Na podstawie art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r. Nr 90, poz. 575, Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz.756, z 1999 r. Nr 70, poz. 778 oraz z 2000 r. Nr 12, poz. 136) zarządza się, co następuje:

§ 1.Rozporządzenie określa organizację oraz zasady i tryb wykonywania zadań przez Wojskową Inspekcję Sanitarną na terenie obiektów podległych Ministrowi Obrony Narodowej i rejonów zakwaterowania przejściowego jednostek wojskowych oraz w stosunku do żołnierzy w czynnej służbie wojskowej.

§ 2.Wojskowa Inspekcja Sanitarna współdziała z Inspekcją Sanitarną, Wojskową Inspekcją Weterynaryjną, służbą medycyny pracy w jednostkach organizacyjnych podległych lub nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej i pracownikami służby bezpieczeństwa i higieny pracy.

§ 3.1. Organami Wojskowej Inspekcji Sanitarnej są:

1) Inspektor Sanitarny Wojska Polskiego,

2) wojskowi inspektorzy sanitarni.

2. Wojskowymi inspektorami sanitarnymi są:

1) szef Wojskowej Inspekcji Sanitarnej Zarządu Służby Zdrowia,

2) inspektorzy Wojskowej Inspekcji Sanitarnej Zarządu Służby Zdrowia,

3) komendant Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii,

4) inspektorzy Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii,

5) kierownicy wojskowych stacji sanitarno-epidemiologicznych,

6) inspektorzy wojskowych stacji sanitarno-epidemiologicznych.

3. Osoby wymienione w ust. 1 i 2 powołuje i odwołuje Minister Obrony Narodowej na wniosek Szefa Zarządu Służby Zdrowia Generalnego Zarządu Logistyki Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, zwanego dalej „Szefem Zarządu Służby Zdrowia”.

§ 4.1. Wojskową Inspekcją Sanitarną kieruje Inspektor Sanitarny Wojska Polskiego, zwany dalej „Inspektorem Sanitarnym".

2. Inspektor Sanitarny w zakresie Wojskowej Inspekcji Sanitarnej wykonuje zadania na zasadach i w trybie przewidzianych dla Głównego Inspektora Sanitarnego.

§ 5.1. Kierownicy wojskowych stacji sanitarno-epidemiologicznych, zwani dalej „kierownikami", wykonują swoje zadania na terenie województw:

1) kierownik wojskowej stacji sanitarno-epidemiologicznej Marynarki Wojennej w Gdyni -zachodniopomorskiego, pomorskiego, warmińsko-mazurskiego;

2) kierownik wojskowej stacji sanitarno-epidemiologicznej we Wrocławiu - lubuskiego, dolnośląskiego, opolskiego;

3) kierownik wojskowej stacji sanitarno-epidemiologicznej w Krakowie - śląskiego, świętokrzyskiego, małopolskiego, podkarpackiego;

4) kierownik wojskowej stacji sanitarno-epidemiologicznej w Modlinie - mazowieckiego, lubelskiego, podlaskiego;

5) kierownik wojskowej stacji sanitarno-epidemiologicznej w Bydgoszczy - wielkopolskiego, kujawsko-pomorskiego, łódzkiego.

2. Kierownicy raz na kwartał przedstawiają Inspektorowi Sanitarnemu sprawozdania z działalności wojskowych stacji sanitarno-epidemiologicznych oraz z sytuacji epidemiologicznej na obszarze ich działania.

§ 6.Inspektorzy wojskowych stacji sanitarno-epidemiologicznych podlegają kierownikom.

§ 7.1. Wojskowi inspektorzy sanitarni są właściwi w pierwszej instancji we wszystkich sprawach należących do zakresu działania Wojskowej Inspekcji Sanitarnej.

2. Organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w stosunku do wojskowych inspektorów sanitarnych jest Inspektor Sanitarny.

§ 8.1. Wojskowi inspektorzy sanitarni w związku z wykonywaną kontrolą upoważnieni są do:

1) wstępu na teren obiektów podległych Ministrowi Obrony Narodowej dla przeprowadzenia kontroli stanu sanitarnohigienicznego pomieszczeń, urządzeń oraz warunków higieny służby i pracy;

2) żądania pisemnych tub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób;

3) żądania okazania dokumentów i udostępnienia wszelkich danych niezbędnych w dochodzeniu epidemiologicznym lub dla ustalenia wykroczeń sanitarnych;

4) pobierania do badania koniecznych próbek materiału biologicznego oraz prób artykułów spożywczych lub przedmiotów użytku, mających wpływ na zdrowie człowieka;

5) wydawania decyzji w sprawach zachowania higieny oraz zwalczania chorób zakaźnych, jak również w sprawach nadzoru nad stanem sanitarnohigienicznym.

2. W razie stwierdzenia naruszenia wymagań higienicznych i zdrowotnych wojskowy inspektor sanitarny ma prawo wydać pisemną decyzję usunięcia w ustalonym terminie stwierdzonych uchybień.

3. Jeżeli naruszenie wymagań, o których mowa w ust. 2, spowodowało bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, stosuje się art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej.

4. O wydanej decyzji wojskowy inspektor sanitarny powiadamia Inspektora Sanitarnego. Wydanie decyzji wraz z uzasadnieniem i z zaleceniami usprawniającymi stan sanitarnohigieniczny obiektu lub urządzenia wojskowy inspektor sanitarny dokumentuje wpisem w książce kontroli, potwierdzając go własnym podpisem.

5. Uruchomienie zamkniętego obiektu lub jego części oraz wyłączonego urządzenia (stanowiska pracy) może nastąpić po uprzednim wyrażeniu zgody przez właściwego wojskowego inspektora sanitarnego. O fakcie tym zawiadamia się Inspektora Sanitarnego.

6. Od decyzji wydanych przez wojskowego inspektora sanitarnego przysługuje dowódcom (szefom, komendantom) jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej prawo odwołania do Inspektora Sanitarnego.

§ 9.1. Wojskowemu inspektorowi sanitarnemu przysługuje prawo zgłoszenia sprzeciwu przeciwko oddaniu do użytku wybudowanego lub przebudowanego obiektu, jeżeli w toku wykonywanego nadzoru sanitarnego stwierdzono, że z powodu nieuwzględnienia wymagań higienicznych lub zdrowotnych określonych w obowiązujących przepisach mogłoby nastąpić zagrożenie życia lub zdrowia ludzkiego.

2. Zgłoszenie sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1, wstrzymuje oddanie obiektu do użytku do czasu wydania decyzji przez Inspektora Sanitarnego, po uzyskaniu orzeczenia zawierającego ekspertyzę z Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii.

§ 10.Dowódcy (szefowie, komendanci) jednostek, o których mowa w § 8 ust. 6, są zobowiązani:

1) meldować przełożonym o decyzji zamknięcia obiektu lub jego części oraz wyłączenia urządzenia lub stanowiska pracy, wydanej przez wojskowego inspektora sanitarnego,

2) sprawnie i terminowo wykonywać zalecenia wojskowego inspektora sanitarnego, dotyczące poprawy stanu sanitarnohigienicznego oraz warunków higieny służby i pracy,

3) powiadamiać właściwego wojskowego inspektora sanitarnego o wykonaniu decyzji.

§ 11.1. Wojskowi inspektorzy sanitarni mają prawo zgłaszania właściwym dowódcom (szefom, komendantom) jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej wniosków w sprawach:

1) wyróżniania żołnierzy i pracowników wykazujących szczególną dbałość o wysoki stan sanitarnohigieniczny w obiektach podległych Ministrowi Obrony Narodowej,

2) ukarania żołnierzy i pracowników winnych naruszenia zasad i przepisów sanitarnohigienicznych i przeciwepidemicznych.

2. Dowódcy (szefowie, komendanci) powiadamiają właściwego wojskowego inspektora sanitarnego o podjętej decyzji w sprawie zgłoszonego do nich wniosku.

3. Wojskowi inspektorzy sanitarni są upoważnieni do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

§ 12.Osoby dokonujące czynności kontrolnych podlegają przy wykonywaniu swoich zadań ochronie prawnej, przewidzianej w odrębnych przepisach dla funkcjonariuszy publicznych.

§ 13.Wojskowi inspektorzy sanitarni wykonują swoje zadania na podstawie legitymacji wojskowego inspektora sanitarnego wydanej przez Szefa Zarządu Służby Zdrowia według wzoru określonego w załączniku do rozporządzenia.

§ 14.Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Załącznik do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej
z dnia 6 marca 2000 r.(poz.220)

WZÓR LEGITYMACJI WOJSKOWEGO INSPEKTORA SANITARNEGO