KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 48/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 grudnia 2003 r. (¹), w szczególności jego art. 7,

a także biorąc pod uwagę, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 48/2004 ustanowiło wspólne ramy dla opracowywania corocznych wspólnotowych statystyk dotyczących stali za lata referencyjne 2003–2009.

(2) Stosownie do art. 7 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 48/2004 do określenia zakresu wymaganych charakterystyk niezbędne są środki realizacji.

(3) Stosownie do art. 7 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 48/2004 do zdefiniowania technicznego formatu dla przekazywania corocznych wspólnotowych statystyk dotyczących stali niezbędne są środki realizacji.

(4) Środki realizacji przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Programów Statystycznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Specyfikacje zakresu charakterystyk zostają określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. W specyfikacjach tych w odniesieniach do rachunków firmowych użyto pozycji określonych w art. 9 i 23 78/660/EWG (²) do celów przedstawienia, odpowiednio, zestawienia bilansowego oraz rachunku strat i zysków.

Artykuł 2

Format techniczny wymieniony w art. 6.2 rozporządzenia (WE) nr 48/2004 zostaje przedstawiony w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie zastosują te specyfikacje i ich techniczny format w stosunku do roku referencyjnego 2003 oraz następnych lat.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 maja 2005 r.

ZAŁĄCZNIK I

ZAKRES CHARAKTERYSTYK

1. ROCZNE STATYSTYKI DOTYCZĄCE ZESTAWIENIA BILANSOWEGO ZŁOMU STALI I ŻELIWA

Uwagi wstępne

Wymagać się będzie, aby Państwa Członkowskie zebrały te informacje ze wszystkich zakładów produkujących żelazo, stal lub wyroby określone jako grupa 27.1 NACE Rev.1.1 i które zużywają i/lub wytwarzają złom. Za pierwszy rok referencyjny 2003 Komisja zaakceptuje, że objęty nim zakres odnosić się będzie do grupy 27.1 NACE Rev.1.1. Dla każdego zakładu musi być wypełniony osobny kwestionariusz, nawet jeśli kilka z nich wchodzi w skład tej samej firmy. Gdy zakład posiada miejscowo zintegrowaną odlewnię stali, to należy uważać ją za integralną część tego zakładu. Zakłady miejscowo zintegrowane to zakłady, które podlegają temu samemu kierownictwu i mają tę samą lokalizację. Formularz dotyczy walcowni, które bezpośrednio przewalcowują używane produkty zwykle nieuważane za złom. Wszystkie huty żelaza i stali, które nie mają własnych zasobów i które z tego powodu zakupują złom od innych zakładów, muszą wypełnić kwestionariusz w taki sam sposób jak producenci. Odlewnie żelaza, miejscowo zintegrowane bądź nie, oraz niezintegrowane odlewnie żelaza, nie będąc zaklasyfikowane do grupy 27.1 NACE Rev.1.1, są wyłączone.

Za złom uważa się:

- wszelki złom żelazny lub stalowy powstający podczas produkcji i przetwarzania żelaza i stali bądź odzyskany ze zużytych artykułów z żelaza lub stali, który nadaje się do przetopienia (obejmuje to również złom, który jest kupowany; nie obejmuje natomiast przypalonych wyżarzanych odlewów ani odlewów zaatakowanych przez kwas),

- złom z rynien spustowych i inny złom z odlewania stali (normalnego lub syfonowego), w tym również tunele i wlewy, odpadowe rury doprowadzające z odlewania syfonowego itp., a także odrzucone i wadliwe wlewki niewłączone do produkcji,

- skrzepy z kadzi (z wyjątkiem pochodzących z odlewania w formy piaskowe).

Z innej strony odpad zawierający żelazo, który jest znacznie zanieczyszczony materiałem niemetalicznym i który powstaje podczas topienia lub obróbki cieplnej bądź obróbki mechanicznej, nie powinien być zaliczany do złomu, na przykład:

- koryta spustowe wielkiego pieca,

- rynny spustowe z odlewania, rozpryski oraz inne odpady pochodzące z odlewania żelaza, odpady z dołów odlewniczych,

- żużel ze stalowni,

- zgorzelina z pieców grzewczych oraz walcowania i kucia,

- rozpryski z konwertorów,

- skrzep z kanału spalinowego i skrzep z dziobu kadzi, skrzepy i pozostałości pochodzące z odlewania w formy piaskowe.

Specyfikacje

Kod: 1010

Tytuł: Zapasy w pierwszym dniu roku

W kodach tych (z ujęciem odlewni żelaza) należy ująć zapasy znajdujące się w całym zakładzie, uwzględniając w tym również miejscowo zintegrowaną działalność, z wyjątkiem zapasów utrzymywanych przez odlewnie żelaza.

Kod: 1020

Tytuł: Złom powstający w zakładzie

Obejmuje:

- rynny spustowe i inny złom z odlewania, ze stalowni i ze zintegrowanych odlewni żelaza: wlewy główne i nastawki wlewowe z odlewania stali; w tym również wadliwe i wybrakowane wlewki, niezaliczone do produkcji,

- złom technologiczny, to jest złom, który powstaje przy wytwarzaniu półproduktów i produktów walcowanych, w tym również podczas pracy zleconej, a także odpadowe i wadliwe wlewki i odlewy stalowe stwierdzone jako wadliwe po opuszczeniu huty lub odlewni (tj. po tym, jak zostały wliczone do produkcji stali surowej lub staliwa). Włącznie ze złomem powstającym w lokalnie zintegrowanych odlewniach stali, kuźniach, zakładach produkcji rur, zakładach produkcji drutu oraz w walcowniach zimnych, zakładach konstrukcji metalowych oraz innych wydziałach przetwórstwa stali, z wyjątkiem odlewni żelaza (patrz: ogólna uwaga 1 powyżej). Złom walcowniczy, który ma być ponownie walcowany na własnych walcarkach, nie jest zaliczany do nowego złomu,

- złom odzyskany, to jest złom stalowy i żeliwny powstający w wyniku remontu lub demontażu starych instalacji, maszyn i urządzeń, np. wlewnic.

Kod: 1030

Tytuł: Wpływy (1031 + 1032 + 1033)

Złom otrzymany poprzez kupca występującego w roli pośrednika jest przydzielony, odpowiednio, do źródeł podanych jako kody 1031, 1032 i 1033.

Złom z rozbiórki statków pochodzący ze składowisk rozbiórkowych we Wspólnocie powinien być liczony jako złom krajowy i wspólnotowy.

Kod: 1031

Tytuł: Wpływy ze źródeł wewnętrznych

Obejmuje to wpływy złomu z innych zakładów lub oddziałów tej samej firmy w tym samym kraju, wliczając w to wielkie piece, stalownie, walcownie, odlewnie żelaza (w tym również zintegrowane odlewnie żelaza). Wpływy złomu z zakładów należących do innych firm oraz z zakładów innych niż te, które wytwarzają stal lub jej używają, np. z kopalni, powinien być ujęty.

Obejmuje to również wpływy złomu z rynku krajowego, otrzymywanego bezpośrednio od firm niebędących producentami stali, takich jak odlewnie stali i żelaza, zakłady produkcji rur, kuźnie, zakłady przemysłu budowlanego, zakłady przemysłu wydobywczego, stocznie, zakłady kolejowe, zakłady przemysłu technicznego i metalowego.

Kod: 1032

Tytuł: Wpływy z krajów Wspólnoty

Obejmuje to wpływy złomu z innych krajów Wspólnoty.

Kod: 1033

Tytuł: Wpływy z krajów trzecich

Obejmuje to wpływy z krajów niebędących członkami UE (lub z krajów trzecich).

Kod: 1040

Tytuł: Ogółem dostępne (1010 + 1020 + 1030)

Suma zapasów w pierwszym dniu roku, powstała w zakładzie i jako wpływy.

Kod: 1050

Tytuł: Zużycie ogółem ...

Zużycie ogółem pokazuje łączne ilości złomu zużytego w produkcji żelaza w wielkich piecach, elektrycznych piecach do wytopu żelaza, jak również w spiekalniach, a także łączne zużycie złomu użytego w całkowitej produkcji surowej stali, wliczając w to produkcję specjalnej surówki przez ponowne nawęglanie stali oraz produkcję lokalnie zintegrowanych odlewni.

Kod: 1051

Tytuł: ... z czego piece elektryczne

Zużycie złomu w produkcji stali w piecach elektrycznych.

Kod: 1052

Tytuł: ... z czego złom stali nierdzewnej

Zużycie złomu stali nierdzewnej zawierającej 10,5 % lub więcej chromu i nie więcej niż 1,2 % węgla, z innymi pierwiastkami stopowymi lub bez.

Kod: 1060

Tytuł: Dostawy

Podać wszystkie dostawy złomu, w tym również dostawy do wszystkich odlewni, nawet tych, które są lokalnie zintegrowane.

Kod: 1070

Tytuł: Zapasy w ostatnim dniu roku (1040 – 1050 – 1060)

W kodach tych (z ujęciem odlewni żelaza) należy wpisać zapasy znajdujące się w całym zakładzie, uwzględniając w tym również miejscowo zintegrowaną działalność, z wyjątkiem zapasów utrzymywanych w odlewniach żelaza.

2. ZUŻYCIE PALIWA I ENERGII ORAZ ZESTAWIENIE BILANSOWE ENERGII ELEKTRYCZNEJ W HUTNICTWIE ŻELAZA I STALI

Uwagi wstępne na temat typów instalacji

Wydział przygotowania załadunku obejmuje linię przygotowania wsadu oraz spiekalnię.

Jeśli chodzi o wielkie piece i piece elektryczne do wytopu żelaza, to pod uwagę należy brać tylko zużycie paliwa, które jest bezpośrednio załadowywane lub używane w piecach jako substytut koksu, tj. wyłączając zużycie w nagrzewnicach gorącego dmuchu, wentylatorach i innych pomocniczych urządzeniach wielkiego pieca (należy podać w pozycji "inne instalacje").

Wytapialnie obejmują wytapialnie hut stali oraz odlewnie ciągłe.

Elektrownie obejmują zużycie paliwa i energii użytej do wytworzenia całej elektryczności w zakładzie lub w połączonych elektrowniach kilku stalowni. Patrz również: ogólna uwaga nr 2.

Wymagane będzie, aby Państwa Członkowskie zebrały te informacje z wszystkich hut żelaza i stali określonych jako grupa 27.1 NACE Rev. 1.1, włącznie z walcowniami wtórnymi i elektrowniami przemysłu hutnictwa żelaza, które są dzielone przez kilka zakładów i firm. Do celów niniejszych statystyk elektrownie te powinny być uważane za stalownie grupy 27.1 NACE Rev. 1.1.

Wspólne elektrownie przemysłu hutnictwa żelaza

Elektrownie wspólne dla kilku zakładów lub hut powinny być ujęte jako całość.

Wspólne elektrownie przemysłu hutnictwa żelaza powinny odpowiedzieć na tę ankietę bezpośrednio. Aby uniknąć zdublowanych wpisów, zakłady używające mocy wytwarzanej przez te elektrownie nie powinny ujmować tych danych w swoich indywidualnych odpowiedziach.

Stalownie powinny jednak wykazać w swoich zasobach wpływy energii elektrycznej od wspólnych elektrowni jako całość (kod 3102) wśród swoich wpływów z zewnątrz.

Elektrownie połączone z innym gałęziami przemysłu, np. z górnictwem węgla, są wyłączone.

Elektrociepłownie

Te mieszane zakłady należy uważać częściowo za elektrownie. Zużycie paliwa powinno obejmować jedynie paliwo używane do wytwarzania energii elektrycznej, tj. wyłączając ilości związane z dostawą ciepła.

Zużycie energii

W części A wprowadzić zużycie paliwa i energii w hutach żelaza i stali oraz w ich instalacjach pomocniczych, z wyjątkiem pieców koksowniczych (wielkie piece, spiekalnie, lokalnie zintegrowane odlewnie stali, walcownie itp.).

Ująć całe zużycie przypadające na instalację pomocniczą (np. elektrownie i ciepłownię), nawet jeśli instalacje te nie pracują wyłącznie dla zakładu huty żelaza i stali.

Wyłączyć zintegrowane z hutą żelaza i stali wydziały, których działalność nie jest objęta przez grupę 27.1 NACE Rev. 1.1.

Część A: Roczne statystyki dotyczące zużycia paliwa i energii w rozbiciu na typy urządzeń

Kod: 2010

Tytuł: Paliwa stałe (2011 + 2012)

Paliwa stałe należy zapisać według ich stanu przy odbiorze.

Kod: 2011

Tytuł: Koks

Obejmuje koks, półkoks, koks naftowy oraz przesiew koksowy.

Kod: 2012

Tytuł: Inne paliwa stałe

Obejmuje węgiel kamienny i aglomeraty, lignit i brykiety.

Kod: 2020

Tytuł: Paliwa płynne

Obejmuje zużycie wszystkich paliw płynnych w hutach żelaza i stali i ich pomocniczych instalacjach, w elektrowniach, lecz z wyłączeniem pieców koksowniczych.

Kod: 2030

Tytuł: Gaz (2031 + 2032 + 2033 + 2034)

Zużycie, które ma być zapisane, powinno być zużyciem netto, bez ujęcia strat i wypalonego nadmiaru gazu.

Zużycie gazu należy zapisać w gigadżulach (1 gigadżul = 109 dżuli = 1 gigakaloria/4,186) w oparciu o dolną wartość opałową dla każdego gazu (dla suchego gazu o temperaturze 0° i pod ciśnieniem 760 mm/Hg).

Kod: 2040

Tytuł: Zewnętrzne dostawy gazu wielkopiecowego

Obejmuje całkowite zewnętrzne dostawy gazu wielkopiecowego do zaopatrzenia publicznego, do zintegrowanych koksowni huty, do innych hut oraz do innych odbiorców.

Kod: 2050

Tytuł: Zewnętrzne dostawy gazu konwertorowego

Obejmuje całkowite zewnętrzne dostawy gazy konwertorowego do zaopatrzenia publicznego, do zintegrowanych koksowni huty, do innych hut oraz do innych odbiorców.

Część B: Roczne statystyki dotyczące zestawienia bilansowego dla energii elektrycznej w hutnictwie żelaza i stali

Specyfikacje

Kod: 3100

Tytuł: Zasoby (3101 + 3102)

Patrz: specyfikacje dla 3101 i 3102.

Kod: 3101

Tytuł: Produkcja brutto

Produkcja brutto odpowiadająca całkowitemu zużyciu w elektrowniach, podanemu w części A dla elektrowni.

Kod: 3102

Tytuł: Wpływy z zewnątrz

"Zewnątrz" obejmuje sieci publiczne, inne kraje, huty żelaza i stali (w tym wspólne elektrownie), piece koksownicze huty, lokalnie zintegrowane wydziały itp.

Kod: 3200

Tytuł: Użyte (3210 + 3220 + 3230)

Suma linii 3200 powinna odpowiadać sumie linii 3100.

Kod: 3210

Tytuł :Zużycie przez instalację (3211 + 3212 + 3213 + 3214 + 3215 + 3216 + 3217)

Obejmuje całkowite zużycie na instalację linii (3211 + 3212 + 3213 + 3214 + 3215 + 3216 + 3217).

Kod: 3217

Tytuł: Inne instalacje

Odnosi się do innych typów instalacji, jak to określono w części A.

Kod: 3220

Tytuł: Dostawy na zewnątrz

Patrz: kod 3102.

Kod: 3230

Tytuł: Straty

Obejmuje wszystkie straty energii elektrycznej.

3. ZAPYTANIE DOTYCZĄCE INWESTYCJI W PRZEMYŚLE HUTNICTWA ŻELAZA I STALI (WYDATKI I ZDOLNOŚĆ PRODUKCYJNA)

Część A: Coroczne statystyki dotyczące wydatków

Uwagi wstępne

Dla każdego zakładu musi być wypełniony oddzielny kwestionariusz, nawet jeśli kilka z tych zakładów wchodzi w skład tej samej firmy.

Wydatki inwestycyjne stanowią inwestycję w dobra materialne dokonaną w okresie referencyjnym. Ujęte są tu nowe i obecne dobra materialne zakupione od stron trzecich lub wytworzone na własny użytek (tj. skapitalizowana produkcja materialnych dóbr inwestycyjnych), posiadające żywotność eksploatacyjną wynoszącą ponad jeden rok i obejmujące niewytworzone dobra materialne, takie jak grunt. Próg dla użytecznej żywotności określonego dobra, które może być skapitalizowane, może być zwiększony zgodnie z praktykami księgowymi firmy, gdy praktyki te wymagają dłuższej oczekiwanej żywotności serwisowej niż wskazany powyżej jednoroczny próg.

Wszystkie inwestycje są szacowane przed korektami wartości (tj. wartości brutto) i przed odliczeniem dochodu ze zbycia. Zakupione dobra są szacowane na podstawie ceny zakupu, tj. koszty transportu i instalacji, opłaty, podatki i inne koszty przekazania własności są ujęte. Samodzielnie wytworzone dobra materialne są szacowane na podstawie kosztu produkcji. Dobra nabyte w wyniku procesu restrukturyzacji (na przykład fuzji, przejęć, rozpadów, dochodów ubocznych) są wyłączone. Zakupy drobnych narzędzi, które nie są kapitalizowane, są ujęte w pozycji wydatków bieżących.

Ujęte są również wszelkie dodatki, zmiany, udoskonalenia i renowacje, które przedłużają żywotność lub zwiększają zdolność produkcyjną dóbr kapitałowych.

Koszty bieżących konserwacji są wyłączone, podobnie jak dobra kapitałowe używane na podstawie umów o wynajem i dzierżawę.

Odnośnie do rejestrowania inwestycji, w których fakturowanie, dostawa, płatność i pierwsze użycie dobra może mieć miejsce w różnych okresach odniesienia, jako cel proponowana jest następująca metoda:

- inwestycje są rejestrowane, gdy własność jest przekazywana do jednostki, która zamierza ich używać. Produkcja skapitalizowana jest rejestrowana, gdy jest wytwarzana. Odnośnie do rejestrowania inwestycji dokonywanych w możliwych do zidentyfikowania stadiach każda częściowa inwestycja powinna być rejestrowana w okresie referencyjnym, w którym jest dokonywana.

W praktyce może nie być to możliwe i konwencje dotyczące księgowości mogą oznaczać potrzebę zastosowania następujących przybliżeń tej metody:

- inwestycje zostają zapisane w okresie referencyjnym, w którym zostały dostarczone,

- inwestycje zostają zapisane w okresie referencyjnym, w którym weszły do procesu produkcyjnego,

- inwestycje zostają zapisane w okresie referencyjnym, w którym zostały zafakturowane,

- inwestycje zostają zapisane w okresie referencyjnym, w którym została uiszczona za nie zapłata,

- inwestycja nie jest zapisywana w zestawieniu bilansowym. Jednakże dodatki, zbycia i przekazania wszystkich środków trwałych, jak również wartość korekt wartości tych środków trwałych są wykazane w zestawieniu bilansowym lub w adnotacjach do ksiąg handlowych.

Dobra materialne są wykazywane w księgach firmy w pozycji Środki trwałe – środki materialne.

Specyfikacje według typu instalacji

Kod: 4010

Tytuł: Koksownia

Obejmują one:

- piece, w tym baterie pieców koksowniczych z urządzeniami pomocniczymi, takimi jak urządzenia załadowcze, wpycharki, kruszarki, jak również koksiarki oraz wieże gaśnicze,

- instalację pomocniczą.

Uwaga: W każdej pozycji ujęte są: instalacja, budynki oraz urządzenia pomocnicze.

Kod: 4020

Tytuł: Instalacja przygotowania ładunku

Obejmuje linię przygotowania rudy żelaza i wsadu.

Kod: 4030

Tytuł: Instalacja do wytwarzania żelaza i żelazostopów (wraz z wielkimi piecami)

Obejmuje surówkowe piece elektryczne, piece niskoszybowe oraz inną instalację do wstępnego topienia itp.

Kod: 4040

Tytuł: Wytapialnie w hutach żelaza i stali

Proces AOD, obróbka próżniowa i kadziowa itp. są uważane za obróbkę następną po procesie finalnym; odnośne wydatki inwestycyjne (podobnie jak cała produkcja) muszą być ujęte w kategorii obejmującej odpowiedni proces finalny.

Gdy zakład zawiera (lub będzie zawierał) wytapialnię stali lub mieszarkę, wydatki związane z mieszarką powinny być ujęte wraz ze związaną z nią wytapialnią. Jeśli zakład nie posiada wytapialni, to wydatki te powinny być ujęte z wydatkami związanymi z wielkimi piecami.

Kod: 4041

Tytuł: ... z czego elektryczne

Obejmuje proces EPŁ produkcji surowej stali w elektrycznym piecu (łukowym lub indukcyjnym).

Kod: 4050

Tytuł: Odlewanie ciągłe

Dotyczy wlewków ciągłych płaskich, kęsisk kwadratowych, kęsów, profili wstępnych dwuteowych oraz półwyrobów rurowych, z wyłączeniem obciętych końców przednich i tylnych.

Kod: 4060

Tytuł: Walcownie (4061 + 4062 + 4063 + 4064)

Dla każdego typu walcowni należy uwzględnić nie tylko wydatki związane z samą walcownią, lecz również związane z instalacją następującą przed (np. piece grzewcze) oraz po walcarkach (np. chłodnie, nożyce). W pozycji "Inne" (kod 4070) ujmowane są wydatki dotyczące wszystkich urządzeń, które nie podpadają po kategorię walcarek specjalnych, z wyjątkiem instalacji do nakładania powłok (cynowania, cynkowania itp.) wyróżnionych w kodzie 4064.

Wydatki dla walcarek wygładzających należy wykazywać w kodzie 4063 – walcownie do walcowania taśm szerokich na zimno.

Kod: 4061

Tytuł: Wyroby płaskie

W kodzie tym zapisywane są wydatki dotyczące walcowni do walcowania wyrobów płaskich na gorąco.

Kod: 4062

Tytuł: Wyroby długie

W kodzie tym zapisywane są wydatki dotyczące walcowni do walcowania wyrobów długich na gorąco.

Kod: 4063

Tytuł: Walcownie do walcowania taśm szerokich na zimno

W kodzie tym zapisywane są wydatki dotyczące walcowni do walcowania taśm szerokich na zimno, ciągłych lub nie.

Kod: 4064

Tytuł: Instalacje do nakładania powłok

W kodzie tym zapisywane są wydatki dotyczące instalacji do nakładania powłok (linii do powlekania).

Kod: 4070

Tytuł: Inne instalacje

Kod ten obejmuje:

- wszystkie centralne instalacje i sieci dystrybucyjne energii elektrycznej, gazu, wody, pary, powietrza i tlenu,

- transport, warsztaty techniczne, laboratoria oraz wszystkie inne instalacje, które wchodzą w skład części lub całości zakładu, lecz nie mogą być zaklasyfikowane jako część konkretnego sektora,

- zgniatacze kęsisk kwadratowych, zgniatacze kęsisk płaskich oraz walcownie kęsów, gdy obrabiane półprodukty nie są odlewami ciągłymi i zapisanymi pod kodem 4050.

Kod: 4200

Tytuł: ... z czego na zwalczanie zanieczyszczenia

- inwestycje w wyraźne, identyfikowalne komponenty uzupełniające istniejące urządzenia, które są wprowadzone na końcu lub zupełnie poza linią produkcyjną (urządzenia "końcówkowe"),

- inwestycje w urządzenia (np. filtry lub oddzielnie stopnie czyszczenia), które zbierają lub usuwają zanieczyszczenia z linii technologicznej, gdy usunięcie tych dodatkowych urządzeń nie wpłynęłoby na zasadnicze funkcjonowanie linii produkcyjnej.

- działania i działalność korzystne dla środowiska, które byłyby podjęte niezależnie od względów ochrony środowiska, w tym przedsięwzięcia mające na celu głównie zdrowie i bezpieczeństwo miejsca pracy oraz zabezpieczenie produkcji,

- przedsięwzięcia mające na celu ograniczenie zanieczyszczenia podczas używania lub złomowania produktów (dostosowanie produktów do środowiska), o ile polityka i regulacje dotyczące środowiska nie rozszerzają prawnej odpowiedzialność producenta, tak że obejmuje ona również zanieczyszczenie wytwarzane przez produkty podczas ich używania lub zajęcie się produktami, gdy staną się one odpadem,

- działania związane z używaniem i oszczędzaniem zasobów (np. zaopatrzenie w wodę lub oszczędzanie energii lub surowców), o ile głównym celem nie jest ochrona środowiska: przykładowo gdy działania te mają na celu realizowanie krajowej lub międzynarodowej polityki środowiskowej i nie są podejmowane z powodów oszczędnościowych.

Część B: Roczne statystyki dotyczące wydajności

Uwagi wstępne

Maksymalna możliwa produkcja (MMP) odpowiada takiej produkcji, którą zakład mógłby wykonać w ciągu rozważanego roku, biorąc pod uwagę normalne lub oczekiwane praktyki operacyjne, metody pracy oraz asortyment wyrobów. Jest ona z definicji większa od faktycznej produkcji.

Zmiany MMP ogólnie związane są:

- z dokonanymi inwestycjami, choć wydatki i zmiana niekoniecznie muszą występować jednocześnie,

- z faktycznymi lub planowanymi zamknięciami, przeniesieniem lub sprzedażą. Maksymalna możliwa produkcja nie odpowiada technicznej lub nominalnej wydajności jakiegokolwiek urządzenia, lecz jest oparta na ogólnej strukturze technicznej zakładu, z uwzględnieniem zależności pomiędzy różnymi etapami produkcji, np. pomiędzy stalownią a wielkimi piecami.

Maksymalna możliwa produkcja roczna jest to maksymalna produkcja, która może być osiągnięta w ciągu danego roku w normalnych warunkach roboczych, z uwzględnieniem naprawy, konserwacji oraz zwykłych dni wolnych od pracy, za pomocą urządzeń dostępnych na początku roku, biorąc pod uwagę również dodatkową produkcję urządzeń, które wejdą do pracy, oraz istniejące urządzenia, które zostaną definitywnie zlikwidowane w ciągu roku. Rozwój produkcji jest oparty na prawdopodobnych proporcjach składu wsadu dla każdego rozważanego urządzenia oraz na założeniu, że surowce będą dostępne.

Ogólne metody obliczania

Wszystkie instalacje, które nie są zamknięte na stałe, muszą być ujęte w odpowiedziach na pytania kwestionariusza.

Obliczenie MMP oparte jest na założeniu normalnych warunków roboczych, które obejmują:

- normalną dostępność siły roboczej, tj. nie należy dokonywać zmian MMP w sytuacji, gdy zakład dostosowuje się do zmiennych warunków rynkowych poprzez czasowe redukcje lub wzrosty poziomów zatrudnienia,

- normalną dostępność urządzeń, tj. należy uwzględnić okresowe zamknięcia, płatne urlopy, rutynowe konserwacje i, gdy stosowne, sezonową podaż energii elektrycznej (¹),

- normalną dostępność surowców,

- normalny podział wsadów, zarówno surowców, jak i półwyrobów (o ile nie określono inaczej, "normalny" oznacza taki jak w poprzednim roku) na różne instalacje. W przypadkach gdy z powodów specyficznych dla danej instalacji konieczne są zmiany tego podziału, zmiany takie mogą być dokonane tylko wówczas, jeśli surowce lub półwyroby mogą być dostępne w wystarczającej ilości,

- normalny asortyment wyrobów, taki jak w poprzednim roku, o ile nie są planowane specjalne zmiany,

- brak problemów ze zbyciem produktów,

- brak strajków lub lokautów,

- brak incydentów technicznych lub awarii instalacji,

- brak poważnych zakłóceń przez czynniki atmosferyczne, np. powódź.

Oddanie do eksploatacji lub wycofanie z eksploatacji

W przypadkach gdy instalacja ma być oddana do eksploatacji, trwale zamknięta, przeniesiona lub sprzedana w ciągu danego roku, należy wziąć pod uwagę datę jej wprowadzenia lub wycofania i obliczyć MMP proporcjonalnie do liczby miesięcy, w ciągu których spodziewane jest, że urządzenie będzie pracować. W przypadku nowych urządzeń, a zwłaszcza bardzo dużych projektów, należy rozważnie podejść do określania produkcji możliwej do osiągnięcia w ciągu okresu dochodzenia do pełnej wydajności, który może trwać wiele lat.

1. Stalownie

- Stale konwertorowe: w przypadku stali konwertorowych (np. LD, OBM) wszystkie instalacje związane z wytopem surówki i wytapianiem stali muszą być brane pod uwagę wspólnie, tj. MMP stalowni może być ograniczona dostępnością gorącego metalu; w takich przypadkach MMP stalowni musi zostać obliczona na podstawie dostępnego żelaza, z uwzględnieniem normalnego podziału żelaza pomiędzy, odpowiednio, stalownie, odlewnie, wydział produkcji granulatu i zbyt oraz normalnego wsadu złomu wymaganego na 1 tonę wyrobu gotowego.

- Stale elektryczne: należy brać pod uwagę normalne dostawy energii elektrycznej.

- Ogólne: w niektórych instalacjach pomocniczych mogą występować techniczne wąskie gardła, które mogą ograniczać na przykład równoczesne wykorzystywanie pieców jedynie do dwóch spośród trzech. (Przyczyną może być techniczne wąskie gardło w zasilaniu tlenem, piecach wgłębnych, suwnicach itp.). Dlatego każda wytapialnia musi być brana pod uwagę wraz ze wszystkimi urządzeniami pomocniczymi, które wpływają na jej wykorzystanie.

2. Walcownie i linie do nakładania powłok

MMP walcowni lub linii do nakładania powłok musi być ustalona na podstawie danego asortymentu wyrobów, tj. na podstawie ustalonych wielkości rozmiarów i przekrojów danego wyrobu. Gdy w wyniku nieprzewidywalnych warunków rynkowych firma czuje się niezdolna do dokonania prognozy, powinna użyć asortymentu wyrobów z poprzedniego roku.

Ponadto MMP musi również być ustalona na podstawie normalnego zakresu wymiarów półwyrobów wprowadzanych do walcowni.

Przy obliczaniu MMP należy wziąć pod uwagę wąskie gardła na początku i na końcu procesu, występujące w całej instalacji, np. podaż półwyrobów, wydajność przenoszenia lub obróbki wykańczającej wyrobu.

Zakup półwyrobów stalowych może pozwolić na zwiększenie MMP ograniczonej z innych powodów linii walcowniczej lub grupy, tylko wówczas, jeśli niezbędna ilość półwyrobów stalowych może być dostępna w roku o dobrych warunkach handlowych. To zazwyczaj oznacza długoterminowe umowy lub dobrze określone programy dostaw.

Ogólnie w zintegrowanym zakładzie lub w zakładzie jednej grupy powinna być równowaga pomiędzy produkcją stali a produkcją wyrobów walcowanych po uwzględnieniu normalnego podziału dostępnej stali pomiędzy walcownie, odlewnie i półwyroby przeznaczone do produkcji rur lub do kucia.

Jeśli chodzi o rzeczywistą produkcję (kod ACP), to powinna ona być podana na zasadzie brutto, po ostatecznym zakończeniu każdego etapu procesu, przed jakimkolwiek przekształceniem.

Powinna ona obejmować wszystkie wyroby wykonane w zakładzie, bez względu na to, czy są one przeznaczone na jego własny użytek czy nie. W szczególności wszystkie wyroby zlecone muszą być ujęte w produkcji zakładu, w którym zostały one wykonane, a nie w produkcji zakładu, który zlecił ich wykonanie. Powinna obejmować wszystkie wyroby i gatunki (niestopowe i stopowe), w tym również niższe gatunki, lecz nieprzeznaczone do bezpośredniego przetopienia, jak wyroby niezaliczone do najwyższej jakości, wycinki i odcięte końce płyt i blach; wyroby odzyskane przez cięcie walcowanych lub częściowo walcowanych wyrobów bądź półwyrobów, których wadliwe części są zezłomowane do bezpośredniego przetopienia.

Przekazanie danych dotyczących rzeczywistej produkcji jest opcjonalne.

Musi zostać wypełniony oddzielny kwestionariusz dla każdego zakładu, nawet jeśli kilka z tych zakładów wchodzi w skład tej samej firmy.

Specyfikacje

Kod: 5010

Tytuł: Koks

Produkcja pieców koksowniczych.

Kod: 5020

Tytuł: Przygotowanie wsadu

Produkcja wszystkich instalacji wytwarzających grudkowany spiek oraz inne aglomeraty do wsadu do wielkiego pieca oraz bezpośrednio zredukowane żelazo w postaci gąbki.

Kod: 5030

Tytuł: Surówka i żelazostopy

Produkcja całego żelaza, surówki zwierciadlistej i wysokowęglowego żelazomanganu pochodzących z wielkich pieców i pieców elektrycznych do wytopu surówki w zakładzie.

Kod: 5040

Tytuł: Stal surowa

Ogółem stal surowa.

Kod: 5041

Tytuł: ... z czego elektryczna

- z czego stal surowa z pieców elektrycznych (łukowych i indukcyjnych).

Kod: 5042

Tytuł: ... z czego używana w odlewaniu ciągłym

- z czego wlewki ciągłe płaskie, kęsiska kwadratowe, kęsy, profile wstępne dwuteowe i półwyroby rurowe.

Kod: 5050

Tytuł: Wyroby otrzymywane bezpośrednio przez walcowanie na gorąco (5051 + 5052)

Obejmuje całość wyrobów walcowanych na gorąco.

Kod: 5051

Tytuł: Wyroby płaskie

Obejmuje całość wyrobów płaskich walcowanych na gorąco.

Kod: 5052

Tytuł: Wyroby długie

Ogółem wyroby długie walcowane na gorąco. Ze względu na wygodę kod ten zawiera walcowane półwyroby przeznaczone na rury, ponieważ nie mogą one być zaklasyfikowane pod żadnym innym kodem.

Kod: 5060

Tytuł: Wyroby otrzymywane z walcowanych wyrobów długich

(Z wyłączeniem wyrobów powlekanych)

Wyroby otrzymywane z walcowanych wyrobów długich (z wyjątkiem wyrobów powlekanych). Kod ten obejmuje gorącą taśmę wąską walcowaną na gorąco uzyskaną z taśmy szerokiej walcowanej na gorąco, blachy grube walcowane na gorąco cięte z taśmy szerokiej walcowanej na gorąco, wyroby płaskie walcowane na zimno w postaci arkuszy lub zwojów.

Kod: 5061

Tytuł: ... z czego wyroby otrzymywane przez walcowanie na zimno

- z czego wyroby płaskie (blachy i taśmy) otrzymywane przez walcowanie na zimno.

Kod: 5070

Tytuł: Wyroby powlekane

Kod ten obejmuje wyroby stalowe opakowaniowe (blachę białą, blachę i taśmę ocynowaną, ECSC), wszystkie blachy, blachy grube i zwoje, płaskie lub faliste, powlekane metalem ogniowo lub elektrolitycznie oraz wszystkie blachy, blachy grube i zwoje, płaskie lub faliste, pokryte powłokami organicznymi.

Definicja kodów zamieszczonych w tej ankiecie podana jest w odniesieniu do poprzedniego kwestionariusza Eurostat ECSC 2-61.

(¹) Regularne remonty (np. wielkiego pieca) mogą na przestrzeni lat zostać ograniczone do rocznej "średniej".