KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1451/2007 z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie drugiej fazy 10-letniego programu pracy określonego w art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobójczych (¹), w szczególności jego art. 5 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 16 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (²) (zwanej dalej „dyrektywą”) stanowi, że Komisja rozpocznie 10-letni program, którego celem jest systematyczne badanie wszystkich substancji czynnych, które w dniu 14 maja 2000 r. już znajdowały się na rynku (zwany dalej „programem przeglądu”).

(2) Temefos zidentyfikowano jako substancję czynną produktów biobójczych, będącą w obrocie przed dniem 14 maja 2000 r. w celach innych niż cele wymienione w art. 2 ust. 2 lit. c) i d) dyrektywy 98/8/WE. Przed upływem wyznaczonego terminu nie przedłożono żadnej dokumentacji uzasadniającej uwzględnienie temefosu w załącznikach I, IA lub IB.

(3) Zgodnie z art. 4 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2032/2003 (³) z mocą od dnia 1 września 2006 r. państwa członkowskie zobowiązane były do unieważnienia istniejących zezwoleń lub rejestrów dla produktów biobójczych zawierających temefos. Zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 (zwanego dalej „rozporządzeniem”) produkty biobójcze zawierające temefos nie będą już wprowadzane do obrotu.

(4) Artykuł 5 rozporządzenia określa warunki, na jakich państwa członkowskie mogą wystąpić do Komisji z wnioskiem o odstępstwo od art. 4 ust. 1 rozporządzenia i warunki przyznania takiego odstępstwa.

(5) Na mocy decyzji 2007/226/WE (⁴) Komisja przyznała takie odstępstwo w odniesieniu do produktów biobójczych zawierających temefos, które wykorzystuje się do zwalczania komarów-wektorów w departamentach zamorskich Francji. Odstępstwo to przyznano do dnia 14 maja 2009 r.

(6) Francja złożyła do Komisji wniosek o przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa do dnia 14 maja 2010 r. i dołączyła do niego informacje uzasadniające konieczność dalszego stosowania temefosu. W dniu 13 lutego 2009 r. Komisja drogą elektroniczną upubliczniła wniosek Francji. W trakcie trwających 60 dni konsultacji społecznych nie wpłynęły żadne zastrzeżenia dotyczące tego wniosku.

(7) Zważywszy na wysoką częstotliwość występowania chorób przenoszonych przez komary w departamentach zamorskich Francji, należy utrzymać zezwolenie na stosowanie temefosu w przypadkach, w których stosowanie innych substancji lub produktów biobójczych jest nieskuteczne. Dalsze przedłużenie okresu wycofywania w przypadku tej substancji wydaje się zatem konieczne w celu umożliwienia zastąpienia jej innymi odpowiednimi substancjami,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W drodze odstępstwa od art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1451/2007 Francja może zezwolić na wprowadzenie do obrotu do dnia 14 maja 2010 r. produktów biobójczych zawierających temefos (nr WE 222-191-1; nr CAS 3383-96-8), przeznaczonych do zwalczania komarów-wektorów w departamentach zamorskich Francji.

Artykuł 2

1. Zezwalając na wprowadzenie do obrotu produktów biobójczych zawierających temefos zgodnie z art. 1, Francja dopilnowuje, by spełnione były następujące warunki:

a) dalsze stosowanie jest możliwe wyłącznie pod warunkiem, że produkty biobójcze zawierające temefos zostały dopuszczone do obrotu zgodnie z ich podstawowym zastosowaniem;

b) dalsze stosowanie jest dozwolone wyłącznie, jeżeli nie ma ono szkodliwych skutków dla zdrowia ludzi lub zwierząt, albo dla środowiska naturalnego;

c) w momencie wydawania pozwolenia wprowadzane są wszelkie stosowne środki ograniczające ryzyko;

d) odnośne produkty biobójcze pozostające w obrocie po dniu 1 września 2006 r. zostają opatrzone nowymi etykietami w celu dostosowania ich do ograniczonych warunków stosowania;

e) podmioty, które uzyskały zezwolenia, lub Francja podejmują w stosownych przypadkach starania mające na celu znalezienie rozwiązań zastępczych.

2. Najpóźniej do dnia 14 maja 2010 r. Francja przekazuje Komisji informacje na temat stosowania ust. 1, a w szczególności na temat działań podjętych zgodnie z lit. e) tego ustępu.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja jest skierowana do Republiki Francuskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 maja 2009 r.