KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniającą dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylającą dyrektywę Rady 84/253/EWG (¹),w szczególności jej art. 46 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z art. 45 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE właściwe władze państw członkowskich są zobowiązane do rejestracji biegłych rewidentów i jednostek audytorskich z krajów trzecich, przeprowadzających ustawowe badanie niektórych spółek zarejestrowanych poza terytorium Wspólnoty, których zbywalne papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym Wspólnoty. Artykuł 45 ust. 3 dyrektywy 2006/43/WE zobowiązuje państwa członkowskie do objęcia takich zarejestrowanych biegłych rewidentów i jednostek audytorskich z krajów trzecich swoim systemem nadzoru, systemem zapewniania jakości oraz systemem dochodzeń i sankcji.

(2) Na mocy art. 46 ust. 2 dyrektywy 2006/43/WE Komisja jest zobowiązana do dokonania, we współpracy z państwami członkowskimi, oceny równoważności systemów nadzoru publicznego, zapewniania jakości oraz dochodzeń i sankcji kraju trzeciego oraz do podjęcia decyzji w tej sprawie. Jeżeli systemy te zostaną uznane za równoważne, państwa członkowskie mogą zwolnić biegłych rewidentów i jednostki audytorskie z kraju trzeciego z wymogów art. 45 dyrektywy na zasadzie wzajemności.

(3) Komisja, z pomocą Europejskiej Grupy Organów Nadzoru nad Biegłymi Rewidentami (EGAOB), dokonała wstępnej oceny regulacji dotyczących rewizji finansowej w odpowiednich krajach trzecich. Oceny nie pozwoliły na podjęcie ostatecznych decyzji w sprawie równoważności, lecz zapewniły wstępny obraz stanu regulacji dotyczących rewizji finansowej w przedmiotowych krajach trzecich. Niektóre państwa trzecie posiadają systemy nadzoru publicznego, choć obecnie informacje na temat tych systemów są niewystarczające do podjęcia ostatecznej decyzji w sprawie równoważności. Inne państwa nie dysponują jeszcze takimi systemami nadzoru publicznego, natomiast posiadają ramy regulacyjne dotyczące rewizji finansowej, które umożliwiają w przyszłości ustanowienie takich systemów.

(4) Wobec konieczności dokonania dalszej oceny w celu podjęcia ostatecznych decyzji w sprawie równoważności regulacji dotyczących rewizji finansowej obowiązujących w krajach trzecich należy podjąć decyzję wprowadzającą okres przejściowy w odniesieniu do biegłych rewidentów i jednostek audytorskich z odnośnych krajów trzecich, tak by umożliwić przeprowadzenie takiej oceny. W tym okresie państwa członkowskie nie powinny zatem podejmować na poziomie krajowym decyzji w sprawie równoważności.

(5) Ze względu na konieczność ochrony inwestorów w okresie przejściowym biegli rewidenci i jednostki audytorskie z odnośnych krajów trzecich powinni móc kontynuować swoją działalność w zakresie rewizji finansowej bez podlegania rejestracji przewidzianej w art. 45 dyrektywy 2006/43/WE, wyłącznie jeśli przedstawią oni informacje na swój temat oraz na temat standardów rewizji finansowej oraz wymogów niezależności stosowanych podczas przeprowadzania badań. W tym celu przydatne będą również informacje o wynikach indywidualnych kontroli zapewniania jakości.

(6) W przypadku spełnienia tych warunków biegli rewidenci i jednostki audytorskie z odnośnych krajów trzecich powinni móc kontynuować swoją działalność związaną ze sprawozdaniami z badań dotyczących rocznych lub skonsolidowanych sprawozdań finansowych za lata obrotowe rozpoczynające się w okresie od dnia 29 czerwca 2008 r. do dnia 1 lipca 2010 r. Analogicznie, w okresie przejściowym właściwe organy, o których mowa w art. 45 dyrektywy 2006/43/WE, powinny mieć możliwość rejestrowania tych biegłych rewidentów i tych jednostek audytorskich. Niemniej jednak niniejsza decyzja nie powinna naruszać praw państw członkowskich do stosowania ich systemów dochodzeń i sankcji.

(7) Fakt, że biegli rewidenci i jednostki audytorskie z kraju trzeciego zgodnie z niniejszą decyzją mogą kontynuować swoją działalność w zakresie rewizji finansowej w odniesieniu do spółek, o których mowa w art. 45 dyrektywy 2006/43/WE, nie powinien uniemożliwiać państwom członkowskim dokonywania uzgodnień dotyczących współpracy w zakresie indywidualnych kontroli zapewniania jakości między właściwymi organami danego państwa członkowskiego a organami kraju trzeciego.

(8) W odpowiednim terminie Komisja powinna dokonać przeglądu funkcjonowania uregulowań przejściowych. Jeżeli odnośne kraje trzecie nie będą wtedy posiadać systemu nadzoru publicznego, należy ustalić, czy właściwe organy takich krajów zobowiązały się publicznie wobec Komisji do przestrzegania kryteriów równoważności określonych na podstawie art. 29, 30 i 32 dyrektywy 2006/43/WE i czy konieczny jest dodatkowy okres przejściowy. Pod koniec okresu przejściowego Komisja może podjąć decyzje w sprawie równoważności regulacji dotyczących rewizji finansowej, obowiązujących w krajach trzecich. Ponadto Komisja powinna skontrolować, czy właściwe organy państw członkowskich napotkały trudności z uzyskaniem uznania takich państw trzecich. Następnie do państw członkowskich należy podjęcie decyzji zgodnie z art. 46 dyrektywy 2006/43/WE na zasadzie wzajemności w sprawie zaprzestania stosowania wymogów art. 45 ust. 1 i 3 wspomnianej dyrektywy lub zmiany tych wymogów wobec biegłych rewidentów i jednostek audytorskich z państw trzecich uznanych za równoważne.

(9) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu regulacyjnego ds. audytu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Państwa członkowskie nie stosują art. 45 dyrektywy 2006/43/WE w odniesieniu do sprawozdań z badań dotyczących rocznych sprawozdań finansowych lub skonsolidowanych sprawozdań finansowych, o których mowa w art. 45 ust. 1 wspomnianej dyrektywy, za lata obrotowe rozpoczynające się w okresie od dnia 29 czerwca 2008 r. do dnia 1 lipca 2010 r., które zostały wydane przez biegłych rewidentów lub jednostki audytorskie z krajów trzecich wymienionych w załączniku do niniejszej decyzji, jeżeli zainteresowani biegli rewidenci i jednostki audytorskie z kraju trzeciego przedłożą właściwym organom państwa członkowskiego następujące informacje:

a) imię i nazwisko/nazwę danego biegłego rewidenta lub jednostki audytorskiej oraz informację o jego/jej strukturze prawnej;

b) w przypadku gdy biegły rewident lub jednostka audytorska należy do sieci, opis danej sieci;

c) informacje na temat standardów rewizji finansowej oraz wymogów niezależności zastosowanych podczas przeprowadzania danego badania;

d) opis systemu wewnętrznej kontroli jakości jednostki audytorskiej;

e) wskazanie, czy przeprowadzono ostatnią kontrolę zapewniania jakości biegłego rewidenta lub jednostki audytorskiej, jej ewentualną datę oraz konieczne informacje na temat wyniku tej kontroli. Jeżeli informacje na temat wyniku ostatniej kontroli zapewniania jakości nie są upubliczniane i nie mogą być przedstawione bezpośrednio przez właściwe organy danego kraju trzeciego, właściwe organy państw członkowskich traktują takie informacje zgodnie z zasadą poufności.

2. Państwa członkowskie zapewniają podanie do wiadomości publicznej imienia i nazwiska lub nazwy, a także adresu odpowiednich biegłych rewidentów i jednostek audytorskich z krajów trzecich wymienionych w załączniku do niniejszej decyzji oraz faktu, że odnośne kraje trzecie nie zostały jeszcze uznane za równoważne dla celów dyrektywy 2006/43/WE. W tym celu właściwe organy państw członkowskich określone w art. 45 wspomnianej dyrektywy mogą również zarejestrować biegłych rewidentów i jednostki audytorskie z krajów trzecich wymienionych w załączniku.

3. Niezależnie od ust. 1 państwa członkowskie mogą stosować swoje systemy dochodzeń i sankcji wobec biegłych rewidentów i jednostek audytorskich z krajów trzecich wymienionych w załączniku.

4. Ustęp 1 nie narusza uzgodnień dotyczących współpracy w zakresie kontroli zapewniania jakości między właściwymi organami państwa członkowskiego a właściwymi organami kraju trzeciego wymienionego w załączniku, pod warunkiem że takie uzgodnienie spełnia następujące kryteria:

a) obejmuje ono przeprowadzanie kontroli zapewniania jakości na zasadzie równego traktowania;

b) Komisja została o nim uprzednio zawiadomiona;

c) nie wyklucza ono jakichkolwiek decyzji Komisji podejmowanych na mocy art. 47 dyrektywy 2006/43/WE.

Artykuł 2

Najpóźniej w terminie dwóch lat Komisja dokona przeglądu sytuacji krajów trzecich wymienionych w załączniku. W szczególności Komisja zweryfikuje, czy właściwe organy administracyjne tych krajów trzecich wymienionych w załączniku, wobec których Komisja nie podjęła jeszcze żadnej decyzji w sprawie równoważności, zobowiązały się publicznie wobec Komisji do ustanowienia systemów nadzoru publicznego i zapewniania jakości zgodnie z następującymi zasadami:

a) systemy są niezależne od zawodu biegłego rewidenta;

b) systemy te zapewniają odpowiedni nadzór nad badaniami spółek notowanych na giełdzie;

c) ich działanie jest przejrzyste i zapewnia wiarygodność wyniku kontroli zapewniania jakości;

d) systemy te są skutecznie wspierane przez dochodzenia i sankcje.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja jest skierowana do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 lipca 2008 r.

ZAŁĄCZNIK

LISTA KRAJÓW TRZECICH

Argentyna

Australia

Bahamy

Bermudy

Brazylia

Kanada

Kajmany

Chile

Chiny

Chorwacja

Guernsey, Jersey, wyspa Man

Hongkong

Indie

Indonezja

Izrael

Japonia

Kazachstan

Malezja

Mauritius

Meksyk

Maroko

Nowa Zelandia

Pakistan

Rosja

Singapur

Republika Południowej Afryki

Korea Południowa

Szwajcaria

Tajwan

Tajlandia

Turcja

Ukraina

Zjednoczone Emiraty Arabskie

Stany Zjednoczone Ameryki