KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 88/378/EWG z dnia 3 maja 1988 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich dotyczących bezpieczeństwa zabawek (¹), w szczególności jej art. 6 ust. 1 akapit drugi,

uwzględniając opinię Stałego Komitetu utworzonego na mocy art. 5 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (²), zmienionej dyrektywą 98/48/WE (³) (Komitet ds. Norm i Przepisów Technicznych),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W artykule 2 dyrektywy 88/378/EWG przewidziano, że zabawki mogą być wprowadzane do obrotu wyłącznie wtedy, gdy w przypadku ich przewidywalnego lub zgodnego z przeznaczeniem zastosowania, z uwzględnieniem normalnych zachowań dzieci, nie zagrażają bezpieczeństwu i/lub zdrowiu użytkowników ani osób trzecich.

(2) Zgodnie z art. 5 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 88/378/EWG zabawki uznaje się za spełniające zasadnicze wymogi bezpieczeństwa, o których mowa w art. 3 tej dyrektywy, jeśli spełniają stosowane wobec nich krajowe normy transponujące zharmonizowane normy, których numery referencyjne zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

(3) Zgodnie z art. 5 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 88/378/EWG państwa członkowskie są zobowiązane do opublikowania numerów referencyjnych do norm krajowych transponujących zharmonizowane normy, których numery referencyjne zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

(4) W dniu 15 lipca 1998 r. Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN), działający na podstawie mandatu udzielonego mu przez Komisję, sporządził i przyjął zharmonizowaną normę EN 71-1:1998 „Bezpieczeństwo zabawek - część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne”, odniesienia do której zostały opublikowane po raz pierwszy w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich z dnia 28 lipca 1999 r. (⁴)

(5) W dniu 19 września 2005 r. Europejski Komitet Normalizacyjny przyjął normę EN 71-1:2005 „Bezpieczeństwo zabawek - część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne”, która jest wersją skonsolidowaną normy zharmonizowanej EN 71-1:1998 wraz z jedenastoma zmianami do niej.

(6) Zgodnie z art. 6 ust. 1 dyrektywy 88/378/EWG władze hiszpańskie wniosły oficjalny sprzeciw w zakresie wymogów dotyczących zabawek zawierających pociski zakończone przyssawką przeznaczone dla dzieci w wieku powyżej trzech lat, ustanowionych w normie EN 71-1:2005. Władze hiszpańskie twierdzą, że wymieniona norma nie gwarantuje wystarczającego poziomu ochrony dotyczącego zabawek zawierających pociski przeznaczonych dla dzieci w wieku powyżej trzech lat. Zdaniem władz hiszpańskich dziecko w wieku powyżej trzech lat mogłoby oderwać przyssawkę od pocisku przy użyciu siły większej niż 60 N określonej w pkt 8.4.2.3 „test części ochronnych”.

(7) Norma EN 71-1:2005 określa różne wymogi dotyczące zabawek z przyssawkami, w zależności od wieku dziecka. W odniesieniu do zabawek z przyssawkami przeznaczonych dla dzieci w wieku poniżej trzech lat norma nakłada wymóg, aby „próba na wytrzymałość mechaniczną” została przeprowadzona przy użyciu siły rozciągającej równej 50 N (w przypadku gdy największy dostępny wymiar wynosi najwyżej 6 mm) lub 90 N (w przypadku gdy największy dostępny wymiar przekracza 6 mm). W odniesieniu do zabawek zakończonych przyssawkami, przeznaczonych dla dzieci w wieku powyżej trzech lat, norma nakłada wymóg określony w pkt 4.17.1 lit. b), aby materiały sprężyste wykorzystywane jako powierzchnie uderzeniowe nie ulegały oderwaniu podczas testu przeprowadzanego zgodnie z pkt 8.4.2.3 (próba na wytrzymałość mechaniczną, test części ochronnych). Próba na wytrzymałość mechaniczną dotycząca części ochronnych określona w pkt 8.4.2.3 jest przeprowadzana przy użyciu siły wynoszącej 60 N.

(8) Komisja została poinformowana o kilku wypadkach związanych z zabawkami zawierającymi pociski zakończone przyssawką przeznaczonymi dla dzieci w wieku powyżej trzech lat. W 1997 r. w Szwecji dziewięcioletnie dziecko udusiło się w wyniku przypadkowego połknięcia przyssawki. Dwa inne przypadki śmiertelne odnotowano w Zjednoczonym Królestwie. Ponadto Komisja została poinformowana o ośmiu przypadkach śmiertelnych, które wydarzyły się w Stanach Zjednoczonych. Ostatnio w sierpniu 2005 r. władze hiszpańskie powiadomiły Komisję o wypadku, który zakończył się śmiercią czteroletniego dziecka, spowodowanym zestawem zabawkowym w formie łuku i strzały z przyssawką.

(9) Przyssawki zamocowane do pocisków służących zabawie mają na celu zapewnienie, że pociski te będą przywierać do powierzchni. Przywieranie pocisków do powierzchni i odrywanie od niej sprawiają, że przyssawka podlega powtarzającym się naprężeniom. Ponadto dzieci w wieku powyżej trzech lat często wkładają przyssawki do ust, aby zwiększyć ich wilgotność przed przyklejeniem do powierzchni. Jeżeli przyssawka nie jest w odpowiedni sposób zamocowana na zabawce, prawdopodobne jest, że zostanie ona oderwana podczas normalnego i możliwego do przewidzenia używania. W takim przypadku i po przedostaniu się do ust przyssawka może odciąć dopływ powietrza w tylnej części ust i górnym gardle, a w konsekwencji spowodować uduszenie.

(10) Na podstawie powyższych ustaleń państwa członkowskie uważają, że dzieci w wieku powyżej trzech lat powinny korzystać z tej samej ochrony co dzieci w wieku poniżej trzech lat. Dlatego też przyssawki wykorzystywane jako powierzchnie uderzeniowe w zabawkach zawierających pociski, przeznaczonych dla dzieci w wieku powyżej trzech lat, nie powinny odrywać się po poddaniu ich odpowiednim testom określonym w pkt 5.13 lit. b) EN 71-1:2005, w szczególności „badaniu momentu obrotowego” (pkt 8.3) oraz „próbie na wytrzymałość mechaniczną, w ujęciu ogólnym” (pkt 8.4.2.1).

(11) W związku z powyższym Komisja uważa, na podstawie informacji przedłożonych przez władze hiszpańskie, inne władze krajowe oraz Komitet ds. norm i przepisów technicznych, że w normie EN 71-1:2005 występują braki związane z wymogami technicznymi dla zabawek zawierających pociski zakończone przyssawką przeznaczonych dla dzieci w wieku powyżej trzech lat.

(12) W oczekiwaniu na dokonanie przeglądu normy, w interesie bezpieczeństwa i pewności prawnej jest, aby publikacji odniesienia do normy EN 71-1:2005 w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej towarzyszyło właściwe zawiadomienie.

(13) Wobec braku normy obejmującej wyżej określone rodzaje ryzyka i zgodnie z art. 5 ust. 2 dyrektywy 88/378/EWG państwa członkowskie powinny uznawać, że omawiane zabawki spełniają zasadnicze wymogi bezpieczeństwa, wyłącznie jeżeli posiadają świadectwo badania typu WE wydane przez jednostkę notyfikowaną, a ich zgodność z zatwierdzonym modelem została potwierdzona przez zamieszczenie oznakowania CE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W przypadku zabawek zawierających pociski zakończone przyssawką, przeznaczonych dla dzieci w wieku powyżej trzech lat, norma EN 71-1:2005 „Bezpieczeństwo zabawek - część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne” przyjęta przez Europejski Komitet Normalizacyjny w dniu 19 września 2005 r. nie spełnia zasadniczych wymogów bezpieczeństwa, o których mowa w art. 3 dyrektywy 88/378/EWG, w szczególności na mocy załącznika II sekcja II pkt 1 lit. e), w zakresie, w jakim dotyczy pkt 4.17.1 lit. b).

Artykuł 2

Do publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej odniesień do zharmonizowanej normy EN 71-1:2005 „Bezpieczeństwo zabawek - część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne”, dodaje się następującą uwagę:

„W przypadku zabawek zawierających pociski zakończone przyssawką wymóg określony w pkt 4.17.1 lit. b), w którym przewidziano, że próba na wytrzymałość mechaniczną jest przeprowadzana zgodnie z pkt 8.4.2.3, nie obejmuje ryzyka uduszenia związanego z tymi zabawkami”.

Artykuł 3

Uwaga identyczna z zamieszczoną w art. 2 niniejszej decyzji powinna towarzyszyć odniesieniu do krajowej normy transponującej normę EN 71-1:2005 „Bezpieczeństwo zabawek -część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne”, która ma być opublikowana przez państwa członkowskie zgodnie z art. 5 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 88/378/EWG.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 kwietnia 2007 r.