Art. 1. W ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. z 2022 r. poz. 673 oraz z 2024 r. poz. 834 i 1940) wprowadza się następujące zmiany:

1) w odnośniku nr 1 do tytułu ustawy:

a) w akapicie drugim w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 w brzmieniu:

„6) decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2022/1979 z dnia 31 sierpnia 2022 r. ustanawiającej formularz i bazy danych do przekazywania informacji, o których mowa w art. 18 ust. 1 i art. 21 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/18/UE w sprawie kontroli zagrożeń poważnymi awariami związanymi z substancjami niebezpiecznymi oraz uchylającej decyzję wykonawczą Komisji 2014/895/UE (Dz. Urz. UE L 272 z 20.10.2022, str. 14).”,

b) akapit trzeci otrzymuje brzmienie:

„Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji służy stosowaniu:

1) rozporządzenia Komisji (WE) nr 2216/2004 z dnia 21 grudnia 2004 r. w sprawie standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów stosownie do dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 386 z 29.12.2004, str. 1) zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 916/2007 z dnia 31 lipca 2007 r. zmieniającym rozporządzenie Komisji (WE) nr 2216/2004 w sprawie ujednoliconego i zabezpieczonego systemu rejestrów stosownie do dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 200 z 01.08.2007, str. 5) oraz rozporządzeniem Komisji (WE) nr 994/2008 z dnia 8 października 2008 r. w sprawie znormalizowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzją nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 271 z 11.10.2008, str. 3);

2) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 166/2006 z dnia 18 stycznia 2006 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń i zmieniającego dyrektywę Rady 91/689/EWG i 96/61/WE (Dz. Urz. UE L 33 z 04.02.2006, str. 1, Dz. Urz. UE L 188 z 18.07.2009, str. 14, Dz. Urz. UE L 170 z 25.06.2019, str. 115 oraz Dz. Urz. UE L 198 z 25.07.2019, str. 241);

3) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 z dnia 10 maja 2023 r. ustanawiającego mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 (Dz. Urz. UE L 130 z 16.05.2023, str. 52);

4) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773 z dnia 17 sierpnia 2023 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 w odniesieniu do obowiązków sprawozdawczych do celów mechanizmu dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 w okresie przejściowym (Dz. Urz. UE L 228 z 15.09.2023, str. 94, Dz. Urz. UE L 2023/90036 z 20.10.2023 oraz Dz. Urz. UE L 2024/2649 z 11.10.2024);

5) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2024/3210 z dnia 18 grudnia 2024 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 w odniesieniu do rejestru CBAM (Dz. Urz. UE L 2024/3210 z 30.12.2024);

6) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2025/486 z dnia 17 marca 2025 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 w odniesieniu do warunków i procedur dotyczących statusu upoważnionego zgłaszającego CBAM (Dz. Urz. UE L 2025/486 z 18.03.2025).”;

2) w art. 1 w ust. 1 w pkt 8 w lit. b kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu:

„9) postępowanie i właściwość organów w sprawach wykonywania obowiązków wynikających z:

a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 z dnia 10 maja 2023 r. ustanawiającego mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 (Dz. Urz. UE L 130 z 16.05.2023, str. 52), zwanego dalej „rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956”,

b) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773 z dnia 17 sierpnia 2023 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 w odniesieniu do obowiązków sprawozdawczych do celów mechanizmu dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 w okresie przejściowym (Dz. Urz. UE L 228 z 15.09.2023, str. 94, z późn. zm.⁴⁾), zwanego dalej „rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2023/1773”,

c) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2024/3210 z dnia 18 grudnia 2024 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 w odniesieniu do rejestru CBAM (Dz. Urz. UE L 2024/3210 z 30.12.2024), zwanego dalej „rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2024/3210”,

d) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2025/486 z dnia 17 marca 2025 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 w odniesieniu do warunków i procedur dotyczących statusu upoważnionego zgłaszającego CBAM (Dz. Urz. UE L 2025/486 z 18.03.2025), zwanego dalej „rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2025/486”.”;

3) w art. 2:

a) po pkt 3 dodaje się pkt 3¹ w brzmieniu:

„3¹) certyfikacie CBAM – rozumie się przez to certyfikat CBAM w rozumieniu art. 3 pkt 24 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956;”,

b) po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:

„6a) emisjach wbudowanych – rozumie się przez to emisje wbudowane w rozumieniu art. 3 pkt 22 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956;”,

c) po pkt 17 dodaje się pkt 17a i 17b w brzmieniu:

„17a) mechanizmie CBAM – rozumie się przez to mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 w rozumieniu art. 1 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956;

17b) okresie przejściowym – rozumie się przez to okres przejściowy, o którym mowa w art. 32 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956;”,

d) po pkt 24 dodaje się pkt 24¹–24³ w brzmieniu:

„24¹) rejestrze CBAM – rozumie się przez to elektroniczną bazę danych, o której mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956;

24²) rejestrze przejściowym CBAM – rozumie się przez to rejestr przejściowy CBAM, o którym mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773;

24³) sprawozdaniu CBAM – rozumie się przez to sprawozdanie kwartalne w rozumieniu art. 35 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956;”,

e) po pkt 24a dodaje się pkt 24b w brzmieniu:

„24b) upoważnionym zgłaszającym CBAM – rozumie się przez to upoważnionego zgłaszającego CBAM w rozumieniu art. 3 pkt 17 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956;”,

f) po pkt 27 dodaje się pkt 27a w brzmieniu:

„27a) zgłaszającym – rozumie się przez to zgłaszającego objętego obowiązkiem sprawozdawczym w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773;”;

4) w art. 3 w ust. 2:

a) w pkt 10 w lit. q na końcu przecinek zastępuje się średnikiem i uchyla się lit. r–t,

b) po pkt 10 dodaje się pkt 10a i 10b w brzmieniu:

„10a) monitorowanie działań w zakresie polityki klimatycznej, a także przygotowywanie analiz, przeglądów i ocen jej funkcjonowania;

10b) rozwijanie narzędzi wspomagających realizację celów systemu zarządzania emisjami oraz narzędzi do modelowania, analizy i prognozowania skutków gospodarczych, finansowych i społecznych realizacji celów polityki klimatyczno-energetycznej oraz możliwych kierunków transformacji niskoemisyjnej;”,

c) w pkt 11 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 12 w brzmieniu:

„12) pełnienie funkcji właściwego organu państwa członkowskiego, o którym mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956, w zakresie określonym w ustawie.”;

5) dodaje się art. 11aa w brzmieniu:

„Art. 11aa. 1. Główny Inspektor Ochrony Środowiska przekazuje Krajowemu ośrodkowi dane potrzebne do przygotowania i udostępnienia Europejskiej Agencji Środowiska, o której mowa w art. 1 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (Dz. Urz. UE L 126 z 21.05.2009, str. 13, z późn. zm.⁵⁾), informacji określonych w załączniku do decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2022/1979 z dnia 31 sierpnia 2022 r. ustanawiającej formularz i bazy danych do przekazywania informacji, o których mowa w art. 18 ust. 1 i art. 21 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/18/UE w sprawie kontroli zagrożeń poważnymi awariami związanymi z substancjami niebezpiecznymi oraz uchylającej decyzję wykonawczą Komisji 2014/895/UE (Dz. Urz. UE L 272 z 20.10.2022, str. 14).

2. Krajowy ośrodek, na podstawie danych zawartych w Krajowej bazie oraz danych przekazanych mu zgodnie z ust. 1, przygotowuje, w uzgodnieniu z Głównym Inspektorem Ochrony Środowiska, informacje określone w załączniku do decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2022/1979 z dnia 31 sierpnia 2022 r. ustanawiającej formularz i bazy danych do przekazywania informacji, o których mowa w art. 18 ust. 1 i art. 21 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/18/UE w sprawie kontroli zagrożeń poważnymi awariami związanymi z substancjami niebezpiecznymi oraz uchylającej decyzję wykonawczą Komisji 2014/895/UE, oraz wprowadza je do elektronicznej bazy danych, o której mowa w art. 21 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/18/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie kontroli zagrożeń poważnymi awariami związanymi z substancjami niebezpiecznymi, zmieniającej, a następnie uchylającej dyrektywę Rady 96/82/WE (Dz. Urz. UE L 197 z 24.07.2012, str. 1), udostępnionej przez Europejską Agencję Środowiska.”;

6) po art. 11c dodaje się art. 11d w brzmieniu:

„Art. 11d. Organy Krajowej Administracji Skarbowej nieodpłatnie udostępniają Krajowemu ośrodkowi, Mazowieckiemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska oraz Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska informacje i dane dotyczące przywozu z państw trzecich towarów objętych mechanizmem CBAM, w tym informacje i dane objęte tajemnicą celną, niezbędne do wykonywania zadań związanych ze stosowaniem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956.”;

7) w art. 23 w ust. 1a zdanie drugie otrzymuje brzmienie:

„Środki te przeznacza się na cele, o których mowa w art. 401c ust. 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.”;

8) po rozdziale 9 dodaje się rozdziały 9a i 9b w brzmieniu:

„Rozdział 9a

Rejestr przejściowy CBAM i rejestr CBAM oraz status upoważnionego zgłaszającego CBAM

Art. 54a. 1. Funkcję systemu zarządzania uprawnieniami i tożsamością użytkowników, o którym mowa w:

1) art. 28 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773,

2) art. 13 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2024/3210

– zwanego dalej „systemem”, pełni Platforma Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych (PUESC), o której mowa w art. 35 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2025 r. poz. 1131, 1423 i 1820), zwana dalej „PUESC”.

2. Zgłaszający albo upoważniony zgłaszający CBAM uzyskuje dostęp odpowiednio do rejestru przejściowego CBAM albo rejestru CBAM przez PUESC i dokonuje czynności w tych rejestrach po uwierzytelnieniu i autoryzacji uprawnień w PUESC przeprowadzonych zgodnie z:

1) art. 21 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773 – w przypadku rejestru przejściowego CBAM albo

2) art. 8 ust. 1 i 6 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2024/3210 – w przypadku rejestru CBAM.

3. Czynności, o których mowa w ust. 2, wymagają uprzedniej rejestracji na PUESC oraz przedstawienia organowi celnemu, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2024 r. poz. 1373), dokumentu potwierdzającego zakres uprawnień do korzystania z usług oferowanych na PUESC.

4. Adwokat, radca prawny i doradca podatkowy mogą sami uwierzytelnić odpis dokumentu, o którym mowa w ust. 3. Odpis takiego dokumentu może również uwierzytelnić osoba upoważniona przez przedsiębiorcę posiadającego pozwolenie na korzystanie ze statusu upoważnionego przedsiębiorcy lub pozwolenie na stosowanie uproszczeń w rozumieniu przepisów celnych, jeżeli uprawnienie takie wynika z treści przedstawionego organom celnym upoważnienia dla tej osoby. Organ celny może w przypadku wątpliwości zażądać okazania oryginału dokumentu, o którym mowa w ust. 3.

5. Współadministratorem danych osobowych wymaganych do uzyskania dostępu do rejestru przejściowego CBAM oraz rejestru CBAM, zgromadzonych w ramach systemu, o którym mowa odpowiednio w art. 37 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773 albo art. 19 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2024/3210, jest Szef Krajowej Administracji Skarbowej.

Art. 54b. 1. Organem właściwym w sprawach przyznania, odmowy przyznania oraz cofnięcia statusu upoważnionego zgłaszającego CBAM jest dyrektor izby administracji skarbowej wyznaczony przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

2. Dyrektor izby administracji skarbowej wydaje decyzję w sprawie przyznania, odmowy przyznania oraz cofnięcia statusu upoważnionego zgłaszającego CBAM zgodnie z zasadami określonymi w art. 17 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 oraz przepisach rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2025/486.

3. Wniosek o przyznanie statusu upoważnionego zgłaszającego CBAM, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956, oraz wniosek o cofnięcie tego statusu, o którym mowa w art. 17 ust. 8 lit. a tego rozporządzenia, składa się za pośrednictwem rejestru CBAM.

4. Do wniosku o przyznanie statusu upoważnionego zgłaszającego CBAM, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956, dołącza się oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń o następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że informacje, o których mowa w art. 5 ust. 5 lit. a–c, e, f i h rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 z dnia 10 maja 2023 r. ustanawiającego mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO₂, zawarte we wniosku o przyznanie statusu upoważnionego zgłaszającego CBAM, o którym mowa w art. 5 ust. 1 tego rozporządzenia, są kompletne i zgodne z prawdą.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

5. Do informacji, o której mowa w art. 5 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956, dołącza się oświadczenie złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń o następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że informacje, o których mowa w art. 5 ust. 5 lit. a–c, e, f i h rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 z dnia 10 maja 2023 r. ustanawiającego mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2, zawarte w informacji, o której mowa w art. 5 ust. 7 tego rozporządzenia, są kompletne i zgodne z prawdą.”; klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.

6. W przypadku zobowiązania wnioskodawcy do przedłożenia gwarancji, o której mowa w art. 17 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956, zamiast gwarancji bankowej, o której mowa w tym przepisie, wnioskodawca może przedłożyć gwarancję udzieloną przez gwaranta wpisanego do wykazu gwarantów, o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, o ile gwarancja ta jest płatna na pierwsze żądanie dyrektora izby administracji skarbowej.

7. Dyrektor izby administracji skarbowej przyjmuje, rejestruje w rejestrze CBAM, monitoruje i zwalnia gwarancję, o której mowa w art. 17 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956.

8. W celu ustalenia kwoty gwarancji, o której mowa w art. 17 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956, dyrektor izby administracji skarbowej może zwrócić się do Krajowego ośrodka z wnioskiem o wskazanie zagregowanej wartości certyfikatów CBAM, które wnioskodawca musiałby przekazać do umorzenia w odniesieniu do przywozu towarów zgłoszonego we wniosku o przyznanie statusu upoważnionego zgłaszającego CBAM, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956.

9. Dyrektor izby administracji skarbowej może zwrócić się do Krajowego ośrodka z wnioskiem o wydanie opinii w zakresie:

1) przewidywanej wysokości zobowiązań wnioskodawcy, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. c rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2025/486, z tytułu konieczności umarzania certyfikatów CBAM wynikającej z szacunkowej wielkości przywozu towarów na obszar celny Unii Europejskiej, zawartej we wniosku o przyznanie statusu upoważnionego zgłaszającego CBAM, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956;

2) spełniania warunków dotyczących deklaracji CBAM i zarządzania certyfikatami CBAM, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. d rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2025/486.

10. Krajowy ośrodek wskazuje zagregowaną wartość certyfikatów CBAM, o której mowa w ust. 8, lub wydaje opinie, o których mowa w ust. 9, w terminie 21 dni od dnia otrzymania wniosków, o których mowa odpowiednio w ust. 8 albo 9.

11. W przypadku niewydania opinii, o których mowa w ust. 9, w terminie określonym w ust. 10, przyjmuje się, że Krajowy ośrodek nie zgłasza zastrzeżeń odpowiednio do przewidywanej wysokości zobowiązań wnioskodawcy, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. c rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2025/486, zawartej we wniosku o przyznanie statusu upoważnionego zgłaszającego CBAM, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956, albo do spełniania warunków dotyczących deklaracji CBAM i zarządzania certyfikatami CBAM, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. d rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2025/486.

12. W przypadku przeprowadzenia przez dyrektora izby administracji skarbowej ponownej oceny kwoty gwarancji, o której mowa w art. 14 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2025/486, albo ponownej oceny, o której mowa w art. 18 ust. 1 tego rozporządzenia, przepisy ust. 6–11 stosuje się odpowiednio.

13. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wyznaczy, w drodze rozporządzenia, dyrektora izby administracji skarbowej właściwego w sprawach przyznania, odmowy przyznania oraz cofnięcia statusu upoważnionego zgłaszającego CBAM, mając na względzie przygotowanie techniczne i organizacyjne izby administracji skarbowej obsługującej tego dyrektora.

14. Do postępowań w sprawach przyznania, odmowy przyznania oraz cofnięcia statusu upoważnionego zgłaszającego CBAM stosuje się odpowiednio przepisy art. 12, art. 130, art. 141–143 oraz działu IV rozdziału 11, z wyłączeniem art. 200, oraz rozdziałów 21–23 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111, z późn. zm.⁶⁾), a do postępowań odwoławczych w tych sprawach stosuje się odpowiednio także przepisy art. 140 § 1, art. 162 § 1–3, art. 163 § 2, art. 168, art. 169, art. 208, art. 210 § 1 pkt 1–6 i 8 i § 2 oraz działu IV rozdziałów 5, 6, 9 i 15 tej ustawy.

Art. 54c. W sprawach dotyczących mechanizmu CBAM lub realizacji obowiązków z niego wynikających nie stosuje się przepisów art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2025 r. poz. 1480, 1795 i 1826).

Rozdział 9b

Mechanizm CBAM w okresie przejściowym

Art. 54d. 1. Wniosek, o którym mowa w art. 9 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773, składa się za pośrednictwem rejestru przejściowego CBAM.

2. Krajowy ośrodek w rejestrze przejściowym CBAM w terminie 21 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 9 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773:

1) uwzględnia wniosek albo

2) odmawia uwzględnienia wniosku i informuje zgłaszającego o przyczynach odmowy, w szczególności w przypadku braku uzasadnienia wniosku albo złożenia go po upływie roku od dnia zakończenia danego okresu sprawozdawczego.

3. Na czynność, o której mowa w ust. 2 pkt 2, przysługuje skarga do sądu administracyjnego na zasadach i w trybie określonych dla aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2024 r. poz. 935 i 1685 oraz z 2025 r. poz. 769 i 1427).

Art. 54e. 1. Krajowy ośrodek, po otrzymaniu przekazanego przez Komisję Europejską wykazu lub orientacyjnej oceny, o których mowa odpowiednio w art. 12 ust. 1 lub 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773, dokonuje analizy tego wykazu lub tej orientacyjnej oceny. W przypadku gdy Krajowy ośrodek uzna, że sprawozdanie CBAM nie zostało złożone albo złożone sprawozdanie CBAM jest niekompletne lub nieprawidłowe w rozumieniu odpowiednio art. 13 ust. 1 lub 2 tego rozporządzenia, wszczyna on procedurę korekty, o której mowa w art. 14 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773, zwaną dalej „procedurą korekty”, i wzywa zgłaszającego do złożenia sprawozdania CBAM albo poprawionego sprawozdania CBAM w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia wezwania.

2. Wezwanie, o którym mowa w ust. 1, Krajowy ośrodek doręcza:

1) na piśmie utrwalonym w postaci papierowej lub elektronicznej – w przypadku zgłaszającego objętego wykazem, o którym mowa w art. 12 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773, który nie uzyskał dostępu do rejestru przejściowego CBAM;

2) za pośrednictwem rejestru przejściowego CBAM – w przypadku zgłaszającego objętego wykazem lub orientacyjną oceną, o których mowa odpowiednio w art. 12 ust. 1 lub 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773, który uzyskał dostęp do rejestru przejściowego CBAM.

3. W przypadku gdy mimo wezwania, o którym mowa w ust. 1, nie złożono sprawozdania CBAM albo złożone sprawozdanie CBAM jest nadal niekompletne lub nieprawidłowe w rozumieniu odpowiednio art. 13 ust. 1 lub 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773, Krajowy ośrodek ponownie wzywa zgłaszającego, w sposób określony w ust. 2, do złożenia sprawozdania CBAM albo poprawionego sprawozdania CBAM w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia doręczenia ponownego wezwania, chyba że zgłaszający złożył wyjaśnienia wykazujące, że sprawozdanie CBAM nie może zostać złożone albo poprawione.

4. Zakończenie procedury korekty w odniesieniu do danego sprawozdania CBAM następuje:

1) w przypadku złożenia kompletnego i prawidłowego sprawozdania CBAM albo wyjaśnień, o których mowa w ust. 3, albo

2) po upływie 9 miesięcy od dnia doręczenia wezwania, o którym mowa w ust. 1 – w przypadku, w którym sprawozdanie CBAM nadal jest niekompletne lub nieprawidłowe w rozumieniu odpowiednio art. 13 ust. 1 lub 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773 albo nie zostało złożone, a zgłaszający nie złożył wystarczających wyjaśnień, o których mowa w ust. 3.

5. Krajowy ośrodek informuje zgłaszającego, w sposób określony w ust. 2, o zakończeniu procedury korekty w odniesieniu do danego sprawozdania CBAM.

Art. 54f. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 54e ust. 4 pkt 2, Krajowy ośrodek przekazuje Mazowieckiemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska informację o zakończeniu procedury korekty w terminie 30 dni od dnia jej zakończenia.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera dane niezbędne do zidentyfikowania zgłaszającego i stwierdzenia naruszenia przez niego obowiązku przedłożenia kompletnego i prawidłowego sprawozdania CBAM, w szczególności wskazanie:

1) imienia i nazwiska albo nazwy zgłaszającego, adresu jego miejsca zamieszkania albo siedziby oraz jego numeru identyfikacyjnego EORI;

2) okresu objętego sprawozdaniem CBAM, którego dotyczyła procedura korekty;

3) czy zgłaszający nie złożył sprawozdania CBAM albo czy sprawozdanie CBAM uznano za niekompletne lub nieprawidłowe w rozumieniu odpowiednio art. 13 ust. 1 lub 2 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773;

4) czy zgłaszający złożył wyjaśnienia, o których mowa w art. 54e ust. 3, a w przypadku ich złożenia – przyczyn uznania ich za niewystarczające;

5) liczby ton niezgłoszonych emisji wbudowanych.

3. Liczbę ton niezgłoszonych emisji wbudowanych określa się na podstawie wartości domyślnych udostępnionych i opublikowanych przez Komisję Europejską na okres przejściowy i informacji, o których mowa w art. 33 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956, z uwzględnieniem zmiany tych wartości wynikającej z przeprowadzonej procedury korekty, w tym ze złożonych przez zgłaszającego wyjaśnień, o których mowa w art. 54e ust. 3.

Art. 54g. 1. Mazowiecki Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska wymierza zgłaszającemu, w drodze decyzji, administracyjną karę pieniężną w przypadkach wskazanych w art. 16 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773.

2. Mazowiecki Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska stwierdza wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 16 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773, na podstawie informacji przekazanej przez Krajowy ośrodek zgodnie z art. 54f ust. 1, chyba że zgłaszający w toku postępowania wykaże nowe okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, w szczególności okoliczności, o których mowa w ust. 5.

3. Administracyjna kara pieniężna stanowi iloczyn liczby ton niezgłoszonych emisji wbudowanych obliczonej zgodnie z art. 54f ust. 3 i stawki administracyjnej kary pieniężnej.

4. Stawka administracyjnej kary pieniężnej stanowi równowartość od 10 euro do 50 euro za tonę niezgłoszonych emisji wbudowanych.

5. W przypadku gdy zgłaszający wykaże, że podjął niezbędne działania, o których mowa w art. 16 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773, w celu dopełnienia obowiązku określonego w art. 8 ust. 1 tego rozporządzenia lub skorygowania niekompletnego lub nieprawidłowego sprawozdania CBAM w rozumieniu odpowiednio art. 13 ust. 1 lub 2 tego rozporządzenia, właściwy organ umarza postępowanie w sprawie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej.

6. Przy ustalaniu wysokości stawki administracyjnej kary pieniężnej bierze się pod uwagę okoliczności, o których mowa w art. 16 ust. 3 i 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773.

7. Przy ustalaniu liczby ton niezgłoszonych emisji wbudowanych, obliczonej zgodnie z art. 54f ust. 3, bierze się pod uwagę nowe okoliczności przedstawione przez zgłaszającego w toku postępowania.

8. Wysokość stawki administracyjnej kary pieniężnej ustala się z uwzględnieniem średniego kursu euro w przeliczeniu na złote ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy miesiąca następującego po zakończeniu kwartału, w którym powstał obowiązek złożenia danego sprawozdania CBAM.

9. Stawka administracyjnej kary pieniężnej podlega corocznej waloryzacji o średnioroczny zharmonizowany wskaźnik cen konsumpcyjnych (HICP) ogółem w poprzednim roku dla obszaru Unii Europejskiej ustalany na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/792 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych oraz wskaźnika cen nieruchomości mieszkalnych i uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 2494/95 (Dz. Urz. UE L 135 z 24.05.2016, str. 11, z późn. zm.⁷⁾).

10. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.

11. Mazowiecki Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska albo Główny Inspektor Ochrony Środowiska przekazuje każdorazowo Krajowemu ośrodkowi oraz dyrektorowi izby administracji skarbowej wyznaczonemu w przepisach wydanych na podstawie art. 54b ust. 13 kopię ostatecznej decyzji w sprawie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1.

Art. 54h. 1. Administracyjną karę pieniężną, o której mowa w art. 54g ust. 1, wnosi się na wyodrębniony rachunek bankowy Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o jej wymierzeniu stała się ostateczna. Wpływy z administracyjnych kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

2. Administracyjna kara pieniężna, o której mowa w art. 54g ust. 1, podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

3. Do administracyjnych kar pieniężnych, o których mowa w art. 54g ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organu podatkowego przysługują Mazowieckiemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 425) w art. 2 w ust. 1 po pkt 17f dodaje się pkt 17g w brzmieniu:

„17g) wykonywanie zadań określonych w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. z 2022 r. poz. 673, z 2024 r. poz. 834 i 1940 oraz z 2025 r. poz. 1863);”.

Art. 3. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111, z późn. zm.⁸⁾) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 297 dodaje się § 6 w brzmieniu:

„§ 6. Naczelnicy urzędów celno-skarbowych udostępniają Krajowemu ośrodkowi bilansowania i zarządzania emisjami, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. z 2022 r. poz. 673, z 2024 r. poz. 834 i 1940 oraz z 2025 r. poz. 1863), Mazowieckiemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska oraz Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska informacje i dane z akt, o których mowa w § 1, w zakresie niezbędnym do realizacji ich zadań ustawowych, o których mowa w rozdziale 9b tej ustawy.”;

2) w art. 299 w § 3 w pkt 20 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 21 w brzmieniu:

„21) Krajowemu ośrodkowi bilansowania i zarządzania emisjami, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji, Mazowieckiemu Wojewódzkiemu Inspektorowi Ochrony Środowiska oraz Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska w zakresie niezbędnym do realizacji ich zadań ustawowych, o których mowa w rozdziale 9b tej ustawy.”.

Art. 4. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2025 r. poz. 647, 1080 i 1812) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 400b w ust. 1 wyrazy „5–9a” zastępuje się wyrazami „5–9b”;

2) w art. 401d uchyla się ust. 3.

Art. 5. W ustawie z dnia 15 maja 2015 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2065) w art. 70:

1) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. W latach 2025–2030 maksymalny limit wydatków dla Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi 4 545 224 zł, w tym w:

1) 2025 r. – 742 000 zł;

2) 2026 r. – 800 936 zł;

3) 2027 r. – 867 509 zł;

4) 2028 r. – 896 880 zł;

5) 2029 r. – 927 810 zł;

6) 2030 r. – 310 089 zł.”;

2) w ust. 2 i 3 we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „ust. 1” zastępuje się wyrazami „ust. 1 i 1a”.

Art. 6. W ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2025 r. poz. 1685) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 49 ust. 2b otrzymuje brzmienie:

„2b. Środki uzyskane ze sprzedaży w drodze aukcji uprawnień do emisji w wysokości:

1) 24 800 000 zł w roku 2025,

2) 34 000 000 zł w roku 2026,

3) 30 800 000 zł w roku 2027,

4) 29 300 000 zł w roku 2028,

5) 33 000 000 zł w roku 2029,

6) 33 800 000 zł w roku 2030,

7) 33 900 000 zł w roku 2031,

8) 33 900 000 zł w roku 2032,

9) 34 600 000 zł w roku 2033,

10) 35 400 000 zł w roku 2034 i każdym kolejnym roku

– stanowią przychód Narodowego Funduszu.”;

2) w art. 150:

a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. W latach 2025–2034 maksymalny limit wydatków Narodowego Funduszu będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi 400 997 268 zł, w tym w:

1) 2025 r. – 32 025 439 zł;

2) 2026 r. – 37 058 311 zł;

3) 2027 r. – 38 021 517 zł;

4) 2028 r. – 38 972 055 zł;

5) 2029 r. – 39 907 710 zł;

6) 2030 r. – 40 905 403 zł;

7) 2031 r. – 41 928 038 zł;

8) 2032 r. – 42 976 239 zł;

9) 2033 r. – 44 050 645 zł;

10) 2034 r. – 45 151 911 zł.”,

b) w ust. 2 i 3 we wprowadzeniu do wyliczenia wyrazy „ust. 1” zastępuje się wyrazami „ust. 1 i 1a”.

Art. 7. W ustawie z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2025 r. poz. 1131, 1423 i 1820) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2 w ust. 1 po pkt 20a dodaje się pkt 20b w brzmieniu:

„20b) wykonywanie zadań związanych z rejestrem przejściowym CBAM i rejestrem CBAM oraz statusem upoważnionego zgłaszającego CBAM, o których mowa w przepisach rozdziału 9a ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. z 2022 r. poz. 673, z 2024 r. poz. 834 i 1940 oraz z 2025 r. poz. 1863);”;

2) w art. 25 w ust. 1 po pkt 8 dodaje się pkt 8a w brzmieniu:

„8a) pełnienie funkcji właściwego organu państwa członkowskiego, o którym mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 z dnia 10 maja 2023 r. ustanawiającego mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 (Dz. Urz. UE L 130 z 16.05.2023, str. 52), w zakresie przyznania, odmowy przyznania i cofnięcia statusu upoważnionego zgłaszającego CBAM na podstawie art. 54b ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji;”.

Art. 8. Suma środków uzyskanych ze sprzedaży w drodze aukcji uprawnień do emisji, o których mowa w art. 49 ust. 2b pkt 1 ustawy zmienianej w art. 6 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, przeznaczonych w 2025 r. na finansowanie zadań Krajowego ośrodka bilansowania i zarządzania emisjami, nie może być niższa od kwoty określonej w tym przepisie w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 9. 1. Sprawozdanie CBAM złożone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy uznaje się za sprawozdanie, o którym mowa w art. 35 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 z dnia 10 maja 2023 r. ustanawiającego mechanizm dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 (Dz. Urz. UE L 130 z 16.05.2023, str. 52), za okres sprawozdawczy, do którego odnosi się dane sprawozdanie.

2. Zakończenie procedury korekty, o której mowa w art. 14 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2023/1773 z dnia 17 sierpnia 2023 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/956 w odniesieniu do obowiązków sprawozdawczych do celów mechanizmu dostosowywania cen na granicach z uwzględnieniem emisji CO2 w okresie przejściowym (Dz. Urz. UE L 228 z 15.09.2023, str. 94, z późn. zm.⁹⁾), wszczętej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w odniesieniu do sprawozdań CBAM wymaganych za czwarty kwartał 2023 r. oraz za poszczególne kwartały 2024 r., w przypadku zgłaszających ujętych w wykazie lub ocenie, o których mowa w art. 12 ust. 1 lub 2 tego rozporządzenia, przekazanych przez Komisję Europejską przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, następuje:

1) w przypadkach określonych w art. 54e ust. 4 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1 albo

2) po upływie terminu określonego w art. 54e ust. 4 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 1 w przypadkach określonych w tym przepisie, jednak nie wcześniej niż po upływie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 10. 1. W latach 2025–2034 maksymalny limit wydatków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przeznaczony na finansowanie zadań Krajowego ośrodka bilansowania i zarządzania emisjami będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi 55 300 558 zł, w tym w:

1) 2025 r. – 2 402 684 zł;

2) 2026 r. – 7 141 659 zł;

3) 2027 r. – 7 327 343 zł;

4) 2028 r. – 7 510 526 zł;

5) 2029 r. – 4 840 266 zł;

6) 2030 r. – 4 961 273 zł;

7) 2031 r. – 5 085 305 zł;

8) 2032 r. – 5 212 437 zł;

9) 2033 r. – 5 342 748 zł;

10) 2034 r. – 5 476 317 zł.

2. W latach 2025–2034 maksymalny limit wydatków ministra właściwego do spraw klimatu będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi 701 555 zł, w tym w:

1) 2025 r. – 0 zł;

2) 2026 r. – 227 111 zł;

3) 2027 r. – 234 285 zł;

4) 2028 r. – 240 159 zł;

5) 2029 r. – 0 zł;

6) 2030 r. – 0 zł;

7) 2031 r. – 0 zł;

8) 2032 r. – 0 zł;

9) 2033 r. – 0 zł;

10) 2034 r. – 0 zł.

3. Minister właściwy do spraw klimatu monitoruje wykorzystanie limitów wydatków, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz wdraża mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 4.

4. W przypadku gdy wielkość wydatków po pierwszym półroczu danego roku budżetowego wyniesie więcej niż 70 % limitów wydatków, o których mowa w ust. 1 i 2, przewidzianych na dany rok, obniża się wielkość środków przeznaczonych na wydatki w drugim półroczu o kwotę stanowiącą różnicę między wielkością tych limitów a kwotą przekroczenia wydatków.

Art. 11. 1. W latach 2025–2034 maksymalny limit wydatków budżetu państwa przeznaczony na realizację zadań Głównego Inspektora Ochrony Środowiska będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi 1 750 107 zł, w tym w:

1) 2025 r. – 0 zł;

2) 2026 r. – 574 944 zł;

3) 2027 r. – 580 310 zł;

4) 2028 r. – 594 853 zł;

5) 2029 r. – 0 zł;

6) 2030 r. – 0 zł;

7) 2031 r. – 0 zł;

8) 2032 r. – 0 zł;

9) 2033 r. – 0 zł;

10) 2034 r. – 0 zł.

2. W latach 2025–2034 maksymalny limit wydatków budżetu państwa przeznaczony na realizację zadań Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi 2 588 817 zł, w tym w:

1) 2025 r. – 0 zł;

2) 2026 r. – 857 090 zł;

3) 2027 r. – 855 148 zł;

4) 2028 r. – 876 579 zł;

5) 2029 r. – 0 zł;

6) 2030 r. – 0 zł;

7) 2031 r. – 0 zł;

8) 2032 r. – 0 zł;

9) 2033 r. – 0 zł;

10) 2034 r. – 0 zł.

3. Minister właściwy do spraw środowiska monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, w zakresie części budżetowej – Klimat, a wojewoda mazowiecki monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 2, w zakresie części budżetowej – Województwa. Organy te wdrażają mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 4.

4. W przypadku gdy wielkość wydatków po pierwszym półroczu danego roku budżetowego wyniesie więcej niż 70 % limitów wydatków, o których mowa w ust. 1 i 2, przewidzianych na dany rok, obniża się wielkość środków przeznaczonych na wydatki w drugim półroczu o kwotę stanowiącą różnicę między wielkością tych limitów a kwotą przekroczenia wydatków.

Art. 12. 1. W latach 2025–2034 maksymalny limit wydatków ministra właściwego do spraw finansów publicznych będący skutkiem finansowym wejścia w życie niniejszej ustawy wynosi 70 314 960 zł, w tym w:

1) 2025 r. – 0 zł;

2) 2026 r. – 6 952 974 zł;

3) 2027 r. – 7 256 373 zł;

4) 2028 r. – 7 438 340 zł;

5) 2029 r. – 7 617 387 zł;

6) 2030 r. – 7 807 255 zł;

7) 2031 r. – 8 002 455 zł;

8) 2032 r. – 8 206 313 zł;

9) 2033 r. – 8 411 788 zł;

10) 2034 r. – 8 622 075 zł.

2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych monitoruje wykorzystanie limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, oraz wdraża mechanizm korygujący, o którym mowa w ust. 3.

3. W przypadku gdy wielkość wydatków po pierwszym półroczu danego roku budżetowego wyniesie więcej niż 70 % limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, przewidzianych na dany rok, obniża się wielkość środków przeznaczonych na wydatki w drugim półroczu o kwotę stanowiącą różnicę między wielkością tego limitu a kwotą przekroczenia wydatków.

Art. 13. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 5, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2026 r.