§ 1. 1. Na stanowisko radcy notarialnego może być mianowany pracownik posiadający wyższe wykształcenie prawnicze i co najmniej trzyletnią praktykę na stanowisku sekretarza notarialnego.

2. W przypadkach szczególnie uzasadnionych na stanowisko radcy notarialnego może być mianowany pracownik posiadający co najmniej wykształcenie średnie i pięcioletnią praktykę na stanowisku sekretarza notarialnego.

§ 2. 1. Na stanowisko sekretarza notarialnego może być mianowany ten, kto:

1) jest obywatelem polskim,

2) ukończył 18 lat i ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych,

3) posiada co najmniej średnie wykształcenie,

4) odbył praktykę i złożył egzamin sekretarski.

2. Przepis ust. 1 pkt 4 nie dotyczy osób, które ukończyły aplikację notarialną i złożyły egzamin notarialny.

§ 3. 1. Praktykę sekretarską odbywa się na stanowisku pomocnika sekretarza notarialnego. Praktyka ta trwa 12 miesięcy i kończy się oceną kwalifikacyjną dotyczącą dopuszczenia pracownika do złożenia egzaminu sekretarskiego.

2. Pracownik, który otrzymał ocenę negatywną, po rocznej pracy może ubiegać się ponownie o dopuszczenie go do składania egzaminu sekretarskiego. Decyzję o dopuszczeniu do egzaminu podejmuje prezes sądu wojewódzkiego na wniosek dyrektora państwowego biura notarialnego.

§ 4. 1. Praktyka sekretarska ma na celu teoretyczne i praktyczne przygotowanie pracownika do należytego wykonywania obowiązków sekretarza notarialnego.

2. W czasie praktyki pracownik powinien zaznajomić się z całokształtem czynności sekretarza notarialnego w państwowym biurze notarialnym lub jego oddziale.

§ 5. 1. Pracownik odbywa praktykę sekretarską zgodnie z programem ustalonym przez Instytut Badania Prawa Sądowego, obejmującym zarówno zajęcia praktyczne, jak i teoretyczne.

2. Zajęcia teoretyczne dla pracowników wszystkich biur notarialnych organizuje prezes sądu wojewódzkiego wyznaczony przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Zajęcia te mają na celu zapoznanie pracownika z przepisami dotyczącymi funkcjonowania państwowych biur notarialnych i zakresu czynności sekretarza notarialnego, ochrony tajemnicy państwowej i służbowej oraz dokształcanie w zakresie wiadomości o państwie i prawie.

3. Zajęcia praktyczne organizuje dyrektor państwowego biura notarialnego, w którym odbywa się praktyka.

§ 6. Nadzorowanie przebiegu praktyki sekretarskiej należy do kierownika praktyki sekretarskiej, powołanego przez dyrektora państwowego biura notarialnego mającego siedzibę w miejscowości będącej siedzibą sądu wojewódzkiego.

§ 7. 1. Ocenę kwalifikacyjną dotyczącą dopuszczenia pracownika do złożenia egzaminu sekretarskiego sporządza dyrektor państwowego biura notarialnego, w którym odbywa się praktyka.

2. Ocena kwalifikacyjna powinna zawierać zwięzłą opinię o przebiegu praktyki oraz określenie następujących cech pracownika:

1) wiedzę zawodową oraz umiejętność jej stosowania w praktyce,

2) obowiązkowość, pracowitość, inicjatywę i punktualność,

3) uzdolnienia zawodowe,

4) stosunek do współpracowników i interesantów.

§ 8. 1. Od obowiązku odbycia praktyki sekretarskiej może być zwolniona w całości lub w części osoba, która:

1) była uprzednio zatrudniona na podobnym stanowisku co najmniej 12 miesięcy albo

2) wykaże się w inny sposób wymaganą programem wiedzą teoretyczną, umiejętnością stosowania tej wiedzy w praktyce, a także znajomością metod i technik pracy biurowej.

2. Decyzję w sprawie zwolnienia od obowiązku odbycia praktyki sekretarskiej podejmuje prezes sądu wojewódzkiego na wniosek dyrektora państwowego biura notarialnego, w którym osoba ta jest zatrudniona.

§ 9. 1. Egzamin sekretarski przeprowadza powołana przez prezesa sądu wojewódzkiego komisja, w której skład wchodzi notariusz jako przewodniczący oraz dwóch doświadczonych pracowników administracyjnych państwowych biur notarialnych.

2. Celem egzaminu jest sprawdzenie praktycznej i teoretycznej wiedzy pracownika, niezbędnej do objęcia stanowiska sekretarza notarialnego.

3. Kierownik praktyki sekretarskiej zawiadamia pracownika zakwalifikowanego do egzaminu sekretarskiego o terminie tego egzaminu co najmniej na 7 dni przed wyznaczonym terminem.

§ 10. 1. Egzamin sekretarski składa się z części pisemnej i ustnej.

2. Przedmiotem egzaminu pisemnego powinien być jeden temat z zakresu wiedzy teoretycznej oraz jeden z zakresu wiedzy praktycznej.

3. Egzamin pisemny trwa do sześciu godzin i odbywa się w obecności co najmniej dwóch członków komisji wyznaczonych przez przewodniczącego komisji egzaminacyjnej.

§ 11. Egzamin ustny obejmuje całość zagadnień będących przedmiotem praktyki sekretarskiej.

§ 12. 1. Komisja egzaminacyjna ocenia wyniki egzaminu pisemnego i ustnego stopniami: "bardzo dobry", "dobry", "dostateczny" i "niedostateczny".

2. Złożenie egzaminu sekretarskiego z wynikiem pozytywnym wymaga uzyskania ocen co najmniej dostatecznych z obu części egzaminu.

§ 13. 1. W razie niedostatecznego wyniku egzaminu lub nieprzystąpienia do egzaminu w wyznaczonym terminie, prezes sądu wojewódzkiego wyznacza termin następnego egzaminu.

2. W razie niedostatecznego wyniku egzaminu, termin następnego egzaminu może być wyznaczony po upływie co najmniej trzech miesięcy od dnia przeprowadzenia poprzedniego egzaminu, nie później jednak niż po upływie roku.

§ 14. Z przebiegu i wyników egzaminu sekretarskiego sporządza się protokół, który podpisują wszyscy członkowie komisji egzaminacyjnej.

§ 15. Prezes sądu wojewódzkiego wydaje świadectwo o odbyciu praktyki lub o zwolnieniu od obowiązku jej odbycia oraz o złożeniu egzaminu sekretarskiego z wynikiem pozytywnym. Odpis świadectwa załącza się do akt osobowych pracownika.

§ 16. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lutego 1990 r.