KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 88 ust. 2 akapit pierwszy,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności jego art. 62 ust. 1 lit. a),

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 9 3 Traktatu WE (¹), w szczególności jego art. 6 ust. 1 i art. 14,

po wezwaniu zainteresowanych stron trzecich do składania uwag zgodnie z przepisami przywołanymi powyżej (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

I. PROCEDURA

(1) Pismem z dnia 15 czerwca 2004 r. obywatel Zjednoczonego Królestwa powiadomił Komisję, że Rada Wysp Szetlandzkich (Shetland Islands Council - SIC), organ publiczny na Wyspach Szetlandzkich należących do Zjednoczonego Królestwa, wdrożyła pomoc dla sektora rybołówstwa, która mogła się wiązać z bezprawnie przyznaną pomocą państwa. Pismami z dnia 24 sierpnia 2004 r., 4 lutego 2005 r., 11 maja 2005 r. i 16 grudnia 2005 r. Komisja zwróciła się do Zjednoczonego Królestwa o przekazanie informacji o tej pomocy. Pismami z dnia 10 grudnia 2004 r., 6 kwietnia 2005 r., 8 września 2005 r. i 31 stycznia 2006 r. Zjednoczone Królestwo przekazało Komisji kolejne informacje.

(2) Pismem z dnia 13 września 2006 r. Komisja poinformowała Zjednoczone Królestwo, że podjęła decyzję o wszczęciu postępowania przewidzianego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE w odniesieniu do tej pomocy. Zjednoczone Królestwo przedstawiło swoje uwagi na temat tej pomocy w pismach z dnia 16 października 2006 r. i z dnia 6 lutego 2007 r.

(3) Decyzja Komisji o wszczęciu postępowania została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (³). Komisja wezwała zainteresowane strony do przedstawiania uwag dotyczących pomocy.

(4) Komisja nie otrzymała od zainteresowanych stron żadnych uwag.

II. SZCZEGÓŁOWY OPIS

(5) Rada Wysp Szetlandzkich przekazywała płatności do sektora rybołówstwa w ramach dwóch ogólnych środków pomocy, pod nazwą „Pomoc dla sektora połowowego i przetwórstwa ryb” oraz „Pomoc dla sektora hodowli ryb”, które faktycznie składały się z kilku różnych rodzajów programów pomocy obowiązujących od lat siedemdziesiątych. Jednym z takich programów był „Program modernizacji statków rybackich” („program”). W ramach tego programu, który był stosowany od co najmniej lat osiemdziesiątych do dnia 14 stycznia 2005 r., można było przyznawać pomoc na modernizację statków rybackich związaną ze znacznym ich ulepszeniem, polegającym na przykład na poprawie warunków przechowywania połowów, wymianie silnika, poprawie warunków pracy lub bezpieczeństwa załogi.

(6) Udzielano pomocy o wartości do 10 % całkowitych kosztów projektu ulepszającego, a kwota maksymalna wynosiła 40 000 GBP na jeden statek. Można było złożyć tylko jeden wniosek w ciągu roku. Projekty ulepszające, które przekraczały 50 % kosztów nowego statku tego samego rodzaju, nie kwalifikowały się do otrzymania pomocy, podobnie jak prace na statkach mających mniej niż pięć lat. Prace musiały spełniać wszelkie wymagane normy określone przez Szetlandzki Urząd Kontroli Jakości Owoców Morza (Shetland Seafood Quality Control).

(7) Wszyscy wnioskodawcy musieli posiadać „pressure stock licence” oraz inne odpowiednie świadectwa kompetencji, musieli również przystąpić do Szetlandzkiego Stowarzyszenia Rybaków.

(8) Beneficjent pomocy musiał zobowiązać się do wykorzystywania statku w pełnym wymiarze godzin, utrzymać własność statku i zapewnić pełne zatrudnienie załogi statku przez okres co najmniej pięciu lat po otrzymaniu pomocy. Ponadto beneficjenci byli zobowiązani do składania corocznego sprawozdania w celu wykazania, że wszystkie warunki zostały spełnione, a program zawierał przepis zakładający zwrot pomocy w przypadku niespełnienia któregokolwiek warunku.

Powody wszczęcia postępowania

(9) Komisja miała poważne wątpliwości, czy pomoc przyznana w ramach programu po dniu 1 lipca 2001 r. może być uznana za zgodną z wymogami Wytycznych w sprawie badania pomocy państwa dla sektorów rybołówstwa i akwakultury z 2001 (⁴) („wytyczne z 2001 r.”) w związku z art. 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 2792/1999 z dnia 17 grudnia 1999 r. ustanawiającym szczegółowe zasady i uzgodnienia dotyczące pomocy strukturalnej Wspólnoty w sektorze rybołówstwa (⁵), a w szczególności z założeniami, że nie można przyznawać żadnej pomocy na modernizację statków rybackich, jeżeli dotyczy ona zdolności produkcyjnych mierzonych w kategoriach pojemności lub mocy.

III. UWAGI ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA

(10) W pismach z dnia 16 października 2006 r. i 6 lutego 2007 r. Zjednoczone Królestwo przekazało dalsze informacje na temat pomocy indywidualnej przyznanej w ramach programu po dniu 1 lipca 2001 r. W okresie od sierpnia 2002 r. do lipca 2005 r. wystąpiły 23 przypadki przydzielenia pomocy na modernizację statków, dotyczącej między innymi systemów przeładunku ryb, sprzętu przeciwpożarowego, środków na wciągarki lub dźwigi pokładowe oraz na wymianę silników. Kwoty pomocy przydzielonej pojedynczemu beneficjentowi wahały się między 403 GBP a 7 090 GBP.

(11) Jeżeli chodzi o zgodność z warunkiem określonym w art. 9 rozporządzenia (WE) nr 2792/1999 i stanowiącym, że pomoc nie może zostać przyznana, w przypadku gdy dotyczy ona zdolności produkcyjnych mierzonych w kategoriach albo pojemności albo mocy, Zjednoczone Królestwo stwierdziło, że żadne z ulepszeń zrealizowanych dzięki przyznanej pomocy nie ma wpływu na pojemność brutto ani moc któregokolwiek statku.

(12) Ponadto Zjednoczone Królestwo przekazało informacje pokazujące, że w żadnym przypadku udzielona pomoc nie przekroczyła 40 % kosztów kwalifikowalnych.

(13) Ponadto Zjednoczone Królestwo stwierdziło, że jeżeli Komisja przyjmie decyzję negatywną, nie należy żądać zwrotu pomocy przyznanej przed dniem 3 czerwca 2003 r., ponieważ byłoby to sprzeczne z zasadą ochrony uzasadnionych oczekiwań. W tym względzie Zjednoczone Królestwo odniosło się do decyzji Komisji 2003/612/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie kredytów na zakup kwot połowowych na Wyspach Szetlandzkich (Zjednoczone Królestwo) (⁶) oraz do decyzji Komisji 2006/226/WE z dnia 7 grudnia 2005 r. w sprawie inwestycji Shetland Leasing and Property Developments na Wyspach Szetlandzkich (Zjednoczone Królestwo) (⁷), stwierdzając, że do dnia 3 czerwca 2003 r. Rada Wysp Szetlandzkich miała prawo uważać, że fundusze wykorzystane na tę pomoc były prywatne, a nie publiczne.

IV. OCENA POMOCY

(14) Po pierwsze trzeba ustalić, czy środek można uznać za pomoc państwa, a jeżeli tak, to czy jest on zgodny ze wspólnym rynkiem. Pomoc została przyznana ograniczonej liczbie przedsiębiorstw sektora rybołówstwa i dlatego ma ona charakter selektywny. Pomoc została przyznana przez Radę Wysp Szetlandzkich z zasobów państwa. Pomoc przyniosła korzyści jej odbiorcom, którzy bezpośrednio konkurują z innymi przedsiębiorstwami sektora rybołówstwa, zarówno z obszaru Zjednoczonego Królestwa, jak i z innych państw członkowskich. Dlatego też środki zakłócają konkurencję lub grożą jej zakłóceniem i należy je uznać za pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu WE.

(15) Jeżeli chodzi o pomoc państwa dla sektora rybołówstwa, pomoc państwa uznaje się za zgodną ze wspólnym rynkiem, jeżeli spełnia ona warunki Wytycznych w sprawie badania pomocy państwa dla sektorów rybołówstwa i akwakultury (⁸) z 2004 r. („wytyczne z 2004 r.”). Zgodnie z pkt 5.3 akapit drugi wytycznych z 2004 r.: „»pomoc przyznana bezprawnie« w rozumieniu art. 1 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 659/1999 będzie oceniona zgodnie z wytycznymi obowiązującymi w momencie wejścia w życie aktu administracyjnego ustanawiającego tę pomoc.” Jest to również zgodne z ogólnymi zasadami wyrażonymi w obwieszczeniu Komisji w sprawie określenia zasad mających zastosowanie do oceny bezprawnie przyznanej pomocy państwa (⁹). Dlatego pomoc należy oceniać pod kątem jej zgodności z wytycznymi z 2001 r. oraz wytycznymi z 2004 r.

Zgodność programu pomocy

Warunki określone w wytycznych

Wytyczne z 2001 r.

(16) Zgodnie z pkt 2.2.3.2 wytycznych z 2001 r., które mają zastosowanie do istniejącej pomocy od dnia 1 lipca 2001 r., pomoc na modernizację użytkowanych statków można uznać za zgodną ze wspólnym rynkiem, pod warunkiem że jest ona zgodna z odpowiednimi wymogami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 2792/1999.

Rozporządzenie (WE) nr 2792/1999

(17) Artykuły 6-7 i 9-10 rozporządzenia (WE) nr 2792/1999 i załącznik III do tego rozporządzenia wymagają, aby wprowadzenie nowych zdolności produkcyjnych statków było kompensowane wycofaniem zdolności produkcyjnych nieobjętych pomocą ze środków publicznych, które są co najmniej równe nowym zdolnościom produkcyjnym wprowadzonym w danych segmentach. Do dnia 31 grudnia 2001 r., gdy nie przestrzegano jeszcze celów dotyczących wielkości floty, wycofywane zdolności produkcyjne powinny były być co najmniej 30 % większe niż nowo wprowadzane zdolności produkcyjne.

(18) Pomoc może być przyznana jedynie w przypadku, gdy państwo członkowskie przekazało informacje dotyczące stosowania wieloletnich programów orientacji („MAGP”); przestrzegało obowiązków nałożonych na nie na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2930/86 z 22 września 1986 r. określającego parametry statków rybackich (¹⁰); wdrożyło stałe zarządzenia dotyczące odnowy i modernizacji floty rybackiej zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2792/1999; oraz przestrzegało ogólnych celów wieloletnich programów orientacji.

(19) Ponadto pomoc na modernizację statków rybackich można przyznać, jedynie w przypadku gdy nie dotyczy ona zdolności produkcyjnych mierzonych w kategoriach albo pojemności albo mocy.

(20) Wreszcie statki muszą być zarejestrowane w rejestrze statków, a wszelkie zmiany parametrów statków muszą być w tym rejestrze zgłaszane. Wymiana narzędzi połowowych nie kwalifikuje się.

(21) Ponieważ Wyspy Szetlandzkie są regionem objętym celem I, przyznana pomoc może sięgać 40 % całkowitych kosztów kwalifikowalnych.

Rozporządzenie (WE) nr 2369/2002

(22) Dnia 1 stycznia 2003 r. odpowiednie artykuły i załącznik do rozporządzenia (WE) nr 2792/1999 zostały zmienione przez rozporządzenie (WE) nr 2369/2002 (¹¹). Oprócz istniejących warunków określonych w rozporządzeniu (WE) nr 2792/1999, w większym zakresie ograniczono pomoc na modernizację statków rybackich w tym sensie, że pomoc taka może zostać przyznana jedynie pod warunkiem że nie służy ona zwiększeniu efektywności narzędzi połowowych.

(23) Jeżeli chodzi o warunek stanowiący, że pomoc nie może dotyczyć zdolności produkcyjnych mierzonych w kategoriach albo pojemności albo mocy, zmiany dokonane przez rozporządzenie (WE) nr 2369/2002 wprowadziły zwolnienie w zakresie tego ograniczenia, dopuszczając takie rodzaje pomocy, w przypadku gdy jest ona zgodna z art. 11 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 (¹²), które dopuszcza zwiększenie zdolności produkcyjnych w przypadku prac modernizacyjnych na pokładzie w celu ulepszenia bezpieczeństwa na statku, warunków pracy, higieny oraz jakości produktów.

Rozporządzenie (WE) nr 1421/2004

(24) W odniesieniu do warunków dotyczących wymiany narzędzi połowowych, rozporządzenie (WE) nr 2792/1999 zostało później zmienione przez rozporządzenie (WE) nr 1421/2004 (¹³), które weszło w życie dnia 26 sierpnia 2004 r. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2792/1999, z wprowadzonymi zmianami, wymianę narzędzi połowowych można uznać za kwalifikującą się, jeżeli statek jest objęty planem odbudowy i musi zaprzestać udziału w konkretnych połowach, a zająć się połowami innego gatunku z wykorzystaniem innych narzędzi połowowych. W takim przypadku Komisja może podjąć decyzję, że za kwalifikowalną można uznać pierwszą wymianę narzędzi połowowych, w przypadku gdy plan odbudowy znacznie ogranicza możliwości połowowe.

Wytyczne z 2004 r.

(25) Wytyczne z 2004 r. należy stosować w odniesieniu do wszystkich istniejących programów od dnia 1 stycznia 2005 r. Jeżeli chodzi o pomoc na modernizację statków rybackich, wytyczne te odnoszą się do art. 9-10 oraz załącznika III pkt 1.4 rozporządzenia (WE) nr 2792/1999 i tym samym warunki te w dalszym ciągu mają zastosowanie.

Zgodność

(26) Na podstawie informacji przekazanych przez Zjednoczone Królestwo można wywnioskować, że w okresie od sierpnia 2002 r. do czerwca 2005 odnotowano 23 przypadki przyznania pomocy na modernizację statków, w tym pięć przypadków przyznania pomocy na wymianę silników i jeden przypadek przyznania pomocy dotyczącej pomocniczego układu silnika, pompy i sprzęgła.

(27) Według Zjednoczonego Królestwa żadne z tych ulepszeń, możliwych dzięki przyznanym dotacjom, nie miało wpływu na pojemność brutto ani moc któregokolwiek statku i dlatego też pomoc taka była zgodna z warunkami odpowiednich wytycznych.

(28) Jeżeli chodzi o 17 dotacji na modernizacje statków, które dotyczą działań innych niż wymiana silnika i projekt związany z pomocniczym układem silnika, pompy i sprzęgła, Zjednoczone Królestwo przedstawiło informacje wskazujące, że pomoc jest zgodna z warunkami określonymi w wytycznych mających zastosowanie w momencie przyznania pomocy.

(29) Jednakże jeżeli chodzi o sześć pozostałych dotacji, to zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. c) pkt (i) rozporządzenia (WE) nr 2792/1999, pomoc nie może „dotyczyć zdolności produkcyjnych mierzonych w kategoriach albo tonażu albo mocy”. Wymiana silnika statku rybackiego dotyczy zdolności produkcyjnych tego statku mierzonych w kategorii mocy i dlatego na takie cele nie można przyznawać pomocy. Państwa członkowskie uzyskały również potwierdzenie tej zasady w piśmie z dnia 5 maja 2003 r. (nr referencyjny D(2003)37148) od Jörgena Holmquista, dyrektora generalnego ds. rybołówstwa. Zgodnie z powyższą argumentacją nie można przyznać pomocy na projekt związany z pomocniczym układem silnika, pompy i sprzęgła.

(30) Jeżeli chodzi o zmiany rozporządzenia (WE) nr 2792/1999, o których mowa w motywie 23, sześć wspomnianych projektów modernizacyjnych miało miejsce pod pokładem i dlatego nie można uznać, że mieszczą się one w zakresie art. 11 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

(31) Mając na uwadze powyższe motywy 26 i 30, Komisja uważa, że przyznana w ramach programu pomoc na sześć projektów modernizacyjnych związanych ze zdolnościami produkcyjnymi statków mierzonymi w kategoriach pojemności lub mocy jest niezgodna z art. 9 ust. 1 lit. c) pkt (i) rozporządzenia (WE) nr 2792/1999 i tym samym niezgodna z wytycznymi z 2001 r. i z 2004 r. Pozostałe przypadki przyznania pomocy w ramach programu są mimo to zgodne z tymi warunkami.

Zwrot pomocy

(32) Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 659/1999 w przypadku podjęcia negatywnych decyzji w sprawie pomocy przyznanej bezprawnie, Komisja podejmuje decyzję, że dane państwo członkowskie musi podjąć wszelkie konieczne środki w celu windykacji pomocy od beneficjenta.

(33) Zjednoczone Królestwo wskazało, że Komisja nie może wymagać windykacji pomocy, jeżeli jest to sprzeczne z zasadą ochrony uzasadnionych oczekiwań, twierdząc, że zasada ta ma zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

(34) Środki wykorzystywane na finansowanie programu pochodzą z tych samych funduszy, które są wykorzystywane na pomoc, co do której Komisja odniosła się negatywnie w decyzjach 2003/612/WE i 2006/226/WE, o których mowa w motywie 13 niniejszej decyzji. W tych przypadkach Komisja uznała, że fundusze te należy uznać za zasoby państwa dla celów art. 87 Traktatu WE. Jednocześnie Komisja przyznaje, że w konkretnych okolicznościach analizowanych spraw, po stronie Rady Wysp Szetlandzkich i zaangażowanych podmiotów powstały uzasadnione oczekiwania dotyczące prywatnego charakteru omawianego funduszu poprzez połączenie kilku elementów, które wykluczały windykację niezgodnej z przepisami pomocy państwa.

(35) Uznaje się jednak, że w tym przypadku elementy uwzględnione we wspomnianych dwóch decyzjach Komisji nie mogą być stosowane w ten sam sposób i że nie powstały uzasadnione oczekiwania. Komisja zwraca w szczególności uwagę na działania i oświadczenia Zjednoczonego Królestwa, wyraźnie pokazujące, że w czasie przyznawania pomocy odpowiedzialne organy były przekonane, że analizowany program jest w rzeczywistości programem pomocy państwa i że zastosowanie mają zasady dotyczące pomocy państwa.

(36) Dochodząc do tego wniosku, Komisja zauważa, że w przeciwieństwie do pomocy będącej przedmiotem decyzji 2003/612/WE i 2006/226/WE omawiany program został stworzony jako typowy program pomocy i dotyczy bezpośrednich dotacji na rzecz rybaków, przyznawanych bezpośrednio przez Radę Wysp Szetlandzkich. Ponadto konkretne okoliczności tej sprawy wyraźnie pokazują, że same władze Zjednoczonego Królestwa uważały, że zastosowanie mają tu zasady dotyczące pomocy państwa, jako że niezmiennie uwzględniały wydatki ponoszone w ramach tego programu w rocznych sprawozdaniach Zjednoczonego Królestwa dotyczących pomocy państwa przekazywanych Komisji zgodnie ze zobowiązaniami wspólnotowymi. W odpowiedzi na pytania Komisji Zjednoczone Królestwo stwierdziło w piśmie z dnia 10 grudnia 2004 r., że „płatności realizowane w ramach programu były uwzględniane w rocznym spisie pomocy państwa, który przez wiele lat corocznie przesyłano Komisji zgodnie z wymogami”, a w piśmie z dnia 6 kwietnia 2005 r. że „nasze władze przez wiele lat działały w dobrej wierze i w przekonaniu, że programy pomocy były zgodne z wytycznymi w sprawie pomocy państwa”.

(37) Uwzględniając te oświadczenia oraz okoliczności tej sprawy, Komisja uważa, że zażądanie windykacji pomocy nie może być uznane za sprzeczne z ogólną zasadą prawa wspólnotowego. Tym samym zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 659/1999 Komisja uważa, że Zjednoczone Królestwo musi podjąć wszelkie konieczne środki w celu windykacji pomocy od beneficjenta programu, bez uszczerbku dla przypadków podlegających rozporządzeniu Komisji (WE) nr 875/2007 z dnia 24 lipca 2007 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rybołówstwa i zmieniającemu rozporządzenie (WE) nr 1860/2004 (¹⁴).

(38) W tym względzie należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 659/1999 w celu przywrócenia skutecznej konkurencji windykacja powinna obejmować odsetki. Odsetki te należy wyliczyć narastająco zgodnie z rozdziałem V rozporządzenia Komisji (WE) nr 794/2004 (¹⁵).

(39) Komisja zwraca się do Zjednoczonego Królestwa o odesłanie załączonego kwestionariusza dotyczącego obecnego stanu postępowania windykacyjnego i o sporządzenie listy beneficjentów, których dotyczy windykacja pomocy.

V. WNIOSEK

(40) W świetle oceny przeprowadzonej w sekcji IV Komisja stwierdza, że Zjednoczone Królestwo bezprawnie przyznało pomoc w ramach programu modernizacji statków rybackich, naruszając art. 88 ust. 3 Traktatu WE.

(41) Komisja uważa, że pomoc przyznana w ramach tego programu jest zgodna ze wspólnym rynkiem, z wyjątkiem pomocy na projekty modernizacyjne dotyczące zdolności produkcyjnych mierzonych w kategoriach pojemności lub mocy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Pomoc państwa wdrożona przez Zjednoczone Królestwo na podstawie programu modernizacji statków rybackich jest zgodna ze wspólnym rynkiem, o ile dotyczy ona pomocy przyznanej na projekty modernizacyjne, które nie dotyczą zdolności produkcyjnych mierzonych w kategoriach pojemności lub mocy.

2. Pomoc państwa wdrożona przez Zjednoczone Królestwo na podstawie programu modernizacji statków rybackich jest niezgodna ze wspólnym rynkiem, o ile dotyczy ona pomocy przyznanej na projekty modernizacyjne, które dotyczą zdolności produkcyjnych mierzonych w kategoriach pojemności lub mocy.

Artykuł 2

Pomoc indywidualna, o której mowa w art. 1 ust. 2 niniejszej decyzji, nie stanowi pomocy, jeżeli spełnia ona warunki określone w rozporządzeniu (WE) nr 875/2007.

Artykuł 3

1. Zjednoczone Królestwo podejmuje wszelkie konieczne środki w celu windykacji od beneficjentów pomocy niezgodnej z zasadami przyznane_j w ramach programu, o której mowa w art. 1 ust. 2, z wyjątkiem pomocy, o której mowa w art. 2.

2. Podlegająca zwrotowi pomoc obejmuje odsetki naliczone od dnia przekazania środków pomocy do dyspozycji beneficjenta do dnia faktycznej windykacji pomocy.

3. Odsetki naliczane są narastająco zgodnie z rozdziałem V rozporządzenia (WE) nr 794/2004.

4. Zjednoczone Królestwo anuluje wszelkie zaległe płatności pomocy w ramach programu, o którym mowa w art. 1, ze skutkiem od dnia przyjęcia niniejszej decyzji.

Artykuł 4

1. Windykacja pomocy przyznanej w ramach programu, o której mowa w art. 1 ust. 2, dokonywana jest bezzwłocznie i skutecznie.

2. Zjednoczone Królestwo zapewnia wdrożenie niniejszej decyzji w ciągu czterech miesięcy od daty jej zgłoszenia.

Artykuł 5

1. W ciągu dwóch miesięcy od daty zgłoszenia niniejszej decyzji Zjednoczone Królestwo przekazuje Komisji następujące informacje:

a) wykaz beneficjentów, którzy otrzymali pomoc, o której mowa w art. 1 ust. 2 niniejszej decyzji, a która nie spełnia warunków określonych w rozporządzeniu (WE) nr 875/2007, z podaniem całkowitej kwoty pomocy otrzymanej przez każdego beneficjenta;

b) całkowita kwota (część główna i odsetki) podlegająca windykacji od każdego beneficjenta;

c) szczegółowy opis środków już podjętych oraz planowanych celem zastosowania się do niniejszej decyzji; oraz

d) dokumenty wykazujące, że beneficjentom nakazano zwrócić pomoc.

2. Zjednoczone Królestwo informuje Komisję o postępach w zakresie krajowych środków podjętych w celu wdrożenia niniejszej decyzji do czasu zakończenia windykacji pomocy przyznanej w ramach programu, o której mowa w art. 1.

Zjednoczone Królestwo bezzwłocznie przekazuje wszelkie informacje, których zażąda Komisja na temat środków już podjętych lub planowanych celem zastosowania się do niniejszej decyzji.

Zjednoczone Królestwo przekazuje również szczegółowe informacje dotyczące kwot pomocy i odsetek windykacyjnych już odzyskanych od beneficjentów.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 listopada 2007 r.