PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 338 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rada Europejska w konkluzjach Prezydencji z dnia 14 grudnia 2007 r. podkreśliła kluczową rolę, jaką odgrywa turystyka w generowaniu wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii, oraz wezwała Komisję, państwa członkowskie, branżę turystyczną i inne zainteresowane strony do połączenia sił w celu terminowego wdrażania Agendy dla zrównoważonej i konkurencyjnej turystyki europejskiej.

(2) Branża turystyczna Unii zajmuje ważne miejsce w gospodarce państw członkowskich, w których działalność turystyczna stanowi duże potencjalne źródło zatrudnienia. W celu dokonania jakiejkolwiek oceny jej konkurencyjności konieczne jest posiadanie obszernej wiedzy o rozmiarach turystyki, jej cechach, profilu i wydatkach turystów oraz o korzyściach, jakie przynosi gospodarkom państw członkowskich.

(3) Comiesięczne dane są niezbędne w celu pomiaru wpływu sezonowości popytu na liczbę miejsc zakwaterowania turystycznego, a przez to wspierania władz publicznych i podmiotów gospodarczych w opracowywaniu bardziej odpowiednich strategii i polityki lepszego sezonowego rozkładu wakacji oraz aktywności turystycznej.

(4) Większość europejskich przedsiębiorstw działających w branży turystycznej to małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), a strategiczne znaczenie tego rodzaju przedsiębiorstw dla turystyki europejskiej nie ogranicza się do ich wartości ekonomicznej i znacznego potencjału w zakresie tworzenia miejsc pracy. Stanowią one również podstawę stabilności i dobrobytu społeczności lokalnych, chroniąc gościnność i tożsamość lokalną będące znakami rozpoznawczymi turystyki w regionach Europy. Z uwagi na wielkość MŚP należy rozważyć ich potencjalne obciążenie administracyjne oraz wprowadzić system progów, który umożliwiłby spełnienie potrzeb użytkowników przy jednoczesnym zmniejszeniu stopnia, w jakim obowiązek dostarczania danych statystycznych jest uciążliwy dla respondentów, szczególnie MŚP.

(5) Zmieniający się, od czasu wejścia w życie dyrektywy Rady 95/57/WE z dnia 23 listopada 1995 r. w sprawie zbierania informacji statystycznych w dziedzinie turystyki (²), charakter aktywności turystycznej, w której coraz większe znaczenie odgrywają krótkie podróże i wizyty jednodniowe mające w wielu regionach lub krajach znaczny wkład w dochód z turystyki, a także wzrastające znaczenie niewynajmowanych miejsc zakwaterowania lub zakwaterowania w mniejszych obiektach oraz wzrastający wpływ Internetu na sposób dokonywania rezerwacji przez turystów i na branżę turystyczną wiążą się z koniecznością dostosowania tworzenia statystyki w dziedzinie turystyki.

(6) Aby umożliwić dokonanie oceny makroekonomicznego znaczenia turystyki dla gospodarek państw członkowskich na podstawie akceptowanych na całym świecie zasad sporządzania rachunków satelitarnych turystyki, przedstawiających wpływ turystyki na gospodarkę i miejsca pracy, konieczna jest poprawa dostępności, kompletności i rozszerzenie zakresu podstawowej statystyki dotyczącej turystyki, stanowiącej wkład w opracowywanie rachunków satelitarnych turystyki, oraz – jeżeli Komisja uzna to za niezbędne – przygotowanie do złożenia kolejnego wniosku ustawodawczego dotyczącego przekazywania zharmonizowanych tabel rachunków satelitarnych turystyki. Wymaga to aktualizacji wymogów prawnych, obecnie ustanowionych w dyrektywie 95/57/WE.

(7) W celu zbadania głównych problemów gospodarczych i społecznych w sektorze turystyki, w szczególności nowych problemów wymagających szczegółowych badań, Komisja potrzebuje danych jednostkowych. Turystyka w Unii ma w przeważającym zakresie charakter wewnątrzeuropejski, co oznacza, że dane jednostkowe pochodzące ze zharmonizowanej statystyki europejskiej dotyczącej popytu w zakresie turystyki wyjazdowej są już źródłem statystyki dotyczącej popytu w zakresie turystyki przyjazdowej w docelowych państwach członkowskich, bez konieczności nakładania dodatkowych obciążeń, pozwalając tym samym uniknąć powielania obserwacji przepływów turystycznych.

(8) Turystyka społeczna pozwala jak największej liczbie osób na korzystanie z turystyki, a ponadto może się również przyczynić do zwalczania sezonowości, do umacniania pojęcia obywatelstwa europejskiego i do promowania rozwoju regionalnego, a ponadto do ułatwiania rozwoju specyficznych gospodarek lokalnych. Aby oceniać udział różnych grup społeczno-demograficznych w turystyce i monitorować programy Unii w dziedzinie turystyki społecznej, Komisja potrzebuje regularnych danych dotyczących udziału w turystyce i aktywności turystycznej tych grup.

(9) Uznane zasady na poziomie Unii mogą pomóc w zagwarantowaniu wiarygodnych, szczegółowych i porównywalnych danych, które umożliwią z kolei właściwe monitorowanie struktury i ewolucji podaży i popytu w turystyce. Konieczna jest wystarczająca porównywalność na poziomie Unii w odniesieniu do metodologii, definicji i programu danych statystycznych oraz metadanych.

(10) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej (³), stanowiące ramy odniesienia dla niniejszego rozporządzenia, przewiduje, że dane statystyczne mają być gromadzone zgodnie z wysokimi standardami bezstronności, przejrzystości, wiarygodności, obiektywizmu, niezależności naukowej, efektywności pod względem kosztów oraz poufności informacji statystycznych.

(11) W tworzeniu i rozpowszechnianiu statystyki europejskiej na mocy niniejszego rozporządzenia organy statystyczne na poziomie krajowym i unijnym powinny uwzględniać zasady określone w Europejskim kodeksie praktyk statystycznych, który został przyjęty przez Komitet ds. Programu Statystycznego w dniu 24 lutego 2005 r. i dołączony do zalecenia Komisji z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie niezależności, wiarygodności i odpowiedzialności krajowych i wspólnotowych organów statystycznych.

(12) W celu uwzględnienia zmian gospodarczych, społecznych i technicznych należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w zakresie dostosowywania terminów przekazywania danych oraz dostosowywania załączników, z wyjątkiem nieobowiązkowego charakteru wymaganych danych oraz ograniczenia zakresu określonego w załącznikach. Należy również upoważnić Komisję do dostosowywania definicji do zmian w definicjach międzynarodowych. Szczególnie ważne jest, aby Komisja przeprowadzała odpowiednie konsultacje w trakcie prac przygotowawczych, w tym na szczeblu eksperckim. Podczas przygotowywania i opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna zapewnić równoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(13) Aby zapewnić jednolite warunki wprowadzania w życie niniejszego rozporządzenia, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (⁴).

(14) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ustanowienie wspólnych ram w zakresie systematycznego opracowywania, tworzenia i rozpowszechniania europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie z uwagi na brak wspólnych właściwości statystycznych i wymogów w zakresie jakości, a także brak przejrzystości metodologicznej, natomiast możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii poprzez zastosowanie wspólnych ram statystycznych, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(15) Przepisy dyrektywy 95/57/WE nie są już odpowiednie z uwagi na zmiany zachodzące w branży turystycznej oraz zmiany w rodzaju danych wymaganych przez Komisję i innych użytkowników europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki. Ponieważ konieczna jest aktualizacja ustawodawstwa w tej dziedzinie, należy uchylić dyrektywę 95/57/WE.

(16) Właściwym instrumentem zapewnienia stosowania wspólnych norm i tworzenia porównywalnej statystyki jest rozporządzenie.

(17) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólne ramy w zakresie systematycznego opracowywania, tworzenia i rozpowszechniania europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki.

W tym celu państwa członkowskie gromadzą, opracowują, przetwarzają i przekazują zharmonizowane statystyki dotyczące podaży i popytu w turystyce.

Artykuł 2

Definicje

1. Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „okres odniesienia” oznacza okres, do którego odnoszą się dane;

b) „rok odniesienia” oznacza okres odniesienia o długości jednego roku kalendarzowego;

c) „NACE Rev. 2” oznacza wspólną klasyfikację statystyczną działalności gospodarczej w Unii, ustanowioną na mocy rozporządzenia (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁵);

d) „NUTS” oznacza wspólną klasyfikację jednostek terytorialnych do celów tworzenia statystyk regionalnych w Unii, ustanowioną na mocy rozporządzenia (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁶);

e) „zwykłe otoczenie” oznacza obszar geograficzny, niekoniecznie sąsiadujący, w którym dana osoba odbywa zwykłe życiowe zajęcia, określany na podstawie następujących kryteriów: przekraczanie granic administracyjnych lub odległość od zwykłego miejsca zamieszkania, długość trwania pobytu, częstotliwość podróży, cel pobytu;

f) „turystyka” oznacza czynności odwiedzających, którzy podejmują podróż do głównego miejsca docelowego położonego poza ich zwykłym otoczeniem, na okres krótszy niż rok, w dowolnym głównym celu, w tym w celu służbowym, wypoczynkowym lub innym celu osobistym, innym niż zatrudnienie przez podmiot miejscowy dla odwiedzanego miejsca;

g) „turystyka krajowa” oznacza podróże w granicach państwa członkowskiego odbywane przez odwiedzających będących rezydentami tego państwa członkowskiego;

h) „turystyka przyjazdowa” oznacza podróże do państwa członkowskiego odbywane przez odwiedzających niebędących rezydentami tego państwa członkowskiego;

i) „turystyka wyjazdowa” oznacza podróże rezydentów państwa członkowskiego do miejsc poza granicami tego państwa członkowskiego;

j) „turystyka narodowa” oznacza turystykę krajową i turystykę wyjazdową;

k) „turystyka wewnętrzna” oznacza turystykę krajową i turystykę przyjazdową;

l) „turystyczny obiekt noclegowy” oznacza lokalną jednostkę rodzaju działalności w rozumieniu załącznika do rozporządzenia Rady (EWG) nr 696/93 z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie jednostek statystycznych do celów obserwacji i analizy systemu produkcyjnego we Wspólnocie (⁷), świadczącą płatne usługi – chociaż ich cena może być częściowo lub całkowicie subsydiowana – w zakresie zakwaterowania krótkotrwałego, opisane w pozycjach 55.1 (Hotele i podobne obiekty zakwaterowania), 55.2 (Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania) i 55.3 (Pola kempingowe, włączając pola dla pojazdów kempingowych i pola namiotowe) klasyfikacji NACE Rev. 2;

m) „niewynajmowane miejsca zakwaterowania” oznaczają między innymi zakwaterowanie oferowane nieodpłatnie przez rodzinę lub znajomych oraz zakwaterowanie w domach wakacyjnych będących własnością osób je zamieszkujących, w tym również w nieruchomościach użytkowanych w oznaczonym czasie (na zasadzie time-share);

n) „podróże jednodniowe” oznaczają podróże bez noclegu odbywane przez rezydentów poza ich zwykłym otoczeniem i rozpoczynające się w zwykłym miejscu zamieszkania.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 11 dotyczących zmiany w definicjach zawartych w ust. 1 niniejszego artykułu, w celu dostosowania tych definicji do zmian w definicjach międzynarodowych.

Artykuł 3

Tematy badań i cechy wymaganych danych

1. Do celów niniejszego rozporządzenia dane, które zgodnie z art. 9 mają przekazywać państwa członkowskie, odnoszą się do:

a) turystyki wewnętrznej pod względem pojemności i wykorzystania turystycznych obiektów noclegowych, dla zmiennych, okresowości i podziałów określonych w sekcjach 1, 2 i 3 załącznika I;

b) turystyki wewnętrznej pod względem noclegów udzielonych turystom w niewynajmowanych miejscach zakwaterowania, dla zmiennych, okresowości i podziałów określonych w sekcji 4 załącznika I;

c) turystyki narodowej pod względem popytu turystycznego, dotyczącego udziału w turystyce oraz charakterystyki podróży turystycznych i odwiedzających, dla zmiennych, okresowości i podziałów określonych w sekcjach 1 i 2 załącznika II;

d) turystyki narodowej pod względem popytu turystycznego, dotyczącego charakterystyki podróży jednodniowych, dla zmiennych, okresowości i podziałów określonych w sekcji 3 załącznika II.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, w razie konieczności, aktów delegowanych zgodnie z art. 11 dotyczących dostosowywania załączników, z wyjątkiem nieobowiązkowego charakteru wymaganych danych i ograniczenia zakresu określonego w załącznikach, w celu uwzględnienia zmian gospodarczych, społecznych lub technicznych. Wykonując swoje uprawnienia zgodnie z niniejszym przepisem, Komisja zapewnia, aby przyjęte akty delegowane nie nakładały znaczących dodatkowych obciążeń administracyjnych na państwa członkowskie i respondentów.

Artykuł 4

Zakres obserwacji

Zakres obserwacji w przypadku wymogów określonych w:

a) art. 3 ust. 1 lit. a) obejmuje wszystkie turystyczne obiekty noclegowe określone w art. 2 ust. 1 lit. l), o ile w załączniku I nie określono inaczej;

b) art. 3 ust. 1 lit. b) obejmuje wszystkie noclegi udzielone rezydentom i nierezydentom w niewynajmowanych miejscach zakwaterowania;

c) art. 3 ust. 1 lit. c), w odniesieniu do danych dotyczących udziału w turystyce, obejmuje wszystkie osoby fizyczne mieszkające na terytorium danego państwa członkowskiego, o ile w sekcji 1 załącznika II nie określono inaczej;

d) art. 3 ust. 1 lit. c), w odniesieniu do danych dotyczących charakterystyki podróży turystycznych i odwiedzających, obejmuje wszystkie podróże turystyczne rezydentów z przynajmniej jednym noclegiem poza zwykłym otoczeniem, które zakończyły się w ciągu okresu odniesienia, o ile w sekcji 2 załącznika II nie określono inaczej;

e) art. 3 ust. 1 lit. d), w odniesieniu do charakterystyki podróży jednodniowych, obejmuje wszystkie podróże jednodniowe określone w art. 2 ust. 1 lit. n), o ile w sekcji 3 załącznika II nie określono inaczej.

Artykuł 5

Badania pilotażowe

1. Komisja opracowuje program badań pilotażowych, który państwa członkowskie mogą realizować na zasadzie dobrowolności, w celu przygotowania, opracowywania, tworzenia i upowszechniania zharmonizowanych tabel rachunków satelitarnych turystyki oraz w celu dokonania oceny korzyści w stosunku do kosztów zestawiania.

2. Komisja opracowuje również program badań pilotażowych, który państwa członkowskie mogą realizować na zasadzie dobrowolności, w celu opracowania systemu zestawiania danych przedstawiających wpływ turystyki na środowisko.

Artykuł 6

Kryteria jakości i sprawozdania

1. Państwa członkowskie zapewniają jakość przekazywanych danych.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się kryteria jakości ustanowione w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

3. Państwa członkowskie co roku dostarczają Komisji (Eurostatowi) sprawozdanie na temat jakości danych dotyczących okresów odniesienia w roku odniesienia oraz wszelkich dokonanych zmian metodologicznych. Sprawozdanie jest przekazywane w terminie dziewięciu miesięcy po zakończeniu roku odniesienia.

4. Przy stosowaniu kryteriów jakości, o których mowa w ust. 2, w odniesieniu do danych objętych niniejszym rozporządzeniem ustalenia i struktura sprawozdań dotyczących jakości są określane przez Komisję w formie aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

Artykuł 7

Sprawozdanie z oceny

W terminie do dnia 12 sierpnia 2016 r., a następnie co pięć lat Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z oceny na temat danych statystycznych zestawianych zgodnie niniejszym rozporządzeniem, a w szczególności na temat ich przydatności i obciążenia dla przedsiębiorstw.

Artykuł 8

Źródła danych

W odniesieniu do podstaw gromadzenia danych państwa członkowskie podejmują wszelkie środki, które uznają za właściwe, w celu utrzymania odpowiedniej jakości wyników. Państwa członkowskie mogą tworzyć niezbędne dane statystyczne, wykorzystując połączenie następujących różnych źródeł:

a) badań, w przypadku gdy jednostki sprawozdawcze są proszone o podanie aktualnych, dokładnych i kompletnych danych;

b) innych odpowiednich źródeł, w tym danych administracyjnych, jeśli są one odpowiednie pod względem aktualności i adekwatności;

c) odpowiednich procedur szacunków statystycznych.

Artykuł 9

Przekazywanie danych

1. Państwa członkowskie przekazują dane, włącznie z danymi poufnymi, Komisji (Eurostatowi) zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

2. Państwa członkowskie przekazują dane wymienione w załączniku I oraz w sekcjach 1 i 3 załącznika II w postaci zagregowanych tabel zgodnie ze standardami wymiany danych określonymi przez Komisję (Eurostat). Dane są przekazywane lub przesyłane drogą elektroniczną do jednego punktu odbioru danych w Komisji (Eurostacie). Komisja przyjmuje w formie aktów wykonawczych praktyczne ustalenia dotyczące przekazywania danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

3. Państwa członkowskie przekazują dane wymienione w sekcji 2 załącznika II w formie zbiorów danych jednostkowych, gdzie każda zarejestrowana podróż stanowi osobny zapis w przekazywanym zbiorze danych, które są w pełni sprawdzone, zredagowane i w razie konieczności zaimputowane, zgodnie ze standardami wymiany danych określonymi przez Komisję (Eurostat). Dane są przekazywane lub przesyłane drogą elektroniczną do jednego punktu odbioru danych w Komisji (Eurostacie). Komisja przyjmuje w formie aktów wykonawczych praktyczne ustalenia dotyczące przekazywania danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

4. [1] Państwa członkowskie przekazują:

a) zweryfikowane roczne dane wymienione w sekcjach 1 i 2 załącznika I w terminie sześciu miesięcy po zakończeniu okresu odniesienia, o ile w załączniku I nie określono inaczej;

b) zweryfikowane miesięczne dane wymienione w sekcji 2 załącznika I w terminie ośmiu tygodni po zakończeniu okresów odniesienia dla lat referencyjnych 2020 i 2021 oraz w terminie sześciu tygodni po zakończeniu okresu odniesienia od roku odniesienia 2022;

c) zweryfikowane dane wymienione w sekcji 4 załącznika I w terminie dziewięciu miesięcy po zakończeniu okresu odniesienia, o ile dane państwo członkowskie postanowi je przekazać;

d) zweryfikowane dane wymienione w załączniku II w terminie sześciu miesięcy po zakończeniu okresu odniesienia.

5. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, w razie konieczności, aktów delegowanych zgodnie z art. 11 dotyczących zmian w zakresie terminów przekazywania danych określonych w ust. 4 niniejszego artykułu, w celu uwzględnienia zmian gospodarczych, społecznych lub technicznych. Wszelkie takie zmiany muszą uwzględniać istniejące praktyki w zakresie gromadzenia danych w państwach członkowskich.

6. W przypadku wszystkich danych wymaganych na mocy niniejszego rozporządzenia pierwszy okres odniesienia rozpoczyna się w dniu 1 stycznia 2012 r., chyba że określono inaczej.

Artykuł 10

Podręcznik metodologiczny

Komisja (Eurostat) w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi opracowuje i regularnie aktualizuje podręcznik metodologiczny, który zawiera wskazówki dotyczące statystyki tworzonej na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym definicje, które należy stosować do cech wymaganych danych, oraz wspólne standardy mające zapewnić jakość danych.

Artykuł 11

Wykonanie przekazania

1. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierza się Komisji na warunkach określonych w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia, o których mowa w art. 2 ust. 2, art. 3 ust. 2 oraz art. 9 ust. 5, przekazuje się Komisji na okres pięciu lat od dnia 11 sierpnia 2011 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 2 ust. 2, art. 3 ust. 2 oraz art. 9 ust. 5, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 2 ust. 2, art. 3 ust. 2 i art. 9 ust. 5 wchodzi w życie tylko, jeśli Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 12

Komitet

1. Komisja jest wspierana przez Komitet ds. Europejskiego Systemu Statystycznego ustanowiony na mocy rozporządzenia (WE) nr 223/2009. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 13

Uchylenie

Dyrektywa 95/57/WE niniejszym traci moc.

Państwa członkowskie dostarczają wyniki zgodnie z dyrektywą 95/57/WE dla wszystkich okresów odniesienia w roku 2011.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 6 lipca 2011 r.

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 338 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)  Rada Europejska w konkluzjach Prezydencji z dnia 14 grudnia 2007 r. podkreśliła kluczową rolę, jaką odgrywa turystyka w generowaniu wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w Unii, oraz wezwała Komisję, państwa członkowskie, branżę turystyczną i inne zainteresowane strony do połączenia sił w celu terminowego wdrażania Agendy dla zrównoważonej i konkurencyjnej turystyki europejskiej.

(2)  Branża turystyczna Unii zajmuje ważne miejsce w gospodarce państw członkowskich, w których działalność turystyczna stanowi duże potencjalne źródło zatrudnienia. W celu dokonania jakiejkolwiek oceny jej konkurencyjności konieczne jest posiadanie obszernej wiedzy o rozmiarach turystyki, jej cechach, profilu i wydatkach turystów oraz o korzyściach, jakie przynosi gospodarkom państw członkowskich.

(3)  Comiesięczne dane są niezbędne w celu pomiaru wpływu sezonowości popytu na liczbę miejsc zakwaterowania turystycznego, a przez to wspierania władz publicznych i podmiotów gospodarczych w opracowywaniu bardziej odpowiednich strategii i polityki lepszego sezonowego rozkładu wakacji oraz aktywności turystycznej.

(4)  Większość europejskich przedsiębiorstw działających w branży turystycznej to małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), a strategiczne znaczenie tego rodzaju przedsiębiorstw dla turystyki europejskiej nie ogranicza się do ich wartości ekonomicznej i znacznego potencjału w zakresie tworzenia miejsc pracy. Stanowią one również podstawę stabilności i dobrobytu społeczności lokalnych, chroniąc gościnność i tożsamość lokalną będące znakami rozpoznawczymi turystyki w regionach Europy. Z uwagi na wielkość MŚP należy rozważyć ich potencjalne obciążenie administracyjne oraz wprowadzić system progów, który umożliwiłby spełnienie potrzeb użytkowników przy jednoczesnym zmniejszeniu stopnia, w jakim obowiązek dostarczania danych statystycznych jest uciążliwy dla respondentów, szczególnie MŚP.

(5)  Zmieniający się, od czasu wejścia w życie dyrektywy Rady 95/57/WE z dnia 23 listopada 1995 r. w sprawie zbierania informacji statystycznych w dziedzinie turystyki (²), charakter aktywności turystycznej, w której coraz większe znaczenie odgrywają krótkie podróże i wizyty jednodniowe mające w wielu regionach lub krajach znaczny wkład w dochód z turystyki, a także wzrastające znaczenie niewynajmowanych miejsc zakwaterowania lub zakwaterowania w mniejszych obiektach oraz wzrastający wpływ Internetu na sposób dokonywania rezerwacji przez turystów i na branżę turystyczną wiążą się z koniecznością dostosowania tworzenia statystyki w dziedzinie turystyki.

(6)  Aby umożliwić dokonanie oceny makroekonomicznego znaczenia turystyki dla gospodarek państw członkowskich na podstawie akceptowanych na całym świecie zasad sporządzania rachunków satelitarnych turystyki, przedstawiających wpływ turystyki na gospodarkę i miejsca pracy, konieczna jest poprawa dostępności, kompletności i rozszerzenie zakresu podstawowej statystyki dotyczącej turystyki, stanowiącej wkład w opracowywanie rachunków satelitarnych turystyki, oraz – jeżeli Komisja uzna to za niezbędne – przygotowanie do złożenia kolejnego wniosku ustawodawczego dotyczącego przekazywania zharmonizowanych tabel rachunków satelitarnych turystyki. Wymaga to aktualizacji wymogów prawnych, obecnie ustanowionych w dyrektywie 95/57/WE.

(7) W celu zbadania głównych problemów gospodarczych i społecznych w sektorze turystyki, w szczególności nowych problemów wymagających szczegółowych badań, Komisja potrzebuje danych jednostkowych. Turystyka w Unii ma w przeważającym zakresie charakter wewnątrzeuropejski, co oznacza, że dane jednostkowe pochodzące ze zharmonizowanej statystyki europejskiej dotyczącej popytu w zakresie turystyki wyjazdowej są już źródłem statystyki dotyczącej popytu w zakresie turystyki przyjazdowej w docelowych państwach członkowskich, bez konieczności nakładania dodatkowych obciążeń, pozwalając tym samym uniknąć powielania obserwacji przepływów turystycznych.

(8) Turystyka społeczna pozwala jak największej liczbie osób na korzystanie z turystyki, a ponadto może się również przyczynić do zwalczania sezonowości, do umacniania pojęcia obywatelstwa europejskiego i do promowania rozwoju regionalnego, a ponadto do ułatwiania rozwoju specyficznych gospodarek lokalnych. Aby oceniać udział różnych grup społeczno-demograficznych w turystyce i monitorować programy Unii w dziedzinie turystyki społecznej, Komisja potrzebuje regularnych danych dotyczących udziału w turystyce i aktywności turystycznej tych grup.

(9) Uznane zasady na poziomie Unii mogą pomóc w zagwarantowaniu wiarygodnych, szczegółowych i porównywalnych danych, które umożliwią z kolei właściwe monitorowanie struktury i ewolucji podaży i popytu w turystyce. Konieczna jest wystarczająca porównywalność na poziomie Unii w odniesieniu do metodologii, definicji i programu danych statystycznych oraz metadanych.

(10) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej (³), stanowiące ramy odniesienia dla niniejszego rozporządzenia, przewiduje, że dane statystyczne mają być gromadzone zgodnie z wysokimi standardami bezstronności, przejrzystości, wiarygodności, obiektywizmu, niezależności naukowej, efektywności pod względem kosztów oraz poufności informacji statystycznych.

(11) W tworzeniu i rozpowszechnianiu statystyki europejskiej na mocy niniejszego rozporządzenia organy statystyczne na poziomie krajowym i unijnym powinny uwzględniać zasady określone w Europejskim kodeksie praktyk statystycznych, który został przyjęty przez Komitet ds. Programu Statystycznego w dniu 24 lutego 2005 r. i dołączony do zalecenia Komisji z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie niezależności, wiarygodności i odpowiedzialności krajowych i wspólnotowych organów statystycznych.

(12) W celu uwzględnienia zmian gospodarczych, społecznych i technicznych należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w zakresie dostosowywania terminów przekazywania danych oraz dostosowywania załączników, z wyjątkiem nieobowiązkowego charakteru wymaganych danych oraz ograniczenia zakresu określonego w załącznikach. Należy również upoważnić Komisję do dostosowywania definicji do zmian w definicjach międzynarodowych. Szczególnie ważne jest, aby Komisja przeprowadzała odpowiednie konsultacje w trakcie prac przygotowawczych, w tym na szczeblu eksperckim. Podczas przygotowywania i opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna zapewnić równoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(13) Aby zapewnić jednolite warunki wprowadzania w życie niniejszego rozporządzenia, należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011  r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (⁴).

(14)  Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ustanowienie wspólnych ram w zakresie systematycznego opracowywania, tworzenia i rozpowszechniania europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie z uwagi na brak wspólnych właściwości statystycznych i wymogów w zakresie jakości, a także brak przejrzystości metodologicznej, natomiast możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii poprzez zastosowanie wspólnych ram statystycznych, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(15)  Przepisy dyrektywy 95/57/WE nie są już odpowiednie z uwagi na zmiany zachodzące w branży turystycznej oraz zmiany w rodzaju danych wymaganych przez Komisję i innych użytkowników europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki. Ponieważ konieczna jest aktualizacja ustawodawstwa w tej dziedzinie, należy uchylić dyrektywę 95/57/WE.

(16)  Właściwym instrumentem zapewnienia stosowania wspólnych norm i tworzenia porównywalnej statystyki jest rozporządzenie.

(17) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia wspólne ramy w zakresie systematycznego opracowywania, tworzenia i rozpowszechniania europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki.

W tym celu państwa członkowskie gromadzą, opracowują, przetwarzają i przekazują zharmonizowane statystyki dotyczące podaży i popytu w turystyce.

Artykuł 2

Definicje

1. Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

a) „okres odniesienia” oznacza okres, do którego odnoszą się dane;

b)  „rok odniesienia” oznacza okres odniesienia o długości jednego roku kalendarzowego;

c) „NACE Rev. 2” oznacza wspólną klasyfikację statystyczną działalności gospodarczej w Unii, ustanowioną na mocy rozporządzenia (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁵);

d) „NUTS” oznacza wspólną klasyfikację jednostek terytorialnych do celów tworzenia statystyk regionalnych w Unii, ustanowioną na mocy rozporządzenia (WE) nr 1059/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (⁶);

e) „zwykłe otoczenie” oznacza obszar geograficzny, niekoniecznie sąsiadujący, w którym dana osoba odbywa zwykłe życiowe zajęcia, określany na podstawie następujących kryteriów: przekraczanie granic administracyjnych lub odległość od zwykłego miejsca zamieszkania, długość trwania pobytu, częstotliwość podróży, cel pobytu;

f) „turystyka” oznacza czynności odwiedzających, którzy podejmują podróż do głównego miejsca docelowego położonego poza ich zwykłym otoczeniem, na okres krótszy niż rok, w dowolnym głównym celu, w tym w celu służbowym, wypoczynkowym lub innym celu osobistym, innym niż zatrudnienie przez podmiot miejscowy dla odwiedzanego miejsca;

g) „turystyka krajowa” oznacza podróże w granicach państwa członkowskiego odbywane przez odwiedzających będących rezydentami tego państwa członkowskiego;

h)  „turystyka przyjazdowa” oznacza podróże do państwa członkowskiego odbywane przez odwiedzających niebędących rezydentami tego państwa członkowskiego;

i) „turystyka wyjazdowa” oznacza podróże rezydentów państwa członkowskiego do miejsc poza granicami tego państwa członkowskiego;

j) „turystyka narodowa” oznacza turystykę krajową i turystykę wyjazdową;

k)  „turystyka wewnętrzna” oznacza turystykę krajową i turystykę przyjazdową;

l) „turystyczny obiekt noclegowy” oznacza lokalną jednostkę rodzaju działalności w rozumieniu załącznika do rozporządzenia Rady (EWG) nr 696/93 z dnia 15 marca 1993 r. w sprawie jednostek statystycznych do celów obserwacji i analizy systemu produkcyjnego we Wspólnocie (⁷), świadczącą płatne usługi – chociaż ich cena może być częściowo lub całkowicie subsydiowana – w zakresie zakwaterowania krótkotrwałego, opisane w pozycjach 55.1 (Hotele i podobne obiekty zakwaterowania), 55.2 (Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania) i 55.3 (Pola kempingowe, włączając pola dla pojazdów kempingowych i pola namiotowe) klasyfikacji NACE Rev. 2;

m) „niewynajmowane miejsca zakwaterowania” oznaczają między innymi zakwaterowanie oferowane nieodpłatnie przez rodzinę lub znajomych oraz zakwaterowanie w domach wakacyjnych będących własnością osób je zamieszkujących, w tym również w nieruchomościach użytkowanych w oznaczonym czasie (na zasadzie time-share);

n)  „podróże jednodniowe” oznaczają podróże bez noclegu odbywane przez rezydentów poza ich zwykłym otoczeniem i rozpoczynające się w zwykłym miejscu zamieszkania.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 11 dotyczących zmiany w definicjach zawartych w ust. 1 niniejszego artykułu, w celu dostosowania tych definicji do zmian w definicjach międzynarodowych.

Artykuł 3

Tematy badań i cechy wymaganych danych

1. Do celów niniejszego rozporządzenia dane, które zgodnie z art. 9 mają przekazywać państwa członkowskie, odnoszą się do:

a) turystyki wewnętrznej pod względem pojemności i wykorzystania turystycznych obiektów noclegowych, dla zmiennych, okresowości i podziałów określonych w sekcjach 1, 2 i 3 załącznika I;

b)  turystyki wewnętrznej pod względem noclegów udzielonych turystom w niewynajmowanych miejscach zakwaterowania, dla zmiennych, okresowości i podziałów określonych w sekcji 4 załącznika I;

c) turystyki narodowej pod względem popytu turystycznego, dotyczącego udziału w turystyce oraz charakterystyki podróży turystycznych i odwiedzających, dla zmiennych, okresowości i podziałów określonych w sekcjach 1 i 2 załącznika II;

d) turystyki narodowej pod względem popytu turystycznego, dotyczącego charakterystyki podróży jednodniowych, dla zmiennych, okresowości i podziałów określonych w sekcji 3 załącznika II.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania, w razie konieczności, aktów delegowanych zgodnie z art. 11 dotyczących dostosowywania załączników, z wyjątkiem nieobowiązkowego charakteru wymaganych danych i ograniczenia zakresu określonego w załącznikach, w celu uwzględnienia zmian gospodarczych, społecznych lub technicznych. Wykonując swoje uprawnienia zgodnie z niniejszym przepisem, Komisja zapewnia, aby przyjęte akty delegowane nie nakładały znaczących dodatkowych obciążeń administracyjnych na państwa członkowskie i respondentów.

Artykuł 4

Zakres obserwacji

Zakres obserwacji w przypadku wymogów określonych w:

a) art. 3 ust. 1 lit. a) obejmuje wszystkie turystyczne obiekty noclegowe określone w art. 2 ust. 1 lit. l), o ile w załączniku I nie określono inaczej;

b) art. 3 ust.  1 lit. b) obejmuje wszystkie noclegi udzielone rezydentom i nierezydentom w niewynajmowanych miejscach zakwaterowania;

c) art. 3 ust. 1 lit. c), w odniesieniu do danych dotyczących udziału w turystyce, obejmuje wszystkie osoby fizyczne mieszkające na terytorium danego państwa członkowskiego, o ile w sekcji 1 załącznika II nie określono inaczej;

d) art. 3 ust. 1 lit. c), w odniesieniu do danych dotyczących charakterystyki podróży turystycznych i odwiedzających, obejmuje wszystkie podróże turystyczne rezydentów z przynajmniej jednym noclegiem poza zwykłym otoczeniem, które zakończyły się w ciągu okresu odniesienia, o ile w sekcji 2 załącznika II nie określono inaczej;

e) art. 3 ust. 1 lit. d), w odniesieniu do charakterystyki podróży jednodniowych, obejmuje wszystkie podróże jednodniowe określone w art. 2 ust. 1 lit. n), o ile w sekcji 3 załącznika II nie określono inaczej.

Artykuł 5

Badania pilotażowe

1. Komisja opracowuje program badań pilotażowych, który państwa członkowskie mogą realizować na zasadzie dobrowolności, w celu przygotowania, opracowywania, tworzenia i upowszechniania zharmonizowanych tabel rachunków satelitarnych turystyki oraz w celu dokonania oceny korzyści w stosunku do kosztów zestawiania.

2. Komisja opracowuje również program badań pilotażowych, który państwa członkowskie mogą realizować na zasadzie dobrowolności, w celu opracowania systemu zestawiania danych przedstawiających wpływ turystyki na środowisko.

Artykuł 6

Kryteria jakości i sprawozdania

1. Państwa członkowskie zapewniają jakość przekazywanych danych.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się kryteria jakości ustanowione w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

3. Państwa członkowskie co roku dostarczają Komisji (Eurostatowi) sprawozdanie na temat jakości danych dotyczących okresów odniesienia w roku odniesienia oraz wszelkich dokonanych zmian metodologicznych. Sprawozdanie jest przekazywane w terminie dziewięciu miesięcy po zakończeniu roku odniesienia.

4. Przy stosowaniu kryteriów jakości, o których mowa w ust. 2, w odniesieniu do danych objętych niniejszym rozporządzeniem ustalenia i struktura sprawozdań dotyczących jakości są określane przez Komisję w formie aktów wykonawczych. Te akty wykonawcze przyjmowane są zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

Artykuł 7

Sprawozdanie z oceny

W terminie do dnia 12 sierpnia 2016 r., a następnie co pięć lat Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z oceny na temat danych statystycznych zestawianych zgodnie niniejszym rozporządzeniem, a w szczególności na temat ich przydatności i obciążenia dla przedsiębiorstw.

Artykuł 8

Źródła danych

W odniesieniu do podstaw gromadzenia danych państwa członkowskie podejmują wszelkie środki, które uznają za właściwe, w celu utrzymania odpowiedniej jakości wyników. Państwa członkowskie mogą tworzyć niezbędne dane statystyczne, wykorzystując połączenie następujących różnych źródeł:

a) badań, w przypadku gdy jednostki sprawozdawcze są proszone o podanie aktualnych, dokładnych i kompletnych danych;

b) innych odpowiednich źródeł, w tym danych administracyjnych, jeśli są one odpowiednie pod względem aktualności i adekwatności;

c) odpowiednich procedur szacunków statystycznych.

Artykuł 9

Przekazywanie danych

1. Państwa członkowskie przekazują dane, włącznie z danymi poufnymi, Komisji (Eurostatowi) zgodnie z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 223/2009.

2. Państwa członkowskie przekazują dane wymienione w załączniku I oraz w sekcjach 1 i 3 załącznika II w postaci zagregowanych tabel zgodnie ze standardami wymiany danych określonymi przez Komisję (Eurostat). Dane są przekazywane lub przesyłane drogą elektroniczną do jednego punktu odbioru danych w Komisji (Eurostacie). Komisja przyjmuje w formie aktów wykonawczych praktyczne ustalenia dotyczące przekazywania danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

3. Państwa członkowskie przekazują dane wymienione w sekcji 2 załącznika II w formie zbiorów danych jednostkowych, gdzie każda zarejestrowana podróż stanowi osobny zapis w przekazywanym zbiorze danych, które są w pełni sprawdzone, zredagowane i w razie konieczności zaimputowane, zgodnie ze standardami wymiany danych określonymi przez Komisję (Eurostat). Dane są przekazywane lub przesyłane drogą elektroniczną do jednego punktu odbioru danych w Komisji (Eurostacie). Komisja przyjmuje w formie aktów wykonawczych praktyczne ustalenia dotyczące przekazywania danych. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 12 ust. 2.

4. Państwa członkowskie przekazują:

a) roczne dane wymienione w sekcjach 1 i 2 załącznika I w terminie sześciu miesięcy po zakończeniu okresu odniesienia, o ile w załączniku I nie określono inaczej;

b) miesięczne dane wymienione w sekcji 2 załącznika I w terminie trzech miesięcy po zakończeniu okresu odniesienia;

c) ekspresowe kluczowe wskaźniki odnoszące się do noclegów udzielonych rezydentom i nierezydentom w turystycznych obiektach noclegowych, wymienionych w sekcji 2 załącznika I, w terminie ośmiu tygodni po zakończeniu okresu odniesienia;

d)  dane wymienione w sekcji 4 załącznika I w terminie dziewięciu miesięcy po zakończeniu okresu odniesienia, o ile dane państwo członkowskie postanowi je przekazać;

e) dane wymienione w załączniku II w terminie sześciu miesięcy po zakończeniu okresu odniesienia.

5.  Komisja jest uprawniona do przyjmowania, w razie konieczności, aktów delegowanych zgodnie z art. 11 dotyczących zmian w zakresie terminów przekazywania danych określonych w ust. 4 niniejszego artykułu, w celu uwzględnienia zmian gospodarczych, społecznych lub technicznych. Wszelkie takie zmiany muszą uwzględniać istniejące praktyki w zakresie gromadzenia danych w państwach członkowskich.

6. W przypadku wszystkich danych wymaganych na mocy niniejszego rozporządzenia pierwszy okres odniesienia rozpoczyna się w dniu 1 stycznia 2012 r., chyba że określono inaczej.

Artykuł 10

Podręcznik metodologiczny

Komisja (Eurostat) w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi opracowuje i regularnie aktualizuje podręcznik metodologiczny, który zawiera wskazówki dotyczące statystyki tworzonej na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym definicje, które należy stosować do cech wymaganych danych, oraz wspólne standardy mające zapewnić jakość danych.

Artykuł 11

Wykonanie przekazania

1.  Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierza się Komisji na warunkach określonych w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia, o których mowa w art. 2 ust. 2, art. 3 ust. 2 oraz art.  9 ust. 5, przekazuje się Komisji na okres pięciu lat od dnia 11 sierpnia 2011 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem okresu pięciu lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3. Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 2 ust. 2, art. 3 ust.  2 oraz art. 9 ust. 5, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 2 ust. 2, art. 3 ust. 2 i art. 9 ust.  5 wchodzi w życie tylko, jeśli Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 12

Komitet

1. Komisja jest wspierana przez Komitet ds. Europejskiego Systemu Statystycznego ustanowiony na mocy rozporządzenia (WE) nr 223/2009. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.  W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 13

Uchylenie

Dyrektywa 95/57/WE niniejszym traci moc.

Państwa członkowskie dostarczają wyniki zgodnie z dyrektywą 95/57/WE dla wszystkich okresów odniesienia w roku 2011.

Artykuł 14

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 6 lipca 2011  r.