ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI1)
z dnia 21 października 2010 r.
w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny
z dnia 21 października 2010 r. (Dz.U. z 2010 r., Nr 207, poz. 1370)
t.j. z dnia 20 marca 2015 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 392)
t.j. z dnia 22 czerwca 2016 r. (Dz.U. z 2016 r., poz. 885)
t.j. z dnia 16 listopada 2021 r. (Dz.U. z 2021 r., poz. 2059)
t.j. z dnia 3 lipca 2024 r. (Dz.U. z 2024 r., poz. 981)
(ostatnia zmiana: Dz.U. z 2025 r., poz. 1134)
Na podstawie art. 11a ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 2023 r. poz. 872) zarządza się, co następuje:
§ 1. [Zakres regulacji] Rozporządzenie określa wymagania weterynaryjne przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny, zwanego dalej „mięsem”, w tym:
1) wymagania dotyczące zdrowia zwierząt, z których pozyskuje się mięso;
2) wymagania, jakie powinny być spełnione przy uboju na terenie gospodarstwa;
3) wymagania dotyczące badania poubojowego mięsa, w tym mięsa pozyskanego w wyniku odstrzału zwierząt łownych;
4) sposób znakowania mięsa.
§ 2. [Wymagania dotyczące zwierząt poddawanych ubojowi na terenie gospodarstwa w celu produkcji mięsa] 1. Ubojowi na terenie gospodarstwa w celu produkcji mięsa poddaje się zwierzęta:
1) zdrowe;
2) (uchylony);
3) po upływie okresu karencji określonego dla użytego weterynaryjnego produktu leczniczego [1] lub produktu leczniczego, jeżeli przed poddaniem ubojowi zwierzęta były leczone tymi produktami.
2. (uchylony).
3. W celu produkcji mięsa dopuszcza się ubój na terenie gospodarstwa zwierząt zdrowych, które uległy wypadkowi, w wyniku którego jest konieczny jak najszybszy ubój tych zwierząt ze względu na ich dobrostan.
§ 3. [Stosowanie przepisów o ochronie zwierząt przy uboju zwierząt na terenie gospodarstwa] Przy uboju zwierząt na terenie gospodarstwa powinny być spełnione wymagania określone w przepisach o ochronie zwierząt i w przepisach o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt, a także w przepisach o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
§ 4.[Informacje zawarte w powiadomieniu o zamiarze przeprowadzenia uboju] 1. Co najmniej na 48 godzin przed dokonaniem uboju zwierząt, z wyłączeniem drobiu lub zajęczaków, w celu produkcji mięsa, jeżeli ubój ma być dokonany:
1) na terenie gospodarstwa, w którym zwierzęta były utrzymywane – posiadacz zwierząt,
2) w gospodarstwie innym niż gospodarstwo, w którym zwierzęta były utrzymywane – podmiot prowadzący to gospodarstwo
– informuje powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce przeprowadzenia uboju o zamiarze przeprowadzenia uboju.
1a. W przypadku uboju zwierząt, o którym mowa w § 2 ust. 3, posiadacz zwierząt informuje niezwłocznie powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce przeprowadzenia tego uboju:
1) o zamiarze jego przeprowadzenia – przed przeprowadzeniem uboju albo
2) o jego przeprowadzeniu – nie później niż po upływie 48 godzin od przeprowadzenia tego uboju.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1 i 1a:
1) zawiera:
a) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania oraz adres posiadacza zwierząt poddawanych ubojowi,
b) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania oraz adres podmiotu prowadzącego gospodarstwo – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2,
c) gatunek i liczbę zwierząt poddawanych ubojowi,
d) numer identyfikacyjny zwierzęcia lub zwierząt poddawanych ubojowi, jeżeli z przepisów o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt wynika obowiązek oznakowania zwierzęcia, a w przypadku uboju świń – numer siedziby stada,
e) miejsce i termin uboju,
f) imię i nazwisko oraz adres osoby uprawnionej do przeprowadzenia uboju,
g) inne dane mające na celu ułatwienie kontaktu z informującym, w szczególności numer telefonu informującego lub adres jego poczty elektronicznej,
h) (uchylona),
i) wskazanie, że dotyczy uboju zwierząt, o którym mowa w § 2 ust. 3 – w przypadku uboju, o którym mowa w tym przepisie,
j) datę urodzenia i liczbę stałych siekaczy wyrżniętych z dziąsła – w przypadku uboju owiec lub kóz;
2) może zawierać zgłoszenie mięsa do badania poubojowego – w przypadku, o którym mowa w § 8 ust. 1.
3. W przypadku uboju bydła do dwunastego miesiąca życia urodzonego w państwach lub ich regionach o kontrolowanym oraz nieokreślonym ryzyku występowania gąbczastej encefalopatii bydła (BSE), owiec lub kóz w wieku powyżej 12 miesięcy lub owiec lub kóz, które mają stały siekacz wyrżnięty z dziąsła, informacja, o której mowa w ust. 1, jest przekazywana w formie pisemnego powiadomienia zawierającego dodatkowo oświadczenie o zagospodarowaniu na własny koszt materiału szczególnego ryzyka zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającym zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii (Dz. Urz. WE L 147 z 31.05.2001, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 32, str. 289) i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1069/2009”.
4. Wzór powiadomienia o zamiarze przeprowadzenia uboju bydła do dwunastego miesiąca życia urodzonego w państwach lub ich regionach o kontrolowanym oraz nieokreślonym ryzyku występowania BSE, owiec lub kóz w wieku powyżej 12 miesięcy lub owiec lub kóz, które mają stały siekacz wyrżnięty z dziąsła, w celu produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
§ 5. [Ewidencja przeprowadzonych w gospodarstwie ubojów] 1. Podmiot prowadzący gospodarstwo, w którym dokonywany jest ubój zwierząt pochodzących z innych gospodarstw w celu produkcji mięsa, zapewnia, że:
1) zwierzęta są ubijane niezwłocznie po przybyciu do gospodarstwa;
2) ubój zwierząt odbywa się w warunkach zapobiegających zanieczyszczeniu mięsa.
2. Podmiot prowadzący gospodarstwo, w którym dokonywany jest ubój zwierząt określony w ust. 1, prowadzi ewidencję przeprowadzonych w gospodarstwie ubojów oraz przechowuje ją przez okres trzech lat od daty dokonania uboju danego zwierzęcia.
3. Ewidencja, o której mowa w ust. 2, składa się z kolejno ponumerowanych stron zawierających:
1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania oraz adres posiadacza zwierząt poddanych ubojowi;
2) adres gospodarstwa, z którego pochodziły zwierzęta, jeżeli jest inny niż adres posiadacza zwierzęcia;
3) liczbę oraz gatunek zwierząt poddanych ubojowi;
3a) datę urodzenia i liczbę stałych siekaczy wyrżniętych z dziąsła – w przypadku uboju owiec lub kóz;
4) numer identyfikacyjny zwierząt poddanych ubojowi, jeżeli z przepisów o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt wynika obowiązek oznakowania zwierzęcia, a w przypadku uboju świń – numer siedziby stada;
5) datę uboju;
6) imię i nazwisko, adres oraz podpis osoby uprawnionej do przeprowadzenia uboju;
7) podpis posiadacza zwierzęcia.
§ 6. [Wyznaczenie miejsc przeznaczonych do ogłuszania, wykrwawiania i wytrzewiania zwierząt oraz przechowywania produktów ubocznych] 1. W gospodarstwie, w którym dokonywany jest ubój zwierząt pochodzących z innych gospodarstw w celu produkcji mięsa, powinno być wyznaczone miejsce lub pomieszczenie przeznaczone do:
1) ogłuszania, wykrwawiania i wytrzewiania zwierząt;
2) przechowywania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w rozporządzeniu nr 1069/2009, w tym materiału szczególnego ryzyka, odpowiednio zabezpieczone przed dostępem osób postronnych oraz zwierząt.
2. Miejsce lub pomieszczenie, w których odbywa się wytrzewianie tusz, powinny:
1) być utrzymywane w czystości i zachowane w dobrym stanie;
2) zapewniać odpowiednią przestrzeń roboczą pozwalającą na przeprowadzanie wszelkich działań w sposób zapobiegający zanieczyszczeniu mięsa;
3) mieć dostęp do bieżącej wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.
3. Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego, w tym materiał szczególnego ryzyka, o których mowa w ust. 1, przechowuje się:
1) w sposób gwarantujący, że jego jakość mikrobiologiczna nie ulegnie pogorszeniu;
2) w pojemnikach oznaczonych w sposób trwały, które każdorazowo po opróżnieniu poddaje się myciu, czyszczeniu i odkażaniu.
4. Jeżeli w gospodarstwie, w którym dokonywany jest ubój zwierząt pochodzących z innych gospodarstw w celu produkcji mięsa, utrzymywane są zwierzęta gospodarskie, to miejsce lub pomieszczenie, o którym mowa w ust. 1, powinno być odizolowane od pomieszczeń, w których utrzymywane są zwierzęta.
§ 7. [Badanie mięsa na obecność włośni] 1. Mięso poddaje się badaniu na obecność włośni zgodnie z jedną z metod określonych:
1) w załączniku I do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/1375 z dnia 10 sierpnia 2015 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące urzędowych kontroli w odniesieniu do włośni (Trichinella) w mięsie (Dz. Urz. UE L 212 z 11.08.2015, str. 7, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2015/1375” – w przypadku mięsa świń poddanych ubojowi;
2) w załączniku I i III do rozporządzenia nr 2015/1375 – w przypadku mięsa nutrii poddanych ubojowi oraz mięsa odstrzelonych zwierząt łownych z gatunków wrażliwych na zarażenie włośniem, w szczególności dzików [2] , w celu produkcji mięsa.
1a. Posiadacz mięsa świń i nutrii poddanych ubojowi oraz mięsa odstrzelonych zwierząt łownych z gatunków wrażliwych na zarażenie włośniem, w szczególności dzików [3] , w celu produkcji mięsa, lub podmiot prowadzący gospodarstwo, w którym dokonano uboju – w przypadku uboju zwierząt, o którym mowa w § 5 ust. 1, zapewnia, że mięso zostanie poddane badaniu, o którym mowa w ust. 1.
1b. [4] Badanie, o którym mowa w ust. 1, jest wykonywane w pracowni badania mięsa na obecność włośni przez urzędowego lekarza weterynarii, o którym mowa w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2024 r. poz. 12), zwanego dalej „urzędowym lekarzem weterynarii”, lub w zakładzie higieny weterynaryjnej przez osobę upoważnioną.
2. [5] W przypadku gdy tusza podlega badaniu, o którym mowa w § 8, próbki do badania mięsa na obecność włośni pobiera urzędowy lekarz weterynarii.
3. W przypadku gdy tusza nie podlega badaniu, o którym mowa w § 8, próbki do badania mięsa na obecność włośni pobiera i dostarcza do pracowni badania mięsa na obecność włośni [6] :
1) posiadacz mięsa – w przypadku zwierząt łownych z gatunków wrażliwych na zarażenie włośniem, w szczególności dzików, [7] oraz uboju zwierząt na terenie gospodarstwa, w którym zwierzęta były utrzymywane;
2) podmiot prowadzący gospodarstwo, w którym dokonywany jest ubój – w przypadku uboju zwierząt, o którym mowa w § 5 ust. 1.
4. Sposób pobierania próbek do badania mięsa na obecność włośni oraz zasady dostarczania próbek do pracowni badania mięsa na obecność włośni [8] określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
5. [9] Powiatowy lekarz weterynarii podaje do publicznej wiadomości, w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie:
1) nazwiska urzędowych lekarzy weterynarii wyznaczonych do badania, o którym mowa w ust. 1 i § 8, ich siedziby oraz obszar działania;
2) informację o wykazie pracowni badania mięsa na obecność włośni zamieszczonym na stronie internetowej Głównego Inspektoratu Weterynarii.
6. (uchylony).
§ 8. [Badanie poubojowe] 1. Mięso zwierząt poddanych ubojowi oraz mięso zwierząt łownych odstrzelonych, w celu produkcji mięsa, poddaje się badaniu poubojowemu przeprowadzonemu przez urzędowego lekarza weterynarii, w sposób właściwy dla danego gatunku zwierząt, określony w tytule III w rozdziale II w sekcjach 3 i 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/627 z dnia 15 marca 2019 r. ustanawiającego jednolite praktyczne rozwiązania dotyczące przeprowadzania kontroli urzędowych produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 oraz zmieniającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 2074/2005 w odniesieniu do kontroli urzędowych (Dz. Urz. UE L 131 z 17.05.2019, str. 51, z późn. zm.), na wniosek:
1) posiadacza tego mięsa lub
2) podmiotu prowadzącego gospodarstwo, w którym został dokonany ubój – w przypadku uboju zwierząt, o którym mowa w § 5 ust. 1.
2. (uchylony).
§ 9. [Zaświadczenie o przeprowadzeniu badania poubojowego mięsa] 1. Jeżeli w wyniku przeprowadzonego badania poubojowego, o którym mowa w § 8, i badania na obecność włośni, o którym mowa w § 7 ust. 2, w przypadku badania mięsa świń, nutrii i zwierząt łownych z gatunków wrażliwych na zarażenie włośniem, w szczególności dzików, stwierdzono, że badane mięso zwierząt jest zdatne do spożycia przez ludzi, urzędowy lekarz weterynarii przekazuje na piśmie utrwalonym w postaci papierowej lub elektronicznej posiadaczowi lub podmiotowi, określonym w § 7 ust. 1a i § 8, informację o przeprowadzeniu badania poubojowego mięsa, która zawiera: [10]
1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania oraz adres posiadacza mięsa;
2) miejsce i termin uboju albo odstrzału;
3) datę przeprowadzenia badania;
4) gatunek zwierzęcia, z którego pozyskano mięso, oraz numer identyfikacyjny tego zwierzęcia, jeżeli z przepisów o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt wynika obowiązek oznakowania zwierzęcia, a w przypadku uboju świń – numer siedziby stada;
5) wynik badania;
6) (uchylony).
1a. [11] Jeżeli w wyniku przeprowadzonego badania poubojowego, o którym mowa w § 8, lub badania na obecność włośni, o którym mowa w § 7 ust. 2, w przypadku badania mięsa świń, nutrii, zwierząt łownych z gatunków wrażliwych na zarażenie włośniem, w szczególności dzików, stwierdzono, że badane mięso zwierząt jest niezdatne do spożycia przez ludzi, urzędowy lekarz weterynarii wydaje decyzję administracyjną w sprawie uznania mięsa za niezdatne do spożycia przez ludzi, określając w niej sposób postępowania z tym mięsem.
2. Jeżeli w wyniku badania na obecność włośni próbek mięsa świń, nutrii i zwierząt łownych z gatunków wrażliwych na zarażenie włośniem, w szczególności [12] dzików, pobranych i dostarczonych zgodnie z § 7 ust. 3:
1) nie wykryto włośni – pracownia badania mięsa na obecność włośni przekazuje na piśmie utrwalonym w postaci papierowej lub elektronicznej posiadaczowi lub podmiotowi, określonym w § 7 ust. 1a, informację o przeprowadzeniu badania próbek mięsa, która zawiera: [13]
a) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania oraz adres posiadacza mięsa,
b) miejsce i termin uboju albo odstrzału,
c) datę przeprowadzenia badania,
d) gatunek zwierzęcia, z którego pochodziła badana próbka, i numer identyfikacyjny tego zwierzęcia, jeżeli z przepisów o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt wynika obowiązek oznakowania zwierzęcia, a w przypadku uboju świń – numer siedziby stada,
e) wynik badania,
f) (uchylona);
2) wykryto [14] włośnie – urzędowy lekarz weterynarii wydaje decyzję administracyjną w sprawie uznania mięsa za niezdatne do spożycia przez ludzi, określając w niej sposób postępowania z tym mięsem.
3. [15] Przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 2 pkt 2, urzędowy lekarz weterynarii z urzędu:
1) przeprowadza badanie, o którym mowa w § 8;
2) pobiera próbki do badania mięsa na obecność włośni, które przeprowadza się zgodnie z § 7 ust. 1b.
§ 10.[Znakowanie tuszy znakiem weterynaryjnym] 1. W przypadku stwierdzenia, że mięso jest niezdatne do spożycia przez ludzi, urzędowy lekarz weterynarii znakuje tuszę znakiem weterynaryjnym w kształcie trójkąta równobocznego o długości boku 5 cm zawierającym: [16]
1) w górnej części – litery „PL”;
2) w dolnej części – litery „IW”.
2. Znak weterynaryjny umieszcza się na:
1) zewnętrznej powierzchni tuszy przez opieczętowanie jej znakiem przy użyciu tuszu lub przez znakowanie na gorąco lub
2) zawieszce przymocowanej do tuszy.
§ 12. [Zakaz spożywania mięsa przed uzyskaniem informacji] [18] Mięso świń i nutrii poddanych ubojowi oraz mięso odstrzelonych zwierząt łownych z gatunków wrażliwych na zarażenie włośniem, w szczególności dzików, nie może zostać spożyte ani przetworzone przed uzyskaniem informacji, o której mowa w § 9 ust. 1 lub ust. 2 pkt 1.
§ 13. [Przepisy uchylone] Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz. U. poz. 919).
§ 14. [Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
1) Na dzień ogłoszenia obwieszczenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej działem administracji rządowej - rolnictwo kieruje Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2023 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. poz. 2706).
Załączniki do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i
Rozwoju Wsi
z dnia 21 października 2010 r. (Dz. U. z 2024 r. poz. 981)
Załącznik nr 1
WZÓR – POWIADOMIENIE O ZAMIARZE PRZEPROWADZENIA UBOJU BYDŁA DO DWUNASTEGO MIESIĄCA ŻYCIA URODZONEGO W PAŃSTWACH LUB ICH REGIONACH O KONTROLOWANYM ORAZ NIEOKREŚLONYM RYZYKU WYSTĘPOWANIA BSE, OWIEC LUB KÓZ W WIEKU POWYŻEJ 12 MIESIĘCY LUB OWIEC LUB KÓZ, KTÓRE MAJĄ STAŁY SIEKACZ WYRŻNIĘTY Z DZIĄSŁA, W CELU PRODUKCJI MIĘSA PRZEZNACZONEGO NA UŻYTEK WŁASNY

Załącznik nr 2
SPOSÓB POBIERANIA PRÓBEK DO BADANIA MIĘSA NA OBECNOŚĆ WŁOŚNI ORAZ ZASADY DOSTARCZANIA PRÓBEK DO PRACOWNI BADANIA MIĘSA NA OBECNOŚĆ WŁOŚNI [19]
I. Sposób pobierania próbek do badania mięsa na obecność włośni
1. Próbkę mięsa do badania na obecność włośni pobiera się z mięśni zwierząt z gatunków wrażliwych na zarażenie włośniem w miejscach predylekcyjnych.
2. Próbka nie powinna zwierać powięzi, tkanki łącznej i tkanki tłuszczowej.
3. Miejsca predylekcyjne u zwierząt, z których pobiera się próbki, są określone w tabeli.
Tabela. Miejsca predylekcyjne u zwierząt, z których pobiera się próbki
|
Lp. |
Gatunek zwierzęcia |
Miejsca predylekcyjne |
|
1 |
Świnia (Sus scrofa f. domestica) |
filary przepony, mięśnie żwacza |
|
2 |
Dzik (Sus scrofa) |
filary przepony, |
|
3 |
Zwierzęta łowne z gatunków wrażliwych na zarażenie włośniem, inne niż dziki |
filary przepony, |
|
4 |
Nutria (Myocastor coypus) |
filary przepony, |
4. Masa pobranej próbki niezależnie od gatunku zwierzęcia, z którego ją pobrano, wynosi minimum 100 g.
5. Próbkę pobiera się z jednego z mięśni w miejscach predylekcyjnych, uwzględniając kolejność miejsc predylekcyj-nych określoną w tabeli zamieszczonej w ust. 3. W przypadku braku odpowiedniej ilości tkanki mięśniowej w pierwszym z miejsc predylekcyjnych próbkę pobiera się z kolejnych miejsc predylekcyjnych wymienionych w tej tabeli.
6. W przypadku gdy niemożliwe jest pobranie próbki z mięśni w miejscach predylekcyjnych, próbkę pobiera się z:
1) mięśni części żebrowej lub części mostkowej przepony, mięśni szczęki, języka lub mięśni brzucha albo gdy wymienione mięśnie są niedostępne, innych mięśni – w przypadku świń;
2) innych mięśni – w przypadku gatunków zwierząt innych niż świnie.
II. Zasady dostarczania próbek mięsa do pracowni badania mięsa na obecność włośni
1. Próbki mięsa dostarcza się do pracowni badania mięsa na obecność włośni niezwłocznie po dokonaniu:
1) uboju, jednak nie później niż 24 godziny od poddania ubojowi zwierzęcia, z którego tuszy próbki zostały pobrane;
2) odstrzału, jednak nie później niż 48 godzin od dokonania odstrzału.
2. Do próbek mięsa pobranych od dzików odstrzelonych na obszarach podlegających ograniczeniom, nakazom i zakazom w związku ze zwalczaniem afrykańskiego pomoru świń, które po odstrzale zostały skierowane do chłodni, nie stosuje się terminu wskazanego w ust. 1 pkt 2.
3. Próbki przechowuje się i transportuje w warunkach zapobiegających rozkładowi gnilnemu mięsa, przy czym próbek nie mrozi się.
4. Dostarczający próbki mięsa przekazuje informacje o:
1) imieniu i nazwisku oraz adresie posiadacza mięsa;
2) miejscu i terminie uboju albo odstrzału zwierzęcia;
3) gatunku zwierzęcia, z którego pobrano próbkę do badania, i numerze identyfikacyjnym tego zwierzęcia, jeżeli z przepisów o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt wynika obowiązek oznakowania zwierzęcia, a w przypadku próbek pobranych od świń – o numerze siedziby stada;
4) wieku zwierzęcia;
5) miejscu, z którego próbki zostały pobrane do badania.
Załącznik nr 3
(uchylony)
[1] § 2 ust. 1 pkt 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[2] § 7 ust. 1 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[3] § 7 ust. 1a w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[4] § 7 ust. 1b dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[5] § 7 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[6] § 7 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. d) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[7] § 7 ust. 3 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. d) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[8] § 7 ust. 4 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. e) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[9] § 7 ust. 5 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. f) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[10] § 9 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[11] § 9 ust. 1a w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[12] § 9 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[13] § 9 ust. 2 pkt 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[14] § 9 ust. 2 pkt 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[15] § 9 ust. 3 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. c) rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[16] § 10 ust. 1 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[17] § 11 uchylony przez § 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[18] § 12 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
[19] Załącznik nr 2 w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 11 sierpnia 2025 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych przy produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny (Dz.U. poz. 1134). Zmiana weszła w życie 2 września 2025 r.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00
