z tych rejestrów.

2. EUTL utrzymuje również łącze komunikacyjne z ITL w celu zapisywania i sprawdzania przekazów, o których mowa w ust. 1. W tym celu ITL informuje EUTL o wszystkich proponowanych przekazach z udziałem rejestru PzK przed zapisaniem przekazu.

3. Rejestr Unii utrzymuje również bezpośrednie łącze komunikacyjne z EUTL w celu sprawdzania i zapisywania transakcji przekazujących uprawnienia oraz procesów zarządzania rachunkiem opisanych w rozdziale IV. Wszystkie transakcje z udziałem uprawnień odbywają się w rejestrze Unii i są zapisywane i sprawdzane przez EUTL, ale nie przez ITL.

4. Komitet ds. Zmian Klimatu może zdecydować o konsolidacji zewnętrznych łączy komunikacyjnych, infrastruktury informatycznej, procedur dostępu do rachunków użytkowników oraz mechanizmów zarządzania rachunkami PzK w rejestrze Unii z wszystkimi pozostałymi rejestrami PzK w ramach skonsolidowanego systemu rejestrów europejskich utrzymywanego przez Centralnego Administratora. Z chwilą przyjęcia tej decyzji Komisja składa wniosek dotyczący zmiany niniejszego rozporządzenia w celu określenia warunków realizacji skonsolidowanego systemu rejestrów europejskich.

5. Centralny Administrator może utworzyć ograniczone łącze komunikacyjne między EUTL i rejestrem państwa przystępującego w celu umożliwienia takim rejestrom komunikacji z ITL poprzez EUTL oraz zapisywania danych operatorów w EUTL dotyczących zweryfikowanych emisji. Rejestry te muszą zakończyć z powodzeniem wszystkie procedury testowania i inicjalizacji wymagane dla rejestrów przed utworzeniem łącza komunikacyjnego.

Artykuł 6

Administratorzy krajowi i administratorzy rejestru PzK

1. Każde państwo członkowskie wyznacza krajowego administratora. Państwo członkowskie ma dostęp do swoich rachunków i rachunków w rejestrze Unii podlegających jego jurysdykcji oraz zarządza nimi za pośrednictwem krajowego administratora. Krajowy administrator każdego państwa członkowskiego działa również jako administrator jego rejestru PzK. Administrator rejestru PzK obsługuje i utrzymuje rejestr PzK swojego państwa członkowskiego zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

2. Centralny Administrator obsługuje i utrzymuje rejestr Unii. Centralny Administrator działa również jako administrator rejestru PzK stanowiącego część rejestru Unii odpowiadającą rejestrowi PzK UE.

3. Państwa członkowskie i Komisja dopilnują, aby nie wystąpił konflikt interesów między krajowymi administratorami, Centralnym Administratorem i posiadaczami rachunków użytkowników.

4. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji dane osobowe i kontaktowe swojego krajowego administratora.

5. Komisja wraz z administratorami rejestrów każdego państwa członkowskiego i Centralnym Administratorem koordynuje wykonanie niniejszego rozporządzenia. W szczególności Komisja konsultuje się z grupą roboczą administratorów Komitetu ds. Zmian Klimatu na temat kwestii i procedur związanych z obsługą rejestrów i realizacją niniejszego rozporządzenia. Grupa robocza administratorów uzgadnia wspólne procedury operacyjne dotyczące wykonania niniejszego rozporządzenia, w tym również procedury dotyczące zmian w rejestrze Unii i rozwiązywania problemów z nim związanych. Komitet ds. Zmian Klimatu przyjmuje regulamin wewnętrzny grupy roboczej administratorów rejestru.

6. Centralny Administrator, właściwe organy i krajowi administratorzy realizują procesy tylko w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do wypełnienia przez nich ich odpowiednich funkcji.

ROZDZIAŁ III

JEDNOSTKI

Artykuł 7

Jednostki

1. W rejestrze Unii można przechowywać uprawnienia na mocy rozdziału II i uprawnienia na mocy rozdziału III.

2. W każdym rejestrze PzK i w rejestrze Unii można przechowywać jednostki AAU, ERU, CER, RMU, lCER i tCER (zwane łącznie „jednostkami Kioto”).

ROZDZIAŁ IV

RACHUNKI

SEKCJA 1

Przepisy mające zastosowanie do wszystkich rachunków

Artykuł 8

Rachunki

1. Rejestr Unii obejmuje rachunki wymienione pod nagłówkami „II. Rachunki zarządzania w rejestrze Unii” i „III. Rachunki użytkowników w rejestrze Unii” załącznika I.

2. Rejestr Unii i wszystkie pozostałe rejestry PzK obejmują rachunki wymienione pod nagłówkiem „I. Rachunki stron PzK w rejestrach PzK” załącznika I.

3. Rodzaj jednostek, które można przechowywać na rachunku każdego rodzaju określono w załączniku I, zaś rodzaj transakcji, które można inicjować i wykonywać na rachunku, określono w załączniku II.

Artykuł 9

Status rachunków

1. Rachunki posiadają jeden z następujących statusów: otwarty, nieaktywny, zablokowany lub zamknięty.

2. Z rachunku zablokowanego nie można inicjować procesów, z wyjątkiem umarzania jednostek, wprowadzania zweryfikowanych emisji i aktualizacji danych rachunku.

3. Z rachunku zamkniętego nie można inicjować żadnych procesów. Rachunek zamknięty nie może zostać ponownie otwarty i nie może przyjmować przekazów jednostek.

Artykuł 10

Zarządzanie rachunkami

1. Każdy rachunek posiada administratora odpowiedzialnego za zarządzanie rachunkiem w imieniu państwa członkowskiego lub Unii.

2. Administrator rachunku jest określony dla każdego rodzaju rachunku w trzeciej kolumnie tabeli I-1 załącznika I.

3. Administrator rachunku jest odpowiedzialny za otwarcie, zawieszenie dostępu lub zamknięcie rachunku, za zatwierdzenie dokonywania przez upoważnionych przedstawicieli zmian danych rachunków wymagających zatwierdzenia przez administratora oraz za inicjowanie transakcji, jeżeli posiadacz rachunku złożył o to wniosek zgodnie z art. 19 ust. 4.

4. Rachunki użytkowników podlegają prawu i jurysdykcji państwa członkowskiego ich administratora, zaś przechowywane na nich jednostki uznaje się za znajdujące się na terytorium tego państwa członkowskiego.

Artykuł 11

Powiadomienia od administratorów

Centralny Administrator powiadamia posiadacza i administratora rachunku znajdującego się w rejestrze Unii o inicjacji i zakończeniu lub przerwaniu każdego procesu związanego z rachunkiem przez automatyczny mechanizm opisany w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

SEKCJA 2

Otwarcie i aktualizacja rachunków

Artykuł 12

Otwarcie rachunków stron PzK i rachunków zarządzania

1. Komisja poleca Centralnemu Administratorowi otwarcie unijnych rachunków stron PzK i wszystkich rachunków zarządzania w rejestrze Unii z wyjątkiem krajowych rachunków posiadania.

2. Właściwy organ państwa członkowskiego poleca krajowemu administratorowi otwarcie krajowego rachunku posiadania uprawnień w rejestrze Unii.

3. Polecenia, o których mowa w ust. 1 i 2, zawierają informacje określone w załączniku III.

4. W ciągu 20 dni roboczych od wydania polecenia administrator rejestru lub Centralny Administrator otwiera rachunek strony PzK lub rachunek zarządzania.

Artykuł 13

Otwarcie osobistych rachunków posiadania w rejestrze Unii

1. Wniosek o otwarcie osobistego rachunku posiadania w rejestrze Unii składa się krajowemu administratorowi państwa członkowskiego. Osoba, która składa wniosek o otwarcie rachunku, dostarcza informacje wymagane przez krajowego administratora, obejmujące co najmniej informacje określone w załączniku IV [8] .

2. Państwo członkowskie krajowego administratora może wymagać, aby osoby z UE składające wniosek o otwarcie rachunku miały siedzibę lub były zarejestrowane w państwie członkowskim krajowego administratora zarządzającego rachunkiem.

3. Krajowy administrator otwiera osobisty rachunek posiadania w rejestrze Unii lub informuje osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku o odmowie otwarcia rachunku w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji wymaganych zgodnie z ust. 1 i 2 i po zatwierdzeniu wymaganej liczby upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 20.

4. [9] (skreślony).

Artykuł 13a

Otwieranie rachunków obrotowych w rejestrze Unii

[10] Od dnia 30 czerwca 2012 r. można składać wnioski o otwarcie rachunków obrotowych w rejestrze Unii. Z zastrzeżeniem art. 43 i 44 przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące osobistych rachunków posiadania stosuje się odpowiednio.

Artykuł 14

Otwarcie rachunków posiadania platformy obrotu w rejestrze Unii

1. [11] Platformy obrotu mogą złożyć wniosek o otwarcie rachunku posiadania platformy obrotu w rejestrze Unii. Taki wniosek przedkłada się krajowemu administratorowi. Osoba, która składa wniosek o otwarcie rachunku, dostarcza informacji wymaganych przez krajowego administratora. Informacje te obejmują co najmniej informacje określone w załączniku III oraz dowód na to, że platforma obrotu zapewnia poziom bezpieczeństwa co najmniej równy poziomowi bezpieczeństwa zapewnianemu przez rejestr Unii zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2. [12] Krajowi administratorzy dopilnowują, aby platformy zewnętrzne spełniały wymogi techniczne i wymogi bezpieczeństwa opisane w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 71.

3. Krajowy administrator otwiera rachunek posiadania platformy obrotu w rejestrze Unii lub informuje osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku o odmowie otwarcia rachunku w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji wymaganych zgodnie z ust. 1 i 2 i po zatwierdzeniu wymaganej liczby upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 20.

4. [13] Zatwierdzenie dodatkowego upoważnionego przedstawiciela zgodnie z art. 19 ust. 2 nie jest wymagane w przypadku transakcji inicjowanych przez zwolnione platformy obrotu. Krajowy administrator może zwolnić platformę obrotu na pisemny wniosek, jeżeli zewnętrzna platforma obrotu przedstawi dowody, że wprowadziła zabezpieczenia zapewniające poziom ochrony równy co najmniej poziomowi zapewnianemu zgodnie z wymogiem art. 19 ust. 2. Minimalne wymogi techniczne i wymogi bezpieczeństwa opisano w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 71. Odnośny administrator krajowy bezzwłocznie powiadamia Komisję o takich wnioskach. Komisja powszechnie informuje o zwolnieniach dokonywanych zgodnie z niniejszym ustępem.

Artykuł 15

Otwarcie rachunków posiadania operatora w rejestrze Unii

1. W ciągu 20 dni roboczych od wejścia w życie zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych z eksploatacji nowej instalacji właściwy organ wydający zezwolenie dostarcza krajowemu administratorowi swojego państwa członkowskiego informacje określone w załączniku VII, a operator składa krajowemu administratorowi wniosek o otwarcie rachunku posiadania operatora w rejestrze Unii.

2. Jeżeli właściwy organ tak zadecyduje, informacje, o których mowa w ust. 1 powyżej, mogą zostać dostarczone krajowemu administratorowi przez operatora w terminie określonym w ust. 1.

3. Krajowy administrator otwiera osobny rachunek posiadania operatora w rejestrze Unii dla każdej instalacji w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania wszystkich informacji, o których mowa w ust. 1, i po zatwierdzeniu wymaganej liczby upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 20.

Artykuł 16

Otwarcie rachunków posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii

1. W ciągu 20 dni roboczych od zatwierdzenia planu monitorowania operatora statków powietrznych lub do dnia i stycznia 2012 r., w zależności od tego, która data jest późniejsza, właściwy organ dostarcza krajowemu administratorowi informacje określone w załączniki VIII, a operator statków powietrznych składa krajowemu administratorowi wniosek o otwarcie rachunku posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii. Każdy operator statków powietrznych posiada jeden rachunek posiadania operatora statków powietrznych.

2. Jeżeli właściwy organ tak zadecyduje, informacje, o których mowa w ust. 1 powyżej, mogą zostać dostarczone krajowemu administratorowi przez operatora w terminie określonym w ust. 1.

3. Krajowy administrator otwiera osobny rachunek posiadania operatora statków powietrznych dla każdego operatora statków powietrznych w rejestrze Unii w ciągu 40 dni roboczych od otrzymania informacji, o których mowa w ust. 1, i po zatwierdzeniu wymaganej liczby upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 20.

4. [14] Status rachunków posiadania operatora statków powietrznych zostaje zmieniony z zablokowanego na otwarty na podstawie wprowadzenia zweryfikowanych emisji zgodnie z art. 29 oraz liczby statusu zgodności równej co najmniej zero obliczonej zgodnie z art. 31 ust. 1. Status rachunku zostaje zmieniony na otwarty z datą wcześniejszą, jeżeli krajowy administrator otrzyma od posiadacza rachunku wniosek o aktywację rachunku w celu obrotu, pod warunkiem że taki wniosek zawiera co najmniej dowolne wymagane elementy określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych przewidzianych w art. 71.

Artykuł 17

Otwarcie rachunków weryfikatora w rejestrze Unii

1. Wniosek o otwarcie rachunku weryfikatora w rejestrze Unii składa się krajowemu administratorowi. Osoba, która składa wniosek o otwarcie rachunku, dostarcza informacje wymagane przez krajowego administratora, obejmujące co najmniej informacje określone w załączniku IV i V.

2. Krajowy administrator otwiera rachunek weryfikatora w rejestrze Unii w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania wszystkich informacji, o których mowa w ust. 1, i po zatwierdzeniu wymaganej liczby upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 20.

Artykuł 18

Odmowa otwarcia rachunku

[15] 1. Krajowy administrator sprawdza, czy informacje i dokumenty przedstawione w celu otwarcia rachunku są kompletne, aktualne, dokładne i prawdziwe.

2. Krajowy administrator może odmówić otwarcia rachunku:

a) jeżeli przedstawione informacje i dokumenty są niekompletne, nieaktualne lub niedokładne bądź fałszywe;

b) jeżeli wobec potencjalnego posiadacza rachunku lub – jeżeli jest on osobą prawną – wobec dowolnego z dyrektorów prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, w praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub w innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub jeżeli w poprzednich pięciu latach wydano na taką osobę wyrok skazujący z wyżej wymienionych powodów;

c) jeżeli krajowy administrator ma uzasadnione powody, aby sądzić, że rachunki mogą zostać wykorzystane w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, w praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub w innych poważnych przestępstwach;

d) z powodów określonych w prawie krajowym.

3. Jeżeli krajowy administrator odmówi otwarcia rachunku, osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku może, zgodnie z prawem krajowym, zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy do właściwego organu, który poleca krajowemu administratorowi, aby otworzył rachunek, albo podtrzymuje odmowę, wydając uzasadnioną decyzję, z zastrzeżeniem wymogów prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi zgodnemu z niniejszym rozporządzeniem i są proporcjonalne.

Artykuł 19

Upoważnieni przedstawiciele

1. [16] Każdy rachunek – z wyjątkiem rachunku weryfikatora – posiada co najmniej dwóch upoważnionych przedstawicieli. Rachunek weryfikatora posiada co najmniej jednego upoważnionego przedstawiciela. Upoważnieni przedstawiciele inicjują transakcje i inne procesy w imieniu posiadacza rachunku.

2. [17] Rachunki mogą posiadać jednego dodatkowego upoważnionego przedstawiciela lub większą ich liczbę. Aby zainicjować transakcję, jest wymagane zatwierdzenie dodatkowego upoważnionego przedstawiciela – poza zatwierdzeniem upoważnionego przedstawiciela – z wyjątkiem:

a) przekazów na rachunek figurujący w wykazie bezpiecznych rachunków w rejestrze Unii posiadacza rachunku;

b) transakcji inicjowanych przez platformy obrotu zwolnione zgodnie z art. 14 ust. 4; oraz

c) umorzenia uprawnień, ERU oraz CER zgodnie z rozdziałem VI sekcja 3.

2a. [18] Poza upoważnionymi przedstawicielami określonymi w ust. 1 rachunki mogą posiadać upoważnionych przedstawicieli z dostępem do rachunku wyłącznie w trybie odczytu.

3. Administrator rachunku może zezwolić posiadaczom rachunków użytkowników na umożliwienie dostępu do ich rachunków przez platformę obrotu. Posiadacze rachunków, którzy umożliwiają dostęp do ich rachunków przez platformę obrotu, wyznaczają na upoważnionego przedstawiciela osobę, która jest już upoważnionym przedstawicielem rachunku posiadania platformy obrotu.

4. Jeżeli upoważniony przedstawiciel nie ma dostępu do internetu, może zwrócić się do administratora rachunku o inicjowanie transakcji w jego imieniu, pod warunkiem że administrator zezwala na takie wnioski, zaś dostęp nie został zawieszony zgodnie z art. 27.

5. W specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych może zostać wyznaczona maksymalna liczba upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli dla każdego rodzaju rachunku. Krajowy administrator może wyznaczyć niższą liczbę maksymalną przedstawicieli dla jego rachunku, jednakże należy wyznaczyć co najmniej trzech upoważnionych przedstawicieli.

6. Upoważnieni przedstawiciele i dodatkowi upoważnieni przedstawiciele muszą być osobami fizycznymi w wieku powyżej 18 lat. Wszyscy upoważnieni przedstawiciele i dodatkowi upoważnieni przedstawiciele jednego rachunku muszą być różnymi osobami, ale ta sama osoba może być upoważnionym przedstawicielem lub dodatkowym upoważnionym przedstawicielem różnych rachunków. Państwo członkowskie krajowego administratora może wymagać, aby przynajmniej jeden upoważniony przedstawiciel rachunku użytkownika miał stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego krajowego administratora zarządzającego rachunkiem.

Artykuł 20

Wyznaczanie i zatwierdzanie upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli

1. Składając wniosek o otwarcie rachunku, osoba składająca wniosek wyznacza przynajmniej dwóch upoważnionych przedstawicieli, a te osoby z kolei mogą wyznaczyć dodatkowych upoważnionych przedstawicieli, jeżeli zezwala na to administrator rachunku.

2. Wyznaczając upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku dostarcza informacje wymagane przez administratora. Informacje te obejmują co najmniej dokumenty i dane osobowe dotyczące wyznaczonej osoby określone w załączniku IX [19] .

3. Krajowy administrator zatwierdza upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela lub informuje osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku o odmowie zatwierdzenia w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji wymaganych zgodnie z ust. 2. W przypadku, gdy do przeprowadzenia oceny osoby wyznaczonej niezbędny jest dłuższy okres, administrator może przedłużyć czas trwania procesu oceny jednorazowo o najwyżej 20 dni roboczych i powiadamia o tym przedłużeniu osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku.

3a. [20] Krajowy administrator sprawdza, czy informacje i dokumenty przedstawione w celu wyznaczenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela są kompletne, aktualne, dokładne i prawdziwe.

3b. [21] Krajowy administrator może odmówić zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela:

a) jeżeli przedstawione informacje i dokumenty są niekompletne, nieaktualne lub niedokładne bądź fałszywe;

b) jeżeli wobec potencjalnego przedstawiciela prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, w praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub w innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub jeżeli w poprzednich pięciu latach wydano na taką osobę wyrok skazujący z wyżej wymienionych powodów;

c) z powodów określonych w prawie krajowym.

4. Jeżeli krajowy administrator odmówił zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy do właściwego organu lub organu stosownego zgodnie z prawem krajowym, który poleci krajowemu administratorowi zatwierdzenie lub podtrzyma odmowę, wydając uzasadnioną decyzję. Odmowa zatwierdzenia może wynikać z faktu, że wobec osoby wyznaczonej jako upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub też z innych powodów określonych w prawie krajowym.

5. Upoważniony przedstawiciel centralnego rachunku rozliczeniowego ETS działa jako upoważniony przedstawiciel Centralnego Administratora. Upoważniony przedstawiciel każdego krajowego rachunku posiadania uprawnień działa jako upoważniony przedstawiciel krajowego administratora państwa członkowskiego posiadającego krajowy rachunek posiadania uprawnień.

Artykuł 21

Aktualizowanie informacji o rachunku i informacji o upoważnionych przedstawicielach

1. Wszyscy posiadacze rachunków zawiadamiają administratora rachunku w ciągu 10 dni roboczych o wszelkich zmianach informacji przedłożonych podczas otwierania rachunku oraz przy wyznaczaniu upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela. Operatorzy statków powietrznych zawiadamiają administratora ich rachunku w ciągu 10 dni roboczych o dokonaniu połączenia dwóch lub większej liczby operatorów statków powietrznych lub podziału na dwóch lub większą liczbę operatorów statków powietrznych. Jeżeli posiadacz rachunku miał obowiązek udowodnienia konkretnej informacji przy otwieraniu rachunku lub wyznaczaniu upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, wymagany dowód należy także przedstawić przy zawiadamianiu o zmianach. W ciągu 15 dni roboczych od otrzymania takiego zawiadomienia i dowodów administrator rachunku aktualizuje informacje dotyczące posiadacza rachunku lub odmawia dokonania aktualizacji i informuje o tym posiadacza rachunku. Sprzeciw wobec takiej odmowy można zgłosić właściwemu organowi lub organowi stosownemu na mocy prawa krajowego zgodnie z art. 13 ust. 4, art. 14 ust. 4 lub art. 20 ust. 4.

2. Posiadacz osobistego rachunku posiadania, rachunku posiadania platformy obrotu, rachunku weryfikatora lub rachunku posiadania operatora statków powietrznych nie może sprzedać lub zbyć własności rachunku innej osobie. Posiadacz rachunku posiadania operatora może sprzedać lub zbyć swój rachunek jedynie wraz z instalacją mu przypisaną.

3. Upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel nie może przenieść swojego statusu na inną osobę.

4. Każdy posiadacz rachunku może powiadomić o odwołaniu upoważnionych przedstawicieli pod warunkiem, że pozostanie co najmniej dwóch upoważnionych przedstawicieli. Odpowiedzialny administrator usuwa dane upoważnionego przedstawiciela w ciągu 10 dni roboczych od otrzymania takiego zawiadomienia.

5. Każdy posiadacz rachunku może wyznaczyć nowych upoważnionych przedstawicieli lub dodatkowych upoważnionych przedstawicieli zgodnie z procedurą określoną w art. 20.

6. Jeżeli zarządzające państwo członkowskie operatora statków powietrznych ulega zmianie zgodnie z procedurą określoną w art. 18a dyrektywy 2003/87/WE lub wskutek rozszerzenia Unii Europejskiej, Centralny Administrator aktualizuje dane krajowego administratora odpowiadającego za dany rachunek posiadania operatora statków powietrznych. W przypadku zmiany administratora rachunku operatora statków powietrznych, nowy administrator może wymagać, aby operator statków powietrznych przedłożył informacje dotyczące otwarcia rachunku zgodnie z art. 16 oraz informacje dotyczące upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 20.

7. Z wyjątkiem sytuacji przewidzianej w ust. 6 powyżej, państwo członkowskie odpowiedzialne za zarządzanie rachunkiem nie ulega zmianie.

Artykuł 21a

Wykaz bezpiecznych rachunków

[22] 1. Od dnia 30 czerwca 2012 r. rachunki posiadania operatora, rachunki posiadania operatora statków powietrznych, osobiste rachunki posiadania i rachunki obrotowe mogą posiadać wykaz bezpiecznych rachunków w rejestrze Unii.

2. Rachunki należące do tego samego posiadacza rachunku są automatycznie wprowadzane do wykazu bezpiecznych rachunków.

3. Zmiany w wykazie bezpiecznych rachunków są inicjowane i wprowadzane za pośrednictwem procedury określonej w art. 32a dla transakcji określonych w rozdziale VI. Zmiany potwierdza dodatkowy upoważniony przedstawiciel lub – jeżeli nie wyznaczono dodatkowego upoważnionego przedstawiciela – inny upoważniony przedstawiciel. Odroczenie określone w art. 32a ust. 4 nie ma zastosowania do usuwania rachunków z wykazu bezpiecznych rachunków; w przypadku wszystkich innych zmian w wykazie bezpiecznych rachunków odroczenie wynosi 7 dni.

SEKCJA 3

Zamknięcie rachunków

Artykuł 22

Zamknięcie rachunków stron PzK, rachunków zarządzania, osobistych rachunków posiadania i rachunków posiadania platformy obrotu

W ciągu 10 dni roboczych od otrzymania wniosku posiadacza rachunku o zamknięcie rachunku trony PzK w rejestrze Unii, rachunku zarządzania, osobistego rachunku posiadania lub rachunku posiadania platformy obrotu zarządzanych przez niego administrator zamyka rachunek.

Artykuł 23

Zamknięcie rachunków posiadania operatora

1. Właściwy organ powiadamia krajowego administratora w ciągu 10 dni roboczych o uchyleniu lub wygaśnięciu zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych dla danej instalacji, wskutek czego nie jest ona objęta żadnym takim pozwoleniem. Właściwy organ powiadamia również krajowego administratora w ciągu 10 dni roboczych, jeżeli dowie się, że instalacja została zamknięta bez powiadomienia właściwego organu. W ciągu 10 dni roboczych od powiadomienia przez właściwy organ, krajowy administrator zapisuje w rejestrze Unii datę wygaśnięcia zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych. Jeżeli instalacja zostaje zamknięta bez wygaśnięcia zezwolenia, jako datę wygaśnięcia zapisuje się datę zamknięcia przekazaną przez właściwy organ.

2. Krajowy administrator może zamknąć rachunki posiadania operatora do dnia 30 czerwca roku następującego po roku wygaśnięcia zezwolenia, jeżeli dana instalacja umorzyła ilość uprawnień i jednostek Kioto co najmniej równą ilości jej zweryfikowanych emisji.

Artykuł 24

Zamknięcie rachunków posiadania operatora statków powietrznych

Rachunki posiadania operatora statków powietrznych są zamykane przez krajowego administratora, jedynie jeżeli zlecił mu to właściwy organ wskutek odkrycia przez ten organ – w wyniku powiadomienia przez posiadacza rachunku lub otrzymania innych dowodów – że operator statków powietrznych dokonał połączenia z innym operatorem statków powietrznych lub na stałe zaprzestał prowadzenia całej działalności objętej załącznikiem I do dyrektywy 2003/87/WE.

Artykuł 25

Zamknięcie rachunków weryfikatora

1. Krajowy administrator zamyka rachunek weryfikatora w ciągu 10 dni roboczych od otrzymania wniosku weryfikatora o zamknięcie rachunku.

2. Właściwy organ może także zlecić krajowemu administratorowi zamknięcie rachunku weryfikatora, jeżeli spełniono jeden z poniższych warunków:

a) akredytacja weryfikatora wygasła lub została cofnięta;

b) weryfikator zaprzestał działalności.

Artykuł 26

Dodatnie saldo na zamykanych rachunkach

1. Jeżeli występuje dodatnie saldo uprawnień lub jednostek Kioto na rachunku, który administrator ma zamknąć zgodnie z art. 22–25 i 28, to administrator najpierw żąda od posiadacza rachunku wskazania innego rachunku zarządzanego przez tego samego administratora, na który takie uprawnienia lub jednostki Kioto zostaną wówczas przekazane. Jeżeli posiadacz rachunku nie odpowie na żądanie administratora w ciągu 40 dni roboczych, administrator może przekazać uprawnienia na swój krajowy rachunek posiadania w rejestrze Unii, a jednostki Kioto na rachunek posiadania strony PzK w rejestrze PzK.

2. Jeżeli występuje dodatnie saldo uprawnień lub jednostek Kioto na rachunku, do którego dostęp zawieszono zgodnie z art. 27 ust. 3, właściwy organ może wymagać w poleceniu wydanym zgodnie z art. 28 ust. 1, aby uprawnienia zostały natychmiast przeniesione na stosowny krajowy rachunek posiadania uprawnień, a jednostki Kioto na stosowny rachunek posiadania trony PzK.

SEKCJA 4

Zawieszenie dostępu do rachunków

Artykuł 27

Zawieszenie dostępu do rachunków

1. Administrator może zawiesić dostęp upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela do wszelkich rachunków w jego rejestrze lub do procesów, do których upoważniony przedstawiciel miałby dostęp w przeciwnym wypadku, jeżeli administrator wie lub ma uzasadnione powody sądzić, że upoważniony przedstawiciel dokonał:

a) próby dostępu do rachunków lub procesów, do których dostępu nie jest upoważniony;

b) wielokrotnych prób dostępu do rachunku lub procesu przy użyciu niezgodnej nazwy użytkownika lub hasła; lub

c) próby, lub dokonuje prób, osłabienia zabezpieczenia rejestru lub systemu rejestrów.

2. Administrator może zawiesić dostęp wszystkich upoważnionych przedstawicieli lub dodatkowych upoważnionych przedstawicieli do danego rachunku, jeżeli spełniony jest jeden z poniższych warunków:

a) posiadacz rachunku zmarł bez prawnego następcy lub przestał istnieć jako osoba prawna;

b) posiadacz rachunku nie uiścił opłat;

c) posiadacz rachunku naruszył warunki mające zastosowanie do rachunku;

d) posiadacz rachunku nie udzielił zgody na zmiany warunków dokonane przez krajowego administratora i Centralnego Administratora;

e) posiadacz rachunku nie dostarczył dowodów wymaganych przy zmianie informacji dotyczących rachunku lub wymaganych w związku z podaniem informacji dla nowego rachunku;

f) posiadacz rachunku nie utrzymał wymaganej minimalnej liczby upoważnionych przedstawicieli dla danego rachunku;

g) posiadacz rachunku nie spełnił wymogu państwa członkowskiego, przewidującego, aby upoważniony przedstawiciel miał stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego administratora rachunku;

h) posiadacz rachunku nie spełnił wymogu państwa członkowskiego, przewidującego, aby posiadacz rachunku miał stałą siedzibę lub był zarejestrowany w państwie członkowskim administratora rachunku.

2a. [23] Administrator może zawiesić dostęp wszystkich upoważnionych przedstawicieli lub dodatkowych upoważnionych przedstawicieli do danego rachunku oraz możliwość inicjowania procesów z tego rachunku:

a) na maksymalnie dwa tygodnie, jeżeli krajowy administrator ma uzasadnione powody, aby sądzić, że rachunek zostanie lub został wykorzystany w oszustwie, w praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub w innych poważnych przestępstwach; lub

b) na podstawie przepisów prawa krajowego służących zasadnemu celowi i zgodnie z nimi.

3. Krajowy administrator może zawiesić dostęp do osobistego rachunku posiadania lub rachunku posiadania platformy obrotu, jeżeli uzna, że należało odmówić ich otwarcia zgodnie z art. 13 ust. 3 lub art. 14 ust. 3.

4. Administrator rachunku znosi zawieszenie natychmiast po rozwiązaniu sytuacji, która spowodowała to zawieszenie.

5. Posiadacz rachunku może w ciągu 30 dni kalendarzowych zgłosić sprzeciw wobec zawieszenia dostępu zgodnie z ust. 1 i 3 właściwemu organowi lub organowi stosownemu na mocy prawa krajowego, który poleci krajowemu administratorowi zniesienie zawieszenia lub podtrzyma zawieszenie, wydając uzasadnioną decyzję.

6. Właściwy organ lub, w przypadku rachunków w rejestrze Unii, Centralny Administrator, może również polecić administratorowi dokonanie zawieszenia.

7. Jeżeli zawieszono dostęp do rachunku posiadania platformy obrotu, administrator zawiesza również dostęp do rachunków użytkowników przez platformę obrotu zapewniony zgodnie z art. 19 ust. 3. Jeżeli zawieszono dostęp upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli do rachunku posiadania platformy obrotu, administrator zawiesza również ich dostęp do rachunków użytkowników przez platformę obrotu zapewniony zgodnie z art. 19 ust. 3.

8. Jeżeli posiadacz rachunku posiadania operatora lub rachunku posiadania operatora statków powietrznych nie może dokonać umorzenia w ciągu 10 dni roboczych przed terminem umorzenia określonym w art. 12 ust. 2a i 3 dyrektywy 2003/87/WE ze względu na zawieszenie zgodnie z ust. 1 i 2, krajowy administrator umarza liczbę uprawnień i ERU oraz CER określoną przez posiadacza rachunku, na wniosek posiadacza rachunku oraz po przedłożeniu dowodów potwierdzających tożsamość upoważnionego przedstawiciela.

Artykuł 28

Zamknięcie rachunków i usunięcie upoważnionego przedstawiciela z inicjatywy administratora

1. Jeżeli sytuacja, która spowodowała zawieszenie dostępu do rachunków zgodnie z art. 27, nie została rozwiązana w rozsądnym okresie pomimo wielokrotnych powiadomień, właściwy organ może polecić krajowemu administratorowi zamknięcie tych osobistych rachunków posiadania lub rachunków posiadania platformy obrotu, do których dostęp został zawieszony.

2. Jeżeli osobisty rachunek posiadania wykazuje zerowe saldo i w ciągu roku nie zostały zapisane w nim żadne transakcje, krajowy administrator może powiadomić posiadacza rachunku, że jego osobisty rachunek posiadania zostanie zamknięty w ciągu 40 dni roboczych, chyba że krajowy administrator otrzyma w ciągu tego okresu wniosek posiadacza rachunku o jego utrzymanie. Jeżeli krajowy administrator nie otrzyma takiego wniosku od posiadacza rachunku, może zamknąć rachunek.

3. Krajowy administrator zamyka rachunek posiadania operatora, jeżeli właściwy organ polecił mu jego zamknięcie, ponieważ nie istnieją uzasadnione podstawy, aby spodziewać się dalszego umorzenia uprawnień przez operatora instalacji.

4. Krajowy administrator może usunąć upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, jeżeli uzna, że powinna zostać wydana odmowa zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela zgodnie z art. 20 ust. 3, a w szczególności jeżeli odkryje, że dokumenty i informacje dotyczące danych osobowych dostarczone przy wyznaczaniu były fałszywe lub błędne.

5. Posiadacz rachunku może zgłosić właściwemu organowi sprzeciw wobec zamknięcia rachunku zgodnie z ust. 1 lub wobec usunięcia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela zgodnie z ust. 4 w ciągu 30 dni kalendarzowych, zaś właściwy organ poleca krajowemu administratorowi przywrócenie rachunku lub upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela lub podtrzymuje zamknięcie lub usunięcie, wydając uzasadnioną decyzję.

ROZDZIAŁ V

ZWERYFIKOWANE EMISJE I ZGODNOŚĆ

Artykuł 29

Dane dotyczące zweryfikowanych emisji instalacji lub operatora statków powietrznych

1. Przed zgłoszeniem rocznych danych dotyczących emisji w rejestrze Unii każdy operator i operator statków powietrznych wybiera weryfikatora spośród weryfikatorów zarejestrowanych u krajowego administratora zarządzającego jego rachunkiem. Jeżeli operator lub operator statków powietrznych jest również weryfikatorem, nie może on wybrać siebie jako weryfikatora.

2. Krajowy administrator wprowadza dane dotyczące emisji za dany rok między dniem 1 stycznia a 31 marca następnego roku. Dane dotyczące emisji danej instalacji za dany rok można również wprowadzić w trakcie tego roku, jeżeli zezwolenie na emisję gazów cieplarnianych tej instalacji wygasło. Właściwy organ może zdecydować, że zamiast krajowego administratora za wprowadzanie danych w terminie określonym powyżej odpowiedzialny jest posiadacz rachunku lub weryfikator (łącznie z właściwymi organami działającymi jako weryfikatorzy).

3. Roczne dane dotyczące emisji zgłasza się w formacie określonym w załączniku X.

4. [24] Po pomyślnej weryfikacji sprawozdania operatora w sprawie emisji z instalacji za poprzedni rok lub sprawozdania operatora statków powietrznych w sprawie emisji z całej działalności lotniczej prowadzonej w poprzednim roku, przeprowadzonej zgodnie z art. 15 akapit pierwszy dyrektywy 2003/87/WE, weryfikator lub właściwy organ zatwierdza roczne zweryfikowane emisje.

5. [25] Emisje zatwierdzone zgodnie z ust. 4 zostają oznaczone w rejestrze Unii przez krajowego administratora lub właściwy organ jako zweryfikowane. Właściwy organ może zdecydować, że zamiast krajowego administratora za oznaczanie emisji w rejestrze Unii jako zweryfikowane odpowiada weryfikator.

6. Właściwy organ może polecić krajowemu administratorowi skorygowanie rocznych zweryfikowanych emisji dla danej instalacji lub danego operatora statków powietrznych w celu zapewnienia zgodności ze szczegółowymi wymogami ustanowionymi przez państwo członkowskie zgodnie z załącznikiem V do dyrektywy 2003/87/WE, poprzez wprowadzenie skorygowanych zweryfikowanych lub szacunkowych emisji dla danej instalacji lub danego operatora statków powietrznych za dany rok do rejestru Unii.

7. Jeżeli w dniu 1 maja każdego roku nie zapisano w rejestrze Unii zweryfikowanych emisji dla instalacji lub operatora statków powietrznych za poprzedni rok lub udowodniono, że zweryfikowane emisje są nieprawidłowe, zastępcza szacunkowa liczba wprowadzona do rejestru Unii zostanie obliczona tak dokładnie, jak to tylko możliwe, zgodnie ze szczegółowymi wymogami ustanowionymi przez państwo członkowskie zgodnie z załącznikiem V do dyrektywy 2003/87/WE.

Artykuł 30

Blokowanie rachunków wskutek niezgłoszenia zweryfikowanych emisji

1. Jeżeli w dniu 1 kwietnia każdego roku nie zapisano w rejestrze Unii rocznych zweryfikowanych emisji dla instalacji lub operatora statków powietrznych za poprzedni rok, rejestr Unii nadaje odpowiedniemu rachunkowi posiadania operatora lub rachunkowi posiadania operatora statków powietrznych status zablokowany.

2. Gdy wszystkie zaległe zweryfikowane emisje instalacji lub operatora statków powietrznych za dany rok zostaną zapisane w rejestrze Unii, rejestr Unii nadaje rachunkowi status otwarty.

Artykuł 31

Obliczenia liczb statusu zgodności

1. W dniu 1 maja każdego roku rejestr Unii określa liczbę statusu zgodności za ubiegły rok dla każdej instalacji i każdego operatora statków powietrznych z otwartym lub zablokowanym rachunkiem posiadania operatora lub rachunkiem posiadania operatora statków powietrznych przez obliczenie sumy wszystkich umorzonych za bieżący okres uprawnień, jednostek CER i ERU zmniejszonej o sumę wszystkich zweryfikowanych emisji w bieżącym okresie do bieżącego roku włącznie i zwiększonej o czynnik korekty.

2. Czynnik korekty, o którym mowa w ust. 1, wynosi zero, jeżeli liczba statusu zgodności dla ostatniego roku poprzedniego okresu była większa od zera, ale pozostaje na poziomie liczby statusu zgodności dla ostatniego roku poprzedniego okresu, jeśli liczba ta jest mniejsza lub równa zero.

3. Rejestr Unii zapisuje liczbę statusu zgodności dla każdej instalacji i każdego operatora statków powietrznych.

Artykuł 32

Nieaktywne rachunki posiadania operatora statków powietrznych

1. Jeżeli w terminie umorzenia uprawnień określonym w art. 12 ust. 2a dyrektywy 2003/87/WE w rejestrze Unii zapisano, zgodnie z art. 29, wartość zweryfikowanych emisji operatora statków powietrznych za ubiegły rok równą 0, rejestr Unii nadaje danemu rachunkowi posiadania operatora statków powietrznych status nieaktywny.

2. Rejestr Unii nadaje rachunkowi status aktywny, jeżeli wartość zweryfikowanych emisji za rok przed rokiem bieżącym nie wynosi 0.

ROZDZIAŁ VI

TRANSAKCJE

Artykuł 32a

Dokonywanie przekazów

[26] 1. W przypadku wszystkich transakcji określonych w rozdziale VI, które nie są inicjowane przez platformę obrotu, rejestr Unii wymaga przed zainicjowaniem transakcji potwierdzenia pozapasmowego. Transakcja zostaje zainicjowana dopiero po potwierdzeniu pozapasmowym transakcji przez dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, którego zgoda jest wymagana zgodnie z ust. 19 ust. 2.

2. W przypadku wszystkich przekazów uprawnień i jednostek Kioto określonych w art. 43 i 44 przekaz zostaje zainicjowany natychmiast, jeżeli jest potwierdzony między godziną 10.00 a 16.00 czasu środkowoeuropejskiego od poniedziałku do piątku włącznie, z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy w państwach członkowskich, które podjęły decyzję o zawieszeniu biegu odroczenia zgodnie z ust. 3. Przekaz potwierdzony o innej porze zostaje zainicjowany następnego dnia przypadającego między poniedziałkiem a piątkiem o godzinie 10.00 czasu środkowoeuropejskiego.

3. W przypadku wszystkich przekazów uprawnień i jednostek Kioto określonych w art. 43 i 44 z wyjątkiem przekazów z rachunku obrotowego na rachunek figurujący w wykazie bezpiecznych rachunków tego rachunku stosuje się 26-godzinne odroczenie między inicjacją a powiadomieniem o przekazie w celu finalizacji zgodnie z art. 70. Bieg odroczenia zostaje zawieszony między godziną 00.00 a 24.00 czasu środkowoeuropejskiego w soboty i niedziele. Państwa członkowskie mogą również podjąć decyzję o zawieszeniu biegu odroczenia między godziną 00.00 a 24.00 czasu środkowoeuropejskiego w dniach ustawowo wolnych od pracy w danym roku, z zastrzeżeniem publikacji tej decyzji do dnia 1 grudnia roku poprzedniego.

4. Jeżeli przedstawiciel rachunku podejrzewa, że dany przekaz zainicjowano w sposób nielegalny, najpóźniej dwie godziny przed upływem odroczenia przewidzianego w ust. 3 może zwrócić się do krajowego administratora z wnioskiem o anulowanie przekazu w jego imieniu, zanim zostanie przesłane powiadomienie o przekazie w celu finalizacji. Bezzwłocznie po złożeniu tego wniosku posiadacz rachunku zgłasza podejrzenie oszustwa właściwemu krajowemu organowi ścigania. Zgłoszenie to przekazuje się w ciągu 7 dni krajowemu administratorowi.

5. W momencie inicjacji zgodnie z ust. 1 i 2 zostaje przesłane powiadomienie do wszystkich przedstawicieli rachunku dotyczące proponowanej inicjacji przekazu.

Artykuł 32b

Charakter uprawnień i nieodwracalność transakcji

[27] 1. Uprawnienie lub jednostka Kioto jest zamiennym, niematerialnym instrumentem, który jest zbywalny na rynku.

2. Niematerialny charakter uprawnień i jednostek Kioto oznacza, że zapis w rejestrze Unii stanowi wystarczające potwierdzenie prima facie prawa własności uprawnienia lub jednostki Kioto oraz potwierdzenie wszelkich innych kwestii, które zgodnie z niniejszym rozporządzeniem są kierowane lub mogą być wprowadzane do rejestru.

3. Zamienność uprawnień i jednostek Kioto oznacza, że wszelkie obowiązki dotyczące zwrotu lub restytucji, które mogą dotyczyć uprawnienia lub jednostki Kioto zgodnie z prawem krajowym, mają zastosowanie do uprawnienia lub jednostki Kioto tego samego rodzaju. W szczególności:

a) z zastrzeżeniem przepisów art. 51 oraz procesu uzgadniania przewidzianego w art. 69 niniejszego rozporządzenia, transakcja staje się ostateczna i nieodwracalna z chwilą finalizacji transakcji zgodnie z art. 70. Nie naruszając przepisów ani środków na podstawie prawa krajowego, które mogą wiązać się z wymogiem lub nakazem przeprowadzenia nowej transakcji, żaden przepis ustawowy, wykonawczy ani żadna zasada lub praktyka dotyczące unieważnienia kontraktów i transakcji nie prowadzi do odwołania transakcji, która stała się ostateczna i nieodwracalna zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;

b) żaden z przepisów niniejszego rozporządzenia nie uniemożliwia posiadaczowi rachunku lub osobie trzeciej wykonania jakichkolwiek praw lub roszczeń wynikających z podstawowej transakcji, na postawie których mogą oni mieć prawo do zwrotu, restytucji lub odszkodowania z tytułu transakcji sfinalizowanej w systemie, np. w przypadku oszustwa czy błędu technicznego, dopóki nie prowadzi to do wycofania, unieważnienia lub odwołania transakcji w rejestrze.

4. Nabywca i posiadacz uprawnienia lub jednostki Kioto działający w dobrej wierze nabywa prawo własności uprawnienia lub jednostki Kioto, które nie jest obciążone ewentualnymi wadami prawnymi po stronie zbywcy.

SEKCJA 1

Alokacja i wydawanie przydziałów

Artykuł 33

Tabele krajowego planu rozdziału uprawnień

1. EUTL zawiera jedną tabelę krajowego planu rozdziału uprawnień dla każdego państwa członkowskiego na okres 2008–2012. Tabele krajowego planu rozdziału uprawnień zawierają następujące informacje:

a) całkowita liczba uprawnień, które mają zostać wydane instalacjom: w pojedynczej komórce – całkowita liczba uprawnień, które zostaną wydane instalacjom na okres objęty krajowym planem rozdziału uprawnień;

b) całkowita liczba uprawnień nieprzydzielonych obecnie działającym instalacjom (rezerwa): w pojedynczej komórce – całkowita liczba uprawnień (wydanych lub nabytych), które odłożono dla nowych instalacji oraz w celu sprzedaży w drodze aukcji na okres objęty krajowym planem rozdziału uprawnień;

c) lata: w pojedynczych komórkach dla każdego roku spośród lat objętych krajowym planem rozdziału uprawnień w porządku rosnącym;

d) kod identyfikacyjny instalacji dla każdej instalacji posiadającej w danym momencie ważne zezwolenie: w pojedynczych komórkach w porządku rosnącym. Wymienione instalacje obejmują instalacje jednostronnie włączone na mocy art. 24 dyrektywy 2003/87/WE i nie obejmują jakichkolwiek instalacji wykluczonych tymczasowo na mocy art. 27 dyrektywy 2003/87/WE;

e) przydzielone uprawnienia: uprawnienia, które mają być przydzielone na określony rok dla danej instalacji, są wpisywane do komórki łączącej ten rok z komórką kodu identyfikacyjnego instalacji.

2. Tabele krajowego planu rozdziału uprawnień mają format określony w załączniku XI.

Artykuł 34

Unijna tabela rozdziału uprawnień w lotnictwie

1. EUTL zawiera jedną unijną tabelę rozdziału uprawnień w lotnictwie na rok 2012. Tabela zawiera następujące informacje:

a) całkowita liczba uprawnień na mocy rozdziału II, które mają zostać przydzielone w Unii w 2012 r.;

b) liczba uprawnień na mocy rozdziału II już przydzielonych nieodpłatnie każdemu posiadaczowi rachunku wymienionemu w tabeli;

c) liczba uprawnień na mocy rozdziału II nieprzydzielonych jeszcze przez państwa członkowskie, wymienionych oddzielnie dla każdego państwa członkowskiego;

d) [28] tożsamość odbiorców alokacji (w przypadku uprawnień przydzielonych w drodze aukcji, odbiorcą jest rachunek ustanowiony w tym celu zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1193/2011 (¹⁵)).

2. Unijna tabela rozdziału uprawnień w lotnictwie ma format określony w załączniku XII.

Artykuł 35

Wprowadzenie tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień do EUTL

1. Co najmniej na 12 miesięcy przed rozpoczęciem okresu 2008–2012 każde państwo członkowskie zgłasza Komisji swoją tabelę krajowego planu rozdziału uprawnień odpowiadającą decyzji podjętej na mocy art. 11 ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE.

2. Jeżeli tabela krajowego planu rozdziału uprawnień jest oparta na zgłoszonym Komisji krajowym planie rozdziału uprawnień, który nie został odrzucony na mocy art. 9 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE lub do którego Komisja przyjęła zaproponowane zmiany, Komisja poleca Centralnemu Administratorowi wprowadzenie tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień do EUTL.

Artykuł 36

Wprowadzenie decyzji o przydzieleniu uprawnień do tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie

Jeżeli decyzje o przydzieleniu uprawnień na mocy rozdziału II podjęte przez państwa członkowskie na mocy art. 3e ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE na rok 2012 są zgodne z dyrektywą 2003/87/WE, Komisja poleca Centralnemu Administratorowi wprowadzenie decyzji o rozdziale do tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie w EUTL.

Artykuł 37

Korekty tabeli krajowych planów rozdziału uprawnień

1. Krajowy administrator dokonuje korekty tabeli krajowych planów rozdziału uprawnień w EUTL na okres 2008–2012 bez uprzedniego powiadomienia Komisji, jeżeli:

a) nowa instalacja otrzymała przydział;

b) państwo członkowskie uzupełniło rezerwę poprzez nabycie uprawnień;

c) zezwolenie instalacji wygasło i wszelkie przydziały niedostarczone jeszcze na jej rachunek zostały przeniesione do rezerwy;

d) instalację podzielono na dwie lub więcej instalacji;

e) dwie lub więcej instalacji zostało połączonych w jedną.

Korekty te nie zmieniają całkowitej liczby wydanych uprawnień określonej w tabeli krajowego planu rozdziału.

2. Państwo członkowskie powiadamia Komisję z wyprzedzeniem o wszelkich korektach krajowego planu rozdziału uprawnień innych niż te, o których mowa w ust. 1, wraz z odpowiednimi korektami tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień. Jeżeli korekta tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień jest oparta na zgłoszonym Komisji krajowym planie rozdziału uprawnień, który nie został odrzucony na podstawie art. 9 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE lub do którego Komisja przyjęła zaproponowane zmiany, a korekta wynika z poprawienia danych, Komisja poleca Centralnemu Administratorowi wprowadzenie odpowiedniej korekty do tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień zawartej w EUTL.

3. W następstwie jakiekolwiek korekty dokonanej zgodnie z ust. 2, która następuje po wydaniu lub przydzieleniu uprawnień i która zmniejsza całkowitą ilość uprawnień wydanych na okres 2008–2012, krajowy administrator przekazuje ilość i rodzaj uprawnień określonych przez rejestr Unii do unijnego rachunku usunięcia uprawnień za stosowny okres.

Artykuł 38

Korekty tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie

1. Krajowy administrator może dokonywać odpowiednich korekt unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie w EUTL bez uprzedniego powiadomienia Komisji, jeżeli:

a) nowy operator statków powietrznych rozpoczął działalność;

b) organizator aukcji otrzymał uprawnienia na mocy rozdziału II w celu sprzedaży w drodze aukcji;

c) operatora statków powietrznych podzielono na dwóch lub więcej operatorów;

d) dwóch lub więcej operatorów statków powietrznych zostało połączonych w jednego operatora.

2. Korekty te nie zmieniają całkowitej liczby uprawnień na mocy rozdziału II określonej w unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie.

3. Państwo członkowskie powiadamia Komisję o wszelkich korektach innych niż określone w ust. 1 i wymaganych w celu skorygowania nadmiernego przydziału spowodowanego błędem Komisji lub państwa członkowskiego w decyzji o alokacji uprawnień na mocy rozdziału II podjętej na mocy art. 3e ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE. Jeżeli korekta ta jest zgodna z dyrektywą 2003/87/WE, Komisja poleca Centralnemu Administratorowi skorygowanie tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie na podstawie tej decyzji i wprowadzenie jej do EUTL.

4. W następstwie jakiekolwiek korekty dokonanej zgodnie z ust. 2, która następuje po przydzieleniu uprawnień na mocy rozdziału II zgodnie z art. 41 i która zmniejsza całkowitą ilość uprawnień na mocy rozdziału II na okres 2008–2012, krajowy administrator przekazuje ilość uprawnień na mocy rozdziału II określonych przez Centralnego Administratora do unijnego rachunku usunięcia uprawnień za stosowny okres.

5. Jeżeli w połączeniu operatorów statków powietrznych biorą udział operatorzy zarządzani przez różne państwa członkowskie, korektę na mocy ust. 1 lit. d) inicjuje krajowy administrator zarządzający operatorem statków powietrznych, którego przydział ma zostać połączony z przydziałem innego operatora statków powietrznych. Przed dokonaniem korekty wymagana jest zgoda krajowego administratora zarządzającego operatorem statków powietrznych, którego przydział obejmie przydział przyłączonego operatora statków powietrznych.

Artykuł 39

Wydawanie uprawnień na mocy rozdziału III

1. Po wprowadzeniu tabeli krajowego planu rozdziału do EUTL, krajowy administrator do dnia 28 lutego pierwszego roku okresu 2008–2012:

a) przekazuje ilość jednostek AAU wydanych na okres 2008–2012 równą ilości uprawnień na mocy rozdziału III, które mają zostać wydane z rachunku posiadania strony PzK na rachunek depozytowy ETS AAU;

b) wydaje całkowitą liczbę uprawnień na mocy rozdziału III określoną w tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień na swój krajowy rachunek posiadania uprawnień w rejestrze Unii.

2. Przed działaniem, o którym mowa w ust. 1, administratorzy rejestru PzK przekazują Centralnemu Administratorowi kod identyfikacyjny rachunku wyznaczonego jako rachunek depozytowy ETS AAU w ich rejestrze PzK.

3. Po wydaniu uprawnienia zgodnie z ust. 1 rejestr Unii nadaje każdemu uprawnieniu niepowtarzalny jednostkowy kod identyfikacyjny.

4. Państwa członkowskie bez rejestru PzK nie przeprowadzają działania określonego w ust. 1 lit. a).

Artykuł 40

Alokacja uprawnień na mocy rozdziału III

1. Z zastrzeżeniem art. 37 i 47, do dnia 28 lutego każdego roku krajowy administrator przekazuje z krajowego rachunku posiadania uprawnień na odpowiedni otwarty rachunek posiadania operatora część całkowitej ilości wydanych uprawnień na mocy rozdziału III, która została przydzielona odpowiedniej instalacji na dany rok zgodnie z odpowiednią sekcją tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień.

2. O ile zostało to przewidziane dla instalacji w krajowym planie rozdziału uprawnień państwa członkowskiego, krajowy administrator może przekazać tę część w późniejszym terminie każdego roku.

3. Jeżeli instalacji przydzielono dodatkowe uprawnienia na mocy rozdziału III w tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień w wyniku korekty zgodnie z art. 37, krajowy administrator przekazuje dodatkowo przydzielone uprawnienia na mocy rozdziału III na bieżący rok z krajowego rachunku posiadania uprawnień na stosowny otwarty rachunek posiadania operatora, gdy poleci mu to właściwy organ.

Artykuł 41

Alokacja uprawnień na mocy rozdziału II

1. Po wprowadzeniu unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie do EUTL krajowy administrator do dnia 28 lutego 2012 r. tworzy ilość uprawnień na mocy rozdziału II na każdym otwartym rachunku posiadania operatora statków powietrznych równą przydziałowi określonemu w unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie dla posiadacza tego rachunku na dany rok.

2. Po utworzeniu uprawnienia zgodnie z ust. 1 rejestr Unii nadaje każdemu uprawnieniu niepowtarzalny jednostkowy kod identyfikacyjny.

3. Jeżeli posiadaczowi rachunku przydzielono dodatkowe uprawnienia na mocy rozdziału II w tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie w wyniku korekty zgodnie z art. 38, krajowy administrator tworzy dodatkową ilość przydzielonych uprawnień na mocy rozdziału II na każdym otwartym rachunku posiadania operatora statków powietrznych równą dodatkowemu przydziałowi określonemu w unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie dla posiadacza tego rachunku na bieżący rok, gdy poleci mu to właściwy organ.

4. Jeżeli nieaktywny rachunek posiadania operatora statków powietrznych nie otrzyma uprawnień na mocy ust. 1, uprawnienia te nie zostaną utworzone na tym rachunku, jeżeli zostanie mu następnie nadany status otwarty.

Artykuł 42

Alokacja uprawnień na mocy rozdziału III po ich sprzedaży przez państwo członkowskie

W okresie 2008–2012, po sprzedaży przez państwo członkowskie uprawnień na mocy rozdziału III na okres 2008–2012 krajowy administrator przekazuje ilość uprawnień na mocy rozdziału III z krajowego rachunku posiadania uprawnień na rachunek posiadania wyznaczony przez właściwy organ, jeżeli właściwy organ wyda takie polecenie.

SEKCJA 2

Przekazywanie uprawnień i jednostek Kioto

Artykuł 43

Przekazy uprawnień przez posiadaczy rachunków

[29] 1. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 na wniosek posiadacza rachunku rejestr Unii przekazuje uprawnienia znajdujące się na jego rachunku w rejestrze Unii na inny rachunek w rejestrze Unii, chyba że taki przekaz jest niemożliwy ze względu na status rachunku inicjującego lub rodzaj uprawnień, które mogą znajdować się na rachunku przyjmującym zgodnie z art. 8 ust. 3.

2. Od dnia 30 czerwca 2012 r. rachunki posiadania operatora, rachunki posiadania operatora statków powietrznych, osobiste rachunki posiadania i platformy obrotu mogą przekazywać uprawnienia wyłącznie na rachunek ujęty w wykazie bezpiecznych rachunków ustanowionego zgodnie z art. 21a.

Artykuł 44

Przekazy jednostek Kioto przez posiadaczy rachunków

[30] 1. Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2 na wniosek posiadacza rachunku rejestr Unii przekazuje jednostki Kioto znajdujące się na jego rachunku w rejestrze Unii na inny rachunek w rejestrze Unii lub w rejestrze PzK, chyba że taki przekaz jest niemożliwy ze względu na status rachunku inicjującego lub rodzaj jednostek Kioto, które mogą znajdować się na rachunku przyjmującym zgodnie z art. 8 ust. 3.

2. Od dnia 30 czerwca 2012 r. rachunki posiadania operatora, rachunki posiadania operatora statków powietrznych, osobiste rachunki posiadania i platformy obrotu mogą przekazywać jednostki Kioto wyłącznie na rachunek ujęty w wykazie bezpiecznych rachunków ustanowionego zgodnie z art. 21a.

Artykuł 45

Minimalne utrzymywanie uprawnień na mocy rozdziału III na rachunkach posiadania w rejestrze Unii zarządzanych przez jedno państwo członkowskie

1. EUTL odrzuca proponowany przekaz, jeżeli w wyniku proponowanego przekazu uprawnień przez posiadacza rachunku zgodnie z art. 43 całkowita ilość uprawnień na mocy rozdziału III na okres 2008–2012 znajdujących się na wszystkich rachunkach rejestru Unii zarządzanych przez krajowego administratora danego państwa członkowskiego spadłaby poniżej ilości jednostek Kioto, która musi być utrzymana w rejestrze PzK tego państwa członkowskiego na mocy decyzji 11/CMP.1 jako rezerwa na okres zobowiązania, zmniejszonej o ilość jednostek Kioto znajdujących się obecnie w rejestrze PzK tego państwa członkowskiego poza rachunkiem depozytowym ETS AAU i rachunkiem anulowania.

2. EUTL odrzuca proponowany przekaz, jeżeli w wyniku proponowanego przekazu uprawnień przez posiadacza rachunku zgodnie z art. 43 całkowita ilość uprawnień na mocy rozdziału III na okres 2008–2012 znajdujących się na wszystkich rachunkach rejestru Unii zarządzanych przez krajowych administratorów piętnastu najstarszych państw członkowskich spadłaby poniżej ilości jednostek Kioto, która musi być utrzymana w rejestrach PzK tych państw członkowskich na mocy decyzji 11/CMP.1 jako rezerwa na okres zobowiązania Unii Europejskiej, zmniejszonej o ilość jednostek Kioto znajdujących się obecnie w rejestrach PzK tych państw członkowskich poza rachunkami depozytowymi ETS AAU i rachunkami anulowania.

SEKCJA 3

Umarzanie uprawnień, ERU i CER

Artykuł 46

Umarzanie uprawnień

1. Operator lub operator statków powietrznych umarza uprawnienia na okres 2008–2012 poprzez złożenie wniosku do rejestru Unii o:

a) przesunięcie określonej liczby uprawnień za okres 2008–2012 z właściwego rachunku posiadania operatora lub operatora statków powietrznych na unijny rachunek usunięcia;

b) zapisanie liczby i rodzaju przekazanych uprawnień umorzonych dla emisji z instalacji operatora lub emisji operatora statków powietrznych w bieżącym okresie.

2. Uprawnienia na mocy rozdziału II mogą umarzać tylko operatorzy statków powietrznych.

3. Uprawnienie, które zostało już umorzone, nie może zostać umorzone ponownie.

Artykuł 47

Umorzenie uprawnień na polecenie właściwego organu

Na polecenie właściwego organu krajowy administrator umarza część lub całość całkowitej ilości wydanych uprawnień, która została przydzielona instalacji lub operatorowi statków powietrznych na określony rok, przez zapisanie liczby umorzonych uprawnień dla tej instalacji lub operatora statków powietrznych w bieżącym okresie.

Artykuł 48

Umarzanie jednostek CER i ERU

1. Umorzenie przez operatora jednostek CER i ERU zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE odbywa się poprzez złożenie przez operatora wniosku do rejestru Unii o:

a) przesunięcie określonej liczby jednostek CER lub ERU za okres 2008–2012 z właściwego rachunku posiadania operatora na:

(i) rachunek posiadania strony PzK zarządzającego państwa członkowskiego, w przypadku rachunków zarządzanych przez państwa członkowskie z rejestrem PzK;

(ii) rachunek anulowania w rejestrze Unii, w przypadku rachunków zarządzanych przez państwa członkowskie bez rejestru PzK;

b) zapisanie liczby przekazanych jednostek CER i ERU umorzonych dla emisji z instalacji operatora w bieżącym okresie.

2. Umorzenie przez operatora statków powietrznych jednostek CER i ERU zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE odbywa się poprzez złożenie przez operatora statków powietrznych wniosku do rejestru Unii o:

a) przesunięcie określonej liczby jednostek CER lub ERU za okres 2008–2012 z właściwego rachunku posiadania operatora statków powietrznych na rachunek umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego w rejestrze Unii;

b) zapisanie liczby przekazanych jednostek CER i ERU umorzonych dla emisji operatora statków powietrznych w bieżącym okresie.

3. Rejestr Unii zezwala na umorzenie jednostek CER i ERU jedynie do:

a) maksymalnej ilości określonej przez krajowego administratora rachunku posiadania operatora, w przypadku operatorów;

b) 15 % ilości uprawnień, która musi zostać umorzona zgodnie z art. 12 ust. 2a dyrektywy 2003/87/WE na 2012 r., w przypadku operatorów statków powietrznych.

4. Rejestr Unii odrzuca wszelkie wnioski dotyczące umorzenia jednostek CER i ERU, które spowodowałyby przekroczenie maksymalnej ilości jednostek CER i ERU, które operatorzy państwa członkowskiego mogą umorzyć zgodnie z krajowym planem rozdziału tego państwa członkowskiego.

5. Rejestr Unii odrzuca wszelkie wnioski dotyczące umorzenia jednostek CER i ERU objęte zakazem stosowania w ETS zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE.

6. Jednostka CER lub ERU, która została już umorzona, nie może zostać umorzona ponownie ani przekazana na rachunek posiadania operatora lub osobisty rachunek posiadania w EU ETS.

7. Rejestr Unii prowadzi zautomatyzowane procesy w celu dopilnowania, aby posiadacze rachunków nie mogli umorzyć jednostek na nieprawidłowe rachunki na mocy art. 46 i 48.

SEKCJA 4

Usuwanie uprawnień i anulowanie jednostek Kioto

Artykuł 49

Usuwanie uprawnień

1. Rejestr Unii realizuje każdy wniosek otrzymany od posiadacza rachunku zgodnie z art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE w celu usunięcia uprawnień znajdujących na rachunkach posiadacza rachunku poprzez:

a) przekazanie określonej liczby uprawnień z właściwego rachunku na unijny rachunek usunięcia uprawnień; oraz

b) zapisanie ilości przekazanych uprawnień jako uprawnień usuniętych za bieżący rok.

2. Uprawnień usuniętych nie zapisuje się jako umorzone dla żadnego rodzaju emisji.

3. Rejestr Unii odrzuca wniosek o usunięcie uprawnień, jeżeli został on zainicjowany przez rachunek zarządzany przez państwo członkowskie bez rejestru PzK, w przypadku gdy usunięcie prowadziłoby do sytuacji, gdzie minimalna zdeponowana ilość obliczona dla tego państwa członkowskiego zgodnie z art. 52 jest niższa od ilości wejściowej obliczonej dla tego państwa członkowskiego zgodnie z art. 53.

Artykuł 50

Anulowanie jednostek Kioto

[31] Rejestr Unii realizuje każdy wniosek otrzymany od posiadacza rachunku zgodnie z art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE w celu anulowania jednostek Kioto znajdujących się na rachunkach posiadacza rachunku poprzez przekazanie określonego rodzaju i określonej liczby jednostek Kioto z odnośnego rachunku na rachunek anulowania administratora rachunku w rejestrze PzK lub na rachunek anulowania w rejestrze Unii.

SEKCJA 5

Wycofanie transakcji

Artykuł 51

Wycofanie ukończonych procesów, które zostały błędnie zainicjowane

1. Jeżeli posiadacz rachunku lub administrator rejestru działający w imieniu posiadacza rachunku w sposób niezamierzony lub omyłkowy zainicjował jedną z transakcji wymienionych w ust. 2, może on złożyć swemu administratorowi rejestru pisemny wniosek wycofanie tej ukończonej transakcji. Wniosek jest należycie podpisany przez upoważnionego przedstawiciela lub upoważnionych przedstawicieli posiadacza rachunku, upoważnionych do inicjowania rodzaju transakcji, która ma zostać wycofana, i jest wysłany w ciągu pięciu dni roboczych od dnia ukończenia procesu. Wniosek zawiera oświadczenie wskazujące na omyłkowe lub niezamierzone zainicjowanie transakcji.

2. Posiadacze rachunku mogą złożyć wniosek o wycofanie następujących transakcji:

a) alokacja uprawnień na mocy rozdziału III;

b) alokacja uprawnień na mocy rozdziału II;

c) umarzanie uprawnień;

d) umarzanie jednostek CER i ERU;

e) usuwanie uprawnień;

f) anulowanie jednostek Kioto.

3. Jeżeli administrator rachunku ustali, że wniosek spełnia warunki na mocy ust. 1 i zgadza się z wnioskiem, może on złożyć wniosek o wycofanie transakcji w rejestrze Unii.

4. Rejestr Unii akceptuje wniosek o wycofanie, blokuje jednostki, które mają zostać przekazane w ramach wycofania, i przekazuje wniosek Centralnemu Administratorowi, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) [32] transakcja, która ma zostać wycofana, została zakończona nie wcześniej niż 30 dni roboczych przed złożeniem przez administratora rachunku wniosku zgodnie z ust. 3, z wyjątkiem przydziału uprawnień zgodnie z rozdziałem III oraz przydziału uprawnień zgodnie z rozdziałem II;

b) w wyniku wycofania żaden operator nie znajdzie się w sytuacji niezgodności za rok poprzedni;

c) rachunek, na który ma zostać przekazana wycofana transakcja, nadal posiada ilość jednostek rodzaju, którego dotyczy transakcja;

d) dla transakcji, która ma zostać wycofana, nie nastąpiło jeszcze odjęcie zgodnie z art. 52 od minimalnej zdeponowanej ilości, dokonywane na podstawie transakcji, która ma zostać wycofana;

e) alokacji uprawnień na mocy rozdziału III, które mają być wycofane, dokonano po dacie wygaśnięcia zezwolenia instalacji.

5. Centralny Administrator zatwierdza wniosek w ciągu 10 dni roboczych. Jeżeli transakcja, która ma zostać wycofana, obejmuje przekaz jednostek Kioto z jednego rejestru PzK do innego rejestru PzK, zatwierdzenie wydaje się wyłącznie, jeżeli administrator ITL wyraził zgodę na wycofanie transakcji w ITL.

6. Rejestr Unii może zakończyć wycofanie z wykorzystaniem różnych jednostek tego samego rodzaju, które znajdują się na rachunku, na który ma zostać przekazana wycofana transakcja.

SEKCJA 6

Mechanizmy księgowania

Artykuł 52

Minimalna zdeponowana ilość na rachunku depozytowym ETS AAU

1. EUTL zapisuje minimalną zdeponowaną ilość dla każdego państwa członkowskiego. W przypadku państw członkowskich z rejestrem PzK EUTL zapobiega przekazom jednostek Kioto z ich rachunków depozytowych ETS AAU, w wyniku których ilość jednostek Kioto na rachunku depozytowym ETS AAU wyniosłaby poniżej minimalnej zdeponowanej ilości. W przypadku państw członkowskich bez rejestru PzK, minimalna zdeponowana ilość stanowi wartość stosowaną w procesie rozliczenia.

2. EUTL dodaje do minimalnej zdeponowanej ilości określoną ilość jednostek po wydaniu uprawnień na mocy rozdziału III zgodnie z art. 39, przy czym ilość ta jest równa ilości wydanych uprawnień na mocy rozdziału III.

3. EUTL odejmuje z minimalnej zdeponowanej ilości określoną ilość jednostek natychmiast po:

a) przekazaniu uprawnień na mocy rozdziału III na unijny rachunek usunięcia uprawnień w wyniku korekty w dół uprawnień na mocy rozdziału III po ich przydzieleniu zgodnie z art. 37 ust. 3, gdzie odjęta ilość jest równa ilości przekazanych uprawnień na mocy rozdziału III;

b) odłożeniu jednostek Kioto względem umorzeń uprawnień na mocy rozdziału III dokonanych przez operatorów statków powietrznych zgodnie z art. 54, gdzie odjęta ilość jest równa ilości odłożonej;

c) anulowaniu jednostek Kioto względem usunięcia uprawnień na mocy rozdziału III zgodnie z art. 55 ust. 1, gdzie odjęta ilość jest równa ilości anulowanej;

d) usunięciu uprawnień określonych w art. 55 ust. 2, gdzie odjęta ilość jest równa ilości usuniętej.

4. Centralny Administrator odejmuje daną ilość od minimalnej zdeponowanej ilości zapisanej w EUTL po dokonaniu transakcji rozliczeniowych zgodnie z art. 56. Odjęta ilość jest równa całkowitej ilości uprawnień na mocy rozdziału III umorzonych przez rachunki użytkowników zarządzane przez krajowego administratora państwa członkowskiego za okres 2008–2012, do której dodano wartość rozliczenia obliczoną zgodnie z art. 56 ust. 3.

Artykuł 53

Ilość wejściowa i wejściowy rachunek depozytowy

1. EUTL zapisuje ilość wejściową dla każdego państwa członkowskiego bez rejestru PzK.

2. EUTL dodaje ilość wejściową po przekazaniu uprawnień na mocy rozdziału III z rachunku użytkownika zarządzanego przez państwo członkowskie bez rejestru PzK na rachunek użytkownika zarządzany przez inne państwo członkowskie, zaś dodana ilość jest równa ilości przekazanych uprawnień na mocy rozdziału III.

3. EUTL odejmuje daną ilość od ilości wejściowej po przekazaniu uprawnień na mocy rozdziału III z rachunku użytkownika zarządzanego przez państwo członkowskie na rachunek użytkownika zarządzany przez państwo członkowskie bez rejestru PzK, zaś odjęta ilość jest równa ilości przekazanych uprawnień na mocy rozdziału III.

4. EUTL nie zezwala na przekaz uprawnień na mocy rozdziału III z rachunków zarządzanych przez państwo członkowskie bez rejestru PzK, w wyniku którego ilość wejściowa byłaby wyższa od ilości jednostek Kioto znajdującej się na wejściowym rachunku depozytowym tego państwa członkowskiego.

5. Do dnia 1 lipca 2013 r. lub do dnia zakończenia rozliczenia określonego w art. 56, w zależności od tego, która data jest późniejsza, EUTL nie zezwala na przekaz jednostek Kioto z wejściowego rachunku depozytowego danego państwa członkowskiego bez rejestru PzK, w wyniku którego ilość na wejściowym rachunku depozytowym tego państwa członkowskiego byłaby niższa, niż ilość wejściowa.

6. Po dniu 1 lipca 2013 r. lub po zakończeniu rozliczenia określonego w art. 56, w zależności od tego, która data jest późniejsza, Centralny Administrator zeruje ilość wejściową i opróżnia wejściowy rachunek depozytowy poprzez przekazy w następującej kolejności:

a) przekazy zgodnie z art. 54 ust. 2;

b) przekazy na rachunek depozytowy ETS AAU państwa członkowskiego obsługiwany przez rachunek wejściowy do ilości wymaganej do zapewnienia zdeponowania wszystkich uprawnień na mocy rozdziału III zgodnie z art. 57;

c) przekazy na rachunek posiadania strony PzK Unii Europejskiej do ilości równej ilości wszelkich poprzednich przekazów z tego rachunku na wejściowy rachunek depozytowy;

d) przekazy na rachunek posiadania strony PzK państwa członkowskiego obsługiwany przez wejściowy rachunek depozytowy.

Artykuł 54

Odkładanie jednostek AAU względem umarzania uprawnień na mocy rozdziału III przez operatorów statków powietrznych

1. Do dnia 5 maja 2013 r. i następnie co roku administratorzy rejestru PzK państw członkowskich z rejestrem PzK przekazują na rachunek umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego w rejestrze Unii ilość jednostek AAU równą ilości uprawnień na mocy rozdziału III umorzonych przez operatorów statków powietrznych na bieżący okres zgodnie z art. 46 od dnia 1 maja poprzedniego roku do dnia 30 kwietnia bieżącego roku.

2. Do dnia 1 lipca 2013 r. lub do dnia zakończenia rozliczenia określonego w art. 56, w zależności od tego, która data jest późniejsza, Centralny Administrator przekazuje z wejściowego rachunku depozytowego państwa członkowskiego bez rejestru PzK na rachunek umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego w rejestrze Unii ilość jednostek Kioto równą niższej z poniższych:

a) całkowita ilość uprawnień na mocy rozdziału III umorzonych z rachunków posiadania operatora statków powietrznych zarządzanych przez to państwo członkowskie bez rejestru PzK;

b) całkowita ilość jednostek znajdujących się na rachunku wejściowym.

Artykuł 55

Anulowanie jednostek Kioto względem usunięcia uprawnień na mocy rozdziału III

1. Do dnia 5 maja 2013 r. i następnie co roku każdy administrator rejestru PzK przekazuje ilość jednostek AAU, ERU lub CER, ale nie lCER ani tCER, na rachunek anulowania w rejestrze Unii. Przekazana ilość jest równa ilości uprawnień na mocy rozdziału III usuniętych zgodnie z art. 49 z rachunków użytkowników zarządzanych przez jego państwo członkowskie między dniem 1 maja poprzedniego roku a 30 kwietnia bieżącego roku.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 administrator rejestru nie mam obowiązku przekazania na rachunek anulowania w rejestrze Unii ilości jednostek AAU, ERU lub CER równej ilości usuniętej, o ile spełni jeden z poniższych warunków:

a) usunięcia dokonano na rachunku zarządzanym przez państwo członkowskie bez rejestru PzK;

b) usunięcia dokonano po dniu 30 kwietnia roku następującego po ostatnim roku okresu.

Artykuł 56

Rozliczanie przekazów uprawnień

1. Po zakończeniu okresu 2008–2012, w celu zapewnienia, aby po każdym przekazie uprawnień na mocy rozdziału III między rachunkami zarządzanymi przez krajowych administratorów z różnych państw członkowskich nastąpił przekaz równoważnej ilości jednostek Kioto między rejestrami PzK, stosuje się ust. 2–4.

2. Pierwszego dnia roboczego następującego po dniu 1 czerwca 2013 r., lub w dzień po zakończeniu wszelkich zmian w minimalnych zdeponowanych ilościach związanych z korektami uprawnień w dół, określonymi w art. 52 ust. 3 lit. a), w zależności od tego, która data jest późniejsza, Centralny Administrator oblicza wartość rozliczenia dla każdego państwa członkowskiego i powiadamia krajowych administratorów.

3. W przypadku państw członkowskich z rejestrem PzK, wartość rozliczenia jest równa:

a) minimalnej zdeponowanej ilości w dniu 1 czerwca minus

b) całkowita ilość uprawnień na mocy rozdziału III umorzonych przez operatorów zarządzanych przez krajowego administratora państwa członkowskiego za okres 2008–2012.

4. W przypadku państw członkowskich bez rejestru PzK wartość rozliczenia jest równa ilości wejściowej obliczonej zgodnie z art. 53 w dniu 1 czerwca 2013 r.

5. W ciągu pięciu dni roboczych od powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, każdy administrator rejestru PzK, którego państwo członkowskie ma dodatnią wartość rozliczenia przekazuje ilość jednostek AAU równą wartości rozliczenia na centralny rachunek rozliczeniowy ETS w rejestrze Unii. W przypadku państw członkowskich bez rejestru PzK przekazu dokonuje Centralny Administrator z wejściowego rachunku depozytowego państwa członkowskiego bez rejestru PzK.

6. W ciągu pięciu dni roboczych od zakończenia przekazów określonych w ust. 5 Centralny Administrator przekazuje ilość jednostek AAU z centralnego rachunku rozliczeniowego ETS w rejestrze Unii na rachunek posiadania strony PzK każdego państwa członkowskiego o ujemnej wartości rozliczenia, równą dodatniemu ekwiwalentowi wartości rozliczenia. W przypadku państw członkowskich bez rejestru PzK ilość ta zostaje przekazana na wejściowy rachunek depozytowy.

Artykuł 57

Deponowanie uprawnień między okresami

W ciągu 10 dni roboczych od ukończenia transakcji rozliczeniowych określonych w art. 56 rejestr Unii usuwa uprawnienia na mocy rozdziału III i uprawnienia na mocy rozdziału II ważne na okres 2008–2012 znajdujące się na rachunkach użytkowników w rejestrze Unii i wydaje dla tych samych rachunków równoważną ilość uprawnień na mocy rozdziału III ważnych na okres 2013–2020.

Artykuł 58

Wycofanie jednostek AAU, ERU lub CER względem krajowych emisji z lotnictwa operatorów statków powietrznych

1. Do dnia 30 września roku następującego po roku wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Centralny Administrator przekazuje z rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego w rejestrze Unii na rachunek posiadania strony każdego państwa członkowskiego ilość jednostek Kioto równą zweryfikowanym emisjom operatorów statków powietrznych w krajowym wykazie tego państwa członkowskiego na ten rok sporządzonym na mocy UNFCCC. Ilości przekazane w ten sposób składają się w miarę możliwości z jednostek AAU. Jeżeli ilość jednostek AAU na rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego nie jest wystarczająca do ukończenia wszystkich przekazów, Centralny Administrator przekazuje jednostki AAU w pierwszej kolejności tym państwom członkowskim, których krajowe emisje z lotnictwa są niższe niż ilość jednostek AAU, jaką przekazały na rachunek umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego zgodnie z art. 54 ust. 1.

2. Jeżeli stan rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego jest niewystarczający do wykonania przekazu, o którym mowa w ust. 1, wszystkie ilości, które mają zostać przekazane, należy zmniejszyć o współczynnik równy całkowitej ilości jednostek na rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego, podzielonej przez całkowitą ilość jednostek, które mają zostać przekazane.

ROZDZIAŁ VII

WYMOGI TECHNICZNE SYSTEMU REJESTRÓW

SEKCJA 1

Dostępność

Artykuł 59

Dostępność i wiarygodność rejestru Unii i EUTL

1. EUTL odpowiada na wszelkie komunikaty każdego rejestru w ciągu 24 godzin od ich otrzymania.

2. Centralny Administrator podejmuje wszelkie rozsądne kroki w celu zapewnienia, aby:

a) rejestr Unii był dostępny dla posiadaczy rachunków 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu;

b) łącza komunikacyjne między rejestrem Unii a EUTL, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2, były utrzymywane przez 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu;

c) istniały sprzęt i oprogramowanie zastępcze niezbędne na wypadek awarii głównego sprzętu i oprogramowania;

d) rejestr Unii i EUTL udzielały szybkiej odpowiedzi na zapytania posiadaczy rachunków.

3. Centralny Administrator zapewnia obecność w rejestrze Unii i EUTL rzetelnych systemów i procedur zabezpieczenia wszystkich danych i szybkiego odzyskania wszystkich danych i operacji w razie katastrofy.

4. Centralny Administrator ogranicza do minimum przerwy w pracy rejestru Unii i EUTL.

Artykuł 60

Pomoc techniczna

1. Krajowi administratorzy zapewniają pomoc posiadaczom rachunków w rejestrze Unii zarządzanym przez nich poprzez krajowe działy pomocy technicznej.

2. Centralny Administrator zapewnia pomoc krajowym administratorom poprzez centralny dział pomocy technicznej, aby wspomóc je w świadczeniu pomocy zgodnie z ust. 1.

SEKCJA 2

Ochrona i uwierzytelnianie

Artykuł 61

Uwierzytelnianie rejestrów i EUTL

1. Tożsamość rejestru Unii jest uwierzytelniana w EUTL poprzez cyfrowe certyfikaty oraz nazwy użytkowników i hasła określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

2. Państwa członkowskie i Unia używają certyfikatów cyfrowych wydanych przez Sekretariat UNFCCC lub wyznaczoną przez Sekretariat jednostkę do uwierzytelniania swych rejestrów wobec ITL w celu ustanowienia łącza komunikacyjnego, o którym mowa w art. 5.

Artykuł 62

Dostęp do rachunków użytkowników w rejestrze Unii

1. Posiadacze rachunków mają dostęp do swoich rachunków w rejestrze Unii poprzez zabezpieczony obszar w rejestrze Unii. Centralny Administrator zapewnia dostęp do zabezpieczonego obszaru w rejestrze Unii przez internet. Strona internetowa rejestru Unii jest dostępna we wszystkich językach Unii Europejskiej.

2. Centralny Administrator zapewnia dostęp platformy obrotu obsługiwanej przez posiadacza rachunku posiadania tej platformy obrotu do rachunków w rejestrze Unii, do których umożliwiono dostęp przez platformy obrotu zgodnie z art. 19 ust. 3 i których jeden z upoważnionych przedstawicieli jest również upoważnionym przedstawicielem rachunku posiadania platformy obrotu.

3. Łączność pomiędzy upoważnionymi przedstawicielami lub platformami obrotu i zabezpieczonym obszarem rejestru Unii jest szyfrowana zgodnie z wymogami bezpieczeństwa określonymi w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

4. Centralny Administrator podejmuje niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby nie doszło do nieupoważnionego dostępu do zabezpieczonego obszaru na stronie internetowej rejestru Unii.

5. Jeżeli naruszono bezpieczeństwo danych uwierzytelniających upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel natychmiast informuje administratora rachunku o tym fakcie i składa wniosek o zmianę danych uwierzytelniających.

Artykuł 63

Uwierzytelnianie i zatwierdzanie upoważnionych przedstawicieli w rejestrze Unii

1. Rejestr Unii nadaje każdemu upoważnionemu przedstawicielowi lub dodatkowemu upoważnionemu przedstawicielowi nazwę użytkownika i hasło służące ich uwierzytelnieniu w celu dostępu do rejestru.

2. Upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel ma dostęp tylko do tych rachunków w rejestrze Unii, do dostępu do których jest upoważniony, i może składać wnioski tylko o inicjowanie tych procesów, w odniesieniu do których jest upoważniony do składania wniosków zgodnie z art. 19. Dostęp lub składanie wniosków odbywa się za pośrednictwem zabezpieczonego obszaru na stronie internetowej rejestru Unii.

3. Poza nazwą użytkownika i hasłem, o których mowa w ust. 1, krajowi administratorzy zapewniają dodatkowe uwierzytelnienie wszystkim rachunkom przez nich zarządzanym. Rodzaje mechanizmów dodatkowego uwierzytelniania, które można stosować dla celów dostępu do rejestru Unii, są określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

4. Administrator rachunku może zakładać, że użytkownik, który został z powodzeniem uwierzytelniony przez rejestr Unii, jest upoważnionym przedstawicielem lub dodatkowym upoważnionym przedstawicielem zarejestrowanym pod podanymi danymi uwierzytelniającymi, chyba że upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel poinformuje administratora rachunku, że bezpieczeństwo jego danych uwierzytelniających zostało naruszone i złoży wniosek o ich zmianę.

4a. [33] Upoważniony przedstawiciel podejmuje wszelkie konieczne środki, aby zapobiec utracie, kradzieży lub naruszeniu swoich danych uwierzytelniających. Upoważniony przedstawiciel natychmiast zgłasza krajowemu administratorowi utratę, kradzież lub naruszenie swoich danych uwierzytelniających.

Artykuł 64

Całkowite zawieszenie dostępu w wyniku naruszenia bezpieczeństwa lub zagrożenia dla bezpieczeństwa

[34] 1. Komisja może polecić Centralnemu Administratorowi, aby zawiesił dostęp do rejestru Unii lub EUTL bądź ich dowolnych części, jeżeli istnieje zasadne podejrzenie, że nastąpiło naruszenie bezpieczeństwa rejestru Unii lub EUTL lub że występuje poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa rejestru Unii lub EUTL, które zagraża integralności systemu, w tym integralności urządzeń zastępczych, o których mowa w art. 59.

2. W przypadku naruszenia bezpieczeństwa lub zagrożenia dla bezpieczeństwa, które może doprowadzić do zawieszenia dostępu, administrator, który zda sobie sprawę z naruszenia lub zagrożenia, natychmiast informuje Centralnego Administratora o wszelkich zagrożeniach dla innych części systemu rejestrów. Centralny Administrator informuje następnie wszystkich pozostałych administratorów.

3. Jeżeli administrator zda sobie sprawę z zaistnienia sytuacji, która wymaga całkowitego zawieszenia dostępu do jego systemu, informuje on Centralnego Administratora i posiadaczy rachunków z takim wyprzedzeniem, z jakim jest to możliwe. Centralny Administrator informuje następnie jak najszybciej wszystkich pozostałych administratorów.

4. Powiadomienia, o których mowa w ust. 3, zawierają prawdopodobny czas trwania zawieszenia i są umieszczone w ogólnodostępnej części strony internetowej EUTL.

Artykuł 64a

Zawieszenie dostępu do uprawnień lub jednostek Kioto w przypadku podejrzenia oszukańczej transakcji

[35] 1. Administrator lub administrator działający na wniosek właściwego organu może zawiesić dostęp do uprawnień lub jednostek Kioto w tej rejestrze, którym zarządza:

a) na maksymalnie dwa tygodnie, jeżeli podejrzewa, że uprawnienia lub jednostki Kioto są przedmiotem transakcji stanowiącej oszustwo, pranie pieniędzy, finansowanie terroryzmu lub inne poważne przestępstwo; lub

b) na podstawie przepisów prawa krajowego służących zasadnemu celowi i zgodnie z nimi.

2. Komisja może polecić Centralnemu Administratorowi, aby zawiesił dostęp do uprawnień lub jednostek Kioto w rejestrze Unii lub EUTL na maksymalnie dwa tygodnie, jeżeli podejrzewa, że uprawnienia lub jednostki Kioto są przedmiotem transakcji stanowiącej oszustwo, pranie pieniędzy, finansowanie terroryzmu lub inne poważne przestępstwo.

3. Administrator lub Komisja natychmiast informują o zawieszeniu właściwy organ ścigania.

4. Krajowy organ ścigania państwa członkowskiego administratora może również polecić administratorowi, aby wprowadził zawieszenie na podstawie prawa krajowego i zgodnie z nim.

Artykuł 65

Zawieszenie procesów

1. Komisja może polecić Centralnemu Administratorowi tymczasowe zawieszenie przyjmowania przez EUTL części lub wszystkich procesów pochodzących z rejestru PzK, jeżeli rejestr ten nie jest obsługiwany i utrzymywany zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, oraz natychmiast informuje o tym fakcie administratora rejestru PzK.

2. Komisja może polecić Centralnemu Administratorowi tymczasowe zawieszenie przyjmowania przez EUTL części lub wszystkich procesów pochodzących z rejestru Unii, jeżeli rejestr ten nie jest obsługiwany i utrzymywany zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, oraz natychmiast informuje o tym fakcie krajowych administratorów.

3. Administrator rejestru PzK może złożyć wniosek do Centralnego Administratora o tymczasowe zawieszenie transmisji wszystkich lub części procesów do rejestru PzK w celu przeprowadzenia konserwacji rejestru PzK.

4. Centralny Administrator może tymczasowo zawiesić inicjowanie lub przyjmowanie części lub wszystkich procesów w rejestrze Unii w celu przeprowadzenia zaplanowanej konserwacji rejestru Unii.

5. Administrator rejestru PzK może złożyć wniosek do Centralnego Administratora o przywrócenie procesów zawieszonych zgodnie z ust. 1, jeżeli uważa, że kwestie które spowodowały zawieszenie zostały rozwiązane. Centralny Administrator w możliwie najkrótszym terminie informuje administratora rejestru o swej decyzji.

SEKCJA 3

Automatyczne kontrole, zapisywanie i kończenie procesów

Artykuł 66

Automatyczne kontrole procesów

1. Wszystkie procesy muszą spełniać ogólne wymogi informatyczne związane z elektronicznym systemem przesyłania wiadomości zapewniające skuteczne przeczytanie, sprawdzenie i zapisanie procesu przez rejestr Unii. Wszystkie procesy muszą spełniać szczególne wymogi związane z danym procesem określone w rozdziałach IV-VI niniejszego rozporządzenia.

2. EUTL przeprowadza automatyczne kontrole wszystkich procesów w celu wykrycia nieprawidłowości, zwanych dalej „rozbieżnościami”, wskutek których proponowane procesy nie są zgodne z wymogami dyrektywy 2003/87/WE i niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 67

Wykrywanie rozbieżności

1. W przypadku procesów ukończonych poprzez bezpośrednie łącze komunikacyjne między rejestrem Unii a EUTL, o którym mowa w art. 5 ust. 2, EUTL przerywa proces, jeżeli wykryje rozbieżności po wykonaniu automatycznych kontroli, o których mowa w art. 66 ust. 2, i informuje o tym rejestr Unii i administratora rachunków objętych przerwaną transakcją poprzez odesłanie automatycznego kodu odpowiedzi na kontrolę. Rejestr Unii niezwłocznie informuje właściwych posiadaczy rachunków o przerwaniu procesu.

2. W przypadku transakcji ukończonych poprzez ITL, o których mowa w art. 5 ust. 1, ITL przerywa proces, jeżeli rozbieżności zostaną wykryte przez ITL lub EUTL po wykonaniu automatycznych kontroli, o których mowa w art. 66 ust. 2. Po przerwaniu przez ITL, EUTL również przerywa transakcję. ITL informuje administratorów przedmiotowych rejestrów o przerwaniu transakcji poprzez odesłanie automatycznego kodu odpowiedzi na kontrolę. Jeżeli jeden z przedmiotowych rejestrów znajduje się w rejestrze Unii, rejestr Unii informuje również administratora przedmiotowych rachunków w rejestrze Unii poprzez odesłanie automatycznego kodu odpowiedzi na kontrolę. Rejestr Unii niezwłocznie informuje właściwych posiadaczy rachunków o przerwaniu procesu.

Artykuł 68

Wykrycie rozbieżności przez rejestry

1. Rejestr Unii i każdy inny rejestr PzK zawiera kody wprowadzania kontroli i kody odpowiedzi na kontrolę w celu zapewnienia właściwej interpretacji informacji wymienionych w każdym procesie. Kody kontroli odpowiadają kodom zawartym w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

2. Przed wykonaniem wszystkich procesów i w trakcie ich wykonania rejestr Unii prowadzi stosowne automatyczne kontrole w celu wykrycia rozbieżności i przerwania nieprawidłowych procesów przed wykonaniem automatycznych kontroli przez EUTL.

Artykuł 69

Uzgodnienie – wykrycie niezgodności przez EUTL

1. EUTL okresowo inicjuje uzgodnienie danych w celu zapewnienia, aby zapisy EUTL dotyczące rachunków, stanu jednostek Kioto i uprawnień odpowiadały zapisom tych stanów w rejestrze Unii. W tym celu EUTL zapisuje wszystkie procesy.

2. ITL okresowo inicjuje uzgodnienie danych w celu zapewnienia, aby zapisy ITL dotyczące stanu jednostek Kioto odpowiadały zapisom tych stanów w rejestrze Unii i każdym rejestrze PzK.

3. Jeżeli w procesie uzgadniania, o którym mowa w ust. 1, EUTL wykryje nieprawidłowość, zwaną dalej „niezgodnością”, polegającą na tym, że informacje dotyczące rachunków, stanów jednostek Kioto i uprawnień dostarczone przez rejestr Unii w ramach okresowego procesu uzgadniania różnią się od informacji zawartych w EUTL, EUTL gwarantuje, że dalsze procesy z udziałem tych rachunków, uprawnień lub jednostek Kioto, które są przedmiotem niezgodności, nie mogą być ukończone. EUTL niezwłocznie informuje Centralnego Administratora i administratorów przedmiotowych rachunków o niezgodności.

Artykuł 70

Finalizacja procesów

1. Wszystkie transakcje zgłoszone ITL zgodnie z art. 5 ust. 1 są sfinalizowane, gdy ITL powiadamia EUTL o zakończeniu procesu.

2. Wszystkie transakcje i inne procesy zgłoszone EUTL zgodnie z art. 5 ust. 3 są sfinalizowane, gdy EUTL powiadamia rejestr Unii o zakończeniu procesu.

3. Proces porównywania, o którym mowa w art. 69 ust. 1, jest sfinalizowany, gdy wszystkie niezgodności pomiędzy informacjami zawartymi w rejestrze Unii i informacjami zawartymi w EUTL w danym czasie i dniu zostały rozwiązane, a proces porównania został pomyślnie ponownie zainicjowany i zakończony.

SEKCJA 4

Specyfikacje i zarządzanie zmianami

Artykuł 71

Specyfikacje dotyczące wymiany danych i specyfikacje techniczne

[36] 1. Komisja udostępnia administratorom specyfikacje dotyczące wymiany danych i specyfikacje techniczne niezbędne do wymiany danych pomiędzy rejestrami a dziennikami transakcji, włącznie z kodami identyfikacyjnymi, automatycznymi kontrolami i kodami odpowiedzi, oraz procedury testowania i wymogi bezpieczeństwa niezbędne do uruchomienia wymiany danych.

2. Specyfikacje dotyczące wymiany danych i specyfikacje techniczne sporządza się w drodze konsultacji z grupą roboczą administratorów Komitetu ds. Zmian Klimatu i są one zgodne z funkcjonalnymi i technicznymi specyfikacjami dotyczącymi standardów wymiany danych dla systemów rejestrów w ramach protokołu z Kioto, opracowanymi zgodnie z decyzją 12/CMP.1.

Artykuł 72

Zarządzanie zmianami

Jeżeli wymagana jest nowa wersja lub nowe wydanie rejestru PzK, włącznie z rejestrem Unii, rejestr ten przeprowadza procedury testowania określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71 zanim zostanie ustanowione i aktywowane łącze komunikacyjne pomiędzy nową wersją lub nowym wydaniem tego rejestru a EUTL lub ITL.

ROZDZIAŁ VIII

ZAPISY, SPRAWOZDANIA, POUFNOŚĆ I OPŁATY

Artykuł 73

Zapisy

1. Rejestr Unii i każdy inny rejestr PzK przechowuje zapisy dotyczące wszystkich procesów i posiadaczy rachunków przez 15 lat lub do czasu rozwiązania wszystkich związanych z nimi kwestii wdrożeniowych, w zależności od tego, co nastąpi później.

2. Krajowi administratorzy mają dostęp do wszystkich zapisów w rejestrze Unii związanych z zarządzanymi przez nich rachunkami oraz mogą odpytywać i eksportować te zapisy.

3. Zapisy są przechowywane zgodnie z wymogami rejestracji danych opisanymi w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

Artykuł 74

Sprawozdawczość

1. Centralny Administrator udostępnia informacje wymienione w załączniku XIII [37] odbiorcom wymienionym w tym załączniku i w określonych w nim okresach, w sposób przejrzysty i zorganizowany, poprzez internetową stronę EUTL. Centralny Administrator nie udostępnia dodatkowych informacji przechowywanych w rejestrze EUTL lub rejestrze Unii, chyba że jest to dozwolone na mocy art. 75.

2. Krajowi administratorzy udostępniają również część informacji wymienionych w załączniku XIII, do których mają dostęp zgodnie z art. 73, odbiorcom wymienionym w tym załączniku i w określonych w nim okresach, w sposób przejrzysty i zorganizowany, poprzez ogólnie dostępną stronę internetową. Krajowi administratorzy nie udostępniają dodatkowych informacji przechowywanych w rejestrze Unii, chyba że jest to dozwolone na mocy art. 75.

3. Strona internetowa EUTL umożliwia odbiorcom sprawozdań wymienionym w załączniku XIII odpytywanie tych sprawozdań przy użyciu funkcji przeszukiwania.

4. Administratorzy rejestru PzK spełniają wymóg opublikowania informacji związanych z wydaniem ERU, określonych w pkt 46 załącznika do decyzji 13/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto, w ciągu tygodnia od wydania.

5. Rejestr Unii i każdy rejestr PzK spełniają wymóg opublikowania informacji określonych w pkt 47 lit. a), d), f) i l) załącznika do decyzji 13/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto w dniu 1 stycznia piątego roku po zapisaniu informacji.

6. Rejestr Unii i każdy rejestr PzK spełniają wymóg opublikowania informacji określonych w pkt 47 lit. b), c), e) i g)–k) załącznika do decyzji 13/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto w dniu 1 stycznia pierwszego roku po zapisaniu informacji.

Artykuł 75

Poufność

1. [38] Informacje – w tym stan posiadania wszystkich rachunków, wszystkie zrealizowane transakcje, niepowtarzalny jednostkowy kod identyfikacyjny uprawnień oraz niepowtarzalna wartość numeryczna numeru seryjnego jednostek Kioto posiadanych lub związanych z transakcją – przechowywane w EUTL, rejestrze Unii i każdym innym rejestrze PzK uważa się za poufne, chyba że prawo Unii lub przepisy prawa krajowego, które służą zasadnemu celowi zgodnemu z niniejszym rozporządzeniem i są proporcjonalne, przewidują inaczej.

2. [39] Dane przechowywane w rejestrze Unii i EUTL mogą uzyskać następujące podmioty:

a) organy ścigania i organy podatkowe państwa członkowskiego;

b) Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych Komisji Europejskiej;

c) Europejski Trybunał Obrachunkowy;

d) Eurojust;

e) właściwe organy, o których mowa w art. 11 dyrektywy 2003/6/WE oraz w art. 37 ust. 1 dyrektywy 2005/60/WE;

f) właściwe krajowe organy nadzoru;

g) krajowi administratorzy państw członkowskich i właściwe organy, o których mowa w art. 18 dyrektywy 2003/87/WE.

3. [40] Dane można udostępniać podmiotom wymienionym w ust. 2 po złożeniu przez nie wniosku Centralnemu Administratorowi lub krajowemu administratorowi, jeżeli wnioski takie są uzasadnione i niezbędne do realizacji zadań tych podmiotów.

4. Podmiot otrzymujący dane zgodnie z ust. 3 zapewnia ich stosowanie wyłącznie do celów określonych we wniosku przedłożonym zgodnie z ust. 3 oraz gwarantuje, że nie zostaną one celowo lub przypadkowo udostępnione osobom niezwiązanym z celem zastosowania tych danych. Przepis ten nie wyklucza możliwości udostępnienia tych danych przez podmioty innym podmiotom wymienionym w ust. 2, jeżeli jest to niezbędne dla celów określonych we wniosku przedłożonym zgodnie z ust. 3.

5. Na wniosek podmiotów wymienionych w ust. 2 Centralny Administrator może udostępnić im anonimowe dane z transakcji w celu znalezienia podejrzanych wzorów transakcji. Podmioty mające taki dostęp mogą poinformować inne podmioty wymienione w ust. 2 o podejrzanych wzorach transakcji.

5a. [41] Europol otrzymuje stały dostęp wyłącznie w trybie odczytu do danych przechowywanych w rejestrze Unii i EUTL w celu realizacji swoich zadań zgodnie z decyzją Rady 2009/371/WSiSW. Europol informuje Komisję o sposobie wykorzystywania danych.

6. [42] Krajowi administratorzy udostępniają wszystkim pozostałym krajowym administratorom i Centralnemu Administratorowi w zabezpieczony sposób imiona, nazwiska i tożsamość osób, którym odmówili otwarcia rachunku zgodnie z art. 13 ust. 3 lub 14 ust. 3, lub którym odmówili wyznaczenia jako upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela zgodnie z art. 20 ust. 3, a także imiona, nazwiska i tożsamość posiadacza, upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela rachunków, do których dostęp zawieszono zgodnie z art. 64 i 64a, lub rachunków, które zamknięto zgodnie z art. 28.

7. Krajowi administratorzy mogą zadecydować o powiadomieniu krajowych organów ścigania o wszystkich transakcjach z wykorzystaniem liczby jednostek większej niż ustalona przez krajowego administratora oraz o powiadomieniu o wszelkich rachunkach przeprowadzających w ciągu 24 godzin ilość transakcji większą niż ilość ustalona przez krajowego administratora.

8. Posiadacze rachunków mogą złożyć krajowemu administratorowi pisemny wniosek o nieumieszczanie na ogólnie dostępnej stronie internetowej rejestru Unii niektórych lub wszystkich danych w rzędach 2–12 tabeli VII-II załącznika VII.

9. Posiadacze rachunków mogą złożyć krajowemu administratorowi pisemny wniosek o umieszczenie na ogólnie dostępnej stronie internetowej rejestru Unii niektórych lub wszystkich danych w rzędach 3–15 tabeli IX-I załącznika IX.

10. Ani EUTL, ani rejestry PzK nie wymagają od posiadaczy rachunków przedstawiania informacji cenowych dotyczących uprawnień lub jednostek Kioto.

Artykuł 76

Opłaty

1. Centralny Administrator nie pobiera opłat od posiadaczy rachunków w rejestrze Unii.

2. Krajowi administratorzy mogą pobierać rozsądne opłaty od posiadaczy rachunków przez nich zarządzanych.

3. Nie pobiera się opłat za transakcje opisane w rozdziale VI.

4. Krajowi administratorzy informują Centralnego Administratora o pobieranych opłatach oraz informują o ich zmianie w ciągu 10 dni roboczych. Centralny Administrator umieszcza przekazane mu informacje o opłatach na ogólnie dostępnej stronie internetowej.

ROZDZIAŁ IX

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 77

Migracja i oddzielenie

1. Przy realizacji niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące procesy migracji:

a) administratorzy rejestrów PzK dokonują konwersji wszelkich uprawnień znajdujących się na wszelkich rachunkach i uznawanych przez ITL za jednostki AAU na jednostki AAU poprzez usunięcie elementu uprawnienia z niepowtarzalnego jednostkowego kodu identyfikacyjnego każdej takiej jednostki AAU i przekazują je na rachunek depozytowy ETS AAU w ich rejestrze PzK;

b) Centralny Administrator:

(i) tworzy ilość uprawnień nieuznawanych przez ITL za jednostki AAU w rejestrze Unii, równą ilości przekazanej zgodnie z ust. 1 lit. a);

(ii) udostępnia w rejestrze Unii zbiór rachunków równoważny zbiorowi, z którego przekazano uprawnienia zgodnie z ust. 1 lit. a);

(iii) przekazuje ilość uprawnień utworzonych zgodnie z ppkt (i) na rachunki, o których mowa w ppkt (ii). Ilość uprawnień przekazanych na każdy taki rachunek jest równa ilości przekazanej z równoważnego rachunku zgodnie z ust. 1 lit. a).

2. Administratorzy rejestru PzK i Centralny Administrator zapewniają przekaz stosownych danych historycznych związanych z rachunkiem z rejestrów państw członkowskich do rejestru Unii.

2a. [43] Przed migracją krajowi administratorzy sprawdzają osobiste rachunki posiadania, aby upewnić się, czy informacje przedstawione w celu otwarcia rachunku są kompletne, aktualne, dokładne i prawdziwe.

3. Proces migracji jest prowadzony zgodnie z procedurami określonymi w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71. Podczas procesu migracji Centralny Administrator może zawiesić działanie systemu rejestrów na maksymalnie 14 dni kalendarzowych.

Artykuł 78

Zmiany rozporządzenia (WE) nr 2216/2004

W rozporządzeniu (WE) nr 2216/2004 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 6 dodaje się akapit 4 w brzmieniu:

„4. Centralny Administrator może utworzyć ograniczone łącze komunikacyjne między CITL i rejestrem państwa przystępującego w celu umożliwienia takim rejestrom komunikacji z niezależnym dziennikiem transakcji UNFCCC poprzez CITL oraz zapisywania danych operatorów w CITL dotyczących zweryfikowanych emisji. Takie rejestry muszą zakończyć z powodzeniem wszystkie procedury testowania i inicjalizacji wymagane dla rejestrów.”;

2) w art. 10 ust. 2 zastępuje się ustępami 2–2e w brzmieniu:

„2. Dane przechowywane w rejestrach i CITL mogą uzyskać następujące podmioty:

a) organy ścigania i organy podatkowe państwa członkowskiego;

b) Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych Komisji Europejskiej;

c) Europol;

d) administratorzy rejestru państw członkowskich.

2a. Dane transakcji można udostępniać podmiotom wymienionym w ust. 2 po złożeniu przez nie wniosku Centralnemu Administratorowi lub administratorowi rejestru, jeżeli wnioski takie są uzasadnione i niezbędne do celów przeprowadzenia śledztwa, wykrycia i ścigania oszustw, prania pieniędzy, finansowania terroryzmu lub poważnych przestępstw lub dla działań administracji podatkowej lub organów ścigania.

2b. Podmiot otrzymujący dane zgodnie z ust. 2a zapewnia ich stosowanie wyłącznie do celów określonych we wniosku przedłożonym zgodnie z ust. 2a oraz gwarantuje, że nie zostaną one celowo lub przypadkowo udostępnione osobom niezwiązanym z celem zastosowania tych danych. Przepis ten nie wyklucza możliwości udostępnienia tych danych przez podmioty innym podmiotom wymienionym w ust. 2, jeżeli jest to niezbędne dla celów określonych we wniosku przedłożonym zgodnie z ust. 2a.

2c. Na wniosek podmiotów wymienionych w ust. 2 Centralny Administrator może udostępnić im anonimowe dane z transakcji w celu znalezienia podejrzanych wzorów transakcji. Podmioty mające taki dostęp mogą poinformować inne podmioty wymienione w ust. 2 o podejrzanych wzorach transakcji.

2d. Administratorzy rejestru udostępniają wszystkim pozostałym administratorom rejestru w zabezpieczony sposób nazwiska i tożsamość osób, którym odmówili otwarcia rachunku lub którym odmówili wyznaczenia jako upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela.

2e. Administratorzy rejestru mogą zadecydować o powiadomieniu krajowych organów ścigania o wszystkich transakcjach z wykorzystaniem liczby jednostek większej niż ustalona przez administratora rejestru oraz o powiadomieniu o wszelkich rachunkach przeprowadzających w ciągu 24 godzin ilość transakcji większą niż ilość ustalona przez administratora rejestru.”;

3) w art. 11 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. Posiadacz osobistego rachunku posiadania, rachunku weryfikatora lub rachunku posiadania operatora statków powietrznych nie może sprzedać lub zbyć własności rachunku innej osobie. Posiadacz rachunku posiadania operatora może sprzedać lub zbyć swój rachunek jedynie wraz z instalacją mu przypisaną.”;

4) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W ciągu 10 dni od otrzymania wniosku zgodnie z ust. 1 administrator rejestru tworzy w swoim rejestrze osobisty rachunek posiadania zgodnie z procedurą tworzenia rachunków określoną w załączniku VIII lub informuje osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku o odmowie otwarcia rachunku.”;

5) w art. 19 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W ciągu 10 dni wnioskodawca powiadamia administratora rejestru o wszelkich zmianach w danych przekazanych administratorowi rejestru zgodnie z ust. 1. W ciągu 10 dni od otrzymania takiego powiadomienia administrator rejestru aktualizuje dane tej osoby zgodnie z procedurą aktualizowania rachunków określoną w załączniku VIII lub odmawia aktualizacji i informuje o tym posiadacza rachunku.”;

6) w art. 19 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:

„5. Jeżeli administrator rejestru odmówił otwarcia rachunku lub aktualizacji informacji dotyczących rachunku, osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy do właściwego organu, który poleci administratorowi rejestru otwarcie rachunku lub podtrzyma odmowę, wydając uzasadnioną decyzję. Odmowa otwarcia rachunku może wynikać z faktu, że wobec osoby składającej wniosek o otwarcie rachunku prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub też z innych powodów określonych w prawie krajowym.

6. Administrator rejestru może wymagać, aby osoby z UE składające wniosek o otwarcie rachunku miały siedzibę lub były zarejestrowane w państwie członkowskim rejestru.”;

7) dodaje się art. 21a w brzmieniu:

„Artykuł 21a

Zamknięcie rachunków i usunięcie upoważnionego przedstawiciela z inicjatywy administratora

1. Jeżeli sytuacja, która spowodowała zawieszenie dostępu do rachunków zgodnie z art. 67, nie została rozwiązana w rozsądnym okresie pomimo wielokrotnych powiadomień, właściwy organ może polecić administratorowi rejestru zamknięcie tych osobistych rachunków posiadania, których dostęp został zawieszony.

2. Posiadacz rachunku może zgłosić właściwemu organowi sprzeciw wobec zamknięcia rachunku zgodnie z ust. 1 w ciągu 30 dni kalendarzowych, zaś właściwy organ poleca administratorowi rejestru przywrócenie rachunku lub podtrzymuje zamknięcie, wydając uzasadnioną decyzję.

3. Jeżeli występuje dodatnie saldo uprawnień lub jednostek Kioto na rachunku, który administrator rejestru ma zamknąć po jego zawieszeniu zgodnie z art. 67 ust. 1, to administrator rejestru najpierw żąda od posiadacza rachunku wskazania innego rachunku zarządzanego przez tego samego administratora, na który takie uprawnienia lub jednostki Kioto zostaną wówczas przekazane. Jeżeli posiadacz rachunku nie odpowie na żądanie administratora w ciągu 40 dni roboczych, administrator może przekazać uprawnienia lub jednostki Kioto na swój krajowy rachunek posiadania.

4. Jeżeli występuje dodatnie saldo uprawnień lub jednostek Kioto na rachunku, do którego dostęp zawieszono zgodnie z art. 67 ust. 1b, właściwy organ może wymagać w poleceniu wydanym zgodnie z ust. 1, aby uprawnienia lub jednostki Kioto zostały natychmiast przeniesione na stosowny krajowy rachunek posiadania uprawnień i rachunek posiadania strony PzK.”;

8) w art. 23 dodaje się ust. 5–10 w brzmieniu:

„5. Upoważnieni przedstawiciele muszą być osobami fizycznymi w wieku powyżej 18 lat. Wszyscy upoważnieni przedstawiciele i dodatkowi upoważnieni przedstawiciele jednego rachunku muszą być różnymi osobami, ale ta sama osoba może być upoważnionym przedstawicielem lub dodatkowym upoważnionym przedstawicielem różnych rachunków. Administrator rejestru może wymagać, aby przynajmniej jeden upoważniony przedstawiciel rachunku posiadania operatora lub osobistego rachunku posiadania miał stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego rejestru.

6. Wyznaczając upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, posiadacz rachunku dostarcza informacje wymagane przez administratora rejestru. Informacje te obejmują co najmniej dokumenty i dane identyfikacyjne dotyczące wyznaczonej osoby określone w załączniku IVa.

7. Administrator rejestru ocenia otrzymane informacje i jeżeli uzna je za zadawalające, zatwierdza wyznaczoną osobę w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania informacji lub informuje osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku o odmowie zatwierdzenia. W przypadku gdy do przeprowadzenia oceny osoby wyznaczonej niezbędny jest dłuższy okres, administrator rejestru może przedłużyć czas trwania procesu oceny jednorazowo o najwyżej 20 dni roboczych i powiadamia o tym przedłużeniu posiadacza rachunku.

8. Jeżeli administrator rejestru odmówił zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy do właściwego organu, który poleci administratorowi rejestru zatwierdzenie lub podtrzyma odmowę, wydając uzasadnioną decyzję. Odmowa zatwierdzenia może wynikać z faktu, że wobec osoby wyznaczonej jako upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub też z innych powodów określonych w prawie krajowym.

9. Upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel nie może przenieść swojego statusu na inną osobę.

10. Administrator rejestru może usunąć upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, jeżeli uzna, że powinna zostać wydana odmowa zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela zgodnie z ust. 7, a w szczególności jeżeli odkryje, że dokumenty i informacje dotyczące danych osobowych dostarczone przy wyznaczaniu były fałszywe lub błędne. Posiadacz rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tego usunięcia do właściwego organu, który poleci administratorowi rejestru ponowne zatwierdzenie upoważnionego przedstawiciela lub podtrzyma usunięcie, wydając uzasadnioną decyzję. Usunięcie upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela może wynikać z faktu, że został skazany za udział w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub też z innych powodów określonych w prawie krajowym.”;

9) w art. 34a dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Jeżeli administrator rejestru zainicjował alokację na mocy art. 46 w sposób niezamierzony lub błędny, w związku z czym przyznano uprawnienia instalacji, która nie prowadziła już działalności w momencie dokonania transakcji alokacji, właściwy organ może zwrócić się do Centralnego Administratora o przeprowadzenie ręcznej interwencji w celu cofnięcia transakcji w terminie określonym w ust. 2.”;

10) skreśla się sekcję 1 rozdziału V;

11) skreśla się art. 49 ust. 1. lit. b);

12) w art. 53 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„Administrator rejestru przyjmuje wnioski dotyczące umorzenia jednostek CER i ERU tylko do wartości procentowej przydziału dokonanego dla każdej instalacji określonej przez ustawodawstwo państwa członkowskiego. CITL odrzuca wszelkie wnioski dotyczące umorzenia jednostek CER i ERU, które przewyższałyby maksymalny dozwolony poziom jednostek CER i ERU, które mogą być objęte tym umorzeniem w danym państwie członkowskim, lub które spowodowałyby umorzenie jednostek CER lub ERU, których nie można umorzyć zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE.”;

b) dodaje się akapity w brzmieniu:

„Jednostka CER lub ERU, która została już umorzona, nie może zostać umorzona ponownie ani przekazana na rachunek posiadania operatora lub osobisty rachunek posiadania w EU ETS.

Umorzone jednostki CER i ERU przekazuje się wyłącznie na rachunek wycofania.”;

13) skreśla się art. 54;

14) skreśla się art. 58;

15) skreśla się sekcję 7 rozdziału V;

16) skreśla się artykuł 62 ust. 2;

17) w art. 67 dodaje się ust. 1a, 1b i 1c w brzmieniu:

„1a. Administrator może zawiesić dostęp upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli do danego rachunku, jeżeli spełniony jest jeden z poniższych warunków:

a) posiadacz rachunku zmarł bez prawnego następcy lub przestał istnieć jako osoba prawna;

b) posiadacz rachunku nie uiścił opłat; lub

c) posiadacz rachunku naruszył warunki mające zastosowanie do rachunku; lub

d) posiadacz rachunku nie udzielił zgody na zmianę warunków;

e) posiadacz rachunku nie dostarczył dowodów wymaganych przy zmianie informacji dotyczących rachunku;

f) posiadacz rachunku nie utrzymał wymaganej minimalnej liczby upoważnionych przedstawicieli dla danego rachunku;

g) posiadacz rachunku nie spełnił wymogu państwa członkowskiego przewidującego, aby upoważniony przedstawiciel miał stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego administratora rachunku;

h) posiadacz rachunku nie spełnił wymogu państwa członkowskiego przewidującego, aby posiadacz rachunku miał stałą siedzibę lub był zarejestrowany w państwie członkowskim administratora rachunku.

1b. Administrator rejestru może zawiesić dostęp do osobistego rachunku posiadania, jeżeli uzna, że należało odmówić jego otwarcia na mocy art. 19 ust. 2. Posiadacz rachunku może zgłosić właściwemu organowi lub organowi stosownemu na mocy prawa krajowego sprzeciw wobec zawieszenia w ciągu 30 dni kalendarzowych, zaś organ poleca administratorowi rejestru przywrócenie dostępu lub podtrzymuje zawieszenie, wydając uzasadnioną decyzję

1c. Właściwy organ lub, w przypadku rachunków w rejestrze Unii, Centralny Administrator, może również polecić administratorowi wprowadzenie zawieszenia zgodnie z ust. 1a.”;

18) załącznik IV otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK IV

Informacje dotyczące osobistych rachunków posiadania, które należy dostarczyć administratorowi rejestru

1. Informacje określone w tabeli IV-I (kod identyfikacyjny rachunku i identyfikator alfanumeryczny są niepowtarzalne w ramach rejestru).

Tabela IV-I

 

2. Dowód na to, że osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku posiada otwarty rachunek bankowy w państwie członkowskim Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

3. Dowód tożsamości osoby składającej wniosek o otwarcie rachunku, który może stanowić poświadczona kopia jednego z poniższych:

a) paszport lub dowód tożsamości wydany przez państwo należące do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju;

b) każdy inny paszport, którego ważność została potwierdzona przez ambasadę UE.

4. Dowód adresu stałego zamieszkania posiadacza rachunku będącego osobą fizyczną, który może stanowić poświadczona kopia jednego z poniższych:

a) dokument tożsamości dostarczony zgodnie z pkt 3, jeżeli podany jest na nim adres stałego zamieszkania;

b) każdy inny dokument tożsamości wydany przez rząd, zawierający adres stałego zamieszkania;

c) jeżeli kraj stałego zamieszkania nie wydaje dokumentów tożsamości zawierających adres stałego zamieszkania, dokument wydany przez władze lokalne potwierdzający adres stałego zamieszkania osoby;

d) każdy inny dokument zwykle przyjmowany w państwie członkowskim administratora rachunku jako dowód miejsca stałego zamieszkania osoby.

5. Dowód zarejestrowanej siedziby posiadacza rachunku będącego osobą prawną, który może stanowić poświadczona kopia jednego z poniższych:

a) akt założycielski osoby prawnej;

b) dowód rejestracji osoby prawnej.

6. Każdy dokument przedłożony jako dowód zgodnie z pkt 4 lub 5 wydany przez rząd spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju musi zostać poświadczony przez notariusza.

7. Administrator rejestru może wymagać, aby do przedkładanych dokumentów dołączono przysięgłe tłumaczenie na język określony przez administratora rejestru.”;

19) dodaje się załącznik IVa w brzmieniu:

„ZAŁĄCZNIK IVa

Informacje dotyczące upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli, które należy dostarczyć administratorowi rejestru

Tabela IVa-I: Szczegółowe informacje dotyczące upoważnionego przedstawiciela

 

1. Informacje określone w tabeli IVa-I.

2. Podpisane stwierdzenie posiadacza rachunku potwierdzające, że pragnie on wyznaczyć daną osobę na upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela.

3. Dowód na to, że osoba wyznaczona posiada otwarty rachunek bankowy w państwie członkowskim Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

4. Dowód tożsamości osoby wyznaczonej, który może stanowić poświadczona kopia jednego z poniższych:

a) paszport lub dowód tożsamości wydany przez państwo należące do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju;

b) każdy inny paszport, którego ważność została potwierdzona przez ambasadę UE.

5. Dowód adresu stałego zamieszkania osoby wyznaczonej, który może stanowić poświadczona kopia jednego z poniższych:

a) dokument tożsamości dostarczony zgodnie z pkt 4, jeżeli podany jest na nim adres stałego zamieszkania;

b) każdy inny dokument tożsamości wydany przez rząd, zawierający adres stałego zamieszkania;

c) jeżeli kraj stałego zamieszkania nie wydaje dokumentów tożsamości zawierających adres stałego zamieszkania, dokument wydany przez władze lokalne potwierdzający adres stałego zamieszkania osoby;

d) każdy inny dokument zwykle przyjmowany w państwie członkowskim administratora rachunku jako dowód miejsca stałego zamieszkania osoby.

6. Każdy dokument przedłożony jako dowód zgodnie z pkt 5 wydany przez rząd spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju musi zostać poświadczony przez notariusza.

7. Administrator rejestru może wymagać, aby do przedkładanych dokumentów dołączono przysięgłe tłumaczenie na język określony przez administratora rejestru.”;

20) w załączniku XIa wprowadza się następujące zmiany:

a) w tabeli XIa-3 skreśla się zdanie „Uprawnienia rozdzielane w latach przed bieżącym rokiem będą miały wartość zero.”;

b) w tabeli XIa-4 skreśla się zdanie „Uprawnienia rozdzielone w latach przed bieżącym rokiem nie ulegną modyfikacji.”;

c) w tabeli XIa-7 skreśla się kod „7215”;

21) w załączniku XII opis obok kodu odpowiedzi 7701 w tabeli XII-I zastępuje się następującym tekstem:

„Należy podać przydział dla wszystkich lat.”;

22) w załączniku XVI wprowadza się następujące zmiany:

1) punkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Centralny Administrator prezentuje i aktualizuje informacje podane w pkt 2–4c odnośnie do systemu rejestrów na ogólnie dostępnej stronie internetowej niezależnego dziennika transakcji Wspólnoty w określonych terminach, zaś każdy administrator rejestru prezentuje i aktualizuje informacje podane w pkt 2–4b w odniesieniu do własnego rejestru na ogólnie dostępnej stronie internetowej tego rejestru w określonych terminach.”;

2) punkt 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a) nazwisko, adres, miasto, kod pocztowy, kraj, nr telefonu i adres e–mail posiadacza rachunku;”;

3) punkt 2 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c) nazwisko, adres, miasto, kod pocztowy, kraj, nr telefonu, nr faksu i adres e–mail głównego i zastępczego upoważnionego przedstawiciela rachunku, określonego przez posiadacza rachunku dla tego rachunku, pod warunkiem że posiadacz rachunku zwrócił się do administratora rejestru na piśmie o prezentację wszystkich lub części informacji.”

4) punkt 4 lit. a) i b) otrzymują brzmienie:

„a) dane dotyczące zweryfikowanych emisji wraz z korektami dla instalacji związanej z rachunkiem posiadania operatora za rok X są prezentowane począwszy od dnia 1 kwietnia roku (X+1), lub, jeżeli dzień 1 kwietnia przypada na weekend lub święto, dane dotyczące zweryfikowanych emisji są prezentowane począwszy od pierwszego dnia roboczego następującego po dniu 1 kwietnia;

b) jednostki umorzone zgodnie z art. 52 i 53 według jednostkowego kodu identyfikacyjnego (w przypadku jednostek ERU i CER) za rok X są prezentowane począwszy od dnia 1 maja roku (X+1);”;

5) dodaje się pkt 4c w brzmieniu:

„4c. Wykaz z identyfikatorami jednostkowymi wszystkich umorzonych uprawnień, CER i ERU jest prezentowany oraz aktualizowany co 24 godziny. W przypadku jednostek CER i ERU prezentuje się nazwę projektu, kraj pochodzenia i identyfikator projektu.”;

6) punkt 12a otrzymuje brzmienie:

„12a. W dniu 30 kwietnia każdego roku CITL umieszcza na swojej ogólnie dostępnej stronie internetowej następujące informacje ogólne:

- udział procentowy umorzonych uprawnień w każdym państwie członkowskim w poprzednim roku kalendarzowym, które zostały umorzone z rachunku, na który zostały przydzielone,

- suma zweryfikowanych emisji każdego państwa członkowskiego podana dla poprzedniego roku kalendarzowego jako odsetek sumy zweryfikowanych emisji roku przed rokiem poprzednim,

- udział procentowy rachunków zarządzanych przez dane państwo członkowskie w liczbie i wielkości wszystkich transakcji z udziałem uprawnień i jednostek Kioto w poprzednim roku kalendarzowym,

- udział procentowy rachunków zarządzanych przez dane państwo członkowskie w liczbie i wielkości wszystkich transakcji z udziałem uprawnień i jednostek Kioto w poprzednim roku kalendarzowym między rachunkami zarządzanymi przez różne państwa członkowskie.”.

Artykuł 79

Uchylenie

Rozporządzenia (WE) nr 2216/2004 i (WE) nr 994/2008 uchyla się z dniem 1 stycznia 2012 r.

Artykuł 80

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuły 2–76 oraz załączniki stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 października 2010 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (¹), w szczególności jej art. 19,

uwzględniając decyzję nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. dotyczącą mechanizmu monitorowania emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz wykonania Protokołu z Kioto (²), w szczególności jej art. 6 ust. 1 akapit pierwszy, zdanie drugie,

po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 6 decyzji nr 280/2004/WE wymaga, aby Unia i jej państwa członkowskie zastosowały specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto, przyjęte decyzją 12/CMP.1 Konferencji stron UNFCCC służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto (zwaną dalej decyzją 12/CMP.1) w sprawie ustanowienia i prowadzenia rejestrów i CITL.

(2) Artykuł 19 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE ustanawiającej system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (zwany dalej ETS) wymaga, aby wszystkie uprawnienia były rejestrowane w rejestrze Unii na rachunkach zarządzanych przez państwa członkowskie. Aby zapewnić możliwość przechowywania na tych samych rachunkach rejestru Unii jednostek Kioto i uprawnień, rejestr Unii musi również spełniać specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto, przyjęte decyzją 12/CMP.1.

(3) Artykuł 20 dyrektywy 2003/87/WE wymaga ustanowienia niezależnego dziennika transakcji (zwanego dalej niezależnym dziennikiem transakcji Unii Europejskiej lub EUTL), odnotowującego wydawanie, przekazywanie i anulowanie uprawnień. Artykuł 6 ust. 2 decyzji nr 280/2004/WE wymaga, aby dziennikowi transakcji udostępniono informacje dotyczące wydawania, posiadania, przekazywania, nabywania, anulowania i wycofania jednostek przyznanej emisji, jednostek pochłaniania, jednostek redukcji emisji i jednostek poświadczonej redukcji emisji jak również przeniesienia jednostek przyznanej emisji, jednostek redukcji emisji i jednostek poświadczonej redukcji emisji.

(4) Artykuł 19 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE wymaga opracowania rozporządzenia w sprawie standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów w formie standaryzowanych elektronicznych baz danych zawierających wspólne elementy danych w celu śledzenia wydawania, posiadania, przekazywania oraz anulowania uprawnień, w celu zapewnienia stosownego publicznego dostępu oraz poufności oraz w celu zapewnienia, że nie następuje przekazywanie niezgodne z zobowiązaniami wynikającymi z protokołu z Kioto.

(5) Każdy rejestr utworzony zgodnie z art. 6 decyzji nr 280/2004/WE powinien obejmować co najmniej jeden rachunek posiadania strony, jeden rachunek wycofania oraz rachunki anulowania i zamiany wymagane zgodnie z decyzją 13/CMP.1 Konferencji stron UNFCCC służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto (zwaną dalej decyzją 13/CMP.1), zaś rejestr Unii przechowujący wszystkie uprawnienia zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/87/WE powinien zawierać rachunki zarządzania i rachunki użytkowników wymagane do celów realizacji tej dyrektywy. Każdy taki rachunek powinien być utworzony zgodnie ze znormalizowanymi procedurami w celu zapewnienia integralności systemu rejestrów oraz publicznego dostępu do informacji przechowywanych w tym systemie.

(6) Każdy rejestr utworzony zgodnie z art. 6 decyzji nr 280/2004/WE powinien wydawać jednostki przyznanej emisji (zwanej dalej AAU) zgodnie z decyzją 13/CMP.1, zaś uprawnienia powinny być wydawane przez rejestr Unii. Należy dopilnować, aby w rejestrach utworzonych zgodnie z art. 6 decyzji nr 280/2004/WE był przechowywany depozyt jednostek AAU równy ilości uprawnień wydanych przez nie w rejestrze Unii, tak aby dla każdej transakcji z udziałem uprawnień mogło nastąpić odpowiednie przekazanie jednostek AAU poprzez mechanizm rozliczeniowy na końcu każdego okresu.

(7) Jako że państwa członkowskie nie mają wpływu na to, jaką ilość uprawnień posiadacze rachunków zdeponują w ich rejestrach, wszelkie potencjalne przyszłe międzynarodowe ograniczenia deponowania AAU służących jako depozyt dla wydanych uprawnień powodowałyby poważne problemy dla tych rejestrów, w których przechowywana jest nieproporcjonalna ilość takich uprawnień. Aby zagwarantować, że ryzyko państw członkowskich w tym zakresie jest rozłożone równo między wszystkie państwa członkowskie, mechanizm rozliczeniowy należy utworzyć w sposób zapewniający, że po jego zakończeniu ilość AAU przechowywanych na rachunku rozliczeniowym rejestru Unii jest równa ilości uprawnień zdeponowanych w okresie 2008–2012.

(8) Transakcje z udziałem uprawnień w rejestrze Unii powinny być przeprowadzane za pośrednictwem łącza komunikacyjnego obejmującego EUTL, natomiast transakcje z udziałem jednostek Kioto powinny być przeprowadzane poprzez łącze komunikacyjne obejmujące zarówno EUTL, jak i międzynarodowy dziennik transakcji UNFCCC (zwany dalej ITL). Należy przyjąć przepisy w celu zapewnienia możliwości kontynuowania równoprawnego uczestnictwa w unijnym systemie handlu uprawnieniami do emisji przez państwa członkowskie, które nie są w stanie wydawać jednostek AAU na mocy protokołu z Kioto, ponieważ nie posiadają wiążących zobowiązań w sprawie ograniczenia emisji. Uczestnictwo to nie byłoby możliwe w okresie 2008–2012, gdyż w odróżnieniu od wszystkich pozostałych państw członkowskich, te państwa członkowskie nie byłyby w stanie wydawać uprawnień powiązanych z jednostkami AAU uznanymi na mocy protokołu z Kioto. Należy umożliwić to równoprawne uczestnictwo poprzez specjalne mechanizmy w ramach rejestru Unii.

(9) EUTL powinien wykonywać automatyczne kontrole wszystkich procesów w systemie rejestrów dotyczących uprawnień, zweryfikowanych emisji, rachunków i jednostek Kioto, a ITL powinien wykonywać automatyczne kontrole procesów dotyczących jednostek Kioto w celu dopilnowania, aby nie wystąpiły żadne nieprawidłowości. Procesy, dla których wyniki tych kontroli będą negatywne, zostaną przerwane w celu zapewnienia zgodności transakcji w systemie rejestrów Unii z wymogami dyrektywy 2003/87/WE oraz wymogami opracowanymi na mocy UNFCCC i protokołu z Kioto.

(10) W celu ochrony bezpieczeństwa informacji znajdujących się w zintegrowanym systemie rejestrów należy zastosować odpowiednie i zharmonizowane wymogi w zakresie uwierzytelniania i praw dostępu oraz przechowywać zapisy dotyczące wszystkich procesów, operatorów i osób w systemie rejestrów.

(11) Centralny Administrator powinien zapewnić ograniczenie do minimum przerw w działaniu systemu rejestrów poprzez podejmowanie wszelkich zasadnych kroków w celu zapewnienia dostępności rejestru Unii i EUTL oraz poprzez zapewnienie solidnych systemów i procedur dla zabezpieczenia wszystkich informacji.

(12) System rejestrów powinien umożliwić włączenie lotnictwa do systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych w Unii od dnia 1 stycznia 2012 r. Większość zadań wynikających z przeglądu ETS, określonych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2003/87/WE w celu usprawnienia i rozszerzenia wspólnotowego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (³), należy wykonywać dopiero od dnia 1 stycznia 2013 r. Wymogi te są niezwiązane z funkcjami, które muszą zostać wprowadzone w 2012 r. ze względu na włączenie działalności lotniczej do ETS.

(13) Jako że operatorzy statków powietrznych mają prawo do umorzenia innego zbioru uprawnień niż operatorzy instalacji, powinni oni mieć dostęp do innego rodzaju rachunku – rachunku posiadania operatora statków powietrznych. Uprawnienia wydane na mocy rozdziału II dyrektywy w sprawie EU ETS obejmujące lotnictwo różnią się od dotychczas wydawanych uprawnień, jako że obejmują one emisje, które w znacznej mierze nie są objęte zakresem protokołu z Kioto. W związku z tym powinny one zostać oznaczone w sposób odróżniający je od innych uprawnień.

(14) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/101/WE z dnia 19 listopada 2008 r. zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE w celu uwzględnienia działalności lotniczej w systemie handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (⁴) wymaga, aby jednostki Kioto lub uprawnienia posiadające odpowiednik w jednostkach Kioto umorzone przez operatorów statków powietrznych były wycofywane maksymalnie w ilości równej krajowym emisjom z lotnictwa. Jednakże, jako że państwa członkowskie nie mają wpływu na to, czy operatorzy statków powietrznych umorzą uprawnienia na mocy rozdziału II lub jednostki, które można wycofać, należy ustanowić scentralizowany system umarzania i redystrybucji, który zagwarantuje, że jednostki umorzone przez operatorów statków powietrznych, które mogą być wycofane zostaną zebrane i wykorzystane przede wszystkim w celu równego objęcia krajowych emisji z lotnictwa wszystkich państw członkowskich. Państwa członkowskie powinny zdecydować na późniejszym etapie, w jaki sposób wykorzystać tak zebrane jednostki, które mogą zostać wycofane.

(15) Dla celów realizacji przeglądu ETS oraz umożliwienia włączenia lotnictwa w 2012 r. wystarczy połączyć na poziomie technicznym obecne funkcje państw członkowskich dotyczące rejestru ETS, a techniczną realizację funkcji rejestru protokołu z Kioto pozostawić w osobnych rejestrach protokołu z Kioto (zwanego dalej PzK) zarządzanych przez państwa członkowskie.

(16) Aby wdrożyć zmiany wprowadzone dyrektywą 29/2009/WE oraz umożliwić włączenie działalności lotniczej do ETS w 2012 r., wystarczy połączyć na poziomie technicznym obecne funkcje państw członkowskich dotyczące rejestru ETS, a techniczną realizację funkcji rejestru pozostawić w osobnych rejestrach zarządzanych przez państwa członkowskie tak długo, jak jest to konieczne. Jednakże takie rozwiązanie nie byłoby opłacalne, jako że wymagałoby utrzymywania w każdym państwie członkowskim znacznych równoległych zasobów informatycznych, z których korzystano by rzadko. Dlatego Komisja i państwa członkowskie pragną współpracować w celu utworzenia „skonsolidowanego systemu rejestrów europejskich”, który łączyłby funkcje informatyczne wszystkich państw członkowskich związane z rejestrem PzK.

(17) Procedury księgowania uprawnień i jednostek Kioto określone w niniejszym rozporządzeniu oraz możliwość utworzenia skonsolidowanego systemu rejestrów europejskich pozostają bez uszczerbku dla jakiejkolwiek przyszłej decyzji Unii Europejskiej dotyczącej zobowiązania się do przyjęcia wspólnego unijnego celu w zakresie redukcji emisji lub oddzielnych celów państw członkowskich w zakresie redukcji emisji ma mocy jakichkolwiek przyszłych międzynarodowych traktatów dotyczących zmiany klimatu.

(18) Zgodnie z art. 19 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE należy przewidzieć procedury dotyczące zmiany rejestru Unii i rozwiązywania problemów z nim związanych, jak również odpowiednie warunki dotyczące rejestru Unii w celu zapewniania państwom członkowskim możliwości podejmowania inicjatyw związanych z poprawą wydajności, zarządzaniem kosztami administracyjnymi i kontrolą jakości. Przechowywanie wszystkich uprawnień w rejestrze Unii powinno pozostawać bez uszczerbku dla utrzymania krajowych rejestrów emisji nieobjętych ETS, zaś rejestr Unii powinien zapewniać taką samą jakość usług, co rejestry krajowe.

(19) Jako że od 2009 r. znacząco wzrosła liczba przypadków oszustw w zakresie VAT, prania pieniędzy i innego rodzaju przestępstw w systemie rejestrów, konieczne jest wprowadzenie bardziej szczegółowych i solidnych przepisów dotyczących sprawdzania informacji dotyczących tożsamości i przedkładanych przez posiadaczy rachunku oraz osoby składające wniosek o otwarcie rachunku. Ponadto organy państw członkowskich muszą mieć możliwość odmowy otwarcia rachunku osobom, co do których istnieje zasadne podejrzenie, że chcą korzystać z systemu rejestrów w nieuczciwym celu. Należy także ustanowić szczegółowe przepisy umożliwiające szybkie i skuteczne udostępnienie danych organom ścigania, które powinny móc wykorzystać uzyskane w ten sposób dane dla celów dochodzenia.

(20) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 994/2008 z dnia 8 października 2008 r. w sprawie znormalizowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzją nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁵) uchyla i zastępuje rozporządzenie Komisji (WE) nr 2216/2004 z dnia 21 grudnia 2004 r. w sprawie standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów stosownie do dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁶) od 2012 r. Jako że rozporządzenie to w znaczący sposób zmienia przepisy mające zastosowanie od dnia 1 stycznia 2012 r. w szeregu obszarów podlegających regulacji, dla celów przejrzystości należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 994/2008 i zastąpić je w całości, jednocześnie utrzymując uchylenie i zastąpienie rozporządzenia (WE) nr 2216/2004 przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 994/2008.

(21) Jako że rozporządzenie (WE) nr 2216/2004 będzie obowiązywać do końca 2011 r., należy dokonać częściowych zmian tego rozporządzenia ze skutkiem natychmiastowym. Zmiany te dotyczą walki z oszustwami i działalnością przestępczą oraz powiązanych procesów. Dla celów przejrzystości należy skreślić nieaktualne przepisy. Jako że zmiany związane z walką z oszustwami i powiązanymi procesami powinny być stosowane jak najszybciej, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu.

(22) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2216/2004 ze skutkiem natychmiastowym. Rozporządzenie to należy uchylić z dniem 1 stycznia 2012 r.

(23) Zgodnie z dyrektywą 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylającą dyrektywę Rady 90/313/EWG (⁷) oraz z decyzją 13/CMP.1 należy regularnie podawać do publicznej wiadomości szczególne sprawozdania w celu zapewnienia dostępu opinii publicznej do informacji znajdujących się w zintegrowanym systemie rejestrów z zastrzeżeniem niektórych wymagań dotyczących poufności.

(24) Prawodawstwo Unii dotyczące ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych oraz swobodnego przepływu tych danych, w szczególności dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (⁸), dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (⁹) oraz rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹⁰), powinno być przestrzegane, jeżeli stosuje się do informacji przechowywanych i przetwarzanych na mocy niniejszego rozporządzenia.

(25) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT I DEFINICJE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia wymogi ogólne oraz wymagania dotyczące prowadzenia i utrzymania standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów oraz niezależnego dziennika transakcji przewidzianego w art. 20 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE i art. 6 decyzji nr 280/2004/WE. Przewiduje ono także system łączności między systemem rejestrów a międzynarodowym dziennikiem transakcji utworzonym, prowadzonym i utrzymywanym przez Sekretariat Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC).

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają definicje zawarte w art. 3 dyrektywy 2003/87/WE. Stosuje się ponadto następujące definicje:

1) „posiadacz rachunku” oznacza osobę, która utrzymuje rachunek w systemie rejestrów;

2) „Centralny Administrator” oznacza osobę wyznaczoną przez Komisję na mocy art. 20 dyrektywy 2003/87/WE;

3) „właściwy organ” oznacza organ lub organy wyznaczone przez państwo członkowskie na mocy art. 18 dyrektywy 2003/87/WE;

4) „strona PzK” oznacza stronę protokołu z Kioto;

5) „platforma obrotu” oznacza wszelkiego rodzaju system wielostronnej wymiany, który kojarzy lub ułatwia kojarzenie transakcji strony trzeciej w dziedzinie kupna i sprzedaży instrumentów finansowych zgodnie z definicją zawartą w art. 4 dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹¹), gdzie kupowane i sprzedawane instrumenty finansowe występują w postaci uprawnień lub jednostek Kioto;

6) „weryfikator” oznacza weryfikatora zdefiniowanego w pkt 5 lit. m) załącznika I do decyzji Komisji 2007/589/WE (¹²);

7) „jednostki przyznanej emisji” lub „AAU” oznaczają jednostki wydane na mocy art. 7 ust. 3 decyzji nr 280/2004/WE;

8) „uprawnienia na mocy rozdziału II” oznaczają uprawnienia wydane na mocy rozdziału II dyrektywy 2003/87/WE;

9) „uprawnienia na mocy rozdziału III” oznaczają wszystkie uprawnienia niewydane na mocy rozdziału II dyrektywy 2003/87/WE;

10) „długoterminowe jednostki CER” lub „lCER” oznaczają jednostki wydane w związku z realizacją projektów zalesiania lub ponownego zalesiania w ramach CDM (mechanizmu czystego rozwoju), których ważność, podlegając decyzji 5/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto, wygasa z końcem okresu kredytowania redukcji emisji projektu zalesiania lub ponownego zalesiania w ramach CDM, dla którego zostały wydane;

11) „jednostki pochłaniania” lub „RMU” oznaczają jednostki wydane na mocy art. 3 protokołu z Kioto;

12) „tymczasowe jednostki CER” lub „tCER” oznaczają jednostki wydane w związku z realizacją projektów zalesiania lub ponownego zalesiania w ramach CDM, których ważność, podlegając decyzji 5/CMP.1, wygasa z końcem okresu rozliczeniowego w ramach protokołu z Kioto następującego po okresie, podczas którego zostały wydane;

13) „proces” oznacza zautomatyzowany techniczny sposób wykonywania działań związanych z rachunkiem lub jednostką w rejestrze;

14) „transakcja” oznacza proces obejmujący przekaz uprawnienia lub jednostki Kioto z jednego rachunku na inny;

15) „umorzenie” oznacza rozliczenie uprawnienia lub jednostki Kioto przez operatora instalacji lub operatora statków powietrznych względem zweryfikowanych emisji jego instalacji lub statku powietrznego;

16) „anulowanie” oznacza ostateczne usunięcie jednostki Kioto przez jej posiadacza bez rozliczania jej względem zweryfikowanych emisji;

17) „usunięcie” oznacza ostateczne usunięcie uprawnienia przez jego posiadacza bez rozliczania go względem zweryfikowanych emisji;

18) „wycofanie” oznacza rozliczenie jednostki Kioto przez stronę protokołu z Kioto względem emisji zgłoszonych przez tę stronę;

19) „pranie pieniędzy” zostało zdefiniowane w art. 1 ust. 2 dyrektywy 2005/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (¹³);

20) „poważne przestępstwa” zostały zdefiniowane w art. 3 ust. 5 dyrektywy 2005/60/WE;

21) „finansowanie terroryzmu” zostało zdefiniowane w art. 1 ust. 4 dyrektywy 2005/60/WE;

22) „administrator rejestru” oznacza administratora rejestru Unii lub każdego innego rejestru protokołu z Kioto;

23) „krajowy administrator” oznacza podmiot odpowiedzialny za zarządzanie, w imieniu państwa członkowskiego, zbiorem rachunków użytkowników podlegających jurysdykcji państwa członkowskiego w rejestrze Unii, wyznaczony zgodnie z art. 6;

24) „administrator rachunku” oznacza administratora wyznaczonego dla danego typu rachunku w trzeciej kolumnie tabeli I-I załącznika I.

ROZDZIAŁ II

SYSTEM REJESTRÓW

Artykuł 3

Rejestry

1. W celu dopełnienia obowiązków stron PzK oraz obowiązków na mocy art. 6 decyzji nr 280/2004/WE w zakresie zapewnienia prawidłowego rozliczania jednostek Kioto, każde państwo członkowskie oraz Unia prowadzą rejestr (zwany dalej „rejestrem PzK”) w formie standaryzowanej elektronicznej bazy danych spełniającej wymogi UNFCCC dotyczące baz danych, w szczególności specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto przyjęte zgodnie z decyzją 12/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto.

2. W celu dopełnienia obowiązków na mocy art. 19 dyrektywy 2003/87/WE w zakresie prawidłowego rozliczania uprawnień, państwa członkowskie korzystają od dnia 1 stycznia 2012 r. z rejestru Unii, który działa również jako rejestr PzK dla Wspólnoty Europejskiej jako osobnej strony PzK. Rejestr Unii udostępnia krajowym administratorom i posiadaczom rachunków wszystkie procesy opisane w rozdziałach IV–VI.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie, które nie mogą wydawać jednostek AAU z przyczyn innych niż stwierdzenie przez UNFCCC ich niekwalifikowalności do przekazywania jednostek ERU, AAU i CER zgodnie z przepisami decyzji 11/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto (zwane dalej „państwami członkowskimi bez rejestru PzK”), nie mają obowiązku utworzenia rejestru PzK.

4. Rejestr Unii i wszystkie pozostałe rejestry PzK spełniają specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto, przyjęte zgodnie z decyzją 12/CMP.1, oraz spełniają wymogi w zakresie sprzętu, sieci, oprogramowania i bezpieczeństwa określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

Artykuł 4

Dziennik transakcji Unii Europejskiej

1. W celu dopełnienia obowiązków wynikających z art. 20 dyrektywy 2003/87/WE w zakresie utrzymania niezależnego dziennika transakcji zapisującego i sprawdzającego wydawanie, przekaz i anulowanie uprawnień, Komisja tworzy dziennik transakcji Unii Europejskiej (zwany dalej „EUTL”) w formie standaryzowanej elektronicznej bazy danych. EUTL zapisuje również wszelkie informacje związane z posiadaniem i przekazywaniem jednostek Kioto udostępnionych zgodnie z art. 6 ust. 2 decyzji nr 280/2004/WE.

2. Centralny Administrator obsługuje i utrzymuje EUTL zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

3. EUTL jest w stanie sprawdzać i zapisywać wszystkie procesy, o których mowa w art. 3 ust. 2, i spełnia specyfikacje funkcjonalne i techniczne dotyczące standardów wymiany danych dla systemów rejestrów na mocy protokołu z Kioto, przyjęte zgodnie z decyzją 12/CMP.1, oraz spełnia wymogi w zakresie sprzętu, sieci, oprogramowania i bezpieczeństwa określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

4. EUTL jest w stanie zapisywać wszystkie procesy opisane w rozdziałach IV–VI.

Artykuł 5

Łącza komunikacyjne między rejestrami, ITL i EUTL

1. Rejestr Unii i każdy inny rejestr PzK utrzymuje łącze komunikacyjne z międzynarodowym dziennikiem transakcji UNFCCC (zwanym dalej „ITL”) w celu informowania o transakcjach przekazujących jednostki Kioto do innych rejestrów PzK lub z tych rejestrów.

2. EUTL utrzymuje również łącze komunikacyjne z ITL w celu zapisywania i sprawdzania przekazów, o których mowa w ust. 1. W tym celu ITL informuje EUTL o wszystkich proponowanych przekazach z udziałem rejestru PzK przed zapisaniem przekazu.

3. Rejestr Unii utrzymuje również bezpośrednie łącze komunikacyjne z EUTL w celu sprawdzania i zapisywania transakcji przekazujących uprawnienia oraz procesów zarządzania rachunkiem opisanych w rozdziale IV. Wszystkie transakcje z udziałem uprawnień odbywają się w rejestrze Unii i są zapisywane i sprawdzane przez EUTL, ale nie przez ITL.

4. Komitet ds. Zmian Klimatu może zdecydować o konsolidacji zewnętrznych łączy komunikacyjnych, infrastruktury informatycznej, procedur dostępu do rachunków użytkowników oraz mechanizmów zarządzania rachunkami PzK w rejestrze Unii z wszystkimi pozostałymi rejestrami PzK w ramach skonsolidowanego systemu rejestrów europejskich utrzymywanego przez Centralnego Administratora. Z chwilą przyjęcia tej decyzji Komisja składa wniosek dotyczący zmiany niniejszego rozporządzenia w celu określenia warunków realizacji skonsolidowanego systemu rejestrów europejskich.

5. Centralny Administrator może utworzyć ograniczone łącze komunikacyjne między EUTL i rejestrem państwa przystępującego w celu umożliwienia takim rejestrom komunikacji z ITL poprzez EUTL oraz zapisywania danych operatorów w EUTL dotyczących zweryfikowanych emisji. Rejestry te muszą zakończyć z powodzeniem wszystkie procedury testowania i inicjalizacji wymagane dla rejestrów przed utworzeniem łącza komunikacyjnego.

Artykuł 6

Administratorzy krajowi i administratorzy rejestru PzK

1. Każde państwo członkowskie wyznacza krajowego administratora. Państwo członkowskie ma dostęp do swoich rachunków i rachunków w rejestrze Unii podlegających jego jurysdykcji oraz zarządza nimi za pośrednictwem krajowego administratora. Krajowy administrator każdego państwa członkowskiego działa również jako administrator jego rejestru PzK. Administrator rejestru PzK obsługuje i utrzymuje rejestr PzK swojego państwa członkowskiego zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

2. Centralny Administrator obsługuje i utrzymuje rejestr Unii. Centralny Administrator działa również jako administrator rejestru PzK stanowiącego część rejestru Unii odpowiadającą rejestrowi PzK UE.

3. Państwa członkowskie i Komisja dopilnują, aby nie wystąpił konflikt interesów między krajowymi administratorami, Centralnym Administratorem i posiadaczami rachunków użytkowników.

4. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji dane osobowe i kontaktowe swojego krajowego administratora.

5. Komisja wraz z administratorami rejestrów każdego państwa członkowskiego i Centralnym Administratorem koordynuje wykonanie niniejszego rozporządzenia. W szczególności Komisja konsultuje się z grupą roboczą administratorów Komitetu ds. Zmian Klimatu na temat kwestii i procedur związanych z obsługą rejestrów i realizacją niniejszego rozporządzenia. Grupa robocza administratorów uzgadnia wspólne procedury operacyjne dotyczące wykonania niniejszego rozporządzenia, w tym również procedury dotyczące zmian w rejestrze Unii i rozwiązywania problemów z nim związanych. Komitet ds. Zmian Klimatu przyjmuje regulamin wewnętrzny grupy roboczej administratorów rejestru.

6. Centralny Administrator, właściwe organy i krajowi administratorzy realizują procesy tylko w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do wypełnienia przez nich ich odpowiednich funkcji.

ROZDZIAŁ III

JEDNOSTKI

Artykuł 7

Jednostki

1. W rejestrze Unii można przechowywać uprawnienia na mocy rozdziału II i uprawnienia na mocy rozdziału III.

2. W każdym rejestrze PzK i w rejestrze Unii można przechowywać jednostki AAU, ERU, CER, RMU, lCER i tCER (zwane łącznie „jednostkami Kioto”).

ROZDZIAŁ IV

RACHUNKI

SEKCJA 1

Przepisy mające zastosowanie do wszystkich rachunków

Artykuł 8

Rachunki

1. Rejestr Unii obejmuje rachunki wymienione pod nagłówkami „II. Rachunki zarządzania w rejestrze Unii” i „III. Rachunki użytkowników w rejestrze Unii” załącznika I.

2. Rejestr Unii i wszystkie pozostałe rejestry PzK obejmują rachunki wymienione pod nagłówkiem „I. Rachunki stron PzK w rejestrach PzK” załącznika I.

3. Rodzaj jednostek, które można przechowywać na rachunku każdego rodzaju określono w załączniku I, zaś rodzaj transakcji, które można inicjować i wykonywać na rachunku, określono w załączniku II.

Artykuł 9

Status rachunków

1. Rachunki posiadają jeden z następujących statusów: otwarty, nieaktywny, zablokowany lub zamknięty.

2. Z rachunku zablokowanego nie można inicjować procesów, z wyjątkiem umarzania jednostek, wprowadzania zweryfikowanych emisji i aktualizacji danych rachunku.

3. Z rachunku zamkniętego nie można inicjować żadnych procesów. Rachunek zamknięty nie może zostać ponownie otwarty i nie może przyjmować przekazów jednostek.

Artykuł 10

Zarządzanie rachunkami

1. Każdy rachunek posiada administratora odpowiedzialnego za zarządzanie rachunkiem w imieniu państwa członkowskiego lub Unii.

2. Administrator rachunku jest określony dla każdego rodzaju rachunku w trzeciej kolumnie tabeli I-1 załącznika I.

3. Administrator rachunku jest odpowiedzialny za otwarcie, zawieszenie dostępu lub zamknięcie rachunku, za zatwierdzenie dokonywania przez upoważnionych przedstawicieli zmian danych rachunków wymagających zatwierdzenia przez administratora oraz za inicjowanie transakcji, jeżeli posiadacz rachunku złożył o to wniosek zgodnie z art. 19 ust. 4.

4. Rachunki użytkowników podlegają prawu i jurysdykcji państwa członkowskiego ich administratora, zaś przechowywane na nich jednostki uznaje się za znajdujące się na terytorium tego państwa członkowskiego.

Artykuł 11

Powiadomienia od administratorów

Centralny Administrator powiadamia posiadacza i administratora rachunku znajdującego się w rejestrze Unii o inicjacji i zakończeniu lub przerwaniu każdego procesu związanego z rachunkiem przez automatyczny mechanizm opisany w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

SEKCJA 2

Otwarcie i aktualizacja rachunków

Artykuł 12

Otwarcie rachunków stron PzK i rachunków zarządzania

1. Komisja poleca Centralnemu Administratorowi otwarcie unijnych rachunków stron PzK i wszystkich rachunków zarządzania w rejestrze Unii z wyjątkiem krajowych rachunków posiadania.

2. Właściwy organ państwa członkowskiego poleca krajowemu administratorowi otwarcie krajowego rachunku posiadania uprawnień w rejestrze Unii.

3. Polecenia, o których mowa w ust. 1 i 2, zawierają informacje określone w załączniku III.

4. W ciągu 20 dni roboczych od wydania polecenia administrator rejestru lub Centralny Administrator otwiera rachunek strony PzK lub rachunek zarządzania.

Artykuł 13

Otwarcie osobistych rachunków posiadania w rejestrze Unii

1. Wniosek o otwarcie osobistego rachunku posiadania w rejestrze Unii składa się krajowemu administratorowi państwa członkowskiego. Osoba, która składa wniosek o otwarcie rachunku, dostarcza informacje wymagane przez krajowego administratora, obejmujące co najmniej informacje określone w załączniku IV.

2. Państwo członkowskie krajowego administratora może wymagać, aby osoby z UE składające wniosek o otwarcie rachunku miały siedzibę lub były zarejestrowane w państwie członkowskim krajowego administratora zarządzającego rachunkiem.

3. Krajowy administrator otwiera osobisty rachunek posiadania w rejestrze Unii lub informuje osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku o odmowie otwarcia rachunku w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji wymaganych zgodnie z ust. 1 i 2 i po zatwierdzeniu wymaganej liczby upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 20.

4. Jeżeli krajowy administrator odmówił otwarcia rachunku, osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy do właściwego organu lub organu stosownego zgodnie z prawem krajowym, który poleci krajowemu administratorowi otwarcie rachunku lub podtrzyma odmowę, wydając uzasadnioną decyzję. Odmowa otwarcia rachunku może wynikać z faktu, że wobec osoby składającej wniosek o otwarcie rachunku prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub też z innych powodów określonych w prawie krajowym.

Artykuł 14

Otwarcie rachunków posiadania platformy obrotu w rejestrze Unii

1. Platformy obrotu mogą składać wnioski o otwarcie rachunków posiadania platformy obrotu w rejestrze Unii. Wniosek składa się krajowemu administratorowi państwa członkowskiego zezwalającego na otwarcie rachunków posiadania platformy obrotu. Osoba, która składa wniosek o otwarcie rachunku, dostarcza informacje wymagane przez krajowego administratora, obejmujące co najmniej informacje określone w załączniku IV i V.

2. Platformy obrotu muszą spełniać wymogi techniczne opisane w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71. Państwo członkowskie krajowego administratora może wymagać, aby osoby z UE składające wniosek o otwarcie rachunku miały siedzibę lub były zarejestrowane w państwie członkowskim krajowego administratora zarządzającego rachunkiem.

3. Krajowy administrator otwiera rachunek posiadania platformy obrotu w rejestrze Unii lub informuje osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku o odmowie otwarcia rachunku w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji wymaganych zgodnie z ust. 1 i 2 i po zatwierdzeniu wymaganej liczby upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 20.

4. Jeżeli krajowy administrator odmówił otwarcia rachunku, osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy do właściwego organu lub organu stosownego zgodnie z prawem krajowym, który poleci krajowemu administratorowi otwarcie rachunku lub podtrzyma odmowę, wydając uzasadnioną decyzję. Odmowa otwarcia rachunku może wynikać z faktu, że wobec osoby składającej wniosek o otwarcie rachunku prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub też z innych powodów określonych w prawie krajowym.

Artykuł 15

Otwarcie rachunków posiadania operatora w rejestrze Unii

1. W ciągu 20 dni roboczych od wejścia w życie zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych z eksploatacji nowej instalacji właściwy organ wydający zezwolenie dostarcza krajowemu administratorowi swojego państwa członkowskiego informacje określone w załączniku VII, a operator składa krajowemu administratorowi wniosek o otwarcie rachunku posiadania operatora w rejestrze Unii.

2. Jeżeli właściwy organ tak zadecyduje, informacje, o których mowa w ust. 1 powyżej, mogą zostać dostarczone krajowemu administratorowi przez operatora w terminie określonym w ust. 1.

3. Krajowy administrator otwiera osobny rachunek posiadania operatora w rejestrze Unii dla każdej instalacji w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania wszystkich informacji, o których mowa w ust. 1, i po zatwierdzeniu wymaganej liczby upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 20.

Artykuł 16

Otwarcie rachunków posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii

1. W ciągu 20 dni roboczych od zatwierdzenia planu monitorowania operatora statków powietrznych lub do dnia i stycznia 2012 r., w zależności od tego, która data jest późniejsza, właściwy organ dostarcza krajowemu administratorowi informacje określone w załączniki VIII, a operator statków powietrznych składa krajowemu administratorowi wniosek o otwarcie rachunku posiadania operatora statków powietrznych w rejestrze Unii. Każdy operator statków powietrznych posiada jeden rachunek posiadania operatora statków powietrznych.

2. Jeżeli właściwy organ tak zadecyduje, informacje, o których mowa w ust. 1 powyżej, mogą zostać dostarczone krajowemu administratorowi przez operatora w terminie określonym w ust. 1.

3. Krajowy administrator otwiera osobny rachunek posiadania operatora statków powietrznych dla każdego operatora statków powietrznych w rejestrze Unii w ciągu 40 dni roboczych od otrzymania informacji, o których mowa w ust. 1, i po zatwierdzeniu wymaganej liczby upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 20.

Artykuł 17

Otwarcie rachunków weryfikatora w rejestrze Unii

1. Wniosek o otwarcie rachunku weryfikatora w rejestrze Unii składa się krajowemu administratorowi. Osoba, która składa wniosek o otwarcie rachunku, dostarcza informacje wymagane przez krajowego administratora, obejmujące co najmniej informacje określone w załączniku IV i V.

2. Krajowy administrator otwiera rachunek weryfikatora w rejestrze Unii w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania wszystkich informacji, o których mowa w ust. 1, i po zatwierdzeniu wymaganej liczby upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 20.

Artykuł 18

Warunki posiadania rachunków

Niniejszy artykuł nie zawiera przepisów.

Artykuł 19

Upoważnieni przedstawiciele

1. Każdy rachunek posiada co najmniej dwóch upoważnionych przedstawicieli. Upoważniony przedstawiciel inicjuje transakcje i inne procesy w imieniu posiadacza rachunku za pośrednictwem strony internetowej rejestru.

2. Administrator rachunku może zezwolić na to, aby rachunek posiadał dodatkowych upoważnionych przedstawicieli, którzy mają wgląd do rachunku lub których zgoda jest wymagana oprócz zgody upoważnionego przedstawiciela przy składaniu wniosku o przeprowadzenie jakiegokolwiek procesu.

3. Administrator rachunku może zezwolić posiadaczom rachunków użytkowników na umożliwienie dostępu do ich rachunków przez platformę obrotu. Posiadacze rachunków, którzy umożliwiają dostęp do ich rachunków przez platformę obrotu, wyznaczają na upoważnionego przedstawiciela osobę, która jest już upoważnionym przedstawicielem rachunku posiadania platformy obrotu.

4. Jeżeli upoważniony przedstawiciel nie ma dostępu do internetu, może zwrócić się do administratora rachunku o inicjowanie transakcji w jego imieniu, pod warunkiem że administrator zezwala na takie wnioski, zaś dostęp nie został zawieszony zgodnie z art. 27.

5. W specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych może zostać wyznaczona maksymalna liczba upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli dla każdego rodzaju rachunku. Krajowy administrator może wyznaczyć niższą liczbę maksymalną przedstawicieli dla jego rachunku, jednakże należy wyznaczyć co najmniej trzech upoważnionych przedstawicieli.

6. Upoważnieni przedstawiciele i dodatkowi upoważnieni przedstawiciele muszą być osobami fizycznymi w wieku powyżej 18 lat. Wszyscy upoważnieni przedstawiciele i dodatkowi upoważnieni przedstawiciele jednego rachunku muszą być różnymi osobami, ale ta sama osoba może być upoważnionym przedstawicielem lub dodatkowym upoważnionym przedstawicielem różnych rachunków. Państwo członkowskie krajowego administratora może wymagać, aby przynajmniej jeden upoważniony przedstawiciel rachunku użytkownika miał stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego krajowego administratora zarządzającego rachunkiem.

Artykuł 20

Wyznaczanie i zatwierdzanie upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli

1. Składając wniosek o otwarcie rachunku, osoba składająca wniosek wyznacza przynajmniej dwóch upoważnionych przedstawicieli, a te osoby z kolei mogą wyznaczyć dodatkowych upoważnionych przedstawicieli, jeżeli zezwala na to administrator rachunku.

2. Wyznaczając upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku dostarcza informacje wymagane przez administratora. Informacje te obejmują co najmniej dokumenty i dane osobowe dotyczące wyznaczonej osoby określone w załączniku IX.

3. Krajowy administrator zatwierdza upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela lub informuje osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku o odmowie zatwierdzenia w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania kompletnych informacji wymaganych zgodnie z ust. 2. W przypadku, gdy do przeprowadzenia oceny osoby wyznaczonej niezbędny jest dłuższy okres, administrator może przedłużyć czas trwania procesu oceny jednorazowo o najwyżej 20 dni roboczych i powiadamia o tym przedłużeniu osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku.

4. Jeżeli krajowy administrator odmówił zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy do właściwego organu lub organu stosownego zgodnie z prawem krajowym, który poleci krajowemu administratorowi zatwierdzenie lub podtrzyma odmowę, wydając uzasadnioną decyzję. Odmowa zatwierdzenia może wynikać z faktu, że wobec osoby wyznaczonej jako upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub też z innych powodów określonych w prawie krajowym.

5. Upoważniony przedstawiciel centralnego rachunku rozliczeniowego ETS działa jako upoważniony przedstawiciel Centralnego Administratora. Upoważniony przedstawiciel każdego krajowego rachunku posiadania uprawnień działa jako upoważniony przedstawiciel krajowego administratora państwa członkowskiego posiadającego krajowy rachunek posiadania uprawnień.

Artykuł 21

Aktualizowanie informacji o rachunku i informacji o upoważnionych przedstawicielach

1. Wszyscy posiadacze rachunków zawiadamiają administratora rachunku w ciągu 10 dni roboczych o wszelkich zmianach informacji przedłożonych podczas otwierania rachunku oraz przy wyznaczaniu upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela. Operatorzy statków powietrznych zawiadamiają administratora ich rachunku w ciągu 10 dni roboczych o dokonaniu połączenia dwóch lub większej liczby operatorów statków powietrznych lub podziału na dwóch lub większą liczbę operatorów statków powietrznych. Jeżeli posiadacz rachunku miał obowiązek udowodnienia konkretnej informacji przy otwieraniu rachunku lub wyznaczaniu upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, wymagany dowód należy także przedstawić przy zawiadamianiu o zmianach. W ciągu 15 dni roboczych od otrzymania takiego zawiadomienia i dowodów administrator rachunku aktualizuje informacje dotyczące posiadacza rachunku lub odmawia dokonania aktualizacji i informuje o tym posiadacza rachunku. Sprzeciw wobec takiej odmowy można zgłosić właściwemu organowi lub organowi stosownemu na mocy prawa krajowego zgodnie z art. 13 ust. 4, art. 14 ust. 4 lub art. 20 ust. 4.

2. Posiadacz osobistego rachunku posiadania, rachunku posiadania platformy obrotu, rachunku weryfikatora lub rachunku posiadania operatora statków powietrznych nie może sprzedać lub zbyć własności rachunku innej osobie. Posiadacz rachunku posiadania operatora może sprzedać lub zbyć swój rachunek jedynie wraz z instalacją mu przypisaną.

3. Upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel nie może przenieść swojego statusu na inną osobę.

4. Każdy posiadacz rachunku może powiadomić o odwołaniu upoważnionych przedstawicieli pod warunkiem, że pozostanie co najmniej dwóch upoważnionych przedstawicieli. Odpowiedzialny administrator usuwa dane upoważnionego przedstawiciela w ciągu 10 dni roboczych od otrzymania takiego zawiadomienia.

5. Każdy posiadacz rachunku może wyznaczyć nowych upoważnionych przedstawicieli lub dodatkowych upoważnionych przedstawicieli zgodnie z procedurą określoną w art. 20.

6. Jeżeli zarządzające państwo członkowskie operatora statków powietrznych ulega zmianie zgodnie z procedurą określoną w art. 18a dyrektywy 2003/87/WE lub wskutek rozszerzenia Unii Europejskiej, Centralny Administrator aktualizuje dane krajowego administratora odpowiadającego za dany rachunek posiadania operatora statków powietrznych. W przypadku zmiany administratora rachunku operatora statków powietrznych, nowy administrator może wymagać, aby operator statków powietrznych przedłożył informacje dotyczące otwarcia rachunku zgodnie z art. 16 oraz informacje dotyczące upoważnionych przedstawicieli zgodnie z art. 20.

7. Z wyjątkiem sytuacji przewidzianej w ust. 6 powyżej, państwo członkowskie odpowiedzialne za zarządzanie rachunkiem nie ulega zmianie.

SEKCJA 3

Zamknięcie rachunków

Artykuł 22

Zamknięcie rachunków stron PzK, rachunków zarządzania, osobistych rachunków posiadania i rachunków posiadania platformy obrotu

W ciągu 10 dni roboczych od otrzymania wniosku posiadacza rachunku o zamknięcie rachunku trony PzK w rejestrze Unii, rachunku zarządzania, osobistego rachunku posiadania lub rachunku posiadania platformy obrotu zarządzanych przez niego administrator zamyka rachunek.

Artykuł 23

Zamknięcie rachunków posiadania operatora

1. Właściwy organ powiadamia krajowego administratora w ciągu 10 dni roboczych o uchyleniu lub wygaśnięciu zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych dla danej instalacji, wskutek czego nie jest ona objęta żadnym takim pozwoleniem. Właściwy organ powiadamia również krajowego administratora w ciągu 10 dni roboczych, jeżeli dowie się, że instalacja została zamknięta bez powiadomienia właściwego organu. W ciągu 10 dni roboczych od powiadomienia przez właściwy organ, krajowy administrator zapisuje w rejestrze Unii datę wygaśnięcia zezwolenia na emisję gazów cieplarnianych. Jeżeli instalacja zostaje zamknięta bez wygaśnięcia zezwolenia, jako datę wygaśnięcia zapisuje się datę zamknięcia przekazaną przez właściwy organ.

2. Krajowy administrator może zamknąć rachunki posiadania operatora do dnia 30 czerwca roku następującego po roku wygaśnięcia zezwolenia, jeżeli dana instalacja umorzyła ilość uprawnień i jednostek Kioto co najmniej równą ilości jej zweryfikowanych emisji.

Artykuł 24

Zamknięcie rachunków posiadania operatora statków powietrznych

Rachunki posiadania operatora statków powietrznych są zamykane przez krajowego administratora, jedynie jeżeli zlecił mu to właściwy organ wskutek odkrycia przez ten organ – w wyniku powiadomienia przez posiadacza rachunku lub otrzymania innych dowodów – że operator statków powietrznych dokonał połączenia z innym operatorem statków powietrznych lub na stałe zaprzestał prowadzenia całej działalności objętej załącznikiem I do dyrektywy 2003/87/WE.

Artykuł 25

Zamknięcie rachunków weryfikatora

1. Krajowy administrator zamyka rachunek weryfikatora w ciągu 10 dni roboczych od otrzymania wniosku weryfikatora o zamknięcie rachunku.

2. Właściwy organ może także zlecić krajowemu administratorowi zamknięcie rachunku weryfikatora, jeżeli spełniono jeden z poniższych warunków:

a) akredytacja weryfikatora wygasła lub została cofnięta;

b) weryfikator zaprzestał działalności.

Artykuł 26

Dodatnie saldo na zamykanych rachunkach

1. Jeżeli występuje dodatnie saldo uprawnień lub jednostek Kioto na rachunku, który administrator ma zamknąć zgodnie z art. 22–25 i 28, to administrator najpierw żąda od posiadacza rachunku wskazania innego rachunku zarządzanego przez tego samego administratora, na który takie uprawnienia lub jednostki Kioto zostaną wówczas przekazane. Jeżeli posiadacz rachunku nie odpowie na żądanie administratora w ciągu 40 dni roboczych, administrator może przekazać uprawnienia na swój krajowy rachunek posiadania w rejestrze Unii, a jednostki Kioto na rachunek posiadania strony PzK w rejestrze PzK.

2. Jeżeli występuje dodatnie saldo uprawnień lub jednostek Kioto na rachunku, do którego dostęp zawieszono zgodnie z art. 27 ust. 3, właściwy organ może wymagać w poleceniu wydanym zgodnie z art. 28 ust. 1, aby uprawnienia zostały natychmiast przeniesione na stosowny krajowy rachunek posiadania uprawnień, a jednostki Kioto na stosowny rachunek posiadania trony PzK.

SEKCJA 4

Zawieszenie dostępu do rachunków

Artykuł 27

Zawieszenie dostępu do rachunków

1. Administrator może zawiesić dostęp upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela do wszelkich rachunków w jego rejestrze lub do procesów, do których upoważniony przedstawiciel miałby dostęp w przeciwnym wypadku, jeżeli administrator wie lub ma uzasadnione powody sądzić, że upoważniony przedstawiciel dokonał:

a) próby dostępu do rachunków lub procesów, do których dostępu nie jest upoważniony;

b) wielokrotnych prób dostępu do rachunku lub procesu przy użyciu niezgodnej nazwy użytkownika lub hasła; lub

c) próby, lub dokonuje prób, osłabienia zabezpieczenia rejestru lub systemu rejestrów.

2. Administrator może zawiesić dostęp wszystkich upoważnionych przedstawicieli lub dodatkowych upoważnionych przedstawicieli do danego rachunku, jeżeli spełniony jest jeden z poniższych warunków:

a) posiadacz rachunku zmarł bez prawnego następcy lub przestał istnieć jako osoba prawna;

b) posiadacz rachunku nie uiścił opłat;

c) posiadacz rachunku naruszył warunki mające zastosowanie do rachunku;

d) posiadacz rachunku nie udzielił zgody na zmiany warunków dokonane przez krajowego administratora i Centralnego Administratora;

e) posiadacz rachunku nie dostarczył dowodów wymaganych przy zmianie informacji dotyczących rachunku lub wymaganych w związku z podaniem informacji dla nowego rachunku;

f)  posiadacz rachunku nie utrzymał wymaganej minimalnej liczby upoważnionych przedstawicieli dla danego rachunku;

g) posiadacz rachunku nie spełnił wymogu państwa członkowskiego, przewidującego, aby upoważniony przedstawiciel miał stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego administratora rachunku;

h) posiadacz rachunku nie spełnił wymogu państwa członkowskiego, przewidującego, aby posiadacz rachunku miał stałą siedzibę lub był zarejestrowany w państwie członkowskim administratora rachunku.

3. Krajowy administrator może zawiesić dostęp do osobistego rachunku posiadania lub rachunku posiadania platformy obrotu, jeżeli uzna, że należało odmówić ich otwarcia zgodnie z art. 13 ust. 3 lub art. 14 ust. 3.

4. Administrator rachunku znosi zawieszenie natychmiast po rozwiązaniu sytuacji, która spowodowała to zawieszenie.

5. Posiadacz rachunku może w ciągu 30 dni kalendarzowych zgłosić sprzeciw wobec zawieszenia dostępu zgodnie z ust. 1 i 3 właściwemu organowi lub organowi stosownemu na mocy prawa krajowego, który poleci krajowemu administratorowi zniesienie zawieszenia lub podtrzyma zawieszenie, wydając uzasadnioną decyzję.

6. Właściwy organ lub, w przypadku rachunków w rejestrze Unii, Centralny Administrator, może również polecić administratorowi dokonanie zawieszenia.

7. Jeżeli zawieszono dostęp do rachunku posiadania platformy obrotu, administrator zawiesza również dostęp do rachunków użytkowników przez platformę obrotu zapewniony zgodnie z art. 19 ust. 3. Jeżeli zawieszono dostęp upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli do rachunku posiadania platformy obrotu, administrator zawiesza również ich dostęp do rachunków użytkowników przez platformę obrotu zapewniony zgodnie z art. 19 ust. 3.

8. Jeżeli posiadacz rachunku posiadania operatora lub rachunku posiadania operatora statków powietrznych nie może dokonać umorzenia w ciągu 10 dni roboczych przed terminem umorzenia określonym w art. 12 ust. 2a i 3 dyrektywy 2003/87/WE ze względu na zawieszenie zgodnie z ust. 1 i 2, krajowy administrator umarza liczbę uprawnień i ERU oraz CER określoną przez posiadacza rachunku, na wniosek posiadacza rachunku oraz po przedłożeniu dowodów potwierdzających tożsamość upoważnionego przedstawiciela.

Artykuł 28

Zamknięcie rachunków i usunięcie upoważnionego przedstawiciela z inicjatywy administratora

1. Jeżeli sytuacja, która spowodowała zawieszenie dostępu do rachunków zgodnie z art. 27, nie została rozwiązana w rozsądnym okresie pomimo wielokrotnych powiadomień, właściwy organ może polecić krajowemu administratorowi zamknięcie tych osobistych rachunków posiadania lub rachunków posiadania platformy obrotu, do których dostęp został zawieszony.

2. Jeżeli osobisty rachunek posiadania wykazuje zerowe saldo i w ciągu roku nie zostały zapisane w nim żadne transakcje, krajowy administrator może powiadomić posiadacza rachunku, że jego osobisty rachunek posiadania zostanie zamknięty w ciągu 40 dni roboczych, chyba że krajowy administrator otrzyma w ciągu tego okresu wniosek posiadacza rachunku o jego utrzymanie. Jeżeli krajowy administrator nie otrzyma takiego wniosku od posiadacza rachunku, może zamknąć rachunek.

3. Krajowy administrator zamyka rachunek posiadania operatora, jeżeli właściwy organ polecił mu jego zamknięcie, ponieważ nie istnieją uzasadnione podstawy, aby spodziewać się dalszego umorzenia uprawnień przez operatora instalacji.

4. Krajowy administrator może usunąć upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, jeżeli uzna, że powinna zostać wydana odmowa zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela zgodnie z art. 20 ust. 3, a w szczególności jeżeli odkryje, że dokumenty i informacje dotyczące danych osobowych dostarczone przy wyznaczaniu były fałszywe lub błędne.

5. Posiadacz rachunku może zgłosić właściwemu organowi sprzeciw wobec zamknięcia rachunku zgodnie z ust. 1 lub wobec usunięcia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela zgodnie z ust. 4 w ciągu 30 dni kalendarzowych, zaś właściwy organ poleca krajowemu administratorowi przywrócenie rachunku lub upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela lub podtrzymuje zamknięcie lub usunięcie, wydając uzasadnioną decyzję.

ROZDZIAŁ V

ZWERYFIKOWANE EMISJE I ZGODNOŚĆ

Artykuł 29

Dane dotyczące zweryfikowanych emisji instalacji lub operatora statków powietrznych

1. Przed zgłoszeniem rocznych danych dotyczących emisji w rejestrze Unii każdy operator i operator statków powietrznych wybiera weryfikatora spośród weryfikatorów zarejestrowanych u krajowego administratora zarządzającego jego rachunkiem. Jeżeli operator lub operator statków powietrznych jest również weryfikatorem, nie może on wybrać siebie jako weryfikatora.

2. Krajowy administrator wprowadza dane dotyczące emisji za dany rok między dniem 1 stycznia a 31 marca następnego roku. Dane dotyczące emisji danej instalacji za dany rok można również wprowadzić w trakcie tego roku, jeżeli zezwolenie na emisję gazów cieplarnianych tej instalacji wygasło. Właściwy organ może zdecydować, że zamiast krajowego administratora za wprowadzanie danych w terminie określonym powyżej odpowiedzialny jest posiadacz rachunku lub weryfikator (łącznie z właściwymi organami działającymi jako weryfikatorzy).

3. Roczne dane dotyczące emisji zgłasza się w formacie określonym w załączniku X.

4. Po pomyślnej weryfikacji sprawozdania operatora w sprawie emisji z instalacji za poprzedni rok lub sprawozdania operatora statków powietrznych w sprawie emisji działalności lotniczej prowadzonej w poprzednim roku, przeprowadzonej zgodnie z art. 15 ust 1, weryfikator zatwierdza roczne zweryfikowane emisje.

5. Emisje zatwierdzone zgodnie z ust. 4 zostają oznaczone w rejestrze Unii przez krajowego administratora jako zweryfikowane. Właściwy organ może zdecydować, że zamiast krajowego administratora za oznaczanie emisji w rejestrze Unii jako zweryfikowane odpowiada weryfikator.

6. Właściwy organ może polecić krajowemu administratorowi skorygowanie rocznych zweryfikowanych emisji dla danej instalacji lub danego operatora statków powietrznych w celu zapewnienia zgodności ze szczegółowymi wymogami ustanowionymi przez państwo członkowskie zgodnie z załącznikiem V do dyrektywy 2003/87/WE, poprzez wprowadzenie skorygowanych zweryfikowanych lub szacunkowych emisji dla danej instalacji lub danego operatora statków powietrznych za dany rok do rejestru Unii.

7. Jeżeli w dniu 1 maja każdego roku nie zapisano w rejestrze Unii zweryfikowanych emisji dla instalacji lub operatora statków powietrznych za poprzedni rok lub udowodniono, że zweryfikowane emisje są nieprawidłowe, zastępcza szacunkowa liczba wprowadzona do rejestru Unii zostanie obliczona tak dokładnie, jak to tylko możliwe, zgodnie ze szczegółowymi wymogami ustanowionymi przez państwo członkowskie zgodnie z załącznikiem V do dyrektywy 2003/87/WE.

Artykuł 30

Blokowanie rachunków wskutek niezgłoszenia zweryfikowanych emisji

1. Jeżeli w dniu 1 kwietnia każdego roku nie zapisano w rejestrze Unii rocznych zweryfikowanych emisji dla instalacji lub operatora statków powietrznych za poprzedni rok, rejestr Unii nadaje odpowiedniemu rachunkowi posiadania operatora lub rachunkowi posiadania operatora statków powietrznych status zablokowany.

2. Gdy wszystkie zaległe zweryfikowane emisje instalacji lub operatora statków powietrznych za dany rok zostaną zapisane w rejestrze Unii, rejestr Unii nadaje rachunkowi status otwarty.

Artykuł 31

Obliczenia liczb statusu zgodności

1. W dniu 1 maja każdego roku rejestr Unii określa liczbę statusu zgodności za ubiegły rok dla każdej instalacji i każdego operatora statków powietrznych z otwartym lub zablokowanym rachunkiem posiadania operatora lub rachunkiem posiadania operatora statków powietrznych przez obliczenie sumy wszystkich umorzonych za bieżący okres uprawnień, jednostek CER i ERU zmniejszonej o sumę wszystkich zweryfikowanych emisji w bieżącym okresie do bieżącego roku włącznie i zwiększonej o czynnik korekty.

2. Czynnik korekty, o którym mowa w ust. 1, wynosi zero, jeżeli liczba statusu zgodności dla ostatniego roku poprzedniego okresu była większa od zera, ale pozostaje na poziomie liczby statusu zgodności dla ostatniego roku poprzedniego okresu, jeśli liczba ta jest mniejsza lub równa zero.

3. Rejestr Unii zapisuje liczbę statusu zgodności dla każdej instalacji i każdego operatora statków powietrznych.

Artykuł 32

Nieaktywne rachunki posiadania operatora statków powietrznych

1. Jeżeli w terminie umorzenia uprawnień określonym w art. 12 ust. 2a dyrektywy 2003/87/WE w rejestrze Unii zapisano, zgodnie z art. 29, wartość zweryfikowanych emisji operatora statków powietrznych za ubiegły rok równą 0, rejestr Unii nadaje danemu rachunkowi posiadania operatora statków powietrznych status nieaktywny.

2. Rejestr Unii nadaje rachunkowi status aktywny, jeżeli wartość zweryfikowanych emisji za rok przed rokiem bieżącym nie wynosi 0.

ROZDZIAŁ VI

TRANSAKCJE

SEKCJA 1

Alokacja i wydawanie przydziałów

Artykuł 33

Tabele krajowego planu rozdziału uprawnień

1. EUTL zawiera jedną tabelę krajowego planu rozdziału uprawnień dla każdego państwa członkowskiego na okres 2008–2012. Tabele krajowego planu rozdziału uprawnień zawierają następujące informacje:

a) całkowita liczba uprawnień, które mają zostać wydane instalacjom: w pojedynczej komórce – całkowita liczba uprawnień, które zostaną wydane instalacjom na okres objęty krajowym planem rozdziału uprawnień;

b) całkowita liczba uprawnień nieprzydzielonych obecnie działającym instalacjom (rezerwa): w pojedynczej komórce – całkowita liczba uprawnień (wydanych lub nabytych), które odłożono dla nowych instalacji oraz w celu sprzedaży w drodze aukcji na okres objęty krajowym planem rozdziału uprawnień;

c) lata: w pojedynczych komórkach dla każdego roku spośród lat objętych krajowym planem rozdziału uprawnień w porządku rosnącym;

d) kod identyfikacyjny instalacji dla każdej instalacji posiadającej w danym momencie ważne zezwolenie: w pojedynczych komórkach w porządku rosnącym. Wymienione instalacje obejmują instalacje jednostronnie włączone na mocy art. 24 dyrektywy 2003/87/WE i nie obejmują jakichkolwiek instalacji wykluczonych tymczasowo na mocy art. 27 dyrektywy 2003/87/WE;

e) przydzielone uprawnienia: uprawnienia, które mają być przydzielone na określony rok dla danej instalacji, są wpisywane do komórki łączącej ten rok z komórką kodu identyfikacyjnego instalacji.

2. Tabele krajowego planu rozdziału uprawnień mają format określony w załączniku XI.

Artykuł 34

Unijna tabela rozdziału uprawnień w lotnictwie

1. EUTL zawiera jedną unijną tabelę rozdziału uprawnień w lotnictwie na rok 2012. Tabela zawiera następujące informacje:

a) całkowita liczba uprawnień na mocy rozdziału II, które mają zostać przydzielone w Unii w 2012 r.;

b) liczba uprawnień na mocy rozdziału II już przydzielonych nieodpłatnie każdemu posiadaczowi rachunku wymienionemu w tabeli;

c) liczba uprawnień na mocy rozdziału II nieprzydzielonych jeszcze przez państwa członkowskie, wymienionych oddzielnie dla każdego państwa członkowskiego;

d) tożsamość odbiorców alokacji (w przypadku uprawnień przydzielonych w drodze aukcji, odbiorcą jest organizator aukcji).

2. Unijna tabela rozdziału uprawnień w lotnictwie ma format określony w załączniku XII.

Artykuł 35

Wprowadzenie tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień do EUTL

1. Co najmniej na 12 miesięcy przed rozpoczęciem okresu 2008–2012 każde państwo członkowskie zgłasza Komisji swoją tabelę krajowego planu rozdziału uprawnień odpowiadającą decyzji podjętej na mocy art. 11 ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE.

2. Jeżeli tabela krajowego planu rozdziału uprawnień jest oparta na zgłoszonym Komisji krajowym planie rozdziału uprawnień, który nie został odrzucony na mocy art. 9 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE lub do którego Komisja przyjęła zaproponowane zmiany, Komisja poleca Centralnemu Administratorowi wprowadzenie tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień do EUTL.

Artykuł 36

Wprowadzenie decyzji o przydzieleniu uprawnień do tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie

Jeżeli decyzje o przydzieleniu uprawnień na mocy rozdziału II podjęte przez państwa członkowskie na mocy art. 3e ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE na rok 2012 są zgodne z dyrektywą 2003/87/WE, Komisja poleca Centralnemu Administratorowi wprowadzenie decyzji o rozdziale do tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie w EUTL.

Artykuł 37

Korekty tabeli krajowych planów rozdziału uprawnień

1. Krajowy administrator dokonuje korekty tabeli krajowych planów rozdziału uprawnień w EUTL na okres 2008–2012 bez uprzedniego powiadomienia Komisji, jeżeli:

a) nowa instalacja otrzymała przydział;

b) państwo członkowskie uzupełniło rezerwę poprzez nabycie uprawnień;

c) zezwolenie instalacji wygasło i wszelkie przydziały niedostarczone jeszcze na jej rachunek zostały przeniesione do rezerwy;

d) instalację podzielono na dwie lub więcej instalacji;

e) dwie lub więcej instalacji zostało połączonych w jedną.

Korekty te nie zmieniają całkowitej liczby wydanych uprawnień określonej w tabeli krajowego planu rozdziału.

2. Państwo członkowskie powiadamia Komisję z wyprzedzeniem o wszelkich korektach krajowego planu rozdziału uprawnień innych niż te, o których mowa w ust. 1, wraz z odpowiednimi korektami tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień. Jeżeli korekta tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień jest oparta na zgłoszonym Komisji krajowym planie rozdziału uprawnień, który nie został odrzucony na podstawie art. 9 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE lub do którego Komisja przyjęła zaproponowane zmiany, a korekta wynika z poprawienia danych, Komisja poleca Centralnemu Administratorowi wprowadzenie odpowiedniej korekty do tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień zawartej w EUTL.

3. W następstwie jakiekolwiek korekty dokonanej zgodnie z ust. 2, która następuje po wydaniu lub przydzieleniu uprawnień i która zmniejsza całkowitą ilość uprawnień wydanych na okres 2008–2012, krajowy administrator przekazuje ilość i rodzaj uprawnień określonych przez rejestr Unii do unijnego rachunku usunięcia uprawnień za stosowny okres.

Artykuł 38

Korekty tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie

1. Krajowy administrator może dokonywać odpowiednich korekt unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie w EUTL bez uprzedniego powiadomienia Komisji, jeżeli:

a) nowy operator statków powietrznych rozpoczął działalność;

b) organizator aukcji otrzymał uprawnienia na mocy rozdziału II w celu sprzedaży w drodze aukcji;

c) operatora statków powietrznych podzielono na dwóch lub więcej operatorów;

d) dwóch lub więcej operatorów statków powietrznych zostało połączonych w jednego operatora.

2. Korekty te nie zmieniają całkowitej liczby uprawnień na mocy rozdziału II określonej w unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie.

3. Państwo członkowskie powiadamia Komisję o wszelkich korektach innych niż określone w ust. 1 i wymaganych w celu skorygowania nadmiernego przydziału spowodowanego błędem Komisji lub państwa członkowskiego w decyzji o alokacji uprawnień na mocy rozdziału II podjętej na mocy art. 3e ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE. Jeżeli korekta ta jest zgodna z dyrektywą 2003/87/WE, Komisja poleca Centralnemu Administratorowi skorygowanie tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie na podstawie tej decyzji i wprowadzenie jej do EUTL.

4. W następstwie jakiekolwiek korekty dokonanej zgodnie z ust. 2, która następuje po przydzieleniu uprawnień na mocy rozdziału II zgodnie z art. 41 i która zmniejsza całkowitą ilość uprawnień na mocy rozdziału II na okres 2008–2012, krajowy administrator przekazuje ilość uprawnień na mocy rozdziału II określonych przez Centralnego Administratora do unijnego rachunku usunięcia uprawnień za stosowny okres.

5. Jeżeli w połączeniu operatorów statków powietrznych biorą udział operatorzy zarządzani przez różne państwa członkowskie, korektę na mocy ust. 1 lit. d) inicjuje krajowy administrator zarządzający operatorem statków powietrznych, którego przydział ma zostać połączony z przydziałem innego operatora statków powietrznych. Przed dokonaniem korekty wymagana jest zgoda krajowego administratora zarządzającego operatorem statków powietrznych, którego przydział obejmie przydział przyłączonego operatora statków powietrznych.

Artykuł 39

Wydawanie uprawnień na mocy rozdziału III

1. Po wprowadzeniu tabeli krajowego planu rozdziału do EUTL, krajowy administrator do dnia 28 lutego pierwszego roku okresu 2008–2012:

a) przekazuje ilość jednostek AAU wydanych na okres 2008–2012 równą ilości uprawnień na mocy rozdziału III, które mają zostać wydane z rachunku posiadania strony PzK na rachunek depozytowy ETS AAU;

b) wydaje całkowitą liczbę uprawnień na mocy rozdziału III określoną w tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień na swój krajowy rachunek posiadania uprawnień w rejestrze Unii.

2. Przed działaniem, o którym mowa w ust. 1, administratorzy rejestru PzK przekazują Centralnemu Administratorowi kod identyfikacyjny rachunku wyznaczonego jako rachunek depozytowy ETS AAU w ich rejestrze PzK.

3. Po wydaniu uprawnienia zgodnie z ust. 1 rejestr Unii nadaje każdemu uprawnieniu niepowtarzalny jednostkowy kod identyfikacyjny.

4. Państwa członkowskie bez rejestru PzK nie przeprowadzają działania określonego w ust. 1 lit. a).

Artykuł 40

Alokacja uprawnień na mocy rozdziału III

1. Z zastrzeżeniem art. 37 i 47, do dnia 28 lutego każdego roku krajowy administrator przekazuje z krajowego rachunku posiadania uprawnień na odpowiedni otwarty rachunek posiadania operatora część całkowitej ilości wydanych uprawnień na mocy rozdziału III, która została przydzielona odpowiedniej instalacji na dany rok zgodnie z odpowiednią sekcją tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień.

2. O ile zostało to przewidziane dla instalacji w krajowym planie rozdziału uprawnień państwa członkowskiego, krajowy administrator może przekazać tę część w późniejszym terminie każdego roku.

3. Jeżeli instalacji przydzielono dodatkowe uprawnienia na mocy rozdziału III w tabeli krajowego planu rozdziału uprawnień w wyniku korekty zgodnie z art. 37, krajowy administrator przekazuje dodatkowo przydzielone uprawnienia na mocy rozdziału III na bieżący rok z krajowego rachunku posiadania uprawnień na stosowny otwarty rachunek posiadania operatora, gdy poleci mu to właściwy organ.

Artykuł 41

Alokacja uprawnień na mocy rozdziału II

1. Po wprowadzeniu unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie do EUTL krajowy administrator do dnia 28 lutego 2012 r. tworzy ilość uprawnień na mocy rozdziału II na każdym otwartym rachunku posiadania operatora statków powietrznych równą przydziałowi określonemu w unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie dla posiadacza tego rachunku na dany rok.

2. Po utworzeniu uprawnienia zgodnie z ust. 1 rejestr Unii nadaje każdemu uprawnieniu niepowtarzalny jednostkowy kod identyfikacyjny.

3. Jeżeli posiadaczowi rachunku przydzielono dodatkowe uprawnienia na mocy rozdziału II w tabeli unijnego planu rozdziału uprawnień w lotnictwie w wyniku korekty zgodnie z art. 38, krajowy administrator tworzy dodatkową ilość przydzielonych uprawnień na mocy rozdziału II na każdym otwartym rachunku posiadania operatora statków powietrznych równą dodatkowemu przydziałowi określonemu w unijnej tabeli rozdziału uprawnień w lotnictwie dla posiadacza tego rachunku na bieżący rok, gdy poleci mu to właściwy organ.

4. Jeżeli nieaktywny rachunek posiadania operatora statków powietrznych nie otrzyma uprawnień na mocy ust. 1, uprawnienia te nie zostaną utworzone na tym rachunku, jeżeli zostanie mu następnie nadany status otwarty.

Artykuł 42

Alokacja uprawnień na mocy rozdziału III po ich sprzedaży przez państwo członkowskie

W okresie 2008–2012, po sprzedaży przez państwo członkowskie uprawnień na mocy rozdziału III na okres 2008–2012 krajowy administrator przekazuje ilość uprawnień na mocy rozdziału III z krajowego rachunku posiadania uprawnień na rachunek posiadania wyznaczony przez właściwy organ, jeżeli właściwy organ wyda takie polecenie.

SEKCJA 2

Przekazywanie uprawnień i jednostek Kioto

Artykuł 43

Przekazywanie uprawnień przez posiadaczy rachunków

Na wniosek posiadacza rachunku rejestr Unii przekazuje uprawnienia posiadane na jego rachunku w rejestrze Unii na inny rachunek w rejestrze Unii, chyba że taki przekaz jest niemożliwy ze względu na status rachunku inicjującego lub rodzaj uprawnień, które mogą być utrzymywane przez rachunek przyjmujący zgodnie z art. 8 ust. 3.

Artykuł 44

Przekazywanie jednostek Kioto przez posiadaczy rachunków

Na wniosek posiadacza rachunku rejestr Unii przekazuje jednostki Kioto posiadane na jego rachunku w rejestrze Unii na inny rachunek w rejestrze Unii lub w rejestrze PzK, chyba że taki przekaz jest niemożliwy ze względu na status rachunku inicjującego lub rodzaj jednostek Kioto, które mogą być utrzymywane przez rachunek przyjmujący zgodnie z art. 8 ust. 3.

Artykuł 45

Minimalne utrzymywanie uprawnień na mocy rozdziału III na rachunkach posiadania w rejestrze Unii zarządzanych przez jedno państwo członkowskie

1. EUTL odrzuca proponowany przekaz, jeżeli w wyniku proponowanego przekazu uprawnień przez posiadacza rachunku zgodnie z art. 43 całkowita ilość uprawnień na mocy rozdziału III na okres 2008–2012 znajdujących się na wszystkich rachunkach rejestru Unii zarządzanych przez krajowego administratora danego państwa członkowskiego spadłaby poniżej ilości jednostek Kioto, która musi być utrzymana w rejestrze PzK tego państwa członkowskiego na mocy decyzji 11/CMP.1 jako rezerwa na okres zobowiązania, zmniejszonej o ilość jednostek Kioto znajdujących się obecnie w rejestrze PzK tego państwa członkowskiego poza rachunkiem depozytowym ETS AAU i rachunkiem anulowania.

2. EUTL odrzuca proponowany przekaz, jeżeli w wyniku proponowanego przekazu uprawnień przez posiadacza rachunku zgodnie z art. 43 całkowita ilość uprawnień na mocy rozdziału III na okres 2008–2012 znajdujących się na wszystkich rachunkach rejestru Unii zarządzanych przez krajowych administratorów piętnastu najstarszych państw członkowskich spadłaby poniżej ilości jednostek Kioto, która musi być utrzymana w rejestrach PzK tych państw członkowskich na mocy decyzji 11/CMP.1 jako rezerwa na okres zobowiązania Unii Europejskiej, zmniejszonej o ilość jednostek Kioto znajdujących się obecnie w rejestrach PzK tych państw członkowskich poza rachunkami depozytowymi ETS AAU i rachunkami anulowania.

SEKCJA 3

Umarzanie uprawnień, ERU i CER

Artykuł 46

Umarzanie uprawnień

1. Operator lub operator statków powietrznych umarza uprawnienia na okres 2008–2012 poprzez złożenie wniosku do rejestru Unii o:

a) przesunięcie określonej liczby uprawnień za okres 2008–2012 z właściwego rachunku posiadania operatora lub operatora statków powietrznych na unijny rachunek usunięcia;

b) zapisanie liczby i rodzaju przekazanych uprawnień umorzonych dla emisji z instalacji operatora lub emisji operatora statków powietrznych w bieżącym okresie.

2. Uprawnienia na mocy rozdziału II mogą umarzać tylko operatorzy statków powietrznych.

3. Uprawnienie, które zostało już umorzone, nie może zostać umorzone ponownie.

Artykuł 47

Umorzenie uprawnień na polecenie właściwego organu

Na polecenie właściwego organu krajowy administrator umarza część lub całość całkowitej ilości wydanych uprawnień, która została przydzielona instalacji lub operatorowi statków powietrznych na określony rok, przez zapisanie liczby umorzonych uprawnień dla tej instalacji lub operatora statków powietrznych w bieżącym okresie.

Artykuł 48

Umarzanie jednostek CER i ERU

1. Umorzenie przez operatora jednostek CER i ERU zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE odbywa się poprzez złożenie przez operatora wniosku do rejestru Unii o:

a) przesunięcie określonej liczby jednostek CER lub ERU za okres 2008–2012 z właściwego rachunku posiadania operatora na:

(i) rachunek posiadania strony PzK zarządzającego państwa członkowskiego, w przypadku rachunków zarządzanych przez państwa członkowskie z rejestrem PzK;

(ii) rachunek anulowania w rejestrze Unii, w przypadku rachunków zarządzanych przez państwa członkowskie bez rejestru PzK;

b) zapisanie liczby przekazanych jednostek CER i ERU umorzonych dla emisji z instalacji operatora w bieżącym okresie.

2. Umorzenie przez operatora statków powietrznych jednostek CER i ERU zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE odbywa się poprzez złożenie przez operatora statków powietrznych wniosku do rejestru Unii o:

a) przesunięcie określonej liczby jednostek CER lub ERU za okres 2008–2012 z właściwego rachunku posiadania operatora statków powietrznych na rachunek umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego w rejestrze Unii;

b) zapisanie liczby przekazanych jednostek CER i ERU umorzonych dla emisji operatora statków powietrznych w bieżącym okresie.

3. Rejestr Unii zezwala na umorzenie jednostek CER i ERU jedynie do:

a) maksymalnej ilości określonej przez krajowego administratora rachunku posiadania operatora, w przypadku operatorów;

b) 15 % ilości uprawnień, która musi zostać umorzona zgodnie z art. 12 ust. 2a dyrektywy 2003/87/WE na 2012 r., w przypadku operatorów statków powietrznych.

4. Rejestr Unii odrzuca wszelkie wnioski dotyczące umorzenia jednostek CER i ERU, które spowodowałyby przekroczenie maksymalnej ilości jednostek CER i ERU, które operatorzy państwa członkowskiego mogą umorzyć zgodnie z krajowym planem rozdziału tego państwa członkowskiego.

5. Rejestr Unii odrzuca wszelkie wnioski dotyczące umorzenia jednostek CER i ERU objęte zakazem stosowania w ETS zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE.

6. Jednostka CER lub ERU, która została już umorzona, nie może zostać umorzona ponownie ani przekazana na rachunek posiadania operatora lub osobisty rachunek posiadania w EU ETS.

7. Rejestr Unii prowadzi zautomatyzowane procesy w celu dopilnowania, aby posiadacze rachunków nie mogli umorzyć jednostek na nieprawidłowe rachunki na mocy art. 46 i 48.

SEKCJA 4

Usuwanie uprawnień i anulowanie jednostek Kioto

Artykuł 49

Usuwanie uprawnień

1. Rejestr Unii realizuje każdy wniosek otrzymany od posiadacza rachunku zgodnie z art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE w celu usunięcia uprawnień znajdujących na rachunkach posiadacza rachunku poprzez:

a) przekazanie określonej liczby uprawnień z właściwego rachunku na unijny rachunek usunięcia uprawnień; oraz

b) zapisanie ilości przekazanych uprawnień jako uprawnień usuniętych za bieżący rok.

2. Uprawnień usuniętych nie zapisuje się jako umorzone dla żadnego rodzaju emisji.

3. Rejestr Unii odrzuca wniosek o usunięcie uprawnień, jeżeli został on zainicjowany przez rachunek zarządzany przez państwo członkowskie bez rejestru PzK, w przypadku gdy usunięcie prowadziłoby do sytuacji, gdzie minimalna zdeponowana ilość obliczona dla tego państwa członkowskiego zgodnie z art. 52 jest niższa od ilości wejściowej obliczonej dla tego państwa członkowskiego zgodnie z art. 53.

Artykuł 50

Anulowanie jednostek Kioto

Rejestr Unii realizuje każdy wniosek otrzymany od posiadacza rachunku zgodnie z art. 12 ust. 4 dyrektywy 2003/87/WE w celu anulowania jednostek Kioto znajdujących się na rachunkach posiadacza rachunku poprzez przekazanie określonej liczby jednostek Kioto z odnośnego rachunku na rachunek anulowania administratora rachunku w rejestrze PzK.

SEKCJA 5

Wycofanie transakcji

Artykuł 51

Wycofanie ukończonych procesów, które zostały błędnie zainicjowane

1. Jeżeli posiadacz rachunku lub administrator rejestru działający w imieniu posiadacza rachunku w sposób niezamierzony lub omyłkowy zainicjował jedną z transakcji wymienionych w ust. 2, może on złożyć swemu administratorowi rejestru pisemny wniosek wycofanie tej ukończonej transakcji. Wniosek jest należycie podpisany przez upoważnionego przedstawiciela lub upoważnionych przedstawicieli posiadacza rachunku, upoważnionych do inicjowania rodzaju transakcji, która ma zostać wycofana, i jest wysłany w ciągu pięciu dni roboczych od dnia ukończenia procesu. Wniosek zawiera oświadczenie wskazujące na omyłkowe lub niezamierzone zainicjowanie transakcji.

2. Posiadacze rachunku mogą złożyć wniosek o wycofanie następujących transakcji:

a) alokacja uprawnień na mocy rozdziału III;

b) alokacja uprawnień na mocy rozdziału II;

c) umarzanie uprawnień;

d) umarzanie jednostek CER i ERU;

e) usuwanie uprawnień;

f)  anulowanie jednostek Kioto.

3. Jeżeli administrator rachunku ustali, że wniosek spełnia warunki na mocy ust. 1 i zgadza się z wnioskiem, może on złożyć wniosek o wycofanie transakcji w rejestrze Unii.

4. Rejestr Unii akceptuje wniosek o wycofanie, blokuje jednostki, które mają zostać przekazane w ramach wycofania, i przekazuje wniosek Centralnemu Administratorowi, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) transakcja, która ma zostać wycofana, została ukończona nie więcej niż 30 dni roboczych przed złożeniem przez administratora rachunku wniosku zgodnie z ust. 3;

b) w wyniku wycofania żaden operator nie znajdzie się w sytuacji niezgodności za rok poprzedni;

c) rachunek, na który ma zostać przekazana wycofana transakcja, nadal posiada ilość jednostek rodzaju, którego dotyczy transakcja;

d) dla transakcji, która ma zostać wycofana, nie nastąpiło jeszcze odjęcie zgodnie z art. 52 od minimalnej zdeponowanej ilości, dokonywane na podstawie transakcji, która ma zostać wycofana;

e) alokacji uprawnień na mocy rozdziału III, które mają być wycofane, dokonano po dacie wygaśnięcia zezwolenia instalacji.

5. Centralny Administrator zatwierdza wniosek w ciągu 10 dni roboczych. Jeżeli transakcja, która ma zostać wycofana, obejmuje przekaz jednostek Kioto z jednego rejestru PzK do innego rejestru PzK, zatwierdzenie wydaje się wyłącznie, jeżeli administrator ITL wyraził zgodę na wycofanie transakcji w ITL.

6. Rejestr Unii może zakończyć wycofanie z wykorzystaniem różnych jednostek tego samego rodzaju, które znajdują się na rachunku, na który ma zostać przekazana wycofana transakcja.

SEKCJA 6

Mechanizmy księgowania

Artykuł 52

Minimalna zdeponowana ilość na rachunku depozytowym ETS AAU

1. EUTL zapisuje minimalną zdeponowaną ilość dla każdego państwa członkowskiego. W przypadku państw członkowskich z rejestrem PzK EUTL zapobiega przekazom jednostek Kioto z ich rachunków depozytowych ETS AAU, w wyniku których ilość jednostek Kioto na rachunku depozytowym ETS AAU wyniosłaby poniżej minimalnej zdeponowanej ilości. W przypadku państw członkowskich bez rejestru PzK, minimalna zdeponowana ilość stanowi wartość stosowaną w procesie rozliczenia.

2. EUTL dodaje do minimalnej zdeponowanej ilości określoną ilość jednostek po wydaniu uprawnień na mocy rozdziału III zgodnie z art. 39, przy czym ilość ta jest równa ilości wydanych uprawnień na mocy rozdziału III.

3. EUTL odejmuje z minimalnej zdeponowanej ilości określoną ilość jednostek natychmiast po:

a) przekazaniu uprawnień na mocy rozdziału III na unijny rachunek usunięcia uprawnień w wyniku korekty w dół uprawnień na mocy rozdziału III po ich przydzieleniu zgodnie z art. 37 ust. 3, gdzie odjęta ilość jest równa ilości przekazanych uprawnień na mocy rozdziału III;

b) odłożeniu jednostek Kioto względem umorzeń uprawnień na mocy rozdziału III dokonanych przez operatorów statków powietrznych zgodnie z art. 54, gdzie odjęta ilość jest równa ilości odłożonej;

c) anulowaniu jednostek Kioto względem usunięcia uprawnień na mocy rozdziału III zgodnie z art. 55 ust. 1, gdzie odjęta ilość jest równa ilości anulowanej;

d) usunięciu uprawnień określonych w art. 55 ust. 2, gdzie odjęta ilość jest równa ilości usuniętej.

4. Centralny Administrator odejmuje daną ilość od minimalnej zdeponowanej ilości zapisanej w EUTL po dokonaniu transakcji rozliczeniowych zgodnie z art. 56. Odjęta ilość jest równa całkowitej ilości uprawnień na mocy rozdziału III umorzonych przez rachunki użytkowników zarządzane przez krajowego administratora państwa członkowskiego za okres 2008–2012, do której dodano wartość rozliczenia obliczoną zgodnie z art. 56 ust. 3.

Artykuł 53

Ilość wejściowa i wejściowy rachunek depozytowy

1. EUTL zapisuje ilość wejściową dla każdego państwa członkowskiego bez rejestru PzK.

2. EUTL dodaje ilość wejściową po przekazaniu uprawnień na mocy rozdziału III z rachunku użytkownika zarządzanego przez państwo członkowskie bez rejestru PzK na rachunek użytkownika zarządzany przez inne państwo członkowskie, zaś dodana ilość jest równa ilości przekazanych uprawnień na mocy rozdziału III.

3. EUTL odejmuje daną ilość od ilości wejściowej po przekazaniu uprawnień na mocy rozdziału III z rachunku użytkownika zarządzanego przez państwo członkowskie na rachunek użytkownika zarządzany przez państwo członkowskie bez rejestru PzK, zaś odjęta ilość jest równa ilości przekazanych uprawnień na mocy rozdziału III.

4. EUTL nie zezwala na przekaz uprawnień na mocy rozdziału III z rachunków zarządzanych przez państwo członkowskie bez rejestru PzK, w wyniku którego ilość wejściowa byłaby wyższa od ilości jednostek Kioto znajdującej się na wejściowym rachunku depozytowym tego państwa członkowskiego.

5. Do dnia 1 lipca 2013 r. lub do dnia zakończenia rozliczenia określonego w art. 56, w zależności od tego, która data jest późniejsza, EUTL nie zezwala na przekaz jednostek Kioto z wejściowego rachunku depozytowego danego państwa członkowskiego bez rejestru PzK, w wyniku którego ilość na wejściowym rachunku depozytowym tego państwa członkowskiego byłaby niższa, niż ilość wejściowa.

6. Po dniu 1 lipca 2013 r. lub po zakończeniu rozliczenia określonego w art. 56, w zależności od tego, która data jest późniejsza, Centralny Administrator zeruje ilość wejściową i opróżnia wejściowy rachunek depozytowy poprzez przekazy w następującej kolejności:

a) przekazy zgodnie z art. 54 ust. 2;

b) przekazy na rachunek depozytowy ETS AAU państwa członkowskiego obsługiwany przez rachunek wejściowy do ilości wymaganej do zapewnienia zdeponowania wszystkich uprawnień na mocy rozdziału III zgodnie z art. 57;

c) przekazy na rachunek posiadania strony PzK Unii Europejskiej do ilości równej ilości wszelkich poprzednich przekazów z tego rachunku na wejściowy rachunek depozytowy;

d) przekazy na rachunek posiadania strony PzK państwa członkowskiego obsługiwany przez wejściowy rachunek depozytowy.

Artykuł 54

Odkładanie jednostek AAU względem umarzania uprawnień na mocy rozdziału III przez operatorów statków powietrznych

1. Do dnia 5 maja 2013 r. i następnie co roku administratorzy rejestru PzK państw członkowskich z rejestrem PzK przekazują na rachunek umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego w rejestrze Unii ilość jednostek AAU równą ilości uprawnień na mocy rozdziału III umorzonych przez operatorów statków powietrznych na bieżący okres zgodnie z art. 46 od dnia 1 maja poprzedniego roku do dnia 30 kwietnia bieżącego roku.

2. Do dnia 1 lipca 2013 r. lub do dnia zakończenia rozliczenia określonego w art. 56, w zależności od tego, która data jest późniejsza, Centralny Administrator przekazuje z wejściowego rachunku depozytowego państwa członkowskiego bez rejestru PzK na rachunek umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego w rejestrze Unii ilość jednostek Kioto równą niższej z poniższych:

a) całkowita ilość uprawnień na mocy rozdziału III umorzonych z rachunków posiadania operatora statków powietrznych zarządzanych przez to państwo członkowskie bez rejestru PzK;

b) całkowita ilość jednostek znajdujących się na rachunku wejściowym.

Artykuł 55

Anulowanie jednostek Kioto względem usunięcia uprawnień na mocy rozdziału III

1. Do dnia 5 maja 2013 r. i następnie co roku każdy administrator rejestru PzK przekazuje ilość jednostek AAU, ERU lub CER, ale nie lCER ani tCER, na rachunek anulowania w rejestrze Unii. Przekazana ilość jest równa ilości uprawnień na mocy rozdziału III usuniętych zgodnie z art. 49 z rachunków użytkowników zarządzanych przez jego państwo członkowskie między dniem 1 maja poprzedniego roku a 30 kwietnia bieżącego roku.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 administrator rejestru nie mam obowiązku przekazania na rachunek anulowania w rejestrze Unii ilości jednostek AAU, ERU lub CER równej ilości usuniętej, o ile spełni jeden z poniższych warunków:

a) usunięcia dokonano na rachunku zarządzanym przez państwo członkowskie bez rejestru PzK;

b) usunięcia dokonano po dniu 30 kwietnia roku następującego po ostatnim roku okresu.

Artykuł 56

Rozliczanie przekazów uprawnień

1. Po zakończeniu okresu 2008–2012, w celu zapewnienia, aby po każdym przekazie uprawnień na mocy rozdziału III między rachunkami zarządzanymi przez krajowych administratorów z różnych państw członkowskich nastąpił przekaz równoważnej ilości jednostek Kioto między rejestrami PzK, stosuje się ust. 2–4.

2. Pierwszego dnia roboczego następującego po dniu 1 czerwca 2013 r., lub w dzień po zakończeniu wszelkich zmian w minimalnych zdeponowanych ilościach związanych z korektami uprawnień w dół, określonymi w art. 52 ust. 3 lit. a), w zależności od tego, która data jest późniejsza, Centralny Administrator oblicza wartość rozliczenia dla każdego państwa członkowskiego i powiadamia krajowych administratorów.

3. W przypadku państw członkowskich z rejestrem PzK, wartość rozliczenia jest równa:

a) minimalnej zdeponowanej ilości w dniu 1 czerwca minus

b) całkowita ilość uprawnień na mocy rozdziału III umorzonych przez operatorów zarządzanych przez krajowego administratora państwa członkowskiego za okres 2008–2012.

4. W przypadku państw członkowskich bez rejestru PzK wartość rozliczenia jest równa ilości wejściowej obliczonej zgodnie z art. 53 w dniu 1 czerwca 2013 r.

5. W ciągu pięciu dni roboczych od powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, każdy administrator rejestru PzK, którego państwo członkowskie ma dodatnią wartość rozliczenia przekazuje ilość jednostek AAU równą wartości rozliczenia na centralny rachunek rozliczeniowy ETS w rejestrze Unii. W przypadku państw członkowskich bez rejestru PzK przekazu dokonuje Centralny Administrator z wejściowego rachunku depozytowego państwa członkowskiego bez rejestru PzK.

6. W ciągu pięciu dni roboczych od zakończenia przekazów określonych w ust. 5 Centralny Administrator przekazuje ilość jednostek AAU z centralnego rachunku rozliczeniowego ETS w rejestrze Unii na rachunek posiadania strony PzK każdego państwa członkowskiego o ujemnej wartości rozliczenia, równą dodatniemu ekwiwalentowi wartości rozliczenia. W przypadku państw członkowskich bez rejestru PzK ilość ta zostaje przekazana na wejściowy rachunek depozytowy.

Artykuł 57

Deponowanie uprawnień między okresami

W ciągu 10 dni roboczych od ukończenia transakcji rozliczeniowych określonych w art. 56 rejestr Unii usuwa uprawnienia na mocy rozdziału III i uprawnienia na mocy rozdziału II ważne na okres 2008–2012 znajdujące się na rachunkach użytkowników w rejestrze Unii i wydaje dla tych samych rachunków równoważną ilość uprawnień na mocy rozdziału III ważnych na okres 2013–2020.

Artykuł 58

Wycofanie jednostek AAU, ERU lub CER względem krajowych emisji z lotnictwa operatorów statków powietrznych

1. Do dnia 30 września roku następującego po roku wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Centralny Administrator przekazuje z rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego w rejestrze Unii na rachunek posiadania strony każdego państwa członkowskiego ilość jednostek Kioto równą zweryfikowanym emisjom operatorów statków powietrznych w krajowym wykazie tego państwa członkowskiego na ten rok sporządzonym na mocy UNFCCC. Ilości przekazane w ten sposób składają się w miarę możliwości z jednostek AAU. Jeżeli ilość jednostek AAU na rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego nie jest wystarczająca do ukończenia wszystkich przekazów, Centralny Administrator przekazuje jednostki AAU w pierwszej kolejności tym państwom członkowskim, których krajowe emisje z lotnictwa są niższe niż ilość jednostek AAU, jaką przekazały na rachunek umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego zgodnie z art. 54 ust. 1.

2. Jeżeli stan rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego jest niewystarczający do wykonania przekazu, o którym mowa w ust. 1, wszystkie ilości, które mają zostać przekazane, należy zmniejszyć o współczynnik równy całkowitej ilości jednostek na rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego, podzielonej przez całkowitą ilość jednostek, które mają zostać przekazane.

ROZDZIAŁ VII

WYMOGI TECHNICZNE SYSTEMU REJESTRÓW

SEKCJA 1

Dostępność

Artykuł 59

Dostępność i wiarygodność rejestru Unii i EUTL

1. EUTL odpowiada na wszelkie komunikaty każdego rejestru w ciągu 24 godzin od ich otrzymania.

2. Centralny Administrator podejmuje wszelkie rozsądne kroki w celu zapewnienia, aby:

a) rejestr Unii był dostępny dla posiadaczy rachunków 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu;

b) łącza komunikacyjne między rejestrem Unii a EUTL, o których mowa w art. 5 ust. 1 i 2, były utrzymywane przez 24 godziny na dobę przez 7 dni w tygodniu;

c) istniały sprzęt i oprogramowanie zastępcze niezbędne na wypadek awarii głównego sprzętu i oprogramowania;

d) rejestr Unii i EUTL udzielały szybkiej odpowiedzi na zapytania posiadaczy rachunków.

3. Centralny Administrator zapewnia obecność w rejestrze Unii i EUTL rzetelnych systemów i procedur zabezpieczenia wszystkich danych i szybkiego odzyskania wszystkich danych i operacji w razie katastrofy.

4. Centralny Administrator ogranicza do minimum przerwy w pracy rejestru Unii i EUTL.

Artykuł 60

Pomoc techniczna

1. Krajowi administratorzy zapewniają pomoc posiadaczom rachunków w rejestrze Unii zarządzanym przez nich poprzez krajowe działy pomocy technicznej.

2. Centralny Administrator zapewnia pomoc krajowym administratorom poprzez centralny dział pomocy technicznej, aby wspomóc je w świadczeniu pomocy zgodnie z ust. 1.

SEKCJA 2

Ochrona i uwierzytelnianie

Artykuł 61

Uwierzytelnianie rejestrów i EUTL

1. Tożsamość rejestru Unii jest uwierzytelniana w EUTL poprzez cyfrowe certyfikaty oraz nazwy użytkowników i hasła określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

2. Państwa członkowskie i Unia używają certyfikatów cyfrowych wydanych przez Sekretariat UNFCCC lub wyznaczoną przez Sekretariat jednostkę do uwierzytelniania swych rejestrów wobec ITL w celu ustanowienia łącza komunikacyjnego, o którym mowa w art. 5.

Artykuł 62

Dostęp do rachunków użytkowników w rejestrze Unii

1. Posiadacze rachunków mają dostęp do swoich rachunków w rejestrze Unii poprzez zabezpieczony obszar w rejestrze Unii. Centralny Administrator zapewnia dostęp do zabezpieczonego obszaru w rejestrze Unii przez internet. Strona internetowa rejestru Unii jest dostępna we wszystkich językach Unii Europejskiej.

2. Centralny Administrator zapewnia dostęp platformy obrotu obsługiwanej przez posiadacza rachunku posiadania tej platformy obrotu do rachunków w rejestrze Unii, do których umożliwiono dostęp przez platformy obrotu zgodnie z art. 19 ust. 3 i których jeden z upoważnionych przedstawicieli jest również upoważnionym przedstawicielem rachunku posiadania platformy obrotu.

3. Łączność pomiędzy upoważnionymi przedstawicielami lub platformami obrotu i zabezpieczonym obszarem rejestru Unii jest szyfrowana zgodnie z wymogami bezpieczeństwa określonymi w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

4. Centralny Administrator podejmuje niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby nie doszło do nieupoważnionego dostępu do zabezpieczonego obszaru na stronie internetowej rejestru Unii.

5. Jeżeli naruszono bezpieczeństwo danych uwierzytelniających upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel natychmiast informuje administratora rachunku o tym fakcie i składa wniosek o zmianę danych uwierzytelniających.

Artykuł 63

Uwierzytelnianie i zatwierdzanie upoważnionych przedstawicieli w rejestrze Unii

1. Rejestr Unii nadaje każdemu upoważnionemu przedstawicielowi lub dodatkowemu upoważnionemu przedstawicielowi nazwę użytkownika i hasło służące ich uwierzytelnieniu w celu dostępu do rejestru.

2. Upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel ma dostęp tylko do tych rachunków w rejestrze Unii, do dostępu do których jest upoważniony, i może składać wnioski tylko o inicjowanie tych procesów, w odniesieniu do których jest upoważniony do składania wniosków zgodnie z art. 19. Dostęp lub składanie wniosków odbywa się za pośrednictwem zabezpieczonego obszaru na stronie internetowej rejestru Unii.

3. Poza nazwą użytkownika i hasłem, o których mowa w ust. 1, krajowi administratorzy zapewniają dodatkowe uwierzytelnienie wszystkim rachunkom przez nich zarządzanym. Rodzaje mechanizmów dodatkowego uwierzytelniania, które można stosować dla celów dostępu do rejestru Unii, są określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

4. Administrator rachunku może zakładać, że użytkownik, który został z powodzeniem uwierzytelniony przez rejestr Unii, jest upoważnionym przedstawicielem lub dodatkowym upoważnionym przedstawicielem zarejestrowanym pod podanymi danymi uwierzytelniającymi, chyba że upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel poinformuje administratora rachunku, że bezpieczeństwo jego danych uwierzytelniających zostało naruszone i złoży wniosek o ich zmianę.

Artykuł 64

Zawieszenie dostępu upoważnionych przedstawicieli w wyniku naruszenia bezpieczeństwa

1. Centralny Administrator może zawiesić dostęp do rejestru Unii lub EUTL, jeżeli nastąpi naruszenie bezpieczeństwa rejestru Unii lub EUTL, które zagraża integralności systemu rejestrów, włącznie z urządzeniami zastępczymi, o których mowa w art. 59.

2. Administrator rejestru PzK może zawiesić dostęp wszystkich użytkowników do rejestru PzK, jeżeli nastąpi naruszenie bezpieczeństwa rejestru PzK, które zagraża integralności systemu rejestrów, włącznie z urządzeniami zastępczymi, o których mowa w art. 59.

3. W przypadku naruszenia bezpieczeństwa, które może doprowadzić do zawieszenia dostępu, administrator, który zda sobie sprawę z naruszenia, natychmiast informuje Centralnego Administratora o wszelkich zagrożeniach dla innych części systemu rejestrów. Centralny Administrator informuje następnie wszystkich pozostałych administratorów.

4. Jeżeli administrator zda sobie sprawę z zaistnienia sytuacji, która wymaga całkowitego zawieszenia dostępu do jego systemu, informuje on Centralnego Administratora i posiadaczy rachunków z takim wyprzedzeniem, z jakim jest to możliwe. Centralny Administrator informuje następnie jak najszybciej wszystkich pozostałych administratorów.

5. Powiadomienia, o których mowa w ust. 3, zawierają prawdopodobny czas trwania zawieszenia i są wyraźnie wyeksponowane w publicznym obszarze strony internetowej rejestru PzK lub w publicznym obszarze strony internetowej EUTL.

Artykuł 65

Zawieszenie procesów

1. Komisja może polecić Centralnemu Administratorowi tymczasowe zawieszenie przyjmowania przez EUTL części lub wszystkich procesów pochodzących z rejestru PzK, jeżeli rejestr ten nie jest obsługiwany i utrzymywany zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, oraz natychmiast informuje o tym fakcie administratora rejestru PzK.

2. Komisja może polecić Centralnemu Administratorowi tymczasowe zawieszenie przyjmowania przez EUTL części lub wszystkich procesów pochodzących z rejestru Unii, jeżeli rejestr ten nie jest obsługiwany i utrzymywany zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, oraz natychmiast informuje o tym fakcie krajowych administratorów.

3. Administrator rejestru PzK może złożyć wniosek do Centralnego Administratora o tymczasowe zawieszenie transmisji wszystkich lub części procesów do rejestru PzK w celu przeprowadzenia konserwacji rejestru PzK.

4. Centralny Administrator może tymczasowo zawiesić inicjowanie lub przyjmowanie części lub wszystkich procesów w rejestrze Unii w celu przeprowadzenia zaplanowanej konserwacji rejestru Unii.

5. Administrator rejestru PzK może złożyć wniosek do Centralnego Administratora o przywrócenie procesów zawieszonych zgodnie z ust. 1, jeżeli uważa, że kwestie które spowodowały zawieszenie zostały rozwiązane. Centralny Administrator w możliwie najkrótszym terminie informuje administratora rejestru o swej decyzji.

SEKCJA 3

Automatyczne kontrole, zapisywanie i kończenie procesów

Artykuł 66

Automatyczne kontrole procesów

1. Wszystkie procesy muszą spełniać ogólne wymogi informatyczne związane z elektronicznym systemem przesyłania wiadomości zapewniające skuteczne przeczytanie, sprawdzenie i zapisanie procesu przez rejestr Unii. Wszystkie procesy muszą spełniać szczególne wymogi związane z danym procesem określone w rozdziałach IV-VI niniejszego rozporządzenia.

2. EUTL przeprowadza automatyczne kontrole wszystkich procesów w celu wykrycia nieprawidłowości, zwanych dalej „rozbieżnościami”, wskutek których proponowane procesy nie są zgodne z wymogami dyrektywy 2003/87/WE i niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 67

Wykrywanie rozbieżności

1. W przypadku procesów ukończonych poprzez bezpośrednie łącze komunikacyjne między rejestrem Unii a EUTL, o którym mowa w art. 5 ust. 2, EUTL przerywa proces, jeżeli wykryje rozbieżności po wykonaniu automatycznych kontroli, o których mowa w art. 66 ust. 2, i informuje o tym rejestr Unii i administratora rachunków objętych przerwaną transakcją poprzez odesłanie automatycznego kodu odpowiedzi na kontrolę. Rejestr Unii niezwłocznie informuje właściwych posiadaczy rachunków o przerwaniu procesu.

2. W przypadku transakcji ukończonych poprzez ITL, o których mowa w art. 5 ust. 1, ITL przerywa proces, jeżeli rozbieżności zostaną wykryte przez ITL lub EUTL po wykonaniu automatycznych kontroli, o których mowa w art. 66 ust. 2. Po przerwaniu przez ITL, EUTL również przerywa transakcję. ITL informuje administratorów przedmiotowych rejestrów o przerwaniu transakcji poprzez odesłanie automatycznego kodu odpowiedzi na kontrolę. Jeżeli jeden z przedmiotowych rejestrów znajduje się w rejestrze Unii, rejestr Unii informuje również administratora przedmiotowych rachunków w rejestrze Unii poprzez odesłanie automatycznego kodu odpowiedzi na kontrolę. Rejestr Unii niezwłocznie informuje właściwych posiadaczy rachunków o przerwaniu procesu.

Artykuł 68

Wykrycie rozbieżności przez rejestry

1. Rejestr Unii i każdy inny rejestr PzK zawiera kody wprowadzania kontroli i kody odpowiedzi na kontrolę w celu zapewnienia właściwej interpretacji informacji wymienionych w każdym procesie. Kody kontroli odpowiadają kodom zawartym w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

2. Przed wykonaniem wszystkich procesów i w trakcie ich wykonania rejestr Unii prowadzi stosowne automatyczne kontrole w celu wykrycia rozbieżności i przerwania nieprawidłowych procesów przed wykonaniem automatycznych kontroli przez EUTL.

Artykuł 69

Uzgodnienie – wykrycie niezgodności przez EUTL

1. EUTL okresowo inicjuje uzgodnienie danych w celu zapewnienia, aby zapisy EUTL dotyczące rachunków, stanu jednostek Kioto i uprawnień odpowiadały zapisom tych stanów w rejestrze Unii. W tym celu EUTL zapisuje wszystkie procesy.

2. ITL okresowo inicjuje uzgodnienie danych w celu zapewnienia, aby zapisy ITL dotyczące stanu jednostek Kioto odpowiadały zapisom tych stanów w rejestrze Unii i każdym rejestrze PzK.

3. Jeżeli w procesie uzgadniania, o którym mowa w ust. 1, EUTL wykryje nieprawidłowość, zwaną dalej „niezgodnością”, polegającą na tym, że informacje dotyczące rachunków, stanów jednostek Kioto i uprawnień dostarczone przez rejestr Unii w ramach okresowego procesu uzgadniania różnią się od informacji zawartych w EUTL, EUTL gwarantuje, że dalsze procesy z udziałem tych rachunków, uprawnień lub jednostek Kioto, które są przedmiotem niezgodności, nie mogą być ukończone. EUTL niezwłocznie informuje Centralnego Administratora i administratorów przedmiotowych rachunków o niezgodności.

Artykuł 70

Finalizacja procesów

1. Wszystkie transakcje zgłoszone ITL zgodnie z art. 5 ust. 1 są sfinalizowane, gdy ITL powiadamia EUTL o zakończeniu procesu.

2. Wszystkie transakcje i inne procesy zgłoszone EUTL zgodnie z art. 5 ust. 3 są sfinalizowane, gdy EUTL powiadamia rejestr Unii o zakończeniu procesu.

3. Proces porównywania, o którym mowa w art. 69 ust. 1, jest sfinalizowany, gdy wszystkie niezgodności pomiędzy informacjami zawartymi w rejestrze Unii i informacjami zawartymi w EUTL w danym czasie i dniu zostały rozwiązane, a proces porównania został pomyślnie ponownie zainicjowany i zakończony.

SEKCJA 4

Specyfikacje i zarządzanie zmianami

Artykuł 71

Specyfikacje dotyczące wymiany danych i specyfikacje techniczne

W następstwie opinii Komitetu ds. Zmian Klimatu wydanej na mocy art. 3 decyzji Rady 1999/468/WE (¹⁴) Komisja przyjmuje specyfikacje dotyczące wymiany danych i specyfikacje techniczne niezbędne do wymiany danych pomiędzy rejestrami a dziennikami transakcji, włącznie z kodami identyfikacyjnymi, automatycznymi kontrolami i kodami odpowiedzi oraz procedury testowania i wymogi bezpieczeństwa niezbędne do uruchomienia wymiany danych. Specyfikacje dotyczące wymiany danych i specyfikacje techniczne są zgodne z funkcjonalnymi i technicznymi specyfikacjami dotyczącymi standardów wymiany danych dla systemów rejestrów w ramach protokołu z Kioto, opracowanymi na mocy decyzji 12/CMP.1.

Artykuł 72

Zarządzanie zmianami

Jeżeli wymagana jest nowa wersja lub nowe wydanie rejestru PzK, włącznie z rejestrem Unii, rejestr ten przeprowadza procedury testowania określone w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71 zanim zostanie ustanowione i aktywowane łącze komunikacyjne pomiędzy nową wersją lub nowym wydaniem tego rejestru a EUTL lub ITL.

ROZDZIAŁ VIII

ZAPISY, SPRAWOZDANIA, POUFNOŚĆ I OPŁATY

Artykuł 73

Zapisy

1. Rejestr Unii i każdy inny rejestr PzK przechowuje zapisy dotyczące wszystkich procesów i posiadaczy rachunków przez 15 lat lub do czasu rozwiązania wszystkich związanych z nimi kwestii wdrożeniowych, w zależności od tego, co nastąpi później.

2. Krajowi administratorzy mają dostęp do wszystkich zapisów w rejestrze Unii związanych z zarządzanymi przez nich rachunkami oraz mogą odpytywać i eksportować te zapisy.

3. Zapisy są przechowywane zgodnie z wymogami rejestracji danych opisanymi w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71.

Artykuł 74

Sprawozdawczość

1. Centralny Administrator udostępnia informacje wymienione w załączniku XIII odbiorcom wymienionym w tym załączniku i w określonych w nim okresach, w sposób przejrzysty i zorganizowany, poprzez internetową stronę EUTL. Centralny Administrator nie udostępnia dodatkowych informacji przechowywanych w rejestrze EUTL lub rejestrze Unii, chyba że jest to dozwolone na mocy art. 75.

2. Krajowi administratorzy udostępniają również część informacji wymienionych w załączniku XIII, do których mają dostęp zgodnie z art. 73, odbiorcom wymienionym w tym załączniku i w określonych w nim okresach, w sposób przejrzysty i zorganizowany, poprzez ogólnie dostępną stronę internetową. Krajowi administratorzy nie udostępniają dodatkowych informacji przechowywanych w rejestrze Unii, chyba że jest to dozwolone na mocy art. 75.

3. Strona internetowa EUTL umożliwia odbiorcom sprawozdań wymienionym w załączniku XIII odpytywanie tych sprawozdań przy użyciu funkcji przeszukiwania.

4. Administratorzy rejestru PzK spełniają wymóg opublikowania informacji związanych z wydaniem ERU, określonych w pkt 46 załącznika do decyzji 13/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto, w ciągu tygodnia od wydania.

5. Rejestr Unii i każdy rejestr PzK spełniają wymóg opublikowania informacji określonych w pkt 47 lit. a), d), f) i l) załącznika do decyzji 13/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto w dniu 1 stycznia piątego roku po zapisaniu informacji.

6. Rejestr Unii i każdy rejestr PzK spełniają wymóg opublikowania informacji określonych w pkt 47 lit. b), c), e) i g)–k) załącznika do decyzji 13/CMP.1 Konferencji stron służącej jako spotkanie stron protokołu z Kioto w dniu 1 stycznia pierwszego roku po zapisaniu informacji.

Artykuł 75

Poufność

1. Wszystkie informacje, w tym stany wszystkich rachunków i wszystkie dokonane transakcje, przechowywane w EUTL i rejestrze Unii oraz każdym innym rejestrze PzK są uważane za poufne w odniesieniu do wszelkich celów innych niż wypełnianie wymogów niniejszego rozporządzenia, dyrektywy 2003/87/WE lub przepisów prawa krajowego.

2. Dane przechowywane w rejestrze Unii i EUTL mogą uzyskać następujące podmioty:

a) organy ścigania i organy podatkowe państwa członkowskiego;

b) Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych Komisji Europejskiej;

c) Europol;

d) krajowi administratorzy państw członkowskich.

3. Dane można udostępniać podmiotom wymienionym w ust. 2 po złożeniu przez nie wniosku Centralnemu Administratorowi lub krajowemu administratorowi, jeżeli wnioski takie są uzasadnione i niezbędne do celów przeprowadzenia śledztwa, wykrycia i ścigania oszustw, prania pieniędzy, finansowania terroryzmu lub poważnych przestępstw lub dla działań administracji podatkowej lub organów ścigania.

4. Podmiot otrzymujący dane zgodnie z ust. 3 zapewnia ich stosowanie wyłącznie do celów określonych we wniosku przedłożonym zgodnie z ust. 3 oraz gwarantuje, że nie zostaną one celowo lub przypadkowo udostępnione osobom niezwiązanym z celem zastosowania tych danych. Przepis ten nie wyklucza możliwości udostępnienia tych danych przez podmioty innym podmiotom wymienionym w ust. 2, jeżeli jest to niezbędne dla celów określonych we wniosku przedłożonym zgodnie z ust. 3.

5. Na wniosek podmiotów wymienionych w ust. 2 Centralny Administrator może udostępnić im anonimowe dane z transakcji w celu znalezienia podejrzanych wzorów transakcji. Podmioty mające taki dostęp mogą poinformować inne podmioty wymienione w ust. 2 o podejrzanych wzorach transakcji.

6. Krajowi administratorzy udostępniają wszystkim pozostałym administratorom krajowym w zabezpieczony sposób nazwiska i tożsamość osób, którym odmówili otwarcia rachunku zgodnie z art. 13 ust. 3 lub 14 ust. 3, lub którym odmówili wyznaczenia jako upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela zgodnie z art. 20 ust. 3.

7. Krajowi administratorzy mogą zadecydować o powiadomieniu krajowych organów ścigania o wszystkich transakcjach z wykorzystaniem liczby jednostek większej niż ustalona przez krajowego administratora oraz o powiadomieniu o wszelkich rachunkach przeprowadzających w ciągu 24 godzin ilość transakcji większą niż ilość ustalona przez krajowego administratora.

8. Posiadacze rachunków mogą złożyć krajowemu administratorowi pisemny wniosek o nieumieszczanie na ogólnie dostępnej stronie internetowej rejestru Unii niektórych lub wszystkich danych w rzędach 2–12 tabeli VII-II załącznika VII.

9. Posiadacze rachunków mogą złożyć krajowemu administratorowi pisemny wniosek o umieszczenie na ogólnie dostępnej stronie internetowej rejestru Unii niektórych lub wszystkich danych w rzędach 3–15 tabeli IX-I załącznika IX.

10. Ani EUTL, ani rejestry PzK nie wymagają od posiadaczy rachunków przedstawiania informacji cenowych dotyczących uprawnień lub jednostek Kioto.

Artykuł 76

Opłaty

1. Centralny Administrator nie pobiera opłat od posiadaczy rachunków w rejestrze Unii.

2. Krajowi administratorzy mogą pobierać rozsądne opłaty od posiadaczy rachunków przez nich zarządzanych.

3. Nie pobiera się opłat za transakcje opisane w rozdziale VI.

4. Krajowi administratorzy informują Centralnego Administratora o pobieranych opłatach oraz informują o ich zmianie w ciągu 10 dni roboczych. Centralny Administrator umieszcza przekazane mu informacje o opłatach na ogólnie dostępnej stronie internetowej.

ROZDZIAŁ IX

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 77

Migracja i oddzielenie

1. Przy realizacji niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące procesy migracji:

a) administratorzy rejestrów PzK dokonują konwersji wszelkich uprawnień znajdujących się na wszelkich rachunkach i uznawanych przez ITL za jednostki AAU na jednostki AAU poprzez usunięcie elementu uprawnienia z niepowtarzalnego jednostkowego kodu identyfikacyjnego każdej takiej jednostki AAU i przekazują je na rachunek depozytowy ETS AAU w ich rejestrze PzK;

b) Centralny Administrator:

(i) tworzy ilość uprawnień nieuznawanych przez ITL za jednostki AAU w rejestrze Unii, równą ilości przekazanej zgodnie z ust. 1 lit. a);

(ii) udostępnia w rejestrze Unii zbiór rachunków równoważny zbiorowi, z którego przekazano uprawnienia zgodnie z ust. 1 lit. a);

(iii) przekazuje ilość uprawnień utworzonych zgodnie z ppkt (i) na rachunki, o których mowa w ppkt (ii). Ilość uprawnień przekazanych na każdy taki rachunek jest równa ilości przekazanej z równoważnego rachunku zgodnie z ust. 1 lit. a).

2. Administratorzy rejestru PzK i Centralny Administrator zapewniają przekaz stosownych danych historycznych związanych z rachunkiem z rejestrów państw członkowskich do rejestru Unii.

3. Proces migracji jest prowadzony zgodnie z procedurami określonymi w specyfikacjach dotyczących wymiany danych i specyfikacjach technicznych ustanowionych w art. 71. Podczas procesu migracji Centralny Administrator może zawiesić działanie systemu rejestrów na maksymalnie 14 dni kalendarzowych.

Artykuł 78

Zmiany rozporządzenia (WE) nr 2216/2004

W rozporządzeniu (WE) nr 2216/2004 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 6 dodaje się akapit 4 w brzmieniu:

„4. Centralny Administrator może utworzyć ograniczone łącze komunikacyjne między CITL i rejestrem państwa przystępującego w celu umożliwienia takim rejestrom komunikacji z niezależnym dziennikiem transakcji UNFCCC poprzez CITL oraz zapisywania danych operatorów w CITL dotyczących zweryfikowanych emisji. Takie rejestry muszą zakończyć z powodzeniem wszystkie procedury testowania i inicjalizacji wymagane dla rejestrów.”;

2) w art. 10 ust. 2 zastępuje się ustępami 2–2e w brzmieniu:

„2. Dane przechowywane w rejestrach i CITL mogą uzyskać następujące podmioty:

a) organy ścigania i organy podatkowe państwa członkowskiego;

b) Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych Komisji Europejskiej;

c) Europol;

d) administratorzy rejestru państw członkowskich.

2a. Dane transakcji można udostępniać podmiotom wymienionym w ust. 2 po złożeniu przez nie wniosku Centralnemu Administratorowi lub administratorowi rejestru, jeżeli wnioski takie są uzasadnione i niezbędne do celów przeprowadzenia śledztwa, wykrycia i ścigania oszustw, prania pieniędzy, finansowania terroryzmu lub poważnych przestępstw lub dla działań administracji podatkowej lub organów ścigania.

2b. Podmiot otrzymujący dane zgodnie z ust. 2a zapewnia ich stosowanie wyłącznie do celów określonych we wniosku przedłożonym zgodnie z ust. 2a oraz gwarantuje, że nie zostaną one celowo lub przypadkowo udostępnione osobom niezwiązanym z celem zastosowania tych danych. Przepis ten nie wyklucza możliwości udostępnienia tych danych przez podmioty innym podmiotom wymienionym w ust. 2, jeżeli jest to niezbędne dla celów określonych we wniosku przedłożonym zgodnie z ust. 2a.

2c. Na wniosek podmiotów wymienionych w ust. 2 Centralny Administrator może udostępnić im anonimowe dane z transakcji w celu znalezienia podejrzanych wzorów transakcji. Podmioty mające taki dostęp mogą poinformować inne podmioty wymienione w ust. 2 o podejrzanych wzorach transakcji.

2d. Administratorzy rejestru udostępniają wszystkim pozostałym administratorom rejestru w zabezpieczony sposób nazwiska i tożsamość osób, którym odmówili otwarcia rachunku lub którym odmówili wyznaczenia jako upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela.

2e. Administratorzy rejestru mogą zadecydować o powiadomieniu krajowych organów ścigania o wszystkich transakcjach z wykorzystaniem liczby jednostek większej niż ustalona przez administratora rejestru oraz o powiadomieniu o wszelkich rachunkach przeprowadzających w ciągu 24 godzin ilość transakcji większą niż ilość ustalona przez administratora rejestru.”;

3) w art. 11 dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

„6. Posiadacz osobistego rachunku posiadania, rachunku weryfikatora lub rachunku posiadania operatora statków powietrznych nie może sprzedać lub zbyć własności rachunku innej osobie. Posiadacz rachunku posiadania operatora może sprzedać lub zbyć swój rachunek jedynie wraz z instalacją mu przypisaną.”;

4) w art. 19 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. W ciągu 10 dni od otrzymania wniosku zgodnie z ust. 1 administrator rejestru tworzy w swoim rejestrze osobisty rachunek posiadania zgodnie z procedurą tworzenia rachunków określoną w załączniku VIII lub informuje osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku o odmowie otwarcia rachunku.”;

5) w art. 19 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. W ciągu 10 dni wnioskodawca powiadamia administratora rejestru o wszelkich zmianach w danych przekazanych administratorowi rejestru zgodnie z ust. 1. W ciągu 10 dni od otrzymania takiego powiadomienia administrator rejestru aktualizuje dane tej osoby zgodnie z procedurą aktualizowania rachunków określoną w załączniku VIII lub odmawia aktualizacji i informuje o tym posiadacza rachunku.”;

6) w art. 19 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:

„5. Jeżeli administrator rejestru odmówił otwarcia rachunku lub aktualizacji informacji dotyczących rachunku, osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy do właściwego organu, który poleci administratorowi rejestru otwarcie rachunku lub podtrzyma odmowę, wydając uzasadnioną decyzję. Odmowa otwarcia rachunku może wynikać z faktu, że wobec osoby składającej wniosek o otwarcie rachunku prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub też z innych powodów określonych w prawie krajowym.

6. Administrator rejestru może wymagać, aby osoby z UE składające wniosek o otwarcie rachunku miały siedzibę lub były zarejestrowane w państwie członkowskim rejestru.”;

7) dodaje się art. 21a w brzmieniu:

„Artykuł 21a

Zamknięcie rachunków i usunięcie upoważnionego przedstawiciela z inicjatywy administratora

1. Jeżeli sytuacja, która spowodowała zawieszenie dostępu do rachunków zgodnie z art. 67, nie została rozwiązana w rozsądnym okresie pomimo wielokrotnych powiadomień, właściwy organ może polecić administratorowi rejestru zamknięcie tych osobistych rachunków posiadania, których dostęp został zawieszony.

2. Posiadacz rachunku może zgłosić właściwemu organowi sprzeciw wobec zamknięcia rachunku zgodnie z ust. 1 w ciągu 30 dni kalendarzowych, zaś właściwy organ poleca administratorowi rejestru przywrócenie rachunku lub podtrzymuje zamknięcie, wydając uzasadnioną decyzję.

3. Jeżeli występuje dodatnie saldo uprawnień lub jednostek Kioto na rachunku, który administrator rejestru ma zamknąć po jego zawieszeniu zgodnie z art. 67 ust. 1, to administrator rejestru najpierw żąda od posiadacza rachunku wskazania innego rachunku zarządzanego przez tego samego administratora, na który takie uprawnienia lub jednostki Kioto zostaną wówczas przekazane. Jeżeli posiadacz rachunku nie odpowie na żądanie administratora w ciągu 40 dni roboczych, administrator może przekazać uprawnienia lub jednostki Kioto na swój krajowy rachunek posiadania.

4. Jeżeli występuje dodatnie saldo uprawnień lub jednostek Kioto na rachunku, do którego dostęp zawieszono zgodnie z art. 67 ust. 1b, właściwy organ może wymagać w poleceniu wydanym zgodnie z ust. 1, aby uprawnienia lub jednostki Kioto zostały natychmiast przeniesione na stosowny krajowy rachunek posiadania uprawnień i rachunek posiadania strony PzK.”;

8) w art. 23 dodaje się ust. 5–10 w brzmieniu:

„5. Upoważnieni przedstawiciele muszą być osobami fizycznymi w wieku powyżej 18 lat. Wszyscy upoważnieni przedstawiciele i dodatkowi upoważnieni przedstawiciele jednego rachunku muszą być różnymi osobami, ale ta sama osoba może być upoważnionym przedstawicielem lub dodatkowym upoważnionym przedstawicielem różnych rachunków. Administrator rejestru może wymagać, aby przynajmniej jeden upoważniony przedstawiciel rachunku posiadania operatora lub osobistego rachunku posiadania miał stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego rejestru.

6. Wyznaczając upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, posiadacz rachunku dostarcza informacje wymagane przez administratora rejestru. Informacje te obejmują co najmniej dokumenty i dane identyfikacyjne dotyczące wyznaczonej osoby określone w załączniku IVa.

7. Administrator rejestru ocenia otrzymane informacje i jeżeli uzna je za zadawalające, zatwierdza wyznaczoną osobę w ciągu 20 dni roboczych od otrzymania informacji lub informuje osobę składającą wniosek o otwarcie rachunku o odmowie zatwierdzenia. W przypadku gdy do przeprowadzenia oceny osoby wyznaczonej niezbędny jest dłuższy okres, administrator rejestru może przedłużyć czas trwania procesu oceny jednorazowo o najwyżej 20 dni roboczych i powiadamia o tym przedłużeniu posiadacza rachunku.

8. Jeżeli administrator rejestru odmówił zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tej odmowy do właściwego organu, który poleci administratorowi rejestru zatwierdzenie lub podtrzyma odmowę, wydając uzasadnioną decyzję. Odmowa zatwierdzenia może wynikać z faktu, że wobec osoby wyznaczonej jako upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel prowadzone jest dochodzenie w sprawie udziału w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub też z innych powodów określonych w prawie krajowym.

9. Upoważniony przedstawiciel lub dodatkowy upoważniony przedstawiciel nie może przenieść swojego statusu na inną osobę.

10. Administrator rejestru może usunąć upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela, jeżeli uzna, że powinna zostać wydana odmowa zatwierdzenia upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela zgodnie z ust. 7, a w szczególności jeżeli odkryje, że dokumenty i informacje dotyczące danych osobowych dostarczone przy wyznaczaniu były fałszywe lub błędne. Posiadacz rachunku może zgłosić sprzeciw wobec tego usunięcia do właściwego organu, który poleci administratorowi rejestru ponowne zatwierdzenie upoważnionego przedstawiciela lub podtrzyma usunięcie, wydając uzasadnioną decyzję. Usunięcie upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela może wynikać z faktu, że został skazany za udział w oszustwie obejmującym uprawnienia lub jednostki Kioto, praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu lub innych poważnych przestępstwach, w których rachunek mógłby stanowić narzędzie, lub też z innych powodów określonych w prawie krajowym.”;

9) w art. 34a dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

„2a. Jeżeli administrator rejestru zainicjował alokację na mocy art. 46 w sposób niezamierzony lub błędny, w związku z czym przyznano uprawnienia instalacji, która nie prowadziła już działalności w momencie dokonania transakcji alokacji, właściwy organ może zwrócić się do Centralnego Administratora o przeprowadzenie ręcznej interwencji w celu cofnięcia transakcji w terminie określonym w ust. 2.”;

10) skreśla się sekcję 1 rozdziału V;

11) skreśla się art. 49 ust. 1. lit. b);

12) w art. 53 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„Administrator rejestru przyjmuje wnioski dotyczące umorzenia jednostek CER i ERU tylko do wartości procentowej przydziału dokonanego dla każdej instalacji określonej przez ustawodawstwo państwa członkowskiego. CITL odrzuca wszelkie wnioski dotyczące umorzenia jednostek CER i ERU, które przewyższałyby maksymalny dozwolony poziom jednostek CER i ERU, które mogą być objęte tym umorzeniem w danym państwie członkowskim, lub które spowodowałyby umorzenie jednostek CER lub ERU, których nie można umorzyć zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE.”;

b) dodaje się akapity w brzmieniu:

„Jednostka CER lub ERU, która została już umorzona, nie może zostać umorzona ponownie ani przekazana na rachunek posiadania operatora lub osobisty rachunek posiadania w EU ETS.

Umorzone jednostki CER i ERU przekazuje się wyłącznie na rachunek wycofania.”;

13) skreśla się art. 54;

14) skreśla się art. 58;

15) skreśla się sekcję 7 rozdziału V;

16) skreśla się artykuł 62 ust. 2;

17) w art. 67 dodaje się ust. 1a, 1b i 1c w brzmieniu:

„1a. Administrator może zawiesić dostęp upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli do danego rachunku, jeżeli spełniony jest jeden z poniższych warunków:

a) posiadacz rachunku zmarł bez prawnego następcy lub przestał istnieć jako osoba prawna;

b) posiadacz rachunku nie uiścił opłat; lub

c) posiadacz rachunku naruszył warunki mające zastosowanie do rachunku; lub

d) posiadacz rachunku nie udzielił zgody na zmianę warunków;

e) posiadacz rachunku nie dostarczył dowodów wymaganych przy zmianie informacji dotyczących rachunku;

f) posiadacz rachunku nie utrzymał wymaganej minimalnej liczby upoważnionych przedstawicieli dla danego rachunku;

g) posiadacz rachunku nie spełnił wymogu państwa członkowskiego przewidującego, aby upoważniony przedstawiciel miał stałe miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego administratora rachunku;

h) posiadacz rachunku nie spełnił wymogu państwa członkowskiego przewidującego, aby posiadacz rachunku miał stałą siedzibę lub był zarejestrowany w państwie członkowskim administratora rachunku.

1b. Administrator rejestru może zawiesić dostęp do osobistego rachunku posiadania, jeżeli uzna, że należało odmówić jego otwarcia na mocy art. 19 ust. 2. Posiadacz rachunku może zgłosić właściwemu organowi lub organowi stosownemu na mocy prawa krajowego sprzeciw wobec zawieszenia w ciągu 30 dni kalendarzowych, zaś organ poleca administratorowi rejestru przywrócenie dostępu lub podtrzymuje zawieszenie, wydając uzasadnioną decyzję

1c. Właściwy organ lub, w przypadku rachunków w rejestrze Unii, Centralny Administrator, może również polecić administratorowi wprowadzenie zawieszenia zgodnie z ust. 1a.”;

18) załącznik IV otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK IV

Informacje dotyczące osobistych rachunków posiadania, które należy dostarczyć administratorowi rejestru

1. Informacje określone w tabeli IV-I (kod identyfikacyjny rachunku i identyfikator alfanumeryczny są niepowtarzalne w ramach rejestru).

Tabela IV-I

1	Kod identyfikacyjny rachunku (nadany przez rejestr)
2	Typ rachunku
3	Okres zobowiązania
4	Identyfikator posiadacza rachunku (nadany przez rejestr)
5	Nazwisko posiadacza rachunku
6	Identyfikator rachunku (nadany przez posiadacza rachunku)
7	Adres posiadacza rachunku – kraj
8	Adres posiadacza rachunku – region
9	Adres posiadacza rachunku – miasto
10	Adres posiadacza rachunku – kod pocztowy
11	Adres posiadacza rachunku – ulica
12	Adres posiadacza rachunku – nr budynku
13	Adres posiadacza rachunku – nr rejestracyjny przedsiębiorstwa lub nr identyfikacyjny
14	Adres posiadacza rachunku – telefon 1
15	Adres posiadacza rachunku – telefon 2
16	Adres e–mail posiadacza rachunku
17	Data urodzenia (dla osób fizycznych)
18	Miejsce urodzenia (dla osób fizycznych)
19	Nr rejestracyjny VAT i kod państwa

2. Dowód na to, że osoba składająca wniosek o otwarcie rachunku posiada otwarty rachunek bankowy w państwie członkowskim Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

3. Dowód tożsamości osoby składającej wniosek o otwarcie rachunku, który może stanowić poświadczona kopia jednego z poniższych:

a) paszport lub dowód tożsamości wydany przez państwo należące do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju;

b) każdy inny paszport, którego ważność została potwierdzona przez ambasadę UE.

4. Dowód adresu stałego zamieszkania posiadacza rachunku będącego osobą fizyczną, który może stanowić poświadczona kopia jednego z poniższych:

a) dokument tożsamości dostarczony zgodnie z pkt 3, jeżeli podany jest na nim adres stałego zamieszkania;

b) każdy inny dokument tożsamości wydany przez rząd, zawierający adres stałego zamieszkania;

c) jeżeli kraj stałego zamieszkania nie wydaje dokumentów tożsamości zawierających adres stałego zamieszkania, dokument wydany przez władze lokalne potwierdzający adres stałego zamieszkania osoby;

d) każdy inny dokument zwykle przyjmowany w państwie członkowskim administratora rachunku jako dowód miejsca stałego zamieszkania osoby.

5. Dowód zarejestrowanej siedziby posiadacza rachunku będącego osobą prawną, który może stanowić poświadczona kopia jednego z poniższych:

a) akt założycielski osoby prawnej;

b) dowód rejestracji osoby prawnej.

6. Każdy dokument przedłożony jako dowód zgodnie z pkt 4 lub 5 wydany przez rząd spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju musi zostać poświadczony przez notariusza.

7. Administrator rejestru może wymagać, aby do przedkładanych dokumentów dołączono przysięgłe tłumaczenie na język określony przez administratora rejestru.”;

19) dodaje się załącznik IVa w brzmieniu:

„ZAŁĄCZNIK IVa

Informacje dotyczące upoważnionych przedstawicieli i dodatkowych upoważnionych przedstawicieli, które należy dostarczyć administratorowi rejestru

Tabela IVa-I: Szczegółowe informacje dotyczące upoważnionego przedstawiciela

1	Identyfikator osoby
2	Rodzaj upoważnionego przedstawiciela
3	Imię
4	Nazwisko
5	Tytuł
6	Stanowisko
7	Adres – kraj
8	Adres – region
9	Adres – miasto
10	Adres – kod pocztowy
11	Adres – ulica
12	Adres – numer budynku
13	Nr telefonu 1
14	Nr telefonu 2
15	Adres e–mail
16	Data urodzenia
17	Miejsce urodzenia
18	Preferowany język
19	Poziom poufności
20	Prawa dodatkowych upoważnionych przedstawicieli

1. Informacje określone w tabeli IVa-I.

2. Podpisane stwierdzenie posiadacza rachunku potwierdzające, że pragnie on wyznaczyć daną osobę na upoważnionego przedstawiciela lub dodatkowego upoważnionego przedstawiciela.

3. Dowód na to, że osoba wyznaczona posiada otwarty rachunek bankowy w państwie członkowskim Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

4. Dowód tożsamości osoby wyznaczonej, który może stanowić poświadczona kopia jednego z poniższych:

a) paszport lub dowód tożsamości wydany przez państwo należące do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju;

b) każdy inny paszport, którego ważność została potwierdzona przez ambasadę UE.

5. Dowód adresu stałego zamieszkania osoby wyznaczonej, który może stanowić poświadczona kopia jednego z poniższych:

a) dokument tożsamości dostarczony zgodnie z pkt 4, jeżeli podany jest na nim adres stałego zamieszkania;

b) każdy inny dokument tożsamości wydany przez rząd, zawierający adres stałego zamieszkania;

c) jeżeli kraj stałego zamieszkania nie wydaje dokumentów tożsamości zawierających adres stałego zamieszkania, dokument wydany przez władze lokalne potwierdzający adres stałego zamieszkania osoby;

d) każdy inny dokument zwykle przyjmowany w państwie członkowskim administratora rachunku jako dowód miejsca stałego zamieszkania osoby.

6. Każdy dokument przedłożony jako dowód zgodnie z pkt 5 wydany przez rząd spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju musi zostać poświadczony przez notariusza.

7. Administrator rejestru może wymagać, aby do przedkładanych dokumentów dołączono przysięgłe tłumaczenie na język określony przez administratora rejestru.”;

20) w załączniku XIa wprowadza się następujące zmiany:

a) w tabeli XIa-3 skreśla się zdanie „Uprawnienia rozdzielane w latach przed bieżącym rokiem będą miały wartość zero.”;

b) w tabeli XIa-4 skreśla się zdanie „Uprawnienia rozdzielone w latach przed bieżącym rokiem nie ulegną modyfikacji.”;

c) w tabeli XIa-7 skreśla się kod „7215”;

21) w załączniku XII opis obok kodu odpowiedzi 7701 w tabeli XII-I zastępuje się następującym tekstem:

„Należy podać przydział dla wszystkich lat.”;

22) w załączniku XVI wprowadza się następujące zmiany:

1) punkt 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Centralny Administrator prezentuje i aktualizuje informacje podane w pkt 2–4c odnośnie do systemu rejestrów na ogólnie dostępnej stronie internetowej niezależnego dziennika transakcji Wspólnoty w określonych terminach, zaś każdy administrator rejestru prezentuje i aktualizuje informacje podane w pkt 2–4b w odniesieniu do własnego rejestru na ogólnie dostępnej stronie internetowej tego rejestru w określonych terminach.”;

2) punkt 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a) nazwisko, adres, miasto, kod pocztowy, kraj, nr telefonu i adres e–mail posiadacza rachunku;”;

3) punkt 2 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c) nazwisko, adres, miasto, kod pocztowy, kraj, nr telefonu, nr faksu i adres e–mail głównego i zastępczego upoważnionego przedstawiciela rachunku, określonego przez posiadacza rachunku dla tego rachunku, pod warunkiem że posiadacz rachunku zwrócił się do administratora rejestru na piśmie o prezentację wszystkich lub części informacji.”

4) punkt 4 lit. a) i b) otrzymują brzmienie:

„a) dane dotyczące zweryfikowanych emisji wraz z korektami dla instalacji związanej z rachunkiem posiadania operatora za rok X są prezentowane począwszy od dnia 1 kwietnia roku (X+1), lub, jeżeli dzień 1 kwietnia przypada na weekend lub święto, dane dotyczące zweryfikowanych emisji są prezentowane począwszy od pierwszego dnia roboczego następującego po dniu 1 kwietnia;

b) jednostki umorzone zgodnie z art. 52 i 53 według jednostkowego kodu identyfikacyjnego (w przypadku jednostek ERU i CER) za rok X są prezentowane począwszy od dnia 1 maja roku (X+1);”;

5) dodaje się pkt 4c w brzmieniu:

„4c. Wykaz z identyfikatorami jednostkowymi wszystkich umorzonych uprawnień, CER i ERU jest prezentowany oraz aktualizowany co 24 godziny. W przypadku jednostek CER i ERU prezentuje się nazwę projektu, kraj pochodzenia i identyfikator projektu.”;

6) punkt 12a otrzymuje brzmienie:

„12a. W dniu 30 kwietnia każdego roku CITL umieszcza na swojej ogólnie dostępnej stronie internetowej następujące informacje ogólne:

— udział procentowy umorzonych uprawnień w każdym państwie członkowskim w poprzednim roku kalendarzowym, które zostały umorzone z rachunku, na który zostały przydzielone,

— suma zweryfikowanych emisji każdego państwa członkowskiego podana dla poprzedniego roku kalendarzowego jako odsetek sumy zweryfikowanych emisji roku przed rokiem poprzednim,

— udział procentowy rachunków zarządzanych przez dane państwo członkowskie w liczbie i wielkości wszystkich transakcji z udziałem uprawnień i jednostek Kioto w poprzednim roku kalendarzowym,

— udział procentowy rachunków zarządzanych przez dane państwo członkowskie w liczbie i wielkości wszystkich transakcji z udziałem uprawnień i jednostek Kioto w poprzednim roku kalendarzowym między rachunkami zarządzanymi przez różne państwa członkowskie.”.

Artykuł 79

Uchylenie

Rozporządzenia (WE) nr 2216/2004 i (WE) nr 994/2008 uchyla się z dniem 1 stycznia 2012 r.

Artykuł 80

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuły 2–76 oraz załączniki stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 października 2010 r.