RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37 ust. 2 akapit trzeci,

uwzględniając Akt przystąpienia z 1979 r., w szczególności ust. 6 załączonego do niego Protokołu 4 w sprawie bawełny (¹), zwanego dalej „Protokołem 4”,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (²),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (³),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W tytule IV rozdział 10a rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników (4), wprowadzonym art. 1 ust. 20 rozporządzenia Rady (WE) nr 864/2004 (⁵), określono zasady płatności specyficznych w odniesieniu do bawełny.

(2) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 7 września 2006 r. w sprawie C-310/04 (⁶), stwierdził nieważność tytułu W rozdziału 10a rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 z powodu naruszenia zasady proporcjonalności, w szczególności w związku z okolicznością, że „Rada, która wydała rozporządzenie (WE) nr 864/2004, nie wykazała przed Trybunałem, że nowy system pomocy z tytułu produkcji bawełny ustanowiony tym rozporządzeniem został przyjęty w ramach faktycznego wykonywania jej uprawnień dyskrecjonalnych, które zakładają uwzględnienie wszelkich istotnych elementów i okoliczności konkretnego przypadku, w tym całości kosztów pracy związanych z uprawą bawełny i rentowności przedsiębiorstw odziarniających, których wzięcie pod uwagę było koniecznie dla oceny opłacalności uprawy bawełny”, i że Trybunałowi przedstawione dane nie pozwoliły „na stwierdzenie, czy prawodawca wspólnotowy mógł, nie przekraczając znacznego zakresu uznania, jakim dysponuje w tej dziedzinie, dojść do wniosku, iż ustalenie kwoty specjalnej pomocy z tytułu produkcji bawełny na poziomie 35 % całości pomocy istniejącej pod rządami poprzedniego systemu wsparcia wystarcza do zagwarantowania realizacji celu wyrażonego w motywie piątym rozporządzenia (WE) nr 864/2004, którym jest zapewnienie rentowności i w związku z tym dalszego prowadzenia upraw bawełny, który to cel odzwierciedla cel określony w ust. 2 Protokołu 4”. Trybunał zarządził również zawieszenie skutków nieważności do momentu przyjęcia, w rozsądnym terminie, nowego rozporządzenia.

(3) Zgodnie z wyrokiem Trybunału w sprawie C-310/04 konieczne jest przyjęcie nowego systemu płatności specyficznych w odniesieniu do bawełny.

(4) Należy uwzględnić wszystkie istotne czynniki i okoliczności dotyczące szczególnej sytuacji sektora bawełny, w tym wszystkie elementy niezbędne do oceny rentowności tej uprawy. W tym celu rozpoczęto proces oceny i konsultacji: przeprowadzono dwa badania nad wpływem społeczno-ekonomicznym i środowiskowym na sektor bawełny we Wspólnocie przyszłego systemu wsparcia w sektorze bawełny i zorganizowano seminaria oraz konsultacje internetowe z zainteresowanymi stronami.

(5) Nowy system powinien spełniać cele określone w ust. 2 Protokołu 4: wspierać produkcję bawełny w tych regionach Wspólnoty, w których ma ona istotne znaczenie dla gospodarki rolnej, umożliwić jej producentom uzyskiwanie godziwych dochodów, a także ustabilizować rynek przez udoskonalenia strukturalne na poziomie dostaw i wprowadzania do obrotu.

(6) System ten powinien być spójny z polityką wspierania dochodów rolników, co jest wiodącą zasadą zreformowanej wspólnej polityki rolnej (WPR).

(7) Oddzielenie od produkcji bezpośredniego wsparcia dla producentów i wprowadzenie systemu płatności jednolitych stanowią niezbędne elementy procesu reformowania WPR. Rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 wprowadziło te elementy w odniesieniu do kilku produktów rolnych.

(8) Aby zrealizować cele leżące u podstawy reformy WPR oraz cele określone w Protokole 4, wsparcie na rzecz bawełny powinno w znacznej mierze zostać oddzielone od produkcji i zintegrowane z systemem płatności jednolitych. Ponieważ cele te nie mogą zostać w stopniu wystarczającym osiągnięte przez państwa członkowskie, a w związku z powyższym, ze względu na potrzebę podjęcia wspólnego działania, mogą one zostać lepiej osiągnięte na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym samym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(9) Całkowite i natychmiastowe zintegrowanie systemu płatności jednolitych z systemem wsparcia w sektorze bawełny może się wiązać z istotnym ryzykiem zakłócenia produkcji w produkujących bawełnę regionach Wspólnoty. Dlatego część wsparcia powinna być dalej powiązana z uprawą bawełny za pośrednictwem płatności specyficznych w odniesieniu do uprawy na kwalifikujący się hektar. Kwota tych płatności powinna być obliczana w taki sposób, aby zrealizować cele określone ust. 2 Protokołu 4, przy jednoczesnym wprowadzeniu systemu wsparcia w sektorze bawełny do głównego nurtu reformowania i upraszczania WPR. Aby osiągnąć ten cel, w świetle przeprowadzonej oceny, uzasadnione jest ustalenie całkowitej dostępnej pomocy na państwo członkowskie na poziomie 35 % udziału krajowego w pomocy, która była przekazywana pośrednio producentom. Taka stawka pozwoli sektorowi bawełny na dążenie do osiągnięcia długotrwałej rentowności, sprzyja zrównoważonemu rozwojowi regionów produkujących bawełnę i zapewnia godziwe dochody rolnikom.

(10) Pozostałe 65 % krajowego udziału w pomocy, która była przekazywana pośrednio producentom, powinno być dostępne w systemie płatności jednolitych.

(11) Ze względów związanych ze środowiskiem należy ustanowić obszar bazowy przypadający na państwo członkowskie będące producentem. Ponadto kwalifikujące się obszary powinny zostać ograniczone wyłącznie do tych zatwierdzonych przez państwa członkowskie.

(12) Należy ustanowić określoną wielkość plonów z hektara przypadającą na państwo członkowskie będące producentem. Pozwoli to na określenie - wraz z wymogami dotyczącymi obszaru bazowego, ogólnym ograniczeniem środków i systemem głównie niezwiązanym z wielkością produkcji - ograniczającego charakteru programu produkcji i na jednoczesne wypełnienie celów określonych w Protokole 4.

(13) W celu zaspokojenia potrzeb branży odziarniania bawełny, kwalifikowanie się do pomocy powinno być powiązane z jakością minimalną faktycznie zebranej bawełny.

(14) Aby zapewnić producentom i podmiotom zajmującym się odziarnianiem bawełny możliwość podwyższenia jakości bawełny, należy zachęcać do tworzenia organizacji branżowych, które wymagają zatwierdzania przez państwa członkowskie. Wspólnota powinna pośrednio brać udział w działalności tych organizacji przez zwiększanie pomocy dla tych rolników, którzy są ich członkami.

(15) Rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione.

(16) Oprócz nowego systemu płatności specyficznych w odniesieniu do bawełny, stosowne wydaje się przyjęcie nowego zestawu przepisów mających pomóc sektorowi bawełny ustabilizować się w nowym otoczeniu prawnym i rynkowym.

(17) W zakresie, w jakim obecność branży odziarniania bawełny wydaje się niezbędna w regionach produkujących bawełnę, potrzeby tej branży zostaną spełnione w stopniu wystarczającym m.in. przez określenie jakości minimalnej faktycznie zebranej bawełny i przez umożliwienie organizacjom branżowym podwyższania jakości bawełny. Ponadto ze względu na znaczne nadmierne moce produkcyjne branży odziarniania bawełny należy przewidzieć dodatkowe środki wspierające proces restrukturyzacji tej branży z myślą o poprawie orientacji rynkowej.

(18) Ponadto uzasadnione wydaje się wprowadzenie środków orientacji rynkowej wspierających specjalne systemy jakości i powiązanych z nimi działań promocyjnych. W związku z powyższym należy ustanowić krajowe programy restrukturyzacji sektora bawełny. Środki te powinny być finansowane przez Wspólnotę, natomiast państwa członkowskie powinny mieć możliwość wyboru odpowiedniego zestawu uwzględniającego potrzeby odpowiednich rejonów, w stosownych przypadkach biorąc pod uwagę szczególne cechy regionalne.

(19) Programy restrukturyzacyjne powinny zostać przedłożone Komisji do weryfikacji zgodności środków z warunkami, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu i jego przepisach wykonawczych. Za realizację tych programów restrukturyzacji powinny być odpowiedzialne państwa członkowskie.

(20) Środki te powinny stanowić uzupełnienie środków przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (⁷).

(21) Środki przewidziane w tych programach mogą obejmować pełny i ostateczny demontaż części instalacji odziarniających w celu zapewnienia większej rentowności branży odziarniania bawełny. Można również przewidzieć wsparcie na rzecz inwestycji w branżę odziarniania bawełny w celu poprawy wyników gospodarczych przedsiębiorstw. Ponadto można udostępnić wsparcie dla dostawców urządzeń, którzy zostali dotknięci skutkami restrukturyzacji sektora bawełny.

(22) W celu poprawy jakości bawełny wytwarzanej w Europie rolnicy, którzy uczestniczą w specjalnych systemach jakości, powinni - w ramach tych programów - otrzymywać specjalne wsparcie na pokrycie niektórych kosztów. Jednocześnie należy wspierać działania informacyjne i promocyjne dotyczące bawełny objętej tymi systemami.

(23) Rozdział środków na krajowe programy restrukturyzacyjne poszczególnych państw członkowskich powinien opierać się na konkretnych potrzebach związanych z restrukturyzacją i dostosowaniem w głównych regionach produkujących bawełnę. Z myślą o tymczasowym celu polegającym na restrukturyzacji i dostosowaniu sektora bawełny na wniosek państw członkowskich można zakończyć programy, po czym roczny budżet programów restrukturyzacyjnych może zostać dodany do krajowych pułapów danego państwa członkowskiego i przeznaczony na płatności niezwiązane z wielkością produkcji, zgodnie z załącznikiem VIII do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

(24) Z uwagi na nieobecność branży odziarniania w Portugalii i stosowanie systemu jednolitej płatności obszarowej w Bułgarii, nie ma potrzeby przyznawania budżetu na krajowe programy restrukturyzacji w tych dwóch państwach członkowskich.

(25) W celu stosowania nowego systemu pomocy na rzecz bawełny i systemu restrukturyzacji sektora bawełny od początku sezonu produkcyjnego niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od roku kalendarzowego 2009,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ 1

PŁATNOŚCI SPECYFICZNE W ODNIESIENIU DO BAWEŁNY

Artykuł 1

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 1782/2003

W rozporządzeniu (WE) nr 1782/2003 wprowadza się następujące zmiany:

1) tytuł IV, rozdział 10a otrzymuje brzmienie:

„ROZDZIAŁ 10a

PŁATNOŚCI SPECYFICZNE W ODNIESIENIU DO BAWEŁNY

Artykuł 110a

Zakres zastosowania

Rolnikom produkującym bawełnę objętą kodem CN 5201 00 przyznaje się pomoc na warunkach określonych w niniejszym rozdziale.

Artykuł 110b

Kwalifikowalność

1. Pomoc przyznaje się od hektara kwalifikującej się powierzchni bawełny. Aby spełniać warunki kwalifikowalności, powierzchnia musi być powierzchnią gruntów rolnych, zatwierdzoną przez państwo członkowskie do celów produkcji bawełny, obsianą zatwierdzonymi odmianami, których zbiory odbywają się w normalnych warunkach uprawy.

Pomoc, o której mowa w art. 11 0a, jest wypłacana za bawełnę o należytej, przyjętej w handlu jakości.

2. Państwa członkowskie zatwierdzają określone w ust. 1 niniejszego artykułu powierzchnie gruntów i odmiany zgodnie ze szczegółowymi zasadami i warunkami przyjętymi zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 144 ust. 2.

Artykuł 110c

Obszary bazowe, określone wielkości plonów i kwoty referencyjne

1. Ustanawia się następujące krajowe obszary bazowe:

- Bułgaria: 3 342 ha,

- Grecja: 250 000 ha,

- Hiszpania: 48 000 ha,

- Portugalia: 360 ha.

2. Ustanawia się następujące określone wielkości plonów w okresie referencyjnym:

- Bułgaria: 1,2 tony/ha,

- Grecja: 3,2 tony/ha,

- Hiszpania: 3,5 tony/ha,

- Portugalia: 2,2 tony/ha.

3. Kwota pomocy na kwalifikujący się hektar ustanawiana jest przez pomnożenie określonych wielkości plonów o których mowa w ust. 2 przez następujące kwoty referencyjne:

- Bułgaria: 671,33 EUR,

- Grecja: 251,75 EUR,

- Hiszpania: 400,00 EUR,

- Portugalia: 252,73 EUR.

4. Jeżeli w danym roku kwalifikująca się powierzchnia upraw bawełny w danym państwie członkowskim przekracza liczbę hektarów obszaru bazowego określonego w ust. 1, to pomoc dla tego państwa członkowskiego, o której mowa w ust. 3, zmniejszana jest proporcjonalnie do wielkości, o jaką przekroczony został obszar bazowy.

5. Szczegółowe przepisy dotyczące wykonania niniejszego artykułu przyjmowane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 144 ust. 2.

Artykuł 110d

Zatwierdzone organizacje branżowe

1. Do celów niniejszego rozdziału „zatwierdzona organizacja branżowa” oznacza podmiot prawny zrzeszający rolników produkujących bawełnę i co najmniej jeden podmiot zajmujący się odziarnianiem bawełny, którzy prowadzą następującą działalność:

- pomoc - zwłaszcza poprzez badania naukowe i badania rynkowe - w lepszej koordynacji sposobu wprowadzania bawełny na rynek,

- opracowywanie wzorów umów zgodnych z przepisami wspólnotowymi,

- ukierunkowanie produkcji na produkty lepiej dostosowane do potrzeb rynkowych i popytu, szczególnie w zakresie jakości i ochrony konsumentów,

- aktualizacja metod i środków mających na celu poprawę jakości produktów,

- opracowywanie marketingowych strategii promowania bawełny poprzez programy certyfikowania jakości.

2. Państwo członkowskie, na którego terytorium mają siedzibę podmioty zajmujące się odziarnianiem bawełny, zatwierdza organizacje branżowe, które spełniają kryteria określone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 144 ust. 2.

Artykuł 110e

Wypłacenie pomocy

1. Pomoc przyznawana jest rolnikom na kwalifikujący się hektar, zgodnie z art. 110c.

2. Rolnikom będącym członkami zatwierdzonej organizacji branżowej przyznaje się pomoc na kwalifikujący się hektar w obszarze bazowym określonym w art. 110c ust. 1 zwiększoną o kwotę 2 EUR.”;

2) art. 156 ust. 2 lit. g) otrzymuje brzmienie:

„g) przepisy tytułu IV rozdział 10a stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r. w odniesieniu do bawełny wysiewanej od tego dnia.”.

ROZDZIAŁ 2

KRAJOWE PROGRAMY RESTRUKTURYZACYJNE SEKTORA BAWEŁNY

Artykuł 2

Zakres zastosowania

1. Niniejszy rozdział ustanawia przepisy dotyczące przyznawania środków wspólnotowych państwom członkowskim oraz ich wykorzystania przez państwa członkowskie w ramach krajowych programów restrukturyzacyjnych (zwanych dalej „programami restrukturyzacyjnymi”) w celu finansowania szczególnych środków restrukturyzacyjnych przeznaczonych dla sektora bawełny.

2. Nie przyznaje się pomocy w przypadku:

a) projektów badań i środków wspierających projekty badań;

b) środków, które kwalifikują się do wsparcia wspólnotowego na mocy rozporządzenia (WE) nr 1698/2005.

Artykuł 3

Wymogi ogólne

1. Programy restrukturyzacyjne muszą być zgodne z prawem wspólnotowym i spójne z działaniami, politykami i priorytetami Wspólnoty.

2. Państwa członkowskie odpowiadają za programy restrukturyzacyjne i zapewniają ich wewnętrzną spójność oraz sporządzanie i realizowanie ich w sposób obiektywny, z uwzględnieniem sytuacji ekonomicznej danych producentów i przetwórców oraz konieczności unikania nieuzasadnionego nierównego traktowania producentów lub przetwórców.

Państwa członkowskie odpowiadają za zapewnienie i przeprowadzanie niezbędnych kontroli oraz nakładanie sankcji w przypadku naruszenia warunków określonych w programach restrukturyzacyjnych.

Artykuł 4

Przedłożenie i realizacja programów restrukturyzacyjnych

1.Każde państwo członkowskie będące producentem przedkłada Komisji - co cztery lata, a po raz pierwszy do 1 stycznia 2009 r. - projekt czteroletniego programu restrukturyzacyjnego uwzględniającego środki zgodne z przepisami niniejszego rozdziału.

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego państwa członkowskie mogą zadecydować o przedłożeniu Komisji, w terminie do dnia 31 grudnia 2009 r., jednego projektu zmienionego programu restrukturyzacji na okres ośmiu lat. [1]

Zanim program restrukturyzacyjny zostanie przedłożony Komisji, podlega on konsultacjom z właściwymi organami i organizacjami w sektorze bawełny.

Każde państwo członkowskie przedkłada jeden projekt programu, który może uwzględniać różnice regionalne.

2. Programy restrukturyzacyjne zaczynają obowiązywać po upływie trzech miesięcy od ich przedłożenia Komisji.

Jeśli jednak przedłożony program nie spełnia warunków określonych w niniejszym rozdziale i w przepisach wykonawczych do niego, Komisja informuje o tym dane państwo członkowskie. W takim przypadku państwo członkowskie przedkłada Komisji zmieniony program. Zmieniony program zaczyna obowiązywać po upływie dwóch miesięcy od jego przedłożenia, chyba że nadal występuje brak zgodności, w którym to przypadku stosuje się niniejszy akapit.

3. Ustęp 2 stosuje się odpowiednio do zmian wprowadzanych do programów restrukturyzacyjnych przedłożonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 5

Przydzielone środki budżetowe

1. Roczny budżet programu restrukturyzacyjnego przypadający na państwo członkowskie począwszy od roku budżetowego 2010 jest następujący:

- Grecja: 4,0 miliony EUR,

- Hiszpania: 6,134 miliona EUR.

2. Każde państwo członkowskie może podjąć decyzję o zakończeniu korzystania z programu restrukturyzacyjnego, stałym przeniesieniu swojego budżetu rocznego, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, do swoich pułapów krajowych określonych w załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003. O takiej decyzji powiadamia się Komisję najpóźniej dnia 1 sierpnia danego roku; decyzja ta ma zastosowanie do płatności bezpośrednich przyznanych na kolejny rok kalendarzowy. Powiadomienie zawiera również informacje na temat realizacji programu restrukturyzacji i osiągnięcia jego celów.

Jeśli jednak państwo członkowskie zadecyduje o przedłożeniu projektu zmienionego programu restrukturyzacji na okres ośmiu lat, jak przewidziano w art. 4 ust. 1 akapit drugi, roczny budżet państwa członkowskiego, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, zostaje przeniesiony do krajowych pułapów tego państwa członkowskiego zgodnie z załącznikiem VIII do rozporządzenia (WE) nr 73/2009 w roku budżetowym 2018 i ma zastosowanie do płatności bezpośrednich wypłacanych w wymienionym roku. Zainteresowane państwo członkowskie składa powiadomienie na temat realizacji programu restrukturyzacji i osiągnięcia jego celów przed dniem 1 stycznia 2018 r. [2]

3. Przeniesienie, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, oraz odpowiadające mu zmiany ust. 1 niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 144 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 po dokonaniu przez Komisję oceny realizacji programu restrukturyzacji w świetle jego celów.

Artykuł 6

Przepisy ogólne dotyczące finansowania programów restrukturyzacyjnych

1. Wsparcie wspólnotowe dotyczy wyłącznie kwalifikujących się wydatków poniesionych po przedłożeniu odpowiedniego programu restrukturyzacyjnego, o którym mowa w art. 4 ust. 1.

2. Państwa członkowskie nie uczestniczą w kosztach środków finansowanych przez Wspólnotę w ramach programów restrukturyzacyjnych.

Artykuł 7

Kwalifikujące się środki i beneficjenci

1. Programy restrukturyzacyjne zawierają wyłącznie przynajmniej jeden z następujących środków:

a) pełen i ostateczny demontaż instalacji odziarniających;

b) inwestycje w branży odziarniania bawełny;

c) uczestnictwo rolników w systemach zapewniania jakości bawełny;

d) działania informacyjne i promocyjne;

e) pomoc dla dostawców urządzeń, w wysokości nieprzekraczającej poniesionych strat.

2. Beneficjentami programów restrukturyzacyjnych są:

a) [3] właściciele przedsiębiorstw odziarniających, którym przyznano pomoc na mocy rozdziału IV rozporządzenia Rady (WE) nr 1051/2001 (⁹) w roku gospodarczym 2005/2006, w odniesieniu do pomocy przyznanej w ramach środków, o których mowa w ust. 1 lit. a), b) i d) niniejszego artykułu;

b) beneficjenci pomocy przyznanej na mocy rozdziału 1 0a rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 w odniesieniu do pomocy przyznanej w ramach środków, o których mowa w ust. 1 lit. c) i d) niniejszego artykułu;

c) zatwierdzone organizacje branżowe określone w rozdziale 10a rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 w odniesieniu do pomocy przyznanej w ramach środków, o których mowa w ust. 1 lit. d) niniejszego artykułu;

d) dostawcy urządzeń w odniesieniu do pomocy przyznanej w ramach środków określonych w ust. 1 lit. d) niniejszego artykułu, którzy:

- są osobami fizycznymi lub prawnymi, które na podstawie umowy z producentami lub podmiotami zajmującymi się odziarnianiem w roku gospodarczym 2005/2006 dokonywały swoimi maszynami rolniczymi zbioru bawełny,

- zbierali bawełnę, która została dostarczona do przedsiębiorstw, w których dokonano demontażu instalacji odziarniających, o którym mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu,

oraz

- ponieśli możliwe do wykazania straty w wyniku niedoborów upraw bawełny.

Artykuł 8

Środki finansowe

Środki przewidziane w niniejszym rozdziale stanowią środki interwencyjne mające na celu regulację rynków rolnych, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (¹⁰).

Artykuł 9

Przepisy wykonawcze

Szczegółowe przepisy dotyczące wdrożenia przepisów niniejszego rozdziału przyjmowane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 195 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹¹).

Artykuł 10

Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 23 czerwca 2008 r.