Zgodnie z art. 17 ust. 3 lit. a) Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen, Komitet Wykonawczy ustanowił w załączniku 11 do Wspólnych Instrukcji Konsularnych(*) kryteria dla dokumentów podlegających wizowaniu.

W związku z powyższym, Podgrupa ds. wiz wypełniła zadanie zebrania i zbadania wszystkich dokumentów podróży będących w użyciu na całym świecie, działania te trwały przez okres kilku Prezydencji. Wydany zbiór dokumentów podróży, które mogą być wizowane, ma wpływ na procedurę wymaganą przez Konwencję Schengen, zgodnie z którą wiza ważna na terenie wszystkich stosujących ją państw może być wydana tylko w przypadku, gdy dokument podróży, który ma być wizowany, jest uznawany przez wszystkie te państwa, jako ważny dokument uprawniający do przekroczenia granicy.

Poczynając od części I, obecnie ukończonej, podręcznik dokumentów, które mogą być wizowane, zostaje utworzony w oparciu o następujące działy:

Część I Dokumenty podróży, które mogą być wizowane

Część II Paszporty cudzoziemców wystawiane przez Państwa Schengen, które mogą być wizowane

Część III Wykaz dokumentów podróży wydanych przez organizacje międzynarodowe

Część IV Sukcesywna rozbudowa dokumentacji obejmującej kopie tych dokumentów

Część V Informacje o rozpoznanych paszportach podrobionych

Poszczególne części podręcznika będą sukcesywnie przekazywane placówkom dyplomatycznym i urzędom konsularnym, w momencie ich ukończenia. W ten sposób będzie można wydać ukończone już działy bez oczekiwania na skompletowanie następnych.

Komitet Wykonawczy uwzględnia fakt, że część I zatytułowana „Dokumenty podróży, które mogą być wizowane” została już przekazana do stosowania placówkom dyplomatycznym i urzędom konsularnym do stosowania (patrz Załącznik do dokumentu SCH/II-Visa (96)59 rev. 6) i wymaga złożenia sprawozdania z efektywności tych środków do czerwca 1999 r. Od placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych wymaga się oceny przydatności tego dokumentu i przesłania wniosków w marcu 1999 r.

Podręcznik może zostać przygotowany przez Sekretariat Generalny na podstawie wniosków poszczególnych delegacji.

Berlin, dnia 16 grudnia 1998 r.