§ 1a.[1] 1. Kaczki i gęsi inne niż wymienione w ust. 2, kury, indyki, przepiórki, perlice, gołębie, bażanty i kuropatwy mogą być utrzymywane na otwartej przestrzeni jedynie w miejscu ogrodzonym i zabezpieczonym przed dostępem dzikich ptaków oraz ich odchodami.

2. Kaczki i gęsi w zakładzie hodowli zarodowej lub zakładzie reprodukcyjnym oraz strusie i inne bezgrzebieniowce mogą być utrzymywane na otwartej przestrzeni, jeżeli:

1) zostały trwale oznakowane w sposób umożliwiający ich identyfikację;

2) będą przebywały na otwartej przestrzeni nie dłużej niż 6 godzin dziennie;

3) ich karmienie i pojenie będzie odbywało się w sposób zabezpieczający paszę i wodę przed dostępem dzikich ptaków oraz ich odchodami;

4) podmiot prowadzący zakład zapewni:

a) stały dozór uniemożliwiający kontakt kaczek, gęsi, strusi oraz innych bezgrzebieniowców z dzikimi ptakami,

b) że kaczki, gęsi, strusie oraz inne bezgrzebieniowce przebywające na otwartej przestrzeni nie będą miały dostępu do otwartych zbiorników wodnych,

c) że będą stosowane urządzenia do odstraszania dzikich ptaków,

d) że lekarz weterynarii będzie przeprowadzał badanie kliniczne ptaków w stadzie raz w miesiącu, przy czym pierwsze badanie zostanie przeprowadzone przed rozpoczęciem utrzymywania ptaków na otwartej przestrzeni,

e) że będzie przeprowadzane badanie laboratoryjne w kierunku grypy ptaków wywołanej wirusem grypy typu A podtyp H5 lub H7 co najmniej raz na 2 miesiące, przy czym pierwsze badanie zostanie przeprowadzone przed rozpoczęciem utrzymywania ptaków na otwartej przestrzeni.

3. Podmiot prowadzący zakład hodowli zarodowej lub zakład reprodukcyjny oraz podmiot utrzymujący strusie lub inne bezgrzebieniowce:

1) zamierzający utrzymywać ptaki w sposób określony w ust. 2, informuje o tym powiatowego lekarza weterynarii przed rozpoczęciem takiego utrzymywania, podając miejsce oraz liczbę utrzymywanych ptaków;

2) przekazuje informację o wynikach badań, o których mowa w ust. 2 pkt 4 lit. d i e, powiatowemu lekarzowi weterynarii niezwłocznie po ich otrzymaniu.

4. Badanie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4 lit. e, przeprowadza się na próbkach pobranych przez lekarza weterynarii co najmniej od:

1) 15 ptaków z każdego stada – w przypadku kaczek i gęsi,

2) 1 ptaka w stadzie liczącym do 10 sztuk, 10 % ptaków w stadzie liczącym od 11 do 50 sztuk albo 20 % ptaków w stadzie liczącym powyżej 50 sztuk – w przypadku strusi oraz innych bezgrzebieniowców

– w krajowym laboratorium referencyjnym, w rozumieniu przepisów Unii Europejskiej, prowadzącym badania w tym kierunku.

5. Gołębie mogą być wypuszczane jedynie na loty treningowe lub na loty konkursowe, jeżeli:

1) są utrzymywane oddzielnie od innych ptaków;

2) ich karmienie i pojenie odbywa się w sposób zabezpieczający paszę i wodę przed dostępem dzikich ptaków oraz ich odchodami.

§ 1b.[2] Podmiot prowadzący zakład hodowli zarodowej lub zakład reprodukcyjny niezwłocznie informuje powiatowego lekarza weterynarii o:

1) zmniejszeniu:

a) spożycia o ponad 20 % przez drób utrzymywany w tych zakładach pasz lub wody,

b) produkcji jaj o ponad 5 % co najmniej przez 2 kolejne dni,

c) procentowego wskaźnika przeżywalności o ponad 3 % tygodniowo;

2) wystąpieniu u drobiu utrzymywanego w tych zakładach objawów klinicznych, takich jak: duszność, sinica, wybroczyny lub przekrwienie błon śluzowych, wskazujących na podejrzenie wystąpienia grypy ptaków.

§ 1c.[3] 1. Dopuszcza się, po uzyskaniu zgody powiatowego lekarza weterynarii, zorganizowanie targu, wystawy, pokazu lub konkursu z udziałem żywych ptaków.

2. Powiatowy lekarz weterynarii wyraża zgodę, o której mowa w ust. 1, jeżeli:

1) podmiot zamierzający zorganizować targ, wystawę, pokaz lub konkurs z udziałem żywych ptaków przedstawi wykaz powiatów, z których będą pochodzić ptaki, z których udziałem zostaną zorganizowane targ, wystawa, pokaz lub konkurs;

2) przeprowadzona przez niego analiza ryzyka wykaże, że zorganizowanie targu, wystawy, pokazu lub konkursu z udziałem żywych ptaków nie spowoduje zwiększenia w znacznym stopniu zagrożenia wystąpienia grypy ptaków.

3. Powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza analizę ryzyka, biorąc pod uwagę status epizootyczny miejsca, w którym mają być zorganizowane targ, wystawa, pokaz lub konkurs z udziałem żywych ptaków, oraz miejsc pochodzenia tych ptaków, w szczególności:

1) czy miejsca te znajdują się na szlaku migracyjnym ptaków;

2) jaka jest odległość tych miejsc od miejsc, w których mogą gromadzić się ptaki wodne;

3) gdzie są zlokalizowane zakłady drobiu lub fermy drobiu;

4) jaka jest częstotliwość przemieszczania drobiu lub innych ptaków utrzymywanych przez człowieka oraz jaka jest częstotliwość przemieszczania się osób i pojazdów między zakładami drobiu lub fermami drobiu.

4. Powiatowy lekarz weterynarii, przeprowadzając analizę ryzyka w zakresie dotyczącym miejsc pochodzenia żywych ptaków, z których udziałem mają być zorganizowane targ, wystawa, pokaz lub konkurs, bierze pod uwagę informacje o statusie epizootycznym tych miejsc, przekazane mu przez właściwych miejscowo powiatowych lekarzy weterynarii.

§ 1d.[4] Przepisów § 1a–1c nie stosuje się do obszarów, na których na podstawie art. 45 ust. 1 i art. 46 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt wprowadzono zakazy lub nakaz, o których mowa w § 1, lub obszarów A i B określonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w decyzji Komisji 2006/415/WE z dnia 14 czerwca 2006 r. dotyczącej niektórych środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1 u drobiu we Wspólnocie i uchylającej decyzję 2006/135/WE (Dz. Urz. UE L 164 z 16.06.2006, str. 51, z późn. zm.).