§ 1. Podwyższa się górne granice stawek kwotowych:

1) określone w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 i Nr 101, poz. 444 oraz z 1992 r. Nr 21, poz. 86), zwanej dalej „ustawą”:

a) w pkt 1 do 979 zł,

b) w pkt 2 do 36.920 zł,

c) w pkt 3 do 12.325 zł,

d) w pkt 5 lit. a) do 1.221 zł,

e) w pkt 5 lit. b) do 122 zł,

2) określone w art. 10 ust. 1 ustawy:

a) w pkt 1 do 99.400 zł,

b) w pkt 2 do 710.000 zł,

c) w pkt 3 do 4.260.000 zł,

d) w pkt 4 do 4.970.000 zł,

3) określonej w art. 14 pkt 1 ustawy do 97.980 zł,

4) określone w art. 19 pkt 1 ustawy:

a) w lit. a) do 1.476.800 zł,

b) w lit. b) do 3.322 zł,

c) w lit. c) do 492.740 zł.

§ 2. Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 5 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 116, poz. 502).

§ 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1993 r.