Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Jerzy Ciemniewski — przewodniczący,

Stefan J. Jaworski,

Wiesław Johann,

Janusz Niemcewicz,

Janusz Trzciński — sprawozdawca,

protokolant: Joanna Szymczak,

po rozpoznaniu w dniu 14 września 2001 r. na rozprawie skargi konstytucyjnej Mariusza Falka, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: skarżącego, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prokuratora Generalnego, w sprawie zgodności:

art. 15 ust. 2 i Art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31, Nr 101, poz. 444 i Nr 116, poz. 502, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 94, poz. 467, z 1993 r. Nr 121, poz. 540, z 1994 r. Nr 123, poz. 600 i Nr 132, poz. 675, z 1995 r. Nr 147, poz. 715, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 780 i Nr 143, poz. 956, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 146, poz. 954, Nr 150, poz. 983 i Nr 160, poz. 1058 oraz z 1999 r. Nr 96, poz. 1129) oraz art. 16 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 stycznia 1997 r. do 31 grudnia 1997 r.

z art. 2, art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

orzeka:

1. Art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 stycznia 1997 r. do 31 grudnia 1997 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 9, poz. 31, Nr 101, poz. 444 i Nr 116, poz. 502, z 1992 r. Nr 21, poz. 86 i Nr 94, poz. 467, z 1993 r. Nr 121, poz. 540, z 1994 r. Nr 123, poz. 600 i Nr 132, poz. 675, z 1995 r. Nr 147, poz. 715, z 1996 r. Nr 91, poz. 409 i Nr 149, poz. 704, z 1997 r. Nr 5, poz. 24, Nr 107, poz. 689, Nr 121, poz. 770, Nr 123, poz. 780 i Nr 143, poz. 956, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, Nr 146, poz. 954, Nr 150, poz. 983 i Nr 160, poz. 1058, z 1999 r. Nr 96, poz. 1129 oraz z 2000 r. Nr 88, poz. 983, Nr 95, poz. 1041 i Nr 105, poz. 1115) jest zgodny z art. 2 i z art. 31 ust. 3 i nie jest niezgodny z art. 64 ust. 3 Konstytucji RP.

2. Trybunał Konstytucyjny na podstawie art. 39 ust. 2 w zw. z ust. 1 pkt 1 ustawy o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. z 1997 r. Nr 102, poz. 643 ze zmianami), w zakresie kontroli zgodności art. 15 ust. 2 i art. 16 ustawy wymienionej w punkcie 1 — z art. 2, art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 3 Konstytucji RP, postanowił postępowanie umorzyć.