RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

a także mając na uwadze, co następuje:

w niektórych Państwach Członkowskich wymagane są zaświadczenia oraz oznakowania dla określonych lin drucianych, łańcuchów oraz haków ładunkowych używanych do dźwigania lub transportowania ciężarów. Przepisy w tym zakresie różnią się w poszczególnych Państwach Członkowskich, co utrudnia handel w obrębie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej;

przeszkody utrudniające ustanowienie i sprawne funkcjonowanie Wspólnego Rynku można zmniejszyć a nawet usunąć, jeśli wszystkie Państwa Członkowskie przyjmą jednakowe przepisy odnośnie zaświadczeń i oznakowań lin drucianych, łańcuchów i haków ładunkowych, bądź jako uzupełnienie, bądź też w miejsce obowiązujących przepisów prawa krajowego;

niniejsza dyrektywa ogranicza się do przepisów w zakresie zaświadczeń i oznakowań lin drucianych, łańcuchów oraz haków ładunkowych; powyższe zaświadczenia i oznakowania umożliwiają wytwórcom i użytkownikom dźwigów zapoznanie się, inter alia, ze wskaźnikami lin drucianych, łańcuchów oraz haków ładunkowych. Ponadto, w dyrektywach, które zostaną przyjęte w późniejszym terminie w zakresie przepisów budowlanych, zostaną zawarte przepisy odnośnie specjalnego zastosowania lin drucianych, łańcuchów oraz haków ładunkowych dla różnych dźwigów;

postęp techniczny czyni koniecznym szybkie dostosowanie przepisów technicznych dotyczących dźwigów oraz urządzeń przenoszących ciężary; w celu ułatwienia stosowania koniecznych w tym celu środków, należy ustanowić procedurę ścisłej współpracy Państw Członkowskich i Komisji w ramach Komitetu do spraw dostosowania do postępu technicznego dyrektyw dotyczących usunięcia barier handlowych w handlu wewnątrzwspólnotowym w sektorze dźwigów oraz urządzeń przenoszących ciężary,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsza dyrektywa dotyczy urządzeń przenoszących ciężary, z wyjątkiem:

— używanych urządzeń przenoszących ciężary,

— urządzeń przenoszących ciężary używanych na pokładzie statków, na kolei, w kolejkach linowych oraz w napowietrznych kolejkach linowych.

Za urządzenia przenoszące ciężary w rozumieniu niniejszej dyrektywy uważa się liny druciane, łańcuchy ze stali okrągłej oraz haki ładunkowe przeznaczone do podnoszenia lub transportowania ciężarów.

Artykuł 2

1. Państwa Członkowskie nie mogą zakazać lub ograniczyć wprowadzenia na rynek urządzeń przenoszących ciężary określonych w art. 1 na podstawie przesłanek dotyczących zaświadczeń lub oznakowań, jeśli dołączone do nich zaświadczenia oraz ich oznakowania odpowiadają przepisom zawartym w Załączniku.

2. Jednakże, jeśli Państwo Członkowskie stwierdzi, że wskaźniki, w szczególności wartości minimalne danego urządzenia przenoszącego ciężary nie są zgodne ze wskaźnikami podanymi w zaświadczeniu, może wstrzymać wprowadzenie na rynek danego urządzenia przenoszącego ciężary. Państwo Członkowskie powiadomi o swojej decyzji niezwłocznie pozostałe Państwa Członkowskie oraz Komisję, podając jej uzasadnienie.

Jeśli jakieś Państwo Członkowskie zakwestionuje uzasadnienie powyższych środków, zainteresowane Państwo Członkowskie dołoży starań w celu rozwiązania powstałego sporu.

Komisja będzie stale informowana o istniejącym stanie rzeczy. Jeżeli będzie to konieczne, przeprowadzi ona właściwe z punktu widzenia znalezienia rozwiązania sporu konsultacje.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby na ich terytorium zaświadczenia i oznakowania przewidziane w niniejszej dyrektywie, przedstawiane przy oferowaniu i sprzedaży ostatecznemu odbiorcy, były wyrażone w symbolach ustalonych międzynarodowo lub sporządzone w ich językach narodowych.

Artykuł 4

1. Ustanawia się Komitet (zwany dalej “Komitetem”) do spraw dostosowania do postępu technicznego dyrektyw dotyczących usunięcia barier handlowych w sektorze dźwigów oraz urządzeń przenoszących ciężary. Komitetowi, składającemu się z przedstawicieli Państw Członkowskich, przewodniczy przedstawiciel Komisji.

2. Komitet przyjmuje swój regulamin.

3. Zmiany w przepisach Załącznika konieczne z punktu widzenia dostosowania do postępu technicznego będą przyjmowane według procedury przewidzianej w art. 5.

Artykuł 5

1. W przypadku, gdy ma być zastosowana procedura ustanowiona w niniejszym artykule, przewodniczący przekazuje sprawę Komitetowi z własnej inicjatywy lub na wniosek przedstawiciela Państwa Członkowskiego.

2. Przedstawiciel Komisji przedstawia Komitetowi projekt środków do przyjęcia. Komitet wydaje opinię w sprawie tego projektu w terminie określanym przez przewodniczącego w zależności od pilności sprawy. Opinia jest przyjmowana większością czterdziestu jeden głosów, przy czym głosy Państw Członkowskich są ważone według art. 148 ust. 2 Traktatu. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

3. a) Komisja przyjmie proponowane środki, jeżeli są zgodne z opinią Komitetu.

b) Jeżeli proponowane środki nie są zgodne z opinią komitetu lub w przypadku braku opinii, Komisja niezwłocznie przedłoży Radzie wniosek w sprawie środków, jakie należy przyjąć. Rada działa kwalifikowaną większością.

c) Jeśli Rada nie podejmie decyzji w ciągu trzech miesięcy od przedłożenia jej powyższego wniosku, Komisja przyjmie proponowane środki.

Artykuł 6

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w terminie 18 miesięcy od jej przyjęcia i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 7

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 listopada 1973 r.

ZAŁĄCZNIK

1. Przepisy ogólne

1.1. Każdy odcinek lin drucianych i łańcuchów, jak również każdy hak muszą być zaopatrzone w znak lub, jeśli oznakowanie nie jest możliwe, w plakietę lub pierścień, które są trwale umocowane i zawierają dane dotyczące wytwórcy lub jego pełnomocnika mającego siedzibę w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej oraz numer właściwego zaświadczenia (por. pkt. 2.1, 3.1 i 4.1).

1.2. Wytwórca lub jego pełnomocnik mający siedzibę w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej gwarantuje, że wszystkie odcinki lin drucianych i łańcuchów oraz każdy hak ładunkowy odpowiadają wskaźnikom wymienionym w zaświadczeniu (por. pkt. 2.1, 3.1 i 4.1).

2. Przepisy dotyczące lin drucianych

2.1. Wytwórca lub jego pełnomocnik mający siedzibę w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej jest zobowiązany dostarczyć zaświadczenie dla każdej liny drucianej zawierające przynajmniej następujące dane:

a) informacje obowiązkowe:

— nazwisko i adres wytwórcy lub jego pełnomocnika mającego siedzibę w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej;

— nominalna średnica liny drucianej;

— długość dostarczonej liny drucianej;

— waga metra bieżącego;

— typ skrętu, kierunek skrętu (prawo- lub lewoskrętny, skręt zgodny, nawrotny lub przeciwny itd.);

— konstrukcja (budowa liny drucianej, jakość i skład rdzenia liny, liczba taśm, ilość drutów); należy również dołączyć rysunek przekroju poprzecznego z danymi dotyczącymi wymiarów;

— cechy materiałowe stali (klasy wytrzymałości lub jakość);

— wytrzymałość nominalna drutów (naprężenie rozciągające);

— minimalna siła rozrywająca liny drucianej (siła rozrywająca podczas prób rozciągania);

— dane dotyczące rodzaju wewnętrznej i zewnętrznej ochrony przeciwkorozyjnej (w przypadku ocynkowania należy podać klasę ocynkowania);

— zaświadczenie potwierdzające, że lina druciana składa się z jednej części i na całej swojej długości wykazuje identyczne wskaźniki;

— dane dotyczące rodzaju i metody przeprowadzonych prób rozciągania, prób wytrzymałości na skręcanie, prób zginania oraz osiągniętych podczas nich rezultatów;

— zakres temperatur, w którym dozwolone jest stosowanie liny drucianej;

— wskazówki dotyczące konserwacji i kontroli;

b) informacje fakultatywne:

— jeśli lina druciana została wytworzona zgodnie z normą krajową lub normą międzynarodową, informacja dotycząca tej normy.

3. Przepisy dotyczące łańcuchów ze stali okrągłej

3.1. Wytwórca lub jego pełnomocnik mający siedzibę w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej jest zobowiązany dostarczyć zaświadczenie dla każdego łańcucha ze stali okrągłej zawierające przynajmniej następujące dane:

a) informacje obowiązkowe:

— nazwisko i adres wytwórcy lub jego pełnomocnika mającego siedzibę w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej;

— wskaźniki łańcuchów (nominalna długość i szerokość jednego ogniwa łańcucha oraz maksymalne odchylenie; średnica pręta stalowego okrągłego; dane dotyczące kalibrowania lub braku kalibrowania łańcucha); należy również dołączyć szkic przynajmniej dwóch ogniw łańcucha z danymi dotyczącymi wymiarów;

— długość dostarczonego łańcucha;

— waga metra bieżącego;

— metoda spawania ogniw (zgrzewanie ogniskowe lub spawanie elektryczne);

— obciążenie próbne całego łańcucha po jego obróbce cieplnej;

— minimalna siła rozrywająca łańcucha w temperaturze pokojowej (siła rozrywająca podczas prób rozciągania);

— minimalna siła rozrywająca łańcucha w temperaturze użytkowania (siła rozrywająca podczas prób rozciągania);

— proporcjonalne wydłużenie przy zerwaniu;

— cechy materiałowe łańcucha (np. klasa wytrzymałości lub jakość);

— rodzaj przeprowadzonej oraz ewentualnie koniecznej do przeprowadzenia w przyszłości przez wytwórcę lub firmę specjalistyczną obróbki cieplnej;

— dane dotyczące rodzaju przeprowadzonych testów oraz ich wyników;

— zakres temperatur, w którym dozwolone jest używanie łańcucha;

— wskazówki dotyczące konserwacji i kontroli;

b) informacje fakultatywne:

— jeśli łańcuch został wytworzony zgodnie z normą krajową lub normą międzynarodową, informacja dotycząca tej normy;

— informacja “przed każdą obróbką cieplną skontaktować się z wytwórcą lub jego pełnomocnikiem” w przypadku łańcuchów, które zostały poddane szczególnej obróbce cieplnej.

3.2. Przynajmniej co dwudzieste ogniwo łańcucha lub jedno ogniwo na metr - w zależności od tego, która odległość jest mniejsza - musi być zaopatrzone w czytelny i trwale przytwierdzony znak jakościowy, zgodnie z normą krajową lub międzynarodową. Znaki te powinny podawać następujące wymiary:

4. Przepisy dotyczące haków ładunkowych

4.1. Wytwórca lub jego pełnomocnik mający siedzibę w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej jest zobowiązany dostarczyć zaświadczenie dla każdej partii haków ładunkowych lub na życzenie kupującego dla każdego haka ładunkowego, zawierające przynajmniej następujące dane:

a) informacje obowiązkowe:

— nazwisko i adres wytwórcy lub jego pełnomocnika mającego siedzibę w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej;

— rodzaj haka ładunkowego;

— główne wymiary;

— jeśli hak został wytworzony zgodnie z normą krajową lub międzynarodową, dane dotyczące numeru oznakowania;

— jeśli hak nie został wytworzony zgodnie z normą krajową lub międzynarodową:

— podanie siły koniecznej do takiego wygięcia haka, przy którym nie będzie on już w stanie utrzymać ciężaru, lub podanie siły rozrywającej, przy czym wytwórca powinien dokładnie podać, czy chodzi o wygięcie czy rozerwanie,

— podanie największej siły niewywołującej trwałej deformacji (tak zwane obciążenie próbne),

— cechy materiałowe stali (klasa wytrzymałości lub jakość),

— rodzaj przeprowadzonej oraz ewentualnie koniecznej do przeprowadzenia w przyszłości przez wytwórcę lub firmę specjalistyczną obróbki cieplnej;

— dane dotyczące rodzaju przeprowadzonych testów oraz ich wyników;

— zakres temperatur, w którym dozwolone jest stosowanie haków;

— wskazówki dotyczące konserwacji i kontroli;

b) informacje fakultatywne:

— informacja “przed każdą obróbką cieplną skontaktować się z wytwórcą lub jego pełnomocnikiem!” w przypadku haków ładunkowych, które zostały poddane szczególnej obróbce cieplnej.

4.2. Haki ładunkowe muszą być zaopatrzone w czytelny i trwale przytwierdzony znak jakościowy, zgodnie z normą krajową lub międzynarodową.