§ 2. 1. Przed podjęciem decyzji w sprawie ustalenia, o którym mowa w art. 33 ust. 3 pkt 1 ustawy, Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych może skorzystać z wyników ekspertyzy archiwalnej przeprowadzonej przez:

1) Archiwum Akt Nowych – w odniesieniu do organów i jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 16 rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 20 października 2015 r. w sprawie klasyfikowania i kwalifikowania dokumentacji, przekazywania materiałów archiwalnych do archiwów państwowych i brakowania dokumentacji niearchiwalnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 246), z wyłączeniem jednostek organizacyjnych, o których mowa w pkt 3;

2) właściwe archiwum państwowe – w odniesieniu do organów i jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia wymienionego w pkt 1, mających siedzibę na obszarze działania tego archiwum państwowego;

3) Narodowe Archiwum Cyfrowe – w odniesieniu do jednostek organizacyjnych powołanych do wytwarzania dokumentacji fotograficznej i audiowizualnej, utrwalających swoją działalność podstawową w formie fotograficznej oraz audiowizualnej, mających siedzibę w Warszawie;

4) właściwe archiwum państwowe – w odniesieniu do organów i jednostek organizacyjnych, innych niż wymienione w pkt 1-3, mających siedzibę na obszarze działania tego archiwum państwowego.

1a. [1] Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych może zlecić pracownikom komórki organizacyjnej właściwej do spraw kształtowania narodowego zasobu archiwalnego Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych przeprowadzenie dodatkowej ekspertyzy archiwalnej w celu uzupełnienia lub weryfikacji ustaleń ekspertyzy archiwalnej, o których mowa w ust. 1.

1b. [2] Z przeprowadzonej ekspertyzy archiwalnej, o której mowa w ust. 1a, sporządza się notatkę, którą włącza się do akt sprawy.

2. Ustalenia, o którym mowa w art. 33 ust. 3 pkt 2 ustawy, dyrektor właściwego archiwum państwowego dokonuje na podstawie wyników ekspertyzy archiwalnej.

3. Wątpliwości dotyczące właściwości archiwów państwowych w zakresie ustalania jednostek organizacyjnych, w których tworzy się archiwa zakładowe, rozstrzyga Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych, z własnej inicjatywy lub na wniosek dyrektora archiwum państwowego.

§ 2. 1. Przed podjęciem decyzji w sprawie ustalenia, o którym mowa w art. 33 ust. 3 pkt 1 ustawy, Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych może skorzystać z wyników ekspertyzy archiwalnej przeprowadzonej przez:

1) Archiwum Akt Nowych – w odniesieniu do organów i jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 16 rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 20 października 2015 r. w sprawie klasyfikowania i kwalifikowania dokumentacji, przekazywania materiałów archiwalnych do archiwów państwowych i brakowania dokumentacji niearchiwalnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 246), z wyłączeniem jednostek organizacyjnych, o których mowa w pkt 3;

2) właściwe archiwum państwowe – w odniesieniu do organów i jednostek organizacyjnych, o których mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia wymienionego w pkt 1, mających siedzibę na obszarze działania tego archiwum państwowego;

3) Narodowe Archiwum Cyfrowe – w odniesieniu do jednostek organizacyjnych powołanych do wytwarzania dokumentacji fotograficznej i audiowizualnej, utrwalających swoją działalność podstawową w formie fotograficznej oraz audiowizualnej, mających siedzibę w Warszawie;

4) właściwe archiwum państwowe – w odniesieniu do organów i jednostek organizacyjnych, innych niż wymienione w pkt 1-3, mających siedzibę na obszarze działania tego archiwum państwowego.

2. Ustalenia, o którym mowa w art. 33 ust. 3 pkt 2 ustawy, dyrektor właściwego archiwum państwowego dokonuje na podstawie wyników ekspertyzy archiwalnej.

3. Wątpliwości dotyczące właściwości archiwów państwowych w zakresie ustalania jednostek organizacyjnych, w których tworzy się archiwa zakładowe, rozstrzyga Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych, z własnej inicjatywy lub na wniosek dyrektora archiwum państwowego.