Finanse publiczne. Komentarz do ustawy - art. 89

1

[Zakres regulacji] Omawiany przepis dotyczy możliwości pozyskiwania przez jednostki samorządu terytorialnego środków finansowych ze źródeł zewnętrznych, które będą stanowić przychody takich jednostek na finansowanie określonych w przepisie niedoborów. Przepis rodzi pewne wątpliwości interpretacyjne, które mają istotne znaczenie dla ustalenia, w jakim zakresie jednostki samorządu terytorialnego mają swobodę w korzystaniu z dostępnych na rynku produktów finansowych oraz innych nienazwanych form finansowania swojej działalności, np. leasing, cesja wierzytelności, forfaiting itd. Kolejny problem, jaki pojawia się na tle komentowanego przepisu, to: czy omawiany przepis stanowi zamknięty katalog celów, na jakie jednostki samorządu terytorialnego mogą zaciągać zobowiązania finansowe. W praktyce opisywane zagadnienie sprowadza się do odpowiedzi na pytanie, na ile swobody mają jednostki samorządu terytorialnego przy kształtowaniu własnej polityki finansowej oraz uczestniczeniu i wykorzystaniu produktów finansowych i innych instrumentów prawnych do finansowania własnej działalności.

2

[Przeznaczenie środków pochodzących z kredytów lub pożyczek] W omawianym przepisie ustawodawca określił cele, które mogą być sfinansowane środkami pochodzącymi z kredytu lub pożyczki albo ze sprzedaży papierów wartościowych wyemitowanych przez jednostkę samorządu terytorialnego. Artykuł 89 przyznaje jednostkom samorządu terytorialnego uprawnienie do zaciągania kredytów i pożyczek oraz emisji papierów wartościowych. Nie mówi jednak wprost o możliwości korzystania z innych form finansowania.

Powszechnie prezentowany jest pogląd, że cele wymienione w art. 89 ust. 1 u.f.p. mogą być finansowane środkami pochodzącymi wyłącznie z kredytów bankowych, pożyczek, emisji papierów wartościowych, a lista tych środków finansowych jest zamknięta. Pogląd ten jest różnie komentowany przez przedstawicieli samorządu terytorialnego. Mając jednak na uwadze literalną treść komentowanego przepisu, należy uznać go za słuszny.