KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), w szczególności jego art. 144 ust. 1 i art. 148 w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Zgodnie z porozumieniami zawartymi w ramach wielostronnych negocjacji handlowych prowadzonych przez Światową Organizację Handlu (WTO) Komisja sporządziła listę CXL-Wspólnoty Europejskie (zwaną dalej „listą CXL”) zawierającą przyznane koncesje. Lista ta zobowiązuje Unię do otwarcia niektórych rocznych kontyngentów taryfowych na produkty objęte kodami CN 0714 10 91, ex 0714 10 98, 0714 90 11 i 0714 90 19 pochodzące z Indonezji, z Chińskiej Republiki Ludowej (Chin), z innych umawiających się stron WTO poza Tajlandią i z niektórych krajów trzecich niebędących członkami WTO. W ramach tych kontyngentów należności celne są ograniczone do 6 % ad valorem. Kontyngenty te muszą zostać otwarte na wieloletniej podstawie i być administrowane przez Komisję.

(2) Lista CXL nakłada również na Unię obowiązek otwarcia dwóch kontyngentów taryfowych z zerową stawka celną na słodkie ziemniaki objęte kodem CN 0714 20 90 odpowiednio dla Chin i innych krajów trzecich oraz dwóch kontyngentów taryfowych na skrobię z manioku objętą kodem CN 1108 14 00 dla innych krajów trzecich.

(3) Porozumienie w formie wymiany pism dotyczące konsultacji między Wspólnotą Europejską a Królestwem Tajlandii w ramach art. XXIII GATT (²) (zwanego dalej „porozumieniem z Tajlandią”), zatwierdzone decyzją Rady 96/317/WE z dnia 13 maja 1996 r. dotyczącą zatwierdzenia wyników konsultacji z Tajlandią w ramach art. XXIII GATT (³), przewiduje otwarcie dodatkowego rocznego autonomicznego kontyngentu taryfowego na skrobię z manioku w wysokości 10 500 ton, z których 10 000 ton przyznanych jest Tajlandii. Stosowana stawka celna jest równa stawce celnej według klauzuli największego uprzywilejowania (KNU) pomniejszonej o kwotę 100 EUR za tonę.

(4) Szczegółowe zasady administrowania wszystkimi wymienionymi przywozowymi kontyngentami taryfowymi, zwanymi dalej „kontyngentami”, są obecnie ustalone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2402/96 z dnia 17 grudnia 1996 r. otwierającym i określającym zarządzanie niektórymi rocznymi kontyngentami taryfowymi na słodkie ziemniaki i skrobię z manioku (⁴) oraz w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 27/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. otwierającym i ustalającym zarządzanie niektórymi rocznymi kontyngentami taryfowymi na produkty objęte kodami CN 0714 10 91, 0714 10 98, 0714 90 11 i 0714 90 19, pochodzące z niektórych państw trzecich innych niż Tajlandia (⁵).

(5) Stosowanie zasady „ kto pierwszy, ten lepszy” okazało się korzystne w innych sektorach rolnictwa i w celu uproszczenia procedur administracyjnych od tej pory kontyngenty te powinny być administrowane zgodnie z metodą określoną w art. 144 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Należy tego dokonać zgodnie z art. 308a, art. 308b i art. 308c ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁶).

(6) Z uwagi na specyfikę przechodzenia z jednego systemu administrowania na drugi, art. 308c ust. 2 i 3 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 nie powinien mieć zastosowania w okresie obowiązywania kontyngentu od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.

(7) W odniesieniu do słodkich ziemniaków konieczne jest odróżnienie słodkich ziemniaków przeznaczonych do spożycia przez ludzi od tych do innego użytku; należy zatem określić sposób prezentacji i pakowania słodkich ziemniaków objętych kodem CN 0714 20 10 przeznaczonych do spożycia przez ludzi, a produkty niespełniające tych kryteriów prezentacji i pakowania powinny być objęte kodem CN 0714 20 90.

(8) Niezbędne jest zachowanie systemu administrowania, który gwarantuje, że jedynie produkty pochodzące z Indonezji, Chin i Tajlandii mogą być przywożone z tytułu kontyngentów przyznanych tym krajom. Należy określić, jaki rodzaj dowodu potwierdzającego pochodzenie produktów należy przedstawić, aby skorzystać z wymienionych kontyngentów taryfowych według zasady „kto pierwszy, ten lepszy”.

(9) Należy zatem uchylić rozporządzenia (WE) nr 2402/96 i (WE) nr 27/2008 i zastąpić je nowym rozporządzeniem. Jednakże rozporządzenia te powinny wciąż obowiązywać w odniesieniu do pozwoleń na przywóz wydanych w odniesieniu do okresów obowiązywania kontyngentów taryfowych wcześniejszych od okresów objętych niniejszym rozporządzeniem.

(10) Przepisy art. 1, 2 i 3 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1000/2010 z dnia 3 listopada 2010 r. wprowadzającego odstępstwo od rozporządzeń (WE) nr 2402/96, (WE) nr 2058/96, (WE) nr 2305/2003, (WE) nr 969/2006, (WE) nr 1918/2006, (WE) nr 1964/2006, (WE) nr 27/2008, (WE) nr 1067/2008 i (WE) nr 828/2009 w odniesieniu do terminów składania wniosków i wydawania pozwoleń na przywóz w 2011 r. w ramach kontyngentów taryfowych dotyczących słodkich ziemniaków, skrobi z manioku, manioku, zbóż, ryżu, cukru oraz oliwy z oliwek oraz wprowadzającego odstępstwo od rozporządzeń (WE) nr 382/2008, (WE) nr 1518/2003, (WE) nr 596/2004, (WE) nr 633/2004 i (WE) nr 951/2006 w odniesieniu do terminów wydawania pozwoleń na wywóz w 2011 r. w sektorach wołowiny i cielęciny, wieprzowiny, jaj, mięsa drobiowego oraz pozakwotowego cukru i pozakwotowej izoglukozy (¹) nie mają już zastosowania ze względu na przekazanie administrowania tymi kontyngentami do systemu wg zasady „kto pierwszy, ten lepszy” , o którym mowa w art. 144 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Należy je zatem skreślić.

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejszym rozporządzeniem otwiera się kontyngenty taryfowe na przywóz produktów wymienionych w załączniku. Niniejszymi kontyngentami administruje się na podstawie roku kalendarzowego, począwszy od dnia 1 stycznia 2011 r.

Artykuł 2

Kontyngentami określonymi w załączniku administruje się zgodnie z art. 308a, 308b i art. 308c ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93. Artykuł 308c ust. 2 i 3 wymienionego rozporządzenia nie ma zastosowania w okresie obowiązywania kontyngentu od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.

Artykuł 3

Skorzystanie z określonych w załączniku kontyngentów taryfowych o numerach porządkowych 09.0125, 09.0126 albo 09.0124 lub 09.0127 i na produkty pochodzące odpowiednio z Tajlandii, Indonezji lub Chińskiej Republiki Ludowej uwarunkowane jest przedstawieniem świadectwa pochodzenia wydanego przez właściwe organy zgodnie z art. 55– 65 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

Artykuł 4

1. Do celów niniejszego rozporządzenia jako ziemniaki słodkie przeznaczone do spożycia przez ludzi w rozumieniu kodu CN 0714 20 10 traktuje się słodkie ziemniaki świeże i całe, zapakowane w bezpośrednie opakowania w chwili dopełniania formalności celnych w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu.

2. Przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się wyłącznie w odniesieniu do słodkich ziemniaków nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi w rozumieniu definicji z ust. 1.

3. Do celów stosowania niniejszego rozporządzenia, produkty objęte kodem CN ex 0714 10 98 obejmują produkty inne niż granulki z mąki i mączki objęte kodem CN 0714 10 98.

Artykuł 5

Uchyla się rozporządzenia (WE) nr 2402/96 i (WE) nr 27/2008. Nadal jednak mają one zastosowanie w odniesieniu do pozwoleń przywozowych wydanych przed dniem 1 stycznia 2011 r., aż do wygaśnięcia ich ważności.

Artykuł 6

Skreśla się art. 1, 2 i 3 rozporządzenia (UE) nr 1000/2010.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 listopada 2010 r.