KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1980/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. w sprawie zrewidowanego programu przyznawania wspólnotowego oznakowania ekologicznego (¹), w szczególności jego art. 3, 4 i 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000 stanowi, że oznakowania ekologiczne można przyznawać produktom posiadającym takie cechy charakterystyczne, dzięki którym produkty te mogą przyczyniać się, w znacznym stopniu, do poprawy w zakresie kluczowych aspektów środowiskowych.

(2) Artykuł 4 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000 stanowi, że szczególne kryteria dla oznakowań ekologicznych zostaną ustalone według grup produktów.

(3) Środki określone w niniejszej decyzji opracowano i przyjęto zgodnie z procedurami ustanawiania kryteriów dla oznakowań ekologicznych, ustanowionych w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000.

(4) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu powołanego na mocy art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1980/2000,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Grupa produktów „uniwersalne środki czyszczące i środki do czyszczenia urządzeń sanitarnych" (zwana dalej „grupą produktów") dzieli się dalej na dwie podgrupy, które określa się w sposób następujący:

uniwersalne środki czyszczące: detergenty używane w celu rutynowego czyszczenia podłóg, ścian, sufitów i innych powierzchni stałych, które są rozpuszczane lub rozcieńczane w wodzie przed użyciem,

środki do czyszczenia urządzeń sanitarnych: detergenty używane w celu rutynowego usuwania (włącznie z szorowaniem) brudu i/lub osadów na urządzeniach sanitarnych w pralniach,

łazienkach, kabinach prysznicowych, toaletach i kuchniach. Podgrupa ta nie obejmuje produktów, które działają automatycznie podczas spłukiwania toalety, na przykład „produkty z dozownikiem", takie jak kostki do muszli sedesowych lub produkty używane w rezerwuarze. Produkty, które nie mają innych skutków czyszczących, poza usuwaniem węglanu wapnia (kamienia), również nie zostały tu uwzględnione. Podgrupa ta nie obejmuje także środków odkażających.

Produkty o szczególnym zastosowaniu, takie jak środki do czyszczenia piekarników lub okien, do wiórkowania podłogi, pasty podłogowe, środki do czyszczenia rur kanalizacyjnych, nie zostały tu uwzględnione.

Ta grupa produktów obejmuje, poza produktami, które mogą być używane przez konsumentów prywatnych, także produkty do użycia profesjonalnego.

Artykuł 2

Działania w dziedzinie środowiska i przydatność w użyciu tej grupy produktów ocenia się przez odniesienie do kryteriów wymienionych w załączniku i dodatku do niego.

Artykuł 3

Definicja grupy produktów i kryteria dla grupy produktów zachowują ważność przez trzy lata od daty wejścia w życie niniejszej decyzji. W przypadku nieprzyjęcia zrewidowanych kryteriów ekologicznych przed końcem tego okresu, ważność definicji i kryteriów zostanie przedłużona o kolejny rok.

Artykuł 4

Do celów administracyjnych, tej grupie produktów przydziela się kod „020".

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 czerwca 2001 r.

ZAŁĄCZNIK

RAMY

W celu zakwalifikowania do przyznania oznakowań ekologicznych, uniwersalny środek czyszczący lub środek do czyszczenia urządzeń sanitarnych (zwany dalej „produktem") musi mieścić się w grupie produktów określonej w art. 1 i spełniać kryteria niniejszego załącznika, włącznie z badaniami, które należy przeprowadzić przed zastosowaniem produktu, wymienionymi w kryteriach i dodatku technicznym. Tam, gdzie to właściwe, można stosować inne metody badania produktów, o ile zostaną one przyjęte jako równoznaczne przez właściwe organy lub organy oceniające wniosek (zwane dalej „właściwymi organami"). Właściwe organy powinny uznać badania i weryfikację przeprowadzoną przez jednostki akredytowane zgodnie z normami serii EN 45 000 lub równoważnymi normami międzynarodowymi. W przypadku gdy nie wskazano żadnych rodzajów badań lub wskazano badania, które należy stosować przy weryfikacji lub monitorowaniu, właściwe organy powinny polegać, o ile to właściwe, na odpowiednich deklaracjach i dokumentacji dostarczonej przez wnioskodawcę i/lub niezależnych weryfikacjach. Jeśli wskazano, że wymagane jest przedstawienie szczegółowej dokumentacji i/lub deklaracji, wnioskodawca lub producenci zobowiązani są dostarczyć je, w odpowiednich przypadkach. W przypadku gdy mowa jest o składnikach, obejmuje to substancje i preparaty.

Zaleca się właściwym organom uwzględnienie, podczas oceny wniosków i monitorowania zgodności z kryteriami zawartymi w niniejszym załączniku, wprowadzenia życie powszechnie uznanych systemów zarządzania środowiskiem, jak np. EMAS lub ISO 14001 (Uwaga: wprowadzenie w życie tego typu systemów zarządzania nie jest wymagane).

Celem niniejszych kryteriów jest promowanie:

— zmniejszenia wpływu na środowisko naturalne poprzez ograniczenie ilości szkodliwych składników, zmniejszenie ilości zużytych detergentów i opakowań,

— zmniejszenia lub zapobiegania wystąpieniu ryzyka związanego z użyciem substancji niebezpiecznych dla środowiska naturalnego i zdrowia ludzkiego,

— informacji, które umożliwią konsumentowi korzystanie z produktu w sposób, który przynosi zamierzony skutek i minimalizuje wpływ na środowisko naturalne.

Kryteria ustanowiono na poziomach, które promują etykietowanie uniwersalnych środków czyszczących i środków do czyszczenia urządzeń sanitarnych mających wpływ na środowisko naturalne.

JEDNOSTKA FUNKCYJNA

Dla wszystkich uniwersalnych środków czyszczących, przyjętą jednostką funkcyjną (zastosowaną w poniższych kryteriach) jest dawka w gramach produktu zalecanego przez producenta na 1 litr mydlin (wody do mycia).

Dla środków do czyszczenia urządzeń sanitarnych, nie określono żadnej jednostki funkcyjnej (przy poniższych kryteriach zastosowano obliczanie w odniesieniu do 100 g produktu).

KRYTERIA EKOLOGICZNE

1. Toksyczność ekologiczna i biodegradacja

Toksyczność krytycznej objętości rozcieńczenia (CDV_tox) oblicza się dla każdego składnika i) przy zastosowaniu następującego równania:

W przypadku gdy waga i) stanowi wagę składnika na jedną jednostkę funkcyjną (dla uniwersalnych środków czyszczących) lub na 100 g produktu (środki do czyszczenia urządzeń sanitarnych), LF oznacza wskaźnik obciążenia, natomiast LTE oznacza stężenie składnika, które wywołuje długoterminowy efekt toksyczności. Wartości parametrów LF i LTE muszą być zgodne z podanymi w wykazie, w bazie danych detergentów (wykaz DID) w pkt A dodatku. W przypadku, jeśli dany składnik nie figuruje w wykazie DID, wnioskodawca podaje wartość szacowaną stosując metodę opisaną w pkt B dodatku. Po zsumowaniu CDV_tox dla wszystkich składników, otrzymujemy CDV_tox dla danego produktu.

W przypadku uniwersalnych środków czyszczących, CDV_tox dla produktu nie powinno przekraczać 400 l na jednostkę funkcyjną.

W przypadku środków do czyszczenia urządzeń sanitarnych, CDV_tox dla produktu nie powinno przekraczać 4000 l/100 g produktu.

Pełen skład produktu należy dostarczyć właściwemu organowi, wraz ze szczegółowymi obliczeniami CDV_tox potwierdzającymi zgodność z niniejszym kryterium.

2. Fosfor i fosforany

Całkowitą ilość pierwiastka fosforu w produkcie określa się w przeliczeniu na jedną jednostkę funkcyjną (w przypadku uniwersalnych środków czyszczących) lub na 100 g produktu (w przypadku środków do czyszczenia urządzeń sanitarnych), uwzględniając wszystkie składniki zawierające fosfor.

W przypadku uniwersalnych środków czyszczących, całkowita zawartość fosforu (P) nie może przekroczyć 0,2 g na jednostkę funkcyjną.

W przypadku środków do czyszczenia urządzeń sanitarnych, całkowita zawartość fosforu (P) nie może przekroczyć 2 g/100 g produktu.

Ilość fosforanów (liczonych jako P) nie może być wyższa, niż 0,02 g na jednostkę funkcyjną w przypadku uniwersalnych środków czyszczących i 0,2 g/100 g w przypadku środków do czyszczenia urządzeń sanitarnych.

Pełen skład produktu należy dostarczyć właściwemu organowi, wraz ze szczegółowymi obliczeniami potwierdzającymi zgodność z niniejszym kryterium.

3. Biodegradacja środków powierzchniowo czynnych w warunkach beztlenowych

Środki powierzchniowo czynne stosowane w produkcie powinny ulegać biodegradacji w warunkach beztlenowych.

Należy przedstawić pełen skład produktu. Wykaz DID (patrz: pkt A dodatku) informuje, czy konkretny środek powierzchniowo czynny ulega biodegradacji w warunkach beztlenowych, czy nie (tj. te, które oznaczone są literą „T" w kolumnie dotyczącej biodegradacji w warunkach beztlenowych nie powinny być używane). W przypadku środków powierzchniowo czynnych nieuwzględnionych w wykazie DID, należy przedstawić istotne informacje z literatury fachowej lub innych źródeł lub wyniki odpowiednich badań świadczące o tym, że środki te ulegają biodegradacji w warunkach beztlenowych. Należy wykorzystać badanie zdolności do degradacji w warunkach beztlenowych zawarte w normie ISO 11734, ECETOC nr 28 (czerwiec 1988 r.) lub równoważną metodę badawczą, przy założeniu, że wymagane jest minimum 60% biodegradacji w warunkach beztlenowych.

4. Substancje lub preparaty niebezpieczne, stwarzające zagrożenie lub toksyczne

a) Następujących składników nie należy stosować w produkcie, ani jako część jego składu, ani jako część preparatu zawartego w składzie:

— alkilofenole oksyetylenowane (AFEO)

— nitro piżma i piżma wielopierścieniowe, obejmujące, na przykład:

piżmo ksylenowe: 5-tert-butylu-2,4,6-trinitro-m-ksylen

piżmo ambrowe: 4-tert-butylu-3-metoksy-2,6-dinitrotoluen

piżmo (mosken): 1,1,3,3,5-pentametyl-4,6-dinitroindan

piżmo tybetańskie: 1-tert-butylu-3,4,5-trimetyl-2,6-dinitrobenzen

piżmo ketonowe: 4'-tert-butylu-2',6'-dimetyl-3',5'-dinitroacetafenon

HHCB: 1,3,4,6,7,8-heksawodoro-4,6,6,7,8,8-heksametylocyklopenta(g)-2-benzopiran

AHTN: 6-acetyl-1,1,2,4,4,7-heksametylotetralin

— EDTA (kwas etylenodiaminotetraoctowy)

— NTA (nitrylotrioctan)

— związki czwartorzędowej soli amoniowej

— aldehyd glutarowy.

Pełen skład produktu należy dostarczyć do właściwego organu, wraz deklaracją, że żadna z powyższych substancji nie została zastosowana w produkcie, ani jako część jego składu, ani jako część preparatu zawartego w składzie.

b) W produkcie nie należy stosować składników klasyfikowanych jako:

R31 (kontakt z tym kwasem uwalnia gazy toksyczne),

R40 (istnieją pewne dowody działania rakotwórczego),

R45 (może powodować raka),

R46 (może powodować dziedziczne uszkodzenia genetyczne),

R49 (może powodować raka poprzez wdychanie),

R68 (istnieje ryzyko, iż może powodować nieodwracalne skutki)

R50 + 53 (bardzo toksyczny dla organizmów wodnych i może powodować długoterminowe negatywne skutki w naturalnym środowisku wodnym),

R51 + 53 (toksyczny dla organizmów wodnych i może powodować długoterminowe negatywne skutki w naturalnym środowisku wodnym),

R59 (niebezpieczny dla warstwy ozonowej),

R60 (może powodować bezpłodność),

R61 (może powodować uszkodzenia dziecka w łonie matki),

R62 (powoduje ryzyko bezpłodności),

R63 (powoduje ryzyko uszkodzenia dziecka w łonie matki),

R64 (szkodliwy dla niemowląt karmionych piersią),

lub jakichkolwiek ich połączeń, zgodnie z dyrektywą Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (¹), z późniejszymi zmianami i zgodnie z dyrektywą 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 maja 1999 r. odnoszącą się do zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania preparatów niebezpiecznych (²), z późniejszymi zmianami.

Powyższe wymaganie obowiązuj e również dla tych składników preparatu użytego w składzie, których waga przekracza 0,1% preparatu.

Biocydy używane w celu konserwacji produktu (dopuszczalne zgodnie z poniższym kryterium dotyczącym biocydów), które zostały zaklasyfikowane jako R50 + 53 lub R51 + 53 są mimo to dozwolone, ale tylko w przypadku gdy nie ulegają potencjalnej bio-akumulacji. W tym kontekście, biocyd uważa się za ulegający potencjalnej bio-akumulacji, jeśli logarytm P_ow (logarytm współczynnika podziału oktanol/woda) ≥ 3,0 (o ile nie została ustalona w wyniku eksperymentu BCF < 100).

Pełen skład produktu należy dostarczyć do właściwego organu, wraz z kopiami arkuszy istotnych danych dotyczących bezpieczeństwa dla każdego składnika. Arkusze zawierać będą klasyfikację każdego składnika lub informację o jej braku oraz deklarację, że produkt nie zawiera żadnej z powyższych substancji.

Podobnie dostawcy preparatów użytych w składzie mają obowiązek przedstawić deklarację, że ich preparat spełnia powyższe wymagania.

5. Lotne związki organiczne

Produkty nie mogą zawierać więcej, niż 10 % (wagowo) lotnych związków organicznych przy temperaturze wrzenia poniżej 150 °C.

Pełen skład produktu należy dostarczyć do właściwego organu, wraz z kopiami arkuszy istotnych danych dotyczących bezpieczeństwa dla każdego składnika i deklaracją zgodności z niniejszym kryterium.

6. Barwniki lub środki barwiące

W produkcie można używać tylko takich barwników lub środków barwiących, które są dozwolone dyrektywą Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do produktów kosmetycznych (³), z późniejszymi zmianami.

Deklarację zgodności z niniejszym kryterium należy dostarczyć właściwemu organowi, wraz z pełnym wykazem wszystkich użytych barwników lub środków barwiących.

7. Substancje zapachowe

a) Produkt nie może zawierać aromatów zawierających nitro piżma lub piżma wielopierścieniowe, wyszczególnionych w kryterium podanym powyżej.

b) Jeżeli produkt zawiera co najmniej jedną z poniższych substancji zapachowych, należy to wyraźnie zaznaczyć na opakowaniu, podając nazwę lub nazwy użytych substancji:

c) Do produktu można dodawać, jako substancje zapachowe, tylko takie składniki, które zostały wyprodukowane i/lub obsługiwane zgodnie z kodeksem dobrych praktyk Międzynarodowego Stowarzyszenia Substancji Zapachowych.

Deklarację zgodności z każdym elementem niniejszego kryterium należy dostarczyć właściwemu organowi.

8. Substancje uczulające

Produktu nie należy klasyfikować jako R42 (może powodować uczulenia poprzez wdychanie) i/lub R43 (może powodować uczulenia poprzez kontakt ze skórą), zgodnie z dyrektywą 1999/45/WE.

Dokładny skład produktu należy dostarczyć właściwemu organowi, wraz z kopiami arkuszy istotnych danych dotyczących bezpieczeństwa dla każdego składnika i deklaracją zgodności z niniejszym kryterium.

9. Biocydy

a) Produkt może zawierać biocydy jedynie w celu konserwacji produktu, w odpowiedniej dawce zastosowanej wyłącznie w tym celu. Wymaganie to nie odnosi się do środków powierzchniowo czynnych, które także mogą posiadać właściwości biobójcze.

Należy dostarczyć pełen skład produktu wraz z kopiami arkuszy istotnych danych dotyczących bezpieczeństwa dla każdego dodanego środka konserwującego, jak również informację dotyczącą dawki niezbędnej do konserwacji produktu. Należy przedstawić także deklarację zgodności z niniejszym kryterium.

b) Zabrania się twierdzenia lub sugerowania, że produkt ma działanie niszczące drobnoustroje, poprzez zamieszczanie wzmianki na opakowaniu lub poprzez inne środki komunikacji.

Teksty i układy używane we wszystkich rodzajach opakowań i/lub przykłady różnych rodzajów opakowań należy dostarczyć właściwemu organowi, wraz z deklaracją zgodności z niniejszym kryterium.

10. Wymagania dotyczące opakowań

a) W przypadku uniwersalnych środków czyszczących, zawartość wody powinna wynosić < 90 % (w/w) (w celu zmniejszenia do minimum ilości materiału opakowaniowego).

b) Zabrania się używania aerozoli zawierających propelenty.

c) Tworzywa sztuczne muszą być oznakowane zgodnie z dyrektywą 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 19 94 r. w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (⁴), lub DIN 6120, części 1 i 2 w związku z DIN 7728, część 1.

d) W przypadku gdy pierwotne opakowanie zostało wykonane z materiału z odzysku, wzmianka na ten temat zamieszczona na opakowaniu powinna być zgodna z normą ISO 14021 „Etykiety i deklaracje środowiskowe - Deklaracje środowiskowe (typ II etykietowania środowiskowego)".

e) Części pierwotnego opakowania powinny dać się z łatwością rozdzielić na części złożone z jednego materiału.

Pełen skład produktu należy dostarczyć właściwemu organowi, wraz z próbką opakowania produktu, włącznie z etykietą. Należy przedstawić również deklarację zgodności ze wszystkimi częściami niniejszego kryterium.

PRZYDATNOŚĆ DO UŻYTKU

11. Przydatność do użytku

Produkt nadaje się do użytku, gdy spełnia potrzeby konsumentów.

Wszelkie odpowiednie dane zostaną dostarczone do właściwego organu. Dane te obejmują, co najmniej, wyniki badań działania produktu porównujące produkt (w zalecanej dawce) z wodą i przynajmniej jednym innym produktem (powszechnie dostępnym na obszarze, gdzie produkt z oznakowaniem ekologicznym będzie sprzedawany, w jego zalecanej dawce). Wybór produktów odniesienia oraz Protokół z badań wykorzystany dla tych porównań, wymaga uzasadnienia. Działanie produktów należy ocenić, na zasadzie porównawczej, na co najmniej jednej typowej powierzchni, dla której promowany produkt jest przeznaczony. Parametry badania i rodzaj użytego zabrudzenia powinny odzwierciedlać rzeczywiste warunki, na przykład, należy użyć nagromadzonych od dawna warstw wżartego tłuszczu przy testowaniu środków czyszczenia urządzeń kuchennych i uwzględnić parametry zdolności rozpraszania mydeł wapniowych przy testowaniu środków czyszczących urządzenia łazienkowe. W przypadku kwasowych środków czyszczących toalety, wnioskodawca może zastosować, na przykład, test IKW dla kwasowych środków czyszczących toalety opublikowany w Dzienniku SÖFW 126 (11/2000). W przypadku uniwersalnych środków czyszczących, wnioskodawca może zastosować, na przykład, metodę badawczą zatytułowaną „Mycie podłóg kafelkowych i usuwanie tłuszczu z powierzchni kuchennych", ustanowioną przez CTTN-IREN.

INFORMACJA DLA KONSUMENTA

12. Informacja na opakowaniu

a) Instrukcje dotyczące dawkowania

Dla uniwersalnych środków czyszczących, na opakowaniu należy umieścić zalecenie dotyczące dokładnego dawkowania, włącznie z piktogramem (jak np. 5 1 miarki i liczba nakrętek z ml).

W przypadku środka do czyszczenia urządzeń sanitarnych w postaci koncentratu, należy wyraźnie wskazać na opakowaniu, że trzeba zastosować małą ilość produktu, w przeciwieństwie do produktów normalnych (tj. niestężonych).

Na opakowaniu należy umieścić następujący tekst (lub tekst równoznaczny):

„Prawidłowe dozowanie oszczędza koszty i minimalizuje wpływ na środowisko".

b) Ostrzeżenia

Na produkcie należy umieścić następujące ostrzeżenie (lub tekst równoznaczny) (zarówno w formie tekstu, jak i piktogramu o tym samym znaczeniu):

„Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci"

„Nie mieszać różnych środków czyszczących"

„Nie wdychać produktów w aerozolu" (Uwaga: jedynie w przypadku produktów pakowanych w aerozolach).

c) Informacje i etykietowanie składników

Stosuje się zalecenie Komisji 89/542/EWG z dnia 13 września 1989 r. w sprawie etykietowania detergentów i produktów czyszczących (⁵).

W przypadku gdy produkt zawiera środki zapachowe, należy to zaznaczyć na opakowaniu.

d) Informacja o oznakowaniach ekologicznych

Na opakowaniu należy umieścić następujący tekst (lub tekst równoznaczny):

„W celu uzyskania bliższych informacji, zapraszamy do odwiedzenia strony internetowej UE oznakowania ekologiczne: http://europa.eu.int/ecolabel".

Próbkę opakowania produktu, zawierającą etykietę, należy dostarczyć do właściwego organu, wraz z deklaracją zgodności ze wszystkimi elementami niniejszego kryterium.

13. Informacja widniejąca na ekologicznych oznakowaniach

Pole 2 oznakowania ekologiczne zawiera następujący tekst:

— zmniejszony wpływ na życie w środowisku wodnym

— czytelne instrukcje dawkowania.

14. Szkolenie zawodowe

W przypadku detergentów używanych przez profesjonalistów, producent, jego dystrybutor lub osoba trzecia ma obowiązek zaoferować szkolenie lub materiały szkoleniowe personelowi prowadzącemu prace porządkowo-czystościowe. Szkolenie powinno obejmować, krok po kroku, kolejne instrukcje prawidłowego rozcieńczania, użytkowania i usuwania, użytkowania sprzętu.

Próbkę materiałów szkoleniowych i/lub opisy szkoleń należy dostarczyć właściwemu organowi.

Dodatek I

BAZA DANYCH SKŁADNIKÓW DETERGENTÓW I METODA POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU SKŁADNIKÓW NIEUJĘTYCH W BAZIE DANYCH

A. Dane podane poniżej dla najbardziej rozpowszechnionych w użyciu składników detergentów należy stosować do obliczenia kryteriów ekologicznych

(Uwaga: parametry NBO, SI, II, THOD, jak również współczynniki CF dla NBO, nie zostały użyte w ramach tej grupy produktów)

Baza danych składników detergentów (wykaz DID; wersja 29.9.1998)

B. Metoda postępowania w przypadku składników nieujętych w wykazie danych DID

W przypadku składników, które nie zostały ujęte w wykazie danych DID, wnioskodawca, na własną odpowiedzialność, znajdzie prawidłowe wartości dla odpowiednich parametrów. Należy odnieść się do stosownych metod badawczych, które znajdują się w odpowiednich załącznikach dyrektywy Rady 67/548/WE1 (⁶).

Poniżej podana jest metoda oceny długoterminowego efektu działania toksycznego (LTE) i wskaźników obciążenia (LF).

1. W JAKI SPOSÓB OSZACOWAĆ DŁUGOTERMINOWY EFEKT STĘŻENIA SUBSTANCJI TOKSYCZNYCH (LTE)

Przez LTE należy rozumieć najniższe, sprawdzone pod względem zgodności z normą, długoterminowe stężenie substancji toksycznych, szkodliwe dla ryb, dafni magna lub alg.

W przypadku gdy zastosowano dane dotyczące homologów i/lub QSAR (porównania ilościowej aktywności strukturalnej), należy uwzględnić możliwość korekty ostatecznie wybranego wskaźnika LTE. W przypadku braku danych dotyczących długoterminowego efektu toksyczności (jak np. NOEC) względem, co najmniej jednego z trzech gatunków lub, jeśli dostępne są jedynie dane dotyczące krótkotrwałego efektu toksyczności (jak np. LC50), należy wykorzystać następujące wskaźniki nieoznaczoności (UF):

1.1. Wskaźniki nieoznaczoności (UF) dla środków innych, niż powierzchniowo czynne

Dopuszcza się odchylenie od tej zasady, jeśli zostaną przedstawione dowody na to, że najniższe wskaźniki lub dane znajdują naukowe uzasadnienie.

1.2. Wskaźniki nieoznaczoności (UF) dla środków powierzchniowo czynnych

2. W JAKI SPOSÓB OSZACOWAĆ WSKAŹNIKI OBCIĄŻENIA (LF)

Wskaźniki obciążenia (LF), używane dla obliczenia toksyczności krytycznej objętości rozcieńczenia (CDV_tox) odzwierciedlają udział procentowy substancji, która przechodzi przez system kanalizacyjny i zależą od tendencji tej substancji do biodegradacji i sorpcji.

2.1 Wskaźniki obciążenia dla substancji organicznych

2.2. Specjalna metoda do zastosowania w przypadku środków powierzchniowo czynnych łatwo ulegających degradacji

2.3. Specjalna metoda do zastosowania w przypadku substancji nieorganicznych

(¹) Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1.

(²) Dz.U. L 200 z 31.5.1999, str. 1.

(³) Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 169.

(⁴) Dz.U. L 365 z 31.12.1994, str. 10.

(⁵) Dz.U. L 291 z 10.10.1989, str. 55.

(⁶) Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1.