§ 1. 1. Rozporządzenie określa stawki dotacji przedmiotowych do pasażerskich przewozów autobusowych i kolejowych na jednostkę przewozu.

2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostce przewozu, rozumie się przez to:

1) przy przewozach autobusowych – przebieg autobusu na trasie o długości jednego kilometra,

2) przy przewozach kolejowych – przewóz jednego pasażera na trasie o długości jednego kilometra.

§ 2. 1. Dotację przedmiotową otrzymują, z zastrzeżeniem ust. 2, przewoźnicy, niezależnie od ich przynależności sektorowej, świadczący usługi przewozu osób w międzymiastowej krajowej komunikacji autobusowej, po spełnieniu następujących warunków:

1) gdy realizują usługi przewozowe zgodnie z rozkładem jazdy, zwanym dalej urzędowym rozkładem jazdy autobusów, uzgodnionym przez wszystkich przewoźników na okręgowych konferencjach, przy współdziałaniu terenowych organów administracji rządowej,

2) gdy stosują opłaty nie wyższe niż ustalone w „Taryfie przewozu osób i bagażu w międzymiastowej komunikacji autobusowej”, wraz z zawartymi w niej uprawnieniami osób do korzystania z bezpłatnych lub ulgowych przejazdów na mocy przepisów szczególnych,

3) gdy Minister Transportu i Gospodarki Morskiej uwzględni w limicie przewozów, ustalonym na dany rok, liczbę jednostek przewozu zgłoszoną przez przewoźnika.

2. Dotacji nie udziela się do przewozów pasażerskich na liniach przyspieszonych i pospiesznych.

3. Ustala się dla wszystkich przewoźników, o których mowa w ust. 1, stawkę dotacji przedmiotowej na jednostkę przewozu w kwocie 1.205 zł.

4. Stawka, o której mowa w ust. 3, jest średnią stawką dla przedsiębiorstw państwowej komunikacji samochodowej. Wysokość stawek dla poszczególnych przedsiębiorstw określa Minister Transportu i Gospodarki Morskiej.

§ 3. 1. Dotację przedmiotową otrzymuje przewoźnik świadczący kolejowe przewozy pasażerskie w komunikacji krajowej, ustalone w rozkładzie jazdy pociągów.

2. Ustala się dla przewoźnika, o którym mowa w ust. 1, stawkę dotacji przedmiotowej na jednostkę przewozu w kwocie 81,7 zł.

§ 4. Ogólna kwota dotacji nie może przekroczyć kwoty wynikającej z przemnożenia stawek dotacji przedmiotowych, określonych w § 2 ust. 3 i § 3 ust. 2, przez wykonaną liczbę jednostek przewozu, nie wyższą jednak od liczby tych jednostek przyznanej przewoźnikowi.

§ 5. Zasady i tryb udzielania dotacji przedmiotowych określają odrębne przepisy.

§ 6. 1. Stawki dotacji przedmiotowych określone w § 2 ust. 3 i § 3 ust. 2 stosuje się do przewozów realizowanych od dnia 1 stycznia 1992 r.

2. Uzupełniające rozliczenie z budżetem należnych dotacji przedmiotowych, o których mowa w § 2 ust. 3 i § 3 ust. 2, za okres od dnia 1 stycznia 1992 r. do dnia wejścia w życie rozporządzenia powinno być dokonane przy rozliczeniu dotacji przedmiotowych za pierwszy okres rozliczeniowy przypadający po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.

§ 7. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie dotacji przedmiotowych do pasażerskich przewozów autobusowych i kolejowych (Dz. U. Nr 72, poz. 316 i z 1992 r. Nr 3, poz. 15).

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.