Na podstawie art. 189 § 4 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802) zarządza się, co następuje:

§ 1.1. Przyjęcie towarów do przechowania w depozycie urzędu celnego, zwanego dalej „magazynem depozytowym”, organ celny potwierdza wydając pokwitowanie.

2. Pokwitowanie, które jest drukiem ścisłego zarachowania, sporządza się w 3 egzemplarzach na formularzu, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia, przy czym:

1) oryginał pokwitowania - otrzymuje osoba składająca towary do przechowania w magazynie depozytowym albo której zatrzymano lub zajęto towar,

2) drugi egzemplarz - dołącza się do towaru,

3) trzeci egzemplarz - pozostaje w dokumentacji urzędu celnego w bloczku pokwitowań.

3. Odbiór pokwitowania powinien być na wszystkich egzemplarzach potwierdzony podpisem osoby, o której mowa w ust. 2 pkt 1.

§ 2.Przyjęcie do przechowywania w magazynie depozytowym towarów zatrzymanych lub zajętych przez inne organy państwowe odbywa się na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego i nie wymaga sporządzenia pokwitowania.

§ 3.W wypadku gdy nie można ustalić osoby wprowadzającej towary na polski obszar celny, organ celny dokonuje ich przyjęcia do magazynu depozytowego na podstawie wypełnionego druku, o którym mowa w § 1, z adnotacją, że brak osoby, której można wydać pokwitowanie.

§ 4.Wartość towarów złożonych w magazynie depozytowym organ celny określa dla:

1) towarów niekrajowych - przyjmując ich wartość celną,

2) towarów krajowych - przyjmując ich szacunkową wartość rynkową.

§ 5.Przed przyjęciem towarów do przechowania w magazynie depozytowym organ celny może zobowiązać osobę, o której mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, lub inny organ państwowy, o którym mowa w § 2, do złożenia towarów w opakowaniu gwarantującym właściwe przechowanie i zachowanie ich tożsamości.

§ 6.Organ celny może odmówić przyjęcia do przechowania w magazynie depozytowym towarów, o których mowa w art. 189 § 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny (Dz. U. Nr 23, poz. 117, Nr 64, poz. 407, Nr 121, poz. 770, Nr 157, poz. 1026 i Nr 160, poz. 1084, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 40, poz. 402 i Nr 72, poz. 802), jeżeli:

1) potwierdzenie ich jakości i rodzaju wymaga wiedzy specjalistycznej lub uprzednich badań, a tożsamości towarów nie można ustalić dostępnymi dla organu celnego metodami,

2) nie ma możliwości zagwarantowania właściwych warunków przechowywania towarów.

§ 7.1. Odbioru towarów przechowywanych czasowo w magazynie depozytowym może dokonać osoba, o której mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, lub osoba przez nią upoważniona, po zwrocie pokwitowania i uiszczeniu opłaty za przechowanie. Upoważnienie do odbioru towarów powinno być sporządzone w formie pisemnej oraz poświadczone urzędowo lub notarialnie.

2. Wydanie towarów zajętych lub zatrzymanych do postępowań administracyjnych albo karnych skarbowych, prowadzonych przed organami celnymi, może nastąpić po uprawomocnieniu się wydanego przez właściwy organ rozstrzygnięcia w sprawie i uiszczeniu opłaty za przechowanie, z zastrzeżeniem ust. 3.

3. Nie pobiera się opłat za przechowanie towarów zatrzymanych do postępowań administracyjnych i karnych skarbowych, prowadzonych przed organami celnymi, jeżeli w zakończonym postępowaniu administracyjnym albo karnym skarbowym umorzono postępowanie lub inaczej orzeczono, oddalając zarzuty stanowiące podstawę zatrzymania lub zajęcia.

4. W wypadku zagubienia lub utraty pokwitowania wydanie towarów może nastąpić po złożeniu przez osobę, o której mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, oświadczenia, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia. Pieniądze będące w kraju prawnym środkiem płatniczym mogą zostać zwrócone po upływie dwóch miesięcy od daty złożenia oświadczenia o zagubieniu lub utracie pokwitowania.

5. Wydanie towarów w sytuacji, o której mowa w ust. 4, następuje w obecności dwóch świadków, którymi mogą być funkcjonariusze celni, z wyłączeniem magazyniera.

§ 8.1. Towary mogą być odebrane tylko w urzędzie celnym, w którym są przechowywane, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Pieniądze będące w kraju prawnym środkiem płatniczym mogą być odebrane w każdym urzędzie celnym, z zastrzeżeniem § 7 ust. 4.

3. Pieniądze będące w kraju prawnym środkiem płatniczym, przechowywane w magazynie depozytowym, powinny zostać odpowiednio zabezpieczone lub złożone na przechowanie zgodnie z przepisami odrębnymi.

§ 9.1. Termin przechowywania towarów wynosi dwa miesiące. Termin ten może być przedłużony o cztery miesiące na wniosek osoby, o której mowa w § 1 ust. 2 pkt 1, lub osoby przez nią upoważnionej, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. Okresy przechowywania towarów zajętych lub zatrzymanych uzależnione są od rozstrzygnięć wydanych przez właściwe organy.

§ 10.Towary przechowywane w magazynie depozytowym, nie podjęte w wyznaczonym terminie, podlegają sprzedaży po dwóch latach od dnia doręczenia osobie uprawnionej wezwania do ich odbioru; w wypadku niemożności doręczenia wezwania, termin ten liczy się od dnia zwrotu wezwania bądź stwierdzenia niemożności doręczenia.

§ 11.Przechowywanie przedmiotów wartościowych, przedmiotów muzealnych i zabytkowych, rzeczy znalezionych oraz broni, amunicji i innego sprzętu stanowiącego wyposażenie wojskowe określają przepisy odrębne.

§ 12.Traci moc zarządzenie Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie szczegółowych warunków oraz sposobów i terminów przechowywania towarów w depozycie urzędu celnego (Monitor Polski Nr 67, poz. 664).

§ 13.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów
z dnia 29 października 1999 r. (poz. 1092)

Załącznik nr 1

Wzór - POKWITOWANIE

Załącznik nr 2

Wzór - OŚWIADCZENIE