RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 75,

uwzględniając wniosek Komisji(¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(²),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 189 lit. c) Traktatu(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

ustanowienie wspólnej polityki transportowej obejmuje, między innymi, ustanowienie wspólnych zasad mających zastosowanie do dostępu do rynku w międzynarodowym transporcie towarów i pasażerów w żegludze śródlądowej na terytorium Wspólnoty; zasady te muszą zostać ustanowione w sposób przyczyniający się do zakończenia tworzenia wewnętrznego rynku transportowego;

takie jednolite ustalenia dotyczące dostępu do rynku obejmują również wprowadzenie swobody świadczenia usług przez wyeliminowanie wszelkich ograniczeń nałożonych na świadczącego usługi ze względu na jego narodowość lub fakt, że jego działalność jest zarejestrowana w innym Państwie Członkowskim niż Państwo Członkowskie, na którego terytorium mają być świadczone usługi;

na skutek przystąpienia nowych Państw Członkowskich, między Państwami Członkowskimi istnieją różne ustalenia w zakresie międzynarodowego transportu i tranzytu w żegludze śródlądowej ze względu na dwustronne umowy zawarte pomiędzy Państwami Członkowskimi a nowo przystępującym Państwem; na skutek tego stanu rzeczy konieczne jest określenie wspólnych zasad zapewniających sprawne funkcjonowanie wewnętrznego rynku transportowego, w szczególności w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji i zaburzeń organizacji rynku, o którym mowa;

podejmowane działanie wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Wspólnoty, a cel może zostać osiągnięty jedynie przez wprowadzenie jednolitych zasad i zobowiązań,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do transportu towarów i pasażerów w żegludze śródlądowej między Państwami Członkowskimi oraz w tranzycie przez nie.

Artykuł 2

Każdemu operatorowi transportującemu towary lub pasażerów w żegludze śródlądowej będzie wolno prowadzić działalność transportową, określoną w art. 1, bez dyskryminowania ze względu na jego narodowość lub miejsce prowadzenia działalności, pod warunkiem, że:

— jest zarejestrowany w Państwie Członkowskim zgodnie z prawem tego Państwa Członkowskiego,

— przysługuje mu w tym Państwie Członkowskim prawo prowadzenia międzynarodowego transportu towarów lub pasażerów w żegludze śródlądowej,

— w takiej działalności transportowej wykorzystuje on statki żeglugi śródlądowej zarejestrowane w Państwie Członkowskim lub, w przypadku braku rejestracji, legitymujące się certyfikatem członkostwa we flocie Państwa Członkowskiego, oraz

— spełnia on warunki ustanowione w art. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3921/91 z 16 grudnia 1991 r. ustanawiającego warunki transportu towarów lub pasażerów w żegludze śródlądowej na terytorium Państwa Członkowskiego przez przewoźników niemających stałej siedziby w Państwie Członkowskim(⁴).

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na prawa operatorów z państw trzecich w ramach Zweryfikowanej Konwencji o Żegludze na Renie (Konwencja z Mannheim), Konwencji o Żegludze na Dunaju (Konwencja Belgradzka) lub praw wynikających z międzynarodowych zobowiązań Wspólnoty Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 lipca 1996 r.