Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Marek Mazurkiewicz - przewodniczący,

Jerzy Ciemniewski,

Teresa Dębowska-Romanowska,

Ewa Łętowska - sprawozdawca,

Janusz Niemcewicz,

protokolant: Krzysztof Zalecki,

po rozpoznaniu, z udziałem Sejmu oraz Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 8 marca 2005 r., pytania prawnego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku:

1) czy art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593) jest zgodny z art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 oraz art. 184 zd. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

2) w razie stwierdzenia niezgodności z Konstytucją art. 149 ust. 1 ustawy powołanej w punkcie 1, czy art. 150 tejże ustawy w zakresie, w jakim wyłącza zastosowanie przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414, ze zm.) do spraw skierowanych do ponownego rozpoznania w wyniku uchylenia ostatecznych decyzji odmawiających przyznania uprawnień z zakresu pomocy społecznej z powodu ich niezgodności z prawem, jest zgodny z art. 2 Konstytucji,

orzeka:

Art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593, Nr 99, poz. 1001 i Nr 273, poz. 2703) jest zgodny z art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 oraz art. 184 zdanie pierwsze Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Ponadto postanawia:

na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638 oraz z 2001 r. Nr 98, poz. 1070) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie z powodu niedopuszczalności wydania orzeczenia.