KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (¹), w szczególności jego art. 144 ust. 1 i art. 148 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Od 2012 r. należy otworzyć unijne kontyngenty taryfowe w odniesieniu do owiec, kóz, mięsa baraniego i koziego. Należności celne i ilości należy ustalić zgodnie z poszczególnymi umowami międzynarodowymi obowiązującymi w 2012 r. W następstwie negocjacji, które doprowadziły do zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Nową Zelandią na podstawie art. XXIV ust. 6. oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. odnoszącego się do zmian list koncesyjnych Republiki Bułgarii i Rumunii w związku z ich przystąpieniem do Unii Europejskiej (²), Unia Europejska zadecydowała o zwiększeniu rocznej wielkości dla Nowej Zelandii o 400 ton oraz o włączeniu do swojej listy rocznego kontyngentu taryfowego erga omnes na przywóz mięsa baraniego lub koziego w wysokości 200 ton (masa tuszy).

(2) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 312/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. w sprawie wykonania dla Wspólnoty przepisów dotyczących taryfy celnej ustanowionych w Układzie ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (³), określono dodatkowy dwustronny kontyngent taryfowy w wysokości 2 000 ton, zwiększany co roku w stosunku do wielkości pierwotnej o 10 %, otwarty dla produktu objętego kodem 0204 od dnia 1 lutego 2003 r. Należy zatem dodać 200 ton rocznie do kontyngentu w ramach GATT/WTO dla Chile i nadal zarządzać obydwoma kontyngentami w identyczny sposób.

(3) Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1245/2010 z dnia 21 grudnia 2010 r. otwierającym unijne kontyngenty taryfowe na 2011 r. w odniesieniu do owiec, kóz, mięsa baraniego i koziego (⁴) otworzono unijne kontyngenty taryfowe na 2011 r. zgodnie z odpowiednimi umowami międzynarodowymi obowiązującymi w roku 2011 r. Przedmiotowe kontyngenty taryfowe należy utrzymać oraz otwierać corocznie, uwzględniając postanowienia zawarte w porozumieniach z Nową Zelandią oraz Chile, o których mowa powyżej. Rozporządzenie (UE) nr 1245/2010 traci moc z końcem 2011 r. i w związku z tym należy je uchylić. Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie przez szereg lat oraz sprzyjać uproszczeniu, zapobiegając konieczności corocznego przyjmowania nowego rozporządzenia.

(4) Przywozem w ramach niniejszego rozporządzenia należy zarządzać w ramach roku kalendarzowego.

(5) Należy ustalić ekwiwalent wagowy tusz w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania unijnych kontyngentów taryfowych.

(6) W drodze odstępstwa od rozporządzenia Komisji (WE) nr 1439/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3013/89 w odniesieniu do przywozu i wywozu produktów sektora mięsa baraniego i koziego (⁵) kontyngentami taryfowymi na produkty z mięsa baraniego i koziego należy zarządzać zgodnie z przepisami art. 144 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Należy tego dokonać zgodnie z art. 308a, 308b i art. 308c ust. l rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w zakresie wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁶).

(7) Kontyngenty taryfowe w ramach niniejszego rozporządzenia należy początkowo uznać za kontyngenty, które nie są krytyczne w rozumieniu art. 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, przy zastosowaniu zarządzania zgodnie z zasadą „kto pierwszy, ten lepszy”. Należy zatem zezwolić organom celnym na zniesienie wymogu złożenia zabezpieczenia w odniesieniu do towarów początkowo przywożonych w ramach tych kontyngentów taryfowych zgodnie z art. 308c ust. 1 i art. 248 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

(8) Należy sprecyzować, jaki dowód potwierdzający pochodzenie produktów powinny przedstawić podmioty gospodarcze, aby skorzystać z kontyngentów taryfowych według zasady „kto pierwszy, ten lepszy”.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie otwiera – od dnia 1 stycznia 2012 r. – roczne unijne kontyngenty taryfowe w odniesieniu do owiec, kóz, mięsa baraniego i koziego.

Artykuł 2

Należności celne mające zastosowanie do produktów objętych kontyngentami taryfowymi, o których mowa w art. 1, kody CN, państwa pochodzenia, roczną wielkość oraz numery porządkowe określono w załączniku.

Artykuł 3

1. Ilości produktów wyrażone w ekwiwalentach wagowych tusz, przywożone w ramach kontyngentów taryfowych, o których mowa w art. 1, określono w załączniku.

2. W celu obliczenia ilości wyrażonych za pomocą „ekwiwalentów wagowych tusz”, o których mowa w ust. 1, wagę netto produktów z mięsa baraniego i koziego należy pomnożyć przez następujące współczynniki:

a) w przypadku zwierząt żywych: 0,47;

b) w przypadku mięsa z jagniąt i z koźląt bez kości: 1,67;

c) w przypadku baraniny bez kości, mięsa owczego i mięsa koziego bez kości innego niż z koźląt oraz dowolnej mieszaniny tych mięs: 1,81;

d) w przypadku produktów z kośćmi: 1,00;

e) [1] (uchylona)

„Koźlę” oznacza kozę w wieku do jednego roku.

Artykuł 4

Na zasadzie odstępstwa od przepisów zawartych w tytule II części A i B rozporządzenia (WE) nr 1439/95 kontyngentami taryfowymi ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu zarządza się zgodnie z art. 49–54 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (⁷). Nie wymaga się pozwoleń na przywóz.

Artykuł 4a

1. Pochodzenie produktów objętych kontyngentem taryfowym innym niż te wynikające z umów w sprawie preferencyjnej stawki celnej określa się zgodnie z przepisami obowiązującymi w Unii.

2. Pochodzenie produktów objętych kontyngentem taryfowym stanowiącym część umowy w sprawie preferencyjnej stawki celnej określa się zgodnie z postanowieniami zapisanymi w tej umowie.

Artykuł 5

1. Aby skorzystać z kontyngentów taryfowych określonych w załączniku, należy przedłożyć organom celnym Unii ważny dowód pochodzenia wraz ze zgłoszeniem celnym do dopuszczenia do obrotu danych produktów.

2 W przypadku kontyngentu taryfowego stanowiącego część umowy w sprawie preferencyjnej stawki celnej dowodem pochodzenia, o którym mowa w ust. 1, jest dowód pochodzenia określony w tej umowie.

W przypadku kontyngentów taryfowych innych niż te wynikające z umów w sprawie preferencyjnej stawki celnej zastosowanie ma art. 61 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (⁸).

W przypadku gdy kontyngenty taryfowe pochodzące z tego samego państwa trzeciego i objęte akapitem pierwszym i drugim zostają połączone, wówczas unijnym organom celnym przedkłada się dowód pochodzenia ustanowiony w odpowiedniej umowie wraz ze zgłoszeniem celnym do dopuszczenia do obrotu danych produktów.

3. W przypadku kontyngentów taryfowych innych niż te wynikające z umów w sprawie preferencyjnej stawki celnej unijnym organom celnym przedkłada się zgłoszenie celne do dopuszczenia do obrotu danych produktów wraz z dokumentem wydanym przez właściwy organ lub agencję w państwie trzecim pochodzenia. Dokument ten zawiera następujące informacje:

a) nazwę lub imię i nazwisko nadawcy;

b) rodzaj produktu i kod CN;

c) liczbę opakowań, ich rodzaj oraz umieszczone na nich znaki i numery;

d) numer porządkowy lub numery porządkowe danego kontyngentu taryfowego;

e) całkowitą wagę netto z podziałem na kategorie współczynnika zgodnie z art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

Rozporządzenie (UE) nr 1245/2010 traci moc.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 grudnia 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (¹), w szczególności jego art. 144 ust. 1 i art. 148 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Od 2012 r. należy otworzyć unijne kontyngenty taryfowe w odniesieniu do owiec, kóz, mięsa baraniego i koziego. Należności celne i ilości należy ustalić zgodnie z poszczególnymi umowami międzynarodowymi obowiązującymi w 2012 r. W następstwie negocjacji, które doprowadziły do zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Nową Zelandią na podstawie art. XXIV ust. 6. oraz art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. odnoszącego się do zmian list koncesyjnych Republiki Bułgarii i Rumunii w związku z ich przystąpieniem do Unii Europejskiej (²), Unia Europejska zadecydowała o zwiększeniu rocznej wielkości dla Nowej Zelandii o 400 ton oraz o włączeniu do swojej listy rocznego kontyngentu taryfowego erga omnes na przywóz mięsa baraniego lub koziego w wysokości 200 ton (masa tuszy).

(2) W rozporządzeniu Rady (WE) nr 312/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. w sprawie wykonania dla Wspólnoty przepisów dotyczących taryfy celnej ustanowionych w Układzie ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (³), określono dodatkowy dwustronny kontyngent taryfowy w wysokości 2 000 ton, zwiększany co roku w stosunku do wielkości pierwotnej o 10 %, otwarty dla produktu objętego kodem 0204 od dnia 1 lutego 2003 r. Należy zatem dodać 200 ton rocznie do kontyngentu w ramach GATT/WTO dla Chile i nadal zarządzać obydwoma kontyngentami w identyczny sposób.

(3) Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1245/2010 z dnia 21 grudnia 2010 r. otwierającym unijne kontyngenty taryfowe na 2011 r. w odniesieniu do owiec, kóz, mięsa baraniego i koziego (⁴) otworzono unijne kontyngenty taryfowe na 2011 r. zgodnie z odpowiednimi umowami międzynarodowymi obowiązującymi w roku 2011 r. Przedmiotowe kontyngenty taryfowe należy utrzymać oraz otwierać corocznie, uwzględniając postanowienia zawarte w porozumieniach z Nową Zelandią oraz Chile, o których mowa powyżej. Rozporządzenie (UE) nr 1245/2010 traci moc z końcem 2011 r. i w związku z tym należy je uchylić. Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie przez szereg lat oraz sprzyjać uproszczeniu, zapobiegając konieczności corocznego przyjmowania nowego rozporządzenia.

(4) Przywozem w ramach niniejszego rozporządzenia należy zarządzać w ramach roku kalendarzowego.

(5) Należy ustalić ekwiwalent wagowy tusz w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania unijnych kontyngentów taryfowych.

(6) W drodze odstępstwa od rozporządzenia Komisji (WE) nr 1439/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3013/89 w odniesieniu do przywozu i wywozu produktów sektora mięsa baraniego i koziego (⁵) kontyngentami taryfowymi na produkty z mięsa baraniego i koziego należy zarządzać zgodnie z przepisami art. 144 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Należy tego dokonać zgodnie z art. 308a, 308b i art. 308c ust. l rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w zakresie wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁶).

(7) Kontyngenty taryfowe w ramach niniejszego rozporządzenia należy początkowo uznać za kontyngenty, które nie są krytyczne w rozumieniu art. 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, przy zastosowaniu zarządzania zgodnie z zasadą „kto pierwszy, ten lepszy”. Należy zatem zezwolić organom celnym na zniesienie wymogu złożenia zabezpieczenia w odniesieniu do towarów początkowo przywożonych w ramach tych kontyngentów taryfowych zgodnie z art. 308c ust. 1 i art. 248 ust. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

(8) Należy sprecyzować, jaki dowód potwierdzający pochodzenie produktów powinny przedstawić podmioty gospodarcze, aby skorzystać z kontyngentów taryfowych według zasady „kto pierwszy, ten lepszy”.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie otwiera – od dnia 1 stycznia 2012 r. – roczne unijne kontyngenty taryfowe w odniesieniu do owiec, kóz, mięsa baraniego i koziego.

Artykuł 2

Należności celne mające zastosowanie do produktów objętych kontyngentami taryfowymi, o których mowa w art. 1, kody CN, państwa pochodzenia, roczną wielkość oraz numery porządkowe określono w załączniku.

Artykuł 3

1. Ilości produktów wyrażone w ekwiwalentach wagowych tusz, przywożone w ramach kontyngentów taryfowych, o których mowa w art. 1, określono w załączniku.

2. W celu obliczenia ilości wyrażonych za pomocą „ekwiwalentów wagowych tusz”, o których mowa w ust. 1, wagę netto produktów z mięsa baraniego i koziego należy pomnożyć przez następujące współczynniki:

a) w przypadku zwierząt żywych: 0,47;

b) w przypadku mięsa z jagniąt i z koźląt bez kości: 1,67;

c) w przypadku baraniny bez kości, mięsa owczego i mięsa koziego bez kości innego niż z koźląt oraz dowolnej mieszaniny tych mięs: 1,81;

d) w przypadku produktów z kośćmi: 1,00;

e) [1] w przypadku przetworzonego mięsa baraniego: 1,00.

„Koźlę” oznacza kozę w wieku do jednego roku.

Artykuł 4

[2] Na zasadzie odstępstwa od przepisów zawartych w tytule II części A i B rozporządzenia (WE) nr 1439/95 kontyngentami taryfowymi ustanowionymi w niniejszym rozporządzeniu zarządza się zgodnie z art. 49–54 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 (⁷). Nie wymaga się pozwoleń na przywóz.

Artykuł 4a

[3] 1. Pochodzenie produktów objętych kontyngentem taryfowym innym niż te wynikające z umów w sprawie preferencyjnej stawki celnej określa się zgodnie z przepisami obowiązującymi w Unii.

2. Pochodzenie produktów objętych kontyngentem taryfowym stanowiącym część umowy w sprawie preferencyjnej stawki celnej określa się zgodnie z postanowieniami zapisanymi w tej umowie.

Artykuł 5

[4] 1. Aby skorzystać z kontyngentów taryfowych określonych w załączniku, należy przedłożyć organom celnym Unii ważny dowód pochodzenia wraz ze zgłoszeniem celnym do dopuszczenia do obrotu danych produktów.

2 W przypadku kontyngentu taryfowego stanowiącego część umowy w sprawie preferencyjnej stawki celnej dowodem pochodzenia, o którym mowa w ust. 1, jest dowód pochodzenia określony w tej umowie.

W przypadku kontyngentów taryfowych innych niż te wynikające z umów w sprawie preferencyjnej stawki celnej zastosowanie ma art. 61 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (⁸).

W przypadku gdy kontyngenty taryfowe pochodzące z tego samego państwa trzeciego i objęte akapitem pierwszym i drugim zostają połączone, wówczas unijnym organom celnym przedkłada się dowód pochodzenia ustanowiony w odpowiedniej umowie wraz ze zgłoszeniem celnym do dopuszczenia do obrotu danych produktów.

3. W przypadku kontyngentów taryfowych innych niż te wynikające z umów w sprawie preferencyjnej stawki celnej unijnym organom celnym przedkłada się zgłoszenie celne do dopuszczenia do obrotu danych produktów wraz z dokumentem wydanym przez właściwy organ lub agencję w państwie trzecim pochodzenia. Dokument ten zawiera następujące informacje:

a) nazwę lub imię i nazwisko nadawcy;

b) rodzaj produktu i kod CN;

c) liczbę opakowań, ich rodzaj oraz umieszczone na nich znaki i numery;

d) numer porządkowy lub numery porządkowe danego kontyngentu taryfowego;

e) całkowitą wagę netto z podziałem na kategorie współczynnika zgodnie z art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

Rozporządzenie (UE) nr 1245/2010 traci moc.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 grudnia 2011 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (¹), w szczególności jego art. 144 ust. 1 i art. 148 w związku z art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Od 2012 r. należy otworzyć unijne kontyngenty taryfowe w odniesieniu do owiec, kóz, mięsa baraniego i koziego. Należności celne i ilości należy ustalić zgodnie z poszczególnymi umowami międzynarodowymi obowiązującymi w 2012 r. W następstwie negocjacji, które doprowadziły do zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Unią Europejską a Nową Zelandią na podstawie art. XXIV ust. 6. oraz art.  XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994  r. odnoszącego się do zmian list koncesyjnych Republiki Bułgarii i Rumunii w związku z ich przystąpieniem do Unii Europejskiej (²), Unia Europejska zadecydowała o zwiększeniu rocznej wielkości dla Nowej Zelandii o 400 ton oraz o włączeniu do swojej listy rocznego kontyngentu taryfowego erga omnes na przywóz mięsa baraniego lub koziego w wysokości 200 ton (masa tuszy).

(2)  W rozporządzeniu Rady (WE) nr 312/2003 z dnia 18 lutego 2003 r. w sprawie wykonania dla Wspólnoty przepisów dotyczących taryfy celnej ustanowionych w Układzie ustanawiającym stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Chile, z drugiej strony (³), określono dodatkowy dwustronny kontyngent taryfowy w wysokości 2 000 ton, zwiększany co roku w stosunku do wielkości pierwotnej o 10 %, otwarty dla produktu objętego kodem 0204 od dnia 1 lutego 2003 r. Należy zatem dodać 200 ton rocznie do kontyngentu w ramach GATT/WTO dla Chile i nadal zarządzać obydwoma kontyngentami w identyczny sposób.

(3)  Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1245/2010 z dnia 21 grudnia 2010 r. otwierającym unijne kontyngenty taryfowe na 2011 r. w odniesieniu do owiec, kóz, mięsa baraniego i koziego (⁴) otworzono unijne kontyngenty taryfowe na 2011 r. zgodnie z odpowiednimi umowami międzynarodowymi obowiązującymi w roku 2011 r. Przedmiotowe kontyngenty taryfowe należy utrzymać oraz otwierać corocznie, uwzględniając postanowienia zawarte w porozumieniach z Nową Zelandią oraz Chile, o których mowa powyżej. Rozporządzenie (UE) nr 1245/2010 traci moc z końcem 2011 r. i w związku z tym należy je uchylić. Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie przez szereg lat oraz sprzyjać uproszczeniu, zapobiegając konieczności corocznego przyjmowania nowego rozporządzenia.

(4) Przywozem w ramach niniejszego rozporządzenia należy zarządzać w ramach roku kalendarzowego.

(5) Należy ustalić ekwiwalent wagowy tusz w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania unijnych kontyngentów taryfowych.

(6) W drodze odstępstwa od rozporządzenia Komisji (WE) nr 1439/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3013/89 w odniesieniu do przywozu i wywozu produktów sektora mięsa baraniego i koziego (⁵) kontyngentami taryfowymi na produkty z mięsa baraniego i koziego należy zarządzać zgodnie z przepisami art.  144 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Należy tego dokonać zgodnie z art. 308a, 308b i art. 308c ust. l rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w zakresie wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁶).

(7) Kontyngenty taryfowe w ramach niniejszego rozporządzenia należy początkowo uznać za kontyngenty, które nie są krytyczne w rozumieniu art. 308c rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, przy zastosowaniu zarządzania zgodnie z zasadą „kto pierwszy, ten lepszy”. Należy zatem zezwolić organom celnym na zniesienie wymogu złożenia zabezpieczenia w odniesieniu do towarów początkowo przywożonych w ramach tych kontyngentów taryfowych zgodnie z art. 308c ust. 1 i art. 248 ust.  4 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

(8)  Należy sprecyzować, jaki dowód potwierdzający pochodzenie produktów powinny przedstawić podmioty gospodarcze, aby skorzystać z kontyngentów taryfowych według zasady „kto pierwszy, ten lepszy”.

(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie otwiera – od dnia 1 stycznia 2012 r. – roczne unijne kontyngenty taryfowe w odniesieniu do owiec, kóz, mięsa baraniego i koziego.

Artykuł 2

Należności celne mające zastosowanie do produktów objętych kontyngentami taryfowymi, o których mowa w art. 1, kody CN, państwa pochodzenia, roczną wielkość oraz numery porządkowe określono w załączniku.

Artykuł 3

1. Ilości produktów wyrażone w ekwiwalentach wagowych tusz, przywożone w ramach kontyngentów taryfowych, o których mowa w art. 1, określono w załączniku.

2. W celu obliczenia ilości wyrażonych za pomocą „ekwiwalentów wagowych tusz”, o których mowa w ust. 1, wagę netto produktów z mięsa baraniego i koziego należy pomnożyć przez następujące współczynniki:

a) w przypadku zwierząt żywych: 0,47;

b) w przypadku mięsa z jagniąt i z koźląt bez kości: 1,67;

c) w przypadku baraniny bez kości, mięsa owczego i mięsa koziego bez kości innego niż z koźląt oraz dowolnej mieszaniny tych mięs: 1,81;

d) w przypadku produktów z kośćmi: 1,00.

„Koźlę” oznacza kozę w wieku do jednego roku.

Artykuł 4

W drodze odstępstwa od tytułu II część A i B rozporządzenia (WE) nr 1439/95 kontyngentami taryfowymi określonymi w załączniku do niniejszego rozporządzenia zarządza się na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy” zgodnie z art. 308a, 308b i art. 308c ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Nie wymaga się pozwoleń na przywóz.

Artykuł 5

1. Aby skorzystać z kontyngentów taryfowych określonych w załączniku, należy przedstawić organom celnym Unii ważny dowód pochodzenia wydany przez właściwy organ w danym państwie trzecim wraz ze zgłoszeniem celnym o dopuszczenie do swobodnego obrotu danych towarów.

Pochodzenie produktów objętych kontyngentami taryfowymi innymi niż te wynikające z umów w sprawie preferencyjnej stawki celnej określa się zgodnie z przepisami obowiązującymi w Unii.

2. Dowodem pochodzenia, o którym mowa w ust. 1, jest:

a) w przypadku kontyngentu taryfowego stanowiącego część umowy w sprawie preferencyjnej stawki celnej – dowód pochodzenia określony w tej umowie;

b) w przypadku pozostałych kontyngentów taryfowych – dowód pochodzenia ustalony zgodnie z art.  47 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 oraz, oprócz elementów określonych w tym artykule, następujące dane:

– kod CN (przynajmniej cztery pierwsze cyfry),

– numer porządkowy lub numery porządkowe danego kontyngentu taryfowego,

–  całkowita waga netto dla kategorii współczynnika zgodnie z art.  3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia;

c) w przypadku państwa, którego kontyngenty taryfowe wchodzą w zakres lit. a) oraz b) i zostały połączone – dowód, o którym mowa w lit. a).

W przypadku gdy dowód pochodzenia, o którym mowa w lit. b), jest przedstawiany jako dokument towarzyszący tylko jednemu zgłoszeniu o dopuszczenie do swobodnego obrotu, może on zawierać kilka numerów porządkowych. W każdym innym przypadku dowód powinien zawierać tylko jeden numer porządkowy.

Artykuł 6

Rozporządzenie (UE) nr 1245/2010 traci moc.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 20 grudnia 2011 r.