KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (¹), w szczególności jego art. 10 ust. 3, art. 14 oraz art. 30 ust. 5,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1331/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności ustanawiające jednolitą procedurę wydawania zezwoleń na stosowanie dodatków do żywności, enzymów spożywczych i środków aromatyzujących (²), w szczególności jego art. 7 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 ustanowiono unijny wykaz dodatków do żywności dopuszczonych do stosowania w żywności oraz warunki ich stosowania.

(2) W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 231/2012 (³) ustanowiono specyfikacje dodatków do żywności wymienionych w załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008.

(3) Wykaz unijny i specyfikacje mogą zostać uaktualnione zgodnie z jednolitą procedurą, o której mowa w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008, z inicjatywy Komisji albo na podstawie wniosku.

(4) W dniu 7 kwietnia 2011 r. złożono wniosek w sprawie zezwolenia na stosowanie diwodorodifosforanu magnezu jako substancji spulchniającej i regulatora kwasowości w niektórych kategoriach żywności, po czym udostępniono go państwom członkowskim.

(5) Dozwolone jest stosowanie kwasu fosforowego – fosforanów – di-, tri- i polifosforanów (E 338–452) w pieczywie cukierniczym i wyrobach ciastkarskich jako substancji spulchniających. Difosforany (E 450), określone w rozporządzeniu (UE) nr 231/2012, mogą być stosowane jako alternatywa dla fosforanu glinowo-sodowego (E 541), obniżając zawartość aluminium w żywności przetworzonej. Określone w obowiązujących przepisach difosforany mają gorzkawy posmak, a ponadto mogą przyczyniać się do zwiększenia całkowitej zawartości sodu w żywności.

(6) Specyfikacje dotyczące diwodorodifosforanu magnezu należy określić w załączniku do rozporządzenia (UE) nr 231/2012, ponieważ substancja ta może być stosowana jako alternatywa dla innych difosforanów w celu zmniejszenia gorzkiego posmaku oraz uniknięcia zwiększenia poziomu sodu w żywności. Należy zatem zatwierdzić stosowanie diwodorodifosforanu magnezu dla kategorii 6.2.1: Mąka, tylko mąka z dodatkiem środków spulchniających; 6.5: Makarony typu noodle; 6.6: Ciasto o luźnej konsystencji; 7.1: Chleb i bułki; oraz 7.2: Pieczywo cukiernicze i wyroby ciastkarskie. Diwodorodifosforanowi magnezu należy przydzielić numer E 450 (ix).

(7) W tych samych kategoriach żywności zatwierdzono już podobne substancje, monozasadowe i dizasadowe sole magnezowe kwasu ortofosforowego (E343i; E343ii), których zawartość magnezu jest równa zawartości magnezu w diwodorodifosforanie magnezu lub od niej wyższa. Włączenie diwodorodifosforanu magnezu do załącznika do rozporządzenia (UE) nr 231/2012 jako alternatywnego difosforanu, a następnie jego stosowanie w środkach spożywczych nie spowoduje zwiększenia pobrania fosforu ani magnezu. Uznaje się zatem, że ustanowienie specyfikacji oraz wydanie szczególnego zezwolenia na stosowanie diwodorodifosforanu magnezu (E 450 (ix)) jako substancji spulchniającej i regulatora kwasowości nie rodzi obaw w zakresie bezpieczeństwa.

(8) Zgodnie z art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1331/2008 Komisja powinna zasięgnąć opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności w celu uaktualnienia unijnego wykazu dodatków do żywności określonego w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008, z wyjątkiem przypadków gdy dana aktualizacja nie ma wpływu na zdrowie człowieka. Ponieważ uznaje się, że włączenie diwodorodifosforanu magnezu do załącznika do rozporządzenia (UE) nr 231/2012 oraz zezwolenie na stosowanie diwodorodifosforanu magnezu (E 450 (ix)) jako substancji spulchniającej nie rodzi obaw w zakresie bezpieczeństwa, zasięgnięcie opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności nie jest konieczne.

(9) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 i (UE) nr 231/2012.

(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 231/2012 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 marca 2014 r.

ZAŁĄCZNIK I

W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 wprowadza się następujące zmiany:

1) tabela w części C pkt l) otrzymuje brzmienie:

2) w części E załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 wprowadza się następujące zmiany:

a) w kategorii 06.2.1 „Mąka”, po pozycji dotyczącej E 338 – 452 dodaje się pozycję w brzmieniu:

b) w kategorii 06.5 „Makarony typu noodle”, po pozycji dotyczącej E 338 – 452 dodaje się pozycję w brzmieniu:

c) w kategorii 06.6 „Ciasto o luźnej konsystencji”, po pozycji dotyczącej E 338 – 452 dodaje się pozycję w brzmieniu:

d) w kategorii 07.1 „Chleb i bułki”, po pozycji dotyczącej E 338 – 452 dodaje się pozycję w brzmieniu:

e) w kategorii 07.2 „Pieczywo cukiernicze i wyroby ciastkarskie”, po pozycji dotyczącej E 338 – 452 dodaje się pozycję w brzmieniu:

ZAŁĄCZNIK II

W załączniku do rozporządzenia (UE) nr 231/2012, po specyfikacjach dotyczących dodatku do żywności E 450 (vii) dodaje się następującą pozycję w brzmieniu: