Komentarz do ustawy o pomocy społecznej - Art. 37
[Cel zasiłku stałego] Zapewnienie źródła utrzymania osobom, które ze względu na niezdolność do pracy własnymi staraniami nie są w stanie zapewnić sobie środków do życia to podstawowy cel zasiłku stałego. Dotyczy to osób całkowicie niezdolnych do pracy oraz osób niezdolnych do pracy ze względu na wiek. Należy jednak pamiętać, że całkowita niezdolność do pracy nie zawsze oznacza brak możliwości jakiegokolwiek zatrudnienia. Dotyczy to głównie osób z niepełnosprawnościami.
[Prawo do zasiłku stałego] W pierwszej kolejności prawo do zasiłku stałego posiadają pełnoletnie osoby samotnie gospodarujące, niezdolne do pracy z powodu wieku lub całkowicie niezdolne do pracy, jeżeli ich dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (art. 12 u.e.r.). Całkowita niezdolność do pracy spowodowana niepełnosprawnością dotyczy osób zaliczanych do pierwszej i drugiej grupy inwalidzkiej oraz osób legitymujących się znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności.
(...) Z treści art. 37 ust. 1 pkt 2 u.p.s. wynikają dwie przesłanki, które muszą być spełnione łącznie, aby możliwe było uzyskanie zasiłku stałego. Po pierwsze, całkowita niezdolność do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawność. Po drugie, spełnienie warunków określonych w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej (kryterium dochodowe), tj. ustalenie, że dochód osoby ubiegającej się o zasiłek stały oraz dochód na osobę w rodzinie jest niższe od kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, określonego zgodnie z zasadami zawartymi w art. 8 ust. 1 pkt 2 (...).
POTRZEBUJESZ POMOCY?