Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 1999-09-01 do 2003-01-01
Wersja archiwalna od 1999-09-01 do 2003-01-01
archiwalny
USTAWA
z dnia 18 grudnia 1976 r.
o ubezpieczeniu społecznym osób prowadzących działalność gospodarczą oraz ich rodzin
z dnia 18 grudnia 1976 r. (Dz.U. z 1976 r., Nr 40, poz. 235)
t.j. z dnia 8 czerwca 1983 r. (Dz.U. z 1983 r., Nr 31, poz. 147)
t.j. z dnia 29 lipca 1989 r. (Dz.U. z 1989 r., Nr 46, poz. 250)
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 1999 r., Nr 60, poz. 636) Pokaż wszystkie zmiany
Rozdział 2
Świadczenia z tytułu ubezpieczenia
Art. 5. [Uprawnieni do świadczeń] Świadczenia z ubezpieczenia przysługujące ubezpieczonym oraz członkom ich rodzin obejmują:
1) [2] świadczenia lecznicze i położnicze, zaopatrzenie w leki, przedmioty ortopedyczne, protezy, środki opatrunkowe i pomocnicze,
2) (skreślony),
3) (skreślony),
4) (skreślony),
5) świadczenia pieniężne z tytułu wypadku przy prowadzeniu działalności określonej w art. 1 oraz w razie choroby zawodowej: rentę szkoleniową, rentę inwalidzką oraz rentę rodzinną,
6) dodatki do emerytury i renty,
7) (skreślony),
8) (skreślony).
Art. 6. [Świadczenia lecznicze i położnicze] [3] Świadczenia lecznicze i położnicze oraz zaopatrzenie w leki, przedmioty ortopedyczne, protezy, środki opatrunkowe i pomocnicze, o których mowa w art. 5 pkt 1, przysługują ubezpieczonemu oraz członkom jego rodziny w zakresie i na warunkach przewidzianych dla pracowników i ich rodzin.
Art. 10. [Renta z tytułu wypadku] 1. Renta szkoleniowa, renta inwalidzka i renta rodzinna z tytułu wypadku przy prowadzeniu działalności określonej w art. 1 oraz w razie choroby zawodowej przysługują na zasadach i w wysokości określonych przepisami o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, z uwzględnieniem ust. 2—4.
2. Za wypadek, o którym mowa w ust. 1, uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło:
1) podczas wykonywania zwykłych czynności wynikających z prowadzenia działalności lub w związku z wykonywaniem takich czynności,
2) w drodze do miejsca prowadzenia działalności lub z tego miejsca,
3) podczas wykonywania zadań zleconych przez organizacje polityczne lub organizacje społeczno—zawodowe zrzeszające osoby prowadzące działalność albo w związku z wykonywaniem takich zadań lub w związku z uczestnictwem w organizowanych przez te organizacje czynach społecznych.
3. Za choroby zawodowe uważa się choroby określone przepisami wydanymi na podstawie art. 231 pkt 2 Kodeksu pracy.
4. (skreślony).
Art. 11. [Prawo do dodatku] 1. Osobie uprawnionej do emerytury lub renty przysługuje prawo do dodatków:
1) (skreślony),
2) pielęgnacyjnego,
3) (skreślony),
4) dla sierot zupełnych
na warunkach i w wysokości określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.
2. (skreślony).
Art. 15. 1. (skreślony).
2. (skreślony).
3. (skreślony).
Art. 18. [Postępowanie w sprawach świadczeń] W zakresie postępowania w sprawach świadczeń, zasad wypłaty tych świadczeń oraz obowiązków osób pobierających świadczenia stosuje się zasady określone przepisami ustalającymi odpowiednie świadczenia, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Art. 20. [Delegacja ustawowa] Minister Pracy i Polityki Socjalnej, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady i tryb ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy prowadzeniu działalności określonej w art. 1, prawa do świadczeń z tego tytułu oraz wypłaty tych świadczeń.
Rozdział 3
Zgłoszenie do ubezpieczenia. Składki na ubezpieczenie
Art. 22. (skreślony).
Rozdział 4
Ubezpieczenie osób współpracujących
Art. 26. (skreślony).
Art. 27. [Stosowania przepisów ustawy] Przepisy ustawy dotyczące ubezpieczonych stosuje się odpowiednio do osób współpracujących.
Rozdział 5
Przepisy przejściowe
Art. 33. [Prawo do świadczeń] 1. Świadczenia określone w ustawie przysługują:
1) z tytułu wypadków przy prowadzeniu działalności określonej w art. 1 — gdy wypadek nastąpił począwszy od dnia wejścia w życie tej ustawy,
2) z tytułu chorób zawodowych — gdy inwalidztwo spowodowane taką chorobą zostało stwierdzone począwszy od dnia wejścia w życie tej ustawy, chyba że działalność określona w art. 1, która narażała na powstanie choroby zawodowej, ustała przed wejściem w życie ustawy.
2. Prawo do świadczeń objętych ustawą za okres przed wejściem jej w życie ustala się i świadczenia wymierza według przepisów dotychczasowych.
Art. 34. [Zasiłek chorobowy] Zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do prowadzenia działalności lub współpracy powstałej przed dniem wejścia w życie ustawy przysługuje od dnia jej wejścia w życie, jednak okres zasiłkowy liczy się od dnia powstania tej niezdolności.
Art. 35. [Zasiłek macierzyński] 1. Zasiłek macierzyński z tytułu urodzenia dziecka przed dniem wejścia w życie ustawy przysługuje od dnia jej wejścia w życie, jednak tylko do upływu okresu równego okresowi urlopu macierzyńskiego, liczonego od dnia porodu.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie przyjęcia dziecka na wychowanie przed dniem wejścia w życie ustawy.
Art. 35a. [Prawo doświadczeń pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa] Prawo do świadczeń pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa na zasadach określonych w ustawie mają również twórcy, artyści i osoby wykonujące wolny zawód, podlegający ubezpieczeniu chorobowemu jako osoby prowadzące pozarolniczą działalność w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.
Rozdział 6
Przepisy końcowe
Art. 36. [Przepisy uchylone] Traci moc ustawa z dnia 8 czerwca 1972 r. o ubezpieczeniu społecznym rzemieślników (Dz. U. Nr 23, poz. 165, z 1974 r. Nr 21, poz. 117 i Nr 47 poz. 280 oraz z 1975 r. Nr 5, poz. 31 i Nr 45, poz. 232).
[1] Ustawa traci moc 1 stycznia 2003 r. na podstawie art. 61 pkt 5 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673).
[2] Na podstawie ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153), która weszła w życie 1 stycznia 1999 r., art. 5 pkt 1 utracił moc w zakresie uregulowanym przepisami tej ustawy.
[3] Na podstawie ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Dz.U. Nr 28, poz. 153), która weszła w życie 1 stycznia 1999 r., art. 6 utracił moc w zakresie uregulowanym przepisami tej ustawy.
