Akt prawny
obowiązujący
Wersja aktualna od 2023-06-12
Wersja aktualna od 2023-06-12
obowiązujący
Alerty
ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) NR 356/2010
z dnia 26 kwietnia 2010 r.
wprowadzające określone szczególne środki ograniczające wobec określonych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w związku z sytuacją w Somalii
(ostatnia zmiana: DUUELI. z 2023 r., poz. 1) Pokaż wszystkie zmiany
Alerty
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215 ust. 1 i 2,
uwzględniając decyzję Rady 2010/231/WPZiB z dnia 26 kwietnia 2010 r. (1 ) dotyczącą środków ograniczających wobec Somalii i uchylającą wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB,
uwzględniając wspólny wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dnia 20 listopada 2008 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (zwana dalej „Radą Bezpieczeństwa”), działając na podstawie rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, przyjęła rezolucję nr 1844 (2008) potwierdzającą ogólne i całkowite embargo na handel bronią z Somalią wprowadzone w rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (rezolucja RB ONZ) nr 733 (1992) oraz wprowadzającą dodatkowe środki ograniczające.
(2) Dodatkowe środki ograniczające dotyczą ograniczania dostępu i finansowych środków ograniczających przeciwko osobom i podmiotom wskazanym przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji Organizacji Narodów Zjednoczonych utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii (zwany dalej „Komitetem Sankcji”). Oprócz ogólnego embarga na handel bronią rezolucja wprowadza szczegółowy zakaz dotyczący bezpośredniego i pośredniego dostarczania, sprzedaży lub transferu broni i wyposażenia wojskowego oraz szczegółowy zakaz świadczenia pomocy w tym zakresie i pokrewnych usług na rzecz osób i podmiotów umieszczonych w wykazie przez Komitet Sankcji.
(3) Środki ograniczające są skierowane do osób i podmiotów wskazanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) jako osoby i podmioty, które angażują się lub wspierają działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w tym akty zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, czy też akty zagrażające użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych (TIF) lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), naruszają embargo na handel bronią i powiązane środki lub utrudniają dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.
(4) Dnia 16 lutego 2009 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła wspólne stanowisko 2009/138/WPZiB dotyczące środków ograniczających wobec Somalii (2 ), które wprowadziło między innymi finansowe środki ograniczające wobec osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ, jak również zakaz bezpośredniego i pośredniego świadczenia pomocy i usług dotyczących broni i sprzętu wojskowego na rzecz tych osób, podmiotów lub organów.
(5) Dnia 19 marca 2010 r. Rada Bezpieczeństwa przyjęła rezolucję RB ONZ nr 1916 (2010), w której między innymi postanowiono złagodzić niektóre ograniczenia i zobowiązania stosowane zgodnie z reżimem sankcji, by umożliwić organizacjom międzynarodowym, regionalnym i subregionalnym dostawę towarów i zapewnienie pomocy technicznej oraz by zapewnić terminowe dostarczanie przez ONZ potrzebnej w trybie pilnym pomocy humanitarnej.
(6) Dnia 12 kwietnia 2010 r. Komitet Sankcji przyjął wykaz osób i podmiotów podlegających środkom ograniczającym.
(7) Na tej podstawie w dniu 26 kwietnia 2010 r. Rada przyjęła decyzję 2010/231/WPZiB.
(8) Środki te wchodzą w zakres Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dlatego też do ich wdrożenia w Unii niezbędny jest akt Unii, który zagwarantuje w szczególności, że środki te będą jednolicie stosowane przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.
(9) Rozporządzenie Rady (WE) nr 147/2003 z dnia 27 stycznia 2003 r. dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Somalii (3 ) wprowadziło ogólny zakaz świadczenia doradztwa technicznego, pomocy, szkoleń, zapewniania finansowania lub pomocy przy finansowaniu w związku z działalnością militarną wobec wszystkich osób, podmiotów lub organów w Somalii. Należy przyjąć nowe rozporządzenie Rady w celu wdrożenia środków dotyczących osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie przez ONZ.
(10) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej (4 ), a zwłaszcza z prawem do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu, prawem własności i prawem do ochrony danych osobowych. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z tymi prawami i zasadami.
(11) Niniejsze rozporządzenie jest także w pełni zgodne ze zobowiązaniami państw członkowskich wynikającymi z Karty Narodów Zjednoczonych oraz z prawnie wiążącym charakterem rezolucji Rady Bezpieczeństwa.
(12) W związku z konkretnym, związanym z sytuacją w Somalii, zagrożeniem dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w tym regionie oraz w celu zapewnienia spójności z procedurą zmian i dokonywania przeglądu załącznika do decyzji Rady 2010/231/WPZiB, uprawnienia do zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinny być wykonywane przez Radę.
(13) Procedura zmiany wykazu znajdującego się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia powinna przewidywać przekazywanie wskazanym osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom uzasadnienia umieszczenia ich w wykazie przekazanego przez Komitet Sankcji, aby dać im możliwość przedstawienia uwag. Jeżeli zostaną zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada powinna zweryfikować swoją decyzję na podstawie tych uwag i stosownie poinformować daną osobę, podmiot lub organ.
(14) Aby osiągnąć najwyższy stopień pewności prawa w Unii, należy opublikować nazwiska i inne odpowiednie dane identyfikujące osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, których fundusze i zasoby gospodarcze są zamrożone zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
(15) Każde przetwarzanie danych osobowych osób fizycznych na mocy niniejszego rozporządzenia powinno przebiegać zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (5 ) oraz zgodnie z dyrektywą 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (6 ).
(16) Państwa członkowskie powinny ustalić sankcje mające zastosowanie do naruszeń przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje powinny być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Na potrzeby niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
a) „fundusze” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści, w tym między innymi:
(i) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia wypłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;
(ii) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;
(iii) publiczne i prywatne rynkowe papiery wartościowe i papiery dłużne, w tym akcje i udziały, świadectwa depozytowe dotyczące papierów wartościowych, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne i kontrakty na instrumenty pochodne;
(iv) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa;
(v) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;
(vi) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne;
(vii) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;
b) „zamrożenie funduszy” oznacza zapobieganie jakimkolwiek ruchom funduszy, ich przenoszeniu, zmianom, wykorzystaniu, udostępnianiu lub dokonywaniu nimi transakcji w jakikolwiek sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;
c) „zasoby gospodarcze” oznaczają wszelkiego typu aktywa, rzeczowe i niematerialne, ruchome i nieruchome, które nie są funduszami, ale mogą być użyte do pozyskania funduszy, towarów lub usług;
d) „zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza zapobieganie wykorzystywaniu tych zasobów do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, w tym między innymi poprzez sprzedaż, wynajem lub ich obciążanie hipoteką;
e) „Komitet Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa utworzony na mocy rezolucji RB ONZ nr 751 (1992) dotyczącej Somalii;
f) „pomoc techniczna” oznacza wszelkie techniczne wsparcie związane z naprawami, pracami rozwojowymi, produkcją, montażem, testowaniem, utrzymaniem lub wszelką inną obsługę techniczną; pomoc techniczna może przyjmować postać instruktażu, doradztwa, szkoleń, przekazania praktycznej wiedzy bądź umiejętności lub usług konsultingowych; pomoc techniczna obejmuje porady udzielane w formie ustnej;
g) „usługi inwestycyjne” oznaczają:
(i) przyjmowanie i przekazywanie zleceń dotyczących jednego lub większej liczby instrumentów finansowych;
(ii) wykonywanie zleceń w imieniu klientów;
(iii) prowadzenie transakcji na własny rachunek;
(iv) zarządzanie portfelami inwestycyjnymi;
(v) doradztwo inwestycyjne;
(vi) underwriting instrumentów finansowych lub wprowadzanie instrumentów finansowych w sposób gwarantowany;
(vii) wprowadzenie instrumentów finansowych w sposób niegwarantowany; lub
(viii) prowadzenie wielostronnych systemów obrotu,
pod warunkiem że dana działalność dotyczy dowolnego z instrumentów finansowych wymienionych w sekcji C załącznika I do dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych (7 );
h) „terytorium Unii” oznacza terytoria, do których mają zastosowanie Traktaty, na zasadach określonych w Traktatach;
i) „uzasadnienie” oznacza przeznaczoną do wiadomości publicznej część opisu sprawy lub, w stosownych przypadkach, streszczone uzasadnienie umieszczenia w wykazie przedstawione przez Komitet Sankcji.
Artykuł 2
1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze będące własnością, pozostające w posiadaniu, we faktycznym władaniu lub pod kontrolą osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku I.
2. Funduszy ani zasobów gospodarczych nie udostępnia się, bezpośrednio lub pośrednio, osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I, ani też na ich rzecz.
3. Załącznik I obejmuje osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy wskazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji jako osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy:
a) angażujące się w działania lub wspierające działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, w przypadku gdy takie działania obejmują, między innymi:
(i) planowanie lub popełnianie czynów obejmujących przemoc seksualną i przemoc ze względu na płeć, lub kierowanie takimi czynami;
(ii) działania zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii;
(iii) działania zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub misji przejściowej Unii Afrykańskiej w Somalii (ATMIS);
b) naruszające embargo na broń lub zakaz udzielania powiązanej z tym pomocy lub ograniczenia dotyczące odsprzedaży i transferu uzbrojenia zgodnie z pkt 34 rezolucji RB ONZ nr 2093 (2013);
c) utrudniające dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii;
d) będące przywódcami politycznymi lub wojskowymi werbującymi lub wykorzystującymi dzieci w konfliktach zbrojnych w Somalii, z pogwałceniem obowiązującego prawa międzynarodowego;
e) odpowiedzialne za naruszenia obowiązującego prawa międzynarodowego w Somalii polegające na przemocy wobec ludności cywilnej, w tym kobiet i dzieci w sytuacjach konfliktu zbrojnego, obejmującej zabójstwa i okaleczanie, przemoc seksualną i przemoc uwarunkowaną płcią, ataki na szkoły i szpitale oraz porwania i przymusowe przesiedlenia;
f) powiązane z grupą Asz-Szabab, działaniami i czynami wskazującymi, że dana osoba lub podmiot są powiązane z grupą Asz-Szabab, w tym:
(i) uczestniczące w finansowaniu, planowaniu, ułatwianiu, przygotowywaniu lub wykonywaniu działań lub czynności przez grupę Asz-Szabab, w powiązaniu z nią, pod jej nazwą, w jej imieniu lub w celu udzielenia jej wsparcia;
(ii) dostarczające, sprzedające lub przekazujące grupie Asz-Szabab broń i podobne materiały; oraz
(iii) werbujące do grupy Asz-Szabab lub jej komórek, oddziałów, odłamów lub grup pochodnych, lub w inny sposób wspierające jej działania lub czynności.
4. Zabrania się udziału, umyślnego i świadomego, w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków, o których mowa w ust. 1 i 2.
5. Zakaz, o którym mowa w ust. 2, nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.
Artykuł 3
1. Art. 2 ust. 2 nie ma zastosowania do dodatkowych środków wpływających na zamrożone rachunki z tytułu:
a) odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub
b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa,
pod warunkiem że wszystkie takie odsetki, inne dochody i płatności nadal podlegają art. 2 ust. 1.
2. Art. 2 ust. 2 nie uniemożliwia instytucjom finansowym lub kredytowym w Unii zasilania zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi na rachunek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że wszelkie dodatkowe kwoty na takich rachunkach również zostaną zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia o takich transakcjach właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II.
Artykuł 4
1. Art. 2 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do udostępniania funduszy lub zasobów gospodarczych niezbędnych do zapewnienia terminowego dostarczania pomocy humanitarnej lub do wspierania innych działań wspierających podstawowe potrzeby ludzkie, w przypadku gdy takiej pomocy dostarczają lub takie działania realizują:
a) Organizacja Narodów Zjednoczonych, w tym jej programy, fundusze oraz inne podmioty i organy, a także jej wyspecjalizowane agencje i organizacje powiązane;
b) organizacje międzynarodowe;
c) organizacje humanitarne posiadające status obserwatora w Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych oraz członkowie tych organizacji humanitarnych;
d) dwustronnie lub wielostronnie finansowane organizacje pozarządowe uczestniczące w organizowanych przez ONZ programach pomocy humanitarnej, programach pomocy na rzecz uchodźców, innych apelach ONZ lub klastrach pomocy humanitarnej koordynowanych przez Biuro ONZ ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA);
e) pracownicy, beneficjenci, jednostki zależne lub partnerzy wykonawczy podmiotów wymienionych w lit. a)–d), w czasie i w zakresie, w jakim działają w takim charakterze; lub
f) odpowiednie inne podmioty określone przez Komitet ds. Sankcji.
2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie powoduje powstania żadnej odpowiedzialności po stronie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, które udostępniły fundusze lub zasoby gospodarcze, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, aby przypuszczać, że ich działania nie są objęte tym zwolnieniem.
Artykuł 5
1. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia, na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych po spełnieniu następujących warunków:
a) dany właściwy organ stwierdził, że fundusze lub zasoby gospodarcze są:
(i) niezbędne do pokrycia wydatków na podstawowe potrzeby osób wymienionych w załączniku I i zależnych od nich członków rodziny, w tym opłat za środki spożywcze, czynsz lub kredyt hipoteczny, leki i leczenie, podatki, składki ubezpieczeniowe oraz opłaty na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;
(ii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych honorariów i zwrot wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub
(iii) przeznaczone wyłącznie na pokrycie opłat lub kosztów usług związanych z rutynowym przechowywaniem lub utrzymywaniem zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych; oraz
b) dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet Sankcji o swoich ustaleniach i chęci udzielenia takiego zezwolenia, a Komitet Sankcji nie zgłosił sprzeciwu wobec tych działań w ciągu trzech dni roboczych od powiadomienia.
2. W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wymienione w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie określonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że dane fundusze lub zasoby gospodarcze są niezbędne dla pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że Komitet Sankcji został powiadomiony o tych ustaleniach przez państwo członkowskie oraz że ustalenia te zostały zatwierdzone przez ten komitet.
3. Właściwe państwo członkowskie informuje inne państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 1 i 2.
Artykuł 6
W drodze odstępstwa od art. 2 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą udzielić zezwolenia na uwolnienie określonych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po spełnieniu następujących warunków:
a) fundusze lub zasoby gospodarcze podlegają zastawowi sądowemu, administracyjnemu lub arbitrażowemu ustanowionemu przed datą wskazania danej osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu, o których mowa w art. 2, przez Komitet Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa, lub orzeczeniu sądu, organu administracyjnego lub organu arbitrażowego wydanemu przed tą datą;
b) fundusze lub zasoby gospodarcze zostaną wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń, których zabezpieczeniem jest tego typu zastaw, lub roszczeń uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach wynikających z obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych dotyczących praw osób wysuwających tego typu roszczenia;
c) decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby fizycznej lub prawnej, podmiotu lub organu wymienionego w załączniku I;
d) zastaw lub orzeczenie nie są sprzeczne z porządkiem publicznym danego państwa członkowskiego; oraz
e) Komitet Sankcji został powiadomiony przez państwo członkowskie o zastawie lub orzeczeniu.
Artykuł 7
Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, dokonane w dobrej wierze, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej bądź prawnej lub organu wykonującego takie działanie ani jego dyrektorów lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone na skutek zaniedbania.
Artykuł 8
1. Osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku I zabrania się zapewniać, bezpośrednio lub pośrednio:
a) pomoc techniczną związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (8 );
b) finansowanie lub pomoc finansową związaną z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej;
c) usługi inwestycyjne związane z działalnością wojskową lub dostawą, sprzedażą, transferem, produkcją, utrzymaniem lub wykorzystaniem dóbr i technologii ujętych we Wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej.
2. Zabrania się umyślnego i świadomego udziału w czynnościach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście zakazu, o którym mowa w ust. 1.
3. Zakaz określony w ust. 1 lit. b), nie stanowi podstawy żadnej odpowiedzialności osób fizycznych lub prawnych ani podmiotów lub organów, które zapewniły finansowanie lub pomoc finansową, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu do przypuszczenia, że ich działania mogą naruszyć ten zakaz.
Artykuł 9
1. Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy są zobowiązane:
a) dostarczać bezzwłocznie właściwym organom, wskazanym na stronach internetowych wymienionych w załączniku II jako organy właściwe dla państwa członkowskiego, w którym zamieszkują lub mają siedzibę, wszelkich informacji ułatwiających zachowanie zgodności z niniejszym rozporządzeniem, takich jak informacje o rachunkach i funduszach zamrożonych zgodnie z art. 2, i przekazywać te informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem tych właściwych organów; oraz
b) współpracować z właściwymi organami, wskazanymi na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, przy weryfikacji tych informacji.
2. Wszelkie informacje dostarczone lub otrzymane zgodnie z niniejszym artykułem zostają wykorzystane jedynie do celów, dla których je dostarczono lub otrzymano.
Artykuł 10
Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają się wzajemnie o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia i wymieniają wszelkie inne stosowne informacje będące w ich posiadaniu w związku z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacje dotyczące naruszeń i problemów z przestrzeganiem niniejszego rozporządzenia oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.
Artykuł 11
Komisja jest upoważniona do zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazywanych przez państwa członkowskie.
Artykuł 12
1. W przypadku gdy Rada Bezpieczeństwa lub Komitet Sankcji umieszczają w wykazie osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ i przedstawiają uzasadnienie takiego wskazania, Rada umieszcza taką osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ w załączniku I. Rada powiadamia o swojej decyzji i uzasadnieniu daną osobę fizyczną lub prawną, podmiot lub organ bezpośrednio – gdy adres jest znany – albo w drodze opublikowania ogłoszenia, umożliwiając takiej osobie fizycznej lub prawnej, podmiotowi lub organowi przedstawienie uwag.
2. W przypadku gdy zostają zgłoszone uwagi lub przedstawione istotne nowe dowody, Rada weryfikuje swoją decyzję i stosownie informuje daną osobę, podmiot lub organ.
Artykuł 13
W przypadku gdy ONZ podejmuje decyzję o usunięciu z wykazu osoby, podmiotu lub organu, lub o zmianie danych identyfikacyjnych osoby, podmiotu lub organu umieszczonych w wykazie, Rada zmienia odpowiednio załącznik I.
Artykuł 14
W załączniku I znajdują się w miarę dostępności informacje przekazane przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji niezbędne do identyfikacji danych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów. W odniesieniu do osób fizycznych informacje takie mogą obejmować nazwiska, w tym pseudonimy, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer paszportu i dowodu tożsamości, płeć, adres – o ile jest znany – oraz funkcję lub zawód. W odniesieniu do osób prawnych, podmiotów lub organów informacje takie mogą obejmować nazwy, miejsce i datę rejestracji, numer rejestracji i miejsce prowadzenia działalności. W załączniku I umieszczana jest także data wskazania przez Radę Bezpieczeństwa lub przez Komitet Sankcji.
Artykuł 15
1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy o sankcjach mających zastosowanie, gdy naruszone zostaną przepisy niniejszego rozporządzenia, i stosują wszelkie niezbędne środki, by zapewnić ich wykonanie. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.
2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach.
Artykuł 16
1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, i podają ich nazwy na stronach internetowych wymienionych w załączniku II lub za pośrednictwem tych stron.
2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o swoich właściwych organach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia oraz powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.
3. Adres i inne dane kontaktowe Komisji na potrzeby powiadamiania, informowania lub innego sposobu przekazywania informacji we wszystkich przypadkach, gdy wymagają tego przepisy niniejszego rozporządzenia, wskazane są w załączniku II.
Artykuł 17
Niniejsze rozporządzenie stosuje się:
a) na terytorium Unii, w tym w granicach jej przestrzeni powietrznej;
b) na pokładzie każdego statku powietrznego lub statku wodnego podlegającego jurysdykcji jednego z państw członkowskich;
c) do każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;
d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa jednego z państw członkowskich;
e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Unii.
Artykuł 18
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 26 kwietnia 2010 r.
(1) Zob. s. 17 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(2) Dz.U. L 46 z 17.2.2009, s. 73.
(3) Dz.U. L 24 z 29.1.2003, s. 2.
(4) Dz.U. C 364 z 18.12.2000, s. 1.
(5) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.
(6) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.
(7) Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1.
(8) Dz.U. C 69 z 18.3.2010, s. 19.
Alerty
ZAŁĄCZNIK I
WYKAZ OSÓB FIZYCZNYCH I PRAWNYCH, PODMIOTÓW LUB ORGANÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 2 I 8[1]
I. Osoby
1. Yasin Ali Baynah (alias a) Ali, Yasin Baynah, b) Ali, Yassin Mohamed, c) Baynah, Yasin, d) Baynah, Yassin, e) Baynax, Yasiin Cali, f) Beenah, Yasin, g) Beenah, Yassin, h) Beenax, Yasin, i) Beenax, Yassin, j) Benah, Yasin, k) Benah, Yassin, l) Benax, Yassin, m) Beynah, Yasin, n) Binah, Yassin, o) Cali, Yasiin Baynax).
Data urodzenia: 24 grudnia 1965 r. Obywatelstwo: somalijskie. Inne obywatelstwo: szwedzkie. Miejsce pobytu: Rinkeby, Sztokholm, Szwecja; Mogadiszu, Somalia.
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774673
Yasin Ali Baynah podżegał do ataków przeciw tymczasowemu rządowi federalnemu oraz misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM). Mobilizował także poparcie dla Sojuszu na rzecz Ponownego Wyzwolenia Somalii i organizacji Hisbul Islam oraz gromadził fundusze dla tych organizacji, które są czynnie zaangażowanie w popełnianie czynów zagrażających pokojowi i bezpieczeństwu w Somalii, w tym poprzez odrzucenie porozumienia z Dżibuti oraz ataki na siły rządowe i siły AMISOM w Mogadiszu.
2. Hassan Dahir Aweys (alias a) Ali, Sheikh Hassan Dahir Aweys, b) Awes, Hassan Dahir, c) Awes, Shaykh Hassan Dahir, d) Aweyes, Hassen Dahir, e) Aweys, Ahmed Dahir, f) Aweys, Sheikh, g) Aweys, Sheikh Hassan Dahir, h) Dahir, Aweys Hassan, i) Ibrahim, Mohammed Hassan, j) OAIS, Hassan Tahir, k) Uways, Hassan Tahir, l) „Hassan, Sheikh”).
Data urodzenia: 1935 r. Obywatel: Somalii. Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Somalia.
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774682
Hassan Dahir Aweys działał i nadal działa jako starszy rangą przywódca polityczny i ideologiczny różnorodnych zbrojnych grup opozycyjnych odpowiedzialnych za ustawiczne naruszanie ogólnego i całkowitego embarga na dostawy broni lub za czyny zagrażające porozumieniu pokojowemu z Dżibuti, tymczasowemu rządowi federalnemu oraz siłom misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM). Między czerwcem 2006 r. a wrześniem 2007 r. Aweys służył jako przewodniczący komitetu centralnego Związku Sądów Islamskich; w lipcu 2008 r. ogłosił się przewodniczącym Sojuszu na rzecz Ponownego Wyzwolenia Somalii – oddział Asmara; w maju 2009 r. został mianowany przewodniczącym organizacji Hisbul Islam – sojuszu ugrupowań przeciwnych tymczasowemu rządowi federalnemu. Na każdym z tych stanowisk wypowiedzi i działania Aweysa świadczyły o jednoznacznym i utrwalonym zamiarze demontażu tymczasowego rządu federalnego i wydalenia misji AMISOM siłą z Somalii.
3. Hassan Abdullah Hersi Al-Turki (alias a) Al-Turki, Hassan, b) Turki, Hassan, c) Turki, Hassan Abdillahi Hersi, d) Turki, Sheikh Hassan, e) Xirsi, Xasan Cabdilaahi, f) Xirsi, Xasan Cabdulle).
Data urodzenia: około 1944 r. Miejsce urodzenia: region Ogaden, Etiopia. Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Somalia.
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774683
Hassan Abdullah Hersi Al-Turki był starszym rangą przywódcą zbrojnej grupy partyzanckiej od połowy lat 90. i miał udział w licznych naruszeniach embarga na dostawy broni. W 2006 r. Al-Turki wysłał siły wspomagające przejęcie Mogadiszu przez Związek Sądów Islamskich i ujawnił się jako przywódca wojskowy tego ugrupowania, powiązanego z ugrupowaniem Asz-Szabab. Od 2006 r. al-Turki udostępniał kontrolowane przez siebie terytorium na szkolenia różnych zbrojnych ugrupowań opozycyjnych, w tym Asz-Szabab. We wrześniu 2007 r. al-Turki wystąpił w pokazanym w serwisie informacyjnym telewizji Al-Dżazira nagraniu wideo pokazującym szkolenie grup partyzanckich pod jego przywództwem.
4. Ahmed Abdi aw-Mohamed (alias a) Abu Zubeyr, Muktar Abdirahman, b) Abuzubair, Muktar Abdulrahim, c) Aw Mohammed, Ahmed Abdi, d) Aw-Mohamud, Ahmed Abdi, e) „Godane”, f) „Godani”, g) „Mukhtar, Shaykh”, h) „Zubeyr, Abu”).
Data urodzenia: 10 lipca 1977 r. Miejsce urodzenia: Hargeysa, Somalia. Obywatelstwo: somalijskie.
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774684
Ahmed Abdi Aw-Mohamed jest starszym rangą przywódcą ugrupowania Asz-Szabab i został publicznie ogłoszony emirem tej organizacji w grudniu 2007 r. Sprawuje obowiązki dowódcy operacji Asz-Szabab w całej Somalii. Aw-Mohamed potępił proces pokojowy z Dżibuti jako obcy spisek, a w nagraniu audio dla mediów somalijskich z maja 2009 r. potwierdził, że jego siły brały udział w ostatnich walkach w Mogadiszu.
5. Fuad Mohamed Khalaf (znany również jako a) Fuad Mohamed Khalif, b) Fuad Mohamed Qalaf, c) Fuad Mohammed Kalaf, d) Fuad Mohamed Kalaf, e) Fuad Mohammed Khalif, f) Fuad Khalaf, g) Fuad Shongale, h) Fuad Shongole, i) Fuad Shangole, j) Fuad Songale, k) Fouad Shongale, l) Fuad Muhammad Khalaf Shongole).
Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Mogadiszu, Somalia. Inne miejsce pobytu: Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.
Fuad Mohamed Khalaf umożliwiał wsparcie finansowe dla ugrupowania al-Shabaab; w maju 2008 roku przeprowadził dwie akcje gromadzenia funduszy dla tego ugrupowania w meczetach w miejscowości Kismaayo w Somalii. W kwietniu 2008 roku Khalaf i kilka innych osób przeprowadzili za pomocą ładunków wybuchowych umieszczonych w pojazdach zamachy na bazy etiopskie i obiekty somalijskiego tymczasowego rządu federalnego w Mogadiszu w Somalii. W maju 2008 roku Khalaf i grupa bojowników zaatakowała i przejęła posterunek policji w Mogadiszu, zabijając i raniąc kilku żołnierzy.
6. Bashir Mohamed Mahamoud (alias a) Bashir Mohamed Mahmoud, b) Bashir Mahmud Mohammed, c) Bashir Mohamed Mohamud, d) Bashir Mohamed Mohamoud, e) Bashir Yare, f) Bashir Qorgab, g) Gure Gap, h) „Abu Muscab”, i) „Qorgab”).
Data urodzenia: a) 1979 r. b) 1980 r. c) 1981 r. d) 1982 r. Obywatelstwo: somalijskie. Miejsce pobytu: Mogadiszu, Somalia.
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774965
Bashir Mohamed Mahamoud jest wojskowym dowódcą ugrupowania Asz-Szabab. Był on także jednym z ok. dziesięciu członków rady przywódców Asz-Szabab na koniec 2008 r. Mahamoud oraz jego współpracownik dowodzili 10 czerwca 2009 r. atakiem moździerzowym na obiekty somalijskiego tymczasowego rządu federalnego w Mogadiszu.
7. Fares Mohammed Mana'a (alias a) Faris Mana'a, b) Fares Mohammed Manaa).
Data urodzenia: 8 lutego 1965 r. Miejsce urodzenia: Sadah, Jemen. Numer paszportu: 00514146; miejsce wystawienia: Sanaa, Jemen. Numer dowodu osobistego: 1417576; miejsce wystawienia: Al-Amana, Jemen; data wystawienia: 7 stycznia 1996 r.
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony z specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774972
Fares Mohammed Mana'a pośrednio lub bezpośrednio dostarczał, sprzedawał lub przekazywał do Somalii broń lub związane z nią materiały z naruszeniem embarga na dostawy broni. Mana'a jest znanym handlarzem bronią. W październiku 2009 r. rząd Jemenu przedstawił czarną listę handlarzy broni, na której Mana'a figurował na pierwszym miejscu; listę tę sporządzono w ramach próby powstrzymania zalewu broni w tym kraju, gdzie podobno jest więcej broni niż ludzi. „Faris Mana'a jest ważnym handlarzem bronią i jest to powszechnie wiadome” zgodnie z doniesieniem amerykańskiego dziennikarza z czerwca 2009 r.; dziennikarz ten jest komentatorem spraw dotyczących Jemenu, jest autorem półrocznego sprawozdania na temat tego kraju i brał udział w pracach grupy analitycznej Jane's Intelligence Group. W artykule w gazecie „Yemen Times” z grudnia 2007 r. Mana'a jest określony jako „szejk Fares Mohammed Mana'a, handlarz bronią”. W artykule w gazecie „Yemen Times” ze stycznia 2008 r. jest on określony jako „szejk Fares Mohammed Mana'a, handlujący bronią”.
Od połowy 2008 r. Jemen nadal służy jako główny ośrodek nielegalnych transportów broni do rejonu Rogu Afryki, zwłaszcza przewozów broni morzem do Somalii. Istnieją niepotwierdzone doniesienia, że Faris Mana'a wielokrotnie uczestniczył w transportach do Somalii. W 2004 r. Mana'a miał udział w kontraktach na dostawy broni z Europy Wschodniej, którą to broń podobno sprzedawano somalijskim bojownikom. Pomimo obowiązującego od 1992 r. embarga ONZ na dostawy broni do Somalii, zainteresowanie Farisa Mana'a przemycaniem broni do Somalii datuje się co najmniej od roku 2003. Mana'a przedstawił w 2003 r. ofertę zakupu tysięcy sztuk broni w Europie Wschodniej i dał do zrozumienia, że planuje sprzedać część tej broni w Somalii.
8. Hassan Mahat Omar (alias a) Hassaan Hussein Adam, b) Hassane Mahad Omar, c) Xassaan Xuseen Adan, d) Asan Mahad Cumar, e) Abu Salman, f) Abu Salmaan, g) Sheikh Hassaan Hussein).
Data urodzenia: 10 kwietnia 1979 r. Miejsce urodzenia: Garissa, Kenia. Obywatelstwo: prawdopodobnie etiopskie. Numer paszportu: A 1180173 Kenia, data ważności: 20 sierpnia 2017 r. Numer dowodu osobistego: 23446085. Miejsce pobytu: Nairobi, Kenia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 28 lipca 2011 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774975
Hassan Mahat Omar popełnia czyny zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii. Jest on imamem i jednym z przywódców Masjid-ul-Axmar – nieformalnego ośrodka w Nairobi powiązanego z ugrupowaniem Asz-Szabab. Bierze także udział w werbowaniu nowych członków i pozyskiwaniu funduszy dla Asz-Szabab, także za pośrednictwem Internetu przez związaną z Asz-Szabab stronę alqimmah.net.
Oprócz tego na stronie ugrupowania Asz-Szabab służącej do rozmów internetowych wydał fatwę wzywającą do ataków na tymczasowy rząd federalny.
9. Omar Hammami (alias a) Abu Maansuur Al-Amriki, b) Abu Mansour Al-Amriki, c) Abu Mansuur Al-Amriki, d) Umar Hammami, e) Abu Mansur Al-Amriki).
Data urodzenia: 6 maja 1984 r. Miejsce urodzenia: stan Alabama, Stany Zjednoczone. Obywatelstwo: amerykańskie. Uważa się także, że posiada obywatelstwo syryjskie. Numer paszportu: 403062567 (USA). Nr ubezpieczenia społecznego: 423-31-3021 (USA). Miejsce pobytu: Somalia.
Dodatkowe informacje: żonaty z Somalijką. Mieszkał w Egipcie w 2005 r. i przeniósł się do Somalii w 2009 r. Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5774980
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 28 lipca 2011 r.
Omar Hammami popełnia czyny zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii. Jest starszym rangą członkiem ugrupowania Asz-Szabab. Bierze udział w werbowaniu, finansowaniu i opłacaniu zagranicznych bojowników w Somalii. Określa się go jako eksperta od materiałów wybuchowych i działań wojennych ogółem. Od października 2007 r. występował w relacjach telewizyjnych i w propagandowych nagraniach wideo ugrupowania Asz-Szabab. W nagraniu wideo pokazano go w trakcie szkolenia bojowników Asz-Szabab. Występował także w nagraniach wideo i na stronach internetowych, wzywając bojowników do przystąpienia do Asz-Szabab.
10. (skreślona).
11. Aboud Rogo Mohammed (alias a) Aboud Mohammad Rogo, b) Aboud Seif Rogo, c) Aboud Mohammed Rogo, d) Sheikh Aboud Rogo, e) Aboud Rogo Muhammad, f) Aboud Rogo Mohamed).
Data urodzenia: 11 listopada 1960 r. Inne możliwe daty urodzenia: a) 11 listopada 1967 r., b) 11 listopada 1969 r., c) 1 stycznia 1969 r. Miejsce urodzenia: wyspa Lamu, Kenia.
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 25 lipca 2012 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony z specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5775562
Działający w Kenii ekstremista Aboud Rogo Mohammed stanowi zagrożenie dla pokoju, bezpieczeństwa i stabilności Somalii, gdyż zapewnia wsparcie finansowe, materialne, logistyczne lub techniczne ugrupowaniu Asz-Szabab – podmiotowi umieszczonemu w wykazie przez komitet RB ONZ ustanowiony na mocy rezolucji nr 751 (1992) dotyczącej Somalii i rezolucji nr 1907 (2009) dotyczącej Erytrei ze względu na zaangażowanie w akty bezpośrednio lub pośrednio zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii.
Aboud Rogo Mohammed to ekstremistyczny duchowny islamski działający w Kenii. Wywiera wpływ na grupy ekstremistyczne w Afryce Wschodniej w ramach kampanii propagującej przemoc na tym obszarze. Działalność Aboud Rogo obejmuje zbieranie funduszy na potrzeby ugrupowania Asz-Szabab.
Będąc głównym ideowym przywódcą ugrupowania Al Hijra, znanego wcześniej jako Muzułmańskie Centrum Młodzieży, Aboud Rogo Mohammed wykorzystywał je jako instrument radykalizacji oraz werbowania członków, głównie Afrykańczyków władających suahili, do prowadzenia działalności bojówkarskiej połączonej z użyciem przemocy w Somalii. Od lutego 2009 r. do lutego 2012 r. w szeregu porywających przemówień Aboud wielokrotnie wzywał do siłowego odrzucenia somalijskiego procesu pokojowego. Podczas tych przemówień Rogo powtarzał apele o użycie przemocy wobec sił Organizacji Narodów Zjednoczonych i misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) oraz wzywał słuchaczy, by udali się do Somalii, aby przyłączyć się do prowadzonej tam przez Asz-Szabab walki z rządem Kenii.
Aboud Rogo Mohammed oferuje także porady co do tego, w jaki sposób kenijscy rekruci przyłączający się do ugrupowania Asz-Szabab mogą uniknąć wykrycia przez kenijskie władze oraz które wybrać trasy, kierując się z Mombasy lub Lamu do twierdz ugrupowania Asz-Szabab w Somalii, w szczególności do Kismayo (Kismaju). Ułatwia podróż do Somalii licznym członkom ugrupowania zwerbowanym w Kenii.
We wrześniu 2011 r. Rogo prowadził w Mombasie w Kenii werbunek osób, które miały się udać do Somalii, przypuszczalnie w celu przeprowadzenia operacji terrorystycznych. We wrześniu 2008 r. Rogo zorganizował w Mombasie spotkanie służące zebraniu funduszy na finansowanie działań ugrupowania Asz-Szabab w Somalii.
12. Abubaker Shariff Ahmed (alias a) Makaburi, b) Sheikh Abubakar Ahmed, c) Abubaker Shariff Ahmed, d) Abu Makaburi Shariff, e) Abubaker Shariff, f) Abubakar Ahmed).
Data urodzenia: 1962 r. Inna możliwa data urodzenia: 1967 r. Miejsce urodzenia: Kenia. Miejsce pobytu: okolice Majengo, Mombasa, Kenia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 23 sierpnia 2012 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5775564
Abubaker Shariff Ahmed jest jedną z czołowych osób pomagających w werbowaniu i zajmujących się werbowaniem młodych muzułmanów z Kenii na potrzeby działalności bojówkarskiej połączonej z użyciem przemocy w Somalii oraz jednym z bliskich współpracowników Aboud Rogo. Zapewnia wsparcie materialne grupom ekstremistycznym w Kenii (oraz w innych miejscach we Wschodniej Afryce). Częste podróże do twierdz ugrupowania Asz-Szabab w Somalii, w tym do Kismayo (Kismaju) pozwoliły mu na utrzymanie bliskich związków z wyższymi rangą członkami tego ugrupowania.
Abubaker Shariff Ahmed bierze także udział w gromadzeniu funduszy na potrzeby ugrupowania Asz-Szabab oraz zarządzaniu tymi funduszami; ugrupowanie to zostało umieszczone w wykazie przez komitet RB ONZ ustanowiony na mocy rezolucji nr 751 (1992) dotyczącej Somalii i rezolucji nr 1907 (2009) dotyczącej Erytrei ze względu na zaangażowanie w akty bezpośrednio lub pośrednio zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii.
Abubaker Shariff Ahmed nawoływał młodych mężczyzn w meczetach Mombasy do tego, by udawali się do Somalii, dokonywali aktów ekstremistycznym, walczyli dla Al-Kaidy i zabijali obywateli USA.
Pod koniec grudnia 2010 r. Abubaker Shariff Ahmed został aresztowany przez władze kenijskie pod zarzutem udziału w zamachu bombowym na dworzec autobusowy w Nairobi. Abubaker Shariff Ahmed jest także przywódcą działającej w Kenii organizacji młodzieżowej z Mombasy, powiązanej z ugrupowaniem Asz-Szabab.
Od 2010 r. Abubaker Shariff Ahmed działał jako osoba pomagająca w werbowaniu i zajmująca się werbowaniem członków dla ugrupowaniu Asz-Szabab w okolicy Majengo (Mombasa, Kenia).
13. Maalim Salman (alias a) Mu'alim Salman, b) Mualem Suleiman, c) Ameer Salman, d) Ma'alim Suleiman, e) Maalim Salman Ali, f) Maalim Selman Ali, g) Ma'alim Selman, h) Ma'alin Sulayman)
Data urodzenia: około 1979 r. Miejsce urodzenia: Nairobi, Kenia. Miejsce pobytu: Somalia.
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 23 września 2014 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5818613
Maalim Salman został wybrany przez przywódcę ugrupowania Asz-Szabab, Ahmeda Abdi aw-Mohameda, alias Godane, na dowódcę afrykańskich zagranicznych bojowników w ugrupowaniu Asz-Szabab. Szkolił obcych obywateli, którzy chcieli przyłączyć się do ugrupowania Asz-Szabab jako afrykańscy zagraniczni bojownicy, i był zaangażowany w operacje w Afryce skierowane przeciwko turystom, miejscom rozrywki i kościołom.
Mimo że skupiał się przede wszystkim na operacjach poza Somalią, Salman mieszka podobno w Somalii i szkoli zagranicznych bojowników w tym kraju przed ich wysłaniem do innych miejsc. Niektórzy z zagranicznych bojowników ugrupowania Asz-Szabab obecni są również w Somalii. Salman wysłał na przykład zagranicznych bojowników ugrupowania Asz-Szabab do południowej Somalii w odpowiedzi na ofensywę misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM).
Prócz innych ataków terrorystycznych ugrupowanie Asz-Szabab było odpowiedzialne za atak na centrum handlowe Westgate w Nairobi w Kenii we wrześniu 2013 r., w którym zginęło przynajmniej 67 osób. Ostatnio ugrupowanie Asz-Szabab przyznało się do dokonanego 31 sierpnia 2014 r. ataku na więzienie Krajowej Agencji Wywiadu i Bezpieczeństwa w Mogadiszu, w którym zabito trzech pracowników ochrony i dwie osoby cywilne, a 15 innych osób raniono.
14. Ahmed Diriye (alias a) Sheikh Ahmed Umar Abu Ubaidah, b) Sheikh Omar Abu Ubaidaha, c) Sheikh Ahmed Umar, d) Sheikh Mahad Omar Abdikarim, e) Abu Ubaidah, f) Abu Diriye)
Data urodzenia: około 1972 r. Miejsce urodzenia: Somalia. Miejsce pobytu: Somalia.
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 24 września 2014 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/5818614
Ahmed Diriye został mianowany nowym dowódcą (emirem) ugrupowania Asz-Szabab po śmierci poprzedniego przywódcy, Ahmeda Abdi aw-Mohameda, który został umieszczony w wykazie przez komitet Rady Bezpieczeństwa ustanowiony na mocy rezolucji nr 751 (1992) i rezolucji nr 1907 (2009). Informację tę podał 6 września 2014 r. rzecznik ugrupowania Asz-Szabab, szejk Ali Dheere, w formie oficjalnego oświadczenia. Diriye jest ważnym członkiem ugrupowania Asz-Szabab, a jako emir odpowiada za operacje ugrupowania. Będzie bezpośrednio odpowiedzialny za działania ugrupowania Asz-Szabab, które będą nadal zagrażać pokojowi, bezpieczeństwu i stabilności w Somalii. Diriye przybrał od tego momentu arabskie nazwisko szejk Ahmed Umar Abu Ubaidah.
16. Ahmad Iman Ali (znany również jako: a) Sheikh Ahmed Iman Ali; b) Shaykh Ahmad Iman Ali; c) Ahmed Iman Ali; d) Abu Zinira)
Data urodzenia: a) około 1973 r.; b) około 1974 r.
Miejsce urodzenia: Kenia Obywatelstwo: Kenia
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 8 marca 2018 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/
Ahmad Iman Ali został umieszczony w wykazie 8 marca 2018 r. na podstawie rezolucji nr 1844 (2008). Ahmad Iman Ali jest jednym z czołowych dowódców kenijskiego ugrupowania Asz-Szabab; od 2012 r. służy jako przywódca tego ugrupowania w Kenii. Jest dyrektorem operacji kenijskiego oddziału ugrupowania; stałym celem jego ataków są kenijskie oddziały AMISOM w Somalii (przykładowo przeprowadzony w styczniu 2016 r. atak na kenijskie oddziały AMISOM w El Adde w Somalii). Ahmad Iman Ali jest także odpowiedzialny za kampanię propagandową Asz-Szabab wymierzoną przeciwko rządowi i ludności Kenii (przykładowo film wideo z lipca 2017 r. zawierający groźby wobec muzułmanów służących w kenijskich służbach bezpieczeństwa). Oprócz wspomnianej działalności Ahmad Iman Ali zajmował się także rekrutacją do ugrupowania Asz-Szabab, koncentrując się na ubogiej młodzieży mieszkającej w slumsach Nairobi; zbierał również fundusze dla Asz-Szabab, wykorzystując do tego celu meczety. Jego ogólnym celem jest destabilizacja Kenii przez grożenie atakami, planowanie i dokonywanie ataków, a także zachęcanie młodych muzułmanów do udziału w walkach z kenijskimi służbami bezpieczeństwa.
17. Abdifatah Abubakar Abdi (znany również jako: Musa Muhajir)
Data urodzenia: 15 kwietnia 1982 r.
Miejsce urodzenia: Somalia
Obywatelstwo: Somalia
Adres: a) Somalia; b) Mombasa, Kenia
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 8 marca 2018 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/un/
Abdifatah Abubakar Abdi został umieszczony w wykazie 8 marca 2018 r. na podstawie rezolucji nr 1844 (2008). W 2015 r. Abdifatah Abubakar Abdi został umieszczony w wydanym przez rząd Kenii wykazie poszukiwanych terrorystów, o których wiadomo, że są członkami Asz-Szabab, lub którzy są podejrzewani o członkostwo w tym ugrupowaniu. Według informacji kenijskiej policji Abdifatah Abubakar Abdi rekrutuje członków do Asz-Szabab, którzy na terytorium Somalii wspierają to ugrupowanie umieszczone w wykazie sankcji Rady Bezpieczeństwa ONZ dotyczącym Somalii i Erytrei; bierze również udział w działaniach zagrażających pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii. Wśród osób zrekrutowanych znajdowały się trzy kobiety aresztowane przez kenijską policję, gdy próbowały przedostać się przez granicę do Somalii. Abdifatah Abubakar Abdi jest poszukiwany w związku z atakiem przeprowadzonym w czerwcu 2014 r. w Mpeketoni w Kenii, w wyniku którego wiele osób straciło życie; uważano także, że planował dalsze ataki. Choć Abdifatah Abubakar Abdi koncentruje się na operacjach prowadzonych poza terytorium Somalii, to wiadomo, że mieszka w Somalii i rekrutuje potencjalnych członków Asz-Szabab, którzy zamierzają przekroczyć granicę kenijsko-somalijską.
18. Abukar Ali Adan (alias: a) Abukar Ali Aden; b) Ibrahim Afghan; c) Sheikh Abukar)
Funkcja: Zastępca przywódcy ugrupowania Al-Shabaab (Asz-Szabab)
Data urodzenia: 1972 r. b) 1971 r.; c) 1973 r. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 26 lutego 2021 r.
Dodatkowe informacje: Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 8 lit. a) rezolucji 1844 (2008) jako „osoba angażująca się w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii lub wspierająca takie działania, obejmujące czyny zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, lub czyny zagrażające użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM)”. Osoba ta jest również powiązana z podmiotami zależnymi od Al-Kaidy, z Al-Kaidą Półwyspu Arabskiego (AQAP – QDe.129) i z Al-Kaidą Islamskiego Maghrebu (AQIM – Qde.014).
19. Maalim Ayman (alias: a) Ma'alim Ayman; b) Mo'alim Ayman; c) Nuh Ibrahim Abdi; d) Ayman Kabo; e) Abdiaziz Dubow Ali)
Funkcja: Założyciel i przywódca Jaysh Ayman (Dżajsz Ajman), jednostki ugrupowania Al-Shabaab (Asz-Szabab) prowadzącej ataki i operacje w Kenii i Somalii.
Data urodzenia: a) 1973 r. b) 1983 r.
Miejsce urodzenia: Kenia Adres: a) pogranicze Kenii i Somalii; b) Badamadow, Lower Juba Region, Somalia
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 26 lutego 2021 r.
Dodatkowe informacje: Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 8 lit. a) rezolucji 1844 (2008) jako „osoba angażująca się w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii lub wspierająca takie działania, obejmujące czyny zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, lub czyny zagrażające użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM)”. Osoba ta pomagała w przygotowaniach do ataku na Camp Simba w okręgu Lamu w Kenii w dniu 5 stycznia 2020 r.
20. Mahad Karate (alias: a) Mahad Mohamed Ali Karate; b) Mahad Warsame Qalley Karate; c) Abdirahim Mohamed Warsame)
Data urodzenia: Między 1957 a 1962 r.
Miejsce urodzenia: Xararadheere, Somalia Adres: Somalia
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 26 lutego 2021 r.
Dodatkowe informacje: Umieszczony w wykazie na podstawie pkt 8 lit. a) rezolucji 1844 (2008) jako „osoba angażująca się w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii lub wspierająca takie działania, obejmujące czyny zagrażające porozumieniu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu, lub czyny zagrażające użyciem siły wobec tymczasowych instytucji federalnych lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM)”. Osoba ta odgrywała kluczową rolę w Amniyat, skrzydle ugrupowania Al-Shabaab (Asz-Szabab) odpowiedzialnym za niedawny atak na Garissa University College w Kenii, w wyniku którego zginęło niemal 150 osób. Amniyat jest skrzydłem wywiadowczym ugrupowania Al-Shabaab (Asz-Szabab), odgrywającym kluczową rolę w przeprowadzaniu ataków samobójczych i dokonywaniu zabójstw w Somalii, Kenii i innych krajach tego regionu oraz zapewniającym logistykę i wsparcie dla działalności terrorystycznej ugrupowania Al-Shabaab (Asz-Szabab).
21. Ali Mohamed RAGE (alias: a) Ali Mohammed Rage b) Ali Dheere c) Ali Dhere d) Ali Mohamed Rage Cali Dheer e) Ali Mohamud Rage).
Funkcja: Rzecznik ugrupowania Al-Shabaab (Asz-Szabab)
Data urodzenia: 1966 Miejsce urodzenia: Somalia
Obywatelstwo: somalijskie
Adres: Somalia
Data umieszczenia w wykazie ONZ: 18 lutego 2022 r.
Dodatkowe informacje:
Umieszczony w wykazie na podstawie pkt. 43 lit. a) rezolucji 2093 (2013) jako „osoba angażująca się w działania zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii lub wspierająca takie działania, obejmujące czyny zagrażające procesowi pokojowemu i procesowi pojednania w Somalii, lub czyny zagrażające użyciem siły wobec federalnego rządu Somalii lub misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM)”. Jako rzecznik Al-Shabaab (Asz-Szabab), Rage jest zaangażowany w propagowanie i wspieranie działalności terrorystycznej tego ugrupowania.
22. Abdullahi Osman Mohamed Caddow (alias: a) Cabdullahi Cusman Maxamed Caddow b) Dhagacade c) Faracade d) Injineer Ismaaciil e) Eng. Ismail).
Data urodzenia: 1983 r.
Obywatelstwo: somalijskie
Adres: Somalia
Data umieszczenia w wykazie przez ONZ: 26 maja 2023 r.
Płeć: mężczyzna
Dodatkowe informacje:
Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych i Interpolu: https://www.interpol.int/en/How-we-work/Notices/View-UN-Notices-Individuals.
Abdullahi Osman Mohamed Caddow, znany również jako »Eng. Ismail«, to wysokiej rangi ekspert od materiałów wybuchowych w organizacji Asz-Szabab, odpowiedzialny za ogólne zarządzanie przeprowadzanymi przez organizację operacjami z użyciem materiałów wybuchowych i wytwarzanie takich materiałów. Realizując te działania, popełnia czyny zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii. W 2008 r. w Mogadiszu dołączył do Al-Kataib, medialnego skrzydła Asz Szabab, a później, w 2014 r., został członkiem jednostki produkcyjnej w grupie działającej w wielu ośrodkach wytwarzania materiałów wybuchowych w następujących miastach: Jilib, Bu' aale, Saakoow, Salagle, kuunyo-Barrow i Arabow. Dowodzi zespołem 68 członków Asz-Szabab i rocznie przemyca składniki służące do produkcji materiałów wybuchowych o średniej wartości sześciu milionów USD.
II. Podmioty
Asz-Szabab (Al-Shabaab) (alias a) Al-Shabab, b) Shabaab, c) The Youth, d) Mujahidin Al-Shabaab Movement, e) Mujahideen Youth Movement, f) Mujahidin Youth Movement, g) MYM, h) Harakat Shabab Al-Mujahidin, i) Hizbul Shabaab, j) Hisb'ul Shabaab, k) Al-Shabaab Al-Islamiya, l) Youth Wing, m) Al-Shabaab Al-Islaam, n) Al-Shabaab Al-Jihaad, o) The Unity Of Islamic Youth, p) Harakat Al-Shabaab Al-Mujaahidiin, q) Harakatul Shabaab Al Mujaahidiin, r) Mujaahidiin Youth Movement).
Miejsce pobytu: Somalia. Data umieszczenia w wykazie ONZ: 12 kwietnia 2010 r.
Dodatkowe informacje: Link do strony ze specjalnymi ogłoszeniami Interpolu i Rady Bezpieczeństwa ONZ: https://www.interpol.int/en/notice/search/une/5775567
Ugrupowanie Asz-Szabab popełniało czyny pośrednio lub bezpośrednio zagrażające pokojowi, bezpieczeństwu lub stabilności Somalii, obejmujące m.in. czyny zagrażające porozumieniu pokojowemu z Dżibuti z dnia 18 sierpnia 2008 r. lub procesowi politycznemu oraz czyny zagrażające tymczasowym instytucjom federalnym, misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) lub innym międzynarodowym operacjom pokojowym dotyczącym Somalii.
Asz-Szabab utrudniało także dostarczanie pomocy humanitarnej do Somalii lub dostęp do niej lub jej dystrybucję w Somalii.
Zgodnie z oświadczeniem przewodniczącego Komitetu Rady Bezpieczeństwa utworzonego na podstawie rezolucji nr 751 (1992) dotyczącej Somalii, przekazanym Radzie Bezpieczeństwa w dniu 29 lipca 2009 r. zarówno Asz-Szabab, jak i His'bul Islam publicznie i wielokrotnie przyznawały się do dokonania ataków na tymczasowy rząd federalny i AMISOM. Asz-Szabab przyznało się także do zabójstwa urzędników tymczasowego rządu federalnego, a w dniu 19 lipca 2009 r. napadło i doprowadziło do zamknięcia terenowych biur UNOPS (biura ONZ ds. Realizacji Projektów), UNDSS (departamentu ONZ ds. bezpieczeństwa i ochrony) i UNDP (Progamu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju) w regionach Bay i Bakool, naruszając tym samym literę c) rezolucji 1844 (2008). Asz-Szabab także wielokrotnie utrudniało dostęp do pomocy humanitarnej lub jej dostarczanie w Somalii.
Sprawozdanie Rady Bezpieczeństwa ONZ dla jej sekretarza generalnego z dnia 20 lipca 2009 r. dotyczące sytuacji w Somalii zawiera następujące akapity dotyczące działań ugrupowania Asz-Szabab w Somalii:
Uważa się, że ugrupowania rebelianckie takie jak Asz-Szabab wyłudzają pieniądze od prywatnych firm i werbują młodych ludzi, w tym dzieci, do walki z rządem w Mogadiszu. Asz-Szabab potwierdziło obecność bojowników z zagranicy w swoich szeregach i otwarcie przyznało, że współpracuje z Al-Kaidą w Mogadiszu w celu obalenia rządu Somalii. Bojownicy zagraniczni, z których wielu podobno pochodzi z Pakistanu i Afganistanu, wydają się być dobrze wyszkoleni i sprawdzeni w walce. Zauważono ich, jak nosząc kaptury dowodzili działaniami ofensywnymi przeciw siłom rządowym w Mogadiszu i okolicach.
Asz-Szabab wzmogło swoją strategię przymusu i zastraszania ludności Somalii, co pokazują starannie zaplanowane, ukierunkowane na duże korzyści zamachy na starszych klanów i ich zatrzymania; kilku członków starszyzny zostało zamordowanych. W dniu 19 czerwca 2009 r. Omar Hashi Aden, minister bezpieczeństwa narodowego zginął w wyniku uruchomionego przez zamachowca-samobójcę wybuchu samochodu-pułapki w Beletwyne. Ponad 30 osób zginęło w tym zamachu, który został stanowczo potępiony przez społeczność międzynarodową i dużą część społeczeństwa Somalii.
Według sprawozdania działającej pod auspicjami Rady Bezpieczeństwa ONZ grupy obserwującej Somalię (2008/769) z grudnia 2008 r. Asz-Szabab jest odpowiedzialne za różne zamachy dokonane w Somalii przez ostatnie kilka lat, w tym:
— zgłoszone zabójstwo i ścięcie somalijskiego kierowcy pracującego dla Światowego Programu Żywności we wrześniu 2008 r.,
— zamach bombowy na targu w Puntland w dniu 6 lutego 2008 r., w którym 20 osób zginęło, a ponad 100 zostało rannych,
— serię zamachów bombowych i zabójstw w Somaliland, które miały na celu zakłócenie wyborów parlamentarnych w 2006 r.,
— morderstwa kilku pracowników zagranicznych organizacji humanitarnych w latach 2003 i 2004.
Według doniesień ugrupowanie Asz-Szabab napadło na obiekty ONZ w Somalii w dniu 20 lipca 2009 r. i wydało dekret zakazujący trzem agencjom ONZ wstępu do kontrolowanych przez Asz-Szabab obszarów w Somalii. Oprócz tego siły somalijskiego tymczasowego rządu federalnego walczyły z bojówkami Asz-Szabab i Hisbul Islam od 11. do 12 lipca 2009 r., w wyniku czego zginęło ponad 60 osób. W walkach 11 lipca 2009 r. Asz-Szabab wystrzeliło cztery pociski moździerzowe, które trafiły w kompleks Villa Somalia, w wyniku czego zginęło trzech żołnierzy misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), a ośmiu zostało rannych.
Według artykułu opublikowanego przez British Broadcasting Corporation w dniu 22 lutego 2009 r. Asz-Szabab przyznało się do samobójczego zamachu za pomocą samochodu-pułapki na bazę Unii Afrykańskiej w Mogadiszu. Według artykułu Unia Afrykańska potwierdziła, że 11 żołnierzy jej sił pokojowych zginęło, a 15 zostało rannych.
Według artykułu opublikowanego przez agencję Reuters w dniu 14 lipca 2009 r. bojownicy Asz-Szabab dokonali w 2009 r. zamachów partyzanckich na siły Somalii i Unii Afrykańskiej.
Według artykułu opublikowanego przez Głos Ameryki w dniu 10 lipca 2009 r., Asz-Szabab brało udział w zamachu na somalijskie siły rządowe w maju 2009 r.
Według artykułu przedstawionego na stronie internetowej Rady Stosunków Zagranicznych w dniu 27 lutego 2009 r., Asz-Szabab od 2006 r. prowadziło walkę zbrojną przeciw tymczasowemu rządowi Somalii i jego poplecznikom z Etiopii. Asz-Szabab zabiło jedenastu żołnierzy z Burundi w największym zamachu na żołnierzy sił pokojowych UA od czasu ich rozmieszczenia i twierdzi, że brało udział w ciężkich walkach w Mogadiszu, w których zginęło co najmniej piętnaście osób.
ZAŁĄCZNIK II
Strony internetowe zawierające informacje o właściwych organach oraz adres, na który należy przesyłać powiadomienia skierowane do Komisji Europejskiej
BELGIA
https://diplomatie.belgium.be/en/policy/policy_areas/peace_and_security/sanctions
BUŁGARIA
https://www.mfa.bg/en/EU-sanctions
CZECHY
www.financnianalytickyurad.cz/mezinarodni-sankce.html
DANIA
http://um.dk/da/Udenrigspolitik/folkeretten/sanktioner/
NIEMCY
https://www.bmwi.de/Redaktion/DE/Artikel/Aussenwirtschaft/embargos-aussenwirtschaftsrecht.html
ESTONIA
https://vm.ee/et/rahvusvahelised-sanktsioonid
IRLANDIA
https://www.dfa.ie/our-role-policies/ireland-in-the-eu/eu-restrictive-measures/
GRECJA
http://www.mfa.gr/en/foreign-policy/global-issues/international-sanctions.html
HISZPANIA
https://www.exteriores.gob.es/es/PoliticaExterior/Paginas/SancionesInternacionales.aspx
FRANCJA
http://www.diplomatie.gouv.fr/fr/autorites-sanctions/
CHORWACJA
https://mvep.gov.hr/vanjska-politika/medjunarodne-mjere-ogranicavanja/22955
WŁOCHY
https://www.esteri.it/it/politica-estera-e-cooperazione-allo-sviluppo/politica_europea/misure_deroghe/
CYPR
https://mfa.gov.cy/themes/
ŁOTWA
http://www.mfa.gov.lv/en/security/4539
LITWA
http://www.urm.lt/sanctions
LUKSEMBURG
https://maee.gouvernement.lu/fr/directions-du-ministere/affaires-europeennes/organisations-economiques-int/mesures-restrictives.html
WĘGRY
https://kormany.hu/kulgazdasagi-es-kulugyminiszterium/ensz-eu-szankcios-tajekoztato
MALTA
https://foreignandeu.gov.mt/en/Government/SMB/Pages/SMB-Home.aspx
NIDERLANDY
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/internationale-sancties
AUSTRIA
https://www.bmeia.gv.at/themen/aussenpolitik/europa/eu-sanktionen-nationale-behoerden/
POLSKA
https://www.gov.pl/web/dyplomacja/sankcje-miedzynarodowe
https://www.gov.pl/web/diplomacy/international-sanctions
PORTUGALIA
https://www.portaldiplomatico.mne.gov.pt/politica-externa/medidas-restritivas
RUMUNIA
http://www.mae.ro/node/1548
SŁOWENIA
http://www.mzz.gov.si/si/omejevalni_ukrepi
SŁOWACJA
https://www.mzv.sk/europske_zalezitosti/europske_politiky-sankcie_eu
FINLANDIA
https://um.fi/pakotteet
SZWECJA
https://www.regeringen.se/sanktioner
Adres, na który należy przesyłać powiadomienia do Komisji Europejskiej:
European Commission
Directorate-General for Financial Stability, Financial Services and Capital Markets Union (DG FISMA)
Rue de Spa/Spastraat 2
B-1049 Brussels, Belgia
E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu
[1] Załącznik I w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2023/1147 z dnia 12 czerwca 2023 r. w sprawie wykonania art. 12 rozporządzenia (UE) nr 356/2010 wprowadzającego określone szczególne środki ograniczające wobec określonych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w związku z sytuacją w Somalii (Dz.Urz.UE LI 151 z 12.06.2023, str. 1). Zmiana weszła w życie 12 czerwca 2023 r.
