RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

[1] 1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez ich terytorium:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub które zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka: lub

e) osób fizycznych związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a)–d),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze będące w posiadaniu, będące własnością, będące we władaniu lub znajdujące się pod kontrolą następujących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych i prawnych, podmiotów lub organów, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka;

e) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub znajdujących się pod kontrolą sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub generujących dochody lub zapewniających wsparcie dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub osiągających korzyści od sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw); lub

f) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów powiązanych z osobami, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a)–e),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

7. Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania środków finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:

a) Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ), w tym jej programy, środki finansowe oraz inne podmioty i organy, a także jej wyspecjalizowane agencje i organizacje powiązane;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej;

e) organizacje i agencje, którym Unia wydała certyfikat partnerstwa humanitarnego lub które zostały certyfikowane lub uznane przez państwo członkowskie zgodnie z procedurami krajowymi;

f) wyspecjalizowane agencje państw członkowskich; lub

g) pracownicy, beneficjenci, jednostki zależne lub partnerzy wykonawczy podmiotów, o których mowa w lit. a)–f), w czasie i w zakresie, w jakim działają w takim charakterze.

Artykuł 6a

1. Bez uszczerbku dla art. 6 ust. 7 i na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2, właściwe organy danego państwa członkowskiego mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie.

2. W przypadku braku decyzji odmownej, wniosku o udzielnie informacji lub zawiadomienia o dodatkowym terminie od odpowiedniego właściwego organu w terminie pięciu dni roboczych od dnia otrzymania wniosku o udzielenie zezwolenia na podstawie niniejszego artykułu, zezwolenie takie uważa się za udzielone.

3. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu, w terminie czterech tygodni od udzielenia takiego zezwolenia.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

[2] Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2025 r. Niniejsza decyzja jest przedmiotem stałego przeglądu. W stosownych przypadkach jej okres obowiązywania jest przedłużany lub jest ona zmieniana, jeżeli Rada uzna, że jej cele nie zostały osiągnięte.

Artykuł 13

Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

[1] 1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez ich terytorium:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub które zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka: lub

e) osób fizycznych związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a)–d),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze będące w posiadaniu, będące własnością, będące we władaniu lub znajdujące się pod kontrolą następujących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych i prawnych, podmiotów lub organów, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka;

e) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub znajdujących się pod kontrolą sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub generujących dochody lub zapewniających wsparcie dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub osiągających korzyści od sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw); lub

f) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów powiązanych z osobami, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a)–e),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

7. [2] Ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania środków finansowych lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:

a) Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ), w tym jej programy, środki finansowe oraz inne podmioty i organy, a także jej wyspecjalizowane agencje i organizacje powiązane;

b) organizacje międzynarodowe;

c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;

d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej;

e) organizacje i agencje, którym Unia wydała certyfikat partnerstwa humanitarnego lub które zostały certyfikowane lub uznane przez państwo członkowskie zgodnie z procedurami krajowymi;

f) wyspecjalizowane agencje państw członkowskich; lub

g) pracownicy, beneficjenci, jednostki zależne lub partnerzy wykonawczy podmiotów, o których mowa w lit. a)–f), w czasie i w zakresie, w jakim działają w takim charakterze.

Artykuł 6a

[3] 1. Bez uszczerbku dla art. 6 ust. 7 i na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2, właściwe organy danego państwa członkowskiego mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie.

2. W przypadku braku decyzji odmownej, wniosku o udzielnie informacji lub zawiadomienia o dodatkowym terminie od odpowiedniego właściwego organu w terminie pięciu dni roboczych od dnia otrzymania wniosku o udzielenie zezwolenia na podstawie niniejszego artykułu, zezwolenie takie uważa się za udzielone.

3. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu, w terminie czterech tygodni od udzielenia takiego zezwolenia.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2024 r. Niniejsza decyzja jest przedmiotem stałego przeglądu. Jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte, jej okres obowiązywania zostaje przedłużony lub dokonuje się w niej odpowiednich zmian.

Wyjątki, o których mowa w art. 6 ust. 7 i art. 6a ust. 1, w odniesieniu do art. 6 ust. 1 i 2, poddawany jest przeglądowi w regularnych odstępach czasu, co najmniej raz na 12 miesięcy, lub na pilny wniosek złożony przez jedno z państw członkowskich, Wysokiego Przedstawiciela lub Komisję w związku z zasadniczą zmianą okoliczności. [4]

Artykuł 13

Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

[1] 1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez ich terytorium:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub które zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka: lub

e) osób fizycznych związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a)–d),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze będące w posiadaniu, będące własnością, będące we władaniu lub znajdujące się pod kontrolą następujących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych i prawnych, podmiotów lub organów, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka;

e) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub znajdujących się pod kontrolą sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub generujących dochody lub zapewniających wsparcie dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub osiągających korzyści od sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw); lub

f) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów powiązanych z osobami, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a)–e),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

Artykuł 6a

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku, na warunkach, jakie te właściwe organy uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym dostarczanie artykułów medycznych i żywności, przewóz pracowników organizacji humanitarnej oraz udzielanie związanej z tym pomocy, lub na potrzeby ewakuacji z Mjanmy/Birmy.

2. Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o zezwoleniach wydanych na mocy niniejszego artykułu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

Artykuł 6a

W drodze odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do podmiotu wymienionego we wpisie 10 w załączniku, lub na udostępnienie mu niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że takie środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne do:

a) realizacji zadań związanych z likwidacją szybów naftowych i gazowych zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak w zakresie unieszkodliwiania odpadów, działań na rzecz remediacji terenu niezbędnych w celu zabezpieczenia i renaturalizacji, świadczeniem powiązanej z tym pomocy technicznej oraz uiszczenia związanych z tym podatków i ceł, a także wypłaty wynagrodzeń i świadczeń społecznych pracownikom; lub

b) przeniesienia przed dniem 31 lipca 2022 r. akcji lub udziałów koniecznego do rozwiązania umów zawartych przed dniem 21 lutego 2022 r. z podmiotem wymienionym we wpisie 10 w załączniku.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

[2] Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2024 r. Niniejsza decyzja jest przedmiotem stałego przeglądu. Jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte, jej okres obowiązywania zostaje przedłużony lub dokonuje się w niej odpowiednich zmian.

Artykuł 13

Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

[1] 1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez ich terytorium:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub które zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka: lub

e) osób fizycznych związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a)–d),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze będące w posiadaniu, będące własnością, będące we władaniu lub znajdujące się pod kontrolą następujących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych i prawnych, podmiotów lub organów, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka;

e) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub znajdujących się pod kontrolą sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub generujących dochody lub zapewniających wsparcie dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub osiągających korzyści od sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw); lub

f) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów powiązanych z osobami, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a)–e),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

Artykuł 6a

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku, na warunkach, jakie te właściwe organy uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym dostarczanie artykułów medycznych i żywności, przewóz pracowników organizacji humanitarnej oraz udzielanie związanej z tym pomocy, lub na potrzeby ewakuacji z Mjanmy/Birmy.

2. Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o zezwoleniach wydanych na mocy niniejszego artykułu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

Artykuł 6a

W drodze odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do podmiotu wymienionego we wpisie 10 w załączniku, lub na udostępnienie mu niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że takie środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne do:

a) realizacji zadań związanych z likwidacją szybów naftowych i gazowych zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak w zakresie unieszkodliwiania odpadów, działań na rzecz remediacji terenu niezbędnych w celu zabezpieczenia i renaturalizacji, świadczeniem powiązanej z tym pomocy technicznej oraz uiszczenia związanych z tym podatków i ceł, a także wypłaty wynagrodzeń i świadczeń społecznych pracownikom; lub

b) przeniesienia przed dniem 31 lipca 2022 r. akcji lub udziałów koniecznego do rozwiązania umów zawartych przed dniem 21 lutego 2022 r. z podmiotem wymienionym we wpisie 10 w załączniku.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

[2] Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2024 r. W przypadku zamieszczonych w załączniku wpisu 84. dotyczącego 1 osoby oraz wpisu 17. dotyczącego 1 podmiotu środki, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1, stosuje się do dnia 29 października 2023 r. Niniejsza decyzja jest przedmiotem stałego przeglądu. Jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte, jej okres obowiązywania zostaje przedłużony lub dokonuje się w niej odpowiednich zmian.

Artykuł 13

Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

[1] 1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez ich terytorium:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub które zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka: lub

e) osób fizycznych związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a)–d),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze będące w posiadaniu, będące własnością, będące we władaniu lub znajdujące się pod kontrolą następujących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych i prawnych, podmiotów lub organów, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka;

e) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub znajdujących się pod kontrolą sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub generujących dochody lub zapewniających wsparcie dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub osiągających korzyści od sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw); lub

f) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów powiązanych z osobami, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a)–e),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

Artykuł 6a

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku, na warunkach, jakie te właściwe organy uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym dostarczanie artykułów medycznych i żywności, przewóz pracowników organizacji humanitarnej oraz udzielanie związanej z tym pomocy, lub na potrzeby ewakuacji z Mjanmy/Birmy.

2. Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o zezwoleniach wydanych na mocy niniejszego artykułu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

Artykuł 6a

W drodze odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do podmiotu wymienionego we wpisie 10 w załączniku, lub na udostępnienie mu niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że takie środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne do:

a) realizacji zadań związanych z likwidacją szybów naftowych i gazowych zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak w zakresie unieszkodliwiania odpadów, działań na rzecz remediacji terenu niezbędnych w celu zabezpieczenia i renaturalizacji, świadczeniem powiązanej z tym pomocy technicznej oraz uiszczenia związanych z tym podatków i ceł, a także wypłaty wynagrodzeń i świadczeń społecznych pracownikom; lub

b) przeniesienia przed dniem 31 lipca 2022 r. akcji lub udziałów koniecznego do rozwiązania umów zawartych przed dniem 21 lutego 2022 r. z podmiotem wymienionym we wpisie 10 w załączniku.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

[2] Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2023 r. Jest ona przedmiotem stałego przeglądu. Jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte, jej okres obowiązywania zostaje przedłużony lub dokonuje się w niej odpowiednich zmian.

Artykuł 13

Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

[1] 1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez ich terytorium:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub które zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka: lub

e) osób fizycznych związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a)–d),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze będące w posiadaniu, będące własnością, będące we władaniu lub znajdujące się pod kontrolą następujących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych i prawnych, podmiotów lub organów, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka;

e) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub znajdujących się pod kontrolą sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub generujących dochody lub zapewniających wsparcie dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub osiągających korzyści od sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw); lub

f) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów powiązanych z osobami, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a)–e),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

Artykuł 6a

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku, na warunkach, jakie te właściwe organy uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym dostarczanie artykułów medycznych i żywności, przewóz pracowników organizacji humanitarnej oraz udzielanie związanej z tym pomocy, lub na potrzeby ewakuacji z Mjanmy/Birmy.

2. Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o zezwoleniach wydanych na mocy niniejszego artykułu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

Artykuł 6a

[2] W drodze odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2 właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do podmiotu wymienionego we wpisie 10 w załączniku, lub na udostępnienie mu niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po ustaleniu, że takie środki finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne do:

a) realizacji zadań związanych z likwidacją szybów naftowych i gazowych zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak w zakresie unieszkodliwiania odpadów, działań na rzecz remediacji terenu niezbędnych w celu zabezpieczenia i renaturalizacji, świadczeniem powiązanej z tym pomocy technicznej oraz uiszczenia związanych z tym podatków i ceł, a także wypłaty wynagrodzeń i świadczeń społecznych pracownikom; lub

b) przeniesienia przed dniem 31 lipca 2022 r. akcji lub udziałów koniecznego do rozwiązania umów zawartych przed dniem 21 lutego 2022 r. z podmiotem wymienionym we wpisie 10 w załączniku.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2022 r. Jest ona przedmiotem stałego przeglądu. Jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte, jej okres obowiązywania zostaje przedłużony lub dokonuje się w niej odpowiednich zmian.

Artykuł 13

Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

[1] 1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez ich terytorium:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub które zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka: lub

e) osób fizycznych związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a)–d),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze będące w posiadaniu, będące własnością, będące we władaniu lub znajdujące się pod kontrolą następujących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych i prawnych, podmiotów lub organów, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka;

e) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub znajdujących się pod kontrolą sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub generujących dochody lub zapewniających wsparcie dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub osiągających korzyści od sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw); lub

f) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów powiązanych z osobami, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a)–e),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

Artykuł 6a

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku, na warunkach, jakie te właściwe organy uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym dostarczanie artykułów medycznych i żywności, przewóz pracowników organizacji humanitarnej oraz udzielanie związanej z tym pomocy, lub na potrzeby ewakuacji z Mjanmy/Birmy.

2. Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o zezwoleniach wydanych na mocy niniejszego artykułu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

[2] Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2022 r. Jest ona przedmiotem stałego przeglądu. Jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte, jej okres obowiązywania zostaje przedłużony lub dokonuje się w niej odpowiednich zmian.

Artykuł 13

Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

[1] 1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

1. [2] Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez ich terytorium:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub które zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka: lub

e) osób fizycznych związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a)–d),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

1. [3] Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze będące w posiadaniu, będące własnością, będące we władaniu lub znajdujące się pod kontrolą następujących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne pogwałcenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osób fizycznych i prawnych, podmiotów lub organów, których działalność, polityki lub działania podważają demokrację lub praworządność w Mjanmie/Birmie lub które uczestniczą w działalności zagrażającej pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Mjanmy/Birmy lub zapewniają wsparcie takiej działalności;

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej na rzecz ludności cywilnej, która tej pomocy potrzebuje;

d) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw), sił policyjnych Mjanmy oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych pogwałceń lub naruszeń praw człowieka;

e) osób prawnych, podmiotów lub organów będących własnością lub znajdujących się pod kontrolą sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub generujących dochody lub zapewniających wsparcie dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) lub osiągających korzyści od sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw); lub

f) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów powiązanych z osobami, podmiotami lub organami, o których mowa w lit. a)–e),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

Artykuł 6a

[4] 1. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 i 2 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych należących do osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku lub na udostępnienie niektórych środków finansowych lub zasobów gospodarczych osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi wymienionym w załączniku, na warunkach, jakie te właściwe organy uznają za stosowne, po ustaleniu, że przekazanie takich środków finansowych lub zasobów gospodarczych jest niezbędne do celów humanitarnych, takich jak świadczenie lub ułatwianie świadczenia pomocy, w tym dostarczanie artykułów medycznych i żywności, przewóz pracowników organizacji humanitarnej oraz udzielanie związanej z tym pomocy, lub na potrzeby ewakuacji z Mjanmy/Birmy.

2. Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o zezwoleniach wydanych na mocy niniejszego artykułu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2021 r. Jest ona przedmiotem stałego przeglądu. Jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte, jej okres obowiązywania zostaje przedłużony lub dokonuje się w niej odpowiednich zmian.

Artykuł 13

Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez nie:

a) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnym za poważne łamanie praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej do osób potrzebujących;

c) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych naruszeń lub łamania praw człowieka; lub

d) osobom fizycznym związanym z osobami, o których mowa w lit. a), b) i c);

zgodnie z wykazem w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do następujących osób i podmiotów lub przez nie posiadane, przechowywane lub kontrolowane:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne naruszenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie; lub

b) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej do osób potrzebujących; lub

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych naruszeń lub łamania praw człowieka; lub

d) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a), b) i c),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

[1] Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2021 r. Jest ona przedmiotem stałego przeglądu. Jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte, jej okres obowiązywania zostaje przedłużony lub dokonuje się w niej odpowiednich zmian.

Artykuł 13

Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez nie:

a) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnym za poważne łamanie praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej do osób potrzebujących;

c) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych naruszeń lub łamania praw człowieka; lub

d) osobom fizycznym związanym z osobami, o których mowa w lit. a), b) i c);

zgodnie z wykazem w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do następujących osób i podmiotów lub przez nie posiadane, przechowywane lub kontrolowane:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne naruszenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie; lub

b) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej do osób potrzebujących; lub

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych naruszeń lub łamania praw człowieka; lub

d) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a), b) i c),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

[1] Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2020 r. Jest ona przedmiotem stałego przeglądu. Jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte, jej okres obowiązywania zostaje przedłużony lub dokonuje się w niej odpowiednich zmian.

Artykuł 13

Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez nie:

a) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnym za poważne łamanie praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej do osób potrzebujących;

c) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych naruszeń lub łamania praw człowieka; lub

d) osobom fizycznym związanym z osobami, o których mowa w lit. a), b) i c);

zgodnie z wykazem w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do następujących osób i podmiotów lub przez nie posiadane, przechowywane lub kontrolowane:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne naruszenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie; lub

b) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej do osób potrzebujących; lub

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych naruszeń lub łamania praw człowieka; lub

d) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a), b) i c),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2019 r. Jest ona przedmiotem stałego przeglądu. Jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte, jej okres obowiązywania zostaje przedłużony lub dokonuje się w niej odpowiednich zmian.

Artykuł 13

Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez nie:

a) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnym za poważne łamanie praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej do osób potrzebujących;

c) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych naruszeń lub łamania praw człowieka; lub

d) osobom fizycznym związanym z osobami, o których mowa w lit. a), b) i c);

zgodnie z wykazem w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do następujących osób i podmiotów lub przez nie posiadane, przechowywane lub kontrolowane:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne naruszenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie; lub

b) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej do osób potrzebujących; lub

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych naruszeń lub łamania praw człowieka; lub

d) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a), b) i c),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2019 r. Jest ona przedmiotem stałego przeglądu. Jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte, jej okres obowiązywania zostaje przedłużony lub dokonuje się w niej odpowiednich zmian.

Artykuł 13

Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez nie:

a) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnym za poważne łamanie praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej do osób potrzebujących;

c) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych naruszeń lub łamania praw człowieka; lub

d) osobom fizycznym związanym z osobami, o których mowa w lit. a), b) i c);

zgodnie z wykazem w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do następujących osób i podmiotów lub przez nie posiadane, przechowywane lub kontrolowane:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne naruszenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie; lub

b) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej do osób potrzebujących; lub

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych naruszeń lub łamania praw człowieka; lub

d) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a), b) i c),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2019 r. Jest ona przedmiotem stałego przeglądu. Jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte, jej okres obowiązywania zostaje przedłużony lub dokonuje się w niej odpowiednich zmian.

Artykuł 13

Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 29,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/232/WPZiB w sprawie odnowienia środków ograniczających skierowanych przeciwko Birmie/Związkowi Myanmar (¹).

(2) Z uwagi na sytuację w Mjanmie/Birmie i w celu zachęcenia do kontynuowania pozytywnych zmian wszystkie środki ograniczające powinny zostać zniesione, z wyjątkiem embarga na broń i embarga na sprzęt, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

(3) Decyzja 2010/232/WPZiB powinna w związku z tym zostać uchylona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu do Mjanmy/Birmy – przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub ich statków powietrznych – niezależnie od tego, czy operacje te rozpoczęły się na terytoriach państw członkowskich, czy też nie – uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zamiennych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych.

2. Zabrania się:

a) bezpośredniego lub pośredniego świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług związanych z działaniami wojskowymi oraz z dostawą, produkcją, konserwacją i użytkowaniem uzbrojenia i wszelkiego rodzaju zapasów materiałowych z nim związanych, w tym broni i amunicji, pojazdów wojskowych i sprzętu wojskowego, sprzętu paramilitarnego i części zapasowych do wyżej wymienionego sprzętu, jak również sprzętu, który mógłby być wykorzystany do represji wewnętrznych, jakiejkolwiek osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do użytku na terenie tego państwa;

b) finansowania lub dostarczania pomocy finansowej związanej z działaniami wojskowymi, w tym zwłaszcza dotacji, pożyczek i ubezpieczenia kredytu eksportowego, w odniesieniu do jakiejkolwiek sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu uzbrojenia i zapasów materiałowych z nim związanych, jak również sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, lub w odniesieniu do bezpośredniego lub pośredniego świadczenia związanej z tym pomocy technicznej, usług pośrednictwa i innych usług jakiejkolwiek osobie, podmiotowi lub organowi w Mjanmie/Birmie lub do wykorzystania na terenie tego państwa;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

ROZDZIAŁ I

OGRANICZENIA WYWOZU

Artykuł 1a

[1] 1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, wszelkich produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Rady (WE) nr 428/2009 (²) do celów militarnych w Mjanmie/Birmie, lub na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich, lub przy wykorzystaniu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub statków powietrznych państw członkowskich bez względu na to, czy te produkty i technologie pochodzą z terytoriów państw członkowskich.

2. Zabrania się:

a) świadczenia pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług związanych z produktami i technologiami określonymi w ust. 1 oraz związanych ze świadczeniem, wytwarzaniem, konserwacją i używaniem takich produktów i technologii, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie;

b) zapewniania finansowania lub pomocy finansowej w związku z produktami i technologiami określonymi w ust. 1, w tym zwłaszcza udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczeń kredytów eksportowych, na wszelkie operacje sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu tych produktów i technologii lub na świadczenie odnośnej pomocy technicznej, usług pośrednictwa lub innych usług, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz użytkowników końcowych będących wojskowymi lub na rzecz funkcjonariuszy Policji Granicznej w Mjanmie/Birmie lub do celów militarnych w Mjanmie/Birmie.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 i 2, pozostają bez uszczerbku dla wykonywania umów zawartych przed dniem 27 kwietnia 2018 r. lub umów dodatkowych niezbędnych do realizacji takich umów.

Artykuł 2

[2] 1. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do:

a) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu nieśmiercionośnego wyposażenia wojskowego lub sprzętu, który mógłby zostać wykorzystany do represji wewnętrznych, ani produktów i technologii podwójnego zastosowania wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 428/2009, przeznaczonych wyłącznie do zastosowań humanitarnych lub ochronnych lub do zastosowania w programach rozwoju instytucjonalnego ONZ i UE, ani do materiałów przeznaczonych do prowadzonych przez UE i ONZ operacji zarządzania kryzysowego;

b) sprzedaży, dostaw, przekazywania ani wywozu sprzętu do usuwania niewybuchów i zapasów materiałowych przeznaczonych do użycia podczas operacji usuwania niewybuchów;

c) finansowania ani dostarczania pomocy finansowej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami;

d) świadczenia pomocy technicznej związanej z takim sprzętem lub takimi programami i operacjami,

pod warunkiem uprzedniego zatwierdzenia takiego wywozu przez odpowiedni właściwy organ.

2. Art. 1 i 1a nie mają zastosowania do odzieży ochronnej, w tym kamizelek kuloodpornych i hełmów wojskowych, wwożonych do Mjanmy/Birmy czasowo przez personel ONZ, UE lub jej państw członkowskich, przedstawicieli środków masowego przekazu, pracowników organizacji humanitarnych i organizacji działających na rzecz rozwoju oraz personel pomocniczy, i przeznaczonych wyłącznie do ich użytku osobistego.

Artykuł 3

[3] 1. Zabrania się sprzedaży, dostaw, przekazywania lub wywozu sprzętu, technologii lub oprogramowania przeznaczonych głównie do wykorzystania przy monitorowaniu lub przechwytywaniu przez rząd Mjanmy/Birmy lub w jego imieniu, połączeń internetowych i telefonicznych w sieciach telefonii ruchomej lub stacjonarnej w Mjanmie/Birmie, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej w instalowaniu, obsługiwaniu lub aktualizowaniu takiego sprzętu, technologii lub oprogramowania, przez obywateli państw członkowskich lub z terytoriów państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić na sprzedaż, dostawę, przekazywanie lub wywóz sprzętu, technologii lub oprogramowania, włącznie z usługami monitorowania lub przechwytywania wszelkiego rodzaju połączeń telekomunikacyjnych lub internetowych oraz udzielania pomocy finansowej i technicznej, o których mowa w ust. 1, jeżeli mają uzasadnione powody, aby stwierdzić, że odnośny sprzęt, technologia lub oprogramowanie nie zostaną zastosowane do represji wewnętrznych – przez rząd, organy publiczne, przedsiębiorstwa lub urzędy Mjanmy/Birmy, lub jakiekolwiek osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem.

Odnośne państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na mocy niniejszego ustępu w terminie czterech tygodni od wydania zezwolenia.

3. Unia przyjmuje środki niezbędne do określenia stosownych elementów, które mają zostać objęte niniejszym artykułem.

ROZDZIAŁ II

OGRANICZENIA DOTYCZĄCE SZKOLEŃ WOJSKOWYCH I WSPÓŁPRACY WOJSKOWEJ

Artykuł 4

[4] 1. Zabrania się prowadzenia szkoleń wojskowych dla sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej lub współpracy wojskowej z nim.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do szkoleń ani współpracy mających na celu wzmocnienie zasad demokratycznych, praworządności lub poszanowania prawa międzynarodowego włącznie z międzynarodowymi prawami człowieka w Mjanmie/Birmie.

ROZDZIAŁ III

OGRANICZENIA WJAZDU

Artykuł 5

[5] 1. Państwa członkowskie stosują niezbędne środki, by uniemożliwić wjazd na ich terytorium lub przejazd przez nie:

a) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnym za poważne łamanie praw człowieka w Mjanmie/Birmie;

b) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej do osób potrzebujących;

c) osobom fizycznym należącym do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych naruszeń lub łamania praw człowieka; lub

d) osobom fizycznym związanym z osobami, o których mowa w lit. a), b) i c);

zgodnie z wykazem w załączniku.

2. Ust. 1 nie zobowiązuje państwa członkowskiego do odmowy swoim obywatelom wjazdu na swoje terytorium.

3. Ust. 1 pozostaje bez uszczerbku dla przypadków, gdy dane państwo członkowskie związane jest zobowiązaniem wynikającym z prawa międzynarodowego, a mianowicie:

a) jest państwem przyjmującym międzynarodową organizację międzyrządową;

b) jest państwem przyjmującym międzynarodową konferencję zwołaną przez ONZ lub pod jej auspicjami;

c) na mocy umowy wielostronnej przyznającej przywileje i immunitety; lub

d) na podstawie Traktatu pojednawczego (Traktat laterański) z 1929 r. zawartego między Stolicą Apostolską (Państwem Watykańskim) a Włochami.

4. Ust. 3 uznaje się za mający zastosowanie również w przypadkach, w których państwo członkowskie jest krajem goszczącym Organizację Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE).

5. Rada jest należycie informowana o wszystkich przypadkach przyznania przez państwo członkowskie zwolnienia na mocy ust. 3 lub 4.

6. Państwa członkowskie mogą zastosować wyłączenia ze środków nałożonych na podstawie ust. 1 w przypadkach, gdy podróż jest uzasadniona pilną potrzebą humanitarną lub uczestnictwem w posiedzeniu międzyrządowym, włącznie z posiedzeniami popieranymi przez Unię Europejską lub których gospodarzem jest Unia Europejska lub dane państwo członkowskie sprawujące przewodnictwo w OBWE, gdzie prowadzony jest dialog polityczny bezpośrednio propagujący polityczne cele środków ograniczających, w tym demokrację, prawa człowieka i praworządność w Mjanmie/Birmie.

7. Państwo członkowskie, które zamierza przyznać wyłączenia określone w ust. 6, powiadamia o tym na piśmie Radę. Zwolnienie uważa się za przyznane, chyba że co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw na piśmie w ciągu dwóch dni roboczych od otrzymania powiadomienia o proponowanym zwolnieniu. W przypadku gdy co najmniej jeden członek Rady wniesie sprzeciw, Rada może postanowić o przyznaniu proponowanego wyłączenia, stanowiąc większością kwalifikowaną.

8. W przypadkach gdy zgodnie z ust. 3, 4, 6 lub 7 państwo członkowskie zezwala na wjazd lub przejazd przez jego terytorium osobom wymienionym w załączniku, zezwolenie jest ograniczone do celu, dla którego zostało wydane oraz do wymienionych w nim osób.

ROZDZIAŁ IV

ZAMROŻENIE ŚRODKÓW FINANSOWYCH I ZASOBÓW GOSPODARCZYCH

Artykuł 6

[6] 1. Zamrożone zostają wszelkie środki finansowe i zasoby gospodarcze należące do następujących osób i podmiotów lub przez nie posiadane, przechowywane lub kontrolowane:

a) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej, odpowiedzialnych za poważne naruszenia praw człowieka w Mjanmie/Birmie; lub

b) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie świadczenia pomocy humanitarnej do osób potrzebujących; lub

c) osób fizycznych należących do sił zbrojnych Mjanmy (Tatmadaw) oraz Policji Granicznej odpowiedzialnym za utrudnianie prowadzenia niezależnych dochodzeń w sprawie domniemanych poważnych naruszeń lub łamania praw człowieka; lub

d) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów związanych z osobami fizycznymi, o których mowa w lit. a), b) i c),

zgodnie z wykazem zamieszczonym w załączniku.

2. Nie udostępnia się osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom i organom wymienionym w załączniku, ani też na ich rzecz, bezpośrednio lub pośrednio, żadnych środków finansowych ani zasobów gospodarczych.

3. Właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych lub na udostępnienie ich na warunkach, jakie uzna za stosowne, po ustaleniu, że odnośne środki finansowe lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym opłat za żywność, z tytułu najmu lub kredytu hipotecznego, za leki i leczenie, podatków, składek ubezpieczeniowych oraz opłat za usługi użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów lub zwrotów poniesionych wydatków związanych z usługami prawniczymi;

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub należności za usługi polegające na zwykłym przechowywaniu lub utrzymywaniu zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych;

d) niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że odnośny właściwy organ powiadomił właściwe organy pozostałych państw członkowskich oraz Komisję o powodach, dla których uważa, że należy udzielić szczególnego zezwolenia, co najmniej dwa tygodnie przed jego udzieleniem; lub

e) zostaną one wpłacone na rachunek lub wypłacone z rachunku misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile wpłaty te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub misji konsularnej lub organizacji międzynarodowej.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego mogą zezwolić na odblokowanie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia arbitrażowego wydanego przed datą umieszczenia w wykazie w załączniku osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w ust. 1, lub orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej wydanych w Unii, lub orzeczenia sądowego wykonalnego w danym państwie członkowskim, przed tą datą lub po tej dacie;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub decyzją lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu lub decyzji, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób, którym takie roszczenia przysługują;

c) orzeczenie lub decyzja nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku; oraz

d) uznanie orzeczenia lub decyzji nie jest sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego.

Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o wszelkich zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego ustępu.

5. Ust. 1 nie uniemożliwia osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi, umieszczonym w załączniku, dokonywania płatności należnej z tytułu umowy lub porozumienia (lub na mocy zobowiązania) zawartych przez osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ, przed dniem umieszczenia tych osób fizycznych, prawnych, podmiotów lub organów w wykazie znajdującym się w załączniku, pod warunkiem że dane państwo członkowskie ustaliło, że płatność nie narusza ust. 3.

6. Ust. 2 nie ma zastosowania do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków;

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą objęcia tych rachunków środkami przewidzianymi w ust. 1 i 2; lub

c) płatności należnych z tytułu orzeczeń sądowych, decyzji administracyjnych lub orzeczeń arbitrażowych wydanych w Unii lub wykonalnych w danym państwie członkowskim;

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają środkom przewidzianym w ust. 1.

ROZDZIAŁ V

PRZEPISY OGÓLNE i KOŃCOWE

Artykuł 7

[7] 1. Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek państwa członkowskiego lub Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, sporządza i zmienia wykaz znajdujący się w załączniku.

2. Rada przekazuje decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem umieszczenia w wykazie, danej osobie fizycznej lub prawnej, danemu podmiotowi lub danemu organowi bezpośrednio — jeżeli adres jest znany — albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie, takiemu podmiotowi lub takiemu organowi przedstawienie uwag.

3. W przypadku gdy zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada dokonuje przeglądu decyzji, o której mowa w ust. 1, i odpowiednio informuje daną osobę fizyczną lub prawną, dany podmiot lub dany organ.

Artykuł 8

1. Załącznik zawiera uzasadnienie umieszczenia w wykazie osób fizycznych i prawnych, podmiotów i organów, o których mowa w art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1.

2. W załączniku podaje się również ewentualnie dostępne informacje konieczne do zidentyfikowania danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W przypadku osób fizycznych informacje takie mogą obejmować imiona i nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów, informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności.

Artykuł 9

Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie środków ustanowionych w niniejszej decyzji.

Artykuł 10

Nie są zaspokajane żadne roszczenia w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki nałożone niniejszą decyzją, w tym roszczenia odszkodowawcze lub wszelkie inne roszczenia tego rodzaju, takie jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, w szczególności roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub o zapłatę obligacji, gwarancji lub zabezpieczeń, w szczególności gwarancji finansowych lub finansowych listów gwarancyjnych w jakiejkolwiek formie – o ile zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wymienione w wykazie w załączniku;

b) jakiekolwiek osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a).

Artykuł 11

W celu maksymalizacji oddziaływania środków przewidzianych w niniejszej decyzji, Unia zachęca państwa trzecie do przyjmowania środków ograniczających podobnych do tych przewidzianych w niniejszej decyzji.

Artykuł 12

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 30 kwietnia 2019 r. Jest ona przedmiotem stałego przeglądu. Jeżeli Rada uzna, że cele niniejszej decyzji nie zostały osiągnięte, jej okres obowiązywania zostaje przedłużony lub dokonuje się w niej odpowiednich zmian.

Artykuł 13

[8] Decyzja 2010/232/WPZiB traci moc.

Artykuł 14

[9] Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 22 kwietnia 2013 r.