Komentarz do ustawy o pomocy społecznej - Art. 38
[Zasiłek okresowy] Jednym z podstawowych świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej obok zasiłku stałego jest zasiłek okresowy. W odróżnieniu od zasiłku stałego jest świadczeniem o tzw. określonych granicach czasowych przysługiwania.
Istota tego świadczenia sprowadza się do przyznawania określonej ilości środków finansowych osobie czy rodzinie przez ściśle określony czas, np. miesiąca, ale może to być czas występowania określonej przesłanki, np. pozostawania bez zatrudnienia.1) Warunki przyznawania zasiłku okresowego nie mają zatem charakteru trwałego, związane są z przejściowymi trudnościami. Jest to podstawowa różnica pomiędzy zasiłkiem okresowym, a zasiłkiem stałym – który ma charakter trwały i wywołuje konieczność nieograniczonej czasowo pomocy.
W przypadku zasiłku okresowego bezpośrednio realizowana jest zasada, zgodnie z którą, rolą organów pomocy społecznej jest dostarczanie wsparcia, które pozwala na powrót do stanu umożliwiającego końcowe przezwyciężenie niekorzystnej sytuacji życiowej (art. 2 ust. 1 u.p.s.).
(...) W przypadku orzekania o prawie do zasiłku okresowego w pierwszej kolejności ustaleniu podlega prawo do tego świadczenia na zasadach ogólnych z art. 38 u.p.s. uzależnione m.in. od kryterium dochodowego, a dopiero po wykluczeniu spełnienia przesłanki tego kryterium – badaniu podlega prawo do zasiłku okresowego na zasadzie szczególnej wynikającej z art. 41 pkt 2 u.p.s. Dopiero więc jednoznaczne wykluczenie możliwości zastosowania art. 38 u.p.s. uprawnia do rozważenia zastosowania art. 41 pkt 2 u.p.s. Jest to istotne, bowiem spełnienie kryterium dochodowego zobowiązuje organ do przyznania tego świadczenia (w razie ziszczenia się pozostałych przesłanek) (...).
