Komentarz do ustawy o pomocy społecznej - Art. 38
[Zasiłek okresowy] Jednym z podstawowych świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej obok zasiłku stałego jest zasiłek okresowy. W odróżnieniu od zasiłku stałego jest świadczeniem o tzw. określonych granicach czasowych przysługiwania.
Istota tego świadczenia sprowadza się do przyznawania określonej ilości środków finansowych osobie czy rodzinie przez ściśle określony czas, np. miesiąca, ale może to być czas występowania określonej przesłanki, np. pozostawania bez zatrudnienia.1) Warunki przyznawania zasiłku okresowego nie mają zatem charakteru trwałego, związane są z przejściowymi trudnościami. Jest to podstawowa różnica pomiędzy zasiłkiem okresowym, a zasiłkiem stałym – który ma charakter trwały i wywołuje konieczność nieograniczonej czasowo pomocy.
W przypadku zasiłku okresowego bezpośrednio realizowana jest zasada, zgodnie z którą, rolą organów pomocy społecznej jest dostarczanie wsparcia, które pozwala na powrót do stanu umożliwiającego końcowe przezwyciężenie niekorzystnej sytuacji życiowej (art. 2 ust. 1 u.p.s.).
(...) O ile samo przyznanie świadczenia w postaci zasiłku okresowego ma charakter związany, jeżeli tylko wnioskodawca spełnia przesłanki określone w art. 38 ust. 1 u.p.s., to już samo rozstrzygnięcie o okresie, na jaki jest przyznawany oraz o jego wysokości (w granicach wyznaczonych przepisami), cechuje uznaniowość organu, który w tym zakresie powinien kierować się ogólnymi zasadami przyznawania pomocy społecznej, wyrażonymi m.in. w art. 3 ust. 3 i 4 u.p.s., tzn. rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy, a potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej (...).
