Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
idź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
description

Akt prawny

Akt prawny
oczekujący
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2013 nr 326 str. 49
Wersja oczekująca od dnia notyfikacji
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2013 nr 326 str. 49
Wersja oczekująca od dnia notyfikacji
Akt prawny
oczekujący
ZAMKNIJ close

Alerty

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

z dnia 4 grudnia 2013 r.

zmieniająca załącznik I do decyzji 2004/211/WE w odniesieniu do wpisu dotyczącego Brazylii w wykazie państw trzecich oraz części ich terytorium, z których dopuszczony jest przywóz do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych oraz nasienia, komórek jajowych i zarodków koni, zmieniająca część D załącznika II do decyzji 92/260/EWG w odniesieniu do wymagań w zakresie badań dotyczących nosacizny oraz zmieniająca decyzje 92/260/EWG, 93/196/EWG i 93/197/EWG w odniesieniu do niektórych nazw geograficznych

(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 8553)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2013/718/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (1), w szczególności jej art. 17 ust. 3 lit. a),

uwzględniając dyrektywę Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (2), w szczególności jej art. 12 ust. 1 i 4, art. 15 lit. a), art. 16 ust. 2 oraz art. 19 lit. a) i b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dyrektywie 92/65/EWG określono warunki mające między innymi zastosowanie do przywozu do Unii nasienia, komórek jajowych i zarodków koni. Warunki te muszą być co najmniej równoważne warunkom mającym zastosowanie do handlu między państwami członkowskimi.

(2) W dyrektywie 2009/156/WE ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt odnośnie do przywozu do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych. Dyrektywa ta stanowi, że przywóz zwierząt z rodziny koniowatych do Unii jest dozwolony jedynie z państw trzecich lub z części terytorium państw trzecich, w których stosuje się regionalizację, które to państwa lub części były wolne od nosacizny w okresie ostatnich sześciu miesięcy.

(3) W decyzji Komisji 2004/211/WE (3) ustalono wykaz państw trzecich lub, w przypadku państw stosujących regionalizację, ich części, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz zwierząt z rodziny koniowatych oraz ich nasienia, komórek jajowych i zarodków, określając jednocześnie warunki mające zastosowanie do tego przywozu. Wykaz ten, określony w załączniku I do decyzji 2004/211/WE, obejmuje obecnie Brazylię.

(4) W decyzji Komisji 92/260/EWG (4) ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt oraz przepisy dotyczące świadectwa weterynaryjnego przy odprawie czasowej zarejestrowanych koni.

(5) W decyzji 93/195/EWG (5) ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt oraz przepisy dotyczące świadectwa weterynaryjnego przy powrotnym wwozie zarejestrowanych koni przeznaczonych do udziału w wyścigach, zawodach i wydarzeniach kulturalnych po ich wywozie czasowym.

(6) W decyzji Komisji 93/196/EWG (6) ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt oraz przepisy dotyczące świadectwa weterynaryjnego przy przywozie zwierząt z rodziny koniowatych z przeznaczeniem na ubój.

(7) W decyzji Komisji 93/197/EWG (7) ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt oraz przepisy dotyczące świadectwa weterynaryjnego przy przywozie zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych oraz zwierząt z rodziny koniowatych przeznaczonych do hodowli i produkcji.

(8) Nosacizna występuje na części terytorium Brazylii, w związku z czym przywóz zwierząt z rodziny koniowatych oraz ich nasienia, komórek jajowych i zarodków jest dopuszczony jedynie ze stanowiącego część tego państwa trzeciego regionu BR-1, jak opisano w kolumnie 4 tabeli zamieszczonej w załączniku I do decyzji 2004/211/WE. Stany Rio Grande do Sul, Santa Catarina, Paraná, São Paulo, Mato Grosso do Sul, Goiás, Distrito Federal, Espírito Santo, Rondônia i Mato Grosso wchodzą obecnie w skład brazylijskiego regionu BR-1.

(9) W dniach 18 kwietnia, 16 maja i 25 czerwca 2013 r. Brazylia powiadomiła Światową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE) o potwierdzeniu przypadków nosacizny u koni w stanach São Paulo, Minas Gerais, Espírito Santo i Rondônia. W związku z tym Brazylia zaprzestała wydawania świadectw zdrowia zwierząt zgodnie z dyrektywą 2009/156/WE dla całej grupy stanów federalnych należących do regionu BR-1.

(10) W dniu 9 lipca 2013 r. Brazylia powiadomiła Komisję o środkach wprowadzonych w celu zapobieżenia wprowadzeniu nosacizny na obszary tego państwa, które są wymienione w decyzji 2004/211/WE, a na których choroba ta nie występuje. Środki te obejmują jako minimum test na obecność nosacizny przeprowadzony z wynikiem ujemnym przed przemieszczeniem zwierząt z rodziny koniowatych ze stanów, w których stwierdzono występowanie nosacizny, do jakiegokolwiek skupiska zwierząt z rodziny koniowatych w obrębie takich stanów lub do jakiegokolwiek innego stanu Brazylii. Brazylia potwierdziła, że stan Rio de Janeiro jest nadal wolny od nosacizny, jako że ostatni przypadek jej wystąpienia odnotowano w dniu 16 lipca 2012 r.

(11) Pismem z dnia 30 października 2013 r. Brazylia powiadomiła o przypadku wystąpienia nosacizny w stanie Paraná.

(12) Ze względu na to, że stany São Paulo, Espírito Santo, Rondô nia i Paraná nie są już wolne od nosacizny, a brazylijskie właściwe organy przedstawiły gwarancje dotyczące niewystępowania tej choroby w innych stanach federalnych Brazylii należących obecnie do regionu BR-1 oraz w stanie Rio de Janeiro, należy zmienić wpis dotyczący tego regionu w załączniku I do decyzji 2004/211/WE, tak by skreślić z obecnego wykazu stany Sã o Paulo, Espírito Santo, Rondônia i Paraná, a dodać do niego stan Rio de Janeiro.

(13) Ponieważ w przypadku zarejestrowanych koni ryzyko zarażenia nosacizną jest niższe niż w przypadku innych kategorii zwierząt z rodziny koniowatych, dozwolone powinno być jedynie wprowadzanie z Brazylii do Unii zarejestrowanych koni zgodnie z decyzjami 92/260/EWG, 93/195/EWG i 93/197/EWG.

(14) W dniu 25 lutego 2013 r. Komisja opublikowała sprawozdanie (8) z audytu dotyczącego wywozu do Unii zwierząt z rodziny koniowatych i materiału biologicznego wykorzystywanego do rozrodu tych zwierząt, przeprowadzonego w Brazylii w październiku 2012 r. Zgodnie z tym sprawozdaniem konieczne jest zawieszenie przywozu nasienia, komórek jajowych i zarodków koni z Brazylii aż do zakończenia i zweryfikowania zaleconych działań naprawczych.

(15) W załączniku I do decyzji 92/260/EWG Brazylia ujęta jest w grupie sanitarnej D i zarejestrowane konie przeznaczone do tymczasowej odprawy do Unii muszą spełniać wymagania w zakresie zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych określone we wzorze świadectwa zdrowia D zawartym w załączniku II do tej decyzji. W celu zapewnienia, by konie będące przedmiotem tymczasowej odprawy do Unii były wolne od nosacizny, należy dodać w części III tego wzoru świadectwa zdrowia zatytułowanej „Informacje o zdrowiu” potwierdzenie, że dany zarejestrowany koń został poddany badaniu na obecność nosacizny przeprowadzonemu metodą odczynu wiązania dopełniacza, z wynikiem ujemnym, przy rozcieńczeniu surowicy w proporcji 1:10 na próbce krwi pobranej w okresie 10 dni poprzedzających wysyłkę do Unii.

(16) Ze względów spójności i jasności prawa unijnego należy zmienić wykazy państw zawarte we wzorach świadectw A–E pkt III lit. d) tiret trzecie w załączniku II do decyzji 92/260/EWG, tak aby uwzględniały obecne nazwy geograficzne, które są już określone w załączniku I do tej decyzji.

(17) Należy dostosować przypis 3 w załączniku II do decyzji 93/196/EWG, aby uściślić, że zabronione jest wprowadzanie z Brazylii do Unii zwierząt z rodziny koniowatych z przeznaczeniem do uboju.

(18) Z powodów opisanych w motywie 13 należy określić w załączniku I do decyzji 93/197/EWG, że warunki w zakresie zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych w części D załącznika II do tej decyzji stosuje się w przypadku Brazylii jedynie do przywozu zarejestrowanych koni.

(19) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzje 92/260/EWG, 93/196/EWG, 93/197/EWG oraz 2004/211/WE.

(20) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku II do decyzji 92/260/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

W załączniku II do decyzji 93/196/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

W załączniku I do decyzji 93/197/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem III do niniejszej decyzji.

Artykuł 4

W załączniku I do decyzji 2004/211/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem IV do niniejszej decyzji.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 4 grudnia 2013 r.

W imieniu Komisji

Tonio BORG

Członek Komisji


(1) Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54.

(2) Dz.U. L 192 z 23.7.2010, s. 1.

(3) Decyzja Komisji 2004/211/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. ustanawiająca wykaz państw trzecich oraz części ich terytoriów, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz żywych zwierząt z rodziny koniowatych, nasienia, komórek jajowych i zarodków koni oraz zmieniająca decyzje 93/195/EWG i 94/63/WE (Dz.U. L 73 z 11.3.2004, s. 1).

(4) Decyzja Komisji 92/260/EWG z dnia 10 kwietnia 1992 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych dla odprawy czasowej zarejestrowanych koni (Dz.U. L 130 z 15.5.1992, s. 67).

(5) Decyzja Komisji 93/195/EWG z dnia 2 lutego 1993 r. sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy powrotnym wwozie zarejestrowanych koni wyścigowych, biorących udział w zawodach i wykorzystywanych w wydarzeniach kulturalnych po wywozie czasowym (Dz.U. L 86 z 6.4.1993, s. 1).

(6) Decyzja Komisji 93/196/EWG z dnia 5 lutego 1993 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy przywozie zwierząt z rodziny koniowatych na ubój (Dz.U. L 86 z 6.4.1993, s. 7).

(7) Decyzja Komisji 93/197/EWG z dnia 5 lutego 1993 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy przywozie zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych oraz hodowlanych i rzeźnych zwierząt z rodziny koniowatych (Dz.U. L 86 z 6.4.1993, s. 16).

(8) Sprawozdanie z audytu 2012-6398 dostępne na stronie: http://ec.europa.eu/food/fvo/rep_details_en.cfm?rep_id=3022

ZAŁĄCZNIK I

W załączniku II do decyzji 92/260/EWG wprowadza się następujące zmiany:

1) część III lit. d) tiret trzecie wzoru świadectwa zdrowia A otrzymuje brzmienie:

„– Zjednoczone Emiraty Arabskie, Australia, Białoruś, Kanada, Szwajcaria, Grenlandia, Hongkong, Islandia, Japonia, Republika Korei, Czarnogóra, była jugosłowiańska republika Macedonii, Makao, Malezja (półwysep), Norwegia, Nowa Zelandia, Serbia, Rosja (1), Singapur, Tajlandia, Ukraina, Stany Zjednoczone Ameryki.”;

2) część III lit. d) tiret trzecie wzoru świadectwa zdrowia B otrzymuje brzmienie:

„– Zjednoczone Emiraty Arabskie, Australia, Białoruś, Kanada, Szwajcaria, Grenlandia, Hongkong, Islandia, Japonia, Republika Korei, Czarnogóra, była jugosłowiańska republika Macedonii, Makao, Malezja (półwysep), Norwegia, Nowa Zelandia, Serbia, Rosja (1), Singapur, Tajlandia, Ukraina, Stany Zjednoczone Ameryki.”;

3) część III lit. d) tiret trzecie wzoru świadectwa zdrowia C otrzymuje brzmienie:

„– Zjednoczone Emiraty Arabskie, Australia, Białoruś, Kanada, Szwajcaria, Grenlandia, Hongkong, Islandia, Japonia, Republika Korei, Czarnogóra, była jugosłowiańska republika Macedonii, Makao, Malezja (półwysep), Norwegia, Nowa Zelandia, Serbia, Rosja (1), Singapur, Tajlandia, Ukraina, Stany Zjednoczone Ameryki.”;

4) w części III wzoru świadectwa zdrowia D wprowadza się następujące zmiany:

a) lit. d) tiret trzecie otrzymuje brzmienie:

„– Zjednoczone Emiraty Arabskie, Australia, Białoruś, Kanada, Szwajcaria, Grenlandia, Hongkong, Islandia, Japonia, Republika Korei, Czarnogóra, była jugosłowiańska republika Macedonii, Makao, Malezja (półwysep), Norwegia, Nowa Zelandia, Serbia, Rosja (1), Singapur, Tajlandia, Ukraina, Stany Zjednoczone Ameryki.”;

b) dodaje się lit. l) w brzmieniu:

„ l) (3) Jeżeli koń pochodzi z Brazylii (1), został poddany badaniu na obecność nosacizny metodą odczynu wiązania dopełniacza przy rozcieńczeniu surowicy 1:10 na próbce krwi pobranej w dniu .................... (4) (5), czyli w okresie 10 dni przed wysyłką, przy czym wynik badania był ujemny.”;

5) część III lit. d) tiret trzecie wzoru świadectwa zdrowia E otrzymuje brzmienie:

„ – Zjednoczone Emiraty Arabskie, Australia, Białoruś, Kanada, Szwajcaria, Grenlandia, Hongkong, Islandia, Japonia, Republika Korei, Czarnogóra, była jugosłowiańska republika Macedonii, Makao, Malezja (półwysep), Norwegia, Nowa Zelandia, Serbia, Rosja (1), Singapur, Tajlandia, Ukraina, Stany Zjednoczone Ameryki.”.

ZAŁĄCZNIK II

W załączniku II do dyrektywy 93/196/EWG przypis 3 otrzymuje następujące brzmienie:

„(3) Grupy sanitarne zgodnie z załącznikiem I do decyzji 2004/211/WE:

Grupa A Szwajcaria (CH), Grenlandia (GL), Islandia (IS);

Grupa B Australia (AU), Białoruś (BY), Czarnogóra (ME), była jugosłowiańska republika Macedonii (MK), Nowa Zelandia (NZ), Serbia (RS), Rosja (1) (RU), Ukraina (UA);

Grupa C Kanada (CA), Stany Zjednoczone Ameryki (US);

Grupa D Argentyna (AR), Chile (CL), Paragwaj (PY), Urugwaj (UY);

Grupa E Algieria (DZ), Izrael (IL), Maroko (MA), Tunezja (TN).”.

ZAŁĄCZNIK III

W załączniku I do decyzji 93/197/EWG tekst odnoszący się do „Grupy sanitarnej D” zastępuje się tekstem:

Grupa sanitarna D(1)

Argentyna (AR), Barbados(3) (BB), Bermudy(3) (BM), Boliwia(3) (BO), Brazylia(2)(3) (BR), Chile (CL), Kuba(3) (CU), Jamajka(3) (JM), Meksyk(2) (MX), Peru(2)(3) (PE), Paragwaj (PY), Urugwaj (UY)”.

ZAŁĄCZNIK IV

W załączniku I do decyzji 2004/211/WE wpis dotyczący Brazylii otrzymuje brzmienie:

” BR

Brazylia

BR-0

cały kraj

D

BR-1

stany:

Rio Grande do Sul, Santa Catarina, Mato Grosso do Sul, Goiás, Distrito Federal, Rio de Janeiro, Mato Grosso

D

X

X

X

–”

* Autentyczne są wyłącznie dokumenty UE opublikowane w formacie PDF w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Treść przypisu ZAMKNIJ close
Treść przypisu ZAMKNIJ close
close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00