Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
obowiązujący
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2002 nr 193 str. 74
Wersja aktualna od 2020-07-07
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2002 nr 193 str. 74
Wersja aktualna od 2020-07-07
Akt prawny
obowiązujący
ZAMKNIJ close

Alerty

DYREKTYWA RADY 2002/57/WE

z dnia 13 czerwca 2002 r.

w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych

(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2021 r., Nr 214, poz. 62)   Pokaż wszystkie zmiany

loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 69/208/EWG z dnia 30 czerwca 1969 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (2) została wielokrotnie zmieniona w istotny sposób (3). Dla jasności i logicznego układu wymieniona dyrektywa wymaga ujednolicenia.

(2) Wytwarzanie roślin oleistych i roślin włóknistych zajmuje ważne miejsce w rolnictwie Wspólnoty.

(3) Zadowalające wyniki w uprawie roślin oleistych i roślin włóknistych w dużej mierze zależą od stosowania odpowiedniego materiału siewnego.

(4) Większa wydajność uprawy roślin oleistych i roślin włóknistych we Wspólnocie zostanie osiągnięta, jeśli przy wyborze odmian dopuszczonych do obrotu Państwa Członkowskie zastosują jednolite i możliwie jak najbardziej rygorystyczne zasady. Wspólny Katalog Odmian Gatunków Roślin Rolniczych został ustanowiony w dyrektywie Rady 2002/53/WE (4).

(5) Istnieje potrzeba wprowadzenia jednolitego systemu kwalifikacji we Wspólnocie w oparciu o doświadczenie zdobyte podczas stosowania takich systemów w Państwach Członkowskich oraz wypracowanych w ramach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju. W kontekście konsolidacji rynku wewnętrznego wspólnotowy system obejmujący wytwarzanie materiału siewnego z uwzględnieniem obrotu oraz obrotu wewnętrznego we Wspólnocie nie powinien stwarzać Państwom Członkowskim możliwości stosowania jednostronnych odstępstw od zasad przyjętych w ramach systemu w sposób, który mógłby utrudnić swobodny przepływ materiału siewnego w obrębie Wspólnoty.

(6) Z reguły materiał siewny roślin oleistych i włóknistych powinien zostać dopuszczony do sprzedaży jedynie, jeśli został urzędowo przebadany i zakwalifikowany jako elitarny materiał siewny lub kwalifikowany materiał siewny zgodnie z zasadami kwalifikacji. Wybór terminów „elitarny materiał siewny” oraz „kwalifikowany materiał siewny” jest oparty na już istniejącej terminologii międzynarodowej. Powinno się umożliwić, z zastosowaniem szczególnych warunków, wprowadzenie na rynek wyhodowanego materiału siewnego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny oraz materiał siewny o parametrach wymaganych.

(7) Przepisy wspólnotowe nie powinny mieć zastosowania do materiału siewnego przeznaczonego na wywóz do państw trzecich.

(8) W celu poprawy nie tylko genetycznej jakości wspólnotowych roślin oleistych i włóknistych, ale również ich zewnętrznych cech, należy ustanowić pewne wymagania, odnoszące się do czystości analitycznej oraz zdolności kiełkowania.

(9) W celu zapewnienia tożsamości materiału siewnego należy wprowadzić zasady wspólnotowe dotyczące opakowania, pobierania próbek, plombowania i sprzedaży. W tym celu etykiety powinny zawierać szczegółowe dane niezbędne zarówno do urzędowej weryfikacji, jak i dla informowania użytkownika oraz powinny jasno pokazywać istotę wspólnotowej kwalifikacji kwalifikowanego materiału siewnego różnych kategorii.

(10) Należy określić zasady obrotu materiałem siewnym poddawanym obróbce chemicznej, nadającym się do upraw ekologicznych, jak również ochrony przez stosowanie na danym terenie odmian zagrożonych erozją genetyczną.

(11) Na pewnych warunkach i bez uszczerbku dla postanowień art. 14 Traktatu należy przewidzieć dopuszczalne odstępstwa. Państwa Członkowskie korzystające z odstępstw powinny sobie wzajemnie pomagać w związku z przeprowadzeniem kontroli.

(12) W celu zapewnienia, że zarówno wymogi odnośnie do jakości materiału siewnego, jak i przepisy mające na celu zapewnienie tożsamości są spełniane w sprzedaży, Państwa Członkowskie powinny przewidzieć właściwe mechanizmy kontrolne.

(13) Obrót materiałem siewnym, który spełnia te wymagania, bez uszczerbku dla postanowień art. 30 Traktatu, nie powinien podlegać żadnym ograniczeniom poza przewidzianymi w przepisach wspólnotowych.

(14) Z zachowaniem określonych warunków materiał siewny rozmnażany w innym państwie z elitarnego materiału siewnego zakwalifikowanego w Państwie Członkowskim powinien zostać zakwalifikowany jako materiał siewny rozmnażany w tym Państwie Członkowskim.

(15) Należy wprowadzić przepisy pozwalające na sprzedaż we Wspólnocie materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych, które zostały zebrane w państwach trzecich jedynie, jeśli taki materiał siewny daje te same gwarancje co oficjalnie zakwalifikowany materiał siewny lub został oficjalnie zakwalifikowany jako materiał siewny handlowy na terenie Wspólnoty oraz jest zgodny z przepisami wspólnotowymi.

(16) W okresach gdy występują trudności z zapewnieniem dostaw kwalifikowanego materiału siewnego różnych kategorii, materiał siewny o gorszej jakości powinien być czasowo dopuszczony do sprzedaży, podobnie jak materiał siewny odmian niewłączonych do wspólnego katalogu lub do krajowego katalogu odmian.

(17) W celu zharmonizowania metod technicznych kwalifikacji stosowanej w Państwach Członkowskich oraz w celu zapewnienia dokonywania porównań pomiędzy materiałem siewnym kwalifikowanym we Wspólnocie oraz materiałem siewnym pochodzącym z państw trzecich należy ustanowić wspólnotowe testy porównawcze w Państwach Członkowskich pozwalające na coroczne przeprowadzanie kontroli post factum w odniesieniu do różnych kategorii „kwalifikowanego materiału siewnego”.

(18) Pożądanym jest zorganizowanie tymczasowych doświadczeń w celu poszukiwania udoskonalonych alternatywnych rozwiązań dla niektórych przepisów ustanowionych w niniejszej dyrektywie.

(19) Jeśli niektóre gatunki materiału siewnego nie są zazwyczaj rozmnażane lub sprzedawane na terytorium danego Państwa Członkowskiego, powinny zostać wprowadzone przepisy zwalniające to Państwo Członkowskie z obowiązku stosowania niniejszej dyrektywy w odniesieniu do tych gatunków, zgodnie z procedurą Stałego Komitet ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa.

(20) Środki niezbędne do wdrożenia niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (5).

(21) Niniejsza dyrektywa nie może wpłynąć na zobowiązania Państw Członkowskich dotyczące terminów transpozycji dyrektyw wymienionych w załączniku VI, część B,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Niniejsza dyrektywa stosuje się do produkcji w celu wprowadzania do obrotu oraz w celu obrotu we Wspólnocie materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych, przeznaczonym do produkcji rolnej, a nie do celów ozdobnych.

Dyrektywa nie ma zastosowania do materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych przeznaczonego na wywóz do państw trzecich.

Artykuł 2

1. Do celów niniejszej dyrektywy:

a) „ obrót” oznacza sprzedaż, przechowywanie z zamiarem sprzedaży, oferowanie na sprzedaż oraz różnego rodzaju rozdysponowanie, dostawę lub przekazanie mające na celu handlowe wykorzystanie przez osoby trzecie, z wynagrodzeniem lub bez.

Obrót materiałem siewnym nie mający na celu handlowego wykorzystania danej odmiany, jak na przykład następujących czynności, nie uważa się za obrót:

– dostarczenie materiału siewnego do urzędowych badań i organom kontrolnym,

– dostarczenie materiału siewnego usługodawcom w celu przetwarzania lub pakowania, z zastrzeżeniem, że dany usługodawca nie nabywa tytułu do dostarczonego w ten sposób materiału siewnego.

Dostarczenie materiału siewnego usługodawcom, pod pewnymi warunkami, w celu produkcji niektórych surowców rolniczych przeznaczonych do celów przemysłowych lub do rozmnożenia materiału siewnego do tegoż celu, nie jest uważane za obrót, jeżeli usługodawca nie nabywa tytułu ani do materiału siewnego dostarczonego w ten sposób, ani do plonów. Dostawca materiału siewnego dostarcza organom kwalifikującym egzemplarz odpowiednich części umowy zawartej z usługodawcą, która zawiera odpowiednie normy i warunki, które spełnia obecnie dostarczony materiał siewny.

Warunki stosowania niniejszego przepisu zostaną ustalone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 46 ust. 2;

b) „rośliny oleiste i włókniste” oznaczają rośliny następujących rodzajów i gatunków:

Arachis hypogaea L.

Orzech ziemny

Brassica juncea (L.) Czern.

Gorczyca sarepska

Brassica napus L. (partim)

Rzepak ozimy i jary

Brassica nigra (L.) W.D.J. Koch

Gorczyca czarna

Brassica rapa L. var. silvestris (Lam.) Briggs

Rzepa

Cannabis sativa L.

Konopie

Carthamus tinctorius L.

Saflor

Carum carvi L.

Kminek zwyczajny

Glycine max (L.) Merr.

Soja zwyczajna

Gossypium spp.

Bawełna

Helianthus annuus L.

Słonecznik

Linum usitatissimum L.

Len zwyczajny

Papaver somniferum L.

Mak

Sinapis alba L.

Gorczyca biała;

c) elitarny materiał siewny (odmiany inne niż mieszańce) oznacza materiał siewny:

i) wyprodukowany pod nadzorem hodowcy, zgodnie z przyjętą praktyką zachowania danej odmiany;

ii) przeznaczony do produkcji materiału siewnego kategorii „kwalifikowany materiał siewny”;

iii) który, z zastrzeżeniem przepisów art. 22, spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego; i

iv) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii).

d) elitarny materiał siewny (mieszańce):

1. „elitarny materiał siewny rodów wszczepionych” oznacza materiał siewny

i) który, z zastrzeżeniem przepisów art. 5, spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego; oraz

ii) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i).

2. „elitarny materiał siewny pojedynczych odmian mieszańca” oznacza materiał siewny

i) który jest przeznaczony do produkcji trójliniowych odmian mieszańca lub podwójnych odmian mieszańca;

ii) który, z zastrzeżeniem przepisów art. 5, spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego oraz

iii) który w trakcie urzędowego badania lub w przypadku warunków określonych w załączniku II, w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i) i ii).

e) „kwalifikowany materiał siewny” (rzepa, gorczyca sarepska, rzepak, konopie dwupienne, szafran, gorczyca czarna, kminek zwyczajny, słonecznik zwyczajny, mak, gorczyca biała) oznacza materiał siewny

i) wyprodukowany bezpośrednio ze elitarnego materiału siewnego lub, na wniosek hodowcy, z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny, który spełnia, co zostało stwierdzone w wyniku urzędowego badania, warunki ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego;

ii) przeznaczony głównie do produkcji roślin oleistych i włóknistych;

iii) który, z zastrzeżeniem przepisów art. 5 lit. b), spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla kwalifikowanego materiału siewnego;

iv) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii).

f) „kwalifikowany materiał siewny pierwszego rozmnożenia” (orzech ziemny, konopie dwupienne, len, materiał siewny lnu, materiał siewny soi, bawełna) oznacza materiał siewny

i) który został wyprodukowany bezpośrednio ze elitarnego materiału siewnego lub, na wniosek hodowcy, z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny oraz który może spełnić wymogi i w trakcie urzędowego badania wykazano, że spełnia wymogi ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego;

ii) który jest przeznaczony do produkcji materiału siewnego z kategorii „kwalifikowanego materiału siewnego pierwszego rozmnożenia” bądź „kwalifikowanego materiału siewnego drugiego rozmnożenia”, bądź, gdzie stosowne, „kwalifikowanego materiału siewnego trzeciego rozmnożenia” lub dla celów innych niż produkcja roślin oleistych i włóknistych;

iii) który spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla kwalifikowanego materiału siewnego; oraz

iv) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii).

g) „kwalifikowany materiał siewny, drugiego rozmnożenia” (orzech ziemny, len, materiał siewny lnu, materiał siewny soi, bawełna) oznacza materiał siewny,

i) który został wyprodukowany bezpośrednio z elitarnego materiału siewnego lub, na wniosek hodowcy, z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny oraz który może spełnić wymogi oraz w odniesieniu do którego w trakcie urzędowego badania wykazano, że spełnia wymogi ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego;

ii) który jest przeznaczony do celów innych niż produkcja materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych bądź, gdzie stosowne, który jest przeznaczony do produkcji materiału siewnego kategorii „kwalifikowany materiał siewny trzeciego rozmnożenia”;

iii) który spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla kwalifikowanego materiału siewnego; oraz

iv) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii);

h) „kwalifikowany materiał siewny drugiego rozmnożenia” (konopie dwupienne) oznacza materiał siewny

i) który został wyprodukowany bezpośrednio z kwalifikowanego materiału siewnego pierwszego rozmnożenia, który został ustanowiony i urzędowo skontrolowany w szczególnym celu produkcji kwalifikowanego materiału siewnego drugiego rozmnożenia;

ii) który jest przeznaczony do produkcji konopi zbieranych w okresie kwitnienia;

iii) który spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla kwalifikowanego materiału siewnego; oraz

iv) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii).

i) „kwalifikowany materiał siewny trzeciego rozmnożenia” (len, siemię lniane) oznacza materiał siewny

i) który został wyprodukowany bezpośrednio ze elitarnego materiału siewnego lub, na wniosek hodowcy, z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny oraz który może spełnić wymogi oraz w odniesieniu do którego w trakcie urzędowego badania wykazano, że spełnia wymogi ustanowione w załącznikach I i II dla elitarnego materiału siewnego;

ii) który jest przeznaczony do celów innych niż produkcja materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych;

iii) który spełnia warunki ustanowione w załącznikach I i II dla kwalifikowanego materiału siewnego; oraz

iv) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i), ii) i iii).

j) „handlowy materiał siewny” oznacza materiał siewny

i) który zidentyfikowano jako należący do danego gatunku;

ii) który, z zastrzeżeniem przepisów art. 5 lit. b), spełnia warunki ustanowione w załączniku II dla handlowego materiału siewnego; oraz

iii) który w trakcie urzędowego badania lub w trakcie badania przeprowadzonego pod nadzorem urzędowym został uznany za spełniający warunki określone w pkt. i) i ii).

k) „działania urzędowe” oznacza działania podjęte

i) przez władze państwowe; bądź

ii) przez wszystkie osoby prawne podlegające prawu publicznemu lub prawu prywatnemu, działające z upoważnienia państwa, bądź

iii) w przypadku działań pomocniczych, które również podlegają kontroli państwowej, przez wszelkie osoby fizyczne należycie w tym celu zaprzysiężone,

pod warunkiem że osoby wymienione w pkt ii) i iii) nie czerpią żadnych osobistych korzyści z tych działań.

2. Zmiany dokonywane na liście gatunków określonej w ust. 1 lit. b) są wprowadzane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25 ust. 2.

3. Różne rodzaje odmian, w tym komponenty, zaakceptowane do kwalifikacji zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy mogą być określone i zdefiniowane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25 ust. 2.

3a. Zmiany przepisów ust. 1 lit. c) i d) w celu włączenia mieszańców roślin oleistych i włóknistych, innych niż słonecznik, do zakresu niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25 ust. 2;

4. Państwa Członkowskie mogą:

a) w przypadku lnu lub materiału siewnego lnu zawrzeć kilka generacji w kategorii elitarnego materiału siewnego oraz podzielić tę kategorię na generacje;

b) zapewnić, by urzędowe badania sprawdzające zgodność z warunkami ustanowionymi w załączniku II część I ust. 4 dla odmiany Brassica napus nie były przeprowadzane na wszystkich partiach w trakcie kwalifikacji, chyba że istnieje wątpliwość czy spełniono warunki.

5. W przypadku przeprowadzania badań pod nadzorem urzędowym, o którym mowa w ust. 1 lit. c) pkt. iv), ust. 1 lit. d) pkt. 1ii), ust. 1 lit. d) pkt. 2iii), ust. 1 lit. e) pkt. iv), ust. 1 lit. f) pkt. iv), ust. 1 lit. g) pkt. iv), ust. 1 lit. h) pkt. iv), ust. 1 lit. i) pkt. iv) oraz ust. 1 lit. j) pkt. iii), należy spełnić następujące wymagania:

A. Inspekcja polowa

a) Inspektorzy:

i) posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne,

ii) nie czerpią żadnych korzyści osobistych w związku z prowadzeniem inspekcji,

iii) posiadają urzędową licencję wydaną przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego zainteresowanego Państwa Członkowskiego, przy czym taka licencja zawiera albo zaprzysiężenie, albo pisemne oświadczenie złożone przez inspektorów, w którym zobowiązują się oni do przestrzegania zasad przeprowadzania urzędowych badań,

iv) przeprowadzają inspekcje pod nadzorem urzędowym, zgodnie z zasadami stosującymi się do urzędowych inspekcji.

b) Uprawa nasienna, która ma być poddana inspekcji, prowadzona jest z materiału siewnego poddanego urzędowej kontroli a posteriori, której wyniki były zadawalające.

c) Część upraw nasiennych jest sprawdzana przez urzędowych inspektorów. Część ta wynosi przynajmniej 5 %.

d) Część próbek z partii materiału siewnego zebranego z upraw nasiennych pobierana jest do urzędowej kontroli a posteriori oraz, w stosownym przypadku, w celu przeprowadzenia urzędowych badań laboratoryjnych tożsamości i czystości odmianowej materiału siewnego.

e) Państwo Członkowskie określa reguły w sprawie sankcji stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać między innymi na cofnięciu licencji, o których mowa w lit. a) pkt. iii), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo licencjonowani inspektorzy celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

B. Badanie materiału siewnego

a) Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest przez laboratoria badające materiał siewny, które zostały upoważnione do tego celu przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego danego Państwa Członkowskiego zgodnie z warunkami wymienionymi w lit. b)–d).

b) Laboratorium badające materiał siewny posiada kierownika ds. materiału siewnego, który jest bezpośrednio odpowiedzialny za techniczne działanie laboratorium i posiada niezbędne kwalifikacje do technicznego zarządzania laboratorium badającym materiał siewny.

Analitycy laboratorium badającego materiał siewny posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec urzędowych analityków materiału siewnego potwierdzone w drodze urzędowych egzaminów.

Laboratorium prowadzone jest w pomieszczeniach i z wyposażeniem urzędowo zatwierdzonym przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego za wystarczające do celów badania materiału siewnego, w zakresie upoważnienia.

Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest zgodnie z aktualnymi metodami międzynarodowymi.

c) Laboratorium badające materiał siewny jest:

i) laboratorium niezależnym,

lub

ii) laboratorium należącym do przedsiębiorstwa nasiennego.

W przypadku określonym w pkt. ii) laboratorium może przeprowadzać badanie materiału siewnego wyłącznie na partiach materiału siewnego wyprodukowanych przez przedsiębiorstwo nasienne, do którego należy, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między tym przedsiębiorstwem nasiennym, osobą ubiegającą się o kwalifikację i organem zajmującym się kwalifikacją materiału siewnego.

d) Badanie materiału siewnego wykonywane przez laboratorium badające materiał siewny podlega odpowiedniemu nadzorowi organu zajmującego się kwalifikacją materiału siewnego.

e) Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest badaniu kontrolnemu w drodze urzędowego badania materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji i zgłoszonych gatunków, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5 %.

f) Państwo Członkowskie określa reguły w sprawie sankcji stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że urzędowo upoważnione laboratoria badające materiał siewny celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji badanego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

6. Dalsze działania, które mają zastosowanie przy przeprowadzaniu badań pod nadzorem urzędowym, mogą być podjęte zgodnie z procedurą, określoną w art. 25 ust. 2.

Artykuł 3

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że materiał siewny:

Brassica napus L. (partim)

Brassica rapa L. var. silvestris (Lam.) Briggs

Cannabis sativa L.

Carthamus tinctorius L.

Carum carvi L.

Gossypium spp.

Helianthus annuus L.

Linum usitatissimum L. (partim) – len, siemię lniane

nie może być wprowadzony na rynek, jeśli nie został zakwalifikowany urzędowo jako „elitarny materiał siewny” lub „kwalifikowany materiał siewny”.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, że materiał siewny roślin oleistych i włóknistych innych niż wymienione w ust. 1 nie może być wprowadzony na rynek, jeśli nie został zakwalifikowany urzędowo jako „elitarny materiał siewny” lub „kwalifikowany materiał siewny”, lub jeśli nie jest handlowym materiałem siewnym.

3. Możliwe jest zapewnienie, że zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25 ust. 2 po określonych datach materiał siewny roślin oleistych i włóknistych innych niż wymienione w ust. 1 nie może być wprowadzony na rynek, jeśli nie został urzędowo zakwalifikowany jako „elitarny materiał siewny” lub „kwalifikowany materiał siewny”.

4. Państwa Członkowskie zapewniają, że badania urzędowe są przeprowadzane zgodnie z obecnie obowiązującymi międzynarodowymi metodami, o ile takie metody istnieją.

Artykuł 4

Niezależnie od przepisów art. 3 ust. 1 i 2, Państwa Członkowskie zapewniają, że:

– wyhodowany materiał siewny generacji wcześniejszych niż elitarny materiał siewny, oraz

– materiał siewny o parametrach wymaganych, sprzedawany w celu przetworzenia, pod warunkiem, że zapewniona jest tożsamość materiału siewnego,

może być wprowadzany na rynek.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie mogą, w drodze derogacji przepisów art. 3:

a) zezwolić na urzędową kwalifikację i sprzedaż elitarnego materiału siewnego, który nie spełnia warunków dotyczących kiełkowania ustanowionych w załączniku II; w tym celu podejmowane są wszystkie niezbędne środki zapewniające, że dostawca gwarantuje podanie informacji odnośnie do zdolności kiełkowania na specjalnej etykiecie zawierającej jego nazwę i adres oraz numer referencyjny partii materiału siewnego;

b) w celu szybkiego zaopatrzenia w materiał siewny, bez względu na fakt, że urzędowa kontrola sprawdzająca zgodność z warunkami ustanowionymi w załączniku II dotycząca zdolności kiełkowania nie została przeprowadzona, mogą zezwolić na urzędową kwalifikację lub zatwierdzenie i sprzedaż pierwszemu nabywcy kupującego materiał siewny należący do kategorii „elitarny materiał siewny”, „kwalifikowany materiał siewny” wszystkich kategorii lub „handlowy materiał siewny”. Kwalifikacja lub zatwierdzenie są przyznawane jedynie po przedstawieniu wstępnego raportu analitycznego dotyczącego materiału siewnego oraz pod warunkiem, że nazwa i adres pierwszego odbiorcy są podane; podejmowane są wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że dostawca gwarantuje zdolność kiełkowania stwierdzoną we wstępnej analizie; informacja odnośnie do zdolności kiełkowania jest podawana do celów sprzedaży na specjalnych etykietach zawierających nazwę i adres dostawcy oraz numer referencyjny partii.

Niniejsze przepisy nie mają zastosowania do materiału siewnego przywożonego z państw trzecich, z zastrzeżeniem odmiennych przepisów art. 18 w odniesieniu do rozmnażania poza terytorium Wspólnoty.

Państwa Członkowskie korzystające z odstępstwa, o którym mowa bądź w lit. a) bądź b) udzielają sobie wzajemnie pomocy administracyjnej.

Artykuł 6

1. Niezależnie od przepisów art. 3 ust. 1 i 2, Państwa Członkowskie mogą zezwolić na swoim terytorium na zastosowanie procedur mających na celu wprowadzenie na rynek:

a) niewielkich ilości materiału siewnego do szczególnych celów lub prac selekcyjnych;

b) odpowiednich ilości materiału siewnego do innych testów lub badań, pod warunkiem że należą do odmian, w odniesieniu do których złożony został w danym Państwie Członkowskim wniosek o wpisanie do katalogu.

W przypadku materiału modyfikowanego genetycznie takie upoważnienie może być przyznane jedynie jeśli zostały podjęte odpowiednie środki w celu uniknięcia niepożądanego wpływu na zdrowie ludzkie i środowisko. W celu przeprowadzenia oceny ryzyka dla środowiska naturalnego z tym związanego stosuje się odpowiednio przepisy art. 7 ust. 4 dyrektywy 2002/53/WE.

2. Cele w jakich upoważnienie określone w ust. 1 lit. b) może być udzielone, przepisy dotyczące oznaczania opakowań oraz ilości i warunki, na jakich Państwa Członkowskie mogą udzielić takiego upoważnienia, są ustalane zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2.

3. Upoważnienia przyznane przed dniem 14 grudnia 1998 r. przez Państwa Członkowskie producentom prowadzącym działalność na ich terytorium w celach określonych w ust. 1 pozostają w mocy do czasu określenia przepisów, o których mowa w ust. 2. Po tym okresie wszystkie takie upoważnienia będą uwzględniały przepisy ustanowione zgodnie z ust. 2.

Artykuł 7

Państwa Członkowskie mogą w odniesieniu do warunków ustanowionych w załącznikach I i II nałożyć dodatkowe lub bardziej rygorystyczne wymagania odnośnie do kwalifikacji materiału siewnego oraz nakazać badania handlowego materiału siewnego produkowanego na ich terytorium.

Artykuł 8

Państwa Członkowskie zapewniają, że opis genealogicznych składników, który może być wymagany jest, jeśli zażyczy sobie tego hodowca, traktowany jako poufny.

Artykuł 9

1. Państwa Członkowskie wymagają, aby w celu sprawdzenia odmian oraz w celu zbadania materiału siewnego przeznaczonego do kwalifikacji, a także w celu zbadania handlowego materiału siewnego, próbki pobierane były urzędowo zgodnie z właściwymi metodami. Jednakże badanie materiału siewnego w celu kontroli zgodnie z art. 22 ma być wykonywane urzędowo.

1a. W przypadku wykonywania badania materiału siewnego pod nadzorem urzędowym, o którym mowa w ust. 1, należy spełnić następujące wymagania:

a) Pobieranie próbek materiału siewnego jest przeprowadzane przez osoby upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego przez organ zajmujący się kwalifikacją materiału siewnego danego Państwa Członkowskiego na warunkach określonych w lit. b)-d).

b) Osoby pobierające próbki materiału siewnego posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec osób pobierających próbki materiału siewnego i potwierdzone w drodze egzaminów urzędowych.

Będą one przeprowadzać pobieranie próbek materiału siewnego zgodnie z obecnymi metodami międzynarodowymi.

c) Osobami pobierającymi próbki materiału siewnego są:

i) niezależne osoby fizyczne,

ii) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne lub prawne, których działalność nie obejmuje produkcji materiału siewnego, uprawy materiału siewnego, przetwarzania materiału siewnego lub handlu materiałem siewnym,

lub

iii) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne i prawne, których działalność obejmuje produkcję materiału siewnego, uprawę materiału siewnego, przetwarzanie materiału siewnego lub handel materiałem siewnym.

W przypadku określonym w pkt. iii), osoba pobierająca próbki materiału siewnego może przeprowadzać pobieranie próbek materiału siewnego wyłącznie z partii materiału siewnego wyprodukowanego przez jednostkę ją zatrudniającą, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między jednostką ją zatrudniającą, osobą ubiegającą się o kwalifikację i organem zajmującym się kwalifikacją materiału siewnego.

d) Wykonywanie przez te osoby pobierania próbek materiału siewnego podlega odpowiedniemu nadzorowi organu zajmującego się kwalifikacją materiału siewnego. W przypadku automatycznego pobierania próbek należy stosować się do odpowiednich procedur pod nadzorem urzędowym.

e) Do celów nadzoru określonego w lit. d), część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej kwalifikacji poddana jest kontrolnemu pobraniu próbek przez osoby pobierające próbki materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do kwalifikacji i zgłoszonych gatunków, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5 %. Niniejsza kontrola próbek nie stosuje się do automatycznego pobierania próbek.

Państwa Członkowskie porównują próbki materiału siewnego pobrane urzędowo z próbkami materiału siewnego z tej samej partii materiału siewnego pobranymi pod nadzorem urzędowym.

f) Państwa Członkowskie określają reguły w sprawie sankcji stosujących się do naruszeń zasad krajowych przyjętych stosownie do niniejszej dyrektywy, rządzących badaniami prowadzonymi pod nadzorem urzędowym. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Kary mogą polegać na cofnięciu upoważnień, o których mowa w lit. a), jeżeli zostanie stwierdzone, że osoby urzędowo upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego celowo lub przez zaniedbanie naruszają zasady przeprowadzania urzędowych badań. Gdy zaistnieją takie okoliczności, Państwa Członkowskie zapewniają anulowanie każdej kwalifikacji pobranego materiału siewnego, chyba że zostanie dowiedzione, że jednak materiał siewny spełnia wszelkie stawiane mu wymagania.

1b. Inne środki stosowane do prowadzenia badań pod nadzorem urzędowym mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25 ust. 2.

2. W celu badania materiału siewnego do kwalifikacji i badania handlowego materiału siewnego próbki powinny być pobierane z homogenicznych partii; maksymalna waga partii i minimalna waga próbki są podane w załączniku III.

Artykuł 10

1. Państwa Członkowskie wymagają, by elitarny materiał siewny, kwalifikowany materiał siewny wszystkich kategorii oraz handlowy materiał siewny były sprzedawane jedynie w dostatecznie homogenicznych partiach oraz w zaplombowanych opakowaniach opatrzonych, zgodnie z art. 11 i 12 systemem plombującym i oznaczeniami.

2. W przypadku sprzedaży małych ilości ostatecznemu konsumentowi Państwa Członkowskie mogą zapewnić możliwość wyłączenia ze stosowania ust. 1 w odniesieniu do pakowania, plombowania i znakowania.

Artykuł 11

1. Państwa Członkowskie wymagają, by opakowania elitarnego materiału siewnego, kwalifikowanego materiału siewnego wszystkich kategorii oraz handlowego materiału siewnego były urzędowo zaplombowane w taki sposób, by nie można ich było otworzyć bez naruszenia systemu plombującego lub pozostawienia dowodu próby naruszenia bądź urzędowej etykiety przewidzianych w art. 12 ust. 1, bądź opakowania.

W celu zapewnienia zaplombowania system plombujący powinien obejmować przynajmniej etykietę urzędową bądź przybicie pieczęci urzędowej.

Środki przewidziane w akapicie drugim powyżej nie są konieczne, gdy stosuje się jednorazowy system plombujący.

Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 można ustalić, czy dany system plombujący jest zgodny z przepisami niniejszego ustępu.

2. Opakowania, które zostały urzędowo zaplombowane, nie mogą być otwierane, bez względu na to czy ma to miejsce raz, czy więcej razy, chyba że otwarcie jest dokonywane urzędowo lub pod urzędowym nadzorem. Jeśli opakowania są otwarte, na etykiecie wymaganej w art. 12 ust. 1 zaznacza się fakt otwarcia, ostatnią datę otwarcia oraz nazwę instytucji odpowiedzialnej za działanie.

3. Państwa Członkowskie mogą ustanowić wyjątki od ust. 1 w przypadku małych opakowań zaplombowanych na ich terytorium. Warunki odnoszące się do tych wyjątków mogą być określone zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2.

Artykuł 12

1. Państwa Członkowskie wymagają, by opakowania elitarnego materiału siewnego, kwalifikowanego materiału siewnego wszystkich kategorii oraz handlowego materiału siewnego:

a) były opatrzone na zewnątrz urzędowymi etykietami, które wcześniej nie zostały użyte, które spełniają warunki ustanowione w załączniku IV oraz na których podane są informacje w jednym z języków urzędowych Wspólnoty. Kolor etykiety powinien być biały dla elitarnego materiału siewnego, niebieski dla kwalifikowanego materiału siewnego pierwszego rozmnożenia i brązowy dla handlowego materiału siewnego. W przypadku kwalifikowanego materiału siewnego mieszańca, etykieta ma kolor niebieski z poprzecznym zielonym pasem. Jeśli stosuje się etykietę z otworem na sznurek, jej umocowanie powinno być opatrzone pieczęcią. Jeśli w przypadkach objętych art. 5 lit. a) elitarny materiał siewny nie spełnia warunków ustanowionych w załączniku II w odniesieniu do zdolności kiełkowania, należy ten fakt odnotować na etykiecie. Dopuszcza się zastosowanie urzędowych samoprzylepnych etykiet. Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust., dopuszcza się w zależności od modelu etykiety zastosowanie pod nadzorem urzędowym na opakowaniach nieścieralnego druku;

b) zawierały urzędowy dokument, tego samego koloru co etykieta, podający przynajmniej informacje wymagane w załączniku IV część A lit. a) ust. 4, 5 i 6, a w przypadku handlowego materiału siewnego – w lit. b) ust. 2, 5 i 6. Dokument ten sporządza się w taki sposób, by nie można było go pomylić z etykietą urzędową, o której mowa w lit. a). Dokument ten nie jest wymagany, jeśli informacja jest wydrukowana w sposób nieścieralny na opakowaniu lub jeśli, zgodnie z przepisami lit. a), stosuje się etykietę samoprzylepną lub nierozrywalny materiał.

2. Państwa Członkowskie mogą przewidzieć odstępstwa od stosowania ust. 1 w przypadku małych opakowań plombowanych na ich terytorium. Warunki odnoszące się do tych odstępstw mogą zostać określone zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2.

3. Niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na prawo Państw Członkowskich do wymagania, by materiał siewny roślin oleistych i włóknistych, który wykazywany jest jako przeznaczony do celów innych niż produkcja rolna, nie był wprowadzany na rynek, chyba że jest to zaznaczone na etykiecie.

Artykuł 13

Zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25 ust. 2 można ustanowić, że Państwo Członkowskie może wymagać w przypadkach innych niż przewidziane w niniejszej dyrektywie, by opakowania elitarnego materiału siewnego, kwalifikowanego materiału siewnego wszystkich kategorii i handlowego materiału siewnego były opatrzone etykietą dostawcy (która może być zarówno odrębną etykietą w odniesieniu do etykiety urzędowej, jak i przybrać formę informacji dostawcy wydrukowanej na opakowaniu). Dane szczegółowe umieszczane na takiej etykiecie są również ustalane zgodnie z procedurą, określoną w art. 25 ust. 2.

Artykuł 14

W przypadku materiału siewnego odmiany, która została zmodyfikowana genetycznie, wszelkie etykiety lub dokumenty urzędowe lub inne, które są przyczepiane bądź towarzyszą partii materiału siewnego powinny, zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, jasno wskazywać, że dana odmiana została zmodyfikowana genetycznie.

Artykuł 15

Państwa Członkowskie wymagają, by zabiegi chemiczne przeprowadzane na elitarnym materiale siewnym, kwalifikowanym materiale siewnym wszystkich kategorii lub handlowym materiale siewnym były odnotowywane na etykiecie urzędowej lub etykiecie dostawcy na opakowaniu lub wewnątrz niego.

Artykuł 16

Do celów poszukiwania lepszych alternatywnych rozwiązań do niektórych przepisów wymienionych w niniejszej dyrektywie można zadecydować pod pewnymi warunkami o przeprowadzeniu tymczasowych doświadczeń na poziomie wspólnotowym zgodnie z przepisami określonymi w art. 25 ust. 2.

W ramach takich doświadczeń Państwa Członkowskie mogą być zwolnione z obowiązków ustanowionych w niniejszej dyrektywie. Zasięg zwolnienia jest definiowany w odniesieniu do przepisów, których dotyczy. Czas trwania doświadczenia nie może przekroczyć siedmiu lat.

Artykuł 17

Państwa Członkowskie zapewniają, że materiał siewny, który jest wprowadzany na rynek zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, obowiązkowo lub opcjonalnie, nie jest przedmiotem żadnych ograniczeń obrotu w odniesieniu do ich cech, wymogów badawczych, sprzedaży i pieczętowania, innych niż wymienione w niniejszej dyrektywie lub jakiejkolwiek innej dyrektywie.

Artykuł 18

Warunki, na jakich materiał siewny wyhodowany z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny może być wprowadzony na rynek zgodnie z tiret pierwszym art. 4, są następujące:

a) muszą one być poddane urzędowej kontroli przeprowadzanej przez organ kwalifikujący zgodnie z przepisami, które mają zastosowanie do kwalifikacji elitarnego materiału siewnego;

b) muszą być opakowane zgodnie z niniejszą dyrektywą; oraz

c) opakowania muszą zawierać etykietę urzędową podającą przynajmniej następujące dane szczegółowe:

– organ kwalifikujący oraz Państwo Członkowskie lub ich odpowiednie skróty,

– numer referencyjny partii,

– miesiąc i rok zaplombowania, lub

– miesiąc i rok pobrania ostatniej próbki do celów kwalifikacji,

– gatunki, wskazane przynajmniej poprzez podanie nazwy botanicznej,

– odmiany podanej przynajmniej po łacinie,

– opis wstępnego elitarnego materiału siewnego,

– liczbę rozmnożeń poprzedzających materiał siewny kategorii „kwalifikowany materiał siewny” lub „kwalifikowany materiał siewny pierwszego rozmnożenia”.

Etykieta powinna być biała z poprzecznym fioletowym paskiem.

Artykuł 19

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że materiał siewny roślin oleistych i włóknistych

– który został wyprodukowany bezpośrednio ze elitarnego materiału siewnego lub kwalifikowanego materiału siewnego pierwszego rozmnożenia, urzędowo zakwalifikowanego w jednym lub więcej Państw Członkowskich bądź w państwie trzecim, któremu przyznano ekwiwalent na mocy z art. 20 lit. b) lub który wyprodukowano bezpośrednio ze skrzyżowania elitarnego materiału siewnego urzędowo zakwalifikowanego w danym Państwie Członkowskim z elitarnym materiałem siewnym urzędowo zakwalifikowanym w tym państwie trzecim, oraz

– które zostały zebrane w Państwie Członkowskim, na wniosek i bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy 2002/53/WE są zakwalifikowane urzędowo jako kwalifikowany materiał siewny w każdym Państwie Członkowskim, jeśli materiał siewny ten był przedmiotem oceny polowej spełniającej wymogi ustalone w załączniku I dla odnośnej kategorii oraz jeśli badanie urzędowe wykazało, że warunki ustanowione w załączniku II dla tej samej kategorii są spełnione.

W przypadku gdy materiał siewny został wyprodukowany bezpośrednio z zakwalifikowanego urzędowo materiału siewnego z pokoleń wcześniejszych niż elitarny materiał siewny, Państwa Członkowskie mogą również dopuścić do jego urzędowej kwalifikacji jako elitarnego materiału siewnego, jeśli warunki ustanowione dla tej kategorii są spełnione.

2. Materiał siewny roślin oleistych i włóknistych, który został zebrany we Wspólnocie i który jest przeznaczony do kwalifikacji zgodnie z ust. 1 jest:

– pakowany i opatrzony etykietą urzędową spełniającą warunki ustalone w załączniku V część A i B, zgodnie z art. 11 ust. 1, oraz

– zaopatrzony w dokumenty towarzyszące spełniające warunki ustalone w załączniku V część C.

Przepisy pierwszego akapitu dotyczące pakowania i etykietowania mogą zostać zniesione, jeśli jednostki odpowiedzialne za ocenę polową oraz sporządzające dokumenty dotyczące kwalifikacji materiału siewnego, który nie został ostatecznie zakwalifikowany oraz jednostki odpowiedzialne za kwalifikacje są takie same lub jeśli zgodzą się na odstępstwo.

3. Państwa Członkowskie przewidują też, że materiał siewny roślin oleistych i włóknistych zebrany w państwie trzecim zostanie w przypadku otrzymania wniosku urzędowo kwalifikowany, jeżeli:

a) został wyprodukowany bezpośrednio z:

i) elitarnego lub kwalifikowanego materiału siewnego w pierwszym pokoleniu, urzędowo kwalifikowanego w jednym Państwie Członkowskim lub kilku, lub w państwie trzecim, który uznano za równoważny na podstawie art. 20 ust. 1 lit. b)

lub

ii) ze skrzyżowania elitarnego materiału siewnego urzędowo kwalifikowanego w Państwie Członkowskim z elitarnym materiałem siewnym urzędowo kwalifikowanym w państwie trzecim, o którym mowa w lit. i);

b) został on poddany inspekcji polowej spełniającej warunki określone w decyzji dotyczącej równorzędności, podjętej na mocy art. 20 ust. 1 lit. a) dla odpowiedniej kategorii;

c) badanie urzędowe wykazało, że zostały spełnione warunki określone w załączniku II dla tej samej kategorii.

Artykuł 19a

1. Państwa Członkowskie zezwalają na wprowadzenie do obrotu materiału siewnego gatunków roślin oleistych i włóknistych w formie mieszańca.

2. Dla celów ust. 1:

a) „mieszaniec” oznacza kombinację kwalifikowanego materiału siewnego określonego mieszańca obcopylnego, urzędowo zatwierdzonego na mocy dyrektywy 2002/53/WE, z kwalifikowanym materiałem siewnym jednego lub większej liczby określonych komponentów przywracających płodność, podobnie zatwierdzonych oraz mechanicznie połączonych w proporcjach wspólnie określonych przez osoby odpowiedzialne za utrzymanie tych komponentów, przy zgłoszeniu takiej kombinacji organowi dokonującemu certyfikacji;

b) „mieszaniec obcopylny” oznacza komponent męsko sterylny w „mieszańcu” (komponent mateczny);

c) „komponent(-y) przywracający(-e) płodność” oznacza komponent rozsiewający pyłek w „mieszańcu” (komponent ojcowski).

3. Nasiona komponentów męskiego i żeńskiego opryskiwane są opryskiem do nasion w różnym kolorze.

Artykuł 20

1. Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością na wniosek Komisji ustala czy:

a) w przypadku przewidzianym w art. 18 kontrole polowe w państwie trzecim spełniają wymogi ustanowione w załączniku I;

b) materiał siewny roślin oleistych i włóknistych zebrany w państwie trzecim i spełniający te same warunki dotyczące jego właściwości i badań, zagwarantowania jego tożsamości, oznaczenia i kontroli, jest równoważny pod tymi względami materiałowi siewnemu zebranemu na obszarze Wspólnoty i spełnia wymagania ustanowione przepisami niniejszej dyrektywy.

2. Ustęp 1 ma również zastosowanie w przypadku wszystkich Państw Członkowskich od daty ich przystąpienia, kiedy to muszą one wdrożyć ustawy, rozporządzenia i przepisy administracyjne niezbędne do spełnienia niniejszej dyrektywy.

Artykuł 21

1. W celu usunięcia wszelkich czasowych trudności w ogólnym dostarczaniu elitarnego materiału siewnego lub kwalifikowanego materiału siewnego, które pojawiają się we Wspólnocie i nie mogą być w żaden inny sposób przezwyciężone, można zadecydować, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25 ust. 2, że Państwa Członkowskie zezwolą w określonym czasie na sprzedaż na terenie Wspólnoty materiału siewnego kategorii objętej mniej rygorystycznymi wymogami lub materiału siewnego odmiany niewłączonej do wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych lub do krajowego katalogu odmian Państwa Członkowskiego w ilościach niezbędnych do rozwiązania trudności.

2. Dla kategorii materiału siewnego jakiejkolwiek danej odmiany etykietą urzędową jest etykieta przewidziana dla odpowiedniej kategorii; dla materiału siewnego odmian niewłączonych do powyższych katalogów etykietą urzędową jest etykieta przewidziana dla handlowego materiału siewnego. W takim przypadku etykieta powinna zawsze zawierać informację, że dane materiał siewny należy do kategorii spełniającej mniej restrykcyjne wymogi.

3. Zasady stosowania ust. 1 mogą być przyjęte zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

Artykuł 22

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że inspekcje urzędowe w odniesieniu do sprzedaży materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych są przeprowadzane przynajmniej losowo w celu sprawdzenia zgodności z wymogami niniejszej dyrektywy.

2. Bez uszczerbku dla swobody przepływu materiału siewnego we Wspólnocie Państwa Członkowskie podejmują niezbędne działania w celu zapewnienia pozyskiwania następujących danych szczegółowych ze sprzedaży ilości przekraczających dwa kilogramy materiału siewnego wywożonego z państw trzecich, obejmujących:

a) gatunek;

b) odmianę;

c) kategorię;

d) kraj produkcji i urzędowy organ kontrolujący;

e) kraj wysyłki;

f) importera;

g) ilość materiału siewnego.

Sposób prezentacji tych danych szczegółowych może być określony zgodnie z procedurą, określoną w art. 25 ust. 2.

Artykuł 23

1. Wspólnotowe badania porównawcze i próby przeprowadza się we Wspólnocie dla kontroli granicznej próbek materiału siewnego roślin oleistych i włóknistych wprowadzanych do obrotu zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, niezależnie od tego, czy są one obowiązujące czy uznaniowe, oraz podczas pobierania próbek. Badania porównawcze i próby mogą obejmować, co następuje:

– materiał siewny zbierany w państwach trzecich,

– materiał siewny nadający się dla rolnictwa ekologicznego,

– materiał siewny wprowadzany do obrotu w związku z ochroną na miejscu oraz trwałego użycia genetycznych zasobów roślinnych.

2. Powyższe badania porównawcze i próby stosuje się w celu zharmonizowania technicznych metod certyfikacji oraz w celu sprawdzenia, czy zostały spełnione warunki, którym musi odpowiadać materiał siewny.

3. Komisja, działając zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 podejmuje niezbędne ustalenia dotyczące przeprowadzania badań. Komisja powiadamia komitet określony w art. 25 ust. 1 o technicznych uzgodnieniach dotyczących przeprowadzania badań i prób i ich wynikach.

4. Wspólnota może wnieść wkład finansowy dla przeprowadzania badań i prób przewidzianych w ust. 1 i 2.

Wkład finansowy nie przekracza rocznych środków wyznaczonych przez organy budżetowe.

5. Badania i próby, na które można przeznaczyć wkład finansowy Wspólnoty, oraz szczegółowe zasady dostarczania wkładu finansowego ustala się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 25 ust. 2.

6. Badania i próby przewidziane w ust. 1 i 2 mogą być przeprowadzone jedynie przez organy państwowe lub osoby prawne działające w imieniu państwa.

Artykuł 24

Zmiany wnoszone do Załączników wynikające z rozwoju wiedzy naukowej i technicznej są wprowadzane zgodnie z procedurą, określoną w art. 25 ust. 2.

Artykuł 25

1. Komisja wspomagana jest przez Stały Komitet ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa, ustanowiony w art. 1 decyzji Rady 66/399/EWG (6).

2. W przypadku gdy poczynione są odwołania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/EC jest określony na jeden miesiąc.

3. Komitet uchwala swój regulamin.

Artykuł 26

Jeżeli nie określono inaczej, w załączniku II w odniesieniu do obecności chorób, szkodników i ich przenośników, niniejsza dyrektywa, bez uszczerbku dla przepisów krajowych ustaw, jest uzasadniona na gruncie ochrony zdrowia i życia ludzi, zwierząt lub roślin lub ochrony własności przemysłowej i handlowej.

Artykuł 27

1. Szczególne warunki mogą być ustanowione zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 w celu uwzględnienia zmian zachodzących w zakresie:

a) warunków, na jakich materiał siewny poddawany zabiegom chemicznym może być sprzedawany;

b) warunków, na jakich materiał siewny może być sprzedawany w odniesieniu do przechowywania na miejscu i zrównoważonego zastosowania roślinnych zasobów genetycznych obejmujących mieszanki materiału siewnego gatunków, które również obejmują gatunki wymienione w art. 1 dyrektywy 2002/53/WE i które są powiązane z szczególnym naturalnym i półnaturalnym środowiskiem i są zagrożone erozją genetyczną;

c) warunki, na jakich materiał siewny nadający się do produkcji ekologicznej może być sprzedawany.

2. Szczególne warunki, określone w ust. 1 lit. b) zawierają w szczególności następujące punkty:

a) materiał siewny tych gatunków powinien mieć znane pochodzenie, zatwierdzone przez odpowiednie władze w każdym Państwie Członkowskim do obrotu na określonych obszarach;

b) właściwe ograniczenia ilościowe.

Artykuł 28

Na wniosek Państwa Członkowskiego, który będzie rozpatrywany jak określono w art. 25 ust. 2, państwo to może być całkowicie lub częściowo zwolnione z obowiązku stosowania przepisów niniejszej dyrektywy, z wyłączeniem art. 17:

a) w odniesieniu do następujących gatunków:

– krokosz barwierski;

b) w odniesieniu do innych gatunków, które nie są normalnie produkowane lub sprzedawane na jego terytorium.

Artykuł 29

Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, które przyjmują w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Komisja powiadamia pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 30

Nie później niż do dnia 1 lutego 2004 r. Komisja dokona szczegółowej oceny uproszczeń procedur kwalifikacji określonych w art. 5 dyrektywy 98/96/WE. Ocena ta w szczególności skoncentruje się na możliwym wpływie na jakość materiału siewnego.

Artykuł 31

1. Dyrektywa 69/208/EWG zmieniona dyrektywami wymienionymi w załączniku VI część A niniejszym traci moc bez uszczerbku dla zobowiązań Państw Członkowskich dotyczących terminów transpozycji powyższych dyrektyw wymienionych w załączniku VI część B.

2. Odniesienia do uchylonej dyrektywy są traktowane jako odniesienia do niniejszej dyrektywy i powinny być czytane zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku VII.

Artykuł 32

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 33

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 13 czerwca 2002 r.


(1) Opinia wydana dnia 9 kwietnia 2002 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Dz.U. L 169 z 10.7.1969, str. 3. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 98/96/WE (Dz.U. L 25 z 1.2.1999, str. 27).

(3) Patrz załącznik VI, część A.

(4) Dz.U. L 193 z 20.7.2002, str. 1.

(5) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(6) Dz.U. L 125 z 11.7.1966, str. 2289/66.

loupe more_vert
ZAMKNIJ close

Alerty

ZAŁĄCZNIK I

WARUNKI, KTÓRE MUSZĄ SPEŁNIAĆ UPRAWY [1]

1. Poprzednia uprawa na polu nie może być niezgodna z wymaganiami dotyczącymi uprawy materiału siewnego gatunków i odmian uprawnych, a pole musi być wystarczająco wolne od roślin pojawiających się samorzutnie w miejscach poprzedniej uprawy.

W przypadku mieszańców Brassica napus ich uprawę na gruntach produkcyjnych podejmuje się po upływie pięciu lat od ostatniej uprawy roślin z rodziny Brassicaceae (Cruciferae).

2. Uprawa spełnia następujące normy dotyczące odległości od sąsiednich źródeł pyłków, które mogą skutkować niepożądanym obcym zapyleniem:

Uprawa

Minimalna odległość

Brassica spp. inne niż Brassica napus, Cannabis satiya inne niż jednopienne Cannabis satiya, Carthamus tinctorius, Carum carvi, Gossypium spp. inne niż mieszańce Gossypium hirsutum i/lub Gossypium barbadense, Sinapis alba:

– dla produkcji elitarnego materiału siewnego

400 m

– dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego

200 m

Brassica napus:

– dla produkcji elitarnego materiału siewnego odmian innych niż mieszańce

200 m

– dla produkcji elitarnego materiału siewnego mieszańców

500 m

– dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego odmian innych niż mieszańce

100 m

– dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego mieszańców

300 m

Cannabis sativa, jednopienne Cannabis satiya:

– dla produkcji elitarnego materiału siewnego

5 000 m

– dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego

1 000 m

Helianthus annuus:

– dla produkcji elitarnego materiału siewnego mieszańców

1 500 m

– dla produkcji elitarnego materiału siewnego odmian innych niż mieszańce

750 m

– dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego

500 m

Gossypium hirsutum lub Gossypium barbadense:

– dla produkcji elitarnego materiału siewnego linii rodzicielskich Gossypium hirsutum

100 m

– dla produkcji elitarnego materiału siewnego linii rodzicielskich Gossypium barbadense

200 m

– dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego odmian innych niż mieszańce i wewnątrzgatunkowych mieszańców Gossypium hirsutum produkowanych bez cytoplazmatycznej męskiej sterylności (CMS)

30 m

– dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego wewnątrzgatunkowych mieszańców Gossypium hirsutum produkowanych z CMS

800 m

– dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego odmian innych niż mieszańce i wewnątrzgatunkowych mieszańców Gossypium barbadense produkowanych bez CMS

150 m

– dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego wewnątrzgatunkowych mieszańców Gossypium barbadense produkowanych z CMS

800 m

– dla produkcji elitarnego materiału siewnego stabilnych międzygatunkowych mieszańców Gossypium hirsutum i Gossypium barbadense

200 m

– dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego stabilnych międzygatunkowych mieszańców Gossypium hirsutum i Gossypium barbadense oraz mieszańców produkowanych bez CMS

150 m

– dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego mieszańców Gossypium hirsutum i Gossypium barbadense produkowanych z CMS

800 m

Odległości te mogą nie być uwzględnianie, jeżeli istnieje wystarczające zabezpieczenie przed niepożądanym obcym zapyleniem.

3. Uprawa posiada wystarczającą tożsamość odmianową i czystość odmianową lub, w przypadku uprawy linii wsobnej, wystarczającą tożsamość i czystość w stosunku do jej cech.

Dla produkcji materiału siewnego odmian mieszańcowych powyższe przepisy obowiązują również w odniesieniu do cech składników, w tym męskiej sterylności lub przywracania płodności.

W szczególności uprawy Brassica juncea, Brassica nigra, Cannabis sativa, Carthamus tinctorius, Carum carvi, Gossypium spp. oraz mieszańców Helianthus annuus i Brassica napus spełniają następujące inne normy i warunki:

A. Brassica juncea, Brassica nigra, Cannabis sativa, Carthamus tinctorius, Carum carvi i Gossypium spp. inne niż mieszańce:

Liczba roślin gatunków uprawnych wyraźnie rozpoznawalnych jako niebędące daną odmianą nie przekracza:

– jednej na 30 m2 przy produkcji elitarnego materiału siewnego,

– jednej na 10 m2 przy produkcji kwalifikowanego materiału siewnego.

B. Mieszańce Helianthus annuus:

a) wyrażona procentowo liczba roślin wyraźnie rozpoznawalnych jako niebędące daną linią wsobną lub składnikiem nie przekracza:

aa) dla produkcji elitarnego materiału siewnego:

(i) linie wsobne

0,2 %

(ii) mieszańce pojedyncze:

– męskie rośliny rodzicielskie, które pylą, podczas gdy 2 % lub więcej roślin żeńskich posiada podatne kwiaty

0,2 %

– żeńska roślina rodzicielska

0,5 %

bb) dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego:

– składnik męski roślin, które pylą, podczas gdy 5 % lub więcej roślin żeńskich posiada podatne kwiaty

0,5 %

– składnik żeński

1,0 %

b) Produkcja nasion odmian mieszańcowych odpowiada następującym innym normom lub warunkom:

aa) rośliny składnika męskiego pylą w wystarczającym stopniu w chwili, gdy rośliny składnika żeńskiego znajdują się w fazie kwitnienia;

bb) w przypadku gdy rośliny składnika żeńskiego posiadają znamiona zdolne do zapłodnienia, wyrażona procentowo liczba roślin składnika żeńskiego, które pyliły lub pylą, nie przekracza 0,5 %;

cc) dla produkcji elitarnego materiału siewnego wyrażona procentowo łączna liczba roślin składnika żeńskiego wyraźnie rozpoznawalnych jako niebędących danym składnikiem, które pyliły lub pylą, nie przekracza 0,5 %;

dd) w przypadku gdy nie może zostać spełniony warunek ustanowiony w sekcji I pkt 2 załącznika II, muszą zostać spełnione następujące warunki: do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego musi zostać zastosowany składnik męskosterylny poprzez zastosowanie składnika męskiego zawierającego specyficzną linię lub linie przywracania, tak aby co najmniej jedna trzecia roślin otrzymana z powstałego w ten sposób mieszańca produkowała pyłek normalny pod każdym względem.

C. Mieszańce Brassica napus, produkowane przy zastosowaniu męskiej sterylności:

a) wyrażona procentowo liczba roślin wyraźnie rozpoznawalnych jako niebędące daną linią wsobną lub składnikiem nie przekracza:

aa) dla produkcji elitarnego materiału siewnego

(i) linie wsobne

0,1 %

(ii) mieszańce pojedyncze

– składnik męski

0,1 %

– składnik żeński

0,2 %

bb) dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego

– składnik męski

0,3 %

– składnik żeński

1,0 %

b) Męska sterylność musi wynosić co najmniej 99 % dla produkcji elitarnego materiału siewnego i 98 % dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego. Poziom męskiej sterylności ocenia się, badając kwiaty na nieobecność płodnych torebek pylnikowych.

D. Mieszańce Gossypium hirsutum i Gossypium barbadense:

a) w uprawach produkujących elitarny materiał siewny linii rodzicielskich Gossypium hirsutum i Gossypium barbadense minimalna czystość odmianowa rodzicielskich linii zarówno żeńskich, jak i męskich, wynosi 99,8 %, przy czym 5 % lub więcej roślin nasiennych musi posiadać receptory kwiatowe. Poziom męskiej sterylności nasiennej linii rodzicielskiej ocenia się, badając kwiaty na obecność sterylnych torebek pylnikowych, i nie jest on niższy niż 99,9 %;

b) w uprawach produkujących kwalifikowany materiał siewny odmian mieszańcowych Gossypium hirsutum lub Gossypium barbadense minimalna czystość odmianowa linii rodzicielskich, zarówno nasiennej, jak i pylnej, wynosi 99,5 %, przy czym 5 % lub więcej roślin dających nasiona posiada podatne kwiaty. Poziom męskiej sterylności nasiennej linii rodzicielskiej ocenia się, badając kwiaty na obecność sterylnych torebek pylnikowych, i nie jest on niższy niż 99,7 %.

3a. W przypadku gdy po wprowadzeniu w życie pkt 1 i 3 nadal istnieją wątpliwości co do tożsamości odmianowej materiału siewnego, organ zajmujący się kwalifikacją może w celu zbadania tej tożsamości zastosować uznaną międzynarodowo i odtwarzalną technikę biochemiczną lub molekularną, zgodnie z mającymi zastosowanie normami międzynarodowymi.

4. Uprawy są praktycznie wolne od wszelkich agrofagów, które zmniejszają użyteczność i jakość materiału rozmnożeniowego. Uprawy muszą być również zgodne z wymogami dotyczącymi agrofagów kwarantannowych dla Unii, agrofagów kwarantannowych dla strefy chronionej oraz regulowanych agrofagów niekwarantannowych („RNQP”), przewidzianymi w aktach wykonawczych przyjętych na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/2031 (1), a także ze środkami przyjętymi na podstawie art. 30 ust. 1 tego rozporządzenia.

Występowanie RNQP na uprawach musi być zgodne z następującymi wymogami określonymi w tabeli:

Grzyby i organizmy grzybopodobne

RNQP lub objawy wywołane przez RNQP

Rośliny przeznaczone do sadzenia (rodzaj lub gatunek)

Progi dla produkcji wstępnego elitarnego materiału siewnego

Progi dla produkcji elitarnego materiału siewnego

Progi dla produkcji kwalifikowanego materiału siewnego

Plasmopara halstedii (Farlow) Berlese & de Toni [PLASHA]

Helianthus annuus L.

0 %

0 %

0 %

5. Przestrzeganie wyżej wymienionych innych norm i warunków sprawdzane jest dla elitarnego materiału siewnego podczas urzędowych ocen polowych, a dla kwalifikowanego materiału siewnego podczas urzędowych ocen polowych albo podczas ocen przeprowadzanych pod nadzorem urzędowym. Oceny polowe są przeprowadzane zgodnie z następującymi warunkami:

A. Stan i faza rozwoju uprawy umożliwiają przeprowadzenie odpowiedniego badania.

B. W przypadkach innych niż uprawa mieszańców Helianthus annuus, Brassica napus, Gossypium hirsutum i Gossypium barbadense ma miejsce przynajmniej jedna ocena.

W przypadku mieszańców Helianthus annuus mają miejsce przynajmniej dwie oceny.

W przypadku mieszańców Brassica napus mają miejsce przynajmniej trzy oceny: pierwsza przeprowadzana jest przed fazą kwitnienia, druga we wczesnej fazie kwitnienia, a trzecia pod koniec fazy kwitnienia.

W przypadku mieszańców Gossypium hirsutum lub Gossypium barbadense mają miejsce przynajmniej trzy oceny: pierwsza przeprowadzana jest we wczesnej fazie kwitnienia, druga przed końcem fazy kwitnienia, a trzecia pod koniec fazy kwitnienia po usunięciu, tam gdzie jest to właściwe, pylnych roślin rodzicielskich.

C. Rozmiar, liczbę oraz rozmieszczenie części pola, które mają być poddane ocenie polowej w celu sprawdzenia przestrzegania przepisów ustanowionych w niniejszym załączniku, określa się zgodnie z odpowiednimi metodami.


(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013, (UE) nr 652/2014 i (UE) nr 1143/2014 oraz uchylające dyrektywy Rady 69/464/EWG, 74/647/EWG, 93/85/EWG, 98/57/WE, 2000/29/WE, 2006/91/WE i 2007/33/WE (Dz.U. L 317 z 23.11.2016, s. 4).

ZAŁĄCZNIK II

WARUNKI, KTÓRE MA SPEŁNIAĆ MATERIAŁ SIEWNY

I. ELITARNY MATERIAŁ SIEWNY I KWALIFIKOWANY MATERIAŁ SIEWNY

1. Materiał siewny posiada wystarczającą tożsamością odmianową i czystością odmianową. W szczególności materiał siewny gatunków wymienionych poniżej odpowiada następującym innym normom lub warunkom:

Gatunek i kategoria

Minimalna czystość
odmianowa
(%)

Arachis hypogaea:

– elitarny materiał siewny

99,7

– kwalifikowany materiał siewny

99,5

Brassica napus, inne niż mieszańce, inne niż odmiany stosowane wyłącznie na pasze, Brassica rapa, inne niż odmiany stosowane wyłącznie na pasze:

– elitarny materiał siewny

99,9

– kwalifikowany materiał siewny

99,7

Brassica napus inne niż mieszańce, odmiany stosowane wyłącznie na pasze, Brassica rapa, odmiany stosowane wyłącznie na pasze, Helianthus annuus, inne niż odmiany mieszańcowe, w tym ich składniki, Sinapis alba:

– elitarny materiał siewny

99,7

– kwalifikowany materiał siewny

99,0

Glycine max:

– elitarny materiał siewny

99,5

– kwalifikowany materiał siewny

99,0

Linum usitatissimum:

– elitarny materiał siewny

99,7

– kwalifikowany materiał siewny pierwszego rozmnożenia

98,0

– kwalifikowany materiał siewny drugiego i trzeciego rozmnożenia

97,5

Papaver somniferum:

– elitarny materiał siewny

99,0

– kwalifikowany materiał siewny

98,0

Minimalna czystość odmianowa jest sprawdzania głównie podczas ocen polowych zgodnie z warunkami ustanowionymi w załączniku I.

2. W przypadku mieszańców Brassica napus produkowanych przy zastosowaniu męskiej sterylności nasiona muszą odpowiadać warunkom i normom wyszczególnionym w lit. a)–d).

a) Materiał siewny posiada wystarczającą tożsamość i czystość w zakresie cech odmianowych swoich składników, w tym w zakresie męskiej sterylności lub przywracania płodności.

b) Minimalna czystość odmianowa materiału siewnego wynosi:

– elitarny materiał siewny, komponent mateczny:

99,0 %

– elitarny materiał siewny, komponent ojcowski:

99,9 %

– kwalifikowany materiał siewny ozimych odmian rzepaku:

90,0 %

– kwalifikowany materiał siewny jarych odmian rzepaku:

85,0 %

c) Materiału siewnego nie uznaje się za kwalifikowany materiał siewny, o ile nie zostaną uwzględnione wyniki urzędowego, pokontrolnego badania na poletku, na próbkach pobranego urzędowo elitarnego materiału siewnego, przeprowadzonego w czasie wzrostu materiału siewnego, przedstawionego do certyfikacji jako kwalifikowany materiał siewny w celu określenia, czy elitarny materiał siewny spełnia wymogi ustanowione dla elitarnego materiału siewnego w odniesieniu do tożsamości w zakresie cech składników, w tym męskiej sterylności, i wymogi norm dla elitarnego materiału siewnego w odniesieniu do minimalnej czystości odmianowej, ustanowione w lit. b).

W przypadku elitarnego materiału siewnego mieszańców czystość odmianową można oceniać, stosując właściwe metody biochemiczne.

d) Zgodność z normami dotyczącymi minimalnej czystości odmianowej, ustanowionymi w lit. b) w odniesieniu do kwalifikowanego materiału siewnego mieszańców, jest monitorowana przy zastosowaniu urzędowych badań pokontrolnych na właściwej proporcji próbek pobieranych urzędowo. Mogą być stosowane właściwe metody biochemiczne.

3. W przypadku gdy warunki ustanowione w załączniku I pkt 3 część B lit. b) pkt dd) nie mogą być spełnione, spełnione są następujące warunki: w przypadku gdy do produkcji kwalifikowanego materiału siewnego mieszańców Helianthus annuus zastosowano żeński składnik męskosterylny i składnik męski, który nie przywraca męskiej płodności, materiał siewny wyprodukowany przez rodzicielski składnik męskosterylny jest mieszany z materiałem siewnym wyprodukowanym przez w pełni płodny składnik rodzicielski. Stosunek materiału siewnego rodzicielskiego składnika męskosterylnego do rodzicielskiego składnika męskopłodnego nie przekracza dwa do jednego.

4. Materiał siewny odpowiada następującym innym normom lub warunkom w zakresie kiełkowania, czystości laboratoryjnej i zawartości materiału siewnego innych gatunków roślin, w tym Orobanche spp.:

A. Tabela:

Gatunek i kategoria

Minimalna zdolność kiełkowania
(% czystych nasion)

Czystość laboratoryjna

Maksymalna zawartość liczbowa materiału siewnego innych gatunków roślin w próbce o wadze określonej w kolumnie 4
załącznika III (łącznie dla kolumny)

Warunki dotyczące zawartości materiału siewnego Orobanche

Minimalna czystość laboratoryjna (% wagowo)

Maksymalna
zawartość
nasion innych
gatunków roślin
(% wagowo)

Inne gatunki roślin a)

Avena fatua, Avena sterilis

Cuscuta spp.

Raphanus raphanistrum

Rumex spp. inne
niż Rumex
acetosella

Alopecurus myosuroides

Lolium remotum

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

Arachis hypogaea

70

99

-

5

0

0 c)

Brassica spp.

– elitarny materiał siewny

85

98

0,3

-

0

0 c) d)

10

2

– kwalifikowany materiał siewny

85

98

0,3

-

0

0 c) d)

10

5

Cannabis sativa

75

98

-

30 b)

0

0 c)

e)

Carthamus tinctorius

75

98

-

5

0

0 c)

e)

Carum carvi

70

97

-

25 b)

0

0 c) d)

10

3

Glycine max

80

98

-

5

0

0 c)

Gossypium spp.

80

98

-

15

0

0 c)

Helianthus annuus

85

98

-

5

0

0 c)

Linum usitatissimum

– len

92

99

-

15

0

0 c) d)

4

2

– siemię lniane

85

99

-

15

0

0 c) d)

4

2

Papaver somniferum

80

98

-

25 b)

0

0 c) d)

Sinapis alba :

– elitarny materiał siewny

85

98

0,3

-

0

0 c) d)

10

2

– kwalifikowany materiał siewny

85

98

0,3

-

0

0 c) d)

10

5

B. Inne normy lub warunki, mające zastosowanie w przypadku, gdy występuje do nich odniesienie w tabeli w sekcji I pkt 4 część A niniejszego załącznika:

a) maksymalna zawartość materiału siewnego ustanowiona w kolumnie 5 obejmuje także materiał siewny gatunków z kolumn 6–11;

b) określenie całkowitej liczby nasion innych gatunków roślin nie jest konieczne, chyba że występują wątpliwości dotyczące spełnienia warunków ustanowionych w kolumnie 5;

c) określenie całkowitej liczby nasion Cuscuta spp. nie jest konieczne, chyba że występują wątpliwości dotyczące spełnienia warunków ustanowionych w kolumnie 7;

d) obecność jednego nasiona Cuscuta spp. w próbce określonej wagi nie jest uznawana za zanieczyszczenie, jeśli w drugiej próbce o tej samej wadze nie zostanie wykazana obecność nasion Cuscuta spp.;

e) materiał siewny nie zawiera Orobanche spp.; jednakże obecność jednego nasiona Orobanche spp. w próbce o wadze 100 g nie jest uznawana za zanieczyszczenie, jeśli w drugiej próbce o wadze 200 g nie zostanie wykazana obecność nasion Orobanche spp.

5. Materiał siewny jest praktycznie wolny od wszelkich agrofagów, które zmniejszają użyteczność i jakość materiału rozmnożeniowego.

Materiał siewny musi być również zgodny z wymogami dotyczącymi agrofagów kwarantannowych dla Unii, agrofagów kwarantannowych dla strefy chronionej oraz RNQP, przewidzianymi w aktach wykonawczych przyjętych na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/2031, a także ze środkami przyjętymi na podstawie art. 30 ust. 1 tego rozporządzenia.

Występowanie RNQP na materiale siewnym i jego odpowiednich kategoriach musi być zgodne z następującymi wymogami określonymi w tabeli:

Grzyby i organizmy grzybopodobne

RNQP lub objawy wywołane przez RNQP

Rośliny przeznaczone do sadzenia

(rodzaj lub gatunek)

Progi dla wstępnego elitarnego materiału siewnego

Progi dla elitarnego materiału siewnego

Progi dla kwalifikowanego materiału siewnego

Alternaria linicola Groves & Skolko [ALTELI]

Linum usitatissimum L.

5 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

5 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

5 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

Boeremia exigua var. linicola (Naumov & Vassiljevsky) Aveskamp, Gruyter & Verkley [PHOMEL]

Linum usitatissimum L. - len włóknisty

1 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

1 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

1 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

Boeremia exigua var. linicola (Naumov & Vassiljevsky) Aveskamp, Gruyter & Verkley [PHOMEL]

Linum usitatissimum L. - len oleisty

5 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

5 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

5 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

Botrytis cinerea de Bary [BOTRCI]

Helianthus annuus L., Linum usitatissimum L.

5 %

5 %

5 %

Colletotrichum lini Westerdijk [COLLLI]

Linum usitatissimum L.

5 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

5 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

5 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

Diaporthe caulivora (Athow & Caldwell) J.M. Santos, Vrandecic & A.J.L. Phillips [DIAPPC]

Diaporthe phaseolorum var. sojae Lehman [DIAPPS]

Glycine max (L.) Merr

15 % w przypadku zakażeń kompleksem Phomopsis

15 % w przypadku zakażeń kompleksem Phomopsis

15 % w przypadku zakażeń kompleksem Phomopsis

Fusarium (anamorfa) Link [1FUSAG]

inne niż Fusarium oxysporum f. sp. albedinis (Kill. & Maire) W.L. Gordon [FUSAAL] i Fusarium circinatum Nirenberg & O'Donnell [GIBBCI]

Linum usitatissimum L.

5 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

5 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

5 %

5 % porażone Alternaria linicola, Boeremia exigua var. linicola, Colletotrichium lini i Fusarium spp

Plasmopara halstedii (Farlow) Berlese & de Toni [PLASHA]

Helianthus annuus L.

0 %

0 %

0 %

Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary [SCLESC]

Brassica rapa L. var. silvestris (Lam.) Briggs,

Nie więcej niż 5 sklerocjów lub ich fragmentów wykrytych w badaniu laboratoryjnym reprezentatywnej próby każdej partii materiału siewnego, o wielkości określonej w kolumnie 4 załącznika III do dyrektywy 2002/57/WE.

Nie więcej niż 5 sklerocjów lub ich fragmentów wykrytych w badaniu laboratoryjnym reprezentatywnej próby każdej partii materiału siewnego, o wielkości określonej w kolumnie 4 załącznika III do dyrektywy 2002/57/WE.

Nie więcej niż 5 sklerocjów lub ich fragmentów wykrytych w badaniu laboratoryjnym reprezentatywnej próby każdej partii materiału siewnego, o wielkości określonej w kolumnie 4 załącznika III do dyrektywy 2002/57/WE.

Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary [SCLESC]

Brassica napus L. (partim), Helianthus annuus L.

Nie więcej niż 10 sklerocjów lub ich fragmentów wykrytych w badaniu laboratoryjnym reprezentatywnej próby każdej partii materiału siewnego, o wielkości określonej w kolumnie 4 załącznika III do dyrektywy 2002/57/WE

Nie więcej niż 10 sklerocjów lub ich fragmentów wykrytych w badaniu laboratoryjnym reprezentatywnej próby każdej partii materiału siewnego, o wielkości określonej w kolumnie 4 załącznika III do dyrektywy 2002/57/WE

Nie więcej niż 10 sklerocjów lub ich fragmentów wykrytych w badaniu laboratoryjnym reprezentatywnej próby każdej partii materiału siewnego, o wielkości określonej w kolumnie 4 załącznika III do dyrektywy 2002/57/WE

Sclerotinia sclerotiorum (Libert) de Bary [SCLESC]

Sinapis alba L.

Nie więcej niż 5 sklerocjów lub ich fragmentów wykrytych w badaniu laboratoryjnym reprezentatywnej próby każdej partii materiału siewnego, o wielkości określonej w kolumnie 4 załącznika III do dyrektywy 2002/57/WE

Nie więcej niż 5 sklerocjów lub ich fragmentów wykrytych w badaniu laboratoryjnym reprezentatywnej próby każdej partii materiału siewnego, o wielkości określonej w kolumnie 4 załącznika III do dyrektywy 2002/57/WE.

Nie więcej niż 5 sklerocjów lub ich fragmentów wykrytych w badaniu laboratoryjnym reprezentatywnej próby każdej partii materiału siewnego, o wielkości określonej w kolumnie 4 załącznika III do dyrektywy 2002/57/WE.

II. HANDLOWY MATERIAŁ SIEWNY

Z wyjątkiem pkt 1, warunki, o których mowa w załączniku II sekcja I, stosuje się do handlowego materiału siewnego.

ZAŁĄCZNIK III

WAGA PARTII I PRÓBEK

Gatunek

Maksymalna waga partii
(w tonach)

Minimalna waga próbki
pobieranej z partii
(w gramach)

Waga próbki dla określenia
liczbowego, ustanowionego
w kolumnach 5–11 załącznika
II sekcja I pkt 4 część A i
w kolumnie 5 załącznika II
sekcja I pkt 5 część A
(w gramach)

1

2

3

4

Arachis hypogaea

30

1 000

1 000

Brassica juncea

10

100

40

Brassica napus

10

200

100

Brassica nigra

10

100

40

Brassica rapa

10

200

70

Cannabis sativa

10

600

600

Carthamus tinctorius

25

900

900

Carum carvi

10

200

80

Glycine max

30

1 000

1 000

Gossypium spp.

25

1 000

1 000

Helianthus annuus

25

1 000

1 000

Linum usitatissimum

10

300

150

Papaver somniferum

10

50

10

Sinapis alba

10

400

200

Maksymalna waga partii nie może zostać przekroczona o więcej niż 5 %.

ZAŁĄCZNIK IV

ETYKIETA

A.

Wymagane informacje

a) Dla elitarnego materiału siewnego i kwalifikowanego materiału siewnego:

1. „Zasady i normy WE”.

2. Organ kwalifikujący i Państwo Członkowskie lub ich skróty.

2a. Urzędowo przydzielony numer seryjny.

3. Miesiąc i rok plombowania wyrażony w następujący sposób: „zaplombowano... (miesiąc i rok)” lub

miesiąc i rok ostatniej pobranej próby do celów kwalifikacji wyrażony w następujący sposób: „próba pobrana... (miesiąc i rok)”.

4. Numer referencyjny partii

5. Gatunki przynajmniej ze wskazaniem ich nazwy botanicznej, która może być podana w formie skróconej oraz bez nazwisk autorów, po łacinie.

6. Odmianę wskazaną przynajmniej po łacinie.

7. Kategorię.

8. Kraj produkcji.

9. Zadeklarowaną wagę netto i brutto.

10. W przypadku gdy podana jest waga, a zastosowano granulowane pestycydy, substancje otoczkujące lub inne dodatki w formie stałej – charakter dodatku oraz przybliżony współczynnik wagi czystego materiału siewnego i całkowitej wagi.

11. W przypadku odmian, które są odmianami mieszańca lub liniami wsobnymi:

– dla elitarnego materiału siewnego, jeśli mieszaniec lub linia wsobna, do której należą materiał siewny została urzędowo zakwalifikowana zgodnie z dyrektywą 2002/53/WE:

nazwę komponentu, pod jakim zostały urzędowo zatwierdzone z podaniem lub bez podania odniesienia do ostatecznej odmiany, w przypadku odmian mieszańca lub linii wsobnych, które są przeznaczone jedynie jako komponenty odmian ostatecznych podanie wyrazu „komponent” ,

– dla elitarnego materiału siewnego w pozostałych przypadkach:

nazwę komponentu, do którego należą elitarny materiał siewny, który może być podany w formie kodowej z podaniem odniesienia do ostatecznej odmiany, z podaniem lub bez podania odniesienia do jego funkcji (męski lub żeński) oraz z uwzględnieniem wyrazu „komponent” ,

– dla kwalifikowanego materiału siewnego:

nazwę odmiany, do której materiał siewny należy z podanie wyrazów „odmiana mieszańca”.

12. W przypadku gdy przynajmniej przeprowadzono badanie powtórne zdolności kiełkowania, można umieścić wyrazy „badanie powtórne... (miesiąc i rok)” oraz nazwę jednostki odpowiedzialnej za przeprowadzenie badania powtórnego. Informacje te mogą być podane na urzędowej naklejce przyczepionej do etykiety urzędowej.

Zgodnie z procedurą ustaloną w art. 25 ust. 2, Państwa Członkowskie mogą być zwolnione z wymogu wskazywania nazwy botanicznej w odniesieniu do indywidualnych gatunków oraz, gdzie stosowne, na ograniczony okres, w przypadku gdy stwierdzono, że wady jego wdrożenia przeważą korzyści spodziewane ze sprzedaży materiału siewnego.

aa) Dla kwalifikowanego materiału siewnego związku odmianowego:

informacja wymagana zgodnie z lit. a), z wyjątkiem tego, że zamiast nazwy odmiany podawana jest nazwa związku odmianowego (informacja „związek odmianowy” i jego nazwa) i udział procentowy w stosunku wagowym różnych części składowych wykazywany według odmian; wystarczy podać nazwę związku odmianowego, jeżeli udział procentowy w stosunku wagowym został, na jego życzenie, zgłoszony na piśmie podmiotowi skupującemu, i urzędowo zarejestrowany.

b) Dla handlowego materiału siewnego:

1. „Zasady i normy WE”.

2. „Handlowy materiał siewny (niekwalifikowany w odniesieniu do odmiany)”.

3. Organ kwalifikujący i Państwo Członkowskie lub ich skróty.

3a. Urzędowo przydzielony numer seryjny.

4. Miesiąc i rok plombowania wyrażony w następujący sposób: „zaplombowano... (miesiąc i rok)”.

5. Numer referencyjny partii.

6. Gatunki, przynajmniej ze wskazaniem ich nazwy botanicznej, która może być podana w formie skróconej oraz bez nazwisk autorów, po łacinie.

7. Region produkcji.

8. Zadeklarowaną wagę netto i brutto.

9. W przypadku gdy podana jest waga, a zastosowano granulowane pestycydy, substancje otoczkujące lub inne dodatki w formie stałej – charakter dodatku oraz przybliżony współczynnik wagi czystego materiału siewnego i całkowitej wagi.

10. W przypadku gdy przynajmniej przeprowadzono badanie powtórne zdolności kiełkowania, można umieścić wyrazy „badanie powtórne... (miesiąc i rok)” oraz nazwę jednostki odpowiedzialnej za przeprowadzenie badania powtórnego. Informacje te mogą być podane na urzędowej naklejce przyczepionej do etykiety urzędowej.

Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 Państwa Członkowskie mogą być zwolnione z wymogu wskazywania nazwy botanicznej w odniesieniu do indywidualnych gatunków oraz, gdzie stosowne, na ograniczony okres, w przypadku gdy stwierdzono, że wady jego wdrożenia przeważą korzyści spodziewane ze sprzedaży materiału siewnego.

B.

Minimalne rozmiary

110 mm × 6 7 mm.

ZAŁĄCZNIK V

ETYKIETA I DOKUMENT PRZEWIDZIANY W PRZYPADKU MATERIAŁU SIEWNEGO, KTÓRY NIE ZOSTAŁ OSTATECZNIE ZATWIERDZONY W INNYM PAŃSTWIE CZŁONKOWSKIM

A.

Informacje wymagane na etykiecie:

– organ odpowiedzialny za kontrolę polową i Państwo Członkowskie lub ich skróty,

– urzędowo przydzielony numer seryjny,

– gatunki, przynajmniej ze wskazaniem ich nazwy botanicznej, która może być podana w formie skróconej oraz bez nazwisk autorów, po łacinie,

– odmiana, napisana po łacinie, w przypadku odmian (linii wsobnych, odmian mieszańca), które są przeznaczone wyłącznie jako komponenty odmian mieszańca, należy dodać wyraz „komponent” ,

– kategoria,

– w przypadku odmian mieszańca, wyrazy „odmiana mieszańca”,

– pole lub numer referencyjny partii,

– zadeklarowana waga netto i brutto,

– wyrazy „materiał siewny, które nie został ostatecznie zatwierdzony” .

Zgodnie z procedurą określoną w art. 25 ust. 2 Państwa Członkowskie mogą być zwolnione z wymogu wskazywania nazwy botanicznej w odniesieniu do indywidualnych gatunków oraz, gdzie stosowne, na ograniczony okres, w przypadku gdy stwierdzono, że wady jego wdrożenia przeważą korzyści spodziewane ze sprzedaży materiału siewnego.

B.

Kolor etykiety

Etykieta jest szara.

C.

Informacje wymagane dla dokumentu

– władza wydająca dokument,

– urzędowo przydzielony numer seryjny,

– gatunki przynajmniej ze wskazaniem ich nazwy botanicznej, która może być podana w formie skróconej oraz bez nazwisk autorów, po łacinie,

– odmiana, napisana przynajmniej po łacinie,

– kategoria,

– numer referencyjny materiału siewnego wykorzystanego do zasiewu pola i nazwa kraju lub krajów, które zatwierdziły ten materiał siewny,

– numer pola lub numer referencyjny partii,

– obszar uprawiany dla produkcji partii objętej dokumentem,

– ilość materiału siewnego zebranego i liczba opakowań,

– w przypadku kwalifikowanego materiału siewnego, liczba generacji po elitarnym materiale siewnym,

– poświadczenie, że warunki, które muszą być spełnione przez uprawę, z której pochodzi materiał siewny, zostały spełnione,

– gdzie stosowne, wyniki wstępnych badań materiału siewnego.

ZAŁĄCZNIK VI

CZĘŚĆ A

UCHYLONE DYREKTYWY I ICH KOLEJNE ZMIANY

(o których mowa w art. 31)

Dyrektywa 69/208/EWG (Dz.U. L 169 z 10.7.1969, str. 3)

Dyrektywa Rady 71/162/EWG (Dz.U. L 87 z 17.4.1971, str. 24)

tylko art. 5

Dyrektywa Rady 72/274/EWG (Dz.U. L 171 z 29.7.1972, str. 37)

tylko odniesienia poczynione do przepisów dyrektywy 69/208/EWG w art. 1 i 2

Dyrektywa Rady 72/418/EWG (Dz.U. L 287 z 26.12.1972, str. 22)

tylko art. 5

Dyrektywa Rady 73/438/EWG (Dz.U. L 356 z 27.12.1973, str. 79)

tylko art. 5

Dyrektywa Rady 75/444/EWG (Dz.U. L 196 z 26.7.1975, str. 6)

tylko art. 5

Dyrektywa Rady 78/55/EWG (Dz.U. L 16 z 20.1.1978, str. 23)

tylko art. 5

Dyrektywa Komisji 78/388/EWG (Dz.U. L 113 z 25.4.1978, str. 20)

Dyrektywa Rady 78/692/EWG (Dz.U. L 236 z 26.8.1978, str. 13)

tylko art. 6

Dyrektywa Rady 78/1020/EWG (Dz.U. L 350 z 14.12.1978, str. 27)

tylko art. 3

Dyrektywa Komisji 79/641/EWG (Dz.U. L 183 z 19.7.1979, str. 13)

tylko art. 3

Dyrektywa Komisji 80/304/EWG (Dz.U. L 68 z 14.3.1980, str. 33)

Dyrektywa Komisji 81/126/EWG (Dz.U. L 67 z 12.3.1981, str. 36)

tylko art. 4

Dyrektywa Komisji 82/287/EWG (Dz.U. L 131 z 13.5.1982, str. 24)

tylko art. 3 i 4

Dyrektywa Rady 82/727/EWG (Dz.U. L 310 z 6.11.1982, str. 21)

Dyrektywa Komisji 82/859/EWG (Dz.U. L 357 z 18.12.1982, str. 31)

Dyrektywa Rady 86/155/EWG (Dz.U. L 118 z 7.5.1986, str. 23)

tylko art. 4

Dyrektywa Komisji 87/120/EWG (Dz.U. L 49 z 18.2.1987, str. 39)

tylko art. 4

Dyrektywa Komisji 87/480/EWG (Dz.U. L 273 z 26.9.1987, str. 43)

tylko art. 2

Dyrektywa Rady 88/332/EWG (Dz.U. L 151 z 17.6.1988, str. 82)

tylko art. 7

Dyrektywa Rady 88/380/EWG (Dz.U. L 187 z 16.7.1988, str. 31)

tylko art. 5

Dyrektywa Rady 90/654/EWG (Dz.U. L 353 z 17.12.1990, str. 48)

tylko odniesienia poczynione do przepisów dyrektywy 69/208/EWG w art. 2 i do załącznika II sekcji I ust. 5

Dyrektywa Komisji 92/9/EWG (Dz.U. L 70 z 17.3.1992, str. 25)

Dyrektywa Komisji 92/107/EWG (Dz.U. L 16 z 25.1.1993, str. 1)

Dyrektywa Komisji 96/18/WE (Dz.U. L 76 z 26.3.1996, str. 21)

tylko art. 2

Dyrektywa Rady 96/72/WE (Dz.U. L 304 z 27.11.1996, str. 10)

tylko art. 1 ust. 5

Dyrektywa Rady 98/95/WE (Dz.U. L 25 z 1.2.1999, str. 1)

tylko art. 5

Dyrektywa Rady 98/96/WE (Dz.U. L 25 z 1.2.1999, str. 27)

tylko art. 5

CZĘŚĆ B

TERMINY TRANSPOZYCJI DO PRAWA KRAJOWEGO

(o których mowa w art. 31)

Dyrektywa

Termin transpozycji

69/208/EWG

1 lipca 1970 r. (1) (2)

71/162/EWG

1 lipca 1970 r. (art. 5 ust. 1, 2 i 7)

1 lipca 1972 r. (art. 5 ust. 3)

1 lipca 1971 r. (inne przepisy) (3)

72/274/EWG

1 lipca 1972 r. (art. 1)

1 stycznia 1973 r. (art. 2)

72/418/EWG

1 lipca 1973 r.

73/438/EWG

1 lipca 1973 r. (art. 5 ust. 3)

1 stycznia 1974 r. (art. 5 ust. 4)

1 lipca 1974 r. (inne przepisy)

75/444/EWG

1 lipca 1975 r. (art. 5 ust. 2)

1 lipca 1977 r. (inne przepisy)

78/55/EWG

1 lipca 1978 r. (art. 5 ust. 2)

1 lipca 1979 r. (inne przepisy)

78/388/EWG

1 stycznia 1981 r. (art. 1 ust. 1 (4) i 2 (5))

1 lipca 1980 r. (inne przepisy)

78/692/EWG

1 lipca 1977 r. (art. 6)

1 lipca 1979 r. (inne przepisy)

78/1020/EWG

1 lipca 1977 r.

7 9/641/EWG

1 lipca 1980 r.

80/304/EWG

1 lipca 1980 r.

81/126/EWG

1 lipca 1982 r.

82/287/EWG

1 stycznia 1983 r.

82/727/EWG

1 lipca 1982 r.

82/859/EWG

1 lipca 1983 r.

86/155/EWG

1 marca 1986 r. (art. 4 ust. 3, 4 i 5)

1 lipca 1987 r. (inne przepisy)

87/120/EWG

1 czerwca 1988 r.

87/480/EWG

1 lipca 1990 r.

88/332/EWG

88/380/EWG

1 lipca 1992 r. (art. 5 ust. 1), 19, 23 i 25( (6) i art. 5 ust. 12)

1 lipca 1990 r. (inne przepisy)

90/654/EWG

92/9/EWG

30 czerwca 1992 r.

92/107/EWG

1 lipca 1994 r.

96/18/WE

1 lipca 1996 r.

96/72/WE

1 lipca 1997 r. (5)

98/95/WE

1 lutego 2000 r. (sprostowanie Dz.U. L 126 z 20.5.1999, str. 23.)

98/96/WE

1 lutego 2000 r.

(1) W przypadku Danii, Irlandii i Zjednoczonego Królestwa dnia 1 lipca 1973 r. dla art. 14 ust. 1; dnia 1 lipca 1974 r. dla innych przepisów dotyczących elitarnego materiału siewnego, dnia 1 lipca 1976 r. dla pozostałych przepisów.

(2) Dnia 1 stycznia 1986 r. dla Grecji, dnia 1 marca 1986 r. dla Hiszpanii i dnia 1 stycznia 1991 r. dla Portugalii.

(3) W odniesieniu do załącznika I ust. 3.

(4) W odniesieniu do załącznika II sekcja I ust. 1.

(5) O ile przepisy te wymagają umieszczenia na etykiecie dla materiału siewnego nazwy botanicznej gatunków.

(6) Pozostające zapasy etykiet opatrzonych skrótem „EWG” mogą być stosowane do 31 grudnia 2001 r.

ZAŁĄCZNIK VII

TABELA KORELACJI

dyrektywa 69/208/EWG

niniejsza dyrektywa

artykuł 1

artykuł 1, pierwszy akapit

artykuł 17

artykuł 1, drugi akapit

artykuł l lit. a)

artykuł 2 ust. 1 lit. a)

artykuł 2 ust. 1 (A)

artykuł 2 ust. 1 lit. b)

artykuł 2 ust. 1 (B) lit. a)

artykuł 2 ust. 1 lit. c) ppkt i)

artykuł 2 ust. 1 (B) lit. b)

artykuł 2 ust. 1 lit. c) ppkt ii)

artykuł 2 ust. 1 (B) lit. c)

artykuł 2 ust. 1 lit. c) ppkt iii)

artykuł 2 ust. 1 (B) lit. d)

artykuł 2 ust. 1 lit. c) ppkt iv)

artykuł 2 ust. 1 (Ba) pkt l) lit. a)

artykuł 2 ust. 1 lit. d) pkt 1) ppkt i)

artykuł 2 ust. 1 (Ba) pkt l) lit. b)

artykuł 2 ust. 1 lit. d) pkt 1) ppkt ii)

artykuł 2 ust. 1 (Ba) pkt 2) lit. a)

artykuł 2 ust. 1 lit. d) pkt 2) ppkt i)

artykuł 2 ust. 1 (Ba) pkt 2) lit. b)

artykuł 2 ust. 1 lit. d) pkt 2) ppkt ii)

artykuł 2 ust. 1 (Ba) pkt 2) lit. c)

artykuł 2 ust. 1 lit. d) pkt 2) ppkt iii)

artykuł 2 ust. 1 (C) lit. a)

artykuł 2 ust. 1 lit. e) ppkt i)

artykuł 2 ust. 1 (C)lit. b)

artykuł 2 ust. 1 lit. e) ppkt ii)

artykuł 2 ust. 1 (C) lit. c)

artykuł 2 ust. 1 lit. e) ppkt iii)

artykuł 2 ust. 1 (C) lit. d)

artykuł 2 ust. 1 lit. e) ppkt iv)

artykuł 2 ust. 1 (D) lit. a)

artykuł 2 ust. 1 lit. f) ppkt i)

artykuł 2 ust. 1 (D) lit. b)

artykuł 2 ust. 1 lit. f) ppkt ii)

artykuł 2 ust. 1 (D) lit. c)

artykuł 2 ust. 1 lit. f) ppkt iii)

artykuł 2 ust. 1 (D) lit. d)

artykuł 2 ust. 1 lit. f) ppkt iv)

artykuł 2 ust. 1 (E) lit. a)

artykuł 2 ust. 1 lit. g) ppkt i)

artykuł 2 ust. 1 (E) lit. b)

artykuł 2 ust. 1 lit. g) ppkt ii)

artykuł 2 ust. 1 (E) lit. c)

artykuł 2 ust. 1 lit. g) ppkt iii)

artykuł 2 ust. 1 (E) lit. d)

artykuł 2 ust. 1 lit. g) ppkt iv)

artykuł 2 ust. 1 (Ea) lit. a)

artykuł 2 ust. 1 lit. h) ppkt i)

artykuł 2 ust. 1 (Ea) lit. b)

artykuł 2 ust. 1 lit. h) ppkt ii)

artykuł 2 ust. 1 (Ea) lit. c)

artykuł 2 ust. 1 lit. h) ppkt iii)

artykuł 2 ust. 1 (Ea) lit. d)

artykuł 2 ust. 1 lit. h) ppkt iv)

artykuł 2 ust. 1 (F) lit. a)

artykuł 2 ust. 1 lit. i) ppkt i)

artykuł 2 ust. 1 (F) lit. b)

artykuł 2 ust. 1 lit. i) ppkt ii)

artykuł 2 ust. 1 (F) lit. c)

artykuł 2 ust. 1 lit. i) ppkt iii)

artykuł 2 ust. 1 (F) lit. d)

artykuł 2 ust. 1 lit. i) ppkt iv)

artykuł 2 ust. 1 (G) lit. a)

artykuł 2 ust. 1 lit. j) ppkt i)

artykuł 2 ust. 1 (G) lit. b)

artykuł 2 ust. 1 lit. j) ppkt ii)

artykuł 2 ust. 1 (G) lit. c)

artykuł 2 ust. 1 lit. j) ppkt iii)

artykuł 2 ust. 1 (H) lit. a)

artykuł 2 ust. 1 lit. k) ppkt i)

artykuł 2 ust. 1 (H) lit. b)

artykuł 2 ust. 1 lit. k) ppkt ii)

artykuł 2 ust. 1 (H) lit. c)

artykuł 2 ust. 1 lit. k) ppkt iii)

artykuł 2 ust. la

artykuł 2 ust. 2

artykuł 2 ust. lb

artykuł 2 ust. 3

artykuł 2 ust. 2 lit. a)

artykuł 2 ust. 2 lit. b)

artykuł 2 ust. 4 lit. a)

artykuł 2 ust. 2 lit. c)

artykuł 2 ust. 2 lit. d)

artykuł 2 ust. 4 lit. b)

artykuł 2 ust. 3 ppkt i) lit. a)

artykuł 2 ust. 5 lit. a) ppkt i)

artykuł 2 ust. 3 ppkt i) lit. b)

artykuł 2 ust. 5 lit. a) ppkt ii)

artykuł 2 ust. 3 ppkt i) lit. c)

artykuł 2 ust. 5 lit. a) ppkt iii)

artykuł 2 ust. 3 ppkt i) lit. d)

artykuł 2 ust. 5 lit. a) ppkt iv)

artykuł 2 ust. 3 ppkt ii)

artykuł 2 ust. 5 lit. b)

artykuł 2 ust. 3 ppkt iii)

artykuł 2 ust. 5 lit. c)

artykuł 2 ust. 3 ppkt iv)

artykuł 2 ust. 5 lit. d)

artykuł 2 ust. 3 ppkt v)

artykuł 2 ust. 5, akapit drugi

artykuł 2 ust. 4

artykuł 2 ust. 6

artykuł 3

artykuł 3

artykuł 3 lit. a)

artykuł 4

artykuł 4

artykuł 5

artykuł 4 lit. a)

artykuł 6

artykuł 5

artykuł 7

artykuł 6

artykuł 8

artykuł 7

artykuł 9

artykuł 8

artykuł 10

artykuł 9

artykuł 11

artykuł 10

artykuł 12

artykuł 11

artykuł 13

artykuł 11 lit. a)

artykuł 14

artykuł 12

artykuł 15

artykuł 12 lit. a)

artykuł 16

artykuł 13

artykuł 17

artykuł 14

artykuł 19

artykuł 14 lit. a)

artykuł 18

artykuł 15 ust. 1 lit. a)

artykuł 20 lit. a)

artykuł 15 ust. 1 lit. b)

artykuł 20 lit. b)

artykuł 16

artykuł 21

artykuł 18

artykuł 22

artykuł 19

artykuł 23

artykuł 20 lit. a)

artykuł 24

artykuł 20

artykuł 25

artykuł 21

artykuł 26

artykuł 21 lit. a) pkt l

artykuł 27 ust. 1

artykuł 21 lit. a) pkt 2 ppkt i)

artykuł 27 ust. 2 lit. a)

artykuł 21 lit. a) pkt 2 ppkt ii)

artykuł 27 ust. 2 lit. b)

artykuł 22

artykuł 28

artykuł 29 (1)

artykuł 30 (2)

artykuł 31

artykuł 32

artykuł 33

załącznik I

załącznik I

załącznik II część I pkt 1

załącznik II część I pkt 1

załącznik II część I pkt 1 lit. a)

załącznik II część I pkt 2

załącznik II część I pkt 2

załącznik II część I pkt 3

załącznik II część I pkt 3

załącznik II część I pkt 4

załącznik II część II

załącznik II część II

załącznik III

załącznik III

załącznik IV część A lit. a) pkt 1

załącznik IV część A lit. a) pkt 1

załącznik IV część A lit. a) pkt 2

załącznik IV część A lit. a) pkt 2

załącznik IV część A lit. a) pkt 3

załącznik IV część A lit. a) pkt 3

załącznik IV część A lit. a) pkt 4

załącznik IV część A lit. a) pkt 4

załącznik IV część A lit. a) pkt 5

załącznik IV część A lit. a) pkt 5

załącznik IV część A lit. a) pkt 6

załącznik IV część A lit. a) pkt 6

załącznik IV część A lit. a) pkt 7

załącznik IV część A lit. a) pkt 7

załącznik IV część A lit. a) pkt 8

załącznik IV część A lit. a) pkt 8

załącznik IV część A lit. a) pkt 9

załącznik IV część A lit. a) pkt 9

załącznik IV część A lit. a) pkt 10

załącznik IV część A lit. a) pkt 10

załącznik IV część A lit. a) pkt 10 ppkt a)

załącznik IV część A lit. a) pkt 11

załącznik IV część A lit. a) pkt 11

załącznik IV część A lit. a) pkt 12

załącznik IV część A lit. b)

załącznik IV część A lit. b)

załącznik IV część B

załącznik IV część B

załącznik V

załącznik V

załącznik VI

załącznik VII

(1) 98/95/WE art. 9 ust. 2 i 98/96/WE art. 8 ust. 2.

(2) 98/96/WE art. 9.

[1] Załącznik I w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 5 dyrektywy wykonawczej Komisji (UE) 2021/971 z dnia 16 czerwca 2021 r. zmieniającej załącznik I do dyrektywy Rady 66/401/EWG w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych, załącznik I do dyrektywy Rady 66/402/EWG w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych, załącznik I do dyrektywy Rady 2002/54/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka, załącznik I do dyrektywy Rady 2002/55/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw oraz załącznik I do dyrektywy Rady 2002/57/WE w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych, w odniesieniu do stosowania technik biochemicznych i molekularnych (Dz.Urz.UE L 214 z 17.06.2021, str. 62). Zmiana weszła w życie 7 lipca 2021 r.

* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00