KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania (¹), w szczególności jego art. 6 ust. 3, art. 8 ust. 3, art. 9 ust. 1, art. 12 ust. 4 i 5, art. 13 ust. 1, art. 16 ust. 1 i 3, art. 17 ust. 3, art. 20 ust. 4, art. 49 ust. 1 oraz art. 52,

po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1005/2008 przewiduje przyjęcie szczegółowych zasad i środków wykonania zawartych w nim przepisów.

(2) Zgodnie z art. 6 ust. 3 i art. 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 termin trzech dni roboczych, ustanowiony w odniesieniu do obowiązku uprzedniego powiadomienia o wyładunku lub przeładunku w porcie oraz w odniesieniu do obowiązku przekazywania świadectw połowowych przed przewidywanym terminem przybycia produktów rybołówstwa na miejsce wejścia na terytorium Wspólnoty, może zostać zmieniony w świetle określonych czynników. Tymi czynnikami są: rodzaj produktu rybołówstwa; odległość pomiędzy łowiskiem, miejscem wyładunku i portami, w których dane statki są zarejestrowane lub zaewidencjonowane; odległość od miejsca wejścia na terytorium Wspólnoty; wykorzystane środki transportu. Świeże produkty rybołówstwa i przesyłki dostarczane drogą lotniczą, lądową lub koleją wymagają krótszego terminu niż trzy dni robocze.

(3) W dokumentach znajdujących się w obiegu w związku z uprzednim powiadomieniem o wyładunku i przeładunku, deklaracjami wyładunku i przeładunku i sprawozdaniami z obserwacji należy zapewnić spójność. W związku z tym format tych dokumentów musi zostać ustalony zgodnie z art. 6 ust. 1, art. 8 ust. 3 i art. 49 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

(4) Zgodnie z art. 9 ust. 1 i art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 państwa członkowskie przeprowadzają inspekcje w portach w odniesieniu do co najmniej 5 % operacji wyładunku i przeładunku dokonywanych przez statki rybackie z krajów trzecich oraz weryfikacje, które uznają za konieczne w celu zapewnienia należytego stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia zgodnie z poziomami referencyjnymi ustalonymi w oparciu o zasady zarządzania ryzykiem i w oparciu o krajowe i wspólnotowe kryteria zarządzania ryzykiem. Należy ustanowić wspólne kryteria zarządzania ryzykiem na potrzeby działań kontrolnych, inspekcyjnych i weryfikacyjnych w celu umożliwienia terminowego przeprowadzania analizy ryzyka i globalnej oceny istotnych informacji uzyskanych w trakcie kontroli. Celem wspólnych kryteriów jest zapewnienie zharmonizowanego podejścia do inspekcji i weryfikacji we wszystkich państwach członkowskich oraz stworzenie równych szans dla wszystkich przedsiębiorców.

(5) Zgodnie z art. 52 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 środki niezbędne do wprowadzenia w życie przepisów tego rozporządzenia przyjmuje się zgodnie z procedurą komitetową. Biorąc pod uwagę, że w odniesieniu do właściwego wdrożenia systemu świadectw połowowych Wspólnota powinna uwzględnić możliwe ograniczenia w zakresie dostępnych środków, należy zmienić ten system w odniesieniu do niektórych produktów rybołówstwa pozyskiwanych przez małe statki rybackie, wprowadzając możliwość stosowania uproszczonych świadectw połowowych. Wobec braku ogólnej definicji łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego należy ustanowić określone szczegółowo kryteria, na podstawie których eksporter może zwrócić się o zatwierdzenie uproszczonego świadectwa połowowego. Kryteria te powinny uwzględniać przede wszystkim ograniczone możliwości przedmiotowych statków rybackich, w odniesieniu do których obowiązek stosowania standardowego systemu świadectw połowowych stanowiłby nieproporcjonalnie duże obciążenie.

(6) W art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 przewidziano uznanie systemów dokumentacji połowowej uzgodnionych i obowiązujących w ramach regionalnych organizacji ds. rybołówstwa (zwanych dalej RFMO), o ile spełniają one wymogi przedmiotowego rozporządzenia. Niektóre z tych systemów mogą zostać uznane za systemy spełniające wymogi rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, a inne podlegają dodatkowym warunkom.

(7) Przedsiębiorcy, którzy spełniają wymogi dotyczące przyznania statusu zatwierdzonego podmiotu gospodarczego, powinni mieć możliwość skorzystania z uproszczonego trybu w odniesieniu do przywozu produktów rybołówstwa na terytorium Wspólnoty. Konieczne jest ustanowienie we wszystkich państwach członkowskich wspólnych warunków przyznawania, zmiany lub wycofania świadectw zatwierdzonych podmiotów gospodarczych oraz zawieszania lub unieważniania statusu zatwierdzonego podmiotu gospodarczego, jak również zasad ubiegania się o świadectwa zatwierdzonych podmiotów gospodarczych i ich wystawiania.

(8) W art. 12 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 przewidziano współpracę administracyjną między Komisją i krajami trzecimi w obszarach związanych z wdrożeniem przepisów dotyczących świadectw połowowych. Zgodnie z art. 20 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 w porozumieniu z państwami bandery świadectwo połowowe może być wystawiane, zatwierdzane lub przekazywane w formie elektronicznej lub może być zastąpione przez elektroniczny system identyfikowalności zapewniający taki sam poziom kontroli przez organy. Tego rodzaju mechanizmy administracyjne uzgodnione z państwami bandery podlegają regularnej aktualizacji, o czym we właściwym czasie zostają poinformowane państwa członkowskie oraz opinia publiczna.

(9) Zgodnie z art. 51 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 tworzy się system wzajemnej pomocy między państwami członkowskimi, z udziałem krajów trzecich i Komisji. Tego rodzaju współpraca na szczeblu administracyjnym jest kluczowa dla zapewnienia właściwego wdrożenia wspólnotowego systemu świadectw połowowych oraz przeprowadzenia właściwego dochodzenia i egzekucji kar w przypadku nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów. Należy zatem opracować zasady systematycznej wymiany informacji inicjowanej na żądanie lub spontanicznie oraz zasady przewidujące możliwość wnioskowania o środki egzekucyjne i o powiadomienie administracyjne przez inne państwo członkowskie. Należy ustanowić praktyczne procedury wymiany informacji i wnioskowania o pomoc. Przepisy te nie wpływają jednakże na stosowanie w państwach członkowskich przepisów o współpracy sądowej w sprawach karnych.

(10) Kwestię ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez państwa członkowskie reguluje dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (²). Kwestie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez Komisję reguluje rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (³), w szczególności w odniesieniu do wymogów dotyczących poufności i bezpieczeństwa przetwarzania danych, przekazywania danych osobowych z krajowych systemów państw członkowskich na rzecz Komisji, legalności przetwarzania danych i prawa osób, których dane te dotyczą, do informacji na temat ich danych osobowych, dostępu do nich i do ich sprostowywania.

(11) Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, zawierający wykaz produktów wyłączonych z definicji „produktów rybołówstwa”, może podlegać corocznemu przeglądowi zgodnie z art. 12 ust. 5 na podstawie informacji zebranych zgodnie z rozdziałami: II, III, IV, V, VIII, X i XII. W związku z tym, na podstawie informacji zebranych w ramach współpracy przewidzianej w art. 20 ust. 4, załącznik I zostaje odpowiednio zmieniony.

(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

INSPEKCJE STATKÓW RYBACKICH Z KRAJÓW TRZECICH W PORTACH PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

ROZDZIAŁ I

Warunki wejścia statków rybackich z krajów trzecich do portów

Artykuł 1

Uprzednie powiadomienie

Na zasadzie odstępstwa od art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 w odniesieniu do statków dokonujących wyładunku rodzajów produktów rybołówstwa wymienionych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia obowiązuje termin dostarczenia uprzedniego powiadomienia wynoszący 4 godziny.

Artykuł 2

Formularz uprzedniego powiadomienia

[1] Formularz uprzedniego powiadomienia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, określa się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Procedury i formularze w odniesieniu do deklaracji przedkładanych przed wyładunkiem i przeładunkiem

1. Formularz deklaracji przedkładanej przed wyładunkiem, o której mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, określa się w załączniku IIIA do niniejszego rozporządzenia.

2. Formularz deklaracji przedkładanej przed przeładunkiem, o której mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, określa się w załączniku IIIB do niniejszego rozporządzenia.

3. Statek rybacki z kraju trzeciego może dostarczyć deklarację przedkładaną przed wyładunkiem lub przed przeładunkiem w formie elektronicznej, jeżeli państwo członkowskie, z którego wyznaczonych portów wyładunku i przeładunku zamierza on skorzystać, oraz państwo bandery przedmiotowego statku zawarły porozumienie o elektronicznej wymianie danych.

4. Jeżeli w porozumieniu, o którym mowa w ust. 3, nie przewidziano inaczej, statek rybacki z kraju trzeciego dostarcza deklarację przedkładaną przed wyładunkiem lub przed przeładunkiem w następującej formie:

a) w języku urzędowym państwa członkowskiego wyładunku lub przeładunku; lub

b) w języku angielskim, jeżeli został on dopuszczony przez państwo członkowskie wyładunku lub przeładunku.

5. Deklaracja przedkładana przed wyładunkiem lub przed przeładunkiem dostarczana jest przynajmniej 4 godziny przed przewidywanym wyładunkiem lub przeładunkiem.

ROZDZIAŁ II

Inspekcje w portach

Artykuł 4

Poziomy referencyjne dla inspekcji w portach

[2] 1. Poziomy referencyjne dla inspekcji w portach, o których mowa w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, obejmują następujące kryteria:

a) dane gatunki są objęte systemem inspekcji lub kwotami ustanowionymi przez regionalne organizacje ds. rybołówstwa;

b) dany statek rybacki nie był przedmiotem inspekcji w porcie UE przez ostatnich 6 miesięcy;

c) rozbieżności pomiędzy połowami a znaną działalnością połowową państwa bandery, w szczególności w odniesieniu do poławianych gatunków, wielkości lub charakterystyki jego floty rybackiej;

d) nieprzestrzeganie art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 dotyczącego uprzedniego powiadomienia; rozbieżności pomiędzy danymi o połowie przekazanymi przez przedsiębiorcę i innymi informacjami dostępnymi właściwemu organowi;

e) podejrzenie, że właściciel statku lub przedsiębiorcy uczestniczą lub uczestniczyli w nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowach;

f) statek niedawno zmienił nazwę, banderę lub numer rejestracyjny;

g) statek pływa lub w ciągu ostatnich 5 lat pływał pod banderą państwa powiadomionego przez Komisję Europejską o możliwości uznania go za niewspółpracujące państwo trzecie zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

h) statek pływający pod banderą państwa niezgłoszonego zgodnie z art. 20 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

i) dostępne informacje na temat ewentualnych nieprawidłowości przy zatwierdzaniu świadectw połowowych przez dane państwo bandery;

j) przypuszczalne niedociągnięcia w systemie kontroli państwa bandery;

k) dani przedsiębiorcy uczestniczą w nielegalnych działaniach i stanowią potencjalne zagrożenie w związku z nielegalnymi, nieraportowanymi i nieuregulowanymi połowami.

l) statkowi rybackiemu odmówiono wejścia do portu lub korzystania z niego zgodnie z odpowiednimi przepisami międzynarodowymi, regionalnymi lub krajowymi, co obejmuje sytuacje, w których statki rybackie ostatecznie otrzymały zezwolenie na wejście do portu lub dostęp do niego z powodu siły wyższej lub niebezpieczeństwa zgodnie z art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

2. Aby zapewnić wdrożenie akapitu pierwszego lit. b), po każdej inspekcji państwa członkowskie niezwłocznie zgłaszają Komisji i Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa nazwę i banderę statku kraju trzeciego poddanego inspekcji oraz datę inspekcji. Komisja lub Europejska Agencja Kontroli Rybołówstwa udostępnia te informacje pozostałym państwom członkowskim.

Artykuł 5

Sprawozdawczość w zakresie stosowania poziomów referencyjnych

1. Państwa członkowskie składają sprawozdanie ze stosowania poziomów referencyjnych, o których mowa w art. 4, w sprawozdaniu przekazywanym Komisji co dwa lata zgodnie z art. 55 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

2. Na podstawie tych sprawozdań oraz własnych obserwacji Komisja dokonuje oceny i ewentualnej zmiany poziomów referencyjnych.

TYTUŁ II

SYSTEM ŚWIADECTW POŁOWOWYCH W WYWOZIE I PRZYWOZIE PRODUKTÓW RYBOŁÓWSTWA

ROZDZIAŁ I

Świadectwa połowowe

Artykuł 6

Uproszczone świadectwo połowowe

[3] 1. Niniejszy artykuł dotyczy statków rybackich z krajów trzecich:

a) o długości całkowitej poniżej 12 metrów bez narzędzia ciągnionego; lub

b) o długości całkowitej poniżej 8 metrów z narzędziem ciągnionym.

2. W przypadku połowów ze statków rybackich z krajów trzecich, o których mowa w ust. 1, które wyładowywane są jedynie w państwie bandery tych statków i które razem stanowią jedną przesyłkę, dopuszcza się stosowanie uproszczonego świadectwa połowowego zamiast świadectwa połowowego, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008. Uproszczone świadectwo połowowe zawiera wszystkie informacje wyszczególnione we wzorze przedstawionym w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia i jest zatwierdzane przez organ administracji publicznej państwa bandery posiadający niezbędne kompetencje do poświadczania dokładności tych informacji.

3. Podmiot dokonujący wywozu przesyłki zwraca się do organu administracji publicznej o zatwierdzenie uproszczonego świadectwa połowowego po uprzednim dostarczeniu wszystkich informacji określonych we wzorze przedstawionym w załączniku IV.

Artykuł 6a

CATCH

[4] 1. Zgodnie z art. 12a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 importer, podmiot dokonujący powrotnego wywozu oraz, w razie potrzeby, eksporter przedkładają za pośrednictwem CATCH, w stosownych przypadkach, następujące dokumenty oraz zawarte w nich informacje właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym produkty rybołówstwa mają zostać dopuszczone do obrotu albo – w przypadku powrotnego wywozu – właściwemu organowi państwa członkowskiego, z którego ma mieć miejsce powrotny wywóz, lub – w przypadku wywozu – właściwemu organowi państwa członkowskiego bandery:

a) świadectwo połowowe zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 oraz wzorem ustanowionym w załączniku II do tego rozporządzenia;

b) uproszczone świadectwo połowowe zgodnie z art. 6 i wzorem określonym w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia;

c) świadectwo powrotnego wywozu ustanowione w art. 21 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 i zawarte w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 albo w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia;

d) dane dotyczące transportu zawarte w dodatku do załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

e) oświadczenie, o którym mowa w art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, ustanowione przez zakład przetwórczy w kraju trzecim i potwierdzone przez właściwy organ tego kraju trzeciego zgodnie z formularzem określonym w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

f) pojedynczy dokument przewozowy, o którym mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, lub dokument w sprawie niemanipulacji zgodnie ze wzorem ustanowionym w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2025/453;

g) wszelkie dokumenty uzupełniające lub informacje istotne w ramach systemu świadectw połowowych dotyczące produktów rybołówstwa.

2. Dokumenty i informacje, o których mowa w ust. 1, sporządza się w co najmniej jednym z języków urzędowych UE państwa członkowskiego, w którym ma miejsce ich przedłożenie.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 państwo członkowskie, w którym ma miejsce przedłożenie, może wyrazić zgodę na otrzymanie dokumentów sporządzonych w innym języku urzędowym UE na wniosek danego przedsiębiorcy.

4. Każde państwo członkowskie wyznacza co najmniej jeden punkt kontaktowy ds. CATCH i przekazuje Komisji informacje o wyznaczeniu i jego dane kontaktowe. Państwa członkowskie aktualizują punkty kontaktowe ds. CATCH i niezwłocznie informują Komisję o wszelkich zmianach w tym zakresie. Komisja prowadzi i aktualizuje wykaz punktów kontaktowych i udostępnia go wszystkim państwom członkowskim.

5. Komisja posiada dostęp do wszystkich danych, informacji oraz dokumentów w CATCH, aby monitorować wymianę danych, informacji i dokumentów, które do niego wprowadzono lub w nim sporządzono, w celu zidentyfikowania działań, które są lub wydają się niezgodne z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE) nr 1005/2008. Europejska Agencja Kontroli Rybołówstwa posiada takie same prawa dostępu jak Komisja, aby wspierać Komisję i państwa członkowskie w jednolitym i skutecznym stosowaniu przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, jak przewidziano w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/473 (⁴), w tym w odniesieniu do zwalczania połowów NNN.

6. Jeżeli chodzi o dostęp użytkowników innych niż Komisja i Europejska Agencja Kontroli Rybołówstwa do danych, informacji oraz dokumentów w CATCH, zastosowanie mają przepisy ogólne dotyczące systemu TRACES ustanowione w art. 36 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1715.

7. Komisja może przyznać właściwemu organowi i przedsiębiorcom kraju trzeciego, na ich wniosek, częściowy dostęp do funkcji CATCH oraz do określonych danych dotyczących tego kraju trzeciego, na potrzeby sporządzania i zatwierdzania świadectw połowowych i powiązanych dokumentów w CATCH, pod warunkiem że wnioskodawca wykaże, że spełnia następujące wymogi:

a) posiada zdolność prawną i operacyjną do udzielania, bez zbędnej zwłoki, wsparcia niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania CATCH; oraz

b) wyznaczył w tym celu punkt kontaktowy.

Częściowy dostęp, o którym mowa w niniejszym ustępie, nie obejmuje dostępu do danych osobowych przetwarzanych w CATCH, chyba że wnioskujący kraj trzeci spełnia warunki zgodnego z prawem przekazywania danych osobowych ustanowione w rozporządzeniach (UE) 2016/679 i (UE) 2018/1725.

8. Wymiany danych między CATCH a innymi systemami elektronicznymi, w tym systemami krajowymi państw członkowskich, są synchroniczne, wzajemne i oparte na normach UN/CEFACT. W ramach wymiany danych między CATCH a systemami krajowymi państw członkowskich wykorzystuje się dane referencyjne znajdujące się w CATCH.

9. W przypadku niedostępności CATCH w celu rejestrowania i wymiany informacji użytkownicy mogą korzystać ze wzorów drukowanych lub elektronicznych, które można wypełnić. Wzory te są powszechnie dostępne na oficjalnej stronie internetowej Komisji. Po ponownym udostępnieniu systemu importer wprowadza do CATCH informacje zarejestrowane we wzorach drukowanych lub elektronicznych, które można wypełnić, i załącza je w CATCH jako dokumenty uzupełniające. W dokumentach tych umieszcza się sformułowanie „utworzono w trakcie awarii”. Na dwa tygodnie przez każdą planowaną niedostępnością Komisja za pośrednictwem CATCH informuje użytkowników o okresie niedostępności i jej przyczynie.

10. Do celów zgodności z art. 22 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 świadectwa połowowe i powiązane dokumenty wygenerowane przez przedsiębiorców z krajów trzecich i zatwierdzone przez organy krajów trzecich drogą elektroniczną w CATCH są przechowywane przez CATCH przez co najmniej 3 lata. Dane osobowe pochodzące ze świadectw połowowych i powiązanych dokumentów są przechowywane przez CATCH przez okres nie dłuższy niż 10 lat.

11. W odniesieniu do przetwarzania danych osobowych w CATCH zastosowanie mają przepisy ogólne dotyczące systemu IMSOC ustanowione w art. 10 i 11 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1715.

Artykuł 7

Uznane systemy dokumentacji połowowej w regionalnych organizacjach ds. rybołówstwa (RFMO)

[5] Systemy dokumentacji połowowej przyjęte przez regionalne organizacje ds. rybołówstwa i wymienione w załączniku V do niniejszego rozporządzenia uznaje się do celów art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 za zgodne z wymaganiami tego rozporządzenia bez dodatkowych warunków.

Artykuł 8

Termin dostarczenia świadectw połowowych

Na zasadzie odstępstwa od art. 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 w odniesieniu do świadectw połowowych na przywóz produktów rybołówstwa w przesyłkach przy pomocy środków transportu, o których mowa w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia, obowiązuje krótszy termin ich dostarczenia, określony w wymienionym załączniku.

ROZDZIAŁ II

Zatwierdzone podmioty gospodarcze

Sekcja 1

Warunki przyznania świadectwa zatwierdzonego podmiotu gospodarczego

Artykuł 9

Przepisy ogólne

Podmioty gospodarcze mogą, po złożeniu wniosku, otrzymać świadectwo zatwierdzonego podmiotu gospodarczego (zwane dalej „świadectwem APEO”) do celów art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 jedynie, jeżeli:

a) posiadają one świadectwo upoważnionego podmiotu gospodarczego (zwane dalej „świadectwem AEO”) zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2454/93 (⁵) (zwanym dalej „przepisami wykonawczymi Wspólnotowego Kodeksu Celnego”); oraz

b) spełniają one kryteria określone w art. 16 ust. 3 lit. a)–g) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 i opisane szczegółowo w art. 10–13 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

Wystarczająca skala działalności przywozowej

1. Wystarczająca liczba i wielkość dokonywanych operacji przywozu, o których mowa w art. 16 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, musi zostać osiągnięta w państwie członkowskim, w którym dany podmiot posiada siedzibę.

2. Każde państwo członkowskie ustala minimalny próg w zakresie liczby i wielkości operacji przywozu i informuje o nim Komisję.

Artykuł 11

Dotychczasowe spełnianie wymogów

1. Kryterium dotychczasowego spełniania wymogów przewidzianych na mocy środków ochrony i zarządzania, o którym mowa w art. 16 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, uznaje się za spełnione, jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat poprzedzających złożenie wniosku wnioskodawca:

a) nie naruszył w istotny sposób zasad wspólnej polityki rybołówstwa;

b) nie dopuścił się wielokrotnego naruszenia zasad wspólnej polityki rybołówstwa;

c) nie brał udziału, bezpośrednio lub pośrednio, w działaniach statków lub przedsiębiorców uczestniczących w nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowach lub działaniach, które są obecnie przedmiotem dochodzenia pod tym kątem, ani nie wspierał takich działań; oraz

d) nie brał udziału, bezpośrednio lub pośrednio, w działaniach statków znajdujących się w wykazie statków prowadzących nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy, przyjętym przez RFMO, ani nie wspierał takich działań.

2. Niezależnie od ust. 1 kryterium dotychczasowego spełniania wymogów przewidzianych na mocy środków ochrony i zarządzania można uznać za spełnione, jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego uzna naruszenie, którego dopuścił się wnioskodawca, za:

a) nieistotne; i

b) o małym znaczeniu ilościowym w stosunku do liczby lub wielkości dokonywanych przez wnioskodawcę działań przywozowych.

Artykuł 12

Prowadzenie ewidencji

[6] System zarządzania świadectwami połowowymi oraz, w stosownych przypadkach, ewidencji dotyczącej przetwarzania, o którym mowa w art. 16 ust. 3 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, uznaje się za zadowalający, jeżeli informacje zawarte w świadectwach połowowych i powiązanych dokumentach, o których mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, są zarejestrowane w CATCH.

Artykuł 13

Ułatwienia

Ułatwienia, o których mowa w art. 16 ust. 3 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, uznaje się za właściwe, jeżeli:

a) zapobiegają one nieuprawnionemu dostępowi do przestrzeni magazynowych, spedycyjnych, stref załadunku i przestrzeni ładunkowych;

b) zapewniają one obsługę produktów rybołówstwa, w tym ochronę przed fałszerstwami w odniesieniu do partii ładunku;

c) zapewniają one obsługę pozwoleń na przywóz/wywóz w powiązaniu z zakazami i ograniczeniami oraz z możliwością odróżnienia produktów rybołówstwa objętych świadectwom połowowym od produktów rybołówstwa, które nie są nimi objęte.

Sekcja 2

Wniosek o świadectwo APEO

Artykuł 14

Złożenie wniosku

1. Wniosek o świadectwo APEO składa się we właściwym organie państwa członkowskiego, na terytorium którego importer posiada swoją siedzibę, zgodnie ze wzorem określonym w załączniku VII.

2. Wniosek zawiera ewidencję i dokumentację umożliwiającą właściwemu organowi państwa członkowskiego weryfikację i monitorowanie spełnienia kryteriów ustanowionych w art. 9–13 niniejszego rozporządzenia, w tym kopię świadectwa AEO wydanego zgodnie z przepisami wykonawczymi Wspólnotowego Kodeksu Celnego. Wnioskodawcy dostarczają niezbędne dane właściwemu organowi państwa członkowskiego.

3. Jeżeli część istotnej ewidencji i dokumentacji przechowywana jest w innym państwie członkowskim, stosuje się tryb konsultacji, o którym mowa w art. 17.

4. Jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego stwierdzi, że wniosek nie zawiera wszystkich niezbędnych informacji, zwraca się on do wnioskodawcy w terminie 30 dni kalendarzowych od otrzymania wniosku o dostarczenie stosownych informacji.

5. Jeżeli organ ten otrzymał wszystkie niezbędne informacje, informuje on wnioskodawcę, że wniosek został uznany za kompletny, podając datę, od której rozpoczynają swój bieg terminy określone w art. 18 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

6. Jeżeli przedsiębiorca, któremu przyznano status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego w jednym państwie członkowskim, składa wniosek o przyznanie tego samego statusu w innym państwie członkowskim, załącza on kopię świadectwa APEO przyznanego w pierwszym państwie członkowskim.

Artykuł 15

Niedopuszczalność wniosków

Wniosek, o którym mowa w art. 14, jest niedopuszczalny w następujących przypadkach:

a) jeżeli wniosek jest niezgodny z art. 14; lub

b) jeżeli wniosek składany jest w ciągu trzech lat od wycofania świadectwa APEO, o którym mowa w art. 27 ust. 1 lit. a), b) i d).

Sekcja 3

Procedura wydawania świadectw APEO

Artykuł 16

Rozpatrzenie wniosku

1. Organ państwa członkowskiego wydającego świadectwo rozpatruje wniosek pod kątem spełnienia kryteriów określonych w art. 9–13. Rozpatrzenie wniosku i jego wyniki są dokumentowane przez właściwy organ państwa członkowskiego.

2. Jeżeli wnioskodawca posiada „świadectwo AEO – bezpieczeństwo i ochrona” lub „świadectwo AEO – uproszczenia celne/bezpieczeństwo i ochrona”, o których mowa w art. 14a przepisów wykonawczych Wspólnotowego Kodeksu Celnego, kryteria określone w art. 13 nie zostają uwzględnione.

3. Jeżeli wnioskodawcy przyznano już wcześniej status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego w innym państwie członkowskim, organ wydający świadectwo sprawdza, czy spełnione zostały poniższe kryteria:

a) kryteria określone w art. 12 i 13;

b) ewentualnie, kryteria określone w art. 10 i 11.

4. Organ wydający świadectwo może przyjąć wnioski przedstawione przez specjalistę w odpowiednich dziedzinach, o których mowa w art. 12 i 13, w odniesieniu do kryteriów, o których mowa w tych artykułach. Specjalista ten nie może mieć jakichkolwiek powiązań z wnioskodawcą.

Artykuł 17

Konsultacje z innymi państwami członkowskimi

1. Organ wydający świadectwo konsultuje się z właściwymi organami innych państw członkowskich, w przypadku gdy organ ten nie ma możliwości sprawdzenia, czy spełnione zostało jedno z lub szereg kryteriów określonych w art. 9–13, ze względu na brak informacji lub możliwości sprawdzenia tych informacji. Właściwy organ państwa członkowskiego poproszony o konsultację odpowiada w ciągu 60 dni kalendarzowych, poczynając od daty dostarczenia wniosku o konsultację przez organ państwa członkowskiego wydającego świadectwo.

2. Jeżeli właściwy organ poproszony o konsultację nie odpowie w terminie 60 dni kalendarzowych, o którym mowa w ust. 1, organ wydający świadectwo może przyjąć, że wnioskodawca spełnia kryteria, których dotyczyła konsultacja.

Artykuł 18

Wydanie świadectwa APEO

1. Organ wydający świadectwo wydaje świadectwo APEO zgodnie ze wzorem podanym w załączniku VIII.

2. Świadectwo APEO wydaje się w ciągu 90 dni kalendarzowych od daty otrzymania wszystkich niezbędnych informacji zgodnie z art. 14.

3. Termin 90 dni kalendarzowych przewidziany w ust. 2 może zostać przedłużony o dodatkowy okres 30 dni kalendarzowych, w przypadku gdy właściwy organ nie jest w stanie dotrzymać pierwotnego terminu. W takich przypadkach właściwy organ państwa członkowskiego przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, informuje wnioskodawcę o powodach przedłużenia terminu.

4. Okres przewidziany w ust. 2 można również przedłużyć, jeżeli w trakcie sprawdzania, czy wnioskodawca spełnia kryteria ustanowione w art. 9–13, dokonuje on zmian w celu spełnienia tych kryteriów i powiadamia o nich właściwy organ.

Artykuł 19

Odrzucenie wniosku

1. W przypadku gdy zachodzi prawdopodobieństwo, że wyniki sprawdzenia przeprowadzonego zgodnie z art. 16 i 17 doprowadzą do odrzucenia wniosku, przed odrzuceniem wniosku organ wydający świadectwo informuje wnioskodawcę o tych wynikach oraz zapewnia mu możliwość udzielenia odpowiedzi w ciągu 30 dni kalendarzowych. W związku z tym bieg terminu określonego w ust. 2 ulega zawieszeniu.

2. W przypadku odrzucenia wniosku właściwy organ informuje wnioskodawcę o powodach podjęcia takiej decyzji. Wnioskodawca zostaje poinformowany o decyzji o odrzuceniu wniosku w terminach określonych w art. 18 ust. 2, 3 i 4 oraz w ust. 1 niniejszego artykułu.

3. Organ wydający świadectwo informuje Komisję o odrzuceniu wniosku w najszybszym możliwym terminie. Komisja przekazuje tę informację właściwym organom innych państw członkowskich drogą elektroniczną.

Sekcja 4

Status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego

Artykuł 20

Weryfikacje

1. Z chwilą powiadomienia właściwego organu państwa członkowskiego przez posiadacza świadectwa APEO o przybyciu produktów rybołówstwa organ ten może, przed przybyciem przesyłki do tego państwa członkowskiego, powiadomić zatwierdzony podmiot gospodarczy o wybraniu danej przesyłki do dalszej weryfikacji w wyniku analizy ryzyka przeprowadzonej zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008. Powiadomienia dokonuje się jedynie pod warunkiem, że nie stwarza ono zagrożeń w odniesieniu do planowanej weryfikacji.

2. Posiadacz świadectwa APEO podlega mniejszej liczbie działań w zakresie kontroli fizycznej i weryfikacji dokumentacji niż inni importerzy, chyba że właściwy organ państwa członkowskiego zdecyduje inaczej w celu uwzględnienia określonego zagrożenia lub wymogów kontrolnych ustanowionych w innych przepisach wspólnotowych.

3. W przypadku gdy, po przeprowadzeniu analizy ryzyka, właściwy organ państwa członkowskiego wybierze do dalszej kontroli przesyłkę opatrzoną świadectwem połowowym dostarczonym przez zatwierdzony podmiot gospodarczy, organ ten przeprowadzi niezbędne działania weryfikacyjne w trybie priorytetowym. Jeżeli zatwierdzony podmiot gospodarczy złoży stosowny wniosek i po uzgodnieniu z właściwym organem państwa członkowskiego, działania weryfikacyjne mogą zostać przeprowadzone w miejscu innym niż siedziba właściwego organu państwa członkowskiego.

Sekcja 5

Skutki prawne świadectw APEO

Artykuł 21

Przepisy ogólne

1. Świadectwo APEO staje się skuteczne od dziesiątego dnia roboczego, licząc od daty jego wystawienia. Okres ważności świadectwa pozostaje nieograniczony.

2. Świadectwo APEO jest ważne jedynie w państwie członkowskim organu wydającego świadectwo.

3. Właściwe organy monitorują spełnianie kryteriów ustanowionych w art. 9–13.

4. W przypadku świadectwa APEO wydanego wnioskodawcy, którego przedsiębiorstwo istnieje krócej niż trzy lata, w ciągu pierwszego roku po jego wydaniu ma miejsce ścisły monitoring.

5. Organ wydający świadectwo dokonuje ponownej weryfikacji spełnienia kryteriów, o których mowa w art. 9–13, w następujących przypadkach:

a) w przypadku znaczących zmian w odpowiednim prawodawstwie wspólnotowym;

b) w przypadku uzasadnionych przesłanek świadczących o tym, że zatwierdzony podmiot gospodarczy nie spełnia już istotnych kryteriów.

6. W odniesieniu do ponownej weryfikacji zastosowanie ma art. 16 ust. 4.

7. Organ wydający świadectwo informuje Komisję o wynikach ponownej weryfikacji w najszybszym możliwym terminie. Komisja przekazuje tę informację właściwym organom wszystkich państw członkowskich drogą elektroniczną.

Artykuł 22

Zawieszenie statusu zatwierdzonego podmiotu gospodarczego

1. Status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego zostaje zawieszony przez organ wydający świadectwo w następujących przypadkach:

a) w przypadku stwierdzenia, że nie spełniono kryteriów ustanowionych w art. 9–13;

b) w przypadku gdy właściwy organ państwa członkowskiego dysponuje wystarczającymi przesłankami, by wierzyć, że zatwierdzony podmiot gospodarczy dopuścił się czynu, który skutkuje wszczęciem postępowania prawnego i wiąże się z naruszeniem zasad wspólnej polityki rybołówstwa lub przepisów rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

c) w przypadku gdy status upoważnionego podmiotu gospodarczego został zawieszony zgodnie z przepisami wykonawczymi Wspólnotowego Kodeksu Celnego;

d) w przypadku gdy zatwierdzony podmiot gospodarczy wnioskuje o zawieszenie swojego statusu ze względu na jego czasową niezdolności do spełnienia któregokolwiek z kryteriów ustanowionych w art. 9–13.

2. Przed podjęciem decyzji zgodnie z ust. 1 lit. a), b) i c) właściwy organ państwa członkowskiego powiadamia przedmiotowy zatwierdzony podmiot gospodarczy o poczynionych ustaleniach. Przedsiębiorcy przysługuje prawo przedstawienia swojego punktu widzenia w ciągu 30 dni kalendarzowych od daty otrzymania powiadomienia.

3. Jednakże w przypadku gdy wymaga tego rodzaj lub poziom zagrożenia dla środków ochrony określonego stada lub określonych stad, zawieszenie następuje niezwłocznie. Organ dokonujący zawieszenia niezwłocznie informuje Komisję, tak aby umożliwić innym państwom członkowskim podjęcie odpowiednich działań.

4. Zawieszenie, o którym mowa w ust. 1, staje się skuteczne od następnego dnia po powiadomieniu o nim zatwierdzonego podmiotu gospodarczego. Zawieszenie to nie ma jednakże wpływu na żadną procedurę przywozową, która rozpoczęła się jeszcze przed terminem zawieszenia i która nie została jeszcze zakończona.

Artykuł 23

Zawieszenie w przypadku niespełnienia istotnych kryteriów

1. W przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 1 lit. a), jeżeli zatwierdzony podmiot gospodarczy nie ureguluje sytuacji w terminie, o którym mowa w ust. 2 tego artykułu, status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego zawiesza się na okres 30 dni kalendarzowych. Właściwy organ państwa członkowskiego bezzwłocznie powiadamia o zawieszeniu podmiot gospodarczy i właściwe organy innych państw członkowskich.

2. W przypadku gdy zainteresowany podmiot gospodarczy nie zdołał uregulować sytuacji w ciągu 30 dni kalendarzowych zawieszenia, o których mowa w ust. 1, natomiast może przedstawić dowód, że jest w stanie spełnić warunki, o ile okres zawieszenia zostanie przedłużony, organ wydający świadectwo zawiesza status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego na kolejne 30 dni kalendarzowych. O przedłużeniu okresu zawieszenia informowane są właściwe organy w pozostałych państwach członkowskich.

3. W przypadku gdy dany podmiot gospodarczy podjął – w terminach określonych w ust. 1 lub 2 – niezbędne środki w celu spełnienia kryteriów ustanowionych w art. 9–13, organ wydający świadectwo wycofuje zawieszenie i informuje o tym zainteresowany podmiot gospodarczy oraz Komisję. Zawieszenie można wycofać przed upływem terminu ustanowionego w ust. 1 lub 2.

Artykuł 24

Zawieszenie w przypadku postępowania prawnego

1. W przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 1 lit. b), organ wydający świadectwo zawiesza status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego na okres trwania tego postępowania. Organ ten informuje zatwierdzony podmiot gospodarczy o zawieszeniu. Powiadomienie wysyłane jest także do właściwych organów w pozostałych państwach członkowskich.

2. Właściwy organ państwa członkowskiego może jednakże podjąć decyzję o niezawieszaniu statusu zatwierdzonego podmiotu gospodarczego, jeżeli uzna dane naruszenie za mało znaczące w stosunku do liczby lub wielkości dokonywanych przez przedsiębiorcę działań przywozowych.

Artykuł 25

Zawieszenie w związku ze statusem upoważnionego podmiotu gospodarczego

W przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 1 lit. c), organ wydający świadectwo zawiesza status zatwierdzonego podmiotu gospodarczego do czasu wycofania zawieszenia statusu upoważnionego podmiotu gospodarczego. Organ ten informuje zatwierdzony podmiot gospodarczy o zawieszeniu. Informuje również właściwe organy w pozostałych państwach członkowskich.

Artykuł 26

Zawieszenie na wniosek podmiotu

1. W przypadku, o którym mowa w art. 22 ust. 1 lit. d), zatwierdzony podmiot gospodarczy powiadamia organ wydający świadectwo o swojej czasowej niezdolności do spełnienia kryteriów ustanowionych w art. 9–13, podając termin ponownego spełnienia tych kryteriów. Zatwierdzony podmiot gospodarczy powiadamia także organ wydający świadectwo o wszelkich planowanych środkach oraz o harmonogramie ich stosowania.

2. Organ wydający świadectwo przesyła powiadomienie Komisji i właściwym organom innych państw członkowskich.

3. Jeżeli zatwierdzony podmiot gospodarczy nie ureguluje sytuacji w terminie podanym w swoim powiadomieniu, organ wydający świadectwo może przyznać rozsądne przedłużenie tego terminu, pod warunkiem że zatwierdzony podmiot gospodarczy działał w dobrej wierze. O przedłużeniu terminu powiadamia się Komisję i właściwe organy innych państw członkowskich.

Artykuł 27

Wycofanie świadectwa APEO

1. Świadectwo APEO zostaje wycofane w następujących przypadkach:

a) w przypadku gdy zatwierdzony podmiot gospodarczy nie podejmuje niezbędnych środków w celu spełnienia kryteriów ustanowionych w art. 9–13 zgodnie z art. 23 ust. 3;

b) w przypadku gdy ustalono, że zatwierdzony podmiot gospodarczy w sposób istotny naruszył lub dopuścił się wielokrotnego naruszenia w związku z zasadami wspólnej polityki rybołówstwa lub przepisami rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 i nie przysługuje mu już prawo do złożenia odwołania;

c) w przypadku gdy zatwierdzony podmiot gospodarczy nie podejmuje niezbędnych środków w celu spełnienia kryteriów ustanowionych w art. 9–13 zgodnie z art. 26;

d) w przypadku gdy status upoważnionego podmiotu gospodarczego, przyznany zgodnie z przepisami wykonawczymi Wspólnotowego Kodeksu Celnego, został wycofany;

e) na wniosek zatwierdzonego podmiotu gospodarczego.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 lit. b), właściwy organ może podjąć decyzję o niewycofywaniu świadectwa APEO, jeżeli naruszenia są mało znaczące w stosunku do liczby lub wielkości dokonywanych przez przedsiębiorcę działań przywozowych.

3. Wycofanie świadectwa staje się skuteczne od następnego dnia po powiadomieniu o nim zatwierdzonego podmiotu gospodarczego.

4. Organ wydający świadectwo niezwłocznie powiadamia Komisję o wycofaniu świadectwa APEO.

Sekcja 6

Wymiana informacji

Artykuł 28

Wnioskowanie o informacje

1. Zatwierdzony podmiot gospodarczy informuje organ wydający świadectwo o wszystkich zdarzeniach mających miejsce po wydaniu świadectwa i mogących mieć wpływ na jego dalsze obowiązywanie.

2. Wszelkie istotne informacje będące w posiadaniu organu wydającego świadectwo i dotyczące zatwierdzonych przez ten organ podmiotów gospodarczych udostępniane są, na ich wniosek, Komisji i właściwym organom państw członkowskich, w których zatwierdzone podmioty gospodarcze prowadzą działalność przywozową.

Artykuł 29

Wymiana informacji o zatwierdzonych podmiotach gospodarczych

1. Komisja oraz właściwe organy we wszystkich państwach członkowskich przechowują przez okres trzech lat lub dłużej, zgodnie z przepisami krajowymi, następujące informacje i mają dostęp do tych informacji:

a) dane dotyczące wniosków przekazywane drogą elektroniczną;

b) świadectwa APEO oraz, w stosownych przypadkach, ich zmiany lub wycofanie, lub też zawieszenie statusu zatwierdzonego podmiotu gospodarczego.

2. System informowania o połowach NNN, o którym mowa w art. 51 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, może być wykorzystywany w ramach procesu wymiany informacji pomiędzy właściwymi organami oraz w celu informowania Komisji i podmiotów gospodarczych zgodnie z przepisami przewidzianymi w niniejszym rozdziale.

3. Komisja może za pośrednictwem Internetu podać do wiadomości publicznej wykaz zatwierdzonych podmiotów gospodarczych, po uzyskaniu uprzedniej zgody zainteresowanych zatwierdzonych podmiotów gospodarczych. Wykaz ten jest uaktualniany.

Artykuł 30

Obowiązki w zakresie sprawozdawczości i ocena

1. Państwa członkowskie włączają informacje na temat stosowania systemu zatwierdzonych podmiotów gospodarczych, ustanowionego w niniejszym rozdziale, do sprawozdania przekazywanego Komisji co dwa lata zgodnie z art. 55 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

2. Na podstawie tych sprawozdań oraz własnych obserwacji Komisja dokonuje oceny i ewentualnej zmiany systemu zatwierdzonych podmiotów gospodarczych.

ROZDZIAŁ III

Kontrole i weryfikacje [7]

Artykuł 31

Unijne kryteria służące weryfikacji

[8] Zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 weryfikacje państw członkowskich koncentrują się na ryzyku określonym na podstawie następujących kryteriów unijnych:

a) ostrzeżenia uruchomione w CATCH;

b) informacje wymieniane za pośrednictwem komunikatów systemu wzajemnej pomocy zgodnie z art. 51 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 i tytułem IV niniejszego rozporządzenia;

c) produkty uzyskane z gatunków objętych kwotami w ramach regionalnej organizacji ds. rybołówstwa;

d) państwo powiadomione o możliwości uznania go za niewspółpracujące państwo trzecie zgodnie z art. 32 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

e) podejrzenie, że statek, właściciel statku lub przedsiębiorca uczestniczą lub uczestniczyli w połowach NNN;

f) statek, właściciel statku lub przedsiębiorca, który brał udział w nielegalnych działaniach innych niż połowy NNN, ale stwarza potencjalne ryzyko w odniesieniu do połowów NNN;

g) statek niedawno zmienił nazwę, banderę lub numer rejestracyjny;

h) produkty rybołówstwa uzyskane z gatunku o dużej wartości handlowej;

i) wprowadzenie nowych rodzajów produktów rybołówstwa, nowych rodzajów prezentacji produktu lub nowej struktury handlu;

j) rozbieżności pomiędzy strukturą handlu a znaną działalnością połowową państwa bandery, w szczególności w odniesieniu do poławianych gatunków, wielkości lub charakterystyki jego floty rybackiej;

k) rozbieżności pomiędzy strukturą handlu a znaną działalnością połowową prowadzoną przez kraj trzeci, w szczególności w odniesieniu do charakterystyki jego przemysłu przetwórczego lub prowadzonego przez nie obrotu produktami rybołówstwa;

l) struktura handlowa nieuzasadniona z punktu widzenia racjonalności ekonomicznej lub logiki;

m) znaczący i nagły wzrost wielkości obrotu danym gatunkiem;

n) świadectwo połowowe przedłożone w odniesieniu do większej liczby przesyłek;

o) generowanie, zatwierdzanie i przedkładanie świadectw połowowych w formie papierowej lub potwierdzanie oświadczeń dotyczących przetwarzania w formie papierowej;

p) niespójności między danymi przekazanymi w CATCH przez przedsiębiorcę a danymi zawartymi w świadectwach połowowych w formie papierowej lub wszelkich innych powiązanych dokumentach w formie papierowej lub wszelkimi innymi istotnymi informacjami dostępnymi właściwemu organowi;

q) stosowanie rubryki 6 świadectwa połowowego określonego w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

r) stosowanie rubryki 7 świadectwa połowowego określonego w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 w przypadku przeładunków;

s) przedłożenie świadectw połowowych wraz z wieloma danymi dotyczącymi transportu, jak przewidziano w dodatku do załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, lub dokumentów przewidzianych w art. 14 ust. 1 tego rozporządzenia;

t) produkt z nowego państwa bandery lub z nowego państwa wywozu;

u) nowy przedsiębiorca.

Artykuł 32

Obowiązki w zakresie sprawozdawczości i ocena

[9] 1. Państwa członkowskie włączają informacje na temat stosowania kryteriów, o których mowa w art. 31, do sprawozdania przekazywanego Komisji co dwa lata zgodnie z art. 55 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

2. W sprawozdaniach państwa członkowskie podają następujące informacje:

a) kontrole przeprowadzone zgodnie z art. 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

b) liczba i charakter dodatkowych wskaźników ryzyka wprowadzonych przez państwa członkowskie w CATCH na szczeblu krajowym;

c) liczba ostrzeżeń uruchomionych w CATCH w podziale na wskaźniki ryzyka;

d) ryzyko zidentyfikowane na podstawie zastosowania kryteriów unijnych, o których mowa w art. 31 niniejszego rozporządzenia, oraz dodatkowych kryteriów krajowych, jeżeli zgłoszono je Komisji zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

e) wyniki weryfikacji przeprowadzonych w celu uwzględnienia zidentyfikowanego ryzyka zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

f) weryfikacje przeprowadzone zgodnie z art. 17 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008;

g) weryfikacje przeprowadzone zgodnie z art. 17 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

3. Na podstawie tych sprawozdań oraz własnych obserwacji Komisja dokonuje oceny i ewentualnej zmiany kryteriów unijnych.

ROZDZIAŁ IV

Współpraca z krajami trzecimi

Artykuł 33

[10] (uchylony).

TYTUŁ III

OBSERWACJE

Artykuł 34

Formularz sprawozdawczy z obserwacji statków rybackich

1. Formularz sprawozdawczy z obserwacji statków rybackich, o którym mowa w art. 49 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2003, znajduje się w załączniku XA do niniejszego rozporządzenia.

2. Instrukcje wypełniania formularza, o którym mowa w ust. 1, znajdują się w załączniku XB do niniejszego rozporządzenia.

TYTUŁ IV

WZAJEMNA POMOC

ROZDZIAŁ I

Przepisy ogólne

Artykuł 35

Zakres

1. W niniejszym tytule ustanawia się warunki wzajemnej współpracy na szczeblu administracyjnym między państwami członkowskimi, krajami trzecimi, Komisją i wyznaczonym przez nią organem, służącej zapewnieniu skutecznego stosowania rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 oraz niniejszego rozporządzenia.

2. W ramach niniejszego tytułu nie zobowiązuje się państw członkowskich do udzielania wzajemnej pomocy w przypadkach, w których mogłoby to narazić ich krajowe systemy prawne, porządek publiczny, bezpieczeństwo lub inne fundamentalne interesy na szkodę. Przed odrzuceniem wniosku o pomoc państwo członkowskie, do którego zwrócono się o pomoc, konsultuje się z wnioskującym o pomoc państwem członkowskim w celu ustalenia, czy możliwe jest częściowe udzielenie pomocy przy zachowaniu pewnych warunków. W przypadku braku możliwości udzielenia pomocy zgodnie z wnioskiem, o fakcie tym i o przyczynach jego zaistnienia niezwłocznie informowane są wnioskujące o pomoc państwo członkowskie oraz Komisja.

3. Niniejszy tytuł nie wpływa na stosowanie w państwach członkowskich przepisów dotyczących postępowań karnych i pomocy prawnej w sprawach karnych, w tym na przepisy dotyczące tajemnicy dochodzenia sądowego.

Artykuł 36

Ochrona i przetwarzanie danych osobowych

[11] 1. Rozporządzenia (UE) 2016/679 i (UE) 2018/1725 oraz przepisy krajowe transponujące dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 (⁶) mają zastosowanie do przetwarzania danych osobowych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 i niniejszego rozporządzenia przez państwa członkowskie, Komisję lub organ przez nią wyznaczony.

2. Prawa osób w odniesieniu do ich danych osobowych przetwarzanych w systemach krajowych są wykonywane zgodnie z prawem państwa członkowskiego, które przechowywało ich dane osobowe, a w szczególności z przepisami wykonującymi rozporządzenie (UE) 2016/679, a w odniesieniu do ich danych osobowych przetwarzanych w systemach unijnych – zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725.

3. Komisja lub wyznaczony przez nią organ oraz państwa członkowskie mogą przetwarzać dane osobowe osób fizycznych w celu wypełniania obowiązków wynikających z przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności w celu przeprowadzania weryfikacji i badań zgodnie z przepisami rozporządzenia (UE) nr 1005/2008 lub zgodnie z postanowieniami umów z krajami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi.

4. Komisja może ograniczyć niektóre prawa osób, których dane dotyczą, w kontekście przetwarzania danych osobowych przez Komisję w unijnym systemie zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania, zgodnie z decyzją Komisji (UE) 2019/1862 z dnia 6 listopada 2019 r.

Artykuł 37

Wykorzystanie informacji a ochrona tajemnicy zawodowej i handlowej

[12] 1. Państwa członkowskie i Komisja podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, aby dane objęte tajemnicą zawodową i handlową, gromadzone, otrzymywane i przesyłane w ramach niniejszego rozporządzenia, były traktowane zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami dotyczącymi tajemnicy zawodowej i handlowej.

2. Dane, o których mowa w ust. 1, wymieniane między państwami członkowskimi a Komisją mogą być przesyłane osobom innym niż osoby z państw członkowskich lub z Komisji lub organu przez nią wyznaczonego, jeżeli ich funkcje wymagają dostępu do takich danych, za zgodą państwa członkowskiego lub Komisji lub organu przez nią wyznaczonego, który przekazał te dane. W przypadku odmowy państwo członkowskie, Komisja lub organ przez nią wyznaczony podaje powody odmowy przesłania danych. Brak odpowiedzi na wniosek o wyrażenie zgody w terminie jednego miesiąca uznaje się za zgodę.

3. Dane, o których mowa w ust. 1, nie są wykorzystywane w żadnym innym celu niż cel przewidziany w niniejszym rozporządzeniu, z wyjątkiem za zgodą państwa członkowskiego, Komisji lub organu przez nią wyznaczonego, który przekazał te dane, i pod warunkiem że przepisy obowiązujące w państwie członkowskim organu otrzymującego dane nie zabraniają takiego wykorzystania. W przypadku odmowy państwo członkowskie, Komisja lub organ przez nią wyznaczony podaje powody odmowy.

Artykuł 38

Koszty

Państwa członkowskie same ponoszą koszty realizacji wniosku o pomoc i zrzekają się wszelkich roszczeń z tytułu zwrotu kosztów poniesionych w wyniku stosowania niniejszego tytułu.

Artykuł 39

Organ centralny

1. Każde państwo członkowskie wyznacza jednolity urząd łącznikowy odpowiedzialny za stosowanie niniejszego tytułu.

2. Każde państwo członkowskie przekazuje do wiadomości Komisji i innych państw członkowskich tożsamość jednolitego urzędu łącznikowego i uaktualnia tę informację.

3. Komisja publikuje i uaktualnia wykaz jednolitych urzędów łącznikowych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 40

Środki następcze

1. Jeżeli władze krajowe podejmą decyzję, w odpowiedzi na wniosek o pomoc wystosowany na podstawie niniejszego tytułu lub w wyniku spontanicznej wymiany informacji, o podjęciu środków, których wdrożenie możliwe jest jedynie za zgodą lub na wniosek organu sądowego, przekazują one zainteresowanemu państwu członkowskiemu i Komisji wszelkie informacje na temat tych środków, które mają związek z połowami NNN lub poważnymi naruszeniami, o których mowa w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 [13] lub z naruszeniem niniejszego rozporządzenia.

2. Przekazanie informacji musi być każdorazowo poprzedzone zgodą wydaną przez organ sądowy, jeżeli wymagają tego przepisy prawa krajowego.

ROZDZIAŁ II

Informacje przekazywane bez uprzedniego wniosku

Artykuł 41

Informacje przekazywane bez uprzedniego wniosku

1. W przypadku gdy państwo członkowskie dysponuje wiedzą o domniemanych połowach NNN lub poważnym naruszeniu, o którym mowa w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, lub posiada uzasadnione podejrzenia, że może dojść do tego rodzaju działań lub naruszenia, niezwłocznie powiadamia ono inne zainteresowane państwa członkowskie oraz Komisję. W ramach tego powiadomienia przekazywane są wszelkie niezbędne informacje, a powiadomienia dokonuje się za pośrednictwem organu centralnego, o którym mowa w art. 39.

2. W przypadku gdy państwo członkowskie podejmuje środki egzekucyjne w stosunku do połowów NNN lub poważnego naruszenia, o których mowa w ust. 1, powiadamia pozostałe zainteresowane państwa członkowskie i Komisję za pośrednictwem organu centralnego, o którym mowa w art. 39.

3. Wszystkich powiadomień na mocy niniejszego artykułu dokonuje się na piśmie.

ROZDZIAŁ III

Wnioski o pomoc

Artykuł 42

Definicje

Do celów niniejszego tytułu „wniosek o pomoc” oznacza wniosek skierowany przez jedno państwo członkowskie do drugiego państwa członkowskiego w sprawie:

a) informacji;

b) środków egzekucyjnych; lub

c) powiadomienia administracyjnego.

Artykuł 43

Wymogi ogólne

1. Państwo członkowskie wnioskujące o pomoc dopilnowuje, aby wszystkie wnioski o pomoc zawierały wystarczające informacje w celu umożliwienia państwu członkowskiemu proszonemu o pomoc udzielenie odpowiedzi na wniosek, w tym wszelkie niezbędne dowody dostępne na terytorium państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc.

2. Wnioski o pomoc składane są jedynie w uzasadnionych przypadkach, w których istnieje wiarygodna przesłanka, by sądzić, że doszło do połowów NNN lub poważnego naruszenia, o którym mowa w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, oraz gdy państwo członkowskie wnioskujące o pomoc nie jest w stanie uzyskać informacji lub podjąć środków, o które wnioskuje, we własnym zakresie.

Artykuł 44

Przekazywanie wniosków i odpowiedzi

1. Wnioski przesyłane są jedynie przez organ centralny państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc lub przez Komisję na ręce organu centralnego państwa członkowskiego proszonego o pomoc. Wszystkie odpowiedzi na wniosek przesyłane są w ten sam sposób.

2. Wnioski o wzajemną pomoc i odpowiedzi na nie przekazywane są na piśmie.

3. Właściwe organy centralne uzgadniają, w jakim języku przesyłane są wnioski i udzielane informacje jeszcze przed wystosowaniem wniosku. W przypadku braku porozumienia wnioski przekazywane są w języku urzędowym państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc, a odpowiedzi w języku urzędowym państwa członkowskiego proszonego o pomoc.

Artykuł 45

Wnioski o udzielenie informacji

1. Państwo członkowskie proszone o pomoc przekazuje, na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc lub na wniosek Komisji, wszelkie istotne informacje niezbędne w celu ustalenia, czy doszło do połowów NNN lub poważnego naruszenia, o którym mowa w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, lub w celu ustalenia, czy istnieje uzasadnione podejrzenie, że może do nich dojść. Informacje te przekazywane są za pośrednictwem organu centralnego, o którym mowa w art. 39.

2. Państwo członkowskie proszone o pomoc przeprowadza, na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc lub na wniosek Komisji, właściwe dochodzenie administracyjne dotyczące działań, które stanowią, lub z perspektywy państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc wydają się stanowić połowy NNN lub poważne naruszenie, o którym mowa w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008. Państwo członkowskie proszone o pomoc powiadamia państwo członkowskie wnioskujące o pomoc i Komisję o wynikach przedmiotowego dochodzenia administracyjnego.

3. Na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc lub na wniosek Komisji państwo członkowskie proszone o pomoc może zezwolić właściwemu urzędnikowi państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc na towarzyszenie urzędnikom państwa członkowskiego proszonego o pomoc lub Komisji w trakcie dochodzenia administracyjnego, o którym mowa w ust. 2. W przypadku gdy możliwość realizacji określonych czynności została w ramach krajowych przepisów dotyczących postępowania karnego ograniczona do urzędników specjalnie wyznaczonych przez prawo krajowe, urzędnicy organu wnioskującego o pomoc nie uczestniczą w takich czynnościach. W żadnym wypadku nie uczestniczą oni w przeszukiwaniu pomieszczeń ani formalnym przesłuchiwaniu osób przeprowadzanym zgodnie z prawem karnym. Urzędnicy państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc, przebywający w państwie członkowskim proszonym o pomoc, zobowiązani są każdorazowo do przedstawiania pisemnego upoważnienia określającego ich tożsamość oraz oficjalną funkcję.

4. Na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc państwo członkowskie proszone o pomoc przekazuje wszelkie dokumenty lub kopie poświadczone za zgodność z oryginałem, znajdujące się w jego posiadaniu i mające związek z połowami NNN lub poważnym naruszeniem, o którym mowa w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

5. Standardowy formularz służący do wymiany informacji w odpowiedzi na wniosek znajduje się w załączniku XI.

Artykuł 46

Wnioski o zastosowanie środków egzekucyjnych

1. Państwo członkowskie proszone o pomoc, w oparciu o dowody, o których mowa w art. 43, niezwłocznie podejmuje, na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc lub na wniosek Komisji, wszelkie konieczne środki egzekucyjne w celu doprowadzenia do zaprzestania, na swoim terytorium lub na podlegających mu wodach morskich, wszelkich połowów NNN lub poważnych naruszeń, o których mowa w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

2. Państwo członkowskie proszone o pomoc może konsultować się z państwem członkowskim wnioskującym o pomoc oraz z Komisją w toku podejmowania środków egzekucyjnych, o których mowa w ust. 1.

3. Państwo członkowskie proszone o pomoc informuje państwo członkowskie wnioskujące o pomoc, inne zainteresowane państwa członkowskie i Komisję o podjętych środkach i ich skutkach za pośrednictwem organu centralnego, o którym mowa w art. 39.

Artykuł 47

Termin udzielenia odpowiedzi na wnioski o udzielenie informacji i zastosowanie środków egzekucyjnych

1. Państwo członkowskie proszone o pomoc niezwłocznie przekazuje informacje, o których mowa w art. 45 ust. 1 i art. 46 ust. 3, przy czym nie później niż 4 tygodnie od dnia otrzymania wniosku. Państwo członkowskie proszone o pomoc i wnioskujące o pomoc oraz Komisja mogą uzgodnić różne terminy.

2. Jeżeli państwo członkowskie proszone o pomoc nie jest w stanie udzielić odpowiedzi w terminie, informuje ono państwo członkowskie wnioskujące o pomoc lub Komisję na piśmie o przyczynach niemożności dotrzymania terminu oraz o możliwym terminie udzielenia odpowiedzi.

Artykuł 48

Wnioski o powiadomienie administracyjne

1. Na wniosek państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc oraz zgodnie z prawem krajowym, regulującym kwestię powiadamiania o podobnych instrumentach i decyzjach, państwo członkowskie proszone o pomoc powiadamia podmiot będący ich adresatem o wszelkich instrumentach i decyzjach podejmowanych w obszarze objętym rozporządzeniem (WE) nr 1005/2008, które pochodzą od organów administracyjnych państwa członkowskiego wnioskującego o pomoc i mają zastosowanie na terytorium państwa członkowskiego proszonego o pomoc.

2. Wnioski o powiadomienie składa się przy użyciu standardowego formularza znajdującego się w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

3. Państwo członkowskie proszone o pomoc przekazuje swoją odpowiedź państwu członkowskiemu wnioskującemu o pomoc niezwłocznie po dokonaniu powiadomienia za pośrednictwem organu centralnego, o którym mowa w art. 39. Odpowiedzi udziela się przy użyciu standardowego formularza znajdującego się w załączniku XII do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ IV

Relacje z Komisją

Artykuł 49

Wymiana informacji między państwami członkowskimi i Komisją

1. Natychmiast po wejściu w ich posiadanie każde państwo członkowskie powiadamia Komisję o wszelkich informacjach, które uzna za istotne, a które dotyczą metod, praktyk lub ujawnionych tendencji mających zastosowanie lub przypuszczalnie mających zastosowanie w ramach połowów NNN lub poważnych naruszeń, o których mowa w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

2. Komisja powiadamia państwa członkowskie, niezwłocznie po wejściu w ich posiadanie, o wszelkich informacjach, które mogą być pomocne w egzekucji wykonania rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

Artykuł 50

Koordynacja ze strony Komisji

1. W przypadku gdy państwo członkowskie dowiaduje się o działaniach stanowiących lub wydających się stanowić połowy NNN lub poważne naruszenie, o którym mowa w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, i mających szczególne znaczenie na szczeblu wspólnotowym, powiadamia ono Komisję niezwłocznie o wszelkich stosownych informacjach niezbędnych do ustalenia stanu faktycznego. Komisja przekazuje te informacje do pozostałych zainteresowanych państw członkowskich.

2. Do celów ust. 1 działania stanowiące połowy NNN lub poważne naruszenie, o którym mowa w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, uznaje się za działania o szczególnym znaczeniu na szczeblu wspólnotowym, w szczególności jeżeli:

a) działania te są lub mogą być powiązane z działaniami w innych państwach członkowskich; lub

b) zdaniem państwa członkowskiego możliwe jest, że podobne działania podjęte zostały również w innych państwach członkowskich.

3. Jeżeli Komisja uzna, że działania stanowiące połowy NNN lub poważne naruszenie, o którym mowa w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, zostały podjęte w przynajmniej jednym państwie członkowskim, powiadamia ona o tym fakcie zainteresowane państwa członkowskie, które bezzwłocznie przeprowadzają dochodzenia. Właściwe państwa członkowskie bezzwłocznie powiadamiają Komisję o ustaleniach poczynionych w ramach tych dochodzeń.

ROZDZIAŁ V

Relacje z krajami trzecimi

Artykuł 51

Wymiana informacji z krajami trzecimi

1. W przypadku otrzymania przez państwo członkowskie informacji istotnych dla zapewnienia skutecznego stosowania rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 i niniejszego rozporządzenia od kraju trzeciego, państwo to przekazuje te informacje pozostałym zainteresowanym państwom członkowskim za pośrednictwem organu centralnego, w granicach dopuszczalnych na mocy dwustronnych umów o pomocy zawartych z danym krajem trzecim.

2. Państwo członkowskie może przekazywać informacje otrzymane na mocy niniejszego tytułu krajowi trzeciemu za pośrednictwem organu centralnego na mocy dwustronnej umowy o pomocy zawartej z danym krajem trzecim. Przekazanie to następuje po wcześniejszej konsultacji z państwem członkowskim, które udostępniło te informacje jako pierwsze, oraz zgodnie z przepisami wspólnotowymi i krajowymi dotyczącymi ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych.

3. Komisja może, w ramach porozumień w sprawie połowów zawieranych między Wspólnotą a krajami trzecimi lub w ramach regionalnych organizacji ds. rybołówstwa lub podobnych struktur, w których Wspólnota jest stroną umawiającą się lub współpracującym podmiotem niebędącym stroną, przekazywać istotne informacje dotyczące połowów NNN lub poważnych naruszeń, o których mowa w art. 42 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, pozostałym stronom przedmiotowych porozumień, organizacji lub struktur, pod warunkiem udzielenia zgody przez państwo członkowskie, od którego te informacje pochodzą.

ROZDZIAŁ VI

Przepisy przejściowe

Artykuł 52

Ustanowienie systemu informowania o połowach NNN

W oczekiwaniu na ustanowienie „Systemu informowania o połowach NNN”, o którym mowa w art. 51 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, właściwe organy państw członkowskich współpracują ze sobą i z Komisją na mocy niniejszego tytułu w ramach istniejących struktur wymiany informacji.

TYTUŁ V

ZMIANY

Artykuł 53

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 1005/2008

W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1005/2008, zawierającym wykaz produktów wyłączonych z definicji „produktów rybołówstwa” zawartej w art. 2 pkt 8 tego rozporządzenia, wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem XIII do niniejszego rozporządzenia.

TYTUŁ VI

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 54

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 października 2009 r.

ZAŁĄCZNIK II

Formularz uprzedniego powiadomienia dla statków rybackich z krajów trzecich, o którym mowa w art. 2 [14]

Rubryki oznaczone gwiazdką (*) nie muszą być wypełniane w przypadkach, gdy zatwierdzono świadectwo połowowe w odniesieniu do pełnego połowu, który ma zostać wyładowany lub przeładowany w UE.

Dane identyfikacyjne statku

1. Nazwa statku:

2. Rodzaj statku (łowczy, transportowy lub pomocniczy):

3. Bandera (państwo rejestracji):

4. Krajowy numer rejestracyjny (oznaka rybacka):

5. Międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy:

6. Dane kontaktowe (statek):

7. Numer IMO (jeśli nadano):

8. Inny niepowtarzalny identyfikator statku (jeżeli nie podano numeru IMO):

9. VMS (nie/tak (krajowy) nie/tak (RFMO); jeśli tak, rodzaj:)

10. Rozmiary statku – długość : szerokość: zanurzenie:

Port, do którego statek zamierza zawinąć

11. Nazwa portu (kod państwa ISO alpha-2 + trzyliterowy kod portu⁽¹⁾):

12. Cel zawinięcia (wyładunek, przeładunek lub dostęp do usług):

13. Ostatni port, do którego zawijał statek, i data tego zawinięcia (kod kraju ISO alfa-2 + nazwa portu/trzyliterowy kod portu):

Upoważnienie do połowów

14. Numer, okres ważności i data ważności upoważnienia do połowów (należy określić również obszar połowowy, poławiane gatunki i narzędzia połowowe)(*):

15. Numer i data ważności upoważnienia do pomocy przy działaniach połowowych/do przeładunku produktów rybołówstwa

16. Organ wydający:

17. Numer identyfikacyjny według regionalnej organizacji ds. rybołówstwa (RFMO) (jeżeli nadano):

Daty

18. Data rozpoczęcia i data zakończenia rejsu połowowego (*):

19. Data i przewidywana godzina przybycia do portu:

Ilości zatrzymane na statku według gatunków (lub sprawozdanie o braku połowów)

20. – Numery wystawionych świadectw połowowych (jeśli są dostępne)	21. – Data przeładunku (jeżeli miał miejsce przeładunek poza portem wyładunku) (*)	22. – Obszar lub port przeładunku (obszar FAO (ICES), podrejon FAO (ICES) i strefa nakładu połowowego) (*)	23. – Data zezwolenia na przeładunek (*)	24. – Nazwa gatunku (kod FAO alfa-3) (*)
25. – Obszar połowu (obszar FAO (ICES), podrejon FAO (ICES) i strefa nakładu połowowego) (*)	26. – Szacunkowa całkowita masa w relacji pełnej na statku (w kg) lub, w stosownych przypadkach, liczba ryb	27. – Szacunkowa całkowita masa w relacji pełnej ryb przeznaczonych do wyładunku/ przeładunku (w kg) lub, w stosownych przypadkach, liczba ryb (*)	28. – Masa netto w kg ryb przeznaczonych do wyładunku/ przeładunku (*)	29. – Postać i stan ryb (należy użyć kodów (1)) (*)
(1) Kody portów, stanu ryb i prezentacji ryb są dostępne na stronie: https://oceans-and-fisheries.ec.europa.eu/fisheries/ rules/enforcingrules_pl.

30. Nazwa (imię i nazwisko) i adres właściciela statku:

31. Imię i nazwisko kapitana/przedstawiciela statku:

32. Podpis:

33. Data:

ZAŁĄCZNIK IV

ŚWIADECTWO POŁOWOWE UNII EUROPEJSKIEJ [15]

Tekst w formacie PDF

ZAŁĄCZNIK V

Systemy dokumentacji połowowej przyjęte przez regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem i uznane za zgodne z wymogami rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 [16]

Systemy dokumentacji połowowej uznane za zgodne z wymogami rozporządzenia (WE) nr 1005/2008:

System dokumentacji połowowej dla Dissostichus spp. określony w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1035/2001 (¹)

System dokumentacji połowowej ICCAT dla tuńczyka błękitnopłetwego określony w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/2833 (²).

(¹) Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2001/1035/oj

(²) Dz.U. L, 2023/2833, 20.12.2023, s. 1, ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2023/2833/oj

ZAŁĄCZNIK IX

(uchylony) [17]