Akt prawny
archiwalny
Wersja archiwalna od 2005-03-09 do 2005-12-31
Wersja archiwalna od 2005-03-09 do 2005-12-31
archiwalny
Alerty
DECYZJIA KOMISJI
z dnia 9 marca 2005 r.
w sprawie ustanowienia warunków zdrowotnych zwierząt i wymogów w zakresie świadectw weterynaryjnych przy przywozie do Wspólnoty zarodków bydlęcych
(notyfikowana jako dokument nr C(2005) 543)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2005/217/WE)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/556/EWG z dnia 25 września 1989 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywóz z państw trzecich zarodków bydła domowego (1), w szczególności jej art. 7 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1 akapit pierwszy 1it. b),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzja Komisji 91/270/EWG z dnia 14 maja 1991 r. ustalająca wykaz państw trzecich, z których Państwa Członkowskie zezwalają na przywóz zarodków bydła domowego (2) stanowi, że Państwa Członkowskie mogą dokonywać przywozu zarodków bydła domowego jedynie z państw trzecich wymienionych w załączniku do tej decyzji.
(2) Dyrektywa 89/556/EWG przewiduje sporządzenie wykazu zespołów pobierania i wytwarzania zarodków bydlęcych, posiadających zezwolenie na pobieranie, preparowanie lub przechowywanie w państwach trzecich zarodków bydlęcych przeznaczonych dla Wspólnoty. Decyzja Komisji 92/452/EWG z dnia 30 lipca 1992 r. ustanawiająca wykazy zespołów pobierania zarodków, zatwierdzonych w państwach trzecich do wywozu do Wspólnoty zarodków bydlęcych (3) ustanawia ten wykaz.
(3) Decyzja Komisji 92/471/EWG z dnia 2 września 1992 r. dotycząca warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy przywozie zarodków bydlęcych z państw trzecich (4), stanowi, że Państwa Członkowskie mogą zezwolić wyłącznie na przywóz zarodków bydlęcych odpowiadających gwarancjom określonym w świadectwach zdrowia zwierząt zamieszczonych w załącznikach do tej decyzji. Załączniki te zawierają również wykazy państw trzecich zatwierdzonych do stosowania świadectw weterynaryjnych określonych w tej decyzji.
(4) Dyrektywa 89/556/EWG stanowi, że zarodków bydlęcych nie należy przesyłać z jednego Państwa Członkowskiego do drugiego, chyba że zostały otrzymane w wyniku sztucznego zapłodnienia lub zapłodnienia in vitro nasieniem reproduktora dawcy, który w czasie pobrania nasienia znajdował się w punkcie pobierania zatwierdzonym przez właściwe władze do celów pobierania, preparowania i przechowywania nasienia lub nasieniem przywiezionym zgodnie z dyrektywą Rady 88/407/EWG z dnia 14 czerwca 1988 r. ustanawiającą warunki zdrowotne zwierząt wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym oraz w przywozie zamrożonego nasienia bydła domowego (5).
(5) Międzynarodowe Stowarzyszenie Transferu Embrionów (IETS) oceniło ryzyko przeniesienia niektórych chorób zakaźnych za pośrednictwem zarodków jako nieznaczne, pod warunkiem właściwego obchodzenia się z zarodkami w okresie między pobraniem i transferem. Niemniej w interesie zdrowia zwierząt należy podjąć stosowne uprzednie środki bezpieczeństwa w odniesieniu do nasienia stosowanego do zapłodnienia.
(6) Wymagania Wspólnoty w zakresie przywozu zarodków bydlęcych powinny być co najmniej równie rygorystyczne jak wymagania obowiązujące w wewnątrzwspólnotowym handlu zarodkami bydlęcymi, w szczególności w odniesieniu do nasienia stosowanego do zapłodnienia. Wskutek stosowania nowych, bardziej rygorystycznych wymagań określonych w decyzji 92/471/EWG, zmienionej decyzją 2004/786/WE, pojawiły się problemy w handlu.
(7) W wyniku tych problemów eksporterzy i importerzy zażądali okresu przejściowego w celu dostosowania się do nowych, bardziej rygorystycznych wymagań dotyczących nasienia bydlęcego stosowanego do zapładniania oocytów w celu wywozu zarodków do Wspólnoty. Należy zatem zezwolić, przez pewien okres oraz pod pewnymi warunkami, na przywóz zarodków bydlęcych pobranych lub wytworzonych na warunkach określonych w załączniku III do niniejszej decyzji.
(8) W interesie przejrzystości prawodawstwa wspólnotowego należy zatem uchylić decyzje 91/270/EWG i 92/471/EWG oraz zastąpić je niniejszą decyzją.
(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Państwa Członkowskie dokonują przywozu wyłącznie zarodków bydła domowego (zwanych dalej „zarodkami”), które zostały pobrane lub wytworzone w państwach trzecich wymienionych w załączniku I do niniejszej decyzji przez zatwierdzone zespoły pobierania lub wytwarzania zarodków wymienione w Załączniku do decyzji 92/452/EWG.
Artykuł 2
Państwa Członkowskie zezwalają na przywóz zarodków zgodnych z dodatkowymi gwarancjami określonymi we wzorze świadectwa weterynaryjnego zamieszczonym w załączniku II.
Artykuł 3
W drodze odstępstwa od art. 2, Państwa Członkowskie zezwalają w okresie do 31 grudnia 2006 r. na przywóz z państw trzecich wymienionych w załączniku I zarodków, które spełniają:
a) dodatkowe gwarancje określone we wzorze świadectwa weterynaryjnego zamieszczonym w załączniku III; a także
b) następujące warunki:
i) zarodki muszą być pobrane lub wytworzone przed 1 stycznia 2006 r.;
ii) zarodki wolno wykorzystywać wyłącznie do celów implantacji u samic bydła przebywających w Państwie Członkowskim przeznaczenia wskazanym w świadectwie weterynaryjnym;
iii) zarodki nie mogą być przedmiotem handlu wewnątrz-wspólnotowego.
Artykuł 4
Uchyla się decyzje 91/270/EWG i 92/471/EWG.
Artykuł 5
Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 5 kwietnia 2005 r.
Artykuł 6
Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 9 marca 2005 r.
W imieniu Komisji |
Markos KYPRIANOU |
Członek Komisji |
|
(1) Dz.U. L 302 z 19.10.1989, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1).
(2) Dz.U. L 134 z 29.5.1991, str. 56. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2004/52/WE (Dz.U. L 10 z 16.1.2004, str. 67).
(3) Dz.U. L 250 z 29.8.1992, str. 40. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2004/568/WE (Dz.U. L 15 z 19.1.2005, str. 34).
(4) Dz.U. L 270 z 15.9.1992, str. 27. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2004/786/WE (Dz.U. L 346 z 23.11.2004, str. 32).
(5) Dz.U. L 194 z 22.7.1988, str. 10. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2004/101/WE (Dz.U. L 30 z 4.2.2004, str. 15).
ZAŁĄCZNIK I
Kod ISO | Kraj | Stosowne świadectwo weterynaryjne | Uwagi | |
AR | Argentyna | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III (***) |
|
AU | Australia | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III (***) | Obowiązują dodatkowe gwarancje zgodnie z punktem 11.5.2 świadectwa w załączniku II lub III |
CA | Kanada | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III (***) |
|
CH | Szwajcaria (**) | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III (***) |
|
HR | Chorwacja | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III (***) |
|
IL | Izrael | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III (***) |
|
MK | Była Jugosłowiańska Republika Macedonii (*) | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III (***) |
|
NZ | Nowa Zelandia | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III (***) |
|
RO | Rumunia | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III (***) |
|
US | Stany Zjednoczone Ameryki | ZAŁĄCZNIK II | ZAŁĄCZNIK III (***) |
|
(*) Kod tymczasowy niemający wpływu na ostateczne oznaczenie, które zostanie przyznane po zakończeniu negocjacji toczących się obecnie na forum Narodów Zjednoczonych. (**) Bez uszczerbku dla szczególnych wymagań w zakresie świadectw przewidzianych na mocy wszelkiej odnośnej umowy wspólnotowej z państwami trzecimi. (***) Stosowane do dnia wskazanego w art. 4 decyzji 2005/217/WE. |
ZAŁĄCZNIK II
ZAŁĄCZNIK III