Na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (Dz. U. z 1995 r. Nr 1, poz. 1) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Obywatel polski, zatrudniony za granicą na podstawie umowy zawartej bezpośrednio lub za pośrednictwem jednostki kierującej z pracodawcą zagranicznym, składkę na Fundusz Pracy wpłaca na konto wojewódzkiego urzędu pracy właściwego ze względu na miejsce zamieszkania w Polsce, począwszy od miesiąca wskazanego, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zawiadomił ten urząd o przystąpieniu do płatności składki.

2. Składkę, o której mowa w ust. 1, opłaca się bez uprzedniego wezwania do 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zaznaczeniem na przekazie „wpłata z tytułu zatrudnienia za granicą za okres...”.

3. Po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, wojewódzki urząd pracy przekazuje zainteresowanemu informację o sposobie opłacania składki.

§ 2. 1. Obywatel polski, zatrudniony za granicą na podstawie umowy zawartej bezpośrednio lub za pośrednictwem jednostki kierującej z pracodawcą zagranicznym, opłaca składkę na ubezpieczenie społeczne w oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwanym dalej „oddziałem ZUS”, właściwym ze względu na miejsce zamieszkania w Polsce, począwszy od miesiąca wskazanego, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zawiadomił ten oddział ZUS o przystąpieniu do opłacania składki.

2. Składkę, o której mowa w ust. 1, zwaną dalej „składką”, opłaca się bez uprzedniego wezwania do 10 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

3. Po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, oddział ZUS przekazuje zainteresowanemu legitymację ubezpieczeniową oraz informację o sposobie opłacania składki.

4. Dyrektor właściwego oddziału ZUS może w uzasadnionych przypadkach wyrazić zgodę na opłacenie składki za okres poprzedni, nie dłuższy jednak niż trzy miesiące licząc od miesiąca następującego po ostatnim miesiącu, za który opłacona została składka.

§ 3. 1. Obywatelowi polskiemu, o którym mowa w § 2 ust. 1, wypłacane są następujące zasiłki z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa:

1) chorobowy,

2) macierzyński,

3) porodowy,

4) opiekuńczy,

5) pogrzebowy

oraz świadczenie rehabilitacyjne, zwane dalej „świadczeniami”.

2. Świadczenia wypłaca się na zasadach i w wysokości określonych w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, z zastrzeżeniem przepisów § 4–6.

§ 4. Świadczenia przysługują jedynie za okresy pobytu w kraju, z tym że zasiłek porodowy i pogrzebowy przysługuje także w przypadku, gdy poród lub śmierć nastąpiły za granicą.

§ 5. 1. Świadczenia przysługują, jeżeli okoliczność uprawniająca do ich przyznania wystąpiła po dniu przystąpienia do opłacania składki, nie później jednak niż w ostatnim dniu miesiąca, za który została opłacona składka, z uwzględnieniem ust. 2 i 3.

2. Wypłata świadczenia następuje po opłaceniu składki za miesiąc, w którym wystąpiła okoliczność uprawniająca do przyznania świadczenia.

3. Zasiłek chorobowy przysługuje także wówczas, gdy niezdolność do pracy powstała w ciągu 30 dni od ostatniego dnia miesiąca, za który została opłacona składka, a niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni.

§ 6. 1. Podstawę wymiaru świadczeń stanowi przeciętna miesięczna podstawa wymiaru składki z okresu 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku, a jeżeli opłacanie składki trwało krócej – z okresu, za który składka została opłacona.

2. Świadczenie nie może być ustalone od niższej kwoty niż przeciętne wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru składki za miesiąc kalendarzowy, w którym powstało prawo do świadczenia.

§ 7. Świadczenia wypłaca oddział ZUS, w którym opłacana jest składka.

§ 8. Tracą moc:

1) rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie trybu dokonywania wpłat na Fundusz Pracy z tytułu zatrudnienia za granicą u pracodawców zagranicznych oraz trybu uiszczania składek na ubezpieczenie społeczne (Dz. U. Nr 122, poz. 542),

2) rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad nabywania uprawnień i trybu wypłat zasiłków z ubezpieczenia społecznego obywatelom polskim w związku z zatrudnieniem za granicą u pracodawców zagranicznych (Dz. U. Nr 122, poz. 543).

§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.