KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 6/2002 z dnia 12 grudnia 2001 r. w sprawie wzorów wspólnotowych(¹), w szczególności jego art. 107 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 6/2002 tworzy system umożliwiający otrzymanie wzoru, mającego skutek w całej Wspólnocie, na podstawie wniosku złożonego w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (Znaki Towarowe i Wzory) (zwanym dalej „Urzędem”).

(2) W tym celu rozporządzenie (WE) nr 6/2002 zawiera niezbędne przepisy określające procedurę prowadzącą do rejestracji wzorów wspólnotowych, jak również zarządzanie zarejestrowanymi wzorami wspólnotowymi, procedurę odwoławczą od decyzji Urzędu oraz postępowania o unieważnienie unijnego wzoru przemysłowego.

(3) Niniejsze rozporządzenie ustanawia środki niezbędne dla wykonania przepisów rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

(4) Niniejsze rozporządzenie powinno zapewnić sprawny i efektywny przebieg postępowania w sprawie wzoru przed Urzędem.

(5) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu utworzonego na mocy art. 109 rozporządzenia (WE) nr 6/2002,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PROCEDURA ZŁOŻENIA WNIOSKU

Artykuł 1

Treść wniosku

[1] 1. Wniosek o zarejestrowany unijny wzór przemysłowy [2] zawiera:

a) wniosek o rejestrację wzoru jako zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego;

b) nazwę (nazwisko), adres i narodowość wnioskodawcy oraz Państwo, w którym wnioskodawca ma miejsce zamieszkania lub w którym ma siedzibę lub przedsiębiorstwo. Osoby fizyczne wskazuje się przez podanie ich nazwiska oraz imienia (imion). Nazwy osób prawnych wskazuje się w ich oficjalnie przyjętej formie, która może być skrócona w zwyczajowy sposób; powinno być także wskazane prawo Państwa, któremu one podlegają.

Mogą być również podane numer telefonu, faksu, jak również inne dane szczegółowe o połączeniach komunikacyjnych takich jak poczta elektroniczna. Dla jednego wnioskodawcy powinien być wskazany w zasadzie tylko jeden adres; jeżeli wskazanych jest kilka adresów, brany jest pod uwagę jedynie adres wskazany jako pierwszy, o ile wnioskodawca nie wskaże jednego z adresów, jako adresu dla doręczeń. Jeżeli Urząd nadał wnioskodawcy numer identyfikacyjny, wystarczy podać ten numer wraz z nazwiskiem wnioskodawcy;

c) [3] przedstawienie wzoru zgodnie z art. 4;

d) wskazanie, zgodnie z art. 3 ust. 3, produktów, w których wzór ma być zawarty lub zastosowany;

e) jeżeli wnioskodawca wyznaczył przedstawiciela, nazwę (nazwisko) przedstawiciela oraz adres miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, zgodnie z lit. b); jeżeli przedstawiciel posiada więcej, niż jeden adres prowadzenia działalności gospodarczej lub jeżeli jest więcej niż dwóch przedstawicieli z różnymi adresami prowadzenia działalności gospodarczej, we wniosku powinien być wskazany adres, który ma służyć jako adres dla doręczeń; w przypadku braku takiego wskazania, za adres dla doręczeń uważa się jedynie adres wymieniony jako pierwszy. Jeżeli jest więcej niż jeden wnioskodawca, we wniosku może być wskazany jeden wnioskodawca lub przedstawiciel, jako wyznaczony wspólny przedstawiciel. Jeżeli wspólnemu przedstawicielowi Urząd nadał numer identyfikacyjny, wystarczy podać ten numer wraz z nazwiskiem przedstawiciela;

f) jeżeli ma to zastosowanie, deklarację, że pierwszeństwo wcześniejszego wniosku jest wymagane zgodnie z art. 30 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, określającego datę złożenia wcześniejszego wniosku oraz kraj, w którym lub dla którego został złożony ten wcześniejszy wniosek;

g) jeżeli ma to zastosowanie, deklarację, że pierwszeństwo do wystawy jest wymagane zgodnie z art. 44 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, określającego nazwę wystawy i datę pierwszego ujawnienia produktów, w których wzór jest zawarty lub zastosowany;

h) określenie języka, w jakim wniosek jest złożony, oraz drugiego języka, na podstawie art. 98 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002;

i) podpis wnioskodawcy lub jego przedstawiciela zgodnie z art. 65.

2. Wniosek może zawierać:

a) [4] jeden opis dla jednego wzoru, nieprzekraczający 100 wyrazów, wyjaśniający przedstawienie wzoru lub wzorów; opis powinien odnosić się jedynie do tych cech, które widoczne są na przedstawieniu wzoru; nie może on zawierać oświadczeń dotyczących domniemanej nowości, indywidualnego charakteru wzoru bądź jego technicznej wartości;

b) wniosek o odroczenie publikacji rejestracji zgodnie z art. 50 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 6/2002;

c) wskazanie „Klasyfikacji z Locarno” produktów zawartych we wniosku, to znaczy klasy lub klas oraz podklasy lub podklas, do których produkty te należą zgodnie z Załącznikiem do Umowy ustanawiającej Międzynarodową Klasyfikację Wzorów Przemysłowych, podpisanej w Locarno dnia 8 października 1968 r (zwanej dalej „Umową z Locarno”), określonym w art. 3 i z zastrzeżeniem art. 2 ust. 2;

d) zacytowanie projektanta wzoru lub zespołu projektantów, lub oświadczenie podpisane przez wnioskodawcę, że projektant wzoru lub zespół projektantów wzoru zrzekł się prawa do cytowania go na mocy art. 36 ust. 3 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

Artykuł 2

Wniosek wielokrotny

1. [5] Zgłoszenie może być zgłoszeniem zbiorowym, w którym ujęto wiele wzorów w celu rejestracji do 50 unijnych wzorów przemysłowych.

2. [6] (uchylony).

3. Dla każdego wzoru zawartego we wniosku wielokrotnym, wnioskodawca przedkłada przedstawienie wzoru zgodnie z art. 4 oraz wskazanie produktu, w którym wzór ma być zawarty lub zastosowany.

4. Wzory zawarte we wniosku wielokrotnym wnioskodawca numeruje kolejno cyframi arabskimi.

Artykuł 3

Klasyfikacja i wskazanie produktów

1. Produkty klasyfikuje się zgodnie z art. 1 Umowy z Locarno, zmienionej i obowiązującej w dniu złożenia wniosku wzoru.

2. Klasyfikacja produktów służy wyłącznie celom administracyjnym.

3. [7] Produkty są tak nazwane, że jasno daje się rozpoznać rodzaj produktu, a każdy z tych produktów może zostać przyporządkowany jednej klasie i podklasie Klasyfikacji lokarneńskiej, przy czym należy korzystać zwłaszcza z określeń użytych w wykazie produktów klasyfikacji.

4. [8] Produkty grupuje się według klas Klasyfikacji lokarneńskiej, przy czym każda grupa poprzedzona jest numerem klasy i podklasy, do której dana grupa produktów należy, a poza tym są one uporządkowane w kolejności klas i podklas tej klasyfikacji.

Artykuł 4

Przedstawienie wzoru

1. Przedstawienia wzoru dokonuje się w postaci graficznej lub fotograficznej, bądź czarno-białej lub kolorowej, reprodukcji wzoru. Powinno ono spełniać następujące wymagania:

a) z wyjątkiem, gdy wniosek złożony jest za pomocą środków elektronicznych na podstawie art. 67, przedstawienie powinno być złożone na oddzielnych arkuszach papieru lub jego reprodukcja powinna być zamieszczona na przewidzianej do tego celu stronie formularza udostępnianego przez Urząd na podstawie art. 68;

b) w przypadku oddzielnych arkuszy papieru, wzór reprodukuje się bezpośrednio na nieprzezroczystym białym papierze poprzez jego naklejenie lub wydrukowanie na nim. Składa się go tylko w jednym egzemplarzu, przy czym arkusze papieru nie mogą być złożone czy spięte;

c) pojedyncze arkusze powinny mieć wymiar A4 DIN (29,7 cm x 21 cm), a powierzchnia użyta do celów reprodukcji nie może być większa niż 26,2 cm x 17 cm. Po lewej stronie pozostawia się margines o szerokości przynajmniej 2,5 cm; w górnej części każdego arkusza papieru wskazuje się na podstawie ust. 2, liczbę rzutów wzoru, a w przypadku wniosku wielokrotnego, kolejne numery wzoru; nie jest dozwolone zamieszczanie na nim jakiegokolwiek tekstu z objaśnieniami, wyrażeniami czy symbolami, poza wskazaniem „góra”, lub podaniem nazwiska czy adresu wnioskodawcy;

d) [9] w przypadku wniosku złożonego za pomocą środków elektronicznych, graficzna lub fotograficzna reprodukcja wzorów powinna być złożona w formacie danych określonym przez dyrektora wykonawczego Urzędu; sposób identyfikacji różnych wzorów zawartych we wniosku wielokrotnym lub różnych rzutów określa dyrektor wykonawczy Urzędu;

e) wzór reprodukuje się na neutralnym tle i nie należy go retuszować tuszem lub korekcyjnym fluidem. Powinien mieć on taką jakość, aby możliwe było wyraźne rozróżnienie wszystkich szczegółów przedmiotu, dla którego żądana jest ochrona oraz aby, do celów wpisu do rejestru wzorów wspólnotowych, przewidzianego w art. 72 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, zwanego dalej rejestrem, oraz bezpośredniej publikacji w Biuletynie Wzorów Wspólnotowych określonych w art. 73 tego rozporządzenia, można go pomniejszać lub powiększać do wymiaru nie większego niż 8 cm na 16 cm dla każdego rzutu.

2. Przedstawienie może zawierać nie więcej niż siedem różnych rzutów wzoru. Każda graficzna lub fotograficzna reprodukcja może zawierać tylko jeden rzut. Zgłaszający numeruje każdy rzut cyframi arabskimi. Numer składa się z oddzielnych cyfr oddzielonych od siebie kropką, przy czym cyfra po lewej stronie kropki wskazuje numer wzoru, natomiast ta po prawej stronie wskazuje numer rzutu.

Jeżeli zostało złożonych więcej niż siedem rzutów, Urząd może nie uwzględnić do celów rejestracji i publikacji żadnego z dodatkowych rzutów. Urząd rozpatruje rzuty w kolejności, w jakiej zostały ponumerowane przez wnioskodawcę.

3. Jeżeli wniosek dotyczy wzoru, którym jest wzorzec powtarzalnej powierzchni, przedstawienie wzoru powinno ukazywać pełny wzorzec i dostateczny wycinek powtarzalnej powierzchni.

Stosuje się limity wymiarów określone w ust. 1 lit. c).

4. Jeżeli wniosek dotyczy wzoru składającego się z typograficznego kroju czcionki, przedstawienie wzoru polega na podaniu rzędu wszystkich liter alfabetu, z indeksami zarówno górnymi jak i dolnymi, oraz wszystkich cyfr arabskich, wraz z pięcioma liniami tekstu napisanymi tym krojem czcionki, przy czym zarówno litery jak i cyfry powinny mieć wielkość 16.

Artykuł 5

[10] (uchylony).

Artykuł 6

[11] (uchylony).

Artykuł 7

[12] (uchylony).

Artykuł 8

Roszczenie pierwszeństwa

1. Jeżeli pierwszeństwo jednego lub kilku wcześniejszych wniosków wymagane jest we wniosku na podstawie art. 42 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, wnioskodawca wskazuje numer akt wcześniejszego wniosku i w ciągu trzech miesięcy od daty złożenia, określonej w art. 38 tego rozporządzenia, składa jego kopię. Dyrektor wykonawczy [13] Urzędu określa dowód, jaki ma być dostarczony przez wnioskodawcę.

2. Jeżeli po złożeniu wniosku, wnioskodawca zamierza zgłosić roszczenie pierwszeństwa jednego lub kilku wcześniejszych wniosków na podstawie art. 42 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, powinien on, w terminie jednego miesiąca od daty złożenia, przedstawić deklarację pierwszeństwa, z podaniem daty i kraju, w którym lub w odniesieniu, do którego wcześniejszy wniosek został złożony.

Wskazania oraz dowody wymagane na podstawie ust. 1, wnioskodawca przedkłada w Urzędzie w terminie trzech miesięcy od otrzymania deklaracji pierwszeństwa.

Artykuł 9

Pierwszeństwo do wystawy

1. Jeżeli pierwszeństwo do wystawy wymagane jest we wniosku, na podstawie art. 44 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, wnioskodawca składa wraz z wnioskiem lub najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od daty złożenia, świadectwo wydane na wystawie przez organ odpowiedzialny za ochronę własności przemysłowej na wystawach.

Świadectwo to stwierdza, że wzór był zawarty lub zastosowany w produkcie i ujawniony na wystawie oraz podaje datę otwarcia wystawy, a jeżeli data pierwszego ujawnienia nie pokrywa się z datą otwarcia wystawy, datę takiego pierwszego ujawnienia. Świadectwu towarzyszy określenie faktycznego ujawnienia produktu, poświadczone przez wyżej wymieniony organ.

2. Jeżeli wnioskodawca zamierza zgłosić roszczenie pierwszeństwa do wystawy po złożeniu wniosku, w terminie jednego miesiąca od daty złożenia wniosku powinna być złożona deklaracja pierwszeństwa, z podaniem nazwy wystawy oraz daty pierwszego ujawnienia produktu, w którym wzór został zawarty lub zastosowany. Wskazania oraz dowód określone w ust. 1, przedkłada się w Urzędzie w ciągu trzech miesięcy od otrzymania przez urząd deklaracji pierwszeństwa.

Artykuł 10

[14] (uchylony).

Artykuł 11

Badanie podstaw dla odmowy rejestracji

1. [15] Jeżeli zgodnie z art. 47 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 podczas badania podstaw odmowy rejestracji Urząd stwierdzi, że wzór, o którego ochronę wystąpiono, nie odpowiada definicji wzoru zawartej w art. 3 pkt 1 tego rozporządzenia lub że wzór jest sprzeczny z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami, Urząd informuje zgłaszającego, że wzór nie może zostać zarejestrowany, wskazując podstawy odmowy rejestracji.

2. Urząd wyznacza termin, w którym wnioskodawca może wnieść uwagi, wycofać wniosek lub zmienić go przez złożenie zmienionego przedstawienia wzoru, pod warunkiem, że zachowana jest identyczność wzoru.

3. Jeżeli w wyznaczonym terminie wnioskodawca nie uzupełni braków stanowiących podstawy dla odmowy rejestracji, Urząd oddala wniosek. Jeżeli podstawy te dotyczą jedynie niektórych wzorów zawartych we wniosku wielokrotnym, Urząd oddala wniosek jedynie w odniesieniu do tych wzorów.

Artykuł 11a

Badanie podstaw odmowy

1. [16] Jeśli zgodnie z art. 106e ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 podczas badania międzynarodowej rejestracji Urząd stwierdzi, że wzór, o którego ochronę wystąpiono, nie odpowiada definicji zawartej w art. 3 pkt 1 tego rozporządzenia lub jest sprzeczny z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami, Urząd przesyła powiadomienie o odmowie do Biura Międzynarodowego Światowej Organizacji Własności Intelektualnej („Biuro Międzynarodowe”) przed upływem sześciu miesięcy od daty publikacji międzynarodowej rejestracji, podając powody odmowy zgodnie z art. 12 ust. 2 Aktu genewskiego Porozumienia haskiego w sprawie międzynarodowej rejestracji wzorów przemysłowych (²) („Akt genewski”).

2. [17] Urząd określa termin, w którym właściciel międzynarodowej rejestracji może zgodnie z art. 106e ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 zrezygnować z międzynarodowej rejestracji w odniesieniu do Unii, ograniczyć międzynarodową rejestrację w odniesieniu do Unii do jednego lub kilku wzorów przemysłowych lub przedłożyć uwagi.

3. Jeśli właściciel międzynarodowej rejestracji musi być reprezentowany w postępowaniach przed Urzędem zgodnie z art. 77 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, w powiadomieniu musi być zawarta informacja o obowiązku wyznaczenia przez właściciela pełnomocnika zgodnie z art. 78 ust. 1 tego rozporządzenia.

Termin, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, stosuje się mutatis mutandis.

4. Jeśli właściciel nie wyznaczy pełnomocnika w wyznaczonym terminie, Urząd odmawia ochrony międzynarodowej rejestracji.

5. Jeśli w wyznaczonym terminie właściciel przedłoży uwagi, które będą satysfakcjonujące dla Urzędu, Urząd wycofa odmowę i powiadomi Biuro Międzynarodowe zgodnie z art. 12 ust. 4 Aktu genewskiego.

Jeśli w wyznaczonym terminie właściciel nie przedłoży zgodnie z art. 12 ust. 2 Aktu genewskiego uwag, które satysfakcjonowałyby Urząd, Urząd potwierdza decyzję o odmowie ochrony międzynarodowej rejestracji. Od decyzji tej przysługuje odwołanie zgodnie z tytułem VII rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

6. [18] Jeśli właściciel rezygnuje z międzynarodowej rejestracji lub ograniczy międzynarodową rejestrację w odniesieniu do Unii do jednego lub kilku wzorów przemysłowych, informuje o tym Biuro Międzynarodowe w drodze procedury wpisu zgodnie z art. 16 ust. 1 ppkt (iv) i (v) Aktu genewskiego. Właściciel może poinformować Urząd, składając odpowiednie oświadczenie.

Artykuł 12

Wycofanie lub poprawienie wniosku

1. Wnioskodawca może w każdym czasie wycofać wniosek o unijny wzór przemysłowy lub, w przypadku wniosku wielokrotnego, wycofać niektóre ze wzorów zawartych we wniosku.

2. Na żądanie wnioskodawcy poprawiane mogą być jedynie nazwisko i adres wnioskodawcy, błędy redakcyjne lub wynikające z kopiowania, bądź oczywiste pomyłki, o ile poprawki takie nie zmieniają przedstawienia wzoru.

3. Wniosek o wniesienie poprawek do wniosku na podstawie ust. 2 zawiera:

a) numer akt wniosku;

b) nazwa (nazwisko) i adres wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. b);

c) jeżeli wnioskodawca wyznaczył przedstawiciela, nazwa (nazwisko) i adres prowadzenia działalności gospodarczej przedstawiciela, zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. c);

d) wskazanie tego elementu wniosku, do którego ma być wniesiona poprawka, oraz ten element w wersji poprawionej;

4. W przypadku niespełnienia wymagań dotyczących wnoszenia poprawek do wniosku, Urząd powiadamia wnioskodawcę o stwierdzonych brakach. W przypadku nieuzupełnienia braków w wyznaczonym przez Urząd terminie, Urząd odrzuca wniosek o wniesienie poprawki.

5. Wniesienie poprawki do tego samego elementu w dwóch lub kilku wnioskach złożonych przez tego samego wnioskodawcę może być dokonane na podstawie jednego pojedynczego wniosku.

6. Przepisy ust. 2-5 stosuje się mutatis mutandis do wniosków o poprawienie nazwy (nazwiska) lub adresu prowadzenia działalności gospodarczej przedstawiciela wyznaczonego przez wnioskodawcę.

ROZDZIAŁ II

PROCEDURA REJESTRACJI

Artykuł 13

[19] (uchylony).

Artykuł 14

Publikacja rejestracji

1. Rejestrację wzoru publikuje się w Biuletynie Wzorów Wspólnotowych.

Z zastrzeżeniem przepisów ust. 3, publikacja wniosku zawiera:

a) nazwę (nazwisko) i adres posiadacza unijnego wzoru przemysłowego (zwanego dalej „posiadaczem”);

b) tam gdzie ma to zastosowanie, nazwę (nazwisko) i adres prowadzenia działalności gospodarczej przedstawiciela wyznaczonego przez posiadacza, jeżeli nie jest to przedstawiciel, do którego odnosi się art. 77 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 6/2002; jeżeli wyznaczonych jest kilku przedstawicieli, posiadających ten sam adres prowadzenia działalności gospodarczej publikuje się jedynie nazwę (nazwisko) i adres prowadzenia działalności gospodarczej przedstawiciela, który wymieniony jest jako pierwszy i uzupełnia wyrazami „i inni”; jeżeli wyznaczonych jest kilku przedstawicieli, posiadających różne adresy prowadzenia działalności gospodarczej, publikuje się jedynie adres dla doręczeń, ustalony na podstawie art. 1 ust. 1 lit. e) niniejszego rozporządzenia; w przypadku wyznaczenia stowarzyszenia przedstawicieli, na podstawie art. 62 ust. 9, publikuje się jedynie nazwę (nazwisko) i adres prowadzenia działalności gospodarczej stowarzyszenia;

c) przedstawienie wzoru na podstawie art. 4; jeżeli przedstawienie wzoru jest w kolorze, publikacji dokonuje się w kolorze;

d) tam gdzie ma to zastosowanie, wskazanie, że został dokonany opis na podstawie art. 1 ust. 2 lit. a);

e) wskazanie produktów, w których wzór ma być zawarty lub ma być zastosowany, poprzedzonych numerem odpowiednich klas i podklas Klasyfikacji z Locarno oraz odpowiednio pogrupowanych;

f) tam gdzie ma to zastosowanie, nazwę (nazwisko) projektanta lub zespołu projektantów;

g) datę złożenia i numer akt oraz w przypadku wniosku wielokrotnego, numer akt każdego wzoru;

h) tam gdzie ma to zastosowanie, dane dotyczące roszczenia pierwszeństwa na podstawie art. 44 rozporządzenia (WE) nr 6/2002;

i) tam gdzie ma to zastosowanie, dane dotyczące roszczenia pierwszeństwa do wystawy na podstawie art. 44 (WE) nr 6/2002 rozporządzenia;

j) datę i numer rejestracji oraz datę publikacji rejestracji;

k) język, w którym wniosek został złożony oraz drugi język wskazany przez wnioskodawcę na podstawie art. 98 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

3. Jeżeli wniosek zawiera wniosek o odroczenie publikacji na podstawie art. 50 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, wzmiankę o odroczeniu publikuje się w Biuletynie Wzorów Wspólnotowych wraz z nazwiskiem posiadacza, nazwiskiem przedstawiciela, jeżeli taki został wyznaczony, datą złożenia i rejestracji oraz numerem akt wniosku. Nie publikuje się reprodukcji wzoru ani żadnych danych umożliwiających identyfikację jego wyglądu.

Artykuł 15

[20] (uchylony).

Artykuł 16

Publikacja po terminie odroczenia

[21] Jeżeli właściciel spełnił wymogi określone w art. 50 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, Urząd, najszybciej jak to możliwe, po upływie terminu odroczenia lub w przypadku złożenia wniosku o wcześniejszą publikację:

a) publikuje zarejestrowany unijny wzór przemysłowy w Biuletynie Unijnych Wzorów Przemysłowych z danymi określonymi w art. 14 ust. 2, wraz z adnotacją, że zgłoszenie zawierało wniosek o odroczenie publikacji na podstawie art. 50 rozporządzenia (WE) nr 6/2002;

b) udostępnia do publicznego wglądu akta odnoszące się do wzoru;

c) udostępnia do publicznego wglądu wpisy do rejestru, włącznie z wpisami nieudostępnionymi do wglądu na podstawie art. 74 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

Artykuł 17

Świadectwo rejestracji

1. [22] Po publikacji Urząd wydaje właścicielowi świadectwo rejestracji, które zawiera wpisy do rejestru przewidziane w art. 72 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 oraz oświadczenie, że wpisy te zostały wpisane do rejestru.

2. Posiadacz może wnioskować o wydanie mu, za uiszczeniem opłaty, uwierzytelnionych lub nieuwierzytelnionych odpisów świadectwa rejestracji.

Artykuł 18

Utrzymanie wzoru w zmienionej formie

1. Jeżeli, na podstawie art. 25 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 zarejestrowany unijny wzór przemysłowy jest utrzymany w zmienionej formie, unijny wzór przemysłowy w jego zmienionej formie wpisuje się do rejestru i publikuje w Biuletynie Wzorów Wspólnotowych.

2. Utrzymanie wzoru w zmienionej formie może obejmować częściowe zrzeczenie się przez posiadacza, nieprzekraczające 100 wyrazów, lub wpis w rejestrze wzorów wspólnotowych orzeczenia sądowego lub decyzji Urzędu stwierdzającej częściową nieważność prawa do wzoru.

Artykuł 19

Zmiana nazwy (nazwiska) lub adresu posiadacza lub jego zarejestrowanego przedstawiciela

1. O zmianie nazwy (nazwiska) lub adresu posiadacza, niebędącej skutkiem przeniesienia zarejestrowanego wzoru, dokonuje się na wniosek posiadacza wpisu do rejestru.

2. Wniosek o zmianę nazwy (nazwiska) lub adresu posiadacza zawiera:

a) numer rejestracji wzoru;

b) nazwy (nazwiska) i adres posiadacza według wpisu do rejestru. Jeżeli posiadaczowi został nadany przez Urząd numer identyfikacyjny, wystarczy wskazać ten numer wraz z nazwiskiem posiadacza;

c) wskazanie zmienionej nazwy (nazwiska) i adresu posiadacza, zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. b);

d) jeżeli posiadacz wyznaczył przedstawiciela, nazwy (nazwiska) i adres prowadzenia działalności gospodarczej przedstawiciela, zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. e).

3. Wniosek określony w ust. 2 nie podlega opłacie.

4. Zmiany nazwy (nazwiska) lub adresu w odniesieniu do dwóch lub kilku rejestracji tego samego posiadacza można dokonać na podstawie jednego wniosku.

5. W przypadku niespełnienia wymagań określonych w ust. 1 i 2, Urząd powiadamia wnioskodawcę o stwierdzonych brakach.

Jeżeli stwierdzone braki nie zostaną uzupełnione w terminie wyznaczonym przez Urząd, Urząd odrzuca wniosek.

6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się mutatis mutandis do zmiany nazwy (nazwiska) i adresu zarejestrowanego przedstawiciela.

7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się mutatis mutandis do wniosków o wzory wspólnotowe. Zmianę wpisuję się do akt prowadzonych przez Urząd dla wniosku o unijny wzór przemysłowy.

Artykuł 20

Poprawianie błędów i pomyłek w rejestrze oraz w publikacji rejestracji

Jeżeli rejestracja wzoru lub publikacja rejestracji zawiera błąd lub pomyłkę, które można przypisać Urzędowi, Urząd poprawia tę pomyłkę lub błąd z własnej inicjatywy lub na wniosek posiadacza.

W przypadku złożenia wniosku przez posiadacza, art. 19 stosuje się mutatis mutandis. Wniosek nie podlega opłacie.

Urząd publikuje dokonane poprawki zgodnie z przepisami niniejszego artykułu.

ROZDZIAŁ III

(uchylony) [23]

Artykuł 21

[24] (uchylony).

Artykuł 22

[25] (uchylony).

Artykuł 22a

[26] (uchylony).

ROZDZIAŁ IV

PRZENIESIENIE, LICENCJE I INNE PRAWA, ZMIANY

Artykuł 23

Przeniesienie

1. Wniosek o rejestrację przeniesienia na podstawie art. 28 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 zawiera:

a) numer rejestracji unijnego wzoru przemysłowego;

b) dane dotyczące nowego posiadacza, zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. b);

c) jeżeli przeniesieniem nie są objęte wszystkie wzory objęte rejestracją wielokrotną, dane dotyczące zarejestrowanych wzorów, których przeniesienie dotyczy;

d) dokumenty stwierdzające dokonanie przeniesienia.

2. Tam gdzie ma to zastosowanie, wniosek może zawierać nazwę (nazwisko) i adres prowadzenia działalności gospodarczej przedstawiciela nowego posiadacza, które powinny być podane zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. e).

3. [27] (uchylony).

4. Wystarczający dowód przeniesienia na podstawie ust. 1 lit. d) stanowi:

a) wniosek o rejestrację przeniesienia, podpisany przez zarejestrowanego posiadacza lub jego przedstawiciela oraz przez następcę prawnego lub jego przedstawiciela; lub

b) wnioskowi składanemu przez następcę prawnego, towarzyszy deklaracja podpisana przez zarejestrowanego posiadacza lub jego przedstawiciela, potwierdzająca jego zgodę na wpisanie do rejestru następcy prawnego; lub

c) wnioskowi towarzyszy wypełniony formularz lub dokument przeniesienia, podpisany przez zarejestrowanego posiadacza lub jego przedstawiciela oraz przez następcę prawnego lub jego przedstawiciela.

5. Jeżeli warunki mające zastosowanie do rejestracji przeniesienia nie są spełnione, Urząd powiadamia wnioskodawcę o stwierdzonych brakach.

Jeżeli w wyznaczonym przez Urząd terminie stwierdzone braki nie zostaną uzupełnione, wniosek o rejestrację przeniesienia zostaje odrzucony.

6. Możliwe jest przedstawienie jednego wniosku o rejestrację przeniesienia dla dwóch lub więcej zarejestrowanych wzorów wspólnotowych, pod warunkiem, że w każdym przypadku przeniesienie dotyczy tego samego zarejestrowanego posiadacza i tego samego następcy prawnego.

7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się mutatis mutandis do przeniesienia wniosków o zarejestrowane wzory wspólnotowe. Przeniesienie rejestruje się w aktach Urzędu, dotyczących wniosku o unijny wzór przemysłowy.

Artykuł 24

Rejestracja licencji i innych praw

1. Do rejestracji dotyczących udzielenia lub przeniesienia licencji, rejestracji ustanowienia lub przeniesienia prawa rzeczowego w odniesieniu do zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego oraz do rejestracji zastosowanych środków egzekucyjnych stosuje się mutatis mutandis przepisy art. 23 ust. 1 lit. a), b) i c), i art. 23 ust. 2, 3, 5 i 6. Jeżeli jednakże zarejestrowany unijny wzór przemysłowy objęty jest postępowaniem upadłościowym lub podobnym, wniosek właściwego organu krajowego o wpisdo rejestru nie podlega opłacie.

W przypadku rejestracji wielokrotnej, każdy zarejestrowany unijny wzór przemysłowy może być, niezależnie od innych, przedmiotem licencji, prawa rzeczowego, opłaty wyrównawczej lub postępowania upadłościowego.

2. [28] Jeżeli zarejestrowany unijny wzór przemysłowy jest objęty licencją w odniesieniu tylko do części terytorium Unii bądź na ograniczony okres czasu, we wniosku o rejestrację wskazuje się tę część terytorium Unii lub ten okres czasu, na które licencja została udzielona.

3. Jeżeli warunki mające zastosowanie do rejestracji licencji i innych praw, określonych w art. 29, 30 lub 32 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, w ust. 1 niniejszego artykułu oraz w innych mających zastosowanie artykułach niniejszego rozporządzenia nie są spełnione, Urząd powiadamia wnioskodawcę o stwierdzonych brakach.

Jeżeli w terminie przez Urząd wyznaczonym stwierdzone braki nie zostaną uzupełnione, wniosek o rejestrację zostaje odrzucony.

4. Przepisy ust. 1, 2 i 3 stosuje się mutatis mutandis do licencji i innych praw dotyczących wniosków o rejestrowane wzory wspólnotowe. Licencje, prawa rzeczowe oraz środki egzekucyjne rejestruje się w aktach Urzędu, dotyczących wniosku o unijny wzór przemysłowy.

5. Wniosek o licencję niewyłączną na podstawie art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 składa się w terminie trzech miesięcy od daty wpisu do rejestru nowego posiadacza.

Artykuł 25

Przepisy szczególne dotyczące rejestracji licencji

1. Licencja na zarejestrowany unijny wzór przemysłowy wpisywana jest do rejestru jako licencja wyłączna na wniosek posiadacza wzoru lub licencjobiorcy.

2. Licencja na zarejestrowany unijny wzór przemysłowy wpisywana jest do rejestru jako sublicencja, jeżeli została ona udzielona przez licencjobiorcę, którego licencja zostaje wpisana do rejestru.

3. Licencja na zarejestrowany unijny wzór przemysłowy wpisywana jest do rejestru jako licencja ograniczona terytorialnie, jeżeli udzielono jej jedynie w odniesieniu do części terytorium Unii [29] .

4. Licencja na zarejestrowany unijny wzór przemysłowy wpisywana jest do rejestru jako licencja tymczasowa, jeżeli udzielono jej na czas ograniczony.

Artykuł 26

Unieważnienie lub zmiana rejestracji licencji lub innych praw

1. Na wniosek jednej z zainteresowanych osób, unieważnia się rejestrację dokonaną na mocy art. 24.

2. Wniosek zawiera:

a) numer rejestracji zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego, lub w przypadku rejestracji wielokrotnej, numer każdego wzoru; oraz

b) dane szczegółowe dotyczące prawa, którego rejestracja ma być unieważniona.

3. Wniosek o unieważnienie rejestracji licencji lub innego prawa uznaje się za złożony z chwilą wniesienia wymaganej opłaty.

Jeżeli opłata nie została wniesiona lub jeżeli została wniesiona w całości, Urząd powiadamia o tym fakcie wnioskodawcę. Wniosek o unieważnienie wpisu zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego objętego postępowaniem upadłościowym, złożony przez właściwy organ krajowy, nie podlega opłacie.

4. Wnioskowi towarzyszą dokumenty wykazujące, że zarejestrowane prawo już nie istnieje, lub oświadczenie licencjobiorcy bądź posiadacza innego prawa, o jego zgodzie na unieważnienie rejestracji.

5. Jeżeli wymagania dotyczące unieważnienia rejestracji nie są spełnione, Urząd powiadamia wnioskodawcę o stwierdzonych brakach. Jeżeli w terminie wyznaczonym przez Urząd, stwierdzone braki nie zostaną uzupełnione, Urząd odrzuca wniosek o unieważnienie rejestracji.

6. Przepisy ust. 1, 2, 4 i 5 stosuje się mutatis mutandis do wniosków o zmianę rejestracji, dokonywaną na podstawie art. 24.

7. Przepisy ust. 1-6 stosuje się mutatis mutandis do wpisów wprowadzonych do akt na podstawie art. 24 ust. 4.

ROZDZIAŁ V

ZRZECZENIE SIĘ I UNIEWAŻNIENIE

Artykuł 27

Zrzeczenie się

1. Oświadczenie o zrzeczeniu się, złożone na podstawie art. 51 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, zawiera:

a) numer rejestracji zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego;

b) nazwę (nazwisko) i adres posiadacza, zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. b);

c) jeżeli został wyznaczony przedstawiciel, nazwę (nazwisko) i adres prowadzenia działalności gospodarczej przedstawiciela, zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. e);

d) jeżeli zrzeczenie się dotyczy jedynie niektórych wzorów zawartych w rejestracji wielokrotnej, wskazanie wzorów, których zrzeczenie się dotyczy, lub wzorów nadal objętych rejestracją wzoru;

e) jeżeli, na podstawie art. 51 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, w odniesieniu do zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego następuje częściowe zrzeczenie się, przedstawienie zmienionego wzoru zgodnie z art. 4 niniejszego rozporządzenia.

2. Jeżeli prawo osoby trzeciej odnoszące się do zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego zostaje wpisane do rejestru, oświadczenie podpisane przez posiadacza tego prawa lub jego przedstawiciela o zgodzie na zrzeczenie się jest wystarczającym dowodem zgody.

Jeżeli licencja jest zarejestrowana, zrzeczenie się wzoru zostaje zarejestrowane po upływie trzech miesięcy od daty zapewnienia Urzędu przez posiadacza o poinformowaniu licencjobiorcy o swoim zamiarze zrzeczenia się. Jeżeli przed upływem tego terminu posiadacz dowiedzie przed Urzędem, że licencjobiorca udzielił zgody na zrzeczenie się, jest ono niezwłocznie wpisywane do rejestru.

3. [30] Jeżeli do właściwego sądu lub organu danego państwa członkowskiego wystąpiono z roszczeniem dotyczącym prawa do zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego na podstawie art. 15 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, jako dowód zgody powoda wystarczy, że on lub jego pełnomocnik podpisze pisemne oświadczenie zgody na zrzeczenie się.

4. Jeżeli wymagania dotyczące zrzeczenia się nie są spełnione, Urząd powiadamia o stwierdzonych brakach składającego oświadczenie. Jeżeli w terminie wyznaczonym przez Urząd, stwierdzone braki nie zostaną uzupełnione, Urząd odmawia wpisania zrzeczenia się do rejestru.

Artykuł 28

Wniosek o stwierdzenieunieważnienia

1. Złożony do Urzędu wniosek o stwierdzenieunieważnienia na podstawie art. 52 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, zawiera:

a) w odniesieniu do rejestracji zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego, którego dotyczy wniosek o stwierdzenieunieważnienia:

(i) numer rejestracji;

(ii) nazwę (nazwisko) i adres posiadacza;

b) w odniesieniu do podstaw, na których oparty jest wniosek:

(i) wskazanie podstaw, na których oparty jest wniosek o stwierdzenie unieważnienia;

(ii) ponadto, w przypadku wniosku złożonego na podstawie art. 25 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 6/2002, przedstawienie i dane szczegółowe dotyczące wcześniejszego wzoru, na którym oparty jest wniosek o stwierdzenie unieważnienia oraz dane dowodzące uprawnienia wnioskodawcy do powoływania się na wcześniejszy wzór, jako podstawę stwierdzenia nieważnościna podstawie art. 25 ust. 3 tego rozporządzenia;

(iii) ponadto, w przypadku wniosku złożonego na podstawie art. 25 ust. 1 lit. e) lub lit. f) rozporządzenia (WE) nr 6/2002, przedstawienie i dane szczegółowe dotyczące oznaczenia odróżniającego lub dzieła chronionego prawem autorskim, na których oparty jest wniosek o stwierdzenie nieważnościoraz dane dowodzące tego, że wnioskodawca jest posiadaczem wcześniejszego prawa, na podstawie art. 25 ust. 3 tego rozporządzenia;

(iv) ponadto, w przypadku wniosku złożonego na podstawie art. 25 ust. 1 lit. g) rozporządzenia (WE) nr 6/2002, przedstawienie i dane szczegółowe dotyczące odpowiedniej pozycji określonej w tym artykule oraz dane dowodzące, że wniosek został złożony przez zainteresowaną osobę lub podmiot w sposób niewłaściwy na podstawie art. 25 ust. 4 tego rozporządzenia;

(v) jeżeli podstawą unieważnienia jest to, że zarejestrowany unijny wzór przemysłowy nie spełnia wymagań określonych w art. 5 lub 6 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, wskazanie i reprodukcję wcześniejszych wzorów, które mogłyby stanowić przeszkodę dla uznania nowości lub indywidualnego charakteru zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego, jak również dokumenty dowodzące istnienia tych wcześniejszych wzorów;

(vi) wskazanie faktów, dowodów i argumentów, przedstawionych na poparcie tych podstaw;

c) w odniesieniu do wnioskodawcy;

(i) jego nazwisko i adres, zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. b);

(ii) jeżeli wnioskodawca wyznaczył przedstawiciela, nazwa (nazwisko) i adres prowadzenia działalności gospodarczej przedstawiciela, zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. e);

(iii) ponadto, w przypadku wniosku złożonego na podstawie art. 25 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 6/2002, dane szczegółowe dowodzące, że wniosek został złożony przez osobę lub osoby uprawnione na podstawie art. 25 ust. 2 tego rozporządzenia.

2. Wniosek podlega opłacie określonej w art. 52 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

3. Urząd informuje posiadacza, że został złożony wniosek ostwierdzenie nieważności.

Artykuł 29

Języki używane w postępowaniu o unieważnienie

1. Wniosek o stwierdzenie nieważnościskłada się w języku postępowania zgodnie z art. 98 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

2. Jeżeli językiem postępowania nie jest język, jaki został użyty do złożenia wniosku, a posiadacz wniósł swoje uwagi w języku złożenia, Urząd zorganizuje przetłumaczenie tych uwag na język postępowania.

3. Po upływie trzech lat od daty ustalonej zgodnie z art. 111 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, Komisja przedłoży Komitetowi wymienionemu w art. 109 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 sprawozdanie w sprawie stosowania przepisu ust. 2 niniejszego artykułu oraz, jeśli to właściwe, propozycje dotyczące ustalenia limitu kosztów ponoszonych przez Urząd w tym zakresie, jak przewiduje to art. 98 ust. 4 akapit czwarty rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

4. Komisja może zdecydować o przedłożeniu sprawozdania i ewentualnych propozycji, określonych w ust. 3, we wczesniejszym terminie, a Komitet rozpatrzy je w pierwszej kolejności, jeżeli ułatwienia określone w ust. 2, spowodowałyby nieproporcjonalne koszty.

5. Jeżeli dowód na poparcie wniosku nie został złożony w języku postępowania ostwierdzenie nieważności, wnioskodawca dostarcza, w terminie dwóch miesięcy od daty złożenia takiego dowodu, jego tłumaczenie na ten język.

6. Jeżeli w terminie dwóch miesięcy od otrzymania przez posiadacza zawiadomieniaokreślonego w art. 31 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, wnioskodawca o stwierdzenie nieważnosci lub posiadacz poinformują rząd o tym, że zgodzili się oni, na podstawie art. 98 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, na używanie innego języka w postępowaniu, wnioskodawca, jeżeli nie złożył swego wniosku w tym języku, dostarcza jego tłumaczenie na ten język w terminie jednego miesiąca od wspomnianej daty.

Artykuł 30

Odrzucenie wniosku o stwierdzenie nieważnościz powodu niedopuszczalności

1. Jeżeli Urząd stwierdza, że wniosek o stwierdzenie nieważnościnie jest zgodny z przepisami art. 52 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, art. 28 ust. 1 niniejszego rozporządzenia lub z innymi przepisami rozporządzenia (WE) nr 6/2002 lub niniejszego rozporządzenia, informuje o tym wnioskodawcę i wzywa go do uzupełnienia stwierdzonych braków w wyznaczonym terminie.

Jeżeli w wyznaczonym terminie wskazane braki nie zostaną uzupełnione, Urząd odrzuca wniosek jakoniedopuszczalny.

2. Jeżeli Urząd stwierdza, że nie zostały wniesione wymagane opłaty, Urząd informuje o tym odpowiednio wnioskodawcę oraz informuje go o tym, że wniosek zoastanieuznany za niezłożony jeżeli wymagane opłaty nie zostanąwniesione w wyznaczonym terminie.

Jeżeli wymagane opłaty zostaną wniesione po upływie wyznaczonego przez Urząd terminu, zostaną one zwrócone wnioskodawcy.

3. O każdej decyzji o odrzuceniu wniosku ostwierdzenie nieważności, zgodnie z ust. 1, zawiadamia się wnioskodawcę.

Jeżeli wniosek został uznany za niezłożony na podstawie ust. 2, powiadamia się o tym odpowiednio wnioskodawcę.

Artykuł 31

Rozpatrywanie wniosku o stwierdzenie nieważności

1. Jeżeli Urząd nie odrzuca wniosku o stwierdzenie nieważnościzgodnie z przepisami art. 30, zawiadamia o takim wniosku posiadacza i wzywa go do złożenia, w wyznaczonym terminie, swoich uwag.

2. Jeżeli posiadacz nie zgłasza żadnych uwag, Urząd może podjąć decyzję dotyczącą unieważnienia na podstawie posiadanych dowodów.

3. O wszelkich uwagach złożonych przez posiadacza informuje się wnioskodawcę, wzywając go do ustosunkowania się do nich w wyznaczonym przez Urząd terminie.

4. O wszelkich zawiadomieniach na podstawie art. 53 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 oraz złożonych uwagach, informuje się zainteresowane strony.

5. Urząd może wezwać strony do polubownego rozstrzygnięcia sprawy.

6. Jeśli Urząd stwierdzi nieważność skutków międzynarodowej rejestracji na terytorium Unii [31] , po uprawomocnieniu się tej decyzji powiadamia o niej Biuro Międzynarodowe.

Artykuł 32

Wnioski wielokrotne o stwierdzenie nieważności

1. Jeżeli zostało złożonych kilka wniosków o stwierdzenie nieważnościw odniesieniu do tego samego zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego, Urząd może je rozpatrywać w ramach jednego postępowania.

Urząd może następnie odstąpić od rozpatrywania tych wniosków w taki sposób.

2. Jeżeli w wyniku wstępnego badania jednego lub kilku wniosków okazuje się, że zarejestrowany unijny wzór przemysłowy może być nieważny, Urząd może zawiesić inne postępowania w sprawie unieważnienia.

Urząd informuje pozostałych wnioskodawców o każdej odpowiedniej decyzji podjętej w trakcie postępowań, które są prowadzone.

3. Z chwilą kiedy decyzja w sprawie stwierdzenia nieważnościstała się ostateczną, wnioski w odniesieniu do których postępowania zostały zawieszone zgodnie z ust. 2 uznaje się za rozpatrzone, o czym informuje się odpowiednio zainteresowanych wnioskodawców. Takie rozpatrzenie uważa się za sprawę niepoddaną do osądzenia do celów art. 70 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

4. Urząd zwraca 50% opłaty za unieważnienie określonej w art. 52 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, wniesionej przez każdego wnioskodawcę, którego wniosek uważa się za rozpatrzony zgodnie z ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu.

Artykuł 33

Udział domniemanego sprawcy naruszenia

Jeżeli na podstawie art. 54 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 domniemany sprawca naruszenia ubiega się o przystąpienie do postępowania, podlega on odpowiednim przepisom art. 28, 29 i 30 niniejszego rozporządzenia, w szczególności składa uzasadnione oświadczenie oraz wnosi opłatę określoną w art. 52 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

ROZDZIAŁ VI

ODWOŁANIA

Artykuł 34

Treść odwołania

1. Oodwołanie zawiera:

a) nazwisko i adres strony odwołującej się, zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. b);

b) jeżeli strona odwołująca się wyznaczyła przedstawiciela, nazwa (nazwisko) i adres prowadzenia działalności gospodarczej przedstawiciela, zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. e);

c) oświadczenie, ze wskazaniem zaskarżonejdecyzji oraz zakresu żądanej zmiany lub unieważnienia tej decyzji.

2. Odwołanieskłada się w języku postępowania, w którym wydana została zaskarżonadecyzja.

Artykuł 35

Odrzucenie odwołania z powodu niedopuszczalności

1. Jeżeli odwołanie nie spełnia wymagań określonych w art. 55, 56 i 57 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 oraz art. 34 ust. 1 lit. c) i ust. 2 niniejszego rozporządzenia, Izba odwoławcza odrzuca je z powodu niedopuszczalności, chyba że wskazane braki zostaną uzupełnione przed upływem terminu określonego w art. 57 rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

2. Jeżeli Izba odwoławcza stwierdza, że odwołanie nie spełnia wymagań określonych w innych przepisach rozporządzenia (WE) nr 6/2002 lub innych przepisach niniejszego rozporządzenia, w szczególności art. 34 ust. 1 lit. a) i b), informuje o tym odpowiednio stronę odwołującą się i żąda od niej uzupełnienia stwierdzonych braków w wyznaczonym terminie. Jeżeli w odpowiednim czasie wskazanie braki nie zostaną uzupełnione, Izba odwoławcza odrzuca odwołanie z powodu niedopuszczalności.

3. Jeżeli opłata za odwołanie wniesiona została po upływie terminu do wniesienia odwołania zgodnie z art. 57 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, odwołanie uważa się za niezłożone, a opłata za odwołanie zwrócona zostaje stronie odwołującej się

Artykuł 36

Rozpatrywanie odwołania

1. Jeżeli nie postanowiono inaczej, przepisy odnoszące się do postępowania przed organem, który wydał decyzję, od której wnosi się odwołanie, stosuje się mutatis mutandis, do postępowania odwoławczego.

2. Decyzja Izby odwoławczej zawiera:

a) oświadczenie, że jest ona wydana przez Izbę odwoławczą;

b) datę wydania decyzji;

c) nazwiska przewodniczącego oraz pozostałych członków Izby odwoławczej, uczestniczących w postępowaniu odwoławczym;

d) nazwisko właściwego pracownikasekretariatu;

e) nazwiska stron i ich przedstawicieli;

f) okreslenie przedmiotu sprawy;

g) zwięzłe przedstawienie stanu faktycznego;

h) uzasadnienie;

i) orzeczenie Izby odwoławczej, w miarę potrzeby łącznie z decyzją w sprawie kosztów.

3. Decyzję podpisuje przewodniczący, pozostali członkowie Izby odwoławczej oraz pracownik sekretariatuIzby odwoławczej.

Artykuł 37

Zwrot opłat za odwołanie

Zwrot opłat za odwołanie zarządza się w przypadku rewizji wstępnej lub, jeżeli Izba odwoławcza uznaje odwołanie za dopuszczalne, kiedy zwrot tych kosztów jest uzasadniony ze względu na istotne naruszenie zasad proceduralnych. W przypadku rewizji wstępnej, zwrot opłat zarządza organ, którego decyzja zostałazaskarzona, a w innych przypadkach, Izba odwoławcza.

ROZDZIAŁ VII

DECYZJE I KOMUNIKATY WYDAWANE PRZEZ URZĄD

Artykuł 38

Forma decyzji

1. Urząd wydaje decyzje w formie pisemnej i określa powody, na których są oparte.

W przypadku postępowania ustnego przed Urzędem, decyzje mogą być wydane ustnie. Następnie, decyzje takie przekazuje się stronom na piśmie.

2. Decyzjom Urzędu, w stosunku, od których istnieje możliwość odwołania, towarzyszy pisemny komunikat wskazujący, że w terminie dwóch miesięcy od daty powiadomienia o decyzji musi być wniesione do Urzędu pisemne odwołanie. Komunikaty zwracają także uwagą stronom na przepisy ustanowione w art. 55, 56 i 57 rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

Strony nie mogą powoływać się na brak komunikatów o dostępności postępowania odwoławczego.

Artykuł 39

Poprawienie błędów w decyzjach

W decyzjach Urzędu mogą być poprawiane jedynie błędy językowe, błędy maszynowe oraz oczywiste pomyłki. Są one poprawiane przez organ, który podjął decyzję, z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanej strony.

Artykuł 40

Powiadomienie o utracie praw

1. Jeżeli Urząd stwierdza, że utrata praw wynika z mocy przepisów rozporządzenia (WE) nr 6/2002 lub niniejszego rozporządzenia, bez podejmowania żadnej decyzji, przekazuje informacje o tym zainteresowanej stronie zgodnie z art. 66 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, oraz zwraca jej uwagę na prawne środki zaskarżenia ustalone w ust. 2 niniejszego artykułu.

2. Jeżeli zainteresowana osoba uznaje, że ustalenia Urzędu są nieprawidłowe, może ona, w terminie dwóch miesięcy od powiadomienia określonego w ust. 1, domagać się od Urzędu wydania decyzji w tej sprawie.

Taką decyzję wydaje się jedynie w przypadku gdy Urząd nie zgadza się z osobą wnioskującą o wydanie decyzji; w przeciwnym przypadku, Urząd zmienia swoje ustalenia i informuje o tym osobę wnioskującą o wydanie decyzji.

Artykuł 41

Podpis, nazwisko, pieczęć

1. Każda decyzja, komunikat lub ogłoszenie wydane przez Urząd, wskazuje departament lub dział Urzędu, wraz z nazwiskiem lub nazwiskami urzędnika lub urzędników odpowiedzialnych . Są one podpisane przez urzędnika lub urzędników lub zamiast podpisu są opatrzone drukowaną lub przyłożoną pieczęcią Urzędu.

2. Dyrektor wykonawczy [32] Urzędu może postanowić, że jeżeli decyzje, komunikaty lub ogłoszenia przekazywane są faksem lub innym środkiem łączności, mogą być stosowane inne sposoby określające departamentlub dział Urzędu oraz nazwiska urzędnika czy urzędników, odpowiedzialnych za ich wydanie.

ROZDZIAŁ VIII

POSTĘPOWANIE USTNE I DOWODOWE

Artykuł 42

Wezwanie na postępowanie ustne

1. Strony wzywa się na postępowanie ustne, przewidziane w art. 64 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 i zwraca się ich uwagę na przepisy ust. 3 niniejszego artykułu. Wezwania takiego dokonuje się z wyprzedzeniem przynajmniej jednego miesiąca, chyba że strony zgodzą się na krótszy termin.

2. Wydając wezwania, Urząd zwraca uwagę stron na zagadnienia, które jego zdaniem muszą być rozpatrzone w celu podjęcia decyzji.

3. Jeżeli strona należycie wezwana na postępowanie ustne przed Urzędem, nie stawia się zgodnie z wezwaniem, postępowanie może być prowadzone pod jej nieobecność.

Artykuł 43

Postępowanie dowodowe przed Urzędem

1. Jeżeli Urząd uznaje za niezbędne przesłuchanie stron, świadków, biegłych lub przeprowadzenie kontroli, podejmuje w tym celu decyzję, przedstawiając środki, za pomocą których zamierza zebrać dowód, odpowiednie fakty do udowodnienia oraz dzień, godzinę i miejsce przesłuchań lub kontroli.

Jeżeli jedna ze stron wnioskuje o przesłuchanie świadków i biegłych, w decyzji Urzędu podaje się termin, w ciągu którego strona składająca wniosek musi zawiadomić Urząd o nazwiskach i adresach świadków i biegłych, co do których życzy sobie ona przesłuchania.

2. Termin wyznaczony w wezwaniu strony, świadka lub biegłego na dostarczenie dowodu, jest nie krótszy niż jeden miesiąc, chyba że zgadzają się oni na krótszy termin.

Wezwania zawierają:

a) wyciąg z decyzji wymienionej w ust. 1 akapit pierwszy, wskazujący, w szczególności, dzień, godzinę i miejsce zarządzonego przesłuchania oraz przedstawiający stan faktyczny, co do którego strony, świadkowie oraz biegli mają być przesłuchani;

b) nazwiska stron w postępowaniu oraz szczegółowe dane praw, na które świadkowie lub biegli mogą powoływać się, na podstawie art. 45 ust. 2-5.

Artykuł 44

Powołanie biegłego

1. Urząd decyduje, w jakiej formie wyznaczony przez niego biegły ma przedstawić swoje sprawozdanie.

2. Warunki powołania biegłego obejmują:

a) szczegółowe opisanie powierzonego mu zadania;

b) termin ustanowiony na przedstawienie sprawozdania biegłego;

c) nazwiska stron postępowania;

d) szczegóły co doroszczeń, na które może powoływać się biegły na podstawie przepisów art. 45 ust. 2, 3 i 4.

3. Kopię pisemnego sprawozdania przesyła się stronom.

4. Strony mogą postawić biegłemu zarzut niekompetencji lub takie same zarzuty, jakie mogą one postawić przeprowadzającemu kontrolę, członkowi działu lub Izby odwoławczej na podstawie art. 132 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 40/94(³). Organ danego urzędu orzeka w sprawie postawionego zarzutu.

Artykuł 45

Koszty postępowania dowodowego

1. Urząd może uzależnić przeprowadzeniedowodów od złożenia do depozytu w Urzędzie, przez stronę, która wnioskowała o zbieranie dowodów, sumy, której wysokość ustala się na podstawie oszacowania kosztów.

2. Świadkowie i biegli wezwani przez Urząd i stawiający się przed nim, uprawnieni są do otrzymania zwrotu uzasadnionych kosztów podróży i utrzymania. Zaliczka na te wydatki może być im przyznana przez Urząd. Zdanie pierwsze niniejszego ustępu stosuje się także do świadków i biegłych, którzy stawiają się przed Urzędem bez wezwania, i są przesłuchiwani w charakterze świadków lub biegłych.

3. Świadkowie uprawnieni do otrzymania zwrotu wydatków na podstawie ust. 2, uprawnieni są także do otrzymania właściwej rekompensaty za utratęzarobków, a biegli są uprawnieni do otrzymania honorarium za wykonaną pracę. Jeżeli świadkowie i biegli zostali wezwani przez Urząd z jego własnej inicjatywy, płatności tych dokonuje się na ich rzecz po wykonaniu przez nich powierzonych im obowiązków lub zadań.

4. Wysokość kwot oraz zaliczek na wydatki, jakie mają być płacone na podstawie ust. 1, 2 i 3, ustalane są przez dyrektora wykonawczego [33] Urzędu i publikowane w Dzienniku Urzędowym Urzędu.

Wysokość kwot oblicza się na tej samej podstawie, co rekompensaty i pobory dla urzędników od stopnia A4 do A8, ustanowione w regulaminie pracowniczym urzędników Wspólnot Europejskich oraz jego załączniku VII.

5. Ostateczna odpowiedzialność za wysokość kwot należnych lub wypłacanych na podstawie ust. 1-4, należy do:

a) Urzędu, jeżeli Urząd, z własnej inicjatywy, uznał za niezbędne przesłuchanie świadków lub biegłych; lub

b) zainteresowanej strony, jeżeli strona ta wnioskowała o przesłuchanie świadków lub biegłych, z zastrzeżeniem decyzji o podziale i ustaleniu kosztów na podstawie art. 70 i 71 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 oraz art. 79 niniejszego rozporządzenia.

Strona określona w lit. b) akapit pierwszy zwraca Urzędowi wszelkie należycie wypłacone zaliczki.

Artykuł 46

Protokoły z postępowania ustnego i dowodowego

1. Z przebiegu postępowania ustnego lub dowodowego sporządza się protokół, który zawiera zasadnicze elementy postępowania ustnego lub dowodowego, odpowiednie oświadczenia złożone przez strony, zeznania stron, świadków lub biegłych oraz wyniki ewentualnych kontroli.

2. Protokoły z zeznania świadka, biegłego lub strony odczytuje się lub przedkłada im, aby mogli się z nim zapoznać. W protokole zapisuje się, że formalność ta została dokonana oraz, że osoba, która złożyła zeznanie, zatwierdziła protokoły. Jeżeli osoba ta nie zatwierdza protokołu, odnotowuje się jej sprzeciw.

3. Protokoły podpisuje pracownik, który go sporządził oraz pracownik, który prowadził postępowanie ustne lub dowodowe.

4. Kopię protokołów dostarcza się stronom.

5. Urząd udostępnia stronom, na ich wniosek, stenogram protokołu sądowego z postępowania ustnego w maszynopisie lub w jakiejkolwiek innej formie maszynowego zapisu.

Udostępnienie stenogramu z postępowania ustnego, podlega obowiązkowi zwrotu kosztów poniesionych przez Urząd na sporządzenie takiej kopii. Wysokość kwoty do zapłacenia ustala dyrektor wykonawczy [34] Urzędu.

ROZDZIAŁ IX

POWIADOMIENIA

Artykuł 47

Przepisy ogólne dotyczące powiadomień

1. Wszelkie powiadomienia dokonywane przez Urząd w postępowaniu przed Urzędem mają formę oryginalnego dokumentu, jego uwierzytelnionego odpisu lub opatrzonego pieczęcią przez Urząd, lub wydruku komputerowego opatrzonego taką pieczęcią. Kopie dokumentów przedkładanych przez strony nie wymagają takiego uwierzytelnienia.

2. Powiadomień dokonuje się:

a) pocztą, zgodnie z art. 48;

b) przez doręczenie do rąk własnych, zgodnie z art. 49;

c) przez złożenie w skrytce pocztowej w Urzędzie, zgodnie art. 50;

d) faksem czy za pomocą innego środka technicznego, zgodnie z art. 51;

e) przez publiczne powiadomienie, zgodnie art. 52.

3. Komunikacja pomiędzy Urzędem i Biurem Międzynarodowym odbywa się w obopólnie uzgodniony sposób i w obopólnie uzgodnionym formacie, w miarę możliwości przy użyciu środków elektronicznych. Wszelkie odniesienia do formularzy rozumiane są jako odniesienia obejmujące formularze dostępne w formacie elektronicznym.

Artykuł 48

Powiadomienie pocztą

1. O decyzjach co do których odwołać się można w określonym terminiewezwaniach do stawienia się oraz innych dokumentach, określonych przez dyrektora wykonawczego [35] Urzędu, powiadamia się listem poleconym z potwierdzeniem odbioru.

O decyzjach i komunikatach poddanychinnym wyznaczonym terminom, powiadamia się listem poleconym, chyba że przewodniczący Urzędu postanowi inaczej.

Wszelkie inne komunikaty przesyła się zwykłym listem.

2. Powiadomienia, których adresaci, nie mają miejsca stałego zamieszkania ani głównego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej lub przedsiębiorstwa na terytorium Unii [36] i którzy nie wyznaczyli przedstawiciela zgodnie z art. 77 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, dokonywane są przez przesłanie dokumentu, który ma być dostarczony adresatowi, zwykłym listem na ostatni znany Urzędowi adres.

Powiadomienie uznaje się za dokonane z chwilą jego nadania na poczcie.

3. Jeżeli powiadomienie przesyła się listem poleconym, z lub bez potwierdzenia odbioru, uznaje się je za doręczone adresatowi dziesiątego dnia od jego nadania na poczcie, chyba że przesyłka nie dotarła do adresata lub dotarła do niego w późniejszym terminie.

W przypadku jakiegokolwiek sporu, obowiązek ustalenia, że list dotarł do miejsca przeznaczenia lub ustalenia daty, w której został on doręczony adresatowi, spoczywa na Urzędzie.

4. Powiadomienie przesłane listem poleconym, z lub bez potwierdzenia odbioru, uznaje się za doręczone adresatowi nawet, jeżeli odmawia on przyjęcia listu.

5. Do powiadomień pocztą, nieobjętych przepisami ust. 1-4, stosuje się przepisy prawne Państwa, na terytorium którego powiadomienie jest dokonywane.

Artykuł 49

Powiadomienie przez doręczenie do rąk własnych

Powiadomienie może być dokonane w lokalach Urzędu przez doręczenie dokumentu do rąk własnych adresata, który w momencie doręczenia potwierdza jego odbiór.

Artykuł 50

Powiadomienie przez złożenie w skrytce pocztowej w Urzędzie

Jeżeli adresat posiada skrytkę pocztową w Urzędzie, powiadomienie może być także dokonane przez złożenie w niej dokumentu, który ma być mu dostarczony. Do akt wprowadza się pisemne powiadomienie o dokonaniu takiego złożenia. Datę złożenia umieszcza się na składanym dokumencie. Powiadomienie uznaje się za dokonane piątego dnia następującego po złożeniu dokumentu w skrytce pocztowej w Urzędzie.

Artykuł 51

Powiadomienie faksem lub za pomocą innego środka technicznego

1. Powiadomienia faksem dokonuje się przez przesłanie bądź oryginału bądź kopii dokumentu, jak przewiduje to art. 47 ust. 1, który ma być doręczony adresatowi. Szczegóły dotyczące takiego przesłania określa dyrektor wykonawczy [37] Urzędu.

2. Szczegóły dotyczące przesyłania powiadomień za pomocą innych technicznych środków łączności, określa dyrektor wykonawczy [38] Urzędu.

Artykuł 52

Publiczne powiadomienie

1. Jeżeli nie można ustalić adresu adresata lub jeżeli powiadomienie, zgodnie z art. 48 ust. 1, okazało się niemożliwe nawet po ponowieniu przez Urząd próby jego doręczenia, powiadomienia dokonuje się przez publiczne ogłoszenie.

Ogłoszenie to publikuje się przynajmniej w Biuletynie Wzorów Wspólnotowych.

2. Dyrektor wykonawczy [39] Urzędu określa sposób, w jaki publiczne ogłoszenie ma być dokonane oraz ustala początek okresu jednego miesiąca, z upływem którego dokument uznaje się za doręczony.

Artykuł 53

Powiadomienia kierowane do przedstawicieli

1. Jeżeli został wyznaczony przedstawiciel lub jeżeli wnioskodawca wymieniony jako pierwszy we wspólnym wniosku uważany jest za wspólnego przedstawiciela na podstawie art. 61 ust. 1, powiadomienia kieruje się do tego wyznaczonego lub wspólnego przedstawiciela.

2. Jeżeli jedna zainteresowana strona wyznaczyła kilku przedstawicieli, powiadomienie jednego z nich jest wystarczające, chyba że zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. e) został wskazany specjalny adres dla doręczeń.

3. Jeżeli kilka zainteresowanych stron wyznaczyło jednego wspólnego przedstawiciela, powiadomienie wspólnego przedstawiciela w formie pojedynczego dokumentu jest wystarczające.

Artykuł 54

Nieprawidłowości w powiadomieniu

Jeżeli dokument dotarł do adresata, a Urząd nie jest w stanie udowodnić, że został on należycie powiadomiony, lub jeżeli nie były przestrzegane przepisy odnoszące się do jego powiadomienia, dokument uznaje się za doręczony z datą ustaloną przez Urząd, jako data otrzymania dokumentu.

Artykuł 55

Powiadomienia w przypadku kilku stron

Dokumenty pochodzące od stron, które zawierają propozycje co do istoty sprawy lub oświadczenia o wycofaniu takiej propozycji, doręcza się z urzędu innym stronom. Powiadomienie to nie jest konieczne, jeśli dokument nie zawiera żadnych nowych roszczeń i możliwa jest decyzja w sprawie.

ROZDZIAŁ X

TERMINY

Artykuł 56

Obliczanie terminów

1. Terminy ustala się w pełnych latach, miesiącach, tygodniach lub dniach.

2. Rozpoczęcie terminu oblicza się od dnia następującego po dniu, w którym miało miejsce określone zdarzenie, którym może być bądź czynność procesowa lub upływ innego terminu. Jeżeli czynnością procesową jest powiadomienie, zdarzeniem, od którego liczy się rozpoczęcie terminu, jest otrzymanie dokumentu powiadomienia, chyba że przepisy stanowią inaczej.

3. Jeżeli termin wyrażony jest jako jeden rok lub pewna liczba lat, upływa on w danym kolejnym roku w miesiącu o tej samej nazwie i w dniu o tej samej dacie, co miesiąc i dzień, w którym dane zdarzenie miało miejsce. Jeżeli w danym miesiącu nie ma dnia o tej samej dacie, termin upływa ostatniego dnia tego miesiąca.

4. Jeżeli termin wyrażony jest jako miesiąc lub pewna liczba miesięcy, upływa on w danym kolejnym miesiącu w dniu o tej samej dacie, co dzień, w którym dane zdarzenie miało miejsce. Jeżeli dzień, w którym odpowiednie zdarzenie miało miejsce, był ostatnim dniem miesiąca lub jeżeli w danym kolejnym miesiącu nie ma dnia o tej samej dacie, termin upływa ostatniego dnia tego miesiąca.

5. Jeżeli termin wyrażony jest jako tydzień lub pewna liczba tygodni, upływa on w danym kolejnym tygodniu w dniu o tej samej nazwie, co dzień, w którym dane zdarzenie miało miejsce.

Artykuł 57

Czas trwania terminów

1. Jeżeli przepisy rozporządzenia (WE) nr 6/2002 lub niniejszego rozporządzenia przewidują wyznaczenie terminu przez Urząd, termin taki, w przypadku gdy zainteresowana strona ma miejsce stałego zamieszkania lub główne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej lub przedsiębiorstwo na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), jest nie krótszy niż jeden miesiąc, a jeżeli warunki te nie są spełnione, nie krótszy niż dwa miesiące i nie dłuższy niż sześć miesięcy. [40]

Jeżeli jest to właściwe w danych okolicznościach, Urząd może zezwolić na przedłużenie wyznaczonego terminu na wniosek zainteresowanej strony, jeżeli wniosek taki zostanie złożony przed upływem tego terminu.

2. Jeżeli są więcej niż dwie strony postępowania, Urząd może przedłużyć termin za zgodą pozostałych stron.

Artykuł 58

Upływ terminów w szczególnych przypadkach

1. Jeżeli termin upływa w dniu, w którym Urząd nie przyjmuje dokumentów lub w którym, z powodów innych niż te określone w ust. 2, w miejscu, w którym Urząd ma swą siedzibę, zwykłe listy nie są doręczane, termin ulega przedłużeniu do pierwszego dnia, w którym Urząd przyjmuje dokumenty oraz w którym doręczane są zwykłe listy.

Dni, w których Urząd nie przyjmuje dokumentów, określa dyrektor wykonawczy [41] Urzędu przed rozpoczęciem każdego roku kalendarzowego.

2. Jeżeli termin upływa w dniu, w którym występuje powszechna przerwa w doręczaniu przesyłek pocztowych w Państwie Członkowskim lub między Państwem Członkowskim i Urzędem lub w dniu, w którym ma miejsce zakłócenie wynikające z tej przerwy, termin ulega przedłużeniu do pierwszego dnia po zakończeniu przerwy lub zakłóceń, dla stron mających miejsce zamieszkania lub siedzibę statutową w danym Państwie lub które wyznaczyły przedstawicieli z miejscem prowadzenia działalności gospodarczej w tym Państwie.

W przypadku gdy takim Państwem Członkowskim jest Państwo, w którym Urząd ma swoją siedzibę, przepis ten stosuje się do wszystkich stron.

Okres określony w akapicie pierwszym ustala dyrektor wykonawczy [42] Urzędu.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się mutatis mutandis do terminów przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 6/2002 lub w niniejszym rozporządzeniu w przypadku operacji jakie mają być przeprowadzone przed właściwymi organami w rozumieniu art. 35 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

4. Jeżeli właściwe funkcjonowanie Urzędu zostaje przerwane lub zakłócone okolicznościami wyjątkowymi, takimi jak klęska żywiołowa czy strajk, co powoduje opóźnienia w powiadomieniu zainteresowanych stron przez Urząd o upływie terminu, czynności, które miały być w tym terminie dopełnione, mogą być ważnie dopełnione w ciągu jednego miesiąca od przekazania opóźnionego powiadomienia.

Datę początku i końca każdej takie przerwy lub zakłócenia ustala dyrektor wykonawczy [43] Urzędu.

ROZDZIAŁ XI

PRZERWANIE POSTĘPOWANIA I ODSTĄPIENIE OD POSTĘPOWANIA EGZEKUCYJNEGO

Artykuł 59

Przerwanie postępowania

1. Postępowanie przed Urzędem przerywa się:

a) w przypadku śmierci lub braku zdolności prawnej wnioskodawcy lub posiadacza zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego lub osoby upoważnionej na podstawie prawa krajowego do działania w jego imieniu;

b) w przypadku gdy z powodu działań podjętych przeciwko jego własności, wnioskodawca lub posiadacz zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego nie może, ze względów prawnych, kontynuować postępowania przed Urzędem;

c) w przypadku śmierci lub braku zdolności prawnej przedstawiciela wnioskodawcy lub posiadacza zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego lub gdy z powodu działań podjętych przeciwko jego własności nie może on kontynuować postępowania przed Urzędem.

O tyle, o ile zdarzenia określone w lit. a) akapit pierwszy nie wpływają na upoważnienie przedstawiciela wyznaczonego na mocy art. 78 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, postępowanie przerywa się jedynie na wniosek tego przedstawiciela

2. Jeżeli, w przypadkach określonych w ust. 1 lit. a) i b) akapit pierwszy, Urząd poinformowany został o tożsamości osoby upoważnionej do kontynuowania postępowania przed Urzędem, Urząd powiadamia taką osobę oraz każdą zainteresowaną stronę trzecią o wznowieniu postępowania od daty określonej przez Urząd.

3. W przypadku określonym w ust. 1 lit. c), postępowanie zostaje wznowione jeżeli Urząd poinformowany został o wyznaczeniu nowego przedstawiciela wnioskodawcy lub kiedy Urząd powiadomił pozostałe strony o wyznaczeniu nowego przedstawiciela posiadacza wzoru.

Jeżeli w okresie trzech miesięcy od chwili przerwania postępowania, Urząd nie został poinformowany o wyznaczeniu nowego przedstawiciela, przekazuje informacje wnioskodawcy lub posiadaczowi zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego:

a) w przypadku zastosowania art. 77 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 - że wniosek o rejestrację unijnego wzoru przemysłowego zostanie uznany za wycofany, jeżeli w ciągu dwóch miesięcy od dokonania tego powiadomienia nie zostanie przedłożona informacja; lub

b) w przypadku gdy art. 77 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 nie ma zastosowania, że postępowanie zostanie wznowione, z udziałem wnioskodawcy lub posiadacza wzoru od daty dokonania tego powiadomienia.

4. Terminy, inne niż terminy wniesienia opłat za odnowienie, obowiązujące wnioskodawcę lub posiadacza unijnego wzoru przemysłowego z datą przerwania postępowania, rozpoczynają się od dnia wznowienia postępowania.

Artykuł 60

[44] (uchylony).

ROZDZIAŁ XII

PRZEDSTAWICIELSTWO

Artykuł 61

Wyznaczenie wspólnego przedstawiciela

1. Jeżeli wniosek o zarejestrowany unijny wzór przemysłowy złożony jest przez kilku wnioskodawców i brak jest w nim wskazania wspólnego przedstawiciela, za wspólnego przedstawiciela uważa się wnioskodawcę wymienionego we wniosku na pierwszym miejscu.

Jednakże, jeżeli jeden z wnioskodawców zobowiązany jest wyznaczyć upoważnionego przedstawiciela, przedstawiciel taki będzie uważany za wspólnego przedstawiciela, chyba że wnioskodawca wymieniony we wniosku jako pierwszy wyznaczył upoważnionego przedstawiciela.

Przepisy akapitu pierwszego i drugiego stosuje się mutatis mutandis do stron trzecich działających wspólnie dla złożenia wniosku ostwierdzenie nieważności, jak również do współposiadaczy zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego.

2. Jeżeli w trakcie postępowania następuje przeniesienie praw na kilka osób i osoby takie nie wyznaczyły wspólnego przedstawiciela, stosuje się przepisy ust. 1.

W przypadku niemożliwości jego zastosowania, Urząd wzywa te osoby do wyznaczenia wspólnego przedstawiciela w terminie dwóch miesięcy. W przypadku niezastosowania się do tego żądania, Urząd sam wyznacza wspólnego przedstawiciela.

Artykuł 62

Upoważnienia

1. Prawnicy oraz upoważnieni przedstawiciele wpisani na listy prowadzone przez Urząd na podstawie art. 78 ust. 1 lit. b) lub c) rozporządzenia (WE) nr 6/2002 mogą złożyć podpisane upoważnienie, które włącza się do akt.

Upoważnienie takie składa się jeżeli Urząd tego wyraźnie wymaga lub wyraźne tego wymaga jedna ze stron, jeżeli w postępowaniu przed Urzędem, którego stronami jest kilka osób, działa przedstawiciel.

2. [45] (uchylony).

3. Upoważnienie może być złożone w jednym z języków urzędowych Unii [46] . Może ono dotyczyć jednego lub kilku wniosków lub zarejestrowanych wzorów wspólnotowych lub może przybrać formę upoważnienia ogólnego umożliwiającego przedstawicielowi działanie we wszystkich postępowaniach przed Urzędem, którego stroną jest osoba je wystawiająca.

4. Jeżeli upoważnienie ma być złożone na podstawie ust. 1 lub 2, Urząd określa termin, w którym upoważnienie to powinno być złożone. Jeżeli upoważnienie nie zostanie złożone w wyznaczonym terminie, postępowanie odbywa się z udziałem osoby reprezentowanej. Wszelkie czynności procesowe, z wyjątkiem złożenia wniosku, podjęte przez przedstawiciela, uznaje się za niebyłe, jeżeli osoba reprezentowana nie potwierdza ich. Niniejszy przepis nie ma wpływu na zastosowanie art. 77 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

5. Przepisy ust. 1, 2 i 3 stosuje się mutatis mutandis do odwołania upoważnienia.

6. Każdy przedstawiciel, którego upoważnienie utraciło swą ważność, uważany jest za przedstawiciela do chwili powiadomienia Urzędu o wygaśnięciu jego upoważnienia.

7. Z zastrzeżeniem przepisów stanowiących inaczej, upoważnienie nie wygasa wobec Urzędu z chwilą śmierci osoby, która go udzieliła.

8. Jeżeli jedna strona wyznaczyła kilku przedstawicieli, mogą oni, niezależnie od przeciwnych przepisów zawartych w ich upoważnieniach, działać wspólnie lub oddzielnie.

9. Upoważnienie udzielone stowarzyszeniu przedstawicieli uznaje się za upoważnienie dla każdego przedstawiciela, który może ustalić, że działaw ramach tego stowarzyszenia.

Artykuł 63

Przedstawicielstwo

Każde powiadomienie lub inny komunikat, skierowane przez Urząd do należycie upoważnionego przedstawiciela, wywołują takie same skutki, jak skierowane bezpośrednio do osoby reprezentowanej.

Każdy komunikat skierowany do Urzędu przez należycie upoważnionego przedstawiciela wywołuje takie same skutki, jak pochodzący bezpośrednio od osoby reprezentowanej.

Artykuł 64

Zmiany na liście zawodowych pełnomocników w sprawach wzorów

[47] 1. Wpis zawodowego pełnomocnika na listę zawodowych pełnomocników, określoną w art. 78 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, wykreśla się na wniosek zawodowego pełnomocnika.

2. Wpis zawodowego pełnomocnika na listę, o której mowa w ust. 1, wykreśla się automatycznie w przypadku:

a) jego śmierci lub utraty przez niego zdolności do czynności prawnych zawodowego pełnomocnika;

b) gdy zawodowy pełnomocnik nie posiada już obywatelstwa państwa członkowskiego EOG, chyba że dyrektor wykonawczy udzielił wyłączenia na podstawie art. 78 ust. 6 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 6/2002;

c) gdy zawodowy pełnomocnik nie posiada już miejsca prowadzenia działalności gospodarczej lub miejsca zatrudnienia na terenie EOG;

d) gdy zawodowy pełnomocnik nie posiada już uprawnienia w rozumieniu w art. 78 ust. 4 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

3. Urząd z własnej inicjatywy zawiesza wpis zawodowego pełnomocnika na listę, o której mowa w ust. 1, jeżeli przyznane temu pełnomocnikowi uprawnienie, o którym mowa w art. 78 ust. 4 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 6/2002, do reprezentowania osób fizycznych lub prawnych przed Urzędem Własności Intelektualnej Państw Beneluksu lub centralnym organem zajmującym się ochroną własności przemysłowej państwa członkowskiego EOG, jest zawieszone.

4. Zawodowy pełnomocnik skreślony z listy może zostać, na wniosek złożony na podstawie art. 78 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, ponownie wpisany na listę, o której mowa w ust. 1, jeżeli nie istnieją już powody wykreślenia.

5. Urząd Własności Intelektualnej Państw Beneluksu oraz centralne organy zajmujące się ochroną własności przemysłowej zainteresowanych państw członkowskich EOG niezwłocznie informują Urząd o każdym zdarzeniu określonym w ust. 2 i 3.

6. Zmiany na liście, o której mowa w ust. 1, publikowane są w Dzienniku Urzędowym Urzędu.

ROZDZIAŁ XIII

PISEMNE KOMUNIKATY I FORMULARZE

Artykuł 65

Powiadomienia na piśmie lub inne przekazanie

[48] Kierowane do Urzędu zgłoszenia unijnego wzoru przemysłowego, jak również wszelkie inne wnioski lub oświadczenia przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 6/2002 oraz wszelkie pozostałe powiadomienia są przekazywane w jeden z następujących sposobów:

a) przez przesłanie podpisanego oryginału danego dokumentu do Urzędu pocztą, osobiste przekazanie lub w jakikolwiek inny sposób; załączniki do składanych dokumentów nie muszą być podpisane;

b) przez przesłanie podpisanego oryginału faksem, zgodnie z art. 66;

c) przez przesłanie treści komunikatu drogą elektroniczną, zgodnie z art. 67.

Artykuł 66

Przesłanie faksem

1. Jeżeli wniosek o rejestrację unijnego wzoru przemysłowego składany jest w Urzędzie za pomocą faksu i zawiera on reprodukcję wzoru stosownie do art. 4 ust. 1 nie spełniającą jednak wymagań tego artykułu, wymaganą reprodukcję odpowiednią do rejestracji i publikacji składa się w Urzędzie zgodnie z art. 65 ust. 1 lit. a).

Jeżeli reprodukcja wpłynie do Urzędu w terminie jednego miesiąca od daty otrzymania przez Urząd faksu, wniosek uważa się za złożony w Urzędzie w dacie otrzymania przez Urząd faksu.

Jeżeli reprodukcja wpłynie do Urzędu po upływie tego terminu, wniosek uważa się za złożony w Urzędzie w dacie otrzymania tej reprodukcji przez Urząd.

2. Jeżeli komunikat otrzymany za pomocą faksu jest niepełny lub nieczytelny lub Urząd ma uzasadnione wątpliwości co do wierności przekazu, Urząd informuje o tym nadawcę i wzywa go do ponownego przesłania oryginału dokumentu faksem lub dostarczenia tego oryginału zgodnie z art. 65 ust. 1 lit. a), w terminie przez Urząd wyznaczonym.

Jeżeli w wyznaczonym terminie nadawca zastosuje się do wezwania, datę otrzymania ponownego przesłania informacji faksem lub dostarczenia jego oryginału uznaje się za datę otrzymania pierwszego komunikatu w tej sprawie, pod warunkiem, że jeżeli braki dotyczą przyznania daty złożenia o rejestrację unijnego wzoru przemysłowego, stosuje się przepisy dotyczące daty złożenia.

Jeżeli w wyznaczonym terminie nadawca nie zastosuje się do wezwania, korespondencję uznaje się za nie otrzymaną.

3. Każdą korespondencję przesłaną do Urzędu faksem uznaje się za właściwie podpisaną, jeżeli na wydruku z faksu widnieje reprodukcja podpisu.

4. Dyrektor wykonawczy [49] Urzędu może określić dodatkowe wymagania co do przesyłania komunikatu faksem, a dotyczące używanego do tego celu sprzętu, technicznych szczegółów przekazu oraz sposobu identyfikacji nadawcy.

Artykuł 67

Przesłanie za pomocą środków elektronicznych

1. [50] Zgłoszenia unijnego wzoru przemysłowego do rejestracji, w tym również przedstawienie wzoru, można przekazać drogą elektroniczną.

Warunki określa dyrektor wykonawczy.

2. [51] Dyrektor wykonawczy określa tryb przekazywania drogą elektroniczną, w tym używane do tego celu środki, techniczne szczegóły przekazu oraz sposoby identyfikacji nadawcy.

3. Jeżeli komunikat przesyłany jest za pomocą środków elektronicznych, stosuje się odpowiednio przepis art. 66 ust. 2.

4. Jeżeli komunikat przesyłany jest do Urzędu za pomocą środków elektronicznych, podanie nazwiska nadawcy uważa się za równoważne jego podpisowi.

Artykuł 68

Formularze

1. Urząd udostępnia nieodpłatnie formularze do celów:

a) złożenia wniosku o rejestrację unijnego wzoru przemysłowego;

b) dokonania zmiany we wniosku lub rejestracji;

c) wpisania do rejestru przeniesienia oraz formularz przeniesienia i dokument przeniesienia, przewidziane w art. 23 ust. 4;

d) wpisania do rejestru udzielonej licencji;

e) złożenia podania o odnowienie rejestracji zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego;

f) złożenia wniosku o stwierdzenie nieważnościzarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego;

g) złożenia wniosku o restitutio in integrum;

h) wniesienia odwołania;

i) upoważnienie przedstawiciela, w formie upoważnienia indywidualnego i w formie upoważnienia ogólnego.

2. Urząd może udostępniać nieodpłatnie także inne formularze.

3. Urząd może udostępniać formularze określone w ust. 1 i 2 we wszystkich językach urzędowych Unii [52] .

4. Urząd przekazuje nieodpłatnie formularze Urzędowi Wzorów Beneluksu i głównym urzędom własności przemysłowej Państw Członkowskich.

5. Urząd może także udostępniać formularze w formie do odczytu maszynowego.

6. Strony postępowania przed Urzędem powinny używać formularzy dostarczanych przez Urząd, kopii tych formularzy lub formularzy o takiej samej treści i formacie, jak te udostępniane przez Urząd, jak np. formularze otrzymane za pomocą systemu elektronicznego przetwarzania danych.

7. Formularze powinny być wypełnione w sposób umożliwiający wprowadzenie zawartej w nich treści do komputera, na przykład za pomocą systemu rozpoznawania określonych znaków piśmiennych lub skanowania.

ROZDZIAŁ XIV

INFORMACJE OGÓLNIE DOSTĘPNE

Artykuł 69

Rejestr unijnych wzorów przemysłowych

[53] Poza wpisami wymienionymi w art. 72 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 w rejestrze dokonuje się także następujących wpisów, z podaniem daty ich dokonania:

a) o zmianie imienia i nazwiska lub nazwy, miasta i państwa właściciela;

b) informacja o zmianie wzoru, stosownie do art. 25 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, w tym, kiedy to właściwe, odniesienie do zrzeczenia się lub wskazanie orzeczenia sądowego lub decyzji Urzędu stwierdzającej częściową nieważność prawa do wzoru, jak również o sprostowaniu błędów i pomyłek stosownie do art. 20 niniejszego rozporządzenia;

c) o udzieleniu lub przeniesieniu licencji, na podstawie art. 16 ust. 2 lub art. 32 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 oraz, kiedy ma to zastosowanie, o rodzaju licencji, na podstawie art. 25 niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ XV

BIULETYN WZORÓW WSPÓLNOTOWYCH ORAZ BAZA DANYCH

Artykuł 70

Biuletyn Wzorów Wspólnotowych

1. Urząd określa częstotliwość publikacji Biuletynu Wzorów Wspólnotowych oraz sposób, w jaki ma być on publikowany.

2. Bez uszczerbku dla przepisów art. 50 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 oraz z zastrzeżeniem art. 14 i 16 niniejszego rozporządzenia dotyczących odroczenia publikacji, w Biuletynie Wzorów Wspólnotowych zamieszcza się publikacje rejestracji oraz wpisów dokonanych w rejestrze, jak również inne dane dotyczące rejestracji wzorów, których publikacja jest przewidziana rozporządzeniem (WE) nr 6/2002 lub niniejszym rozporządzeniem.

3. Jeżeli w Biuletynie Wzorów Wspólnotowych publikuje się dane, których publikacja przewidziana jest rozporządzeniem (WE) nr 6/2002 lub niniejszym rozporządzeniem, data publikacji widniejąca na Biuletynie uważana jest za datę publikacji tych danych.

4. Informacje, których publikacja przewidziana jest przepisami art. 14 i 16, publikuje się, kiedy jest to właściwe, we wszystkich językach urzędowych Unii [54] .

Artykuł 71

[55] (uchylony).

ROZDZIAŁ XVI

(uchylony) [56]

Artykuł 72

[57] (uchylony).

Artykuł 73

[58] (uchylony).

Artykuł 74

[59] (uchylony).

Artykuł 75

[60] (uchylony).

Artykuł 76

[61] (uchylony).

ROZDZIAŁ XVII

WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA

Artykuł 77

Wymiana informacji i komunikacji między Urzędem i organami Państw Członkowskich

1. Urząd i główne urzędy własności przemysłowej Państw Członkowskich oraz Urząd Wzorów Beneluksu przekazują sobie wzajemnie, na żądanie, stosowne informacje o złożonych wnioskach o zarejestrowane wzory wspólnotowe, wzory Beneluksu lub zarejestrowane wzory krajowe oraz o postępowaniach dotyczących takich wniosków, a także o zarejestrowanych wzorach dokonanych w następstwie takich wniosków. Komunikaty takie nie podlegają ograniczeniom przewidzianym w art. 74 rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

2. Komunikaty między Urzędem i sądami lub organami Państw Członkowskich w sprawach związanych ze stosowaniem rozporządzenia (WE) nr 6/2002 lub niniejszego rozporządzenia, wymieniane są bezpośrednio między tymi organami.

Komunikaty takie mogą również odbywać się za pośrednictwem głównych urzędów własności przemysłowej Państw Członkowskich lub Urzędu Wzorów Beneluksu.

3. Wydatki związane z komunikatami na podstawie ust. 1 i 2 obciążają organ sporządzający takie komunikaty. Organ ten jest zwolniony z opłat.

Artykuł 78

Kontrola akt przez sądy lub organy Państw Członkowskich lub za ich pośrednictwem

1. Sądom lub organom Państw Członkowskich, dokonującym kontroli akt wniosków o wzory wspólnotowe lub zarejestrowane wzory wspólnotowe udostępnia się, na ich żądanie, oryginały dokumentów lub ich kopie. Nie stosuje się przepisów art. 74.

2. W ramach postępowania przed nimi, sądy lub urzędy prokuratorów publicznych Państw Członkowskich mogą wykładać akta lub ich kopie, przesłane przez Urząd, do kontroli przez strony trzecie. Kontrola akt podlega warunkom art. 74 rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

3. Urząd nie pobiera żadnej opłaty za kontrole na podstawie ust. 1 i 2.

4. Przekazując akta lub ich kopie sądom lub urzędom prokuratorów publicznych Państw Członkowskich, Urząd informuje te organy o ograniczeniach dotyczących kontroli akt odnoszących się do wniosków o wzory wspólnotowe lub zarejestrowane wzory wspólnotowe, na podstawie art. 74 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 oraz art. 72 niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ XVIII

KOSZTY

Artykuł 79

Podział i ustalenie kosztów

1. O podziale kosztów na podstawie art. 70 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 rozstrzyga się w decyzji w sprawie wniosku o stwierdzenie nieważnościzarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego lub w decyzji w sprawie odwołania.

2. O podziale kosztów na podstawie art. 70 ust. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 rozstrzyga , w decyzji w sprawie kosztów, Dział ds. unieważnień lub Izba odwoławcza.

3. Rachunek kosztów, wraz z dowodami wykazującymi poniesienie tych kosztów, załącza się do wniosku o ustalenie kosztów przewidzianych w art. 70 ust. 6, zdanie pierwsze, rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

Wniosek jest dopuszczalny jedynie gdy decyzja, w odniesieniu do której ustalenie kosztów jest wymagane, staje się ostateczna. Koszty mogą być ustalone dopiero po ustaleniu ich wiarygodności.

4. Wniosek przewidziany w art. 70 ust. 6 zdanie drugie, rozporządzenia (WE) nr 6/2002, dotyczący sprawdzenia decyzji kancelarii sądowej w sprawie ustalenia kosztów, powinien być złożony do Urzędu, z podaniem przyczyn, na jakich jest on oparty, w terminie jednego miesiąca od daty powiadomienia o podziale kosztów.

Wniosek ten uznaje się za złożony z chwilą wniesienia opłaty za sprawdzenie kwoty kosztów.

5. Dział ds. unieważnień lub Izba odwoławcza podejmują, zależnie od przypadku, decyzję w sprawie wniosku określonego w ust. 4, bez postępowania ustnego.

6. Opłaty, jakie ma ponieść strona przegrywająca stosownie do art. 70 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, ograniczone są do opłat poniesionych przez drugą stronę za złożenie wniosku o stwierdzenie nieważnościi/lub za wniesienie odwołania.

7. Koszty niezbędne dla prowadzenia postępowania i rzeczywiście poniesione przez stronę wygrywającą, pokrywa strona przegrywająca na podstawie art. 70 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, w granicach maksymalnych stawek następujących wydatków:

a) koszty podróży w obie strony jednej ze stron między jej miejscem zamieszkania lub miejscem prowadzenia działalności gospodarczej a miejscem, gdzie odbywa się postępowanie ustne lub dowodowe, według następującego rozliczenia:

(i) koszt pierwszej klasy pociągu, obejmujący zwyczajowe dodatki, jeżeli całkowita odległość podróży koleją nie przekracza 800 km;

(ii) koszt klasy turystycznej samolotu, jeżeli całkowita odległość podróży koleją przekracza 800 km lub obejmuje odcinek trasy morskiej;

b) koszty utrzymania jednej ze stron, równe dziennej diecie służbowej dla urzędników poziomu A4 do A8, ustalonej w art. 13 załącznika VII regulaminu pracowniczego o urzędnikach Wspólnot Europejskich;

c) koszty podróży przedstawicieli w rozumieniu art. 78 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, oraz świadków i biegłych, z zastosowaniem stawek przewidzianych w lit. a);

d) koszty utrzymania przedstawicieli w rozumieniu art. 78 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, oraz świadków i biegłych, z zastosowaniem stawek przewidzianych w lit. b);

e) koszty związane z przeprowadzeniem dowodu w formie przesłuchania świadków, opinii biegłych lub kontroli do wysokości 300 EUR za każde postępowanie;

f) koszty przedstawicielstwa w rozumieniu art. 78 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 6/2002:

(i) wnioskodawcy w postępowaniu o unieważnienie zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego: do wysokości 400 EUR;

(ii) posiadacza w postępowaniu o unieważnienie zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego: do wysokości 400 EUR;

(iii) strony odwołującej się w postępowaniu odwoławczym: do wysokości 500 EUR;

(iv) pozwanego w postępowaniu odwoławczym: do wysokości 500 EUR;

g) jeżeli strona wygrywająca reprezentowana jest przez kilku przedstawicieli w rozumieniu art. 78 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, strona przegrywająca pokrywa koszty określone w lit. c), d) i f), za jednego tylko przedstawiciela;

h) strona przegrywająca nie jest zobowiązana do pokrycia innych kosztów, wydatków i opłat poniesionych przez stronę wygrywającą, poza wymienionymi w lit. a)-g).

Jeżeli przeprowadzenie dowodu, w którymkolwiek z postępowań określonych w lit. f) akapit pierwszy, obejmuje przesłuchanie świadków, opinie biegłych lub kontrolę, koszty przedstawicielstwa podwyższa się o dodatkową kwotę w wysokości do 600 EUR za każde postępowanie.

ROZDZIAŁ XIX

JĘZYKI

Artykuł 80

Wnioski i oświadczenia

Bez uszczerbku dla przepisów art. 98 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 6/2002:

a) każdy wniosek lub oświadczenie dotyczące wniosku o zarejestrowany unijny wzór przemysłowy może być złożony w języku użytym dla złożenia wniosku lub w drugim języku wskazanym przez wnioskodawcę we wniosku;

b) każdy wniosek lub oświadczenie inne niż wniosek o stwierdzenie nieważnościna podstawie art. 52 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 lub oświadczenie o zrzeczeniu się na podstawie art. 51 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, dotyczące zarejestrowanego unijnego wzoru przemysłowego mogą być złożone w jednym z języków Urzędu;

c) w przypadku korzystania z formularzy udostępnianych przez Urząd na podstawie art. 68, formularze takie mogą być używane w którymkolwiek języku urzędowym Unii [62] , pod warunkiem, że formularz wypełniony jest, w zakresie elementów opisowych, w jednym z języków Urzędu.

Artykuł 81

Postępowanie pisemne

1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 98 ust. 3 i 5 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, i o ile przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej, w postępowaniu pisemnym przed Urzędem strona może używać języka Urzędu.

Jeżeli wybrany język nie jest językiem postępowania, strona dostarcza, w terminie jednego miesiąca od daty złożenia oryginału dokumentu, jego tłumaczenie na ten język.

Jeżeli wnioskodawca o zarejestrowany unijny wzór przemysłowy jest jedyną stroną w postępowaniu przed Urzędem, a język, w którym został złożony wniosek o zarejestrowany unijny wzór przemysłowy nie jest jednym z języków Urzędu, może być dostarczone także tłumaczenie na drugi język wskazany przez wnioskodawcę we wniosku.

2. O ile przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej, dokumenty, które mają być używane w postępowaniu przed Urzędem, mogą być składane w każdym języku urzędowym Unii [63] .

Jeżeli dokumenty sporządzone są w języku, który nie jest językiem postępowania, Urząd może wymagać dostarczenia, w terminie przez siebie określonym, tłumaczenia na ten język lub, ma podstawie wyborustrony postępowania, na którykolwiek język Urzędu.

Artykuł 82

Postępowanie ustne

1. Każda strona postępowania ustnego przed Urzędem może, zamiast języka postępowania, używać jednego z języków urzędowych Unii [64] pod warunkiem, że zapewni ona tłumaczenie ustne na język postępowania.

Jeżeli postępowanie ustne przeprowadzane jest w toku postępowania dotyczącego wniosku o rejestrację wzoru, wnioskodawca może używać bądź języka, w którym wniosek został złożony, bądź drugiego języka wskazanego przez siebie we wniosku.

2. W postępowaniu ustnym dotyczącym wniosku o rejestrację wzoru, personel Urzędu może używać języka, w którym został złożony wniosek lub drugiego języka, wskazanego przez wnioskodawcę.

We wszystkich innych postępowaniach ustnych, personel Urzędu może używać, zamiast języka postępowania, jednego z pozostałych języków Urzędu, pod warunkiem, że strona lub strony postępowania wyrażą na to zgodę.

3. W przypadku przeprowadzania dowodu, strony, świadkowie lub biegli, którzy mają być przesłuchani, lecz nie potrafią poprawnie wypowiadać się w języku postępowania, mogą używać któregokolwiek z języków Unii [65].

Jeżeli przeprowadzenie dowodu zostaje zarządzone na wniosek jednej ze stron postępowania, strony, świadkowie lub biegli, którzy mają być przesłuchani i potrafią wypowiadać się w języku innym niż język postępowania, mogą być przesłuchiwani jedynie wówczas, jeżeli strona występująca z wnioskiem zapewni tłumaczenie ustne na ten język.

W postępowaniu dotyczącym wniosku o rejestrację wzoru, zamiast języka, w którym został złożony wniosek, może być używany drugi język wskazany przez wnioskodawcę.

W postępowaniu, w którym uczestniczy tylko jedna strona, Urząd może, na wniosek zainteresowanej strony, zezwolić na odstępstwo od przepisów niniejszego ustępu.

4. Jeżeli strony i Urząd zgodzą się na to, w postępowaniu ustnym może być używany jeden z języków urzędowych Unii [66].

5. Jeżeli jest to niezbędne, Urząd zapewni, na własny koszt, tłumaczenie ustne na język postępowania lub, kiedy jest to właściwe, na inne języki Urzędu, chyba że obowiązek zapewnienia tłumaczenia ustnego spoczywa na jednej ze stron postępowania.

6. Oświadczenia składane w toku postępowania ustnego, w jednym z języków Urzędu, przez personel Urzędu, strony postępowania oraz przez świadków i biegłych, protokołowane są w języku, jaki został użyty. Oświadczenia składane w jakimkolwiek innym języku, protokołowane są w języku postępowania.

Zmiany w tekście wniosku o rejestrację lub w rejestracji unijnego wzoru przemysłowego protokołowane są w języku postępowania.

Artykuł 83

Poświadczenie tłumaczeń

1. Jeżeli wymagane jest złożenie tłumaczenia dokumentu, Urząd może wymagać złożenia, w wyznaczonym terminie, poświadczenia zgodności tego tłumaczenia z oryginalnym tekstem.

Jeżeli poświadczenie dotyczy tłumaczenia wcześniejszego wniosku na podstawie art. 42 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, termin ten nie może być krótszy niż trzy miesiące od daty złożenia wniosku.

Jeżeli w wyznaczonym terminie tłumaczenie nie zostanie złożone, dokument uznaje się za nie dostarczony.

2. Dyrektor wykonawczy [67] Urzędu może określić sposób poświadczania tłumaczeń.

Artykuł 84

Prawna autentyczność tłumaczeń

W przypadku braku dowodu przeciwnego, Urząd może przyjąć, że tłumaczenie jest zgodne z tekstem oryginalnym.

ROZDZIAŁ XX

WZAJEMNOŚĆ, OKRES PRZEJŚCIOWY I WEJŚCIE W ŻYCIE

Artykuł 85

Publikacja dotycząca wzajemności

1. Jeżeli jest to niezbędne, dyrektor wykonawczy [68] Urzędu zwraca się do Komisji o zbadanie, czy Państwo niebędące stroną Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej lub Porozumienia ustanawiającego Światową Organizację Handlu, przyznaje traktowanie na zasadzie wzajemności w rozumieniu art. 41 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

2. Jeżeli Komisja ustali, że traktowanie na zasadzie wzajemności jest przyznawane zgodnie z ust. 1, publikuje tę informację w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

3. Przepisy art. 41 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 stosuje się od daty opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich informacji określonych w ust. 2, chyba że w informacji podano wcześniejszą datę, od której rozpoczyna się ich stosowanie.

Przepisy art. 41 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 przestają być stosowane od daty opublikowania przez Komisję, w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, informacji o zaprzestaniu przyznawania traktowania na zasadzie wzajemności, chyba że w informacji podano wcześniejszą datę, od której przestają być one stosowane.

4. Informacje określone w ust. 2 i 3 publikowane są także w Dzienniku Urzędowym Urzędu.

Artykuł 86

Okres przejściowy

1. Każdy wniosek o rejestrację unijnego wzoru przemysłowego złożony w ciągu nie więcej niż trzech miesięcy poprzedzających datę określoną na podstawie art. 111 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, Urząd oznacza datą złożenia wniosku określoną na podstawie tego przepisu oraz rzeczywistą datą otrzymania wniosku.

2. W odniesieniu do wniosku, sześciomiesięczny okres pierwszeństwa, przewidziany w art. 41 i 44 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, liczony jest od daty określonej na podstawie art. 111 ust. 2 tego rozporządzenia.

3. Urząd może wydać wnioskodawcy potwierdzenie otrzymania przed datą określoną na podstawie art. 111 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002.

4. Urząd może badać wnioski przed datą określoną na podstawie art. 111 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 6/2002 i przekazywać informacje wnioskodawcy w celu uzupełnienia wszelkich braków przed tą datą.

Wszelkie decyzje w odniesieniu do takich wniosków mogą być podejmowane jedynie po tej dacie.

5. Jeżeli datą otrzymania wniosku o rejestrację unijnego wzoru przemysłowego przez Urząd, przez główny urząd własności przemysłowej Państwa Członkowskiego czy przez Urząd Wzorów Beneluksu, jest data przed rozpoczęciem się trzymiesięcznego terminu określonego w art. 111 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 6/2002, wniosek uważa się za niezłożony.

Wnioskodawcę informuje się odpowiednio o tym fakcie i odsyła mu się wniosek.

Artykuł 87

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 października 2002 r.