Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
obowiązujący
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 1992 nr 316 str. 29
Wersja aktualna
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 1992 nr 316 str. 29
Wersja aktualna
Akt prawny
obowiązujący
ZAMKNIJ close

Alerty

DYREKTYWA RADY 92/84/EWG

z dnia 19 października 1992 r.

w sprawie zbliżenia stawek podatku akcyzowego dla alkoholu i napojów alkoholowych

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 99,

uwzględniając wniosek Komisji(1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(3),

a także mając na uwadze, co następuje:

dyrektywa 92/12/EWG(4) ustanawia przepisy w zakresie ogólnych ustaleń dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym;

dyrektywa 92/83/EWG(5) ustanawia przepisy odnoszące się do harmonizacji struktur podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych;

Państwa Członkowskie powinny zastosować minimalne stawki podatku akcyzowego dla tych produktów najpóźniej do dnia 1 stycznia 1993 r., jeżeli rynek wewnętrzny ma być urzeczywistniony do tego dnia;

najwłaściwszą podstawą dla nakładania podatku akcyzowego od alkoholu etylowego jest objętość czystego alkoholu;

najwłaściwszą podstawą dla nakładania podatku akcyzowego od wina i wyrobów pośrednich jest objętość gotowego wyrobu;

struktura spożycia wina musującego rózni się od struktury spożycia wina niemusującego; zatem Państwom Członkowskim można zezwolić na obciążanie różnymi stawkami podatku te dwa produkty;

metody opodatkowania piwa w Państwach Członkowskich są różne i możliwe jest zezwolenie, aby takie zróżnicowanie trwało, w szczególności poprzez określenie stawki minimalnej, wyrażonej w opłacie uzależniona zarówno od ciężaru właściwego, jak i od zawartości alkoholu w tym wyrobie;

możliwe jest zezwolenie niektórym Państwom Członkowskim na stosowanie obniżonych stawek dla wyrobów spożywanych w szczególnych regionach na terytorium ich krajów;

konieczne jest przeprowadzanie okresowych przeglądów stawek określonych w niniejszej dyrektywie, na podstawie sprawozdania Komisji, uwzględniającego wszelkie odpowiednie czynniki;

konieczne jest określenie mechanizmu umożliwiającego przeliczanie określonych kwot, wyrażonych w ECU, na kwoty wyrażone w walucie krajowej,



PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Nie później niż do dnia 1 stycznia 1993 r. Państwa Członkowskie zastosują minimalne stawki podatku akcyzowego zgodnie zasadami określonymi w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 2

Niniejszą dyrektywą objęte są następujące wyroby:

— alkohol i napoje alkoholowe,

— wyroby pośrednie,

— wino,

— piwo,

w rozumieniu dyrektywy 92/83/EWG.

Artykuł 3

1. Od dnia 1 stycznia 1993 r. minimalną stawkę podatku akcyzowego dla alkoholu i alkoholu zawartego w napojach, innych niż te określone w art. 4, 5 i 6, ustala się na 550 ECU za 1 hektolitr czystego alkoholu.

Jednakże Państwa Członkowskie, które stosują dla alkoholu i napojów alkoholowych stawki podatku nie przekraczającej 1 000 ECU za 1 hektolitr czystego alkoholu, nie mogą obniżyć swojej krajowej stawki. Ponadto, Państwo Członkowskie, które stosuje do wspomianych wyrobów stawkę podatku przekraczającą 1 000 ECU na 1 hektolitr czystego alkoholu, nie mogą obniżyć swojej krajowej stawki poniżej 1 000 ECU.

2. Królestwo Danii może jednakże utrzymać istniejący w tym kraju system opodatkowania alkoholu i alkoholu zawartego w innych produktach do dnia 30 czerwca 1996 r., pod warunkiem, że stosowanie tego systemu nigdy nie spowoduje zastosowania opłaty niższej niż ta, która wynikałaby ze stosowania ust. 1, zgodnie z zasadami określonymi w dyrektywie 92/83/EWG.

3. Republika Włoska może jednakże utrzymać istniejący system opodatkowania alkoholu i alkoholu zawartego w innych wyrobach, który przewiduje obniżoną stawkę dla niektórych kategorii alkoholu, do dnia 30 czerwca 1996 r., pod warunkiem, że stosowanie tego systemu nigdy nie spowoduje zastosowania opłaty niższej niż ta, która wynikałaby ze stosowania ust. 1, zgodnie z zasadami określonymi w dyrektywie 92/83/EWG.

Artykuł 4

Od dnia 1 stycznia 1993 r. minimalną stawkę podatku akcyzowego dla wyrobów pośrednich ustala się na 45 ECU za 1 hektolitr produktu.

Artykuł 5

Od dnia 1 stycznia 1993 r. minimalną stawkę podatku akcyzowego dla wina ustala się na:

— dla wina niemusującego: 0 ECU,

oraz

— dla wina musującego: 0 ECU

za 1 hektolitr wyrobu.

Artykuł 6

Od dnia 1 stycznia 1993 r. minimalną stawkę podatku akcyzowego dla piwa ustala się na:

— 0,748 ECU za 1 hektolitr / stopień Plato,

lub

— 1,87 ECU za 1 hektolitr / stopień zawartości alkoholu

w wyrobie gotowym.

Artykuł 7

1. Republika Grecka może stosować obniżone stawki podatku akcyzowego dla alkoholu etylowego spożywanego w departamentach Lesbos, Chios, Samos, Dodekanese i Cyklady oraz na następujących wyspach morza Egejskiego: Thasos, Sporady Północne, Samotraka i Skiros.

Obniżona stawka, która może być obniżona poniżej stawki minimalnej nie może być obniżona poniżej 50% standardowej, krajowej stawki podatku dla alkoholu etylowego.

2. Republika Włoska może nadal stosować zwolnienia i obniżone stawki podatku akcyzowego, które być obniżone poniżej poziomu stawek minimalnych, które zostały zastosowane dnia 1 stycznia 1992 r. dla alkoholu i napojów alkoholowych spożywanych w regionach Gorizii i doliny Aosty.

3. Republika Portugalska może nadal stosować, w autonomicznych regionach Madery i Azorów, obniżone stawki podatku akcyzowego, które jednak nie mogą być obniżone bardziej niż o 50% poniżej stawek krajowych, dla następujących wyrobów:

a) na Maderze

— wina otrzymywanego wyłącznie z regionalnych odmian winogron, określonych w art. 15 rozporządzenia (EWG) nr 4252/88,

— rumu, w rozumieniu art. 1 ust. 4 lit. a) rozporządzenia (EWG) nr 1576/89, o charakterystyce geograficznej wymienionej w art. 5 ust. 3 oraz w załączniku II pkt 1, niniejszego rozporządzenia,

— likierów produkowanych z owoców subtropikalnych, wzbogaconych trzciną cukrową eau – de - vie i mających cechy i właściwości określone w art. 5 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 1576/89;

b) na Azorach

— likierów w rozumieniu art. 1 ust. 4 lit. r) rozporządzenia (EWG) nr 1576/89, produkowanych z owocu passiflory i ananasa,

eau – de - vie produkowanej z wina lub z wytłoczyn winogronowych, mających cechy i właściwości określone w art. 1 ust. 4 lit. d) i f) rozporządzenia (EWG) nr 1576/89.

Artykuł 8

Co dwa lata, a pierwszy raz nie później niż do dnia 31 grudnia 1994 r., Rada, działając na podstawie sprawozdania, a tam gdzie to stosowne, wniosku Komisji, dokona oceny stawek podatku akcyzowego ustanowionych w niniejszej dyrektywie i stanowiąc jednomyślnie, po konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmie niezbędne środki. Sprawozdanie Komisji oraz rozważania Rady uwzględniają prawidłowe funkcjonowania rynku wewnętrznego, konkurencję pomiędzy różnymi kategoriami napojów alkoholowych, realną wartość stawek podatku oraz szersze cele Traktatu.

Artykuł 9

1. Wartość ECU w walutach krajowych stosowaną do obliczania specyficznych podatków akcyzowych ustala się raz w roku. Stosowanym kursem jest ten obowiązujący w pierwszym dniu roboczym października i opublikowany w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Kurs ten obowiązuje od dnia 1 stycznia następnego roku kalendarzowego.

2. Państwa Członkowskie mogą utrzymać kwoty podatków akcyzowych obowiązujące w chwili dokonywania rocznego dostosowania, przewidzianej w ust. 1, jeżeli przeliczenie kwot podatków akcyzowych wyrażonych w ecu powoduje wzrost podatku akcyzowego, wyrażonego w walucie krajowej o mniej niż 5% lub mniej niż 5 ECU, w zależności od tego, która kwota będzie mniejsza, w podatku akcyzowym wyrażonym w krajowej walucie.

Artykuł 10

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż do dnia 31 grudnia 1992 r. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, które przyjmą w zakresie objętym niniejszą dyrektywą.

Artykuł 11

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.


Sporządzono w Luksemburgu, dnia 19 października 1992 r.

W imieniu Rady
J. COPE
Przewodniczący



(1) Dz. U. nr C 12 z 18.01. 1990, str. 12.

(2) DZ. U. nr C 94 z 13.04. 1992, str. 46.

(3) DZ. U. nr C 225 z 10.09.1991, str. 54.

(4) DZ. U. nr L 76 z 23.03.1992, str. 1.

(5) Dz.U. nr L 316 z 31.10.1992, str. 21.

* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00