KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając dyrektywę Rady 73/437/EWG z dnia 11 grudnia 1973 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących niektórych cukrów przeznaczonych do spożycia przez ludzi(¹), w szczególności jej art. 11,

a także mając na uwadze, co następuje:

art. 11 tej dyrektywy przewiduje, że skład niektórych cukrów podlega weryfikacji wspólnotowymi metodami analiz;

należy przyjąć pierwszą serię metod, w odniesieniu do których zakończono już badania;

metoda oznaczania rodzaju barwy dla cukru lub cukru białego oraz cukru rafinowanego; metoda pomiaru popiołu konduktometrycznego w cukrze rafinowanym, w roztworze cukru, roztworze cukru inwertowanego oraz syropie inwertowanym; metoda oznaczania barwy roztworu cukru rafinowanego i roztworu cukru zostały ustanowione w Załączniku do dyrektywy 73/437/EWG;

z drugiej strony, do czasu ustalenia dalszych wspólnotowych metod oznaczania cukrów redukujących należałoby przewidzieć możliwość dalszego zezwalania przez Państwa Członkowskie na stosowanie metody Lane’a i Eynona (metody 7 i 8 w załączniku II, III.3 i III.4) w miejsce metody Luff-Schoorla (metoda 6 w załączniku II, III.3 i III.4);

metody analizy przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby analizy konieczne do sprawdzenia zgodności z kryteriami ustanowionymi w załączniku I były wykonywane zgodnie z metodami opisanymi w załączniku II do niniejszej dyrektywy.

2. Bez uszczerbku dla drugiego akapitu, metody Luff-Schoorla (załącznik II, metoda 6) używa się do oznaczania cukrów redukujących w następujących postaciach cukrów:

- roztwór cukru,

- roztwór cukru białego,

- roztwór cukru inwertowanego,

- roztwór białego cukru inwertowanego,

- syrop cukru inwertowanego,

- syrop glukozowy,

- syrop glukozowy w proszku,

- monohydrat dekstrozy,

- dekstroza bezwodna.

Jednakże Państwa Członkowskie mogą wymagać stosowania na swoim terytorium metody Lane’a i Eynona (załącznik II, metody 7 i/lub 8, odpowiednio) w celu oznaczania cukrów redukujących w jednej lub więcej spośród wyżej wymienionych postaci cukrów.

3. Jeżeli dane Państwo Członkowskie korzysta z możliwości przewidzianej w ust. 2 akapit drugi, niezwłocznie informuje o tym Komisję i inne Państwa Członkowskie.

Artykuł 2

Nie później niż 18 miesięcy od dnia notyfikacji niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 1979 r.

W imieniu Komisji

Étienne DAVIGNON

Członek Komisji