RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Pomoc z tytułu przetwórstwa krótkiego włókna lnianego i włókna konopnego zawierających nie więcej niż 7,5 % zanieczyszczeń i łusek stosuje się do końca roku gospodarczego 2007/2008. Tym niemniej w świetle korzystnych tendencji na rynku dotyczących tego rodzaju włókien objętych obecnie obowiązującym systemem pomocy oraz aby przyczynić się do wspierania produktów innowacyjnych oraz ich rynków zbytu, stosowanie wspomnianej pomocy należy przedłużyć do końca roku gospodarczego 2008/2009.

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1673/2000 z dnia 27 lipca 2000 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków lnu i konopi uprawianych na włókno (¹) przewiduje podwyższenie poziomu pomocy z tytułu przetwórstwa długiego włókna lnianego, począwszy od roku gospodarczego 2008/2009. Rozporządzenie (WE) nr 1673/2000, począwszy od roku gospodarczego 2008/2009, zastąpiono rozporządzeniem Rady (WE) nr 1234/2007. Przepisy rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 opracowano, mając na uwadze przepisy rozporządzenia (WE) nr 1673/2000, ponieważ miałyby one zastosowanie od wspomnianego roku gospodarczego i dlatego ustaliły pomoc na przewidzianym poziomie. Jako że pomoc z tytułu przetwórstwa krótkiego włókna zostaje utrzymana do końca roku gospodarczego 2008/2009, pomoc z tytułu przetwórstwa długiego włókna lnianego na ten dodatkowy rok gospodarczy należy utrzymać na poziomie, który przewidziano w rozporządzeniu (WE) nr 1673/2000, a więc do końca roku gospodarczego 2007/2008.

(3) W celu promowania produkcji wysokiej jakości krótkich włókien lnianych i konopnych pomoc przyznaje się w odniesieniu do włókien zawierających maksymalnie 7,5 % zanieczyszczeń i łusek. Jednakże państwa członkowskie mogą odstąpić od wspomnianego limitu i przyznać pomoc z tytułu przetwórstwa krótkiego włókna lnianego zawierającego między 7,5 % a 15 % zanieczyszczeń i łusek oraz pomoc z tytułu przetwórstwa włókna konopnego zawierającego między 7,5 % a 25 % zanieczyszczeń i łusek. Jako że możliwość ta obowiązuje jedynie do końca roku gospodarczego 2007/2008, należy umożliwić państwom członkowskim odstąpienie od wspomnianego limitu przez okres dodatkowego roku gospodarczego.

(4) W związku z rozwojem nowych rynków zbytu należy zagwarantować minimalny poziom dostaw surowców. W celu dalszego zapewnienia racjonalnych poziomów produkcji w poszczególnych państwach członkowskich konieczne jest przedłużenie okresu obowiązywania krajowych ilości gwarantowanych.

(5) Prowadzenie tradycyjnej produkcji lnu w niektórych regionach Niderlandów, Belgii i Francji jest objęte dodatkową pomocą. Aby umożliwić dalsze stopniowe przystosowywanie struktur gospodarstw rolnych do nowych warunków rynkowych, konieczne jest przedłużenie wspomnianej pomocy przejściowej do końca roku gospodarczego 2008/2009.

(6) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1234/2007,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007 wprowadza się następujące zmiany:

1) tytuł podsekcji II sekcji I rozdziału IV tytułu I części II otrzymuje brzmienie:

„Podsekcja II

Len i konopie uprawiane na włókno”;

2) w art. 91 wprowadza się następujące zmiany:

a) w ust. 1 akapit pierwszy zastępuje się akapitami w brzmieniu:

„1. Pomoc z tytułu przetwórstwa słomy lnu uprawianego na długie włókno lniane przyznaje się upoważnionym głównym przetwórcom na podstawie ilości włókna faktycznie uzyskanego ze słomy, w odniesieniu do której została zawarta z rolnikiem umowa kupna/sprzedaży.

W roku gospodarczym 2008/2009 pomoc jest również przyznawana na tych samych warunkach na przetwórstwo słomy lnu i konopi uprawianych na krótkie włókno lniane i włókno konopne.”;

b) ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Do celów niniejszej podsekcji »upoważniony główny przetwórca« oznacza osobę fizyczną lub prawną lub grupę osób fizycznych lub prawnych, bez względu na status prawny tej osoby lub grupy osób w świetle prawa krajowego, która została upoważniona przez właściwy organ państwa członkowskiego, na którego terytorium znajdują się jej zakłady produkcji włókna lnianego lub włókna konopnego.”;

3) artykuł 92 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Pomoc z tytułu przetwórstwa określona w art. 91 wynosi:

a) w przypadku długiego włókna lnianego:

- 160 EUR za tonę w roku gospodarczym 2008/2009,

- 200 EUR za tonę, począwszy od roku gospodarczego 2009/2010;

b) w roku gospodarczym 2008/2009, 90 EUR za tonę w przypadku krótkiego włókna lnianego i włókna konopnego zawierających nie więcej niż 7,5 % zanieczyszczeń i łusek.

Jednak państwo członkowskie może również, w odniesieniu do tradycyjnych rynków zbytu, podjąć decyzję o przyznaniu pomocy:

a) w odniesieniu do krótkiego włókna lnianego zawierającego między 7,5 % a 15 % zanieczyszczeń i łusek;

b) w odniesieniu do włókna konopnego zawierającego między 7,5 % a 25 % zanieczyszczeń i łusek.

W przypadkach przewidzianych w akapicie drugim państwa członkowskie przyznają pomoc na podstawie ilości, która nie przekracza ilości wyprodukowanej, przy zawartości zanieczyszczeń i łusek wynoszącej 7,5 %.”;

4) w art. 94 wprowadza się następujące zmiany:

a) ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Ustanawia się maksymalną ilość gwarantowaną długiego włókna lnianego wynoszącą 80 878 ton na rok gospodarczy, która może zostać objęta pomocą. Ilość ta jest rozdzielana między niektóre państwa członkowskie jako krajowe ilości gwarantowane zgodnie z pkt A.I. załącznika XI.”;

b) po ust. 1 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„1a. Ustanawia się maksymalną ilość gwarantowaną krótkiego włókna lnianego i włókna konopnego wynoszącą 147 265 ton na rok gospodarczy 2008/2009, która może zostać objęta pomocą. Ilość ta jest rozdzielana między niektóre państwa członkowskie jako krajowe ilości gwarantowane zgodnie z pkt A.II. załącznika XI.”;

c) dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3. Każde państwo członkowskie może dokonać transferu części swojej krajowej ilości gwarantowanej, o której mowa w ust. 1, do krajowej ilości gwarantowanej, o której mowa w ust. 1a i odwrotnie.

Transfery, o których mowa w pierwszym akapicie, są dokonywane w oparciu o przelicznik jednej tony długiego włókna lnianego na 2,2 tony krótkiego włókna lnianego i włókna konopnego.

Pomoc z tytułu przetwórstwa jest przyznawana wyłącznie w odniesieniu do ilości, o których mowa odpowiednio w ust. 1 i 1a, skorygowanych zgodnie z pierwszymi dwoma akapitami niniejszego ustępu.”;

5) po art. 94 dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 94a

Pomoc dodatkowa

W roku gospodarczym 2008/2009 upoważnionemu głównemu przetwórcy przyznaje się pomoc dodatkową w odniesieniu do obszarów upraw lnu w strefach I i II, zgodnie z pkt A.III. załącznika XI, i których produkcja słomy była objęta:

a) umową kupna/sprzedaży lub zobowiązaniem, zgodnie z art. 91 ust. 1; oraz

b) pomocą z tytułu przetwarzania na długie włókno.

Kwota pomocy dodatkowej wynosi 120 EUR/ha w strefie I i 50 EUR/ha w strefie II.”;

6) w załączniku XI wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 marca 2008 r.

ZAŁĄCZNIK

Punkt A załącznika XI otrzymuje brzmienie:

„A. I. Podział maksymalnej ilości gwarantowanej długiego włókna lnianego między państwa członkowskie, o której mowa w art. 94 ust. 1:

A.II. Podział maksymalnej ilości gwarantowanej na rok gospodarczy 2008/2009 krótkiego włókna lnianego i włókna konopnego między państwa członkowskie, o której mowa w art. 94 ust. 1a

Ilość, o której mowa w art. 94 ust. 1a, rozdziela się w formie:

a) krajowych ilości gwarantowanych dla następujących państw członkowskich:

b) 5 000 ton rozdzielonych pomiędzy poszczególne krajowe ilości gwarantowane Danii, Irlandii, Grecji, Włoch i Luksemburga w roku gospodarczym 2008/2009. Taki podział jest ustalany na podstawie wielkości obszarów, których dotyczyła jedna z umów lub zobowiązanie, o których mowa w art. 91 ust. 1.

A.III. Strefy kwalifikujące się do objęcia pomocą, o której mowa w art. 94a

Strefa I

1. Obszar Niderlandów.

2. Następujące gminy belgijskie: Assenede, Beveren-Waas, Blankenberge, Bredene, Brugge, Damme, De Haan, De Panne, Diksmuide (z wyłączeniem Vladslo i Woumen), Gistel, Jabbeke, Knokke-Heist, Koksijde, Lo-Reninge, Middelkerke, Nieuwpoort, Oostende, Oudenburg, Sint-Gillis-Waas (tylko Meerdonk), Sint-Laureins, Veurne i Zuienkerke.

Strefa II

1. Obszary Belgii niewłączone do strefy I.

2. Następujące obszary Francji:

- departament Nord,

- okręgi Béthune, Lens, Calais, Saint-Omer i kanton Marquise w departamencie Pas-de-Calais,

- okręgi Saint-Quentin i Vervins w departamencie Aisne,

- okręg Charleyille-Mezieres w departamencie Ardennes.”.